een groot bedankje. !

" Willemijn, sterke lieverd, met alle respect dat ik voor je heb:
Je kunt nu niet gaan stofzuigen en dweilen en de kamer veranderen. Snap dat nu.
Ben ik streng voor je? Misschien wel.
Ik heb je vergeleken met mijn papa, die was net zo, die deed het onmogelijke, die ging nog even met zijn doodzieke lijf en zijn 40 kilootjes (mijn ooit sterke Popeye Papa) alles wel even zelf doen. Theoretisch gezien kon hij niet eens meer lopen. Maar papa wel.
Denk je dat ik niet ook zo tegen papa heb gepraat?
Boos ben ik op hem geweest, ook al begreep ik zo verschrikkelijk goed zijn machteloos gevoel. En zijn kracht, want ik weet waar die vandaan kwam.
Je hebt de hele boel gebroken, mensen die veel minder mankeren doen niet wat jij loopt te doen.
Sorry meis, in deze vind ik je echt te eigenwijs.
Ik snap dat je gek wordt van niets kunnen en niets doen en niet sporten.
Maar de dingen die je nu doet, daar werk je je herstel mee tegen. "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

 Ik weet het !! 

"  Amen!
 
Ik had het niet beter kunnen verwoorden Manon.
 
Willemijn, denk echt even aan je herstel en loop niet zo te kloten met een stofzuiger en een dweil. Je kan beter de boel laten liggen en wachten tot Loes er weer is. Die kan dan voor je schoonmaken, dat vind ze echt niet erg. "

Ruby88

 Klopt.....maar als ze komt, hoeft ze beneden niets te doen, alleen boven.....en ja ik vind het te lang duren.......

Sorrie...ik kom weer even door de bocht.

Willemijn je hebt een maagbeschermer nodig, anders word de maag erger, tot maagzweren toe, dat wil je niet.

Dus helaas je moet je dokter daarvoor bellen.

En ja, manon heeft gelijk, huis verbouwen, dweilen, stofzuigen, je hebt je teen niet gebroken??!!

Neem nou die rust, genezing kan je niet afdwingen, daar moet je rust voor nemen.

Als je mijn zus was, dan kreeg je billenkoek!!

 Hoho....ik heb maagbeschermers, sinds ik medicatie neem, 3 x per dag en wel 30 Mg per keer.......uhhh teen gebroken ....ja dat heb JOOP , Haha, verleden jaar drie maanden mee gelopen, twee tenen gestoten, bot pijn heb ik vaak, een paar x per jaar breek ik wel wat, maar dan ga ik gewoon door, maar nu is dat onmogelijk ....vandaar het gaat te lang duren, zo achter de geraniums, vaak alleen .....en maar zitten of liggen, genoeg is genoeg, zo moedig ben ik niet meer.

Ook ik ben bang dat je lichamelijk te veel doet Willemijn.

Hier mag je je kapotte, broze botten écht nog niet mee belasten.....

Waarom geen huishoudelijke hulp via de gemeente? Daar heb je absoluut recht op met deze aandoening.

Kan nog gezellig zijn ook, zo'n poetsmiep over de vloer.....

En ik denk ook dat je misschien meer kunt proberen bezigheden te zoeken die je zittend of zelfs liggend kunt doen.....

Je bovenlijf en armen doen het nog prima, waarom verzin je geen dingen die je met je handen maken kunt?

Handwerken, haken, breien, hondenhalsbanden knopen, schilderen, tekenen, kaartjes schrijven, gedichten maken, verhalen opschrijven, virtueel musea bezoeken, lekkere recepten uitzoeken en bewaren, een sprei maken van restjes stof, een.....

En zo zijn er nog vele voorbeelden. Het verzet je zinnen, het leidt af van de pijn ( die absoluut vreselijk zal zijn), het helpt je focussen en meer acceptatie krijgen voor het ongewis lange proces waar je nu eenmaal in zit......

Het zal ook helpen om je daardoor te ontspannen en zal zodoende je genezingsproces positief beïnvloeden.

Want de hemel weet dat je écht wat ondersteuning kunt gebruiken nu.......ik gun het je zo.

Ik begreep mijn papa volkomen.

Maar op een gegeven moment, nadat ik nogal boos geworden ben (en dat hielp, ook al vond ik het erg naar om te doen, ik was hem aan het kwijtraken, dan wil je niet boos doen), heb ik hem laten beloven dat hij, als ik per ongeluk wel in slaap viel als het mijn nacht was om bij pap en mam te slapen, om mij te roepen als hij iets nodig had of naar de wc moest.

En dat deed hij uiteindelijk.

Ik ga jou vragen ons nu te beloven dat je geen 'gekkigheid' meer uithaalt even als stofzuigen, dweilen en de kamer omgooien.

We begrijpen je echt, Willemijn. En we willen allemaal dat het goed komt. We snappen ook dat je af en toe gillend gek wordt. En dat het lang duurt. Dat doet het ook.

Beloof je het?

JOOP ...mijn zus is niet makkelijk hoor.....vaak zeg ik, ik ga autorijden, neem Bams mee , heb een automaat, even wat anders.....dan is haar antwoord, ben je achterlijk ? ...ze heeft gelijk.....maar toch vraag ik aan de orthopeed, mag ik autorijden, dan kan ik er op uit, binnen zitten word je ziek van, ik ga ook al hoesten, kom vitamine D te kort.

 Juist. 

 Ik ben te ongedurig denk ik.....sport was alles voor me, met mijn handen kan ik niets......ja oefenen met gewichten dat doe ik dagelijks.

Wat ik zelf denk......de breuken zullen aan elkaar zitten, denk ik, maar het is de rest ....de pijn in mijn liezen doet het zweet me uitbreken, dag en nacht......als ik me op mijn zij wil leggen moet ik door een heftige pijn, en als ik opsta, dito, en dan iedere stap wat ik doe, is die pijn er......dat is het hoofdzakelijk......de mri zal uitwijzen dat de breuken waarschijnlijk helen, het is immers de achtste week, maar het is de rest......en dat baart me zorgen, dat dat niet vermindert.....wat als ik mag beLasten en dan toch die pijn houdt, dan nog kan Ogin niet terug komen, als ik niet kan lopen zonder pijn kan ze niet terug komen....wat dan.

" JOOP ...mijn zus is niet makkelijk hoor.....vaak zeg ik, ik ga autorijden, neem Bams mee , heb een automaat, even wat anders.....dan is haar antwoord, ben je achterlijk ? ...ze heeft gelijk.....maar toch vraag ik aan de orthopeed, mag ik autorijden, dan kan ik er op uit, binnen zitten word je ziek van, ik ga ook al hoesten, kom vitamine D te kort. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Veel vitamine D doe je nu niet op buiten, daar is de zonkracht nog te laag voor, dus D slikken moet dan maar.

Ik begrijp het wel hoor, het valt ook niet mee, maar denk maar zo, wat je teveel beweegt zat misschien net een beetje vastgegroeid, en door teveel te doen vertraag je dat.

Maagbeschermers moet je echt vragen bij ibuprofen, elke ontstekingsremmer trouwens.

Heb je nu al met je dokter overlegt over pijnstilling?

Een goede arts zou je paracetamol met codeïne geven en misschien zelfs wel een ontstekingremmer.

Ik duim heel hard voor goed nieuws vrijdag, dat geeft dan weer een beetje moed.

.....ikben niet meer zo optimistisch.

Willemijn, voor wanneer je hoofd ernaar staat en voor als je er iets aan hebt: denk even aan mijn zoon. 17 jaar, wilde marinier worden vanaf zijn zesde. Was er bijna, was zijn laatste bivak.

Weg, alles kapot. Ik heb zijn verdriet en frustratie meegemaakt.

En dat was definitief.

Huilend heeft hij mij gevraagd: mam, wat moet ik nu?

Ik wilde alleen maar dit.

Hij heeft dat jaar gerevalideerd.

En een opleiding gekozen.

En een nieuwe loopbaan gevonden.

Tweede keus, tuurlijk, dat blijft het.

Hoe zwaar je het nu ook hebt, en het duurt lang, dat weet ik.

Maar je herstelt.

Maar beloof alsjeblieft dat je die gekke veel te zware dingen nog even niet doet.

" .....ikben niet meer zo optimistisch. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Ups en downs.

Je kunt niet de hele tijd optimistisch zijn, ook al ben je dat vaak wel, petje af. Nu een down.

En ja, maagbeschermer, wat Yo zegt, ik weet niet of je die al hebt.

En een goed multivitamine preparaat, extra D misschien.

En je krijgt ook weer een up hoor.

Maar nu even niet, das toch logisch, dat de moed je af en toe in de schoenen zinkt.

Yoop , ik slik paracetamol met codeine en ibuprofen ......en maagbeschermers, en vitamine D , alles wat nodig is.....van de orthopeed morfine waar ik doodziek van werd, ........ik zal het moeten uitzitten, en ja de moed zakt me dan in mijn schoenen....iedere keer denk ik, heb nog genoeg tijd, maar dat is niet zo.

" .....ikben niet meer zo optimistisch. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Komt wel weer, je moet eerst even (ahum) accepteren dat je niks kan en mag, dat is stap 1, en daarna gaat het hard.

Ik geef je een dikke knuffel, je mag er best even doorheen zitten hoor.

"  Ups en downs.
Je kunt niet de hele tijd optimistisch zijn, ook al ben je dat vaak wel, petje af. Nu een down.
En ja, maagbeschermer, wat Yo zegt, ik weet niet of je die al hebt.
En een goed multivitamine preparaat, extra D misschien.
En je krijgt ook weer een up hoor.
Maar nu even niet, das toch logisch, dat de moed je af en toe in de schoenen zinkt. "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

 Calchichew gebruik ik al jaren.....ook van de specialist, en maagbeschermers al jaren, ik slik dat braaf......en ja, morgen weer een dag.....mijn dekentje staat aan, als ik dan daar op leg, na een kwartier voel ik de pijn wegtrekken....en kan het dekentje weg.....meestal lig ik voor acht uur plat......en lig de nacht uit tot de volgende ochtend, en ik ben een zeur vandaag...mijn zus komt morgen weer, die pept me weer op, gaat met Bams uit, en kookt voor me en doet de boodschappen voor me en boven alles...en ik ben dan niet alleen......en morgenochtend.......denk ik nog maar even  niet aan.

De vrijwilligers van de Zonnebloem en van de vrijwilligersorganisatie, waarvan ik je de contactgegevens gaf, willen je graag een plezier doen met een bezoekje. Dat breekt je dag.

In de lange herstelperiode zijn er ups en downs. Als je straks iets meer zou mogen bewegen, zal dit - zoals ik dat zelf ervaren heb - hoogstwaarschijnlijk toch op geleide van pijn zijn. Pijn is dan een stopteken.

In jouw situatie kan je ook een spoed indicatie aanvragen voor huishoudelijke hulp van de Thuiszorg. Voor de Thuiszorg betaal je een eigen bijdrage afhankelijk van je inkomen.

Als je dat niet wilt, is het ook mogelijk om dit privé te regelen.

http://www.huishoudelijkehulp-vergelijken.nl/vergelijken.php?plaats=Scheemda

of rechtstreeks https://www.werksters.nl/scheemda/

Al zou het maar voor een paar uurtjes per week zijn.

Het is niet bevorderlijk voor je herstel, dat je nu zelf gaat slepen.

Ik wens je weer veel sterkte.

Willemijn, van het concert des levens is geen program..... 

Ik snap je frustratie, maar alles wat je fysiek nu doet, staat jouw herstel in de weg. En bengt je verder van huis. 

Het is hier al zo vaak genoemd: zoek thuishulp, zoek een nieuwe huisarts, vraag de wijkverpleging. 

Echt.....we willen je heel graag helpen, geven goede adviezen... 

Willemijn herstel gaat nu eenmaal een beetje zo:

Kan me voorstellen dat het soms een beetje hopeloos aanvoelt en dat je dan overal aan begint te twijfelen, maar het komt goed. Echt!

Pfff, jij mag best even zeur!

Ik wil niet afhankelijk eigenlijk zijn, ik doe best nog wel veel, ach nog twee dagen, als ik mag autorijden van de orthopeed, kan ik met Bams weg.....dan neem ik de pijn op de koop toe,  wel vraag ik als ik door de pijn ga, of ik dan wat beschadigd.....het is niet het bot, dat weet ik.....en als ik dan mag gaan, dan heb ik afleiding, wie weet kan ik naar de sportschool, de spieren rond het bekken gaan verstevigen ...zodat de pijn in de liezen gaat verminderen.....ik heb er heel veel over gelezen, dat de pijn maanden nog kan aanhouden.....maar dat je de spieren rondom moet versterken...ik zal het eens opzoeken en hier neerzetten...

Ja, de spieren rondom versterken, zeker, ik ken dat ook.

Maar das nu nog te vroeg.

En je wilt niet afhankelijk zijn. Niemand.

Ik ook niet. Papa ook niet. Bart ook niet.

Maar helaas, je bent het nu, misschien is dat wat je nu als eerste moet onderkennen. Soms kan iets niet.

Strakjes wel, nu niet.

Afhankelijk zijn is iets anders dan hulp vragen of accepteren  

Als iemand komt voor het huishouden, stofzuigen enzo, dan kan je met Loes en anderen lekker kletsen, dan hoeven zij niet aan de poets te gaan. Of kunnen ze een extra rondje lopen met Bamse

zo kun je het ook zien. Zou echt even informeren daarover bij het wijkteam of thuiszorg (weet niet hoe dat precies bij jullie gaat)

Bekkenletsels kunnen stabiel of instabiel zijn. Stabiele bekkenletsels kunnen ontstaan bij een eenvoudige val op de billen , maar komen relatief weinig voor. Instabiele bekkenletsels ontstaan na ernstige ongevallen, zoals een aanrijding door een auto, een auto ongeval (soms met beknelling), een val van een paard, een motorongeval of een val van grote hoogte. Er is veel kracht nodig om het bekken te breken en bij het vermoeden op een bekkenbreuk moet men bedacht zijn op de aanwezigheid van andere ernstige letsels. ...........ik zet het niet uitgebreid hier neer, ik zelf schrik er van...........er zijn meerderen breuken geconstateerd, schaambeen enz, de ligamenten en ga maar door, iedere keer wordt ik er met mijn neus op de feiten gedrukt, en zal het moeten  aanvaarden , en de en dag gaat beter dan de andere dag, nog twee dagen afwachten......kijken wat de mri zegt en wat ik mag van de orthopeed.....en nu niet meer zeuren, morgen weer een dag.....

Eerlijk, Willemijn: autorijden is echt nog de ver van mn bed show.

Je zit niet stil in n auto en je benen moeten goede reflexen hebben om dat te kunnen. Bij een instabiel, kapot bekken is dat gewoon niet zo.

Het zou zelfs gevaarlijk kunnen zijn omdat je niet tijdig kunt remmen oid.

Maar! Ook hier zijn wel oplossingen voor!

De bel bus. Of Een taxi - je hebt recht op een taxivergoeding bij een revalidatie. Om naar een arts te geraken maar ook en zelfs, om bv op visite te gaan bij iemand.

Vraag er eens naar bij je gemeente. Er kan echt zoveel meer voor je ........

Wat je de orthopeed vlgs mij vooral ook moet vertellen: dat je al die tijd geen huisarts hebt gezien. Dat je zonder onderzoek Codeine hebt gehad. En dat je geen thuiszorg of begeleiding van welke soort ook hebt......

Je beschrijft het zelf net, het is ernstig wat je hebt.

En mag jij absoluut tegen ons aanzeuren, het valt niet mee allemaal.

Alleen, ik bedoel je te vragen, doe niet meer te zware dingen even okay?

 Vind ik eigenlijk ook wel. Maar als je dat nooit gedaan hebt is dat ook wel iets wasr je zin in moet krijgen. Is er iets wat je leuk vind om te doen. Niks kunnen ook ik weet dat de dagen kruipen voorbij.    Ik zeg hier niet veel maar leef wel met je mee hoor.

Nog een keer ben ik hier. Er zijn verschillende maagbeschermers,misschien heb je een andere nodig. Ik heb bv een ander. Veel sterkte met alles.

Heb net met mijn psychiater gesproken, ja die heb ik.....doe ik niet moeilijk over....het kan ook door het weer zijn extra pijn....met mooi en  zonnig weer is de pijn anders, lichamelijk en geestelijk.....ook mentaal zit ik er doorheen, iedere dag sport en nu doelloos verplicht zitten.......en de tijd dringt, onzin zegt de psychiater ,  niet aan Ogin denken, dat komt vanzelf wel weer, eerst werken aan herstel......iedere dag is er een....het is niet wat dat je aan huis opeens gekluisterd zit, .......ik kan en mag altijd even bellen, krijg een duw in de rug en dan gaat het wel weer......alles zelf willen doen...niets uit handen willen geven, Bams mag logeren een week, maar ook dat wil ik niet.....en morgen ziet alles er weer anders uit.......