Update beelden oppas

Soms is het gewoon even flink simpesompen, klagen en dan schouders eronder en doorgaan. Dat is wat ik bedoelde met acceptatie van de feiten zoals ze zijn!

We weten niet eens de omstandigheden van de ziekte oorzaak laat staan dat we niet eens weten of de reden van de sauna misschien medisch is dit is toch echt in alle ogen van mensheid het laagste wat je kunt zeggen. Ze zoekt een middenweg wat daar zeker bij hoord is dat deze meid weer gezond wordt om wat voor reden dan ook.

Bassie en Petra ik vind het zeker goed hoe jullie aan honden denken en dat die zo hoog staan, kan medig mens een puntje aan tippen, maar ik vind dat je het punt mensheid in deze antwoorden tekort schiet.

Dennis, je weet helemaal niets van mij. En als je mijn schrijven (meerdere) goed leest weet ik exact waar ze doorheen gaat. Nee, niet met haar ziekte, maar weet je wat van mij en mijn verhaal? En wat veranderd dat aan het probleem van de hond en de oplossing waar we beiden wel bij varen? Ik ben niet zo afgestompt hoor. Ik denk dat het zelfs makkelijker praten (en aaien) is voor iemand die gewoon een fijn stel honden heeft die met gemak 6 uur alleen kunnen zijn dan ik met zo mijn eigen gevoelens rondom dit thema.

Feit blijft, ik koos ervoor een zeer beschadigd dier als Jip in huis te nemen en dus is het mijn consequentie en verantwoording om zijn belang voorop te stellen en mijzelf aan te passen, wil ik hem niet van de wal in sloot helpen.

Je hebt er geen idee van wat daarbij komt kijken in de praktijk en hoezeer dat aan aanpassingen vergt. En wat een stress in noodsituaties waarop ik geen invloed heb.

Dus het is fijn dat er veel mensen zijn die Rachelle omarmen, ik leg vanuit mijn realiteit de nadruk OP de realiteit zoals die is.

En als het dan lukt om het voor de hond op te lossen heb je het ook voor jezelf opgelost! Als het niet lukt om het voor de hond op te lossen heb je het ook voor jezelf niet opgelost! Dus een van de twee zal water bij de wijn moeten doen voor nu, vanuit mijn optiek is dat dan de mens die voor de hond gekozen heeft.

" Dennis, je weet helemaal niets van mij. En als je mijn schrijven (meerdere) goed leest weet ik exact waar ze doorheen gaat. Nee, niet met haar ziekte, maar weet je wat van mij en mijn verhaal? En wat veranderd dat aan het probleem van de hond en de oplossing waar we beiden wel bij varen? Ik ben niet zo afgestompt hoor. Ik denk dat het zelfs makkelijker praten (en aaien) is voor iemand die gewoon een fijn stel honden heeft die met gemak 6 uur alleen kunnen zijn dan ik met zo mijn eigen gevoelens rondom dit thema.
 
Feit blijft, ik koos ervoor een zeer beschadigd dier als Jip in huis te nemen en dus is het mijn consequentie en verantwoording om zijn belang voorop te stellen en mijzelf aan te passen, wil ik hem niet van de wal in sloot helpen.
 
Je hebt er geen idee van wat daarbij komt kijken in de praktijk en hoezeer dat aan aanpassingen vergt. En wat een stress in noodsituaties waarop ik geen invloed heb.
 
Dus het is fijn dat er veel mensen zijn die Rachelle omarmen, ik leg vanuit mijn realiteit de nadruk OP de realiteit zoals die is. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Dat klopt ik weet jou achtergrond niet nee, maar het is goed dat jij die van mij wel weet ;)

Ik kan jou achtergrond ook nooit weten want buiten deze topic hebben wij nooit contact gehad. Dus ik zal zeker niet oordelen over jou geschiedenis ik oordeel over wat ik hier lees net zoals jullie dat ook over oordelen. Daar is allemaal niks mis mee we zitten niet op 1 lijn, maar dat gebeurt hier dagelijks en dat is menselijk ik heb dan ook zeker geen kwade bedoelingen, maar mijn manier naar mensen toe is daar denk ik door mijn rugzak anders in.

Daarnaast geeft Bassie gewoon vaker korte niet menselijk reacties waarvan ik dan denk jij bent gedragstherapeut en je doet zeker je best voor de honden dat kan ik overal uit opmaken dus daar heb ik zeker respect voor. De manier hoe hij mensen weg zet in hokjes ook in andere topics ben ik gewoon totaal niet mee eens, wat niet inhoud dat ik hem verafschuw.

Mijn mening waardoor ik er zo op tegen ben is dat ze aangeeft dat het haar de tranen bezorgde ze is bezig die zekerheid te vinden. De zekerheid die de hond ook nodig is om alleen te zijn. Door haar dan verder zo aan te spreken raak je bij haar de verkeerde snaar wat in mijn ogen niemand zijn bedoeling hier is, maar tevens als zei er alleen onzekerder van wordt of twijfelig wat heeft haar hond daar aan. Ze heeft gewoon meer aan haar hoofd door ziekte en omstandigheden, ja dat is nu eenmaal zo dat heeft ze vast nooit voorspeld voordat ze de hond aanschafte. En uit dat punt vind ik de reacties te overdreven, maar ik snap best dat jullie hond gericht zijn en dat zeker goed bedoelen, maar de manier waarop dit wordt gedaan is totaal tegen mijn punten sorry daarvoor, maar iedereen is nu eenmaal anders in.

Ik heb het ook niet altijd droog gehouden...en dan zal ik de rest (van mij rugzak) maar niet vertellen. Je oordeelt vanuit jouw optiek over mijn menselijkheid. Ik oordeel niet over Rachelle, ik geef alleen aan wat nodig is om vooruit te komen, en daarin kan ik niet meegaan in de middenweg bewandelen.

En nee, uiteraard laat zoiets als dit zich niet op voorhand voorspellen. Dat blijkt gaandeweg en dan heb je te dealen met de feiten zoals ze zijn. Dat is behoorlijk confronterend, soms moedeloos, machteloos en uitzichtloos. Maar wil je werkelijk vooruit komen dan is het tijd om de realiteit te aanvaarden zoals deze is en van daaruit voorwaarts gaan. Dat vraag groei van jezelf, dat gaat niet altijd zonder onzekerheid, tranen en pijn. Maar dwars door de onzekerheid, tranen en de pijn heen ontvouwen zich nieuwe wegen onder je voeten.

Dat is dan mijn medemenselijke (ervarings-)bijdrage naast alle andere medemenselijke bijdrages in dit topic. Opdat Rachelle haar weg mag gaan vinden samen met Hummie en de anderen. Want ze zijn het waard!

Ik heb tien jaar geleden ongelooflijk veel geluk gehad. Toen Vera zo'n verschrikkelijke verlatingsangst bleek hebben, had ik mijn baan nog. Dus ik had een groot probleem. Ik heb besloten om er nog een opvanghond bij te nemen, dat was een gok, veel mensen wezen naar hun voorhoofd: straks heb je 2 probleemhonden. Mijn gevoel zei dat ik dat moest doen. In de tussentijd moest ik werken en heb het schipperend opgelost met familie en een hoop geslijm bij mijn baas en toen vond ik Lexi: onze reddende engel, vanaf dag 1 ging dat goed. Vera en Lexi samen thuis.

Mara en Pientje blaffen nu sinds kort de boel bij elkaar om een andere reden.

Alles ging goed, Lexi, Mara en Pien zijn na Vera's dood een roedeltje van 3 en konden prima alleen, tot de kleintjes door iets van buitenaf getriggerd zijn. Geen land mee te bezeilen, janken, buren klagen.

Nu heb ik, integenstelling tot Rachelle, het 'geluk' dat ik pas mijn baan kwijt ben en hiermee aan de slag kan.

Maar tot ik dit heb opgelost laat ik ze dus niet meer alleen, straks een foute buur en ik de politie aan de deur. Ik ga dus zelfs niet eens boodschappen doen totdat er iemand is die bij ze blijft en als we een keer iets buiten de deur (en dat beperk ik nu tot een minimum) heb ik mijn buurmeisje gelukkig bereid gevonden, tegen een klein centje, dat ze een paar uurtjes bij ze blijft.

Als ik ze nu alleen laat, gaat het van kwaad tot erger.

Ben nu bezig met net doen of ik wegga, maar intussen sta ik om de hoek te luisteren. Als ze beginnen, ja daar heb je d'r weer, ga ik naar binnen en spuit de blaffers nat met de plantenspuit. En als ze stil blijven, ga ik naar binnen en prijs ze de hemel in en geef ze wat lekkers. Dus ik ben ook nog wel even zoet.

Je bent nu thuis Rachelle, met werk had je natuurlijk, net als ik toen met Vera een groot probleem. Nu je thuis bent, heb je wel de kans ermee aan de slag te gaan. Ik hoop dat het lukt. Het is een probleem, ik heb ook nog wel even werk aan mijn 2 kleintjes.

We zullen het hoe dan ook moeten oplossen.

Ik ben ziek thuis omdat ik overspannen ben. Wil hier daar niet teveel op ingaan. Maar dat betekend voor mij ook een aantal bezoeken per week aan een therapeut. En inderdaad ook dingen doen om tot ontspanning te komen, ja.

Ik "hoef" niet persee naar de sauna. Ik vond dit zelf een goed moment in mijn openingspost om goed te filmen.

Ik heb nu 1 filmpje... Hoe weet ik waar zijn draadkracht ligt? Daarbij vind ik zelf als ik na het filmpje kijk, met de opvang erbij dat het wel mogelijk is om  te gaan. Dit zou namelijk in zijn bereik van kunnen liggen qua alleen zijn.

Ik had totaal geen informatie waar ik aan begon toen ik Hummie kreeg. En er is heel veel op me afgekomen. Waar ik heel veel van geleerd heb. En wat ik in me leven heb ingepast.

Ik hoop dat je snel een goede oppas vindt Rachelle. Zo kun je in elk geval met Hummie op de goede weg komen en daarnaast ook aan je zelf werken. Sterkte vanuit hier met het vinden van de wegen vooruit!

Dat is geen optie. Jij kijkt toch zo naar het dier? 1 ding weet ik zeker, daar help je Hummie geen steek verder mee. Slaat ook echt nergens op. Ik heb hem komend april een jaar. Een jaar samen keihard gewerkt, en dat ga ik echt niet opgeven omdat het alleen zijn niet naar wens verloopt...

Hoe jij denkt zou een gemiddelde huishond herplaatst worden.

Steeds die reacties op dat gejamaar vind ik een beetje vervelend. Ik zeg gewoon waar ik over twijfel. Een terechte vraag die ik mezelf stel VOOR Hummie. Niet omdat ik niet opzoek wil naar een oppas. Anders had ik ook geen HUS en een oppas dacht ik toch zo?

Dat je naar de hond kijkt vind ik goed ja. Maar je reacties vind ik niet goed. Kan me voorstellen als gedragsdeskundige je hiermee geregeld op de koffie komt.

"  
Ik hoop dat je snel een goede oppas vindt Rachelle. Zo kun je in elk geval met Hummie op de goede weg komen en daarnaast ook aan je zelf werken. Sterkte vanuit hier met het vinden van de wegen vooruit! "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Dankjewel, ik begrijp dat je intenties goed zijn.

En ook dat uit ervaring spreekt. Ik heb je stukken over Jip vaker gelezen.

Fijn zo, het is ook zo

"  
Rachelle, begreep dat je tante wilde oppassen. Je schreef;
 
Toen ik hem kocht, zou hij naar mijn tante gaan. Daar is hij echter zeer onrustig wat dus geen optie was. Hij gaf zelf aan thuis te willen zijn. De laatste keer ging dit weer beter, maar ook dit moet weer opgebouwd worden.
 
Het is maar de vraag of hij wel aangaf liever thuis te willen zijn. Hij kon beide situaties niet goed aan. Daar moet je een hond in begeleiden. Jip is ook (nog steeds) liever thuis dan bij de oppas (na 7 jaar!). Toch kan ik niet van de oppas verwachten dat ze een dag hier zit en dus heeft hij ook daar z'n gewenningsproces moeten doorlopen en dat heeft tijd en gewenning nodig. Dat hij het niet zo leuk vind, jammer dan. Immers alleen thuis trekt hij ook niet. Dus kiezen uit twee alternatieven die ik heb. En ik ben van mening dat hij beter af is bij de oppas thuis dan een dag alleen in huis, dat laatste komt namelijk helemaal niets goeds van. En bij de oppas heeft hij nu ook zijn draai gevonden. Oké, niet compleet op z'n gemak zoals samen met mij thuis, maar so be it.
 
Op z'n minst dus de moeite waard om dit traject misschien toch nog in te gaan met je tante. Tenzij je meent dat hij daar echt niet op z'n plek zit. Ik wens je in elk geval dat je een betrouwbare oppas vindt, die er voor Hummie kan zijn.
 
Spijtig genoeg zijn er geen pasklare oplossingen. Iedere hond, zeker die met een rugzak, hebben hun eigen 'verhaal' en onderliggende oorzaak voor dit probleem en dus ook weg en bereik in groei. Het vergt een lange adem.
 
Ik ben niet tegen je, ik (h)erken je. Maar soms is 'wakker' worden uit bestaande overtuigingen (doelen waar je heen wilt) de enige weg vooruit. Ik vind het super wat je doet en schrijf dit met een goede intentie.
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Hij zit zeker op zijn plek daar...

Ik weet ook zeker dat dit opgebouwd gaat worden. Dit is echter voor 1 dag in de week (als het beter gaat misschien wat meer).

Mijn tante zorgt nu momenteel voor een man die een herseninfarct heeft gehad, werkt 40 uur.. Misschien medio zomer. Daarmee heb ik het dus niet opgelost.. voor 1 dag, voor andere dagen moet ik op zoek naar wat anders..

Ik heb nu de indruk dat mijn bericht op pagina 1 iets vertekend een eigen leven is gaan leiden.

Mijn boodschap was/is;

Wil je een hond leren op z'n gemak alleen te zijn dat moet je hem gedurende dat proces nooit meer en langer alleen laten dan hij aankan. Doe je dat wel dan zul je je doel niet bereiken. Vandaar de terugkerende opmerking dat er geen middenweg is. Alleen zo help je je hond en daarmee direct ook jezelf! Dit kan alleen maar op geleide van het tempo en kunnen van de hond. Die kan zijn eigen groei in (zelf)vertrouwen-proces niet aanpassen aan het schema/wensen van de mens ('dan moet ik weer aan het werk, dus dan moet hij het maar kunnen'...zo werkt het helaas niet)

Ben je om wat voor reden niet in de positie/gelegenheid/bereidheid om je hond dit te bieden gedurende het gehele proces blijven er slechts 3 opties over;

-Je hond toch alleen laten met alle consequenties die daarbij horen (dus ook dat je hond het zo niet gaat leren).

-Je hond gewennen aan oppas waar de hond heen kan als jij andere verplichtingen hebt

-Je hond herplaatsen.

Ik heb dus geen advies gegeven over herplaatsing, ik som slechts opties op die overblijven als je niet in de gelegenheid/bereidheid bent om er in het tempo en kunnen van de hond mee aan de slag te gaan. Of wanneer je een hond treft zoals ik die simpelweg maar een heel beperkt bereik heeft  Beetje opsomming van de kale feiten op een rijtje als het ware.

Oh, da's jammer  Had een mooie oplossing geweest.

 Niet mee eens? Waarmee, dat er een oplossing voor de hond moet komen? Dat het belang van een hond boven die van de baas staat?

De laatste opmerkimg over bazen was een algemene opmerking, had geen specifieke betrekking op TS.

Heel vaak zie je een boze baas, door adviezen  die de baas niet aanspreken, maar wel een hond kunnen helpen.

Weegt het belang hier op een honden forum niet gewoon zwaarder? 

"  Niet mee eens? Waarmee, dat er een oplossing voor de hond moet komen? Dat het belang van een hond boven die van de baas staat?
 
De laatste opmerkimg over bazen was een algemene opmerking, had geen specifieke betrekking op TS.
 
Heel vaak zie je een boze baas, door adviezen  die de baas niet aanspreken, maar wel een hond kunnen helpen.
Weegt het belang hier op een honden forum niet gewoon zwaarder?  "

Suzanne en Luca

 Het gaat mij de manier waarop de adviezen gegeven worden. Zoals ik al eerder zei kreeg ik het gevoel een slecht baasje te zijn.

Sommige adviezen spreken me niet aan, sommige wel en daar ga ik ook zeker wat mee doen. Ik heb dit topic namelijk gestart om adviezen en neem deze allemaal mee.

Dat is toch waar we uiteindelijk allemaal voor komen? Waarmee je het eens bent, doe je wat het anderen neem je mee in je achterhoofd.

 Dat geld voor iedereen hier, dat de intenties goed bedoelt zijn.

We hebben allemaal dezelfde gemeenschappelijke delen, liefde voor onze honden en hun welzijn.

Iedereen die reageert, doet dat (in mijn ogen) om te helpen.

"  
En als het dan lukt om het voor de hond op te lossen heb je het ook voor jezelf opgelost! Als het niet lukt om het voor de hond op te lossen heb je het ook voor jezelf niet opgelost! Dus een van de twee zal water bij de wijn moeten doen voor nu, vanuit mijn optiek is dat dan de mens die voor de hond gekozen heeft. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Dat is precies hoe ik er ook over denk.

Sorry, maar ik heb geen medelijden met de baas. De baas heeft een hond gekocht, die hond heeft er nooit om gevraagd, hond is volledig afhankelijk van de baas, die zal zich dus moeten aanpassen aan de hond. Als baas, heb je die mogelijkheden ook. De baas kan en moet voor een oplossing zoeken. Is het niet links om, dan rechts om, maar de baas zal het moeten doen.

Dat is waarom ik mijn ervaring deel, de laatste, met mijn twee kleintjes. Het is een probleem, ik kan ook even geen kant op.

Maar wij, als baasjes, moeten het oplossen

 Ik kan je uit eigen ervaring vertellen (ik heb al jaren les van Bassie, loop mee met lessen, ga soms mee voor een GT sessie) dat Bassie niet alleen een super kennis van honden heeft, maar ook een waanzinnige mensen kennis. Hij ziet dingen die ik niet zie en weet je, soms moet je een baas gewoon een flinke spiegen voorhouden om zo tot een zelfinzicht te komen.

Meestal is er een oplossing voor de hand, dat vergt inzet en doorzettings vermogen van de baas en daar ontbreekt het vaak aan. De baas is niet consequent, probeert maar half en hup wordt er weer naar een andere oplossing gezocht. Dit ligt niet aan de hond.

De baas is meestal het probleem

Je kan heel veel rekening houden met de baas, maar daar is geen een hond bij gebaat.

Dit is niet mijn topic, sorry als ik heb ingebroken maar ik wilde slechts mijn ervaringen delen, ik heb wel een soortgelijk probleem met 2 van mijn dametjes en ik ga deze week bij Bassie te rade

"  Ik kan je uit eigen ervaring vertellen (ik heb al jaren les van Bassie, loop mee met lessen, ga soms mee voor een GT sessie) dat Bassie niet alleen een super kennis van honden heeft, maar ook een waanzinnige mensen kennis. Hij ziet dingen die ik niet zie en weet je, soms moet je een baas gewoon een flinke spiegen voorhouden om zo tot een zelfinzicht te komen.
 
Meestal is er een oplossing voor de hand, dat vergt inzet en doorzettings vermogen van de baas en daar ontbreekt het vaak aan. De baas is niet consequent, probeert maar half en hup wordt er weer naar een andere oplossing gezocht. Dit ligt niet aan de hond.
 
De baas is meestal het probleem
 
Je kan heel veel rekening houden met de baas, maar daar is geen een hond bij gebaat. "

Suzanne en Luca

Ik ben blij dat je een goede ervaring hebt met Bassie, maar ik heb gewoon een andere mening niks verkeerd mee bedoelt. En ja het zicht dat je zegt dat geen enkele hond er baat bij heeft dat je rekening houd met de denk ik gewoon anders over een goede baas die goed in haar of zijn vel zit heeft de hond zeker meer baat aan, maar goed ik bedoel het goed en denk er gewoon anders over

Ik heb mijn probleem toen met Vera opgelost, dankzij mijn intuitie en Lexi, de engel!

Rachelle wil haar probleem met Hummie oplossen, daar gaat ze voor.

En ik wil mijn probleem dat is ontstaan met Mara en Pientje oplossen. Nogmaals, niet mijn topic, weet ik, maar soortgelijk probleem, dus zowel voor Rachelle als voor mij, iedereen die meedenkt: welkom

@Manon, maakt niet uit wiens zn topic. Daarom zijn we hier met zijn allen!

Ik heb inmiddels 2 mensen een mailtje gestuurd.

1 adres spreekt me erg aan:

grote tuin, binnenshuis, ervaring met bange/angstige honden, zelf 2 amerikaanse cockers die rustig en stabiel zijn (goed voor Hummie)

Tips waar ik nog op moet letten? Het is niet hier om de hoek, wel in de buurt van mijn werk. Wat mij ooit is geadviseerd en ik zelf ook merk is dat als ik Hummie ergens heen breng het achter laten is voor hem. Haalt iemand hem op, ik hem vervolgens daarop is het anders. Dit is natuurlijk voor een korte tijd. Hoop dat ik mensen kan vinden die dat oke vinden. Daarbij begin ik vroeg (misschien te vroeg voor  vele mensen) en zou even alleen / opgehaald / opgehaald door mij wellicht een optie kunnen zijn.

Goed bezig hoor Rachelle, je zoekt nu een oplossing, want je weet dat je straks weer aan het werk moet, ik weet hoe dat voelt, je moet het oplossen.

Wat je vertelt, klinkt mij toch inderdaad wel als een tikje verlatingsangst ook weer (als jij hem achterlaat ...)

En ikke ben godsblij nu even met die 2 draakjes met mijn buurmeisje. Want dit is toch een ander verhaal dan toen met mijn Vera en Lexi. En ook een andere situatie voor mijzelf