Kaylin en haar epilepsie ( 3 weken aanval vrij )

Er treedt helemaal geen hersenschade op... Waar heb jij dat vandaan?

 Ik vind dat er wel een verschil zit tussen een oude hond van 13,5 die al een mooi lang leven heeft gehad en een hond van 6, die voor zover ik begrijp tussen de aanvallen door nog erg geniet van haar leven. Begrijp me niet verkeerd, het is in beide gevallen hartverscheurend om je maatje in te laten slapen, maar ik zou in het geval van een jonge hond alles doen om naar een oplossing te zoeken. Bij een oudere hond ook hoor, maar wel realistisch kijkend naar de leeftijd van de hond.  

heb je een link naar studies van (blijvende) hersenbeschadiging en epilepsie?

In dit stadium zo'n advies geven vind ik niet ok. Kaylin is het waard om te proberen haar goed in te stellen ze is nog jong en de nieuwe medicatie krijgt ze pas vanaf december. Er is nog volop hoop en mogelijkheden dat ze wel goed ingesteld raakt.

Dit is een heel ander geval dan jouw hond. Gecondoleerd daarmee trouwens.

 Ik zal mijn mening voor me houden zodat je niet weer een berg negatieve reacties over je heen krijgt.

Maar......dit is niet te vergelijken.

Een jonge hond en een hond op leeftijd.

Ja, welke hond ook.....afscheid doet verschrikkelijk pijn.

Sterkte hiermee.

Maar......Kaylin staat in principe nog aan het begin van de behandeling.

De neuroloog heeft aangegeven dat het langer of korter kan duren voor er mogelijk resultaat geboekt kan worden.

Denk dat een neuroloog , met zo'n ervaring, ook eerlijk zal zijn op een moment dat het echt niet meer zou gaan.

Daarom vind ik dat je hier erg voorbarig bent met je stuk te schrijven.

Zelf ben ik heel realistisch als het niet meer kan.

Het mooie bij een hond is dat je de mogelijkheid hebt hem uit zijn lijden te verlossen als het echt niet meer kan.

Hier is dit nog ABSOLUUT niet aan de orde, verre van dat !!!!!!!!

Dit is een heel moeilijke periode maar mocht de instelling lukken dan krijgt ze weer een top leven.

Dat kost tijd en de kans MOET je haar geven

Heb zelf met mensen met epilepsie gewerkt, neem van mij aan dat als het erg heftig is het lichaam niet meer kan herstellen en het kasplantjes worden.

Hier lees ik dat ze heerlijk wandelt, speelt en vrolijk is.

Dus............vanwaar jou opmerking ???????????????????

Ik heb begrepen dat zolang de aanvallen niet langer duren dan 5 minuten er sowieso geen hersenen beschadigingen optreden, een hond kan met epilepsie ook gewoon oud worden,lees op Facebook vele verhalen van honden die al vanaf 1 jaar of eerder epilepsie hebben, en er gewoon 13 jaar of ouder mee zijn geworden.

Kaylin is tussen de aanvallen door nog gewoon een vrolijke hond, welke lekker rent en speelt met mijn andere hond, in laten slapen is ABSOLUUT nog lang geen optie.

Kaylin op oudjaarsdag dag op het strand, helemaal happy.

Alle andere foto's zijn gemaakt in de periode dat ze al epilepsie had.

Jij kent Kaylin het beste Danielle. 

En ik weet zeker dat zou er een moment komen dat t genoeg is jij dat verstaat.

Maar je ook ziet dat Kaylin plezier heeft en buiten de aanvallen zichzelf is.

En zolang er kans is dat ze met de juiste medicatie goed kan stabiliseren en de aanvallen niet te lang duren, het zinvol is te blijven zoeken naar de juiste medicatie en afstelling. 

Jij kent Kaylin het best. En jij ziet hoe het gaat. En ik weet zeker dat jullie band zo sterk is dat je er voor gaat. Het is nu eenmaal lastig de juiste medicatie te vinden en de juiste afstelling. En dat kost vaak meer tijd dan je wil en wenst. 

@ John Reijnen.

Ik krijg een steeds wranger gevoel als ik je stukje lees.

Kijk eens naar de foto's van Kaylin......vreugde en blijheid !!

Ja, zoals nu 3 weken genieten, spelen, rennen en sporten......en dan 1 dag aanvallen.

Dat staat toch in geen verhouding. (Danielle, ik hoop dat je begrijpt wat ik hiermee bedoel)

Als die aanvallen nu dagelijks waren....JA dan had je gelijk maar kijk naar de foto's, deze hond geniet en een keer in een aantal weken heeft ze een zieke dag.

Ik vind dat je eerst goed moet lezen in een topic alvorens zo een uitspraak te doen.

Danielle schrijft hier haar verdriet en pijn met/over Kaylin.

Wij proberen haar daarin te steunen en een beetje kracht te geven.

Lees eerst alvorens zoiets pijnlijks in een topic te schrijven wat, in dit geval op niets, slaat.  Alleen de TS erg kan raken.

Natuurlijk is Kaylin laten inslapen helemaal geen optie! Een prachtige hond in de fleur van haar leven waar ze nog steeds volop van geniet.  

Mik word er een beetje boos van  

Een hond met epilepsie hebben is zwaar en verdrietig, zeker als de aanvallen relatief frequent zijn. Maar honden kunnen idd gewoon oud worden met epilepsie en zijn absoluut daarom niet afgeschreven.

Ik ben heel blij dat Kaylin zo'n fantastisch baasje heeft die 100% voor haar kiest en gaat in goede én slechte tijden.

Ze is ziek, dat klopt, maar ze is méér dan alleen haar ziekte. Ze heeft absoluut nog een heel waardig, echt gelukkig en vrolijk leven. Kijk naar die foto's, hoe prachtig zijn die! Puur genieten!

Ze had het even extra moeilijk, maar dat waren bijwerkingen van de vorige medicatie. Het is een weg van veel geduld, maar ik weet zeker dat er beterschap op komst is. We duimen gewoon hard verder en Kaylin die geniet ook verder van haar leven. 

 Nou, dat weet ik niet. Bij mensen lijkt t toch wel zo. Maar ik heb de laatste ontwikkelingen niet meer gevolgd.

http://www.epilepsievereniging.nl/promotieonderzoek-epilepsie-en-hersenschade/

Danielle ik vind je een topper, wat je allemaal voor je honden doet  

Ik snap John zijn redenatie en het geeft ook niks dat hij een andere mening heeft.

Het is op een respectvolle manier geschreven,met empathie en liefde voor de hond.

Alleen is dat een advies waar je als hondenbaasje soms helemaal niet op zit te wachten.

Hoi Danielle,
Ik weet niet wat je allemaal al gedaan hebt en wat je Kaylin te eten geeft maar ik wil dit toch even vertellen omdat ik weet dat hier verschillende honden goed baad bij gehad hebben.
Misschien staat het al ergens want ik heb de reacties niet gelezen.
Alleen dat je hond Kaylin last heeft van epilepsie en ik zie dat je er alles aan doet wat in je macht ligt.
Dat siert je en maakt je een top baasje.
Ik weet niet of je brokken of kvv voert maar als het toevallig brokken zijn, zou je dan eens willen kijken wat de toevoegingen zijn van de vitamines.
Vaak zie je dat er extra vitamines toegevoegd worden en de vitamienes A, D, E en K zijn vet oplosbare vitamines. Te veel ervan wordt opgeslagen en daar kan een hond veel last van hebben.
Dat kan een trigger zijn voor aanvallen.
Ik ken honden waarvan voedselverandering in combinatie met extra vitamine B6 in de vorm van Pyridoxaal 5 Fosfaat samen met extra Magnesium de aanvallen erg verminderen. Zelfs stopten.
Brokken met een lage toevoeging zijn bijvoorbeeld Markus Muhle en Marengo.
Laatst genoemde brok is op dit moment niet in Nederland te verkrijgen.
Er zullen wel meer brokken zijn maar deze ken ik en weet dat ze goed resultaat bieden.
Als het er al ergens staat, sorry dan.
Beterschap voor Kaylin.

Even een kleine opheldering voor iedereen die het denkt zo goed te weten, een aanval die 4 tot 5 minuten duurt, en zeer zelden voorkomt, kan zelfs voor mensen zeer ernstige hersenschade veroorzaken, maar men kan moeilijk de mens met een hond vergelijken, zoals sommigen hier in dit forum doen.
Ik heb veel respect voor Daniëlle, maar ben wel zeer realistisch, en wanneer iemand mij wil proberen wijs te maken dat kortdurende aanvallen geen schade veroorzaken, die moeten zich echt eens laten voorlichten door een echte neuroloog.
En hier wil ik het verder bij laten.

" Hoi Danielle,
Ik weet niet wat je allemaal al gedaan hebt en wat je Kaylin te eten geeft maar ik wil dit toch even vertellen omdat ik weet dat hier verschillende honden goed baad bij gehad hebben.
Misschien staat het al ergens want ik heb de reacties niet gelezen.
Alleen dat je hond Kaylin last heeft van epilepsie en ik zie dat je er alles aan doet wat in je macht ligt.
Dat siert je en maakt je een top baasje.
Ik weet niet of je brokken of kvv voert maar als het toevallig brokken zijn, zou je dan eens willen kijken wat de toevoegingen zijn van de vitamines.
Vaak zie je dat er extra vitamines toegevoegd worden en de vitamienes A, D, E en K zijn vet oplosbare vitamines. Te veel ervan wordt opgeslagen en daar kan een hond veel last van hebben.
Dat kan een trigger zijn voor aanvallen.
Ik ken honden waarvan voedselverandering in combinatie met extra vitamine B6 in de vorm van Pyridoxaal 5 Fosfaat samen met extra Magnesium de aanvallen erg verminderen. Zelfs stopten.
Brokken met een lage toevoeging zijn bijvoorbeeld Markus Muhle en Marengo.
Laatst genoemde brok is op dit moment niet in Nederland te verkrijgen.
Er zullen wel meer brokken zijn maar deze ken ik en weet dat ze goed resultaat bieden.
Als het er al ergens staat, sorry dan.
Beterschap voor Kaylin. "

gabber

 Kaylin zat op acana brokken ( de chicken en Burbank potato versie, nu chicken en greens ), sinds het eerste bezoek aan een holistische dierenarts, heb ik haar op kvv gezet, wat ik al van plan was als haar brokken op waren, omdat je toch wel veel leest dat voeding wel degelijk iets kan doen ( alleen niet bij primaire/ aangeboren epilepsie ), wat bij Kaylin jammer genoeg het geval is.

Magnesium krijgt ze sinds woensdag erbij, nadat ik bij een andere holist was geweest, deze had magnesium tekort geconstateerd.

 Omdat jij zelf je oude hond met epileptie heb laten inslapen, vind je dat Danielle maar het zelfde moet doen, met haar nog jonge hond, omdat jij vind haar hond lijd? 

Was het puur de epileptie bij je bejaarde hond, of speelde ouderdoms klachten niet ook een rol. Zeer waarschijnlijk bij een golden van die leeftijd. 

Hoe weet je dat haar hond lijd? Heb je hem gezien? Heb je een glazen bol? 

Er kan zeker hersenbeschadiging optreden, door zuurstof of suiker te kort, echter pas na hele zware aanvallen, die minstens 20 minuten duren!

Daar is bij Kaylin dus absoluut geen sprake van! 

Dus maar gelijk alle mensen met epileptie laten inslapen omdat ze lijden volgens jou?

 Bronnen graag! 

"  Bronnen graag! 
  "

Suzanne en Luca

 Ik ben ook wel benieuwd naar jouw bron dat er pas na een 20 minuten aanval schade optreedt.

"  Ik ben ook wel benieuwd naar jouw bron dat er pas na een 20 minuten aanval schade optreedt. "

Paddy's & Furby's Mate (Kees)

 Hier pas na 30 min.

https://www.gezondheidsplein.nl/dossiers/epileptische-aanval/wat-zijn-de-gevolgen-van-een-epileptische-aanval/item43925

 Hoewel het zeldzaam is, kan een heftige epileptische aanval ook tot hersenschade leiden. Bij langdurige aanvallen (status epilepticus) die meer dan 30 minuten duren kan schade aan de hersenen ontstaan. Hierdoor kun je in een (onherstelbare) coma raken of zelfs overlijden.

https://www.epilepsie.nl/over-epilepsie/pagina/95-1/veelgestelde-vragen/

Epileptische aanvallen duren bijna altijd maar kort en veroorzaken dan meestal geen schade aan de hersencellen.

In de hersenen zit een mechanisme ingebouwd dat ervoor zorgt dat een aanval vrijwel altijd vanzelf stopt.

Als de aanvallen langer duren dan 5 minuten gelden speciale richtlijnen. In dat geval is het belangrijk om te proberen de aanval te stoppen met speciale medicijnen (coupeermedicatie).

De reden is, dat zulke langdurige aanvallen soms niet vanzelf stoppen.

Status epilepticus

Bij een tonisch-clonische (grote) aanval van meer dan 20 tot 30 minuten bestaat wel het risico dat hersencellen beschadigd raken. Als een aanval zo lang duurt spreekt men van een status epilepticus. Ook andere organen, zoals de longen en het hart, worden bij een status epilepticus soms zo zwaar belast, dat er schade ontstaat. Iemand met een status epilepticus moet daarom naar het ziekenhuis, tenzij nadrukkelijk iets anders is afgesproken. Meer over status epilepticus

@ Suzanne Wat lul jij uit je nek:

" Omdat jij zelf je oude hond met epileptie heb laten inslapen, vind je dat Danielle maar het zelfde moet doen, met haar nog jonge hond, omdat jij vind haar hond lijd? "

Waar haal jij deze onzin vandaan?

Lees je eigen reactie maar terug.

 Ik vind dat je geen recht hebt te oordelen over het leven van een hond van een ander, die je notabene nog nooit gezien hebt.

Al helemaal niet, zonder specialistische kennis

" Lees je eigen reactie maar terug.
 
 
 Ik vind dat je geen recht hebt te oordelen over het leven van een hond van een ander, die je notabene nog nooit gezien hebt.
Al helemaal niet, zonder specialistische kennis "

Suzanne en Luca

Ik geloof dat meneer enkel een advies wou geven op basis van zijn eigen ervaring, iets wat mag en iets wat hij gewoon vriendelijk heeft gedaan. Dat de situatie hier anders ligt kan gewoon vriendelijk worden uitgelegd. Ik zie meneer niet oordelen overigens, ik zie hem enkel advies geven. 

Ik ben het verder ook niet eens met zijn mening, maar om nu met zijn allen in de aanval te gaan... Wat overigens even 10x herhaalt moet worden door 10 verschillende personen... Lijkt me toch erg onnodig. 

Nogmaals ik ben het ook niet met John eens, maar hij heeft er gewoon een andere kijk op en dat mag, hij oordeelt niet... Hij lijkt het oprecht goed te bedoelen. 

gewoon ter aanvulling op mijn reactie naar Suzanne, geen van mijn Golden Retrievers heeft Epilepsie, dus ik weet niet waar zij dit vandaan haalt, ik weet wel dat door al jaren lid te zijn van hondenpage, dat Suzanne graag stookt op HP, en denkt overal verstand van te hebben. En verder haar reacties en bronnen slaan op het menselijk lichaam, en dat kun je zoals al eerder schreef niet vergelijken met honden.

"  

Goed dat je hond op kvv staat.
Voeding kan zeker wat doen bij epilepsie.
Wat ik begrepen had is dat primaire epilepsie, epilepsie zonder aanwijsbare oorzaak is, en dus niet altijd aangeboren hoeft te zijn.
In een aantal kvv voeders zit premix en daar wordt nogal eens extra vitamine A toegevoegd of er wordt veel te veel lever in verwerkt.
Misschien dat je dat nog eens nou zou kunnen vragen. "

gabber

 Bij mijn aussie is het wel heel duidelijk aangeboren epilepsie, er zitten in de lijn waar zij uitkomt meerdere met epilepsie.

Een half broertje en half zusje uit 1 nest later, zelfde moeder andere vader hebben ook epilepsie, en er blijkt ook een keer een pup uit een nest van 1 van haar zusjes te zijn geweest met hele zware epilepsie, deze is op jonge leeftijd ingeslapen.

Ik heb veel contact met iemand van de ASCN, zij heeft mij verteld, dat er in de lijn van Kaylins vader epilepsie zit, deze lijn is dan ook uit de fok gehaald, het moet ook haast in de lijn van haar moeder zitten, maar dat is moeilijker uit te zoeken omdat dat een import hond is.

 Je zegt dat je voor een gelijkaardige keus bent komen te staan, zou je je iets nader kunnen verklaren?

Je hond had dus geen epilepsie? 

Dus is het geen gelijkaardige keus.

Je kan het inslapen van een oude, kennlijk zieke hond toch niet vergelijken met een jonge hond met epilepsie, die zich buiten de aanvallen om gewoon goed voelt en volop in het leven staat?

Het zijn zeker menselijke bronnen. Waar zijn jou bronnen betreft epilepsie en honden?

Je loopt een hoop te vertellen, zonder dat je iets hard kan maken.

Volgens jou lijdt de hond van Danielle, kan je dat hard maken?

 Heb je uberhaupt zelf honden met epilepsie gehad? 

Uit de st scans van de onderzoeken van Miklossi, blijkt hoezeer onze hersenen op die van honden lijkt. Vergelijken jazeker

Beterschap voor kaylin Daniëlle 

 Ik snap je punt John, maar een jonge(re) hond laten inslapen vind ik een heel ander verhaal dan een hond van 13,5 jaar oud. En ik weet waar ik over praat, ik heb mijn boxer een jaar geleden laten inslapen op 5jarige leeftijd omdat hij aan epilepsie leed.  2maanden daarvoor onze kat laten inslapen, die was oud, had een mooi leven gehad, daar heb ik vrede mee. Maar voor een hond die in de bloei van zijn leven zit, heb je steeds hoop, dat hij met medicatie kan verder leven. Zeker als er weer eens een paar weekjes zonder aanvallen zijn. Ik denk dat je pas tot afscheid nemen overgaat, als je voor je gevoel er alles aan hebt gedaan en de hond er echt onder lijdt. Mijn boxer was de oude niet meer, kreeg meerdere aanvallen op een dag, begon te rennen tijdens aanvallen waardoor hij een gevaar  voor zichzelf en ons was. Toen de fatale aanval kwam wilden we hem zijn rust gunnen. Maar het is 1 van de moeilijkste beslissingen geweest die ik heb genomen in mijn leven. En mijn man twijfelde op dat moment nog steeds. Je neemt niet zo maar afstand van een dier wat ook nog goede dagen heeft.