Bink

Hallo, ik ben een tijdje hier niet geweest. Ik heb in het verleden veel reacties gehad op de zieke Bink. Ik sta nu weer voor een keuze. Bink heeft weer enorme last van darmen gehad. In huis poepen (niet dat dat me uitmaakt), kotsen, duizelig etc. Na onderzoek en scan, bloedonderzoeken etc blijkt hij poliepen in nieren, darmen en maag en buik te hebben. Hij is in en in triest. Maar soms heeft hij een goede dag. Elke dag denk ik, ik moet een besluit nemen. Hij wordt 12 maar beleeft nog weinig plezier aan zijn leven. Ik vraag me nu af hoe andere mensen komen tot een besluit er een 'einde' aan te maken. Het is nu alleen nog een periode van oplappen en even doorgaan. Maar ik voel en zie aan z'n ogen dat hij op is. Hoewel het geen vrolijke vraag is, ben ik toch benieuwd op welk punt mensen het besluit nemen een lief vriendje te laten gaan. Dank voor jullie, eventuele, reacties.

Robert

Beste Robert,

Wat erg voor je dat het zo slecht gaat met Bink. Het is inderdaad een erg moeilijke beslissing om te nemen om je maatje te laten gaan.

Ik heb 2,5 jaar geleden deze beslissing moeten nemen voor mijn maatje. Dit was een kat, maar echt mijn soulmate.

Wat bij mij de doorslag heeft gegeven was dat hij leed. Geen plezier meer had n t leven alleen zijn tijd nog uit moest zitten.

Dit gunde ik hem niet en heb hem in mijn ogen een waardig afscheid gegeven. Heb mijn ogen uit mijn hoofd gehuild natuurlijk maar hij ging rustig slapen.

Sterkte met deze moeilijke beslissing

Hallo robert 

Dat is voor iedereen anders ,maar als jullie zien in zijn ogen dat hij op is, zou voor mij de keuze daar zijn deze moeilijke stap te maken .

Veel sterkte met jullie beslissing .

Niet om zielig te doen maar ik moet deze beslissing alleen nemen! En Bink is de afgelopen 11 jaar m'n grootste vriend geweest..... Ik neem jullie reacties uiteraard mee maar moet er niet aan denken dat ik hem niet meer trippelen over de vloer. Al dat vuurwerk maakt het er niet beter op, terwijl het juist een mooie tijd moet zijn......

Wat verdrietig!

Een dier geeft het aan. Je ziet het in de ogen. Ogen die je zeggen, dat het klaar is.

Minder eten, geen plezier meer hebben, er minder uit zien.

Als je diep van binnen bij je zelf kijkt, weet jewat je hond je verteld

 Krijgt hij pijnstillers? 

Is dat een idee?

Je geneest hem niet, maar zo kunnen jullie samen nog even heel erg genieten van elkaar.

Afscheid nemen van je dier, je vriend, je maatje, is het aller aller moeilijkste wat er is. Je doet niet zielig, het is gewoon heel moeilijk! 

Sterkte!

Ik heb het gelukkig nog nooit mee hoeven maken, maar toch al veel over nagedacht door gezondheids issues met Yara. 

Ik zie wanneer ze pijn heeft, aan haar blik en manier van doen. Daardoor geloof ik ook dat je kan zien wanneer het genoeg geweest is. 

Ook heb ik mezelf voorgenomen dat ik liever een dag te vroeg ben dan een dag te laat, maar ik weet dat dit makkelijker gezegd is als gedaan. 

Jij bent (helaas misschien wel) de enige die de keuze kan maken, voor bink. 

Ik wens je in elk geval heel veel sterkte. 

Ja hij krijgt steeds injecties tegen de pijn, maar het is steeds oplappen met injecties.....

Robert dit is een enorm heftige tijd.

Je schrijft dat hij injecties krijgt.

Heeft Bink daar baat bij.....zie je dan dat ie opknapt.

Heeft hij met de spuiten nog een hond waardig leven ??

Heb dit zelf 2 jaar gelden bij mijn 2 aller beste vriendjes en mijn grote liefdes meegemaakt.

Ook zoals jij beschrijft een tijd met "oplappen".

Maar mijn ervaring is dat je lieverd op een moment vraagt hem te laten gaan.

Kan dit moeilijk omschrijven maar ik heb dit nu 5 keer meegemaakt.

Je hond laat het je merken en je kunt het lezen in zijn ogen. Hij geeft het aan bij zijn baas.

Inderdaad is het nu dubbel moeilijk omdat Bink ook nog beïnvloed wordt door het vuurwerk geweld.

Neem je tijd en lees je hond.......

Wens je heel veel sterkte in deze emotionele tijd en een knuffel voor Bink.

Dank je wel. Ik ga nu de da bellen, er staat angst en onvermogen in z'n ogen. Opgelapt of niet meer de stress van vuurwerk ga ik hem besparen..... als ik zou weten dat het beter wordt dan til ik hem daar overheen maar dat is niet zo

Ik wil je even zeggendat ik enorm veel respect voor je heb, en voor deze beslissing. Ik moet er niet aan denken hoe het zal zijn voor een keuze als deze te staan. En je kiest echt voor bink, niet voor jezelf, terwijl dat het allermoeilijkste is om te doen.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.... En probeer hieraan te denken: sometimes the right kind of love, is love that lets go. Jij hebt gekozen wat het beste is voor bink, jij bent de enigste die hem kan helpen nu door deze keus te maken. Probeer het te zien als een gebaar van pure liefde. Je helpt hem hiermee, je bespaard hem veel pijn en stress. Dat is het laatste wat je voor hem kunt doen... Denk aan alle mooie momenten samen, en ben dankbaar voor de tiid die je wel samen hebt gehad, ipv treuren over de momenten die je nog had willen hebben.

Heel erg veel sterkte gewenst met alles de komende tijd... Ik denk aan jullie

Dit is de moeilijkste beslissing die je als baasje soms moet maken! 

Ik heb mijn eerste hondje moeten laten gaan en dat viel me heel zwaar.

Bambi had haar hele leven stress gehad en uiteindelijk trok haar hartje het niet meer. Ze had op een vrijdag avond midden op straat, midden in de nacht, tijdens haar laatste ronde een hart stilstand gekregen. Een seconde dacht ik: dit is het een ik moet haar nu in mijn armen nemen en hier op straat afscheid van haar nemen. Toen trok ze in een soort van kramp,  ze lag nog steeds op straat en toen heb ik haar gereanimeerd en ze kwam bij. Toen had ik een hondje wat nog steeds heel vrolijk was op haar manier maar wat een tikkende tijdbom was. Ik durfde geen seconde uit huis te gaan omdat ze echt niet alleen kon zijn en ik wilde niet dan Bambi alleen in haar stress dood zou gaan.

Dus maandag na het weekend naar de dierenarts en een afspraak gemaakt voor de euthanasie op dinsdagavond in haar eigen mandje. Die dinsdag heb ik alleen maar leuke dingen gedaan waar Bambi blij van werd. Dat was dus vooral auto rijden en dan langs haar beste mensenvrienden te gaan en dat kreeg ze dan een heerlijk bot.

Toen de dierenarts kwam was ze wel moe van de dag naar ze stond te kwispelen en blij te wezen dat er nog iemand langs kwam.

Ik vond het zo ontzettend moeilijk, maar wilde echt niet dat ze dood zou gaan alleen in huis of bij de oppas. Dus moest mijn eigen gevoel aan de kant zetten en dit doorzetten...

En ja ik miste haar in alles! Ik was altijd met haar bezig omdat ze zo gestrest was voor heel veel dingen. Dat zorgen en waken deed ik na die tijd nog heel lang. Bij bepaalde geluiden van buiten sprong ik op omdat Bambi dat zo bang voor was, om de balkondeur dicht te doen. Dat hoefde niet meer...

Zoals hier boven al vaak is gezegd, je ziet het aan je hondje wanneer het echt niet meer een leuk leven is.

Ik wens je echt heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Zorg ervoor dat de tijd die jullie nog hebben fantastisch is. Maak er een leuk tijd van. En nog belangrijker, neem foto's en laat iemand foto's maken van jullie samen. Ik geniet nog erg vaak van de foto's van ons laatste weekendje. Ook filmpjes zijn erg fijn om zo af en toe terug te kijken. Die heb ik van Bambi niet heel veel en dat vind ik wel jammer...

Wat een mooie reacties..... het sterkt me alleen maar

die wil je toch niet kwijt :-(

 Oh ik zie deze post nu pas...

Ik wens je nu nog meer sterke toe en ook ik vind dat je heel dapper dat je naar je hond kijkt en niet alleen naar je eigen gevoel luistert!

Ik denk aan jullie!

 Nee je wilt je maatje nooit kwijt raken.  Maar lang pijn laten lijden is ook niet fijn om aan te zien. En liefde is ook loslaten om ervoor te zorgen dat het geen hele lange lijdensweg gaat worden! 

Super lieve foto

Een mooiere plek om troost te vinden is nergens anders te vinden

Ogen spreken boekdelen; zeker voor jou als baas.

Het leven van een hond moet wel hondwaardig blijven. Houden van, is ook op tijd kunnen loslaten en Bink een verdere lijdensweg besparen.

Heel moedig dat je dit moeilijke besluit genomen hebt uit liefde voor Bink.

Veel sterkte.

 We hebben allemaal dezelfde grote liefde 

Daarom kunnen we de "pijn" van anderen voelen en proberen te steunen.

Als ik het goed zie heb je Bink voor altijd bij je, je tattoe

Een mooier aandenken kun je niet hebben !!

Mooie foto van Bink Robert!

Natuurlijk wil je wat je zo liefhebt niet kwijt.

Dat is zo vreselijk moeilijk om te doen. Je sterft zelf ook een beetje.

Ik heb het al enkele keren meegemaakt.

Als ik je verhaal zo lees is er geen ontkomen meer aan. Je zult realistisch moeten denken ook al is dat te moeilijk maar je doet het voor Bink.

Je kunt hem niet laten lijden en uit liefde voor hem moet je het doen.

Ik wens je ontzettend veel sterkte toe! Ik weet hoe zwaar het is........

Ach Robert wat naar. Heel veel sterkte.

Ik vond t ook heel moeilijk om t besluit te nemen, maar er komt een moment dat je zeker weet wat je moet doen. Overhaast t niet.

Helaas moet ik jullie meedelen dat Bink vannacht om 00.45 uur is ingeslapen

 zit er een goede holist in je omgeving?

dingen al stress reguleren ,en wat er nog  wat nog  mogelijk is fysiek  kan goed met acupunctuur bv

er is ook acupunctuur zonder naaldjes in de huid

al vind mijn hond de naaldjes ook niet erg en at is een stress kip

Je kan een behandeling proberen en kijken of het effect heeft.

zo oud is 11 nu ook weer niet en ik heb honden behoorlijk zien opknappen voor best lange tijd op hier en daar en behandeling

(gezien heftigheid van de kwaal en leeftijd)

een holist zal ook aangeven als er geen realistische weg  meer is

 Sterkte Robert. 

 och wat naar..

veel sterkte met het verlies van je dierbare vriendje .

Dank

Ik zie het topic nu pas...


Al is het een enorm zware beslissing, ik denk dat je hem een hoop leed hebt bespaard...

Heel veel sterkte voor de komende tijd...

Sterkte.