@Roos, wow een jaar dat is lang. Zo zie je hoe 1 gebeurtenis een behoorlijke impact kan hebben. Hoe is dat overgegaan, dat hij wel plasje deed tijdens uitlaatronde?
Mbt plaatjes denken: Ook Hummie heb ik contact laten maken, dit was ook de tip die zij gaf. Goed dat je het even aanhaalt, want ik ben hier de laatste tijd niet zo bewust meer mee bezig.
@Petra, Hoe zou jij het ritueel aanleren dan? Ik heb er wel een verschil ingemaakt door hem bij de auto over te dragen. Zo weet hij dus dat ik niet maar naar binnen ga, en hij ook niet op zoek hoeft.
Tijd doet veel
en zij maakte er geen probleem van en dweilde de plas gewoon op.
hij liet echt blaas leeglopen..plaste niet ergens tegen aan.
Ze heeft een goede vriend van haar laten helpen.
een hondenvriend van haar nam ze soms dus mee uit
en de rest was aan mij
zorgen dat hij plaste of poepte in die omgeving als ik ging halen of brengen.Toen waldo eenmaal had besloten dat de buurt niet eng meer was, stopte de grote plas in huis..en plaste hij ook toe zij hem uitliet....
Hij was wel gek op haar
angsthazen kosten tijd en energie met hun rare fratsen
Misschien is er oppas nummer 2, zou zo fijn zijn!
Eindelijk iets waar ik met mail al een goed gevoel over heb. En dat gevoel veel zegt, blijkt wel in deze zoektocht.
Via marktplaats gevonden, stonden al 10 goede recenties op haar page. Heeft zelf 2 hondjes uit het buitenland die angstig waren, en een rugzakje hadden. Dus ervaring ook echt aanwezig. Mail stuurde ze meteen foto's mee van haar honden, en de honden die ook vaker bij haar zijn. Zo had ik een idee. Stelde zelf voor binennkort op neutraal gebied met de honden af te spreken. Eerste persoon buiten Janine waar ik meteen een goed gevoel bij had.
Vanaf komende week ga ik weer langzaam integreren. Zou ik begin juli, als alles loopt zoals we nu denken op mijn 36 uur moeten zitten.
De zomer kan hij nog veel naar Janine, maar erna moet nummer 2 er toch wel echt zijn. Hoop het zo!
Ben al langere tijd na aan het denken om 32 uur te gaan werken. Als ik weer omhoog ga laat ik het eens uitrekenen. Van 36 naar 32 scheelt meestal niet veel ivm belastingen ook. Nadeel in de zorg is alleen dat ze je dan bv 5 dagen 6 uur inplannen. Dan hoeft het van mij niet, en dat wordt het moeilijkste... Lang leven de cao.
Lijk me heerlijk 3 dagen vrij, 4 dagen werken. Gemiddeld genomen dan. Kan ook een week 5 dagen zijn, andere week 3 dagen.
Ik duim voor je maar het klinkt positief
via marktpaats gevonden dus...hmm moet ik ook een rondgaan kijken
Hier is 1 oppas afgevallen...dus ik ben weer op jacht .
Ik werk vier dagen
als je 4 uur minder gaat werken scheelt dat netto echt bar weinig
in mijn ervaring.Dus de moeite van het checken waard
Klinkt alvast veelbelovend. Maar vergeet niet op je intuitie af te gaan als jullie kennismaken. Ik duim dat het een zilveren match is .... of een gedeelde gouden met Janine
@ Roos, wat is de reden dat je oppas heeft afgehaakt? Hoelang heb je de tijd om opzoek te gaan naar een nieuwe?
@ Petra, dat blijf ik ook zeer zeker doen. Aantal mensen ook kennis meegemaakt. 1 was duidelijk een nee, de ander twijfelde ik echt bij. Teveel daarom ook niet gedaan. Ik heb ongeveer nog tot na de zomer. Daarom ga ik ook liever selectief opzoek. Voor Hummie een oppas vinden is een stuk lastiger, dan een hondje zonder rugzak. Gevoel zegt veel dan.
reden ga ik niet op in
termijn geen..
In zoverre heb maandag en dinsdag vrij gekregen en volgende week maandag is het kongingsdag en dinsdag kan ik ze wel 1x meenemen in nood
nog 1 optie open van de 3 die ik kon bedenken
Das veel reistijd en zullen ze moeten overnachten
daarna wordt het echt ernstig dure opvang..en ook daar zullen ze moeten overnachten ivm reistijd
oppas 2 is regelmatig hersenbreker
de dame ver is een schat die met liefde op ze past en ze al kent
ze vind mijn honden leuk en haar hond is geweldig met ze
maar vergt erg veel van mijn drukke schema qua reistijd en ze moeten overnachten
dus vergt van beide partijen best veel
das overigens niet de eerste keer dat iemand zo maar stopt
of zegt 6 mnd en blijkt 1mnd
Zit op markplaats naar helicopter met chauffeur te kijken,das handiger met landen bij je huis
Dan zet ik de jongens in de helicopter naar jou ...en spring ik op mijn fiets naar werk
en zet jij de jongens weer op de helicopter sávonds
Wanneer verhuis je nou hier naar toe?
mijn werk woont hier
daar gaat mijn budget...
maar ik/wij gun(nen) het Hummie
tenslotte hebben we allemaal pareltjes nodig ,als kinderen van werkende moeders
Hoi Rachelle!
Allereerst, negeer iedereen alsjeblieft die interpreteert dat jij hier niet al genoeg aan hebt gedaan om dit te voorkomen. Dat is completen onzin. Helaas zijn er altijd wel mensen die het beter denken te weten door zulke opmerkingen te maken. Helaas worden er ook altijd conclusies getrokken als 'oh jij weet niet hoe jou hond zich voelt als', ga zo maar door. Jammer, maar goed. Aan dat soort tips heb je bovendien ook helemaal niks lijkt me.
Goed, jou hond vindt het dus lastig om langere tijden alleen te blijven. Wat ik weet (ik wil nou niet gaan doen alsof ik hier ontzettend veel kennis en ervaring in heb) is dat dit ook per hond kan verschillen. Mijn hond gaat bijvoorbeeld zo nu en dan 'piepen' of blaffen als hij zich verveelt. In deze gevallen ben ik wel thuis, maar hij laat mij dan eigenlijk weten dat hij bijvoorbeeld even z'n energie kwijt wil of zoiets dergelijks. Toen wij onze hond net kregen (wij hebben hem sinds 8 weken oud), had hij echt een hekel aan alleen blijven. 's Avonds gaan slapen was een ramp: hij jankte non-stop, waarna wij er vervolgens weer uitgingen, hem 'gerust probeerden te stellen' en ga zo maar door. Gek genoeg dacht ik eerst: dit zal vast niet helpen. Het lijkt mij ook geen pretje om zo saai de hele dag of in elk geval voor langere tijd alleen thuis te zijn, dag in, dag uit. Maar niets is minder waar. Oefening baart kunst, echt!
Honden zijn ontzettend gericht op routine. Om een voorbeeld te geven: onze hond stormde na het uitlaten altijd naar binnen (en hij is al niet zo klein, dus dat maakte 's avonds laat nogal een kabaal). Door routinematig te herhalen dat hij na het uitlaten eerst in zijn mand moet wachten voor een snoepje of iets, herkende hij dit. Nu doet hij niet anders! Je zal nu misschien wel denken: waar heeft ze het over en wat heeft dit ingodsnaam te maken met het probleem waarvoor ik kwam? Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat ik zelf denk dat dit goed trainbaar is.
Ik hoor mensen hier zeggen dat een hond die niet alleen kan zijn, nooit alleen moet worden gelaten. Dus een kind dat niet alleen durft te slapen, moet ook maar tot zijn of haar puberteit bij papa en mama slapen? Negeren is geen optie. Als er een probleem is, kan dit worden aangepakt. En gelukkig zijn honden slimme dieren. Vertrouwen winnen is natuurlijk erg belangrijk. Win dit door middel van spelletjes, trainen, hem te knuffelen etc. Zo krijg je ten eerste een band met je hond. Wat al heel goed is, is dat hij al wel alleen kán thuisblijven. Hij kan het dus wel. Een oppas of in elk geval iemand die hem uit kan laten is natuurlijk een optie, maar ik begrijp dat je hier vanaf wilt. Probeer anders te regelen dat die persoon hem steeds ietsje later uitlaat, of steeds iets later komt.
Sorry voor mijn mega lange verhaal, ik weet ook niet of je er wat aan hebt, maar meedenken is altijd fijn denk ik. Succes in elk geval!
Bedankt voor je reactie.
Dat piepen wat je zegt herken ik wel. Dat is hier ook, als hij even geen aandacht krijgt en dat wel wilt, of als iets hem niet snel genoeg gaat. (Soms ongeduldig, dus zijn aan de slag met aandachtsoefeningen)
Als ik straks weer volledig aan het werk ben, gaat hij tijdens werkuren naar de oppas toe. Toch een jonge hond, veel energie. Eigenlijk vond ik het zelf ook te lang alleen, heb ik bij oppas beter gevoel. Maar omdat ik dacht dat dit erg moeilijk was, hier nooit voor gekozen.
Hummie weet heel goed dat hij niet mee mag. Komt nu al kauwsnack halen dan, en gaat braaf op zijn kussen ziten. Laat mij de deur uitlopen ipv proberen mee tegaan.
Ik heb sinds kort een IP camera, alleen krijg ik het geluid hier niet van geïnstalleerd. (Gaat er wel komen)
De 2,5 uur kan hij goed alleen zijn. Ligt veel te slapen, reageert wel op als er iemand langs loopt, of hij geluid hoort (gaat dan kijken, slaat niet aan ofzo)
Ik ben nog steeds aan het twijfelen om de ruimte te veranderen. Nu lijkt het wel of hij constant op mij wacht (Al denk ik dat veel honden dit wel doen, of de ruimte hier wat aan veranderd, geen idee) Routine zit er in bij Hummie, en hij vind het duidelijk prettig. Hummie moet zien wat hij hoort, anders wordt die angstig. Het letterlijk mij de deur uit zien gaan helpt ook dat hij weet dat ik echt weg ben. Ben aan de ene kant bang dat als ik de ruimte verander, het alleen zijn ook een stuk lastiger gaan.
Ik ga er opnieuw over nadenken als ik genoeg beelden heb, en in overleg met iemand die bij Hummie betrokken is geweest.
Ik ben dus niet gestopt met hem helemaal niet meer alleen te laten. Die 2,5 gaan gewoon goed. ALs ik voldoende beeld heb (ook met geluid, dat duurt nog wel even) ga ik de situatie ook nog eens opnieuw bekijken. Ik hoop dat we samen nog kunnen trainen naar maximaal 5 uur (wat dan incidenteel voorkomt, aangezien hij tijdens mijn werkuren naar de oppas gaat)
Hoelang kon je hond toen het minder goed ging alleen zijn? En hoelang nu? Fijn dat het probleem opgelost is. Zal je zelf ook een rustiger gevoel geven.
Wellicht helpt het om hem in een kleinere ruimte alleen te laten. Ik heb geen idee of dit voor elke hond geldt, maar ik heb vaak genoeg gehoord dat een hond meer heeft aan een kleine ruimte (hoe gek het ook klinkt, want je zou denken dat hij zich in een grotere ruimte met meerdere kamers ter beschikking juist prettiger zou vinden), omdat dit een veiliger gevoel zou creëren. Toen wij onze hond net hadden, hadden we hem 's nachts in een bench, in de keuken (open keuken) staan. Heel de nacht kon hij dan piepen en dit vonden we natuurlijk zielig, dus hebben we het later geprobeerd in een kleinere ruimte, namelijk de hal bij de voordeur met de deur dicht. Gek genoeg ging dit een stuk beter.
Onze hond heeft nooit echt problemen gehad met alleen zijn. Toen hij dit nog moeilijk vond, kwam dit omdat hij nog erg jong was en ook nog niks gewend was (hij was toen echt 10/11 weken oud). Dit hebben we gewoon aangeleerd door hem steeds wat langer thuis te laten. Zo begonnen we bijvoorbeeld met een half uurtje (boodschappen doen ofzo iets) en omdat hij dan zag dat we ook daadwerkelijk terugkwamen, wonnen we op die manier denk ik zijn vertrouwen. En dit hebben we steeds met langere tijden opgebouwd.
Ik ging op mijn intuitie van maar werd toch na nachtje slapen afgebeld
toch te lastig ivm waldo's verlatings angst
en de hier en daar wel een half uur tot uur wegmoet
...Het is zo lastig als je hond makken heeft
He bah Roos, ik hoopte zo met je mee.
Ik heb ook wat met mijn handen in mijn haar gezeten destijds, voor die 4 van mij pfff
Vandaag kennis gaan maken.
Leuke vrouw, echt een dierenvriend. Aantal honden ook overgenomen omdat ze weg moesten voor baby, en bij haar vaker op opvang kwamen.
Tijdje gastgezin geweest voor honden uit Roemenië, maar het laten gaan van een hond vind ze erg moeilijk. Worden ook geregeld kleine diertjes bij haar afgegeven, en tsja wat eenmaal naar binnen is gaat er niet meer uit zei ze, haha. Groot dierenhart.
Haar man was er ook bij, ook wel fijn die meteen gezien te hebben. Tijden etc geen probleem, werkt zelf niet. Qua dat ideale situatie.
Even klein akkefietje tussen Hummie en een van haar honden. Situatie gebonden, niet geen goede match tussen de honden. Erna weer samen gespeeld. Ik greep in, hun ook. Ook wel mooi om te zien.
Weet nog niet wanneer, zouden nog mailen maar gaat binnenkort dag proef lopen.
Ze maakte zich klein om contact te zoeken met Hummie, hij mocht haar aanraken... Toch wel apart. Zal de aprozelam werken, lijkt me niet maar toch..
Ik hoop dat dat het gaat worden Rachelle (alprozalam werkt snel hoor, Lexi krijgt het alleen met oudjaar)
Even een korte update. Heb het ook al in topic zoek baasje zoek van Roos geplaats. Maar aangezien dat niet iedereen volgt zoals beloofd hier ook en update.
Filmpje en foto's zijn bij Janine.
Begon met aaien, en vandaag kwam hij zelfs tegen haar aanliggen. De eerste foto qua blik in zijn ogen zegt alles. Zo vol vertrouwen..
Voor Hummie reuze stap. De eerste persoon op mij na die hij vertrouwd, waar hij door wilt geaaid worden, en waar hij zich aan hecht.
Lijken normale beelden. Voor mij beelden die goud waard zijn.
19 juni gaat die naar eventuele nieuwe oppas, eerst dagje proef. Ben heel benieuwd hoe het daar gaat.
Ik kan me goed voorstellen dat die beelden voor jou goud waard zijn, en dat je hier even wil komen opscheppen om te vertellen hoe goed hij doet!
Ik ben heel blij voor jullie, ik hoop dat het proefdagje ook goed gaat.
Al een hele lange tijd niet meer hier geweest. Maar nu echt tijd voor een update :).
Inmiddels gaat Hummie al zeker een dikke maand naar de nieuwe oppas. Doordat hij bij Janine al gewend was aan het concept oppas verliep dit eigenlijk heel goed.
Aaien etc laat hij zich niet door vreemden (behalve Janine). De nieuwe oppas kon hem binnen anderhalf uur aaien op de eerste dag.
Hij heeft zeker zijn ijsbeermomentjes maar die zijn minimaal. Ook bij de "nieuwe" is die een nachtje blijven slapen. Lijkt qua hechting hem juist goed te doen. Is inmiddels al 2 keer meegeweest met de auto. De eerste keer paniek (ze had hem voren gezet) Toen op de achterbank bij de rest van de hondjes, en dat vond hij prima. Ook loopt hij al los!
Sinds deze week ziet de nieuwe oppas steeds meer zijn karakter. Hij komt echt los nu. Is afgelopen weekend meegeweest met de auto ergens anders wandelen. Heeft enthousiast met de rest meegedaan, en zelfs gespeeld. In het begin is hij toch wat rustiger, aftastender. Kreeg meteen een berichtje van haar dat ze zo genoten had van hem, om hem zo te zien.
Hij ziet haar als veiligheid dus loopt haar constant achterna. Deze week was zij van alles aan het doen, en bleef Hummie rustig liggen. Hij begint echt goed te aarden dus.
Janine stuurde me laatst ook geweldig speelfilmpje door. Hoe ik Hummie en zijn drukke buien ken. Heel goed teken dat die dat ook bij andere durft.
Nieuwe opppas echt een hondengek. Ook met haar ben ik zo ontzettend blij! Ga toch proberen Hummie af en toe eens een nachtje te laten logeren. Merk dat dit goed dit qua hechting oppas. Als ik hem dan haal is die wel zo gek als een deur, ook tijdens wandelen en thuis nog even. Heeft keihard rondjes door het huis gerent, zo blij thuis te zijn. Is zeker jaar geleden dat ik hem dat nog heb zien doen.
Verder merk ik zelf de afgelopen maanden een terugval. Waar die bij oppassen juist ontzettend groeit, merk ik bij mezelf dat hij op meer prikkels reageert. Waarschijnlijk periode die we weer even doormoeten.
Wat een mooi nieuws!!!!
Teneerste wat enorm fijn dat je zo'n goede nieuwe oppas hebt gevonden.
Hummie is dus heel hard aan het groeien en krijgt meer zelfvertrouwen in het concept oppas en dat je altijd terugkomt.
echt super fijn dat hij zo mooi verandert
Je zal zien dat dat steeds verder doorzet
Ik ben wel benieuwd wat de prikkels thuis zijn waarop hij nu meer reageert.
Ik moet aan 2 dingen denken:
1 meer zelfvertrouwen/meer zichzelf laten zien, maakt hem mondiger.
thuis is hij het meest vertrouwd dus zal hij daar meer laten zien van zichzelf..dus ook onrust op prikkels die hij eerder evt van zich af liet glijden.
2 hij heeft meer prikkels door het hebben van oppas, dus kan best zijn dat hem dat wat onrustiger maakt..en daarop reageert met thuis minder tegen prikkels kunnen
Naar mijn inziens is het nr 2. Maar dan niet binnenshuis thuis, maar vooral als we op bezoek gaan of tijdens wandelingen.
Hummie heeft een hele tijd blaffend gereageerd op mensen die we naderen. Bij fietsers en joggers was het zover eruit dat ik niet eens meer op hoefde te letten. Ging zitten/snoepje. Bij gewone wandelaars zonder hond met genoeg begeleiding ook (de ene keer meer dan de andere keer ) Ook bezoek reageerde hij op door blaffen (vooral als ze bewegen/lopen) ook hier hard in geoefend, en ook dat ging erg goed. Vooral in begin even grens aangeven.
Het vreemde van dit gedrag is (of juist niet) dat hij dit alleen bij mij doet. Heeft dus echt met mij te maken. Ik ben hier veel meer leiding en sturing in gaan geven, waardoor dit gedrag eigenlijk er niet meer was.
Als ik bij mijn tante/ouders op bzoek was reageerde hij vooral op de man als die bv opstond. Ook dat was eruit.
Toen ik hem pas had zijn er 2 bijtincidenten geweest (achteraf verklaarbaar) op blaffen na heeft hij ook nooit meer wat gedaan. Tot zijn terugval. Kwam iemand binnen bij mijn tante, Hummie greep naar het been (geen echte "bijtwond" vooral een schaaf met een hoektand wat net bleef hangen). En bij mijn moeder een schaafwond. Waar komt dat vandaan? Echt heel moeilijk, heb me er suf over gepeinsd. Mijn reactie is niet veranderd ging juist heel goed, dus vanuit mijn kant kan hij geen onzekerheid hebben gevoeld.
Voor mij voelt het natuurlijk wel als "groot" omdat "bijten" niet acceptabel is en wat nu dus wel bij mij onzekerheid oproept. Het is ook niet dat hij op bezoek gaan niet leuk vind. Zijn al een jaar 3 huizen waar hij mee gaat ,rest niet. Hier vind hij het zelfs leuk om door te tuin te struinen, en bij mijn tante speelt die heerlijk met zijn beste vriendinnetje.
Moeilijke maakt ook dat het aan mij ligt. Bij oppassen/HUS negeert die mensen waar hij geen toenadering bij wilt. Ik kan nog niet helemaal mijn vinger erop leggen.
Merk sinds 2 weken wel dat hij heel blij is. Veel meer speelt binnenshuis (eerst nog alleen maar tijdens wandelingen) veel meer komt knuffelen. Tijdens wandelen ook een paar mooie succesvolle traningsmomenten gehad waarin hij niet blafte tegen mensen zonder hond. In die zin positief. Als ik bij hem ben is hij gefocused op mij. Laat zich door andere niet aaien. Ook dit heeft hij 3 keer toegelaten waar ik bij was. 1 keer zelfs met alle 4 de pootjes in de lucht (kwetsbare positie) 1 keer bij zijn kont, en 1 keer door een compleet onbekende waar die gewoon bij bleef staan. Dus ook zeer zeker vooruitgang!
Het op bezoek gaan vind ik zelf lastig op te pakken omdat ik bij mezelf ook spanning merk en dit natuurlijk weer op hem uitstraal. Helemaal niet doen lijkt me ook niet handig, want kan ik van voor af aan beginnen.
Was zo'n fijn gevoel dat dat allemaal zo goed ging. Ik rustig kon zitten, hij heerlijk speelde. Lekker meekon, ook tijdens verjaardag (bij mijn ouders met 6 personen dus niet te druk!) Hoop dat ik dit weer terugkrijg. Voelt voor mij zelf toch als een "grote" terugval gezien de grens naar been happen erg klein lijkt voor hem.
Daarin tegen genoeg dingen die supergoed zijn, en er wel echt uit zijn. Dat probeer ik er ook echt naast te houden. Hele tijd hem aangelijnd bij het naderen van mensen zonder hond. Bij joggers en fietsers hem er doorheen begeleid. Deze week zaten er mensen verscholen op een boomstam wat ik niet zag, daar rende hij op af. Hij is heel snel, maar een rustig was voldoende. Mensen gingen hem toen aankijken, contact maken en daar reageerde hij wel blaffend op. Vandaag een moment bewust los gedaan. Afgeleid met snoepje, liep heel klein stukje richting mensen maar draaide zich toen om en kwam naar mij toe. Was zelf ook heel blij dat hij het goed deed. Met deze vorderingen ben ik alweer heel blij, en groeit het vertrouwen ook weer hierin!
Ik vind het niet zo gek dat hij het juist bij jou doet.
Dat moet je niet persoonlijk zien.
Het is terugval in oud gedrag door onzekerheid
(bij de oppas doet hij het niet omdat hij daar de asociatie niet eerder heeft gehad ivm jij het al had getraind)
Gewoon weer een paar stappen terug doen in de training
zoals je nu doet en het stopt sneller als je denkt
Het zou mooi zijn als je op bezoek gaan kan oefenen met iemand die mee wil helpen.
Laat je iedereen hummie wel negeren als je op bezoek gaat?
Fijn weer wat van jou en Hummie te lezen en een super goede update zeg!
Dat geef ik wel altijd aan. Ook als bezoek hier komt. Als die zelf contact zoekt, rustig is laat ik hun wat lekkers geven.
Echter wat heel vervelend is, houdt zich hier niet iedereen aan als ik op bezoek ga. Die proberen hem bv toch te aaien, gaan hem aanstaren en dan reageert Hummie met blaffen. Resultaat dat ik hem weer rustig moet krijgen, terwijl het ergens terecht is hij geeft daarin zijn grens aan.
Bij die mensen heerst nog het "opvoeden van vroeger" wat een onzin, als ik wil kijken dan kijk ik. Of toch Hummie corrigeren, terwijl ik juist positieve associaties wil, en ik hem corrigeer waar nodig.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?