zou zo graag nog even langskomen maar heb al 2 weken hele erge griep en wil je zeker niet aansteken. Bellen wil ik ook maar ik ben doof dus dat zou een raar gesprekje worden. Wens je heel veel sterkte en zodra het kan mail ik je even en kom ik weer even bij je langs.
He Jo!
Beterschap hoor.
Ben jij helemaal hersteld van je val?
Dank je, ja hoor van die val ben ik vrij snel hersteld alles zit weer aan elkaar en werkt weer als vanouds
Ik doe voorzichtig, weet dat ik mezelf ermee heb als ik niet voorzichtig ben.
Weet ik, maar jouw man gaat ook voor hoor, en straks als ik door de mri ben geweest, wie weet kan ik dan gaan lopen, lief van je, maar griep kan ik niet erbij hebben....
Denk dat even buiten in de zon zitten wel goed is voor de gemoedstoestand
Ja dacht ik ook, wanneer de dagen lengen gaan de nachten strengen......
Nou, dat denk ik ook Lieke. Daar krijg je direct weer energie van, even met je bol in de zon zitten!
Maar overigens Willemijn, al die tijd komt er dus geen huisarts bij jou langs. Je huidige heb je, begrijpelijk, aan de kant gezet.
Maar wie houd er dan een oogje in het zeil? Wat als je inderdaad, met je hoesten nu, een luchtweginfectie ontwikkeld en dat wordt pas erg laat ontdekt?
Waarom schakel je de wijkverpleging niet in, als tussenstation. Dat is AWBZ zorg dus de gemeente hoeft geen toestemming te geven. De wijkverpleegkundige kan zóveel voor jou regelen als je dat wilt.....En ze kunnen je mede wat in de gaten houden......
Het is heel simpel: je belt een thuiszorgorganisatie die bij in de buurt actief is, bv TSN of buurtzorg, je belt ze op met jouw verhaal.
Echt hoor, binnen 2 dagen staat er een wijkverpleegkundige bij je op de stoep! En jij bepaald wat ze mogen doen voor je, en wat niet.
Een intake gesprek is altijd gratis en vrijblijvend.
Ik denk of tenminste ik hoop hetdat je oud en wijs genoeg bent om te weten wat je doet.
Maar ik snap Manon ook wel....mijn zeeman is ook altijd lekker eigenwijs....
Toen hij voorzichtig begon te lopen maar eigenlijk nog verzwakt was,ging hij met mij mee een kort stukje de honden uitlaten.
Hij moest en zou Vigo vasthouden een hondje van 16 kg,ik moest niet zo overbezorgd zijn.
Gelukkig was hij niet herstellende van breuken,Vigo gaf een trek aan de riem en de baas lag in de bosjes en ik slechte vrouw had de slappe lach maar het was wel het begin van het herstel.
Het is ook iets waar je geen keuze bij hebt.
Dit is je overkomen. Je zit in een heel rotte situatie. En zoals ik al zei je hebt geen keuze je moet er door. En zoiets gaat met veel ups en downs (eigenlijk meer downs dan ups). Zeker zolang de situatie is zoals die nu is. Bams en Ogin zijn nu je houvast, je motivatie. Pijn is zwaar, ontzettend zwaar om mee om te gaan. En dan lig je daar. Niets kunnen doen. Je zou voor minder knetter worden. Frustratie alom. Eens je weet dat het bot begint te herstellen heb je een bijkomende motivatie.
Maar nu lig je daar grotendeels alleen.
Er zijn hier heel wat mensen die met je meeleven. Een deel van die mensen die weten wat het is om pijn te hebben of te hebben gehad. Hoe zwaar het is om steeds weer met die pijn te moeten omgaan, vrij hulpeloos te zijn. Je slecht en ja ook ongelukkig te voelen. Je weet wat het is om te moeten knokken. Maar je weet evengoed dat het zwaar is en moelijk.
Maak dan gebruik van die mensen rondom jou voor steun voor de momenten dat het moeilijk is om door te bijten en sterk te zijn.
Hopelijk kunnen we met z'n allen voor voldoende afleiding zorgen. Maar ook een luisterend oor, voor de momenten dat het moeilijk is.
Je komt er wel, de weg vooruit is zwaar, maar je komt er wel.
Een mens kan veel Willemijn en is verdomd sterk. Je komt er wel.
De huisarts is niet even langs geweest, zelfs niet gebeld, nee ik heb deze huisarts nog niet zijn congé gegeven, ik moet eerst kunnen lopen......en dan een andere huisarts......en er is niets geregeld, mijn zus komt bij me, huis doet ze, kookt , de boodschappen .....en de rest als zij er niet is, de cresbuur, maar die is aan het werk dus zit ik bijna de hele dag alleen, en moet me zelf redden, vandaar.......en ja doordat er vaak niemand is, bonk je tegen de muren op, daar wordt je depri van, ik tel nu af naar de 26 ste.......
Wat zijn behalve sporten en die lieve lieve viervoeters van, nog zaken die je interesseren? Of die je leuk vind?
Ik krabbel wel weer op, dat weet ik wel, heb wel meer gehad maar zo erg als dit, nee..........en ik weet ook dat er veel forummers zijn die dagelijks behept zijn met pijn en beperkingen.....ik wordt al duurt het maanden de oude wel weer......en ja tussen vier muren zitten en vaak alleen de dag doorbrengen is toch wel heel wat.......en alles alleen moeten doen......en tuurlijk heb ik mijn zus, die is een geweldige hulp voor me....maar ook zij moet weer aan het werk....en als er dan even iemand komt voor Bams ben ik super blij, en sleur degene naar binnen, even koffie he, dan even niet alleen.....
Willemijn,
Waarom schakel je Thuiszorg verpleeghulp etc. niet in?
http://www.oosterlengte.nl/thuiszorg-en-diensten/thuiszorg.html
Het is echt nodig dat je via de telefoon naar een andere huisarts zoekt. Deze kan regelmatig controleren hoe het met je gaat.
Er is in de gemeente een vrijwilligersorganisatie, die je kan bellen en vragen om hulp
https://secure.vrijwilligersgroningen.nl/steunpunt/vrijwilligerssteunpunt_oldambt/
Iemand met grote lichamelijke problemen zoals jij, heeft recht op zorg; maar je moet het wel vragen.
Dat je bij tijd en wijlen er door heen zit, kan ik goed inkomen; het is ook zeer belastend en heftige pijnen veroorzaken ook woede en frustratie. Knap hoe je dan weer hieruit weet te komen. Soms zijn het kleine dingen die weer licht kunnen geven; bijv. luisteren naar muziek; even met je gedachten weg door bijv. een kruiswoord-, sudoku puzzel te maken.
Dat is het nou net, sport is voor mij een levens behoefte, daarbij Bams , en dat is het.......
Even voor de goede orde, ik ben goed verzekerd, betaal ruimschoots mijn zorg iedere maand de huisarts doet niets, die heeft het onderschat en nog met wat ik heb.....met de gladheid toen heb ik vijf dagen alleen gezeten, niemand kon komen door de ijzel.......alleen de orthopeed wilde me laten opnemen voor 12 weken, dat was wel na drie en een halve week.........maar omdat ik Bams heb heb ik dat afgewezen, en heb gezegd dat ik mijn zus heb voor hulp......en mijn zus zorgde voor een rollator ......dat is het, en ja ik denk steeds ik krabbel wel weer op.........
Ik denk steeds.....ik red het wel, alleen voel ik me soms alleen, niet soms, gewoon vaak, er gaan dagen voorbij dat ik niemand zie, en dan denk ik, ja ik red het wel......om hulp te vragen van instanties is niet bij me opgekomen.....geen huisarts die me helpt daarmee.....de zevende week ga ik in, en als ik heel eerlijk ben, zo moedig ben ikniet.
Heb je thuis een optrekstang? Zoniet, ga eerst op zoek naar iemand die deze degelijk en echt stevig kan installeren. Laat ze er dan zelf eerst gaan aanhangen om uit te testen.
Zie afbeelding -> https://www.bol.com/nl/p/fit-at-home-deurpost-optrekstang-verstelbaar-staal/9200000028301933/?country=BE
Misschien dat je dit kunt doen thuis aangezien je sterk bent in je armen. Jij bent uiteindelijk die enige die voelt of je het aan kan of niet.
Soms is hulp vragen eng maar wel goed.
Daar kom ik nu zelf ook steeds vaker achter.
En die eenzaamheid begrijp ik helemaal.
Dikke knuffel voor je en een lebber van Nala en Simba.
Misschien dat jouw zus of mensen die je hier op het forum beter kent je daar bij kunnen helpen.
Er is niets mis mee om hulp te vragen.
De wereld loopt vol met mensen. We zullen allicht wel iemand vinden die je hiermee kan helpen. (Ik ben van België en ben niet bekend met de ziektezorg wetgevingen in Nederland)
Misschien al eens op zoek gaan naar een andere en goede huisarts.
Neem de telefoon en bel hen op. Doe je verhaal en hoor hoe ze reageren. Misschien voel je zo wel een klik en denk je, ja dat is hem, daar voel ik me wel ok bij.
Willemijn, je bent deze toestanden niet gewend. En weet niet of en hoe je geholpen zou kunnen worden.
Maar! Je hebt echt wel wat hulp nodig nu....( Hoezo nu, 5 weken geleden al......).En iemand vooral die met je meedenkt en rustig met jou op n rijtje zet waar je wat aan zou kunnen hebben.
Vandaar mijn dringende advies ( eliane schrijft dat eigenlijk ook) om 1e lijns zorg erbij te halen: wijkverpleging. Die kan je helpen met wat er nodig zou kunnen zijn.
Je bent ervoor verzekerd via je zorgverzekering.
Zal ik een oproep doen op HP?
Ooh wacht ik weet het, we maken er een wedstrijd van.
De eerste die een goede huisarts voor Willemijn vindt, die wint.......euh.
De titel van een zeer goed persoon !!!!!!
Willemijn, heb je nog broers, of zussen?
Wil ik nog wat bij zeggen. Veel huisarts ten hebben eerst een assistente aan de telefoon. Als je moed hebt verzameld die andere huisarts zelf spreken hoor.
Het valt ook allemaal niet mee.
Een ( andere!) huisarts is niet het belangrijkste nu.....
Goede, coördinerende zorg van een praktische wijkverpleegkundige is volgens mij nu een zinniger plan....
Weliswaar heb je daar een doorverwijzing van de huisarts voor nodig, maar dat is natuurlijk een formaliteit in jouw geval Willemijn. Dat regelt wijkverpleging wel voor je.
Die weten veel meer over je goeie zorg kunt organiseren, welke organisaties je daarvoor kunt benaderen enz enz.
Een huisarts diagnosticeert, schrijft medicatie voor en verwijst door.
Ook belangrijk, maar nu geen prioriteit......
Maar ik heb je al pb gedaan
Niet nodig, ik ga ook de trap op, nee ik steun niet op het bekken , ik trek me op aan mijn armen aan de trapleuning...en dat doe ik al die tijd al....dat gaat super......
Niet nodig, ik zorg voor mezelf.....zou niet weten wat ze zouden moeten doen, ik douce en kleed mezelf aan....en eten doe ik ook....af en toe, je honger gaat over als hengels meer doet.
Hier in Zoetermeer bestaat vip. Dat is een organisatie voor vrijwilligers.... misschien is er bij jou in de buurt zoiets. Dan kan je vragen of er iemand bams uit kan laten. Of gewoon een praatje komt maken. Wil wel voor je kijken of zoiets bij jou is en of dat op kort termijn kan.....
De Zonnebloem heeft ook vrijwilligers, die je willen bezoeken; misschien in combinatie met Bams uitlaten.
https://www.zonnebloem.nl/afdelingen?query=Scheemda
Mijn tweelingzus.....de eerste tijd bleef ze dag en nacht bij me, maar heus ik kan voor mezelf zorgen, ik heb niets aan mijn bovenlichaam.....de rollator daar sjees ik mee door het huis, een x smorgens naar beneden en savonds naar boven, dat is het.....ik doe dit nu al langer dan zes weken....je wordt handig hoor.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?