Gisteren was Faro een beetje anders, Hij was gewoon iets anders, hij sprong ineens op de bank op een plek waar hij nooit ligt, bij mij helemaal tussen mijn benen, ik dacht zou het een voorbode zijn? maar nee, niks gebeurd, al heb ik vannacht ook wel geslapen, maar ik zou er vast wakker van zijn geworden.
Hij liep me ook steeds achterna, als ik naar de wc ging stond hij te wachten bij de deur.
Ik heb hem extra veel gekroeld, wat kan ik anders doen.
Edit Magnesium krijgt hij wel, er stond niet.
Als Paddy een aanval krijgt of heeft gehad doet hij dat ook. Ik laat t ook gewoon, hij zal zich toch wat anders voelen.
Ja het is ook niet overdreven anders, maar hij doet wat aanhankelijker dan anders, maar nu let ik ook veel meer op hem, misschien is dat het ook wel.
Extra knuffelen is nooit erg.
Mee eens yo een extra knuffel geven en ze vragen soms wat meer aandacht ook hoop dat het nu ok is met faro
Misschien voelt ie wel een beetje jouw bezorgdheid aan en is ie voor jou aan het zorgen.
De navelstreng tussen jullie is ook wel heel kort natuurlijk . Hier ook zo hoor
Dat is ook zo eh we zijn rap bezorgd om onze lieverds en beter zo eh fijne dag gewenst
Ja dacht ik ook aan, maar zijn gedrag buiten was wel heel anders, hij liep erbij alsof hij elke hond die hij zou zien wel zou willen pakken, die periode zijn we allang voorbij, dus dat was vreemd.
Hij is vandaag gewoon zichzelf hoor. Ik maak me niet echt zorgen, ik heb er nu veel over gelezen, en zolang ze zo kort zijn hoef ik mezelf niet bang te maken, tja leuk is anders, maar ik maak me niet superdruk.
Zo even een update, ik heb de holist gebeld en die is er van overtuigt dat het weer een herseninfarct was, epilepsie is niet aan de orde.
We merken inderdaad wat veranderingen, hij is een beetje in de war, tilt zijn voorpoot niet altijd goed op, struikelt daardoor, en zijn neus werkt niet zo goed, hij kan zijn snoepies niet meer vinden met zijn neus.
De dierenarts zegt, even niks doen, aankijken het kan nog weer beter worden.
Het enige wat wij doen is hem geruststellen, hij is echt af en toe in de war, vooral met slapen, hij zit heel verward op zijn bedje alsof hij niet meer weet wat nou de bedoeling is, door hem te aaien en te kroelen gaat hij toch liggen, en dan masseer ik zijn hoofd en dan valt hij in slaap.
Ik had zelf ook gegoogled, en vond inderdaad wel het verschijnsel van zijn nek strekken en voorpoten.
Hij is af en toe echt een beetje zielig, echt een beetje in de war.
Ach wat sneu. Hopen dat t nog wat opknapt.
Faro word oud....
Maar onder jullie begeleiding voorlopig nog niet uitgeblust, zou me vooral daarop focussen
Hoe werkt Faro zijn schildklier?
Faro zit aan de hoogste dosis wat betreft medicatie, meer mag hij niet, maar zijn bloedwaarden zijn wel goed.
Hoezo?
Ik heb vandaag gewandeld, maar zag dat hih die poot die dubbel sloeg toch bezeerd heeft, dus we hebben een klein rondje gedaan, mijn man heeft het niet gemerkt vanochtend, of hij was te druk met mij bezig, dat hij het niet gemerkt heeft.
Ik had een bult in mijn borst, daar is vandaag naar gekeken maar het is maar een cyste, ik kan me voorstellen dat hij onbewust daar mee bezig was, of Faro liep vanochtend niet mank.
Bah, wat een zorgen toch weer om je mannetje
Hopelijk snel weer stabieler en geen zeer pootje meer.
Fijn dat jou bult 'alleen maar' een cyste is, is voor jullie beide toch een zorg minder
jaa ik wilde morgen toch weer terug naar de dierenarts, want hij mankt nu wel erg, maar we hebben geen auto morgen, die word gekeurd, ik zou ook niet weten wat een dierenarts kan doen, want mijn man zegt dat het de poot is waar hij doorheen ging, zijn pols is verzwikt, manlief wilde met faro de auto wegbrengen, vroege wandeling terug, maar dat doen we maar niet, blijft hij zo mank, dan moeten we wel weer naar de dokter, goh we komen er wel erg vaak nu, zijn oog is ook weer rood, alles al gedaan.
Ik was aan een mogelijke oorzaak van het gebeurde, aan het denken. Maar als zijn bloedwaarden heel goed zijn, is het niet waar ik aan dacht.
Zonde dat hij z'n poot zo verzeerd heeft. Nu ja, een kwetsuur heb je sneller opgedaan dan dat het herstelt.
Wat jezelf betreft, toch goed nieuws en een zorg minder.
De schildklier is pas gecheckt, en hij heeft ook niet verschijnselen dat de schildklier niet goed werkt, ik hou het wel in gedachten om binnenkort toch maar weer te checken, maar het is heel duur, dus ik ga er vanuit dat het na een paar weken niet ineens veranderd.
Ja voor mij een zorg minder, je weet, het kan altijd, dus dat is mooi nieuws.
Ik denk dat het restverschijnselen zijn, omdat het daarna pas op viel we hebben het niet eens meteen opgemerkt, ja hij was wat geschrokken dachten we.
Maar goed, hier op het forum een heel heftig verhaal van een tia gevolgd, dat kwam ook goed, daar is dit niks bij vergeleken.
Ik vind het wel zielig met zijn pootje, hij wil spelen, heen en weer rennen achter snoepjes, maar ja dat kan natuurlijk niet nu, maar hij blijft er al heel de avond om vragen, arme jongen...
En als hij zo vol onbegrip op zijn bed gaat zitten en ineens de badkamer in loopt, heeft hij nog nooit gedaan, hij wijkt ook niet van mijn zijde, zelfs als ik ga plassen staat hij te wachten op me.
Het enige wat ik nu doe is rustig tegen hem praten en veel kroelen.
Ik geef hem denk ik wel een halve pijnstiller voor zijn poot. Daar denk ik nog even over na, de dokter vind dat prima, maar ik ben altijd wel voorzichtig, maar ja, zeer pootje, en ik heb het in huis, dus ik denk dat ik het maar doe.
Meer dan hem geruststellen kun je nu niet doen. Hopelijk is het een fase die zich nog wat zal herstellen.
Een meisje van me stond ooit vast met haar hoofd naar een hoek gericht, en dan moest ik haar ook heel rustig bewust maken van mijn aanwezigheid om haar dan uiteindelijk terug in de goede richting te laten bewegen. Dat was een vrij zware fase die daarna nog voor een groot deel terug is goedgekomen. Had ik zelf nooit verwacht.
De ene situatie is de andere niet natuurlijk, maar even afwachten en zien hoe het verder gaat en wat de dierenarts enz nog kan vertellen. Faro krijgt alvast de veiligheid en de geborgenheid die belangrijk en nodig is.
Pfff dat schiet niet op yo
Neej lastig, ook omdat manlief vandaag de halve dag is thuisgebleven, morgen heel de dag thuis, dan word donderdag lastig, met zijn werk, maar ik ga wel wat proberen om deze week toch langs te gaan.
Jou laatste zin is wat ik eerder vanmiddag bedoelde.
Maar bij terug lezen komt het wel erg luchtig over ( mijn post dus he )
Zo bedoelde ik het niet yo
Is goed hoor meis..
Fijn dat de bult een cyste was.
Wel weer zorgen om Faro.
Ik weet het niet, maar ik zat te denken, zou het niet kunnen dat het pootje en het herseninfarct met elkaar te maken hebben?
Ja hij kon zijn voorpoot niet goed op tillen, zijn nagels hoorde je (volgens mijn man) en toen ging hij door zijn voorpoot heen en verzwikte het pootje zeg maar, de verzwikking is dus een gevolg van de de voorpoten niet goed op tillen.
Vanochtend liep hij goed, maar heeft gisteren wel een ontstekingsremmer op, dus helemaal eerlijk kan je het niet zien.
Dat doe je dan ook super...en creëer je geruststelling
Hij weet dat jullie voor hem zorgen, vandaar dat hij je ook zo volgt.
ach wat balen Yo..Ik hoop zo dat het nog wat bij gaat trekken
haha zolang hij nog om meer vraagt ...is een goed teken
al is rustig blijven natuurlijk veel slimmer...hij zit nog vol levens lust ondanks zijn makken
Heb je wel gecheckt )telefonisch of die pijnstiller mag na herseninfarct?
heeft hij pijn of is het niet kunnen? en kan het geen kwaad
Ik hoop dat je van de week nog even langs de arts kan ondanks auto gedoe
xx
Ja heb ik gecheckt, het mocht, ik geef maar een kwart en het waren al niet zware pillen, nu is de pil uitgewerkt en ik zie toch nog dat hij een beetje mank is, hij staat heel de tijd voor mijn neus om snoepie zoek te doen, met zo'n vragende blik.
Natuurlijk heb ik het hem uitgelegd, hij kijkt me met zijn grote ogen aan, nou! gooi dan!!
Nu heb ik snoepjes in een eierdoos gedaan, ik dacht dan moet hij moeite doen, maar al snel dacht hij, slopen en dan eten haha, hij verveeld zich, maar hij moet even rust, strakjes krijgt hij weer een kwart, het is ook een ontstekingsremmer, dus goed voor verzwikkingen, het zorgt dat het niet gaat zwellen, al zien we er niet veel van.
Vanavond nog even een deskundig onderzoek gedaan, hij heeft niet heel veel pijn als je er aan zit, maar hij laat het wel merken dat hij wat voelt.
Vanmiddag moest hij een klysma, waar toch best een eind gelopen moet worden, dat ging niet zo goed, de regen hield ook niet op, hij houd niet van regen en is dus niet ontspannen genoeg ook.
Het in de war zijn is wel minder, maar ik kan dat eigenlijk pas zeggen als we naar bed gaan, dan wijkt hij van zijn rituelen af, en dat is niks voor hem, hij kan ook niet meer gaan slapen als ik nog in de badkamer ben, dan komt hij gerust naast me staan terwijl ik aan het plassen ben, gezellie nee maar het is afwijkend gedrag voor hem.
Misschien gaat het er niet meer uit, hij hangt veel meer aan mij, maar goed, we zijn ook altijd samen.
Ik kan me niet eens herinneren dat ik weg ben geweest uit huis alleen, dat is 1 1/5 jaar geleden.
We zijn echt altijd samen, met en zonder manlief.
als de stoffen in de pijnstilling geen kwaad kunnen is het goed toch..
goed dat je het even gevraagd hebt.
Ja je bent altijd bij hem
maar ookal zou dat niet zo zijn
de band is diep..ze gaan steeds meer bespreken met hun dierbare mens
oud en wijs als ze zijn, enneh super zichzelf
Méé eens roos
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?