Hebben jullie advies / raad nodig!!!

Bailey en ik hebben jullie advies / raad nodig!!!

Menig keer heb ik het verhaal van Bailey verteld.

Nog even in het kort:

Bailey is een voormalige asielhond, een kruising Bouvier des Ardennes.

Ze wordt 17 augustus 3 jaar. Afgelopen juni is ze gesteriliseerd.

Bailey kent de commando's goed en luistert hier ook naar. Thuis is het dan ook de ontzettend lieve en aanhankelijke hond.

Buiten is het echter een heel ander verhaal: ze reageert als een doorgedraaide heks als ze een andere hond tegenkomt.

Met andere woorden, vanaf dat Bailey bij ons is (juni 2014) ben ik met haar gaan trainen:

• Ik zie een andere hond aankomen, ik draai me om en vervolg de route
• Ik zie een andere hond aankomen, ik steek de straat over en vervolg de route
• Ik zie een andere hond aankomen, ik leid Bailey af met wat lekkers
• Hondenschool... 3 cursussen doorstaan... met zeer goed afgesloten, maar het gedrag blijft
• No stress pipet gegeven... helpt niet
• In het park tegenover ons huis gaan zitten (opbouwen) en haar leren te ontspannen... werkt niet

Bailey is een hond met een pittig karakter, als ze buiten is.

Echter is onze ervaring dat ze geen echte agressie vertoont... we hebben 3x een situatie meegemaakt dat Bailey los liep en als een sneltrein richting de andere hond gaat... bij het commando: Bailey, hier... loopt ze om de hond heen, komt netjes bij me, en als ik haar aanlijn is er geen land mee te bezeilen.

We zijn al een heel eind met haar gekomen. 

Maar ik merk dat ik er nu en beetje doorheen zit.

Ik wil graag ontspannen kunnen wandelen, zonder de 'angst' een andere hond tegen te komen. 

Ik wil graag 's avonds na het eten kunnen zeggen, kom laten we even naar de stad wandelen... maar dat doen we niet omdat we dan andere honden kunnen tegenkomen.

Hoe ziet een normale dag eruit met Bailey (en met Jack):

• 5.30 uur:   wandeling van circa 45 minuten met beide honden. Bailey kan dan loslopen
• 12.00 / 13.00 uur:   we gaan naar het bos... een wandeling van circa 1,5 uur. Bailey kan dan loslopen
• 17.00 / 18.00 uur:   wandeling van circa 30 - 45 minuten. Het verschilt of Bailey dan aan de lijn loopt of losloopt
• 22.00 / 23.00 uur:   wandeling van circa 15 minuten. Bailey loopt aan de lijn en daarna gaan we altijd even op het bankje zitten tegenover ons huis (park), hier zitten we ongeveer 15 minuten

Daarnaast fiets ik ongeveer 3x per week met Bailey.

Ik denk dat Bailey voldoende beweging op een dag krijgt.

1. Ik zou graag zien dat Bailey buiten rustiger is, meer ontspannen... enig idee hoe ik dit kan bereiken?
2. Zou het een idee zijn om met Bailey intensief te gaan trainen? Tijdens wandelingen benoem ik wel eens commando's en dit lijkt ze leuk te vinden.

Alvast bedankt voor het meedenken...    

Hier nog even een paar foto's van Bailey... 

Voor haar doe ik het allemaal!

Ter info:  aanstaande maandag heb ik om 15.00 uur een afspraak met de DA om over het gedrag van Bailey te praten wanneer ze buiten is.

De DA is vanaf het begin op de hoogte van de situatie.

Het zou best kunnen dat ze behoefte heeft aan (meer) mentale uitdaging. Aangezien ze commando's leuk vindt om te oefenen, zou je eens bij een hondenschool kunnen informeren naar een (privé)cursus voor jou en Bailey. 

Als ze trainen erg leuk lijkt te vinden, kan ze misschien daar haar frustraties in kwijt en zal dit minder uiten in het fel reageren op andere honden.

Ik zou het in ieder geval eens proberen! Mocht het niet helpen, kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een andere oplossing 

Phoe moeilijk he,

Hier ook een die dit vroeger altijd deed, ik heb zo'n beetje ook alles gedaan wat jij ook hebt gedaan.

Ik was het op een gegeven moment zo zat, dat ik dacht, het is mooi geweest.

Dus wat ik toen gedaan heb, niets, ben gewoon gaan wandelen, hij naast me, en liep er gewoon langs, nou ja gewoon, hij klapte natuurlijk in de lijn, werd eerst nog erger ook, maar heb toch volgehouden, ook na een uitval deed en zei ik niets, maar liep gewoon door.

Op een gegeven moment was het weg, loop nu al jaren gewoon langs andere honden, neem nog wel een beetje afstand bij sommige, maar loop er niet meer voor om. Andere honden die in de lijn klappen interesseren hem ook niet.

Wat mij wel opvalt is dat juist die honden die altijd in de lijn klappen, als die door iemand anders worden uitgelaten, ze gewoon rustig blijven, dus denk dat veel uitvallen ook door de baas zelf komt.

Wil daarmee niet zeggen dat het aan jou ligt hoor, maar het geeft mij wel altijd te denken.

Lastig hoor. Het klinkt als een geval van ' uitvallen naar andere honden'. Daar zijn diverse trainingsmethode voor.

Maar het is ook te overwegen om deze training tijdelijk  te gaan ondersteunen met een halti of gentle leader; gewoon omdat je daarmee ook fysiek een plotse verandering doorvoert. Die het gedrag kan doorbreken. ( nu krijg ik ws half HP over me heen.....)

Dit moet je wel uitsluitend onder toezicht van een goede trainer aanleren! En daarna moet je ook niet direct de confrontatie aangaan.

Maar gewoon, het biedt je, (bij juist gebruik kan je hond niets overkomen)de mogelijkheid om in ieder geval weer s avonds lekker te kunnen lopen. Zou sowieso nog met een flinke boog om andere honden heen lopen . 

En oefenen( zonder halti) met sociale wandelingen. Met stabiele rustige honden.

Het rotte is dat ze jouw spanning feilloos zal aanvoelen... Wat gebeurd er als je gaat wandelen, je wordt gespannen, wat gebeurd er als je een hond ziet, je wordt nog gespannener.. Hierdoor zal er ook onbedoeld druk op de lijn komen te staan maar ook je algehele houding zal veranderen, hierdoor zal ze ook reageren en dan is het cirkeltje weer rondt. Ik herken dit wel van een logeerhond die hier wekelijks kwam logeren.. Bij de baasjes aan de lijn was er geen land mee te bezeilen, maar als ik er meer liep was er niks aan het handje.. Ik ben toen dagelijks met deze mensen mee gaan wandelen en geleerd hoe ze hun houding kunnen aanpassen en hoe ze ontspannener kunnen genieten van het wandelen.. Dit is gelukt en het gedrag bij de hond is nu zo goed als verdwenen.

In jouw situatie zou ik dus zeker eens een bekende/onbekende met je hond laten wandelen zonder dat je er zelf bij bent, iemand die ook wel verstand van honden heeft en niet gespannen is voor wat er zou kunnen gebeuren. Ik ben benieuwd naar hoe de hond dan zal reageren aan de lijn tijdens het wandelen. Is het dan merkbaar minder dan is een cursus samen met de hond met iemand die jullie begeleid en ook op jouw houding let zeker een hele goede optie. Is het zo dat de hond dit gedrag ook bij anderen heeft tijdens het wandelen dan kun je daar weer gericht voor naar cursus gaan. Het is altijd goed om eerst diverse mogelijkheden onder de loep te nemen, in dit geval zou ik dus zelf eerst kijken naar of het echt gedrag vanuit de hond is of dat het nu ook een combinatie is met menselijke houding die er invloed op heeft.

Dit is trouwens geen verwijt, want we zouden allemaal een bepaalde houding aannemen als we gespannen zijn.  Maar bij een hond kan dit erg van invloed zijn.

Ik loop er zelf ook aan te denken dat ze misschien meer mentale uitdaging nodig heeft, ook omdat ze het tijdens het wandelen in het bos uitstekend doet als ik haar prikkel.

Ik kan dit zeker eens bij haar gaan proberen.

Bedankt voor het meedenken... 

Wat je schrijft lijkt me zo heerlijk... ik denk dan alleen wel dat ik eerst mezelf rustig moet zien te krijgen en zoals je zegt, ervoor gaan. hup, gewoon wandelen en gewoon denken: "jij doet maar gek, ik doe er niks mee" en het natuurlijk volhouden.

Net of het zo moet zijn, alsof Bailey weet dat ik deze hulpvraag heb geschreven.

We ware net buiten, loopt er circa 100 meter achter ons een man met 2 honden.. Bailey kijkt, maar ik reageer niet en loop verder, ze stribbelde even tegen, maar liep verder rustig mee... 

Bedankt voor het meedenken... 

Je krijgt mij niet over je heen... 

In het verleden wel eens een gentle leader bij Bailey geprobeerd... hier helaas negatieve ervaring mee, omdat ze toen werd aangevalle door 2 andere honden.

Ik blijf voorlopig met een grote boog om honden heen lopen. 

Bedankt voor het meedenken... 

Ik vraag me af of je je hond wel is heb geprobeerd te socialiseren met stabiele honden ipv andere honden juist vermijden? Zo ja, hoe reageerde ze? Zo niet, waarom heb je dit nooit geprobeerd?

" Het rotte is dat ze jouw spanning feilloos zal aanvoelen... Wat gebeurd er als je gaat wandelen, je wordt gespannen, wat gebeurd er als je een hond ziet, je wordt nog gespannener.. Hierdoor zal er ook onbedoeld druk op de lijn komen te staan maar ook je algehele houding zal veranderen, hierdoor zal ze ook reageren en dan is het cirkeltje weer rondt. Ik herken dit wel van een logeerhond die hier wekelijks kwam logeren.. Bij de baasjes aan de lijn was er geen land mee te bezeilen, maar als ik er meer liep was er niks aan het handje.. Ik ben toen dagelijks met deze mensen mee gaan wandelen en geleerd hoe ze hun houding kunnen aanpassen en hoe ze ontspannener kunnen genieten van het wandelen.. Dit is gelukt en het gedrag bij de hond is nu zo goed als verdwenen.
 
In jouw situatie zou ik dus zeker eens een bekende/onbekende met je hond laten wandelen zonder dat je er zelf bij bent, iemand die ook wel verstand van honden heeft en niet gespannen is voor wat er zou kunnen gebeuren. Ik ben benieuwd naar hoe de hond dan zal reageren aan de lijn tijdens het wandelen. Is het dan merkbaar minder dan is een cursus samen met de hond met iemand die jullie begeleid en ook op jouw houding let zeker een hele goede optie. Is het zo dat de hond dit gedrag ook bij anderen heeft tijdens het wandelen dan kun je daar weer gericht voor naar cursus gaan. Het is altijd goed om eerst diverse mogelijkheden onder de loep te nemen, in dit geval zou ik dus zelf eerst kijken naar of het echt gedrag vanuit de hond is of dat het nu ook een combinatie is met menselijke houding die er invloed op heeft.
 
Dit is trouwens geen verwijt, want we zouden allemaal een bepaalde houding aannemen als we gespannen zijn.  Maar bij een hond kan dit erg van invloed zijn. "

Nantastic!© Casa di Coontastic

Zo waar wat je schrijft en zo herkenbaar.

Ik merk bij mezelf ook dat ik meer spanning voel, dit had ik ook benoemd naar mijn man toe.

Ik ben mij ervan bewust dat ik eerst zelf goed in mijn vel moet zitten, wil ik Bailey dat gene kunnen bieden, wat ik haar wil bieden.

Ik zie het absoluut niet als een verwijt, maar als een eye-opener.

Bedankt voor het meedenken... 

Bailey is een voormalige asielhond, ze is eind 2013 in beslag genomen, ze was toen bijna 1,5 jaar, een belangrijke leeftijd voor een hond. Ze heeft meer als een half jaar in het asiel gewoond.

Bailey woont sinds juni 2014 bij ons en vertoont dit gedrag al vanaf het begin.

Vanaf het begin al met haar aan het trainen, maar heb het gevoel dat we vastzitten... ik weet dat we daar doorheen moeten, maar dat heeft ook weer tijd nodig.

Veel getraind, zowel op de hondenschool, als privé.

Bailey reageert op alle honden hetzelfde.

Ik zou iets intensiefs gaan doen tijdens de wandeling..iets wat haar helemaal opslokt

speuren of concentratie oefening  iets wat moe maakt

en daarna lekker gaan hangen en knuffelen

en rond kijken/snuffen naar de vogeltjes en insecten om je heen met de hond op die rustige plek.

Verder niks

en dan vervolg je de wandeling weer

Als je vaker gaat hangen met de hond zal de hond hangen als veilig gaan beschouwen

pas dan zal je hond makkelijker met je hangen bij meer drukte.

stilzitten maakt ook heel alert op onrust in omgeving .

dus eerst aanleren dat stilzitten buiten ook rust/leuk  is.

Bedankt voor de tip... 

Wanneer ik met Bailey naar het bos ga, komt ze altijd munt thuis, gewoon lekker moe.

Ik zou dan eens met haar i.p.v. direct naar huis te gaan, naar het bankje in het park tegenover ons huis kunnen gaan en daar gewoon even gaan zitten.

Ze hoeft van mij geen dikke maatjes te worden met andere honden, maar het zou mooi zijn als ze andere honden kan negeren of andere hond linkt aan ontspanning.

Dit vergt natuurlijk wat tijd... maar dat heb ik er graag voor over.

 Het vergt zeker tijd

dus als het niet werkt stop ermee en probeer het een andere keer weer.

Het grappige is dat waldo het tegenwoordig uit zich zelf doet.

Dan blijft hij na de wandeling  in de buitendeuropening staan

alles bestuderen wat langskomt...soms wel minuten lang

Maar ik ben inmiddels al 4 jaar verder

Het begon met zitten op een hoge dijk met water in de rug(lekker veilig) ...uitkijkend op een fietspad en hondenpad

Gewoon samen hangen in het zonnetje en de wereld op veilige afstand voorbij zien glijden

1 van de eerste dingen die waldo hier van heeft geleerd is dat fietsers niet door een hek of heg kunnen komen

en hij dus veilig is aan de andere kant

hopelijk mooie updates van jullie binnenkort

en niet vergeten..het gaat met ups en downs

Ik heb natuurlijk al wel vaker wat van je gelezen en dacht eigenlijk dat je het ondertussen al een heel stuk onder controle had. Jammer dat het bij Bailey toch een stuk dieper lijkt te zitten. 

Het kan zijn dat jij op het moment zelf met meer spanning loopt dan je eerder hebt gedaan, maar je hebt volgens mij ook periodes heel zelfverzekerd rondgelopen (tenminste wat ik me van eerdere berichten kan herinneren) en ook toen viel ze nog wel eens uit. Als het zo simpel is als met zelfvertrouwen rondlopen dan had je het al opgelost denk ik.

Ik vermoed dat Bailey echt moet gaan leren dat andere honden niet eng zijn. Op een cursus, hoe goed de school ook is en hoe goed de trainers ook zijn, ga je dat denk ik niet oplossen. Alleen maar om het feit dat je daar niet in een alledaagse omgeving bent én omdat daar ook nog een hoop van haar gevraagd wordt op het gebied van gehoorzaamheid, ze kan dus nooit helemaal bewust bezig zijn met de omgang met andere honden.

Speuren is heel goed, geeft de hond meer zelfvertrouwen en een echte mentale uitdaging. Alleen als je hond net als Bo overprikkelt raakt in rust en dan reactiever wordt op andere honden, zou ik het privé aanpakken. In een groep speuren is voor Bo te moeilijk. Dan bouwt hij in de 'rust' momenten zoveel stress op dat het speuren dit niet wegneemt. Privé gaat hij echter als een trein en honden die hem ondertussen komen begroeten, negeert hij vaak óf hij maakt even kennis, het is zelden dat hij ze wegsnauwt. 

Mijn grootste gewin haal ik echter uit de sociale wandelingen. Dit doen we ondertussen een jaar, waarin we zo'n 15-20 wandelingen hebben gehad. In het begin op afgelegen gebieden zodat de honden aan elkaar gaan wennen en zo leren ze dat er in ieder geval niks gebeurd. Gaat het binnen de groep goed, dan wordt er ook in de wijk geoefend en in (drukkere) wandelgebieden. Bo valt echt nog wel eens uit, maar het komt niet meer zo vaak voor en het is voorspelbaar geworden. 

Maar voor mij was het een openbaring toen de gedragstrainer een paar wandelingen terug zei dat ze niet verwacht dat Bo ook aan zou vallen maar gewoon enorm fel en snel is in zijn waarschuwingen/correcties en dat hij dus eigenlijk gewoon meer met stabiele honden in contact moet komen. (Wat ik stiekem dus bij jou ook terug lees) Ondertussen hebben we het uitgeprobeerd met honden van mensen die zelf aangaven dat hun hond wegloopt als een hond uitvalt. Conclusie: het is echt zo. Bo kan ik het begin wegsnauwen of uitvallen maar krijgt op een gegeven moment door dat er dus niks gebeurd. Dan is het voorzichtig snuffelen en komt de hond te dichtbij dan is het afstand nemen(doet Bo zelf, ze zijn dan los van de lijn). Laatst kwamen we een van de honden voor een tweede keer tegen en toen werd er zelfs heel even, 10 seconden, gespeeld.

Ik weet niet of je sociale wandelingen al ooit hebt overwogen? Ik kan het je in ieder geval aanraden, wel onder begeleiding van een gt. 

ja, ik ga wat heel anders zeggen, faro was ook zo toen we hem net hadden.

Wij moesten juist alles op gaan zoeken, en vooral aan onze eigen energie denken, en bij elke hond moest ik dus niet op de hond letten, maar op een auto verderop, of een boom of wat dan ook, dan moest ik kijken wat voor kleur heeft die auto, nummerbord lezen, alles om niet op de andere hond te letten.

terwijl ik dat deed moest ik Faro kort houden maar wel met de lijn slap, en gewoon doorlopen, ging hij in de lijn hangen, moest ik toch doorlopen en nee zeggen.

na ongeveer 2 a 3 maanden was het over.

Ik weet nu dat er nog andere wegen zijn, ik wist dat toen niet, maar het heeft wel geholpen.

Ik moest het dus opzoeken en vanuit daaruit trainen, ik heb me suf getraind.

Fijn dat je het hondje een nieuw huis heb gegund! Zoveel arme hondjes in het asiel. Als een hond als pup niet is gesocialiseerd, is het erg moeilijk erin te krijgen. Misschien een idee om een trainer of een cursus te zoeken met een totaal andere invalshoek? Ook al past het misschien niet direct in jouw idee van opvoeding. De ene methode werkt beter bij de ene persoon en hond als de andere methode. Mijn hond bijvoorbeeld kan je totaal niet trainen met snoepjes. Hij wordt er verschrikkelijk vervelend van, terwijl heel veel mensen dit de beste methode vinden. 

Ik herken het gedrag van Bailey wel in Dobber. Dobber kon ook enorm uitvallen aan de lijn bij het zien van een andere hond. En net als jij heb ik ook geprobeerd om om te keren en af te leiden. Dat hielp allemaal niet. 

Ik ben toen op een gegeven moment meer de leiding gaan nemen tijdens het wandelen. Als Dobber ging fixeren of uitvallen, corrigeerde ik verbaal en liepen we gewoon door. Als het nodig was ging ik met een boogje om de andere hond heen. Ik had Dobber ook altijd aan een korte lijn en ze had een halti om (over de snuit). De halti zat vast aan de halsband en de riem zat weer vast om een heupriem. Leiding geven is ook problemen uit de weg gaan, dus ik heb bijvoorbeeld een tijd lang niet gewandeld op smalle weggetjes, waar uitwijken erg moeilijk is. 

Tegenwoordig loopt Dobber gewoon aan de riem zonder halti, aan een tuigje. Ze kan nog wel fixeren op een andere hond, maar als ik verbaal corrigeer loopt ze gewoon mee zonder uit te vallen.

 Bailey is nu net een jaar bij ons (juni 2014). Voor het gedrag dat ze in het begin liet zien, zijn we al een eind gekomen.

Je omschrijft het heel mooi: Samen hangen op het bankje en de wereld op veilige afstand voorbij zien glijden  

 dat zegt al een boel, dat er zo veel is veranderd in een jaar.

Het kost gewoon tijd ,en het gaat stapje voor stapje

Als je volgend jaar terugkijkt is er weer een heleboel veranderd

terwijl als je er mee bezig bent  op dagelijks niveau er soms weinig lijkt te veranderen.

er komt steeds meer ruimte in dat koppie voor nieuwe stapjes

en je zal zien dat zij steeds makkelijker zal ontspannen en omschakelen door de ervaringen die ze heeft opgedaan.

Ik volg even. Yara valt niet uit, maar is soms erg moeilijk af te leiden als er andere honden in de buurt zijn. 

Wij proberen nu al ruim 1,5 jaar het hele circus en er is zeker wel resultaat maar idd heeeeel langzaam. 

Dus nieuwe inzichten zijn altijd welkom.

 Op dit moment loop ik inderdaad niet meer ontspannen buiten en dat voelt Bailey haarfijn aan.

We zijn inderdaad een heel eind gekomen en ik besef ook dat het tijd nodig heeft, maar voor mijn gevoel zit ik er nu even doorheen met haar.

 Wat jij schrijft, dat wil ik ook weer... de leiding nemen.

Een halti zou inderdaad een tijdelijke oplossing kunnen zijn.

Op zich heb ik er geen problemen mee als Bailey naar een andere hond kijkt of een keer blaft, dat kan je niet altijd voorkomen.

Maar ik wil met haar bereiken dat ze niet meer gaat hangen in de riem als een doorgedraaide heks en gewoon meeloopt.

Vanmorgen was ik wat later met het wandelen.

Wel een mooie ervaring meegemaakt met Bailey.

We waren bijna bij huis en toen kwam er een vrouw aanlopen met een cocker spaniel (?).

Ik heb de hond vaker zien lopen, nog nooit tegenkomen terwijl ik met de honden liep.

Maar het is een hele drukke hond buiten, loopt aan een lange flex en de eigenaars lijken de hond niet onder controle te hebben.

De vrouw steekt de weg over, waar ik op dat moment met Bailey sta.

Ik heb niks gezegd, ik heb Bailey ook niet kort bij me gehouden, ze heeft een zogenoemde retrieverlijn om.

Bailey liet verbaal van zich horen. Ze trok wel even aan de lijn.

Ik heb heel bewust niks gezegd maar ik heb mijn benen wat wijder gezet en ben blijven staan (het voelde op dat moment goed).

Op een gegeven moment, dit was na een halve minuut, dat de lijn van Bailey slapper werd.

Ze blafte nog wel een paar keer, waarna ik gewoon verder kon lopen, Bailey liet toen heel zielig nog een keer van zich horen.

Voor mij voelde dit goed.

Mijn man was er echter ook bij en hoe goed hij het ook bedoeld, hij pakt het ook verkeerd aan.

Denk dat bij mij ook heeft meegespeeld dat ik er klaar mee was omdat mijn man zich niet bemoeid met de honden.

Bailey is erbij gekomen, zodat hij meer in beweging zou komen, maar in de praktijk doet hij niks met de honden.

Mijn man wilde Bailey meteen overnemen toen ze blafte, maar ik voelde de riem al slap worden en zei ook tegen hem dat het geen goed idee was.

Mijn man 'corrigeert' Bailey op een andere manier, door haar ineens kort te houden, waardoor haar riem strakker komt te staan en verbaal.

Ik denk dat we hiermee ook op 1 lijn moeten zitten.

En zoals ik zei, vanmorgen was een hele mooie ervaring... daar doe ik het voor... 

 Dit werkt overigens wel echt. Heel moeilijk omdat de timing ook erg belangrijk is,  ten minste bij ons heeft het geen zin meer als ze al volledig gefocust is op de andere hond. Maar als ik het op tijd doe werkt het. 

Bij CM ook een keer gezien. Die baas beïnvloedde het gedrag van zijn hond erg met zijn spanning. 

Toen ging cm ineens aan hem vragen wat zijn favoriete eten was terwijl hij tussen andere honden liep. 

Doordat het baasje afgeleid was had hij geen spanning en reageerde de hond ook niet. 

Je moet jezelf als coach leren zien

je hond kan iets niet  en jij kan het wel

Het is niet jou schuld dat het even duurt voordat je hond ermee om kan gaan

het is net als bij een klein kind

als je rustig blijft heb je invloed op het "wan"gedrag..als je onrustig bent niet.

ups en downs...niet alleen bij jezelf soms ,maar ook de hond heeft zeker dagen dat deze met het verkeerde been uit bed stapt.

Op baaldagen maken wij de training minder moeilijk of  we trainen niet

rustig aan geeft meer vertrouwen.

Zoveel mogelijk het slechte gedrag voorkomen en door wat er niet lukt leer je de grenzen kennen

maak er een sport van de grenzen zoveel mogelijk te waarborgen

het is eigenlijk net een computerspelletje waar je ongeschonden een weg over moet steken en het steeds drukker wordt

Je bent al 10x doodgereden voor je level 2 bereikt

maar door de punten die je behaald hebt heb je een boel extra levens opgebouwd

dus gebruik je ervaring en strategieen zo goed als je kan

de wereld werkt soms mee en soms tegen

Als de wereld tegen werkt ..maak je het minder moeilijk

door over te stappen op een plan b wat wel werkt

 mooi

Rambo hier was ook zo'n draak .....in iedere hond buiten zag hij een vijand. Tot dat een van mijn zonen zei ....dat ligt aan jullie.

Geloofde er niks van want Luna heeft het totaal niet en min of meer zelfde opvoeding.

Tot de dag dat hij ineens voor de deur stond met zijn reu en ik Rambo en Luna de tuin deed. Kwam hij binnen en liep de tuin in met zijn reu en geloof me dat was Rambo zijn eerste keer dat hij ging spelen en hij had werkelijk de dag van zijn leven. Maar mijn punt was waarom Rambo eigenlijk zo reageerde dat ik bang was voor de schade die hij toe kan brengen en daardoor spanning doorgaf.

Nu heeft hij het nog met 1 hond in de straat en dat heeft hij echt met iedereen die wandelt met hem. Soort van aardsvijanden denk ik