Ik denk dat we er met de gt wel uitkomen.
Als hij/zij ons inzicht kan geven in waar het misgaat en hoe dit is op te lossen moet dit helemaal goed komen
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
En bedenk ook dat bij alle grote stappen vooruit er altijd ook stapjes achteruit tussen zitten.
Even slikken en er je schouders weer onder zetten en weer op naar stappen vooruit.
Ik neem het meer mezelf kwalijk dat we niet hebben opgelet.
We hebben omdat ze thuis dus niet meer beet eigenlijk teveel van Daisy verwacht.
goed dat je hulp inschakelt, wat een enorme schrik. Neem ajb iemand die met calming signs werkt, misschien weet Esther of Gerdine een goede gt bij jullie in de buurt.
Ik ben het qua wat ik over haar lees, want ik ken haar natuurlijk niet, niet eens dat Daisy een zelfverzekerd hondje is wat ik ergens las. Wel denk ik dat ze met kalmte behandeld moet worden. Zelf vind ik het in de keuken zetten geen slechte aktie hoor. Daar kon ze mooi tot rust komen.
Persoonlijk heb ik de indruk dat je te snel wil? Ik heb Lola de eerste jaren niet in de buurt durven laten komen van kleine kinderen, en zelfs met Jenna die zo zachtaardig is en nooit gebeten heeft en het met de buurkindjes wel heel goed gaat, laat ik verder niet in de buurt van kinderen.
Ik ben met Jenna die dus nooit gehapt heeft en die we nu 10 maanden hebben nog steeds in een beginfase van de ontwikkeling, we beginnen eigenlijk pas sinds heel kort een band op te bouwen, even die blik van vertrouwen naar elkaar in een bepaalde situatie, dat was pas een paar dagen geleden voor de eerste keer. Ik zag haar toen mij aftasten, en op mij vertrouwen.
Ik denk dat je pas dan verder kan gaan proberen en uitbouwen, uiteraard goed kijkend wat de hond wel of niet aankan.
Overigens heeft ze gehapt en dat is eerder een teken van dat het teveel voor haar was en gelukkig niet doorgebeten. Al maakt dat het natuurlijk niet ok,maar het is wel een verschil.
Was het kindje erg geschrokken? Fijn dat de moeder lief reageerde.
Een goede gt weet ik al.
Die heeft net als wij een echte hekel aan alles wat met fysieke correcties te maken heeft.
En stemt heel veel af op de hondentaal.
Eigenlijk was Daisy niet direct bij het kindje in de buurt.
Hus was met het kindje bezig en Daisy lag naast ons.
Ik weet niet in welke mate ik te snel kan zijn gegaan met Daisy omdat we alles op haar tempo doen.
Toen ze de eerste weken niet wilde lopen hebben we dat ook niet gedaan maar hebben haar in de tuin laten rondstruinen tot ze wel wilde lopen.
Want lopen is achteraf toch heel erg leuk.
Als ik nu haar lijn pak gaat ze staan janken bij de deur van 'schiet eens op baasje' .
We leren haar ook niet veel nog dus die druk is er ook niet.
Ze neemt nu zelf haar rust wat ze eerst niet deed.
Ook daarom is het voor een denk ik een goede stap om gt in te schakelen die met een andere kijk naar Daisy kan kijken.
Het kindje was idd geschrokken .
Maar het heeft ook wel pijn gedaan hoor want Daisy haar tandjes stonden in haar armpje en het werd al snel blauw.
Maar ik geloof dat Hus het helemaal goed maakte met zijn torenhoge knuffelgehalte wat betreft kinderen.
Ik denk dat Dobry bedoelde dat je te snel bent gegaan door daisy nu al bij een klein kindje te laten.
Dat was een stap te ver voor Daisy, dat kan ze nog niet aan.
Ze heeft nog niet geleerd hoe je met kleine kinderen moet omgaan.
Van mij geen commentaar meis.
Ja je hebt voor Daisy gekozen, maar dat bijten e.d. was niks van bekend. Het zwanger worden was niet bewust gepland anders had je wellicht gewacht met een herplaatser. Maar het feit ligt er dat als je alles blijt te hebben gedaan en en ondanks dat Daisy geen veiligheid biedt voor jullie en kindje straks en voorbijgangers etc dan heb je niet veel keus denk ik een keus te maken.
Daisy opsluiten heeft ze niks aan jullie ook niet. Wellicht kan ze dan ergens waar een groot erf en waar ze 1 op 1 aandacht krijgt en en iemand die de nodige ervaring heeft met dit soort hondengedrag nog iets uithalen. Dat je zeker wil weten dat je alles hebt gedaan wat je kon is logisch.
Ik weet zeker dat je alles deed wat je kon en nog. En als blijkt dat dat voor daisy niet genoeg is. Is er misschien ergens iemand die dat wel kan.
Wat zul je geschrokken zijn Jaimie. Ik lees het nu pas. Ik hoef niks toe te voegen aan alle goede adviezen. Ik geloof echt dat je er met een goede gedragstherapeut wel uit komt. Ik ben blij dat je een beetje over de schrik heen bent. Jij doet het geweldig met Daisy, dit komt ook goed, met een beetje hulp, knuffel
ik bedoel idd dat het me nog te vroeg lijkt om haar in de buurt van kinderen te laten komen, gelukkig heeft ze dan met het kind zelf niet een slechte ervaring, als het kindje met Hus bezig was, zal dat haar wel teveel zijn geweest.
Op de site van de hondenbescherming staan ook veel tips over hond en kind die je alvast kan doornemen, als je dat allemaal goed opvolgt kan er eigenlijk niets misgaan hoor met Daisy en jullie kindje.
Zelf zou ik liever niet willen dat kinderen zoals het kindje in kwestie, om honden gaan hangen en knuffelen, stel dat een hond eens pijn heeft en hapt, of ervan schrikt. Het lijkt lief, maar is eigenlijk niet zo respektvol naar een hond toe en geeft risiko's. Liever een kind leren dat je je rustig gedraagt bij honden, en als het dan wil aaien (na vragen of dat kan) is een kriebeltje onder de kin prima.
Zo had ik eens een jongen van een jaar of tien die kwam vragen of hij Lola mocht aaien, ik twijfelde en vertelde dat Lola wel aaibaar was, maar niet over haar kop of lijf, en vooral haar poten niet aanraken, of over haar heenhangen, maar een kriebeltje onder haar kin vond ze prima, mits rustig, zo kwamen we op een leuk gesprek over honden en hoe je te gedragen en Lola liet zich rustig aaien onder haar kin door die jongen. Die dit alles enthousiast aan zijn ouders ging vertellen die geduldig in de auto al zaten te wachten.
Om te beginnen wil ik jullie feliciteren met jullie wondertje.
Wat betreft Daisy, zul je van mij geen commentaar krijgen. Ik heb bewondering voor wat jullie allemaal voor haar doen. En een GT is dan misschien wel een goed idee. Heb daar zelf helemaal geen ervaring mee.
Ik zie t ook als puppygedrag, in combinatie met de bijtrem niet aangeleerd. Dat laatste maakt t wel gevaarlijk, dus zeker goed om een gter te vragen.
he jaimie.. Niet leuk! Je hebt al heel veel goede reacties gehad zie ik. Hopelijk kan een gt jullie nog wat extra steun bieden!
ik wist niet dat je zwanger bent, gefeliciteerd!!
Voor de meeste 'vreemde' kindjes zeggen we ook altijd neen.
En zeker als kinderen ongevraagd willen aaien worden ze weggestuurd.
Daarbij letten we op lichaamshouding van de Hus en of het kindje Hus geen pijn doet.
Het is niet zo dat elk kind bij Hus om zijn nek mag hangen hoor.
Maar je hebt wel gelijk dat de hond misschien eens pijn kan hebben.
Ik zal daar beter op letten dat ze niet echt knuffelen meer.
Misschien was het voor Daisy in combinatie met genegeerd worden idd even te veel.
Dank je wel Esther
Ja dat lijkt ons wel de beste oplossing.
Ik weet verder ook niet wat ik moet doen hiermee.
Dank je wel Lieke!
En dat moesten 3 doggies zijn.
Ik geef Daisy niet zomaar op.
Ik zal alles doen om ze te kunnen helpen.
Zij heeft niet voor ons gekozen maar wij voor haar.
Ze is vandaag nog net zo knuffelig als vorige dagen.
Ik zal het ongetwijfeld verkeerd hebben aangepakt en te snel zijn gegaan met alles.
Maar het vertrouwen is wel even weg....
Wil niet zeggen dat ik niet meer om haar geef ze blijft ons pupke.
ja ik denk het ook, waarschijnlijk snapte ze ook helemaal niet wat daar nou gebeurde,
of het hier ook met aandacht vragen te maken had geen idee, maar idd is van herplaatsers wel bekend dat ze veel steun en bevestiging nodig hebben, sommigen hebben geen rust en lopen de hele dag achter je aan. Ik zou trouwens wel laten merken dat je trots op haar bent, want eigenlijk doet ze het toch heel goed al na zo n korte tijd bij jullie.
Ik vind het een goed teken dat Daisy nu zelf haar rust neemt, dat is toch al een grote stap voorwaarts.
Ja ze maakt echt sprongen!
Vanaf het begin al hoor.
Alleen dit is voor mijn ook even nieuw en vreemd.
Luna was een beetje als Lola denk ik?
Die moest ook absoluut duidelijkheid hebben ander beet ze om het makkelijker te maken.
Maar echt een bijter hebben we nooit gehad.
En zeker niet een die absoluut niet agressief is.
Ik zie namelijk bij Daisy geen enkele agressie ofzo.
Dat maakt het voor mij ook zo lastig.
Lola voelde zich snel bedreigd en kwam ook altijd voor zichzelf op, ze was aan de ene kant heel gevoelig, maar had wel een grote persoonlijkheid en iets koppigs en oerachtigs, een meesteres in communiceren. Zij was een hond die inderdaad van duidelijkheid hield en respekt voor elkaar, ze zou nooit opdringerig naar vreemde mensen of honden rennen en wilde ook naar haar toe die opdringerigheid niet.
Was Luna ook zo?
goed dat je aan de slag gaat en verder kijkt.
en ik wil je niet bedwelmen onder pessimisme, max is al 10 jaar hier en kan ook niet met kinderen. die rent er ook op af om te bijten, en bijt hetzelfde als jouw meisje doet.
en ja hij geeft zeker signalen af van te voren, ze gaan snel en ik ken mijn hond dus ik zie ze.
ik heb geprobeerd eraan te werken maar helaas zonder resultaat want als kinderen voorbereidt zijn en met hun ouders staan en een koekje klaar is er niets aan de hand.
mijn punt is; weet je wel zeker dat ze het zomaar uit het niets deed zonder waarschuwing? (max verstard, en geeft een tongel en that's it) de eerste keer dat max een kind beet was ik ook onwijs beduust, zelfs de 2e keer dat hij het deed.
de oppas van oscar heeft een kindje en we wandelen weleens samen en dat gaat prima met max, maar mijn ogen wijken geen seconde van hem af wanneer zij erbij is. en een kind rent natuurlijk dus dat kan triggeren dus ik roep dan weer ; niet rennen! en zo gaat dat prima.
max raakt aan haar gewend en zij aan max.
dus als er straks een kleintje bij jullie is zal dat ook zeker groeien.
een eigen kind kan altijd nog anders blijven dan andermans kind (mijn honden kunnen met MIJN katten, alle andere moeten naar huis en dat is in de boom ) heb vertrouwen maar wees alert.
en van harte gefeliciteerd natuurlijk!
Ongeveer wel ja.
Luna was dan ook nog angstig voor alles en iedereen.
Aanval was de beste verdediging bij haar.
En niets of niemand hoefde op haar af te komen.
Door grommen ( communiceren dus ) hield ze menig mens en hond netjes op afstand.
Maxlisa.
Ze zal waarschijnlijk wel een miniscuul iets laten zien , alleen tot noch toe kunnen we niet ontdekken wat.
Ene moment ligt ze heerlijk in de zon met de riem te spelen zonder zelfs naar het kindje te kijken en het volgende moment vliegt ze op het kindje af.
Daarom hoop ik ook dat de gt iets ziet wat wij missen.
En bedankt ook
Dat we het geluk mogen hebben een kindje te mogen krijgen ...
Nooit verwacht maar zo welkom
Ik zou zo wie zo hond en kind nooit nooit alleen laten .
Ook Hus die gek is op kinderen ook niet.
Nog geen seconde verlies ik ze uit het oog.
Ik ga er met Daisy hard aan werken dat het goed komt en we weer wat vertrouwen in elkaar kunnen hebben.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?