kindje gebeten. gt is geweest pagina 5

Hoi allemaal....
De meeste weten wel dat we met Daisy een periode hebben gehad dat ze beet om aandacht.
En ook echt doorbeet.

Nu dachten we dat het over was want ze heeft ons al een tijdje niet meer gebeten.

Ze is tegen kinderen altijd lief geweest die konden altijd knuffelen.
Nu liep er vanmiddag een kindje bij ons voor over straat Hus vond het geweldig en heeft het kind een flinke wasbeurt gegeven.

We waren eigenlijk met de moeder aan het praten en hielden Hus ook in de gaten.
Maar hadden even geen oog voor Daisy.
Daisy vliegt op het kindje af zonder waarschuwing en bijt zo dat kindje in.haar arm!

Nog nooit echt nog nooit heeft een van onze honden ooit een kindje gebeten
Hus is heel lief voor kinderen maar nog houden we hem elke seconde in de gaten.

Ik was echt helemaal in schok.
Ik heb Daisy in de keuken gezet en daar heeft ze de rest van de dag gezeten.
Enkel even in de tuin geplast.
Ik weet dat dat heel erg fout was , maar een kindje bijten.....
Nu ik dit typ lopen de tranen weer over mijn wangen.
Dat meisje kon nog maar net lopen.


Gelukkig reageerde de moeder heel lief op ons.
Daisy heeft niet doorgebeten maar het armpje is wel blauw en je ziet tand afdrukken.

Het meisje is niet bang voor honden want ze heeft daarna nog bij Hus om zijn nek gehangen.
Hij heeft haar echt getroost.
Wel is ze bang voor Daisy natuurlijk.

Nu wij zelf ook een kindje verwachten is de angst voor Daisy haar bijtgedrag alleen maar toegenomen.
Wat als ze ons kindje ook ineens bijt?

We zijn gewaarschuwd nu , Daisy komt niet meer bij mensen en zeker bij kinderen in de buurt.
En we gaan toch kijken voor een gt.

Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het echt kwijt.
Ik loop er al de hele dag mee.
Ik heb er gewoon enorme hoofdpijn van.


Echt nog nooit heeft een van onze honden , welke dan ook , een kindje gebeten , nog nooit. Ik voel me echt vreselijk. Mijn vertrouwen in Daisy is gereduceerd naar 0 ! We dachten echt dat het goed ging. Ze leek zoveel vrolijker.

Oh jeetje dat is zeker schrikken! Wat vervelend, maar blij toe dat haar moeder zo 'positief' reageerde..

Ik hoop voor jullie dat een gt jullie kan helpen en jullie je geen zorgen hoeven te maken als de kleine er straks is!

Er is een groot verschil in eigen en vreemde kinderen.
Mijn 1e kat rende heel hard weg voor voiral huilende baby's. Toen onze 1e geboren was en huilde, rende ze juist naar hem toe en bleef bezorgd bij hem. Tijdens t voeden aan hem ruiken, het was gewoon eigen.
Trouwens, leuk nieuws gezins uitbreiding, gefeliciteerd!

Extra tranen horen daar ook bij. Daisy houd niet van vreemde kinderen.
Maar een goede gt lijkt me verstandig

He meisje wat zal je geschrokken zijn.

Ik moet nu echt gaan slapen maar je moet echt gas terugnemen met daisy.

adoptiehonden moeten echt bijkomen.

zelfs smurf jeff   is meerdere malen uitgevallen tegen mensen zonder waarschuwing in het eerste half jaar

je moet ze nu alles op maat leren

hoe meer rust en regelmaat en hoe minder gedoe...

dan ontspannen ze zich wel en, snappen de context van de rest in de nieuwe wereld.

Daisy  is onzeker

jij ondergaat ook een boel veranderingen

en dat doet haar in paniek iets proberen

dus  toch weer happen...dat is wel "haar signaal "als ze even de weg kwijt is.

 dat kan je nog prima sturen ,want ze is immers maar pas bij je.

echt rust en regelmaat ze moeten zoveel leren.

dus ze moeten eerst durven ontspannen en vertrouwen  en stukje bij beetje leren

slaap lekker

Ik doe al alles op haar tempo.
Ze was de laatste vrolijker , nam zelf haar rust en kwam kusjes halen ipv dat ze beet als ze geen aandacht kreeg.

Ze slaapt een stuk meer als de periode dat ze ons steeds beet.

We gaan idd met haar naar een gt.

Och Jaimie, ik kan me voorstellen dat je enorm geschrokken bent.

Toch wil ik proberen nuances aan te brengen....

Je weet dat daisy best heel zelfbewust en absoluut niet bang is.

Je weet inmiddels ook dat daisy bij haar vorige baas geen regels en goed gedrag geleerd heeft.

Opvoeden is niet alleen hier is je bak eten en daar kun je plassen; dat hebben de vorige eigenaars blijkbaar niet begrepen.

Nu hebben jullie haar, en het blijkt een puppy te zijn van 1 jaar.....álles moest je haar nog leren!

Zelfs aan de lijn lopen was nieuw!

En dan dat bijten; door nauwkeurig observeren ben je erachter gekomen dat het ' gewoon' aandacht vragen was, wat haar niet goed was aan en afgeleerd.

Dat hebben jullie goed opgepakt, en blijkbaar met resultaat.

Maar nu komt er een beweeglijk kindje, wat misschien wat wild met de armpjes zwaait en daisy reageert daar verkeerd op, door schrik of wat dan ook. Is nieuw voor haar en ze weet niet hoe te reageren, hap.

Dat is dus óók wat puppies doen: huh? Wat zwaait hier voor mijn neus? Eng! Hap. Was dat een kinderarm? O. 

Nb! Het was hap! En niet bijt! Want dan had dat kinderarmpje nu open gelegen.....

Hoe zielig voor het kindje ook, dit blijkt weer een stukje opvoeding die mist bij daisy: er wordt nóóit naar een kindje gehapt. Nooit geleerd....

En is dus op zich géén drama!

Je moet daisy luid en duidelijk leren dat dit ongewenst gedrag is.

Haar de hele dag opsluiten is een begrijpelijke reactie, en ook voor nu niet zo erg. Maar beter kun je haar daar toch direct een correctie voor geven, die krachtiger is.

Als je er aan toe bent kun je dit gaan oefenen met een pop. Een beetje grote, formaatje baby.

Die kun je dan voor daisy houden en de armen bewegen en kinderstemmetje nadoen. Heeft ze de neiging tot hap: flinke verbale correctie! Zorg dat je ermee overkomt naar daisy.

Dan pop wegleggen, daisy negeren en later nogmaals proberen.

Dit is echt goed weg te trainen hoor, probeer je geen apen en beren in je hoofd te halen.....

Jullie moeten daisy begeleiden in het juist reageren op ( kleine) kinderen.....

Niet meer en niet minder.

K hoop dat je er wat rustiger van kunt worden.....

Ik ben er echt de hele dag door van slag geweest.
Ik weet wel dat Daisy haar gedrag ernstig was , en we dit zoveel als mogelijk.begeleiden.
Maar een kindje bijten kán en mág gewoon niet!

We hebben geluk dat de moeder echt.niet kwaad was en het echt als een ongelukje zag.
Hus heeft het ook weer een beetje goed gemaakt.
Ze had zelfs foto's genomen van haar knuffel met Hus.

Achteraf heb ik spijt dat ik Daisy de hele dag in de keuken heb gezet.
Maar ik wist echt niet wat ik moest doen.

Wat heftig Jaimie.
Sowieso al, maar zeker ook nu julie weten dat er een kindje op komst is.

Ik zou me niet te schuldig voelen dat je Daisy in de keuken hebt gezet en gelaten.

Ze moet weten dat dat onacceptabel is. En daarnaast moest je dit zelf ook verwerken.

Met de huidige vooruitzichten, lijkt een GT me een verstandige keus.

Buiten bij mensen weg houden of in het moeilijkste geval muilkorven kan. Maar ja in eigen huis en op eigen terrein zou dat niet nodig mogen zijn.

Van mijn kant alle respect. Hoe je blijft zoeken. Hoe moeilijk ook probeer wel ook reeel te blijven. Ik bedoel als het niet op te lossen is.

Gaat jullie veiligheid, die van Hus en toekomstige kindje voor.

Ookal zou dat tegen je principes ingaan.

Voor nu GT een goed besluit. En uiteraard hoop ik dat dit gedrag eruit te krijgen is, maar voor zekerheid houd ook rekening mee dat het misschien niet goed komt. Bedoel zoals je omschrijft wat er gebeurde, voelt voor mij niet oke.

Nadeel is dat je niks van Daisy weet. Dus ook niet wat ze heeft meegemaakt.

Sadi zit geen vlieg kwaad in, maar zou zij ineens zo'n actie uithaalt zou ik een scan laten maken omdat de Berner gevoelig is om bepaalde dingen te krijgen en ik weet dat er in haar verleden niks ligt dat veroorzaker zou kunnen zijn voor dit gedrag.

Dat je je zorgen maakt begrijp ik herl erg goed.
Misschien samen op een rij zetten hoever jullie willen gaan, wat jullie nog willen proberen en ja hoe moeilijk ook. Ook wanneer jullie nuet anders kunnen als een andere keus maken.

Ik zou zelf ervoor gekozen hebben ook het asiel waar ze vandaan komt in te lichten en aan te geven er nog een gt bij te halen. In NL zijn er asiels die samenwerken met GT's.


Dat als er binnen een bepaalde periode gedragsproblemen naar voren komen er dus een GT via het asiel word ingezet als nazorg van het asiel.

Ik weet niet of dat in Belgie ook wel word gedaan. Maar informeren kan altijd.

Wat Coby zegt, helemaal mee eens, daisy is een grote pup, maar net bij jullie, moet nog alles leren.

Geen paniek, zie haar als een puppy, die doen dat ook, heel erg zelfs en dan is er geen paniek.

Ik denk niet eens dat je een GT nodig hebt, wees je gewoon bewust dat ze alles moet leren, ze heeft helemaal niks geleerd, weggedaan is een asiel, dan ziek en in het ziekenhuis gelegen en dan weer een nieuw baasje en een nieuwe hondenvriend.

En dat allemaal in 2 maanden?

nee meid, maak je maar niet te druk, dat je ff geschrokken bent, dat snap ik.

Morgen weer positief er tegenaan, blijf haar als een puppy zien ook al is ze groot.

Knuffel, en niet meer huilen hoor

niet van slag zijn hoor

het is echt doodnormaal dat een herplaatser  soms even van het padje af is in het begin

Valt allemaal prima te trainen en is geen onwil van de hond ,

maar onvermogen

voorkomen,wat  tijd en trainen

na een jaar kan je echt  met elkaar lezen en schrijven 

Ik hoop trouwens dat je mijn berichtje niet vetkeerd begrijpt.
En heb zelf wel te maken gehad net een rugzak hond onzekerheid/angst maar geen ervaring met bijten.

Mijn volle respect dat je wil blijven zoeken naar de juiste weg met Daisy, ik weet niet of ik dat zou kunnen.

Acheteraf weet Daisy na een half uur ( of misschien al eerder ) niet eens meer wat er gebeurt is.
Natuur was het in de keuken zetten wel direct na het bijten , dus de link keuken / bijten zal ze wel gelegd hebben.

Alleen zo lang had niet gemogen.
Onacceptabel is het zeker!!

De keuze gt maken we omdat we hier zelf niet gaan uitkomen met Daisy.
En ik toch bang ben dat Daisy het niet uitmaakt of het kindje eigen is of een vreemde peuter dat net enkele wankele stapjes kan zetten.

Het asiel hebben we al uitgebreid mee gesproken , maar zoals eerder gezegd kunnen.hun niet helpen.
Zowel het asiel als de kliniek als in.het begin bij ins thuis was dit gedrag niet bekend.

We wisten inmiddels dat haar bijten te wijten was aan aandacht.
En ook de mate dat ze beet.
( dus echt doorbijten )
Maar het niet niet zo zijn als ze even geen aandacht geeft dat ze straks ook ons kindje gaat bijten.

Ik moet heel eerlijk zeggen dat er wel.grenzen zijn.
Dit was dus dé grens die een hond kan overschrijden.
Voorlopig komt Daisy niet meer los te lopen.

Ik heb alleen maar herplaatsers gehad.
En Luna was een echte angstbijter.
Maar nooit heeft ze haar lip ook maar opgetrokken naar een kind.
Ik heb dus ook geen ervaring met bijters.

Yo.
Voor alle zekerheid gaan we wel voor een gt want dit mag nóóit meer gebeuren.

Roos.
Uiteraard gaan we alles proberen.
En voorkomen gaan we dus ook al doen , want Daisy komt niet meer los of bij kinderen in de buurt.

Renate.
Neen ik begrijp je bericht goed hoor!

Ik moet ook eerlijk zeggen dat dit voor ons een grens is dat we hulp gaan inschakelen en het niet meer zelf doen.

Ben blijdat je mijn bericht begrijpt. (Mocht dat ooit anders zijn mag je me altijd uitleg vragen hoe ik het bedoel.)

Het zou voor mij ook een grens zijn hoor.

Ach ja een goeie Gt kan nooit kwaad, het kan je geruststellen of juist dingen leren.

Een gt wil in inschakelen om zeker te weten dat ik alles heb gedaan wat ik kon.

Maar om eerlijk zeggen ( al vind ik het vreselijk ) als Daisy een keer naar ons kindje zal bijten word ze herplaatst bij een gezin dat 24/24 tijd heeft voor haar en geen kinderen heeft.

Ik ga hier wel onwijs veel commentaar op krijgen maar meer als alles proberen kan ik ook niet doen.

Tjaard vraagt aan mij of Daisy anders op jou reageert sinds je zwanger bent.

Hun hebben vroeger een herder gehad die beschermend werd naar Tjaard zijn moeder toen zij zwanger was van Tjaard. Daarna ging de hond close met Tjaard. Echter toen zijn moeder zwanger werd van de 2de ging het mis. De hond ging alles wat voor zijn zusje was kapot maken. En toen tjasrd eens ziek was dulde dr hond de arts niet bij tjaard.

Ik snap je reactie wel hoor Jaimie.

Maar je moet ook een beetje tijd nemen om de gebeurtenissen op een juiste manier te kunnen beoordelen.

Want ik denk dat je nu een beetje te snel gaat....

Lees alsjeblieft mijn reactie van eerder nog eens door.

En laat het allemaal wat bezinken.

Morgen nieuwe dag!

Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken.

Ten eerste zeg je dat jullie alletwee de aandacht hadden voor Hus en het kindje. Dikke kans dat Daisy zich genegeerd voelde en haar oude tactiek daarvoor pakte. En dan nog een milde vorm, want ze beet niet door.

Ten tweede duurt het nog bijna een jaar, of zelfs meer dan een jaar voor jouw kindje over de grond gaat kruipen en dan binnen bereik van Daisy is. Binnen zoveel tijd kan heel veel geleerd worden. En in het begin als kinderen nog niet constant vrij op de grond vertoeven zou je haar in het ergste geval nog even in de bench kunnen doen, of vast, of in een andere kamer. Of alleen laten kruipen als er 2 paar ogen op Daisy gericht zijn/  iemand met Daisy buiten loopt.

Natuurlijk gaat veiligheid van je eigen kinderen boven alles. En het is begrijpelijk dat herplaatsen een optie is wanneer je hond niet met kinderen te vertrouwen is.

MAAR, je hebt nog even en neem geen overhaaste beslissingen. Stap voor stap de situatie bekijken. Alle respect voor hoe je bezig bent.

Voordat je gaat denken aan herplaatsen zou ik toch echt eerst op zoek gaan naar een goede GT. DJ mijn jack beet niet maar had andere problemen en dat heeft toen heel goed geholpen.

Ik hoop dat het goed komt!

Allereerst echt heel rot Jaimie. Voor alle partijen.

Ik haal bovenstaande quote even aan om het in perspectief te plaatsen. De reactie van de moeder zegt namelijk ook iets over de toedracht en de impact van het voorval. Ik snap dat het voor jou anders ligt. Jij ziet jouw hond, de beet en schiet direct door in zwart/wit stand... Als je begrijpt wat ik bedoel 

Nu hoop ik dat je ook mag gaan ervaren dat de reactie van de moeder van het kindje ook iets zegt over de situatie en dat het ook weer meehelpt om meer nuance te kunnen zien. Adem in, adem uit en neem even de rust om het te laten zakken.

Blijft overeind dat je niet wilt dat je hond risicovol hapt en dat je wilt voorkomen dat het je ontglipt/ontspoort. Daarom denk ik dat het een top idee is om een kundig GT te raadplegen. Die kijkt mee, analyseert en kan jou als het goed weer handvatten en vertrouwen geven om Daisy zo goed mogelijk te begeleiden. Begrijpen is al de helft en weer grip krijgen de tweede helft. Ken je GT waar je vertrouwen in hebt?

edit: je hebt al goede tips/insteek wbt voorkomen van risicovolle situaties en rust, reinheid en regelmaat.

Jaimie nog eventjes geen paniek,je zwangerschap is nog pril tegen de tijd dat zo'n kleintje over de vloer gaat kruipen ben je bijna 1,5 jaar verder.

Ik zou mij ook niet schuldig voelen over het feit dat je Daisy in de keuken heb gestopt,hond heeft zich misdragen. Die onzekerheid gaat toch op Daisy overslaan. Heb wat meer vertrouwen in jezelf,doe wat je goeddunkt. Je hebt hier heel veel goede adviezen gekregen.

Je weet nu dat Daisy nog bijt,je hebt tijd om te kijken of ze het afleert.

Ik hoop dat je haar op een gegeven moment kan vertrouwen,ben je het vertrouwen in haar kwijt dan rest je inderdaad weinig keuze.

" Tjaard vraagt aan mij of Daisy anders op jou reageert sinds je zwanger bent.

Hun hebben vroeger een herder gehad die beschermend werd naar Tjaard zijn moeder toen zij zwanger was van Tjaard. Daarna ging de hond close met Tjaard. Echter toen zijn moeder zwanger werd van de 2de ging het mis. De hond ging alles wat voor zijn zusje was kapot maken. En toen tjasrd eens ziek was dulde dr hond de arts niet bij tjaard. "

Renate & Sadi de Berner - R.I.P.Beauty 28-12-2004---19-08-2013 †

 Neen Daisy niet Hus wel.

Daisy ging juist heel erg vooruit.

 Onthoud dat het voor een hond „gewoon" gedrag is. Wij leren dat mensen leuk zijn, dat je niet in mensen bijt. 

 Voor hun is het communiceren, blijf bij me weg, ik vind je niet leuk.

Mijn neefje 2.5 jaar die continu naar Luca wilde, ik zn moeder waarschuwen, maar nee, kneep Luca ineens keihard. Luca uithalen, ik was net optijd. Sindsdien haalt ze ook uit naar kinderen, als die in haar buurt komen.

Heel begrijpelijk. Ik zorg dat kinderen uit haar buurt blijven. Dat deed ik eigenlijk toch al, maar bij dit neefje lukte het niet. 

Hou afstand van kinderen. Elke keer dat je een kind ziet, geef je voertjes, zo zal ze een leuke associastie. Gaan krijgen bij kinderen.

Ik las een top om te oefenen met een pop en haar corrigeren als ze uithaalt. Honden leren door associeren. Luca heeft geleerd dat kinderen je pijn doen, die zijn dus niet leuk.

Als ze uithaald naar een kind die ze toch al niet leuk vind en je gaat corrigeren, dan worden kinderen nog minder leuk. Die correctie kan ze aan het kind gaan koppelen.

Nooit doen! 

Wel op afstand een leuke associatie gaan koppelen aan kinderen. Zorg dat kinderen leuk worden, dat ze het vertrouwen heeft, dat kinderen niet in haar veilige zone komen.

Uithalen en achteraf straffen, dat heeft geen zin.

Bedankt voor jullie reacties.

Ik heb eens goed geslapen en de grootste schrik is al weg.

Natuur willen we Daisy houden , ik ga niet zomaar een hondje herplaatsen ze is deel van ons gezin.

Maar een hond mag geen kind bijten.

We gaan heel hard met Daisy werken.

 Daar twijfel ik niet aan en Jaimie en nu je zwanger bent,zullen de hormonen ook af en toe opspelen waardoor je af en toe zult denken pffff.....

Succes  Ook met het vinden van een goede GT.

Ik ga verder niet iets schrijven over (motivatie tot) dit gedrag en het geven van handvatten (bahalve voorkomen en rust) om er mee om te gaan. Met een hond die laat zien te bijten/happen als oplossing wil ik op een forum niet een wannabee GT gaan uithangen. Ik laat dat liever over aan iemand die ook de situatie ter plaatse kan analyseren en diagnostiseren, maar vooral ook jullie een stuk inzicht, begrip en vertrouwen hierin kan meegeven om Daisy te begeleiden 

" Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken.
Ten eerste zeg je dat jullie alletwee de aandacht hadden voor Hus en het kindje. Dikke kans dat Daisy zich genegeerd voelde en haar oude tactiek daarvoor pakte. En dan nog een milde vorm, want ze beet niet door.
 
Ten tweede duurt het nog bijna een jaar, of zelfs meer dan een jaar voor jouw kindje over de grond gaat kruipen en dan binnen bereik van Daisy is. Binnen zoveel tijd kan heel veel geleerd worden. En in het begin als kinderen nog niet constant vrij op de grond vertoeven zou je haar in het ergste geval nog even in de bench kunnen doen, of vast, of in een andere kamer. Of alleen laten kruipen als er 2 paar ogen op Daisy gericht zijn/  iemand met Daisy buiten loopt. "

Wilma en Dobby

Ja Daisy beet vooral als ze geen ambacht kreeg een dat kreeg ze op dit moment dus blijkbaar ook niet.

Thuis heb je ondertussen helemaal door hoe je het bijten van Daisy kan voorkomen. Dus daarin zijn jullie een heel eind. Dit zul je nu moeten gaan uitbouwen naar buiten. Ga steeds een stapje verder en leer haar nu dat ze dus geen mensen buiten mag bijten. Als je het binnen kan voorkomen dan moet dit buiten ook lukken. Het goede nieuws is dat Daisy dus niet (meer) zo ontzettend hard bijt. Maar misschien beet ze ook wel zacht omdat ze besefte dat dit een kindje was.

En GT  is altijd goed. 

Ik denk wel dat je juist buiten moet gaan oefenen ipv haar buiten alles te ontzeggen. Dus nooit meer los,alle mensen een kinderen mijden. Je moet ermee aan de slag.