een groot bedankje. !

" .....ikben niet meer zo optimistisch. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Nee Willemijn,je wordt nu misschien wat realistischer. Kijk je wilt de boel forceren,je wilt Ogin terug,misschien lukt het niet,dat zag je de eerste dagen goed onder ogen maar je bent je zo gaan vastklampen aan het idee.

Je bent een bikkel maar ik weet zeker dat je nu onder ogen wilt zien dat het misschien niet zal lukken en dat je herstel een veel langere tijd nodig zal hebben.

Coby heeft je zoveel nuttige tips gegeven,je leest dat het iemand is met ervaringen,ik zou er toch iets mee doen.

Die huishoudelijke hulp is toch een uitstekend idee,je ontlast je zus,je voelt je minder bezwaard en dan is zij er voor Bamse en de tijd dat ze uitspaart kan ze met jou doorbrengen.

De hulp geeft je ook wat afleiding.

Kom op Willemijn gooi je kont niet zo in de krib en accepteer goede raad. Je vecht constant en dat zal je genezing ook niet ten goede komen.

Ik weet het ik kan makkelijk praten,ik vind het heel erg voor je.

Coby, dat weet de orthopeed en ook de internist, door de foute medicatie van de huisarts ben ik door de orthopeed ook naar de internist gestuurd, daar zit ik nu in de molen, 1 maart Dexa en 16 maart injecties voor  twee jaar......komt goed, morgen weer een dag.

"  Nee Willemijn,je wordt nu misschien wat realistischer. Kijk je wilt de boel forceren,je wilt Ogin terug,misschien lukt het niet,dat zag je de eerste dagen goed onder ogen maar je bent je zo gaan vastklampen aan het idee.
 
Je bent een bikkel maar ik weet zeker dat je nu onder ogen wilt zien dat het misschien niet zal lukken en dat je herstel een veel langere tijd nodig zal hebben.
 
Coby heeft je zoveel nuttige tips gegeven,je leest dat het iemand is met ervaringen,ik zou er toch iets mee doen.
Die huishoudelijke hulp is toch een uitstekend idee,je ontlast je zus,je voelt je minder bezwaard en dan is zij er voor Bamse en de tijd dat ze uitspaart kan ze met jou doorbrengen.
De hulp geeft je ook wat afleiding.
 
Kom op Willemijn gooi je kont niet zo in de krib en accepteer goede raad. Je vecht constant en dat zal je genezing ook niet ten goede komen.
 
Ik weet het ik kan makkelijk praten,ik vind het heel erg voor je. "

Monique

 Niet erg vinden, ik aanvaart het wel....en heus ik kan een hoop zelf hoor.....enne woensdag en donderdag nog......dan weet ik of het goed gaat, of het geneest wat de breuken betreft.

" Willemijn, sterke lieverd, met alle respect dat ik voor je heb:
Je kunt nu niet gaan stofzuigen en dweilen en de kamer veranderen. Snap dat nu.
Ben ik streng voor je? Misschien wel.
Ik heb je vergeleken met mijn papa, die was net zo, die deed het onmogelijke, die ging nog even met zijn doodzieke lijf en zijn 40 kilootjes (mijn ooit sterke Popeye Papa) alles wel even zelf doen. Theoretisch gezien kon hij niet eens meer lopen. Maar papa wel.
Denk je dat ik niet ook zo tegen papa heb gepraat?
Boos ben ik op hem geweest, ook al begreep ik zo verschrikkelijk goed zijn machteloos gevoel. En zijn kracht, want ik weet waar die vandaan kwam.
Je hebt de hele boel gebroken, mensen die veel minder mankeren doen niet wat jij loopt te doen.
Sorry meis, in deze vind ik je echt te eigenwijs.
Ik snap dat je gek wordt van niets kunnen en niets doen en niet sporten.
Maar de dingen die je nu doet, daar werk je je herstel mee tegen. "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

Ontzettend #$%(*#  als je het overkomen is en je leest dit. Maar dit is helaas wel ontzettend waar... en dat doet pijn. En is @#$(@.. Als je het huis gaat schoonmaken met wat jouw overkomen is Willemijn.... dan overbelast je dingen, maak je ze opnieuw kapot. Je spieren en pezen.. niets krijgt rust.. alles heeft een optater gehad. 

Ik denk nu ook weer aan onze Lady (ja wel een hond, maar hun skelet/pezen en bespiering is toch aardig vergelijkbaar) had haar bekken aan 2 kanten gebroken ze was toen 12. Die heeft 6 weken stil gelegen in een bench... ontzettend verschrikkelijk voor haar maar het kon niet anders. Ik weet hoeveel pijn ze had, ze was een bikkel, een kleine bulldozer echt waar. Maar ze had pijn... zoveel pijn. Mijn hart breekt weer als ik aan haar denk en hoe ze toen was. Als zij al die dingen had moeten doen die jij nu al gedaan hebt had je haar bij elkaar kunnen vegen, dan was ze kapot geweest, gebroken. Haar verzorgen was een dagtaak. Maar ik kon ervoor zorgen dat ze niets te kort kwam, ververste haar, vermaakte haar, elke keer netjes de medicijnen. Ik ben ontzettend streng en punctueel geweest. Haar bekken moesten zoveel mogelijk stabiel blijven had de DA nadrukkelijk gezegd dan had je de meeste kans op een zo goed mogelijk herstel. Ze had ook zenuwschade opgelopen en de da had het al over amputatie als haar achterpoot onbruikbaar bleef. Want de foto's waren echt dramatisch te noemen. Maar ze kon na een aantal weken haar oor krabben met de "verlamde" poot (we wisten niet wat we zagen) en na die 6 weken lopen... Nou had mijn hond geen keuze die maakte ik voor haar maar neem rust ipv teveel doen en blijven sukkelen en sukkelen na de verstreken weken.

Voor mij is dit hierin echt een goede les geweest. Ze had hier veel slechter uit kunnen komen. Dit was het beste wat mogelijk was en dat hebben we kunnen bereiken. Het was toen verschrikkelijk, maar daarna heeft ze nog 5 jaar een normaal leven kunnen hebben en kunnen lopen. Je moet naar de langere termijn kijken... !

Jouw lijf verteld je wanneer het tijd is, als jij zoveel pijn hebt dan is het geen tijd. Je gaat de datum niet halen als je jezelf zo overbelast... 

Heeft ze goed gezegd, Willemijn.

En ik had ook een psycholoog vorig jaar, doe ik ook niet moeilijk over, heb je soms nodig. Alleen maar goed.

En nu je het zegt, ik heb met slechter weer ook meer gewrichtspijn, ja, dat kan heel goed.

En niks uit handen willen en kunnen geven, ik herken het zo.

Bams niet uit handen geven snap ik.

Maar er zijn dingen die je wel makkelijk uit handen kan geven, ik ga ze maar niet meer noemen

En morgen inderdaad, weer een nieuwe dag.

En hopelijk een betere!

"  Niet erg vinden, ik aanvaart het wel....en heus ik kan een hoop zelf hoor.....enne woensdag en donderdag nog......dan weet ik of het goed gaat, of het geneest wat de breuken betreft. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Ik geloof dat je een hoop kan,je hebt een ijzeren wilskracht maar het punt is dat je geen hoop zelf moet doen, des te vlugger zal je herstellen. Maar je bent uhhh...een tikkeltje eigenwijs.

Een beetje maar

hee willemijn lees altijd mee maar vind het zo moeilijk wat ik moet zeggen kan me voorstellen dat je er met momenten door heen zit.. 

Waarom ga je niet met je zus naar de blauwe stad? Jullie op een bankje.. erna kopje koffie bamse gaat haar gang. En jullie alleen zitten. Zou zowel voor jou als voor bamse een echt uitje zijn. Ik ga wel mee met de rest waarom geen thuiszorg ? Je bent niet afhankelijk.. maar het is puur Hulp.  Sommige mensen dir met 2 fulltime werken hebben ook een Hulp dat is anders dan afhankelijk zijn. Dan kunnen jij en Loes een bakkie doen ergens.. jij alleen zitten zou je zoveel goed doen even het huis uit

Heb je wel in je douche mogelijkheden je te verzorgen zonder gevaar op vallen of teveel belasting ? 

Heel veel sterkte hoop echt dat je voor de thuiszorg gaat.. voor jezelf!

Hele dikke digitale knuffel. En alles wat je doet en beter niet kunt doen krijg je dubbel op je donder.

Elke dag verder is er 1.

Ooooh  Willemijn, ik zou ook echt knettergek worden als ik in jouw situatie had gezeten! Knettergek is denk ik nog zacht uitgedrukt! 

Ik lees zo af en toe een stukje mee en ik vind het echt fantastisch om te lezen hoe iedereen met je mee leeft en je steunt, fantastische digitale vrienden. En zo heb jij toch mooi hier wat afleiding en voel je je misschien iets minder alleen. 

Ook is het echt superlief wat je zusje voor je doet. En ik zou me ook echt heel erg bezwaard voelen,  maar ze doet het vast met heel veel liefde, omdat jullie zusjes zijn.

Ik duim heel hard mee voor een positieve uitslag van de mri.

Ik kan me je frustratie echt zo goed voorstellen! 

Ja, ik kan me je frustratie en onzekerheid ook voorstellen.

Maar jij zit er maar mee, echt naar dat je nog zo'n pijn hebt want dat is slopend op den duur.

Ik hoop ook echt dat je een positieve uitslag krijgt!

Maar inderdaad, is nu iedere dag er 1 dat je weer aan het herstellen bent.

Niet de moed opgeven, het duurt voor jou nu al zo lang met alles wat je moet missen, dat snap ik best, maar het gaat straks ook weer beter!

Willemijn, het is tot nu toe allemaal doffe ellende geweest. Lichamelijk, geestelijk.

Ik kan je psych volmondig beamen in deze.

Doe kalm, je wilt nog veel te veel. tijd is een relatief begrip!

Ogin komt wel.

En weet je.....;sta eens even stil bij het feit dat je nu lichamelijk zo zwaar zit, maar dat je zoveel supporters hebt die je allemaal een warm hart toedragen.

Jij, de sportieve eigenredzame vrouw, kan nu ook zien dat ze een ware schare supporters heeft; een zus, een kapster aan huis, een lieve fokster.  Je mag van je 'eiland' afkomen en alles omarmen. (als je begrijpt wat ik bedoel) Zwak (breekbaar) is niet hetzelfde als zwak (slampamper) zijn. (want dat ben je niet)

Laat dit ziekteproces een proces zijn van loutering, van thuiskomen bij jezelf. Klinkt zweverig, maar bedoel het echt.

Je bent en blijft die sterke Willemijn. altijd. Maar laat die zieke Willemijn ook even ziek zijn. Geef jezelf geduld cadeau.

Wij duimen hier voor de MRI.

Jij de rust. (verplicht)

Wauwie Kiki, wat mooi gezegd

" Wauwie Kiki, wat mooi gezegd "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

Ja dat vond ik ook al!

Het is heel fijn dat mensen het zo goed kunnen verwoorden!

Het is zo'n beetje wat iedereen wil zeggen, maar het is erg lastig om onder woorden te brengen, helemaal in tekst.

 Woh dat is niet wat zeg.....ik ben in goede conditie, de orthopeed wist dat ik een trap op moet, een x heen en een x terug, mijn armen zijn betensterk...ik zit al in mijn zevende week, a.s maandag wordt het acht weken....mentaal moet he er ook aan, en de kleine dingetjes heb ik gelijk gedaan, zelf doucen aankleden zelfs mijn bed verschonen al die kleine dingetjes deed ik al zelf, afwassen de was enz....bewegen moet toch ook, voor de doorbloeding, kijk buiten lopen gaat niet, naar binnen achter de rollator tuurlijk, als ik maar niet steun op het bekken.

Zo weer een nieuwe dag.......nog twee dagen.....kijk als de orthopeed ziet dat de breuken aan elkaar zitten, en ik mag gaan belasten, en ik misschien op de sportschool de spieren rond het bekken kan gaan versterken dan gaat het razendsnel....als.....vrijdag is het bijna acht weken, zolang de breuken niet aan elkaar zitten leg ik me er bij neer, mijn zus er is geen betere, ze doet alles voor me, gezorgd voor een telefoon, zodat ik wat te doen heb, een iPad heb ik ook van d'r gekregen en ik kan niets met mijn handen , eerlijk ik hou niet van freubelen....en ik kom er wel, ik wacht vrijdag af....wat de pijn betreft, dat ga ik het over hebben, wat als ik het belast....vragen heb ik veel, ik lees er van alles over maar dan zit de schrik hoog.....orthopeed daar heb ik al een goed contact mee en hij weet al een beetje hoe ik ben, niet naar een revalidatie centrum, en de eerste weken heb ik met Bams gelopen, hoe dat snap ik nog niet en de orthopeed vertelde dat dat niet kon, nou ik wel......allemaal vragen waar ik vrijdag antwoord op krijg.... Nu koffie, en Bams aan mijn voeten, en Bams is uit geweest, straks half negen wordt ze opgehaald en dan om tien uur komt mijn zus , die neemt Bams onder haar hoede.............en dan nog wat, Bams mag natuurlijk in de tuin ze heeft een eigen wc, maar als Bams moet poepen dan moet dat opgeruimd worden, juist door wie ? Door mij en dan loop ik ook heel voorzichtig langs de schutting daar naar toe om het op te ruimen..... Bams poept normaal niet daar, maar aangezien ze normaal eet en toch wat te kort komt qwa wandelingen zal ze toch af en toe daar een drol deponeren, en die ruim ik dan toch echt op...........de eerste vijf dagen van de gladheid was ik alleen, ik vermoede wel dat ik een bekken gebroken had maar er was nog geen diagnose gesteld, die dagen was het spekglad, er kon niemand komen bij me, de zorg ? Ik heb de spoedarts gebeld en die waren heel laconiek ..........en ik heb die dagen ook voor mezelf gezorgd, een iemand nam me serieus en dat was de fokker  zij kwam direct Ogin ophalen.......maandag was ik gevallen en dinsdag heb ik bij instanties aan de bel getrokken, en dinsdag middag stond de fokker voor mijn neus om Ogin op te halen.......en na drie en een halve week werd ik pas serieus genomen, door de orthopeed........eerder nam niemand mij serieus............vandaar ik red me wel.

Goedemorgen willemijn, hoe is het daar?

Vandaag komt je zus gelukkig weer, doet ze wel voorzichtig, hier is het op sommige plekken glad

Goedemorgen Willemijn,het zonnetje schijnt hier....hopelijk bij jou ook.

Het wordt heerlijk weer,kan je even in de tuin vit.d opdoen.

Hey Willemijn

Het zonnetje schijnt geniet van haar straaltjes.

Loes komt ook dus heb je wat afleiding.

Hopelijk voel je je vandaag beter dan gisteren. Elk klein stapje is er één

Hoop dat je vrijdag goed nieuws krijgt.. Ik duim voor je 

Jaaaa de zon is er.....loes is alweer met Bams weg.......en straks de tonnen aansluiten, doe ik zelf, uhhh geen belasting hoor....en met loes de thuiszorg besproken, die wilde er niet van horen......ik heb een schoon huis, het is geen last voor d'r, bed op maken en verschonen doe ik zelf, zij stofzuigt daar, dat is alles, en de badkamer maar ook dat hou ik netjes.........zodra ik kan autorijden er op uit......Bams kan niet in de auto van mijn zus of van een ander.....vandaar.....mijn humeur is weer op orde.....nog twee dagen, en dan weet ik wat meer.......

Hopelijk goed nieuws willemyn

En wat heel belangrijk is, hier kan ik alles even kwijt, soms ben ik niet zo aardig, en schop tegen iedereen aan.....al van tevoren wapen ik me, wat hier niet nodig is........loes....hoe gaat het me je vanochtend ? Uitstekend...en dat hoef hier niet !! ..........

Fijn om te horen Willemijn. Het gaat toch met ups en downs. Ik hoop en duim voor goed nieuws van de week met de mri.

Willemijn ik lees steeds alles mee,je krijgt zoveel goede raad van iedereen.Jij bent een speciaal persoon
met een eigen willetje ik duim voor jou dat vrijdag toch meer nieuws zult te weten komen en dat het goed nieuws mag zijn.Volhouden het komt goed hoor.

De tonnen zijn aangesloten, weer water genoeg, en met de rollator ......de rollator is handig, ja minder pijn, maar als ik straks buiten mag lopen.....geen hulpmiddelen hoor.

De ligamenten De ligamenten verbinden twee botten, aan de buitenkant van een gewricht. Hun rol is de gewrichtsoppervlakken van beide botten tegenover elkaar te houden en zo de stabiliteit van het gewricht te garanderen. Ze zijn flexibel en een beetje elastisch. Ze hebben te weinig bloedvaten om zich te snel te herstellen, maar ze bevatten veel zenuwen. Als ze beschadigd zijn, kunnen ze hevige pijn veroorzaken................en dat is het wat zoveel pijn doet dat ik af en toe er wanhopig van wordt.......de breuken zijn volgens mij aan het helen , maar de ligamenten dat is dus de pijn die me zo belemmert.....en die zijn flink beschadigd.

" Jaaaa de zon is er.....loes is alweer met Bams weg.......en straks de tonnen aansluiten, doe ik zelf, uhhh geen belasting hoor....en met loes de thuiszorg besproken, die wilde er niet van horen......ik heb een schoon huis, het is geen last voor d'r, bed op maken en verschonen doe ik zelf, zij stofzuigt daar, dat is alles, en de badkamer maar ook dat hou ik netjes.........zodra ik kan autorijden er op uit......Bams kan niet in de auto van mijn zus of van een ander.....vandaar.....mijn humeur is weer op orde.....nog twee dagen, en dan weet ik wat meer....... "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 bedoelde ook jou zus in jouw auto rijden. Bams achterin