Bink

Dan weet ik het ook niet.

Hopelijk kan iemand anders helpen.

Als ik foto's vanuit jullie album moet plaatsen hoor ik het wel

Eindelijk gelukt naar oude editor te gaan...... hierbij een mooi schilderij van Bink, gemaakt door m'n moeder (dank voor jullie hulp)

Heel mooi Robert

En gelijk gaat het weer mis..... zo;n off dag..... moeilijk naar foto's te kijken etc.... alles is zo leeg.... bah

 Wauw mooi gedaan!

De leegte blijft, maar gelukkig heb je mooie herinneringen. Mij hielp het om daaraan terug te denken. 

Ja Robert by my is het by 10maand en soms is het net zoals gisteren veel sterkte nog by jou is het nog kort geleden

Mooi schilderijtje van Bink,ja Robert de ene dag gaat al wat beter dan de andere,in je hart zal Bink altijd zijn.Sterkte verder.

Mooi Robert!

En ups en downs ja, sterkte, ik hoop vandaag iets beter.

Maar weekend en mooi weer, confronterend.

Heel mooi schilderij,en het is moeilijk,maar je komt er doorheen,ook al gaat dat lang duren.Probeer aan alle mooie momenten te denken en aan het mooie ,liefdevolle leventje dan Bink bij jou heeft gehad.

Mooi !!!!! 

Als dat toch eens kon,wat zou ik gelukkig zijn,het blijft moeilijk,ook na zo'n lange tijd.

Al heb ik nu lilly ik zou het toch ook zo graag willen veel sterkte verder

Ja Robert kon dat maar gebeuren.

Ja, konden we dat maar

Inderdaad: kon het maar! Of kon ik er maar eventjes heen om ze een knuffel en kus te geven.

Zou geweldig zijn als dat kon ja! Al was het maar voor heel even...

En dan kom je tot het besef dat ik het niet alleen kan. Ik merk dat ik nog steeds in het ritme leef zoals toen Bink er nog was en dagelijkse dingen met de dag minder makkelijk aan kan. Weet iemand of er een 'soort' van nazorg is? Ik dacht dat het na 3 maanden minder zou worden of anders, maar, zonder zielig te willen zijn, ik voel dat ik met de dag minder functioneer. Iemand tips?

Jeetje Robert wat kl*te. Het is een hele moeilijke periode waar je doorheen gaat, dat weten we hier allemaal. Bink is jaren je maatje geweest en dat is nu weg. Probeer aan de mooie momenten die jullie samen gehad hebben te denken. Dat heeft mij geholpen en ik hoop dat het jou ook een beetje helpt.

Ik denk dat je het beste terug kunt gaan naar je huisarts en daar om hulp vragen. Verder kun je alleen maar proberen je leven op te pakken. Ik wilde in het begin geen andere hond maar ging wel vaak met de hond van m'n zus wandelen. Het was natuurlijk heel anders  dan met Bob maar het was toch wel weer fijn om een rondje te wandelen met een hond zonder dat ik direct moest beslissen of ik weer een hond wilde of niet. Pas veel later heb ik besloten weer een hond te nemen.

Geen idee of dit voor jou werkt, iedereen is tenslotte anders. Heel veel sterkte en zoek op tijd hulp als je het niet meer ziet zitten!

Wr bestaat zorg voor rouw verwerking.
Zo in iedergeval weer naar je huisarts gaan. Kijken of het mogelijk is met een therapeut aan de slag te gaan.

Je gevoelens zijn niet vreemd. Het is zo naar en verdrietig je maatje te moeten laten gaan.
Blijf er alleen niet alleen me lopen.

Hoi Robert, Je hebt een pb van me.

Heel veel sterkte verder Robert we weten hoe het is laat het maar van je af schrijven heb ik ook gedaan het is na 11 maand by my nog steeds moeilijk ze blyven in ons hart voor altijd

Niet alleen doen Robert.

Alle hulp aannemen die je kunt krijgen.

Ook hier. Zoals Nadine zegt, blijf schrijven.

Nadine heeft ook heel veel geschreven en het heeft haar een stukje geholpen, dat weet ik.

Het is niet gemakkelijk Robert en zeker alleen iets verwerken,hier op het forum krijg je ook veel hulp er zijn hier veel mensen die hun hondje of ander diertje overleden zijn.Anders misschien even een dokter om raad vragen,daar heb ik me kunnen mee helpen.

Dank voor jullie reacties. Ik ga hier maandag (weer) mee naar de huisarts. Ik hou jullie op de hoogte.

Voor nu, nogmaals dank en een fijn weekend.

Wat naar Robert, ik snap je verdriet zo goed. Het afscheid van Speedy en Tessa kostte mij bijna zelf mijn leven, het kan er fysiek zo ontzettend inhakken dat het verdriet niet te dragen is. Mijn hart is letterlijk gebroken van binnen en kapot gescheurd, zoveel kan verdriet aanrichten.

Heel goed dat je naar de huisarts gaat, hou je zelf goed in de gaten.

Neem de tijd om te rouwen en schrijf het hier allemaal van je af, hier begrijpen we elkaar al met heel weinig woorden.

Sterkte!!

Mee eens kaatje ik ben ook zeer ziek geweest maar op hp hier begrijpen allen het

Sterkte Robert. Het hakt er zo verschrikkelijk in het verlies van je hond. Ik was er altijd al zo bang voor.....en toen het zover was ben ik ook totaal ingestort. Ik had geen plezier meer in mijn leven. Alles was zo anders.... geen zin om naar huis te gaan. Terwijl ik altijd alleen maar naar huis wilde.....om bij mijn meisje te zijn. Het leek of niets meer leuk was. En dat was het voor mij ook niet. Pas nadat ik na een half jaar op een wachtlijst kwam voor een puppy begon ik weer op te krabbelen..... begon ik weer op te fleuren.  En nu ben ik mezelf pas weer. Ik kan gewoon niet zonder hond. Het gemis blijft.... en zeker nog steeds laat ik een traantje omdat ik haar mis. Maar mijn nieuwe liefde maakt het weer goed.....hou je taai 

Ik denk niet dat een nieuwe hond mij gaat helpen. Natuurlijk zou ik al m'n liefde geven en het dier een goed thuis geven, maar met Bink had ik iets wat nauwelijks te omschrijven is..... Dus eerst maar opkrabbelen en wie weet als dat een tijd goed gaat een herplaatser of zo. Ik wil een hond dan alsnog een goed tehuis geven. Bink heeft dat van pup af gehad. Als het beter gaat gun ik dat een hond die al lang zonder liefde heeft moeten leven