Kleuter verdrinkt pup(pas op, dierenleed!)

Wat ik niet begrijp is hoe dit heeft kunnen gebeuren, en hoe er vervolgens mee omgegaan word.

Ik zit momenteel in een wat moeilijkere periode met mijn oudste dochter ( word volgende maand 3 jaar) en zij kan ook uit haar dak gaan, als ze iets wil of juist niet wilt.

Het krijsend kind, dat word gevraagd of ze in het karretje wilt zitten, zou heel goed, mijn dochter en ik kunnen zijn.

Santa, was je toevallig in schiedam?

Ik moet het ook nog leren..Ze is mijn eerste dochter dus ben druk aan het zoeken hoe het allemaal moet. Ze kan behoorlijk tekeer gaan, en ook ik word aangekeken of aangesproken en daar kan je behoorlijk onzeker van worden.

Geeft ook niet, we komen er wel.

Ze heeft een sterke wil, en in deze tijden vind ik dat alleen maar positief!

Maar mijn dochter heeft wel regels.

Het zijn er niet veel, maar ze zijn er wel degelijk en die worden opgevolgd.

Mijn dochter zou dan ook nooit een dier zoiets aan kunnen doen.

Het is heel simpel:

Als je kind niet alleen buiten kan zijn(spelen of wandelen met een hond) dan voorkom je dit! De gevolgen zijn vaak voor een kind niet te overzien. Maar de gewone normen en waarden zouden al voldoende moeten zijn om dit te voorkomen. Niet aan spullen van een ander komen. Kunnen ze dit niet, blijf je er net zolang bij tot ze dit wel kunnen.

Dit is voor het meisje traumatisch! Wat voor gevolgen krijgen deze kinderen later nog te verwerken.

Mijn kinderen zijn opgegroeid met dieren, en mogen veel, maar niet met dieren of andere kinderen. Dieren laat je lopen ( niet de poes optillen ) Een dier mag je alleen aaien.

Heb je geen huisdieren, dan leer je dit op bv. de boerderij met knuffels er zijn zoveel dingen te bedenken.

Ik ben misschien te zacht in mijn opvoeding, en mijn dochter kan heel de boel bij elkaar krijsen, maar ze weet dat ze respect moet opbrengen voor alles wat leeft!

En de buien die ze kan hebben, daar werken we aan..Dit kan onmogelijk zulke gevolgen teweeg brengen.

 Nou het nog kind straffen is totaal zinloos en verder wat jij beter kan of denkt dat beter is moet je doen bij je kinderen. Iedereen denkt op zijn eigen manier hoe hij het moet doen maar mijn kinderen hebben bepaalde vriendjes en vriendinnetjes waar ze pertinent niet thuis mogen komen

Het is volgens mij echt een kwestie van consequent zijn. Net zoals bij een hond.

Ik zie het bij anderen wel eens. Een ouder zegt "eet je groenten op, anders krijg je geen toetje". Kind eet zijn groenten niet op, want kind vind die groente toevallig gewoon vies. Kind krijgt toch een toetje.

Als je met iets dreigt, moet je het uitvoeren ook, anders wordt er nooit meer iets van een "als, dan" serieus genomen. Ik denk als je daaraan vasthoudt, je al een heel eind komt.

Kinderen en supermarkten is ook altijd drama. Maar inderdaad, dat onderhandelen... Soms moet je ook gewoon gedecideerd zijn. En ja, als je in het begin niet "ferm" genoeg bent geweest krijg je dan uitdovingsgedrag. En daar zullen mensen je misschien wel op aankijken. Maar het is voor een goed doel.

Ik denk dat ieder mens wel snapt dat nu straffen nog totaal zinloos is en sorry dat ik je verkeerd begreep.

Patricia, volgens mij ben ik nog nooit in Schiedam geweest

Kijk, ik heb dus geen kinderen en dat betekent aan de ene kant dat ik soms dus echt niet weet wat het inhoudt. Aan de andere kant denk ik dat je daarom soms wat objectiever en scherper kunt kijken.
Een kind dat bv telkens wegloopt of spullen pakt in de winkel en niet luistert zou ik oppakken en in het wagentje zetten en niet vragen of hij dat wil, want het antwoord daarop zal geen ja zijn.

Ik sluit me bij Wilma aan, voer waarmee je waarschuwt ook uit.
En dat zie ik heel vaak niet gebeuren en dan kom je telkens in discussie en onderhandeling.
Hetzelfde als met honden.
Nee is nee etc.

Ik wilde het artikel in de Telegraaf lezen, maar daar moet je abonnee voor zijn. Jammer, was wel benieuwd naar moeder haar relaas.

Ik heb geen kinderen, maar als ik de kinderen van nu vergelijk met die van vroeger... De meest grove, platte taal hoor ik soms uit kinderen komen, en ja, bij sommigen kun je wel raden hoe ze aan die woorden komen...

Sommige ouders lijken soms bijna onder de plak te zitten bij hun kinderen. Niks geen discussie, een lel op je reet kun je krijgen, ben jij nou helemaal.

 Ik weet nog wel als mijn oudste zus durfte te beweren dat ze sterker dan mijn moeder was. Binnen 2 seconden lig je op de grond.

Maar tegenwoordig zijn ouders denk ik ook een beetje bang voor disciplineren. Vroeger kon je je kind idd een tets op zijn bil geven en niemand keek daar van op. Tegenwoordig heb je meteen iemand die de kinderbescherming belt.

Ik geloof dat ik 2 x in mijn leven een lel heb gekregen.
1 x als klein kind, dat heb ik van mijn moeder gehoord.
En 1x toen ik 14 was.

Ik denk dat er bar weinig fysiek gedaan hoeft te worden als je duidelijk en consequent bent.
Dat betekent niet dat er niks mag of dat er geen warmte is, maar juist een veilige basis want je weet waar je aan toe bent.

 Het is nu ook dat ouders het drukker hebben dan vroeger.

Dan hebben ze niet zoveel tijd of ze zijn moe na het werk.

 Mijn zoon die toentertijd 10 jaar was,zei op de camping dat afwassen vrouwenwerk was. Ik heb hem een teil met afwas in zijn handen geduwd en gezegd dat hij niet eerder moest terugkomen als die afwas klaar was.

Dat had hij niet van zijn vader die helpt thuis altijd mee.

 Ik was een alleenstaande werkende moeder.

Ik werkte bewust parttime, geen cent te makken maar wel ook tijd voor mijn kind en mijn honden.

Ik heb wel mijn zoon goed opgevoed en ook een heel leuke tijd gegeven. Het kan allemaal wel, maar het gaat niet vanzelf natuurlijk.

" Ik geloof dat ik 2 x in mijn leven een lel heb gekregen.
1 x als klein kind, dat heb ik van mijn moeder gehoord.
En 1x toen ik 14 was.

Ik denk dat er bar weinig fysiek gedaan hoeft te worden als je duidelijk en consequent bent.
Dat betekent niet dat er niks mag of dat er geen warmte is, maar juist een veilige basis want je weet waar je aan toe bent. "

s@nt@

 Ik zeg ook niet dat het moet. Mijn punt is meer dat mensen er voorzichtiger door zijn geworden. Vooral vaders, maar ik zie het in de kinderopvang ook. Mannelijke kinderleiders moeten zo voorzichtig zijn.

 Ik zie ook heel veel ouders op hun mobiel zitten te kijken, terwijl ze niet op hun kind opletten.

Ik erger me altijd eraan als een kind zit te klieren en er wordt onderhandeld.

Ik heb zoiets van zet dat kind in de wagen.

" Ik geloof dat ik 2 x in mijn leven een lel heb gekregen.
1 x als klein kind, dat heb ik van mijn moeder gehoord.
En 1x toen ik 14 was.

Ik denk dat er bar weinig fysiek gedaan hoeft te worden als je duidelijk en consequent bent.
Dat betekent niet dat er niks mag of dat er geen warmte is, maar juist een veilige basis want je weet waar je aan toe bent. "

s@nt@

 Ik ben ook niet van het fysieke is ook nooit nodig geweest. Inderdaad consequent en eerlijk zijn.

Mijn vriend vertelde dat toen hij gisteren naar de winkel ging, hij een moeder met drie kinderen zag die zo de winkel weer uit liep. "Als jullie je niet kunnen gedragen, gaan we gewoon weer naar huis".

Zo zijn mijn zus en ik ook weleens geëindigd...

" Zo zijn mijn zus en ik ook weleens geëindigd... "

s@nt@

 Vind ik ook een prima oplossing. Even vervelend voor de moeder die nog een keer moet, maar het is duidelijk.

Maar het druk zijn (ook wel geen tijd vrijmaken voor sommige dingen...) vind ik echt iets van nu.
Het lijkt mij belangrijker om een goede veilige basis te hebben dan ouders die beiden continu weg zijn omdat we zo nodig op vakantie moeten, nieuwe auto, keuken etc.
Dan geniet je nog niet van als je vrij bent want dan is iedereen moe en wordt er meer ruzie gemaakt omdat we de overige 49 weken per jaar nooit op elkaars lip zitten.

" Maar het druk zijn (ook wel geen tijd vrijmaken voor sommige dingen...) vind ik echt iets van nu.
Het lijkt mij belangrijker om een goede veilige basis te hebben dan ouders die beiden continu weg zijn omdat we zo nodig op vakantie moeten, nieuwe auto, keuken etc.
Dan geniet je nog niet van als je vrij bent want dan is iedereen moe en wordt er meer ruzie gemaakt omdat we de overige 49 weken per jaar nooit op elkaars lip zitten.
"

s@nt@

 Ik ken genoeg hardwerkende stellen,die toch samen moeten werken en niet voor luxe maar gewoon omdat het leven best duur is geworden. Denk aan de zorgtoeslag,eigen bijdrage e.d Een modaal verdienende kan dit moeilijk alleen ophoesten. Dan praat je niet meer over leven maar overleven.

Ik vond dat je het vroeger makkelijk redde met 1 inkomen,tegenwoordig wordt dat toch een stukje moeilijker of je moet een partner hebben die 2 keer modaal verdient.

 Klopt. Tegenwoordig word eigenlijk ook verwacht dat beide ouders werken.

Ouders zijn inderdaad druk druk druk en soms denk ik dan ook dat ze het goed willen maken met snoepjes en cadeautjes. ik heb ooit 1 x en dan spreek ik over 30 jaar geleden mijn zoon een tik gegeven omdat hij wegrende en een drukke straat over wilde rennen waarop toen een dame zei.......moet je bij mij durven, zei haar dat ik dat best durfde

Een andere man die het zag gebeuren zei.....beter nu huilt hij en dat is beter dan dat u huilt, vrouw in kwestie draaide zeer beledigd om.

Moet wel zeggen dat dit meer een aktie reactie momentje was.

En laten we eerlijk zijn de wereld verloederd mensen worden slechter en slechter, ouders mogen weinig of niets meer om het kind te corrigeren want dat is niet goed maar helaas zie ik ook geen verbetering met deze onzin. Waar is het respect gebleven voor politie arts of onderwijzer