Bedankt allemaal! Ik ga een paar tips zeker toepassen en vraag al meer hulp aan baas kluif en de kinderen. Ze zien vaak ook wel als het niet goed met me gaat en vragen ook uit zichzelf of ze kunnen helpen: zo lief!
Ook ben ik begonnen met gesprekken bij een maatschappelijk werkster om een en ander op de rit te krijgen.
Afgelopen maandag de MRI gehad, er bleek ook een stresstest bij te zitten dat wist ik niet (gelukkig maar, anders had ik me vantevoren al zorgen gemaakt). Je krijgt dmv een infuus tijdens de MRI naast contravloeistof ook een middel ingespoten die fikse inspanning nabootst. Terwijl ik dus stillag in die MRI en dat middel inwerkte ging mijn hart al met een paar seconden finaal op hol, kon ik daarna amper nog ademhalen en werd ik helemaal duizelig en ellendig in mijn hoofd: ik heb doodsangsten uitgestaan in die scanner, het was bijna onverdraaglijk! Wat was dit ENG!!
Ik had wel een noodknop in mijn hand, maar dwong mezelf er niet op te drukken. In plaats daarvan heb ik het stressballetje in mijn andere hand helemaal fijngeknepen en heb ik me gefocust op mijn ademhaling. Uiteindelijk duurde het onderzoek langer dan verwacht en heb ik ruim 1 uur in de MRI gelegen. Baas kluif maakte zich "lichtelijk" (lees: heel erg) zorgen, maar de cardioloog bleef maar om meer afbeeldingen vragen. Hij wilde er een hele fotoshoot van maken.
Over 2 weken volgt de uitslag en krijg ik ook te horen of een tweede hartoperatie zinvol is. Als het lukt om de kransslagader weer bij het hart te betrekken kan ik misschien stoppen of in ieder geval minderen met de bloedverdunners. Ik ben heel benieuwd wat er uit de MRI zal komen, maar ik moet nog even geduld hebben.
Ik zou dolgraag aan een ander hondje beginnen, maar het is nog te vroeg: ook hierin vraagt de situatie om geduld. Ik heb nog lang niet zoveel energie als ik had en baas Kluif worstelt nog te erg met het verlies. Zelf ben ik de afgelopen maanden door zoveel afgronden van ellende gegaan dat ik in dit proces wat verder ben dan baas Kluif. Hopelijk dat het over een aantal maanden wat beter met ons gaat en dat we wat meer opgekrabbeld zijn.
Jeeje zo te lezen heb je nog het 1 en ander te doen. Wel voor je gezondheid maar toch. Wat goed dat je die stresbal plat hebt geknepen en niet de hulpknop.
Weer een spannende tijd voor jou,jullie.
En de kinderen die helpen prima toch,kleine klusjes helpt het jou makkelijker te maken.
En een hondje,wie weet ooit. Komt tijd komt raad. Succes en sterkte alvast weer voor over 2 weken.
Kaatje, wat een enge ervaring in dat MRI apparaat. En dat zo lange tijd. Het doet mij een beetje denken aan een ervaring die ik had toen ik in een overdekte waterglijbaan van 30 meter hoog naar beneden ging. Maar dat was uiteindelijk maar een paar minuten, niet een uur, zoals bij jou.
Spannend wat de uitslag van jouw MRI zal zijn.
Een nieuw hondje in jullie leven...het komt zeker, als jullie er allemaal klaar voor zijn.
ongekend mooi gedicht sterkte weet hoe jullie je voelen onze teddy verleden week
Hoop dat die twee weken snel voor je/jullie voorbij gaan.... en er een positieve uitslag komt uiteraard... sterkte voor nu
Kaatje jij hebt volgens mij echt zoveel zelfkennis en zelfdiscipline. (Dat knopje niet indrukken bijvoorbeeld). Elke keer lees ik vol bewondering en kippenvel jouw verhalen. Wat heb je toch veel te verduren gehad en nog steeds... Maar hoe jij tegen dingen aankijkt en hoe je dat omschrijft, vind ik erg aangrijpend. Jij lijkt mij echt een heel verstandige vrouw.
Dat hondje komt er vast weer maar nog even wachten hihi want Jack russeltjes kunnen soms ontzettend stout zijn. En dan is iets meer energie wel fijn, maar dat komt wel weer, straks is het weer lekker voorjaar dat zal je goed doen.
Kaatje ik heb zoveel bewondering voor jou,jij hebt al zoveel meegemaakt,doe gewoon alles rustig en nu eerst afwachten op de uitslag,dan zie je wel weer verder.
Blijf nu gewoon jezelf.Liefs Ingrid
 mee eens kaatje je bent een sterke dame ;
 mee eens kaatje je bent een sterke dame ;
Wordt maar eerst helemaal beter Kaatje, eerst jij nu.
En dan krijgt een lief hondje weer een prachtig leven bij jullie!
Kaatje eerst nu even aan jezelf denken.....ook daarmee denk je aan de rest van je familie, ze hebben jou nodig en dat kan alleen wanneer je even aan jezelf denkt. Sterkte dappere dame.
Dikke knuff
... Denk ik ook
Bedankt allemaal!
Online staat de uitslag van de MRI erop, maar het staat er niet in menselijke taal. Wel een en ander uitgezocht en het heeft er mee te maken dat de doorbloeding en zuurstof doorstroom niet goed is rond de plaats van het infarct en in het midden van het hart. Woensdag hoor ik wat dit concreet voor mij betekent. Is het afdoende om mee verder te leven of is er verbetering mogelijk met een operatie. Ik denk er veel over na en merk dat ik mezelf mentaal voorbereid op nog een operatie, misschien zit ik er totaal naast maar ik denk dat het wel gaat gebeuren.
Een hondje, daar wachten we zeker nog een tijdje mee. Inderdaad: die Russeltjes zijn echt zwaar ondeugend, hihii! We zouden beter aan een rustig klein hondje kunnen beginnen, maar we hebben ons hart verloren aan de Russels. Voordat we aan Speedy en Tessa begonnen had ik nog nooit een hond gehad en "doe me er gelijk maar twee", haha. Als de één niet stout was, was de andere het wel. Maar wat was het leuk en wat hebben we van onze schatten genoten. Ze hebben me zoveel geleerd, dat is een groot deel van hun nalatenschap aan mij.
Spannend, Kaatje, wellicht toch nog een operatie. Ik denk dat het alleen maar goed is om je je daar nu al mentaal op voor te bereiden.
Het laatste wat je zegt, is ZO waar: je hond leert jou zoveel, ik merk het hier zelf ook. En het is zo mooi.
dank je wel voor je updates, het is fijn van je te horen
Spannend hoor kaatje. Maar als een operatie moet dan moet het. Je wordt nu zo goed in de gaten gehouden. Sterkte meis.... en dat hondje komt er echt wel, als de tijd rijp is.
Toch nog spannend Kaatje.
Ik merk wel dat je al veel aan het verwerken bent door je manier van schrijven.
Heel veel sterkte.
En dan ga ik spontaan glimlachen Nee hoor, die jaren met je meiden, je zorg voor hen, het afscheid en verdriet van het missen... Het is niet voor niets geweest. Ze blijven deel uitmaken van je leven
Informeer je goed over de uitslag en wat jezelf nog moet doen. Misschien dat bloedverdunners al een groot deel helpen. (ik ken je behandelschema en pathologie niet -precies genoeg om uitspraken te doen-)
Hou het kalm en probeer te genieten nu. Een nieuwe hond, komt als de tijd rijp is en jij weer helemaal op je plooi bent.
De tyd komt wel kaatje voor het nieuwe hondje verzorg je eerst en vooral wat moet gedaan worden eerst de rest volgt wel je bent een sterke dame je lieverds blyven altyd in je hart zoals by ons allemaal maar eerst moet je helemaal genezen
Ooooh super Kaatje, zo blij voor jullie
Super nieuws! Blij voor jullie!
Dat is goed nieuws! Fijn hoor!
Dubbel
Super goed nieuws!! Sterke vrouw!
Wauw
Ben heel blij voor je.....nu kun je echt met je nieuwe leven beginnen !!
Is heel belangrijk dat je cardioloog "jou type mens " is.......dat je vertrouwen hebt en je bij hem geborgen voelt .
GEFELICITEERD met dit goede nieuws !!!!!!!!!!!
Wat super fijn Kaatje!!!
Hoera daar wordt je blij van!!
Laat de lente nu maar komen,lekker in de zon naar buiten strakjes en genieten.
Fijn voor jullie allemaal!
Wat ben ik blij voor jou, Kaatje!!!!
Hoi Kaatje,wat een goed nieuws,het gaat echt de goede kant op.Fijn dat je een goed gevoel hebt,bij je cardioloog,is belangrijk,dat je daar durft te zeggen,wat je wilt.De 2 dametjes boven,zullen ook wel heel erg blij zijn,houden jou echt wel in de gaten,maar blijf wel rustig aan doen,liefs Rianne
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?