Over Nederlandse asielen en buitenlandse honden...

Allereerst, ik wil geen discussie starten over het wel of niet adopteren van buitenlandse honden.
Maar ik vond onderstaand artikel, van de beheerdster van een Nederlands asiel wel heel interessant om te lezen...

http://www.hondenzaken.nl/asielen-en-buitenlandse-honden/

Asielen en buitenlandse honden.
Laat ik het maar gelijk zeggen zoals het is; De meeste asielen in Nederland zitten niet vol met honden.

Daar staat u misschien van te kijken als u dit leest want u heeft waarschijnlijk net als de meeste Nederlanders gehoord dat de asielen wel vol zitten. Vol met katten vaak wel ja, maar met honden absoluut niet.

Als asielbeheerder kan ik u zeggen dat u iets gehoord heeft wat absoluut niet klopt. Er is juist een te kort aan honden in de meeste asielen. Een te kort aan leuke sociale hondjes wel te verstaan.

De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn namelijk bijna allemaal honden met een zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing. De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn honden die veelal verprutst zijn door hun baasjes. Baasjes die geen idee hebben wat het inhoudt om een hond te hebben en te verzorgen. Baasjes die roepen veel verstand te hebben van honden en hun gedrag maar dat dus absoluut niet hebben. Als ze de ene hond verkloot hebben dan nemen ze gewoon de volgende om ook die weg te doen.

De meeste honden in onze asielen kunnen meestal niet met andere honden, vertonen agressie naar vreemde, hebben angst, zijn onbetrouwbaar met kinderen of kunnen absoluut niet met katten en andere dieren. Dat zijn over het algemeen de honden in de asielen in ons land. Deze honden moeten vaak heel lang wachten op een baas, als er al een baas voor ze komt. Dat wachten kan jaren duren.

Jaren in een kennel en als de hond mazzel heeft een aantal uur per dag op een speelveld. Ik kan u zeggen dat dat de meeste honden geen goed doet !

Als er wel leuke sociale honden binnen komen in de asielen dan zijn deze vaak binnen zeer korte tijd alweer geplaatst omdat mensen er voor in de rij staan.



Er is veel te doen over b**dfokkers.
De b**dfokkers in ons land verdienen vele euro’s met het plaatsen van pups. Pups die onder erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. De vaders en moeders van deze pups zitten in schuren opgehokt in hun eigen ontlasting. Het enige wat deze honden mogen is zorgen voor pups. Ze krijgen geen medische zorg, zien geen daglicht en krijgen geen liefde. Veel van deze br**dfokkers kopen hun pups in Oost Europa omdat daar helemaal geen controle is op dit soort zaken. De foto’s van dat soort schuren zal ik u besparen want ze zijn vreselijk. De pups komen met grote vrachtwagens naar Nederland. De Nederlandse handelaar heeft er een klein bedrag voor betaald en verkoopt ze dan voor bedragen die er niet om liegen.

Hoe komt het toch dat deze vreselijke br**dfokkers de pups niet aangesleept krijgen ? Dat komt omdat er veel vraag is naar honden. Naar lieve sociale honden. Honden die het goed kunnen vinden met andere honden, met de kat en met de kinderen. Omdat er bijna niet van dit soort honden te vinden zijn in de asielen schaffen mensen een pup aan. Die pup haalt men dan bij de br**dfokker. Vaak zijn de pups uit de br**dfok niet goed gesocialiseerd en of hebben een lichamelijke ziekte of afwijking.

Als je gaat kijken op internet kom je vele duizenden vreselijke verhalen tegen van mensen die pups hebben gekocht bij deze br**dfokkers / handelaren.

Er zijn twee groepen mensen die bij een br**dfokker een hondje gaan kopen. Als eerste de mensen die geen flauw benul hebben wat ze in stand houden. Deze groep is vaak zeer verontwaardigd als blijkt dat er iets aan hun gekochte pup mankeert.

Als tweede de mensen die wel weten wat een br**dfokker is maar denken “dat overkomt mij toch niet”. Het gekke is dat deze mensen ook zeer verontwaardigd reageren als blijkt dat er iets mankeert aan de gekochte pup. Regelmatig worden er honden aangeboden aan de asielen die niet sociaal zijn, gedragsproblemen hebben die uit deze vreselijke puppy handel komen.

Naast de asielhonden en de honden die via br**dfokkers komen zijn er nog de rashonden. De rashonden zijn duur en er is de laatste jaren zo vreselijk veel mee gefokt dat 40% van de hondenrassen een erfelijke afwijking heeft. Ierse Setters worden amper 4 jaar ivm epilepsie. Franse Buldoggen die niet kunnen ademen, Herders die nog amper kunnen lopen na een paar jaar of honden die in elkaar storten omdat het hart niet meer werkt zoals bij de Berner Sennen hond. De rashonden die nog wel goed gefokt worden zijn veelal duur om te kopen en is maar voor weinig mensen weggelegd.

Dan zijn er nog de buitenlandse honden. De buitenlandertjes waar iedereen over roept “dat die maar in het land moeten blijven waar ze geboren zijn omdat de Nederlandse asielen vol zitten”. Dat zijn dezelfde mensen als in het begin van mijn verhaal. De mensen die geen idee hebben. Die maar wat roepen en niet verder kijken of luisteren dan hun neus lang is.

Deze buitenlandertjes worden geboren in een land, Spanje, Turkije, Roemenië, Bosnië, Griekenland enz, waar ze vaak een slecht kort leven tegemoet gaan en met veel geweld te maken krijgen. Als ze het al overleven als pup, geboren op straat.



Deze buitenlandertjes kunnen er niets aan doen dat ze geboren worden. Er is niemand die geld aan deze honden verdient zoals een br**dfokker die bewust fokt of laat fokken. Gelukkig zijn er stichtingen die zich in allerlei landen inzetten om deze zwerfhonden te helpen en in het land waar deze ellende heerst voorlichting te geven en castratie projecten te doen.

Tussen deze zwerfhonden zitten vaak fantastisch gave leuke lieve honden die in het land van herkomst absoluut geen kans hebben. Deze honden, mits goed geselecteerd, zijn perfect als leuke gezellige huishond. Deze honden zijn meestal heel goed met andere honden omdat ze op straat wel op moeten kunnen schieten met andere honden. Hun hondentaal is zeer goed. De Nederlandse honden zijn door hun baasjes zo verprutst dat de hondentaal er vaak amper is. Veel honden hebben geen idee hoe ze met andere honden moeten communiceren met alle gevolgen van dien. Daarnaast zijn de meeste buitenlandse honden zijn zeer dankbaar en erg lief ondanks alle ellende die ze meegemaakt hebben.

Deze leuke gave buitenlandertjes verdienen in mijn ogen een kans op ook een fijn leven. Mij lijkt het dan ook helemaal niet gek om ipv naar de br**dfokker te gaan een buitenlandertje te adopteren. Deze buitenlandertjes kunnen prima via de asielen in Nederland herplaatst worden. De asielen waar voornamelijk honden zitten die zeer slecht plaatsbaar zijn ivm gedragsproblmen en waar lege kennels zijn ! Op die manier red je écht een hond. Op die manier houd je het br**dfokken onder vreselijke omstandigheden tenminste niet in stand. De br**dfokkers raken hun pups niet kwijt en zullen minder moeten gaan fokken. Dat mensen geen pups meer kopen bij de br**dfokkers is de enige manier om dit vreselijke geld verdienen en deze dierenmishandeling tegen te gaan.

Het adopteren van een buitenlandse hond heeft dus niet 1 maar meerdere doelen. Je gaat de br**dfok tegen want je koopt er geen pup. Je helpt een hond die anders een kort leven krijgt met veel ellende en geweld. Je ondersteunt het asiel waar je de hond adopteert en die kunnen dan voor hun langzitters blijven zorgen in de hoop dat daar ook ooit echt een goede baas voor komt !!

Dit is geen blog met als reden om de buitenlandse honden te promoten boven andere honden. Dit is een blog om aan te geven wat voor misverstanden er zijn en dat er een oplossing is om de vraag naar leuke makkelijke honden op te lossen en op die manier de br**dfok tegen te gaan. Ik zou willen dat meer asielen deze buitenlandse honden een kans zouden geven en met de stichtingen die goed werk doen voor deze honden samen zouden werken.

Er zijn veel slechte stichtingen in Nl die buitenlandse honden herplaatsen. Let dus altijd heel goed op want als je pech hebt dan zit je idd met een probleem hond, gedrag of medisch en sta je er alleen voor. Ik raad daarnaast ook zeker niet aan om zelf een hond mee te nemen die je op straat tegen komt als je op vakantie bent in het buitenland. Internet staat vol met referenties (goed / slecht) over alles en iedereen.

Google iedere naam die je tegen komt als je ergens een hond vandaan wilt adopteren. Of dat nu via een asiel, particulier, stichting of fokker is !!!!! Op die manier kom je er vaak al snel achter of het verantwoord is of juist niet. Succes met het vinden van de juiste hond !!



Door: Wilma de Joode (beheerder asiel Bruchem)

Even een upje zodat ik erin sta.
Dan kan ik het topic vanavond na het werk makkelijker terug vinden.

Ik heb lang in het buitenland gewoond. Tussen de 'zielige' hondjes. In mijn buurt leefde een roedel van ongeveer 40 zwerfhonden. Dun, vaak niet helemaal gezond maar tegelijkertijd ook hele relaxte honden met een zachte blik. Er was wel eens ruzie om eten, of over wie er de baas was, maar eigenlijk een heel harmonieuze groep. Eigenlijk denk ik dat ze best gelukkig waren. Ik heb wel eens geprobeert om eentje binnen te laten slapen toen het koud was, hij brak bijna de boel af. In Nederland zie ik ze wel eens lopen. Dezelfde bouw als de honden die ik daar op straat zag. Vaak angstig voor alles, uitvallend aan de lijn. Wel doorvoed maar met een gejaagde blik in de ogen. En vele uren per dag alleen, omdat de baas moet werken. Ik ben van mening dat een leven in ons drukke landje vol prikkels  niet altijd een verbetering is voor ze. Ik zie hier veel meer stress bij honden dan ik daar op straat ooit zag. dus nee, ik ben geen fan van het naar hier halen van buitenlandse zwerfertjes. maar veroordeel het ook niet. Moet alleen wel eens zuchten als ik iemand trots hoor vertellen dat ze haar hondje heeft 'gered'. 

@anoniem : wij hebben 6 honden, waarvan 5 spanjaarden.

Ik heb geen uitvallers aan de lijn, ook geen honden met een gejaagde blik,... En dat komt omdat de stichting zo goed selecteert op plaatsbare honden. 

 

Daarom vind ik het laatste stukje uit de tekst ook zo belangrijk : 

Er zijn veel slechte stichtingen in Nl die buitenlandse honden herplaatsen. Let dus altijd heel goed op want als je pech hebt dan zit je idd met een probleem hond, gedrag of medisch en sta je er alleen voor. Ik raad daarnaast ook zeker niet aan om zelf een hond mee te nemen die je op straat tegen komt als je op vakantie bent in het buitenland. Internet staat vol met referenties (goed / slecht) over alles en iedereen.

Google iedere naam die je tegen komt als je ergens een hond vandaan wilt adopteren. Of dat nu via een asiel, particulier, stichting of fokker is !!!!! Op die manier kom je er vaak al snel achter of het verantwoord is of juist niet. Succes met het vinden van de juiste hond !!

''Deze honden zijn meestal heel goed met andere honden omdat ze op straat wel op moeten kunnen schieten met andere honden. Hun hondentaal is zeer goed. De Nederlandse honden zijn door hun baasjes zo verprutst dat de hondentaal er vaak amper is. Veel honden hebben geen idee hoe ze met andere honden moeten communiceren met alle gevolgen van dien. Daarnaast zijn de meeste buitenlandse honden zijn zeer dankbaar en erg lief ondanks alle ellende die ze meegemaakt hebben''

 

 

Dit is zo waar! Ondanks 3 jaar van ellende in spanje, heeft mijn buitenlandertje heel weinig gedragsproblemen. Hij is bang ja. En helemaal in het begin. Maar ondanks dat wil hij zo graag, en is hij zo zn best aan het doen zich open te stellen. Geen spoortje van agressie. Niet naar mens en niet naar dier!

 

Intressant stuk. Goed om te plaatsen!!

@ Robyn, Bailey & Bobby : dat zien wij ook, in onze honden zit geen greintje kwaad. 

En ook niet in de opvangertjes die we quasi het hele jaar door hebben. 

 

Grappige is ook dat mijn meneren, niet altijd makkelijk, wel altijd het goed kunnen vinden met 'asielzoekers' zoals ze bij ons liefkozend heten. Ik vind ze vaak heel leuk.

 

kanttekening; ik hoor wel regelmatig verhalen over weglopen of niet los kunnen lopen. 

@Wakkere husky : dat niet los kunnen lopen hangt af van het soort hond. 

Ik heb er die los kunnen en ik heb er die gaan jagen. 

Paco is toen hij net een jaar was een keer ontsnapt, gewoon uit enthousiasme over de omheining gesprongen. Hij was bij de schapen achter ons huis terecht gekomen (wat wij niet gezien hadden).

De eigenaar van de schapen kwam net voeren en had hem losgelaten uit de weide. Hij is netjes naar huis gelopen en zat aan de voordeur te blaffen... 

 

Onze dochter heeft een spanjaard nu 6 jaar.

Kwam met 3 mnd naar N.L.

Tis een scheet van een hond,zit geen greintje kwaad in.

De kinderen van 6 en 2 kunnen veel bij hem doen.

 

 

Wat ik wel jammer vind in onze asielen,dat honden na geruime tijd van dit asiel naar een ander adiel gaan,omdat bij dat andere asiel misschien wel een baas wordt gevonden.

Volgens mij worden die honden daar ook niet vrolijk van.

Die gast was ik,niet ingelogd hondje met 3mnd naar N.L.

 

Leuk artikel. Dat sociale had ik ook al ondervonden toen ik in een Spaans asiel werkte. Een enorm verschil met hier. 

Ook ik heb een buitenlander. Na verschillende asiels te bezoeken toch in contact gekomen met een gastgezin via een stichting die alles belangeloos doet in samen met lokale mensen in Bulgarije.

 

Ook Chica spreekt de hondentaal goed en is een fantastische sociale hond. Rustig in huis, een heerlijk maatje om te wandelen.

Daarbij vond ik de begeleiding in de asiels waar ik ben geweest, waardeloos! Oh ja nja loop maar met deze misschien is dat wat oh nee deze is toch al gereserveerd, nah loop eens met deze... Heel raar dus...

 

Met Chica had ik kennismaking op een wandeling en kon alles vragen aan die vrouw en ze gaf op alles antwoord en dacht mee met mij in mijn situatie. Vele malen betere begeleiding dus.

 

 

Ja, had het artikel gelezen.

Moet zeggen dat mijn voorkeur voor de volgende hond wel bij een buitenlander ligt.

Gewoon, ze verdienen het zo om een normaal huisleven te kennen. 

En ja, ik zal er best een "reddend" gevoel bij hebben maar dat is niet de reden waarom mijn voorkeur daar naar uitgaat. 

Naar mijn gevoel hebben asiel honden in nl het volgensmij toch een stuk beter dan in het buitenland, correct me if im wrong, just a feeling.

 

Daarbij, als ik ook lees hoeveel er wel niet worden ingeslapen, is het toch ook fijn als je zo'n lieverd een huis kunt bieden, ipv naar de regenboog sturen . 

 

Ik zou ookeen buitenlander opvangen, maar dat verliep echt raar. Zo opeens zag ik hem staan op fb dathij naar iemand anders ging.. Vond ik wel jammer, volgende keer beter! 

Om even op mn tekstje terug te komen. Ik weet dat er ook hele lieve honden uit het buitenland komen. Waar ik me zorgen om maak is het rare beeld dat zwerfhondjes altijd zo zielig zijn en allemaal op zoek naar een gouden mandje. Ik had niet het idee dat de zwerfhondjes in mijn wijk nou zo ongelukkig waren. En al helemaal niet het idee dat ze liever tussen vier muren zouden zitten. Sterker nog ze zouden doodongelukkig worden denk ik. 

 

het zijn niet alleen zwerf hondjes. Groot gedeelte is echt zwaar mishandeld, verwaarloosd, gebruikt (meer misbruikt) door jagers. 

Een leuke rustige roedel straathonden is ook niet te vergelijken met honden die idd half vermoord zijn achter gelaten. Of pups die in een vuilbak zijn gegooid. Of honden die op hun vreselijke eind wachten in een dodingstation.
Ik denk niet dat stichtingen zich echt gaan moeien met zo een roedel. Wel met de anderen. Maar ook hier, doe onderzoek, kijk je gekozen stichting na. Ook hier zitten rotte appels tussen.
Mijn Spanjaard is eentje uit het dodingstation. En idd een sok. Geen greintje kwaad in! De leukste hond die ik heb gehad tot nu toe

En een goede stichting zal die roedel die het goed doet op straat helpen door sterilisaties uit te voeren. En ze dan weer los laten in de groep.

Heel soms staat er wel in de spaanse kranten dat er in een bergdorp een roedel verwilderde honden, kinderen aanvallen......en in mindere mate vuilbakken omwerpen of andere  hinder veroorzaken. 

 

dus zó echt gelukkig of goedgevoed zijn die dan ook niet. 

Misschien hebben ze een gelukkig samenhorigheidsgevoel dat hun roedel hen geeft, maar wat met de oude honden , zieke honden, drachtige teven ? puppies ......

 

Een dilemma ja, als ge een hond uit zo een roedel wilt meenemen naar je land, ...doe je er wel goed aan ?

 

 

 

 

 

Ja dat laatste denk ik ook. Behalve in bepaalde gebieden/landen waar hondenvangers bezig gaan en verdienen aan het vangen/vermoorden van honden. Deze honden, die toch al gevangen zijn en in asielen/dodingsstation koken daar wordt gekeken welke hondjes geschikt zouden zijn voor het leven als huishond. Ze halen echt niet elke hond naar Nederland (dat past ook niet btw) En daarbij worden er heel veel half dode pupjes gevonden die het anders waarschijnlijk niet zouden overleven. Dus ja ik durf ook wel te zeggen dat mijn fantastische spanjaardje "gered" is. Ik heb ook in de asielen hier gekeken en heb zelf bijna 10 jaar in een asiel gewerkt en ja heel vaak zitten daar de moeilijkere gevallen en gelukkig komen daar ook nog steeds mensen voor. Want ook zij verdienen een thuis. Alleen in mijn situatie nu zou zo'n hond niet passen. Daar heb ik de tijd niet voor.

Vorig jaar ging er een grote actie rond via facebook... In roemenië zat een groot asiel/dosingsstation waar ongeveer 1000 honden zaten. Er was geen eten meer voor deze honden en daarbij lag er meter sneeuw en vroor het ernstig. De mensen die de honden verzorgden deden echt hun best en paniek was te zien. Elke ochtend vonden ze honden die dood gevroren waren. Zolang de mensen van dat asiel de honden zelf eten konden geven werden er geen honden afgemaakt. Maar dat konden ze dus eigenlijk niet meer. Ook moesten de honden toch echt plaats maken voor nieuwe honden van de staat en werden er zo ineens 100 honden vermoord (de foto's van de verblijven na het vermoorden van deze honden zei genoeg) De hondenvangers kregen geld voor elke gevangen/vermoordde hond. Het is dweilen met de kraan wijd open. De enkele hond die uit zo'n asiel komt en het geluk heeft om naar welk land dan ook te mogen verhuizen heeft zo ontzettend veel geluk, denk ik. Ik zou niet weten wat de percentage is... Voor welke hond die naar Nederland (of welk ander land) komt gaan er 100 door een hel? Of is dat nog positief? Ik kan er nu alweer slapeloze nachten van krijgen, te bedenken dat er weer 1000den honden in grote groepen in hokken zitten in weer en wind en vast zitten en te weinig eten krijgen en dood vriezen. Of afgeslacht...

Je moet het zo zien : een hond die hier geadopteerd wordt heeft geluk. Maar een hond die hier geadopteerd wordt zit al in een opvanggezin hier, wat maakt dat zodra de hond geselecteerd is om naar NL/BE te komen, er plaats komt in een opvanggezin in Spanje. En doordat er plaats komt in een opvanggezin daar, is er ook weer een plek in het asiel vrij daar. Dus met 1 adoptie hier, worden er uiteindelijk 3 honden gered van een triest leven. 

Maar....ik zei hierboven ergens dat onze dochter met gezin een spanjaard heeft.

Lief dier.

Met leismania,dat konden ze nog niet zien met 3 mnd in Spanje.Hier kwam hij met 3 mnd.

Achteraf is het een duur hondje geworden,ze is nu aan het begin ,begonnen van een 21 dagen durende kuur injecties geven,iedere dag.

Daarna terug naar Utrecht.

Al andere medicijnen geprobeerd,om de zoveel tijd bloed en urine nakijken.

Hij is nu 6.

 

Zij en haar man hadden ook het idee om een hondje te redden,maar ze doen het nooit meer,

Schrik ervan,alles bij elkaar best een bak geld.

 

Dus iedere buitenlandse hond is geen garantie op een gezond dier.

 

 

Ik denk dat ook dat beeld niet 100% klopt. Er zullen ook gedumpte huishonden tussen zitten.

Ik juich het beslist toe als mensen een gedumpte hond of buitenlandse hond een nieuw gelukkig leven geven, inderdaad, in het buitenland is de toestand vaak meer dan schrijnend. Maar er moet ook dringend wat worden gedaan om de situatie ter plekke te verbeteren, veel van die landen liggen in Europa en wat doen die...helemaal niets

 

En een garantie op een gezond dier heb je nooit, dit kan niet enkel over buitenlandse hondjes worden gezegd, het is een levend wezen geen ijskast met garantie. Ik ken iemand met een stamboomhond die al handenvol geld kwijt is. Om het daarvoor nooit meer te doen is maar triest.

 

Maar wat de asielen hier betreft, ik spreek dan over België, die zitten vaak wel VOL met honden. Onlangs zijn er bij ons nog drie jonge, gezonde dieren moeten inslapen omdat ze echt nergens nog een plekje vonden. Ook dat moet dringend worden aangepakt, straf de broodfokkers en mensen die een hond om niets dumpen (de meesten dus). In de meeste landen is er nog veel werk aan de winkel.

Ik wist op voorhand dat er kans was op leismania. Kyro was ook nog jong en was wel getest. Maar je wist het niet helemaal zeker. Dus die gok neem je. En heb je pech, dan behandel je.
Ik heb hier ook kippen van red een legkip. Die hebben me al handen vol geld gekost. Maar ook dat weet je op voorhand. Plus dat je kip niet oud zal worden en op deftige eieren hoef je al helemaal niet te hopen
Maar je kiest ervoor om zo een beestje het enkeltje slachthuis te besparen en een tijd onbezorgd rond te scharrelen ipv in een hokje gepropt te zitten, eieren leggen tot je er bijna bij neer valt en dan meteen naar het slachthuis verhuizen.
Zo bekijk ik buitenlanders ook. Of asieldieren. Hier moet niets, ik gun ze gewoon een lekker leven en scheelt er iets met hun, dan sta ik klaar.
Wat niet wil zeggen dat je je niet enorm ongerust kan maken over hun :-(

Klopt, leish kunnen ze op testen, maar het kan inderdaad alsnog uitbreken, ook al test de hond negatief. 

Aan de andere kant, de streek waar de stichting van onze honden actief is, komt het niet of nauwlijks voor. 

 

Ik heb een hond uit het asiel in België gehad, en ik hield heel veel van hem, maar toch voelde ik me bekocht. 

Was onze eerste hond ooit, en ze zeiden dat hij ongeveer 1 jaar oud was. Bij de eerste check up bij de DA zei die dat hij tussen de 6 en de 9 was aan zijn gebit te zien. Maar dat zag je er uiterlijk niet aan. 

Hij was een bijtertje, maar... we hebben hem 5 jaar gehad, tot hij ernstig ziek werd en moest ingeslapen worden. Hij is dus tussen de 10 en 14 kunnen worden bij ons. 

 

Na hem kwam onze Perro. We waren eerst in het asiel gaan kijken, maar daar zat op dat moment geen hond die bij ons paste. Ofwel konden ze niet met katten, ofwel niet met kinderen (mijn broer), of waren het ontsnappers, en er was er eentje die alles had wat we in een hond zochten, tot hij rechtstond... Bleek een kruising iertje te zijn, en daar hadden we echt geen plaats voor toen. 

Er zat ook een labje, en die werd net voor onze neus geadopteerd.

Dus toen deed ik het stomste wat ik kon doen : we gingen naar de markt... Wist ik 20 jaar geleden veel wat br°°dfok was... 

Perro werd na een paar dagen bij ons ziek, parvo... maar hij overleefde en hij is op een maand na 16 jaar oud geworden. 

 

En toen adopteerden we een spanjaardje van 3 maand oud... intussen zijn er dat 5 geworden en 1 hollander :-). 

Het tweede spanjaardje kwam omdat Paco toch een vriendje moest. 

Alleen bleek dat vriendje heel errug lief te zijn, maar ook heel errug lomp en liep hij mijn vader 2 keer omver. Mijn vader mocht echt niet vallen wegens metastasen van kanker in zijn heup en het gevaar voor botbreuken die niet meer genazen. Dus verhuisde Saltarin naar Marty, mijn vriend, die toen nog in Nederland woonde. 

Een paar maanden later werd mijn broer op een bijeenkomst van de vrijwilligers van de stichting verliefd op een pas aangekomen worstenhondje en zo kwam Terra in ons leven. 

 

Toen kwam Marty naar België wonen en hadden we plots 4 honden :-) 

We gingen ook opvangen voor de stichting, en 3 opvangers kon ik laten gaan. De vierde was een blijvertje. Zo werd Zara in de roedel opgenomen. 

We bleven verder opvangen en weer kon ik een aantal honden laten gaan, tot die ene gekke boxer(kruising) in opvang kwam... en ook zij is gebleven. 

We vangen nog steeds op, maar we gaan echt geen honden meer adopteren nu, een roedel van 6 is genoeg... 

 

Laatst was ik in ons plaatselijke asiel omdat we een hond gevonden hadden op straat, om de chip te laten inlezen zodat we de hond konden terugbrengen. 

En er zaten echt heel weinig honden, terwijl ze echt een no-kill beleid voeren. Wel zaten er massa's katten... 

 

Weet je ik geloof dat er goede stichtingen zijn, en geweldige honden waarbij het verhaal klopt. Maar ik maak me ook wel zorgen als ik op marktplaats kijk. Zoveel honden, en vaak ook van straat geplukt. vooral bij de podenco (die ik prachtig vind) vraag ik me wel eens af of het handig is om ze naar het drukke nederland te halen. Mensen vallen voor de schattigheid maar realiseren zich niet altijd dat zo'n hond vaak niet los kan en toch heel veel energie kwijt moet. En ik kom wel veel angst tegen bij buitenlandse honden hoor. We moeten ons blijven realiseren dat een hond geen mens is en andere dingen belangrijker vindt dan een warm gouden mandje en liefde. Je energie kwijt kunnen, hond zijn, vrijheid. Soms denk ik dat wij een in ons welverende landje een beetje aan het doorslaan zijn. 

Weet je ik geloof dat er goede stichtingen zijn, en geweldige honden waarbij het verhaal klopt. Maar ik maak me ook wel zorgen als ik op marktplaats kijk. Zoveel honden, en vaak ook van straat geplukt. vooral bij de podenco (die ik prachtig vind) vraag ik me wel eens af of het handig is om ze naar het drukke nederland te halen. Mensen vallen voor de schattigheid maar realiseren zich niet altijd dat zo'n hond vaak niet los kan en toch heel veel energie kwijt moet. En ik kom wel veel angst tegen bij buitenlandse honden hoor. We moeten ons blijven realiseren dat een hond geen mens is en andere dingen belangrijker vindt dan een warm gouden mandje en liefde. Je energie kwijt kunnen, hond zijn, vrijheid....

Weet je ik geloof dat er goede stichtingen zijn, en geweldige honden waarbij het verhaal klopt. Maar ik maak me ook wel zorgen als ik op marktplaats kijk. Zoveel honden, en vaak ook van straat geplukt. vooral bij de podenco (die ik prachtig vind) vraag ik me wel eens af of het handig is om ze naar het drukke nederland te halen. Mensen vallen voor de schattigheid maar realiseren zich niet altijd dat zo'n hond vaak niet los kan en toch heel veel energie kwijt moet. En ik kom wel veel angst tegen bij buitenlandse honden hoor. We moeten ons blijven realiseren dat een hond geen mens is en andere dingen belangrijker vindt dan een warm gouden mandje en liefde. Je energie kwijt kunnen, hond zijn, vrijheid....

Ik ben het grotendeels eens met Anoniem.

Ik vind buitenlanders naar Nederland halen een goed initiatief. Er is inderdaad vraag naar leuke hondjes en dit is een beter alternatief dan de broodfok.

Toch denk ik dat er een boel zwervers zijn die niet gelukkig zullen zijn in een thuissituatie, en die dus ook beter niet naar Nederland kunnen komen. Ik vind dat een stichting zeer selectief hoort te zijn in welke honden ze naar Nederland halen. Ik zelf knap altijd een beetje af of stichtingen die "zielige" hondjes naar Nederland halen en ze verkopen met teksten als "hij heeft nooit liefde gekend" o.i.d. Dat is inspelen op het gevoel van mensen, waardoor ze een niet goed overwogen keus maken wanneer ze zo'n hond adopteren. Met alle gevolgen van dien, want functioneert de hond dan niet zoals verwacht, dan moet ie weer weg. Slecht voor de stichting, slecht voor de adoptant, maar vooral slecht voor de hond.

Ik heb zelf twee Spanjaarden (Podenco's) en zit aan mijn derde opvanger. Mijn eerste opvanger liep via het asiel hier in Tilburg, was dus geen buitenlander. Mijn tweede kwam van een stichting die zéér goed selecteert, en Podenco's als de pest vermijd. Binnen negen dagen was het hondje geplaatst, het was een probleemloos, leuk hondje, helemaal enthousiast naar kinderen, etc. Momenteel heb ik een Podenco in de opvang, inmiddels alweer drie en een halve maand. Niemand toont interesse. Terwijl het een jong, gezond, lief en leuk hondje is. Maar mensen willen geen Podenco. Ze kunnen niet los, ze jagen. En ja, negen van de tien keer klopt dit ook. Eén op de vijf Podenco's die in Nederland geadopteerd worden komen terug bij de stichting. Met als gevolg dat veel stichtingen hun handen er niet meer aan willen branden en de Podenco's laten zitten, en in plaats daarvan Galgo's en mixjes meenemen naar Nederland.

Triest voor de Podenco's, want in hun "eigen" land worden ze niet gezien als hond, maar puur als ongedierte. Ratten die verzopen moeten worden. Mijn Podenco's kunnen nagenoeg niet los. Ik zoek dus dagelijks een omheind terrein op met ze waar ze kunnen spelen en rennen. En verder wandelen we. Ze maken zichzelf moe door te snuffelen en zo. Ze zijn onwijs intelligent en vinden binnenshuis wat hersenwerk doen ook erg leuk. Op die manier is een Podenco die niet los kan echt wel "uit te putten".

Maar zijn ze hier gelukkig? Soms twijfel ik daar wel eens aan. Er is hier geen ruimte om veilig los te rennen, voor je het weet zitten ze op een weg. Het is hier druk, ze duiken inéén als er een vrachtwagen passeert, en schieten in de stress als er buiten een grasmaaier rond rijdt. Uitvallen aan de lijn doen ze niet, en extreem bang zijn ze niet (meer). Maar toch denk ik wel eens - heb ik je hier een plezier mee gedaan?

Aan de andere kant zijn Podenco's extreem prettige huisgenoten. In huis zijn ze rustig, ze houden van stapels dekens en kussens en warmte en lekker samen slapen. Het tussen vier muren wonen zien ze niet als straf denk ik, de mijne in ieder geval niet. Maar ik ben ervan overtuigd dat de overgang naar Nederland moeilijk voor ze is, dat niet iedere Podenco geschikt is om hierheen te komen, en ook zeker dat niet ieder mens geschikt is om een Podenco te adopteren..