Puppy is zeer aggresief

Vertoont hij dit gedrag vooral 's nachts? Omdat je aangeeft dat je dan helemaal niet  meer durft te wandelen...

Dat is niet altijd zo. Vroeger hadden we een hond die bang was in het donker... bleef bij lantaarnpalen e.d. daarnaast kan ik van alles aannemen, maar ik dacht ik vraag of er een situatie voorkomt waarbij het gedrag nog extremer is. Misschien ligt er een deel van de kern van het probleem... 

Ik vraag het toch nog maar is een keer.
Op wat voor manier corrigeer jij je hond?

Bij ons net andersom; in het donker is Winter veel relaxter, waarschijnlijk omdat hij veel minder prikkels binnenkrijgt dan 

Ze vertoond dit gedrag niet alleen in het donker hoor. Misschien dat het dan nog een beetje erger is maar overdag maakt ze even veel van haar oren. En ik corrigeer door de hond te negeren. Eventjes volledig de hond laten doen tot ze door heeft dat ze iets misdaan heeft. Er zijn er die voor de hardere aanpak kiezen maar daar ben ik in dit geval zeker niet voor te vinden! 

Sjonge, als ik het zo lees zit ik ook met de handen in het haar. Hopelijk komt er een gouden oplossing.

En ik vind jou zeker niet overkomen als iemand die niet veel verstand heeft van honden. Ik denk dat je prima een mechelaar aankan. 

Het begin begon al meteen slecht... daar zou jij de oorzaak niet van kunnen zijn.

Ik blijf meelezen! 

Onze honden zijn ook in het donker tja hoe zal ik het noemen argwanender dan op de dag.

Heb het gevoel wel eens dat ze wat last hebben van nachtblindheid.

En Luna had dat met een mnd of 5 al dan bleef ze stil staan kijken en dan vervolgens weer door te lopen.

Maar ik denk dat dat hond eigen is over het algemeen dan uitzonderingen daar gelaten

"  

ja die zal wel iets normaals hebben "

maxlisa

Flinke angstagressie die zich begon te ontwikkelen na drie epileptische aanvallen. Normaal is niet het woord dat ik zou gebruiken, haha! 

Ghehe, soms is het lachen of huilen, en ik kies dan ook voor lachen hoor  beetje leedvermaak is altijd wel goed om de boel weer te relativeren, haha! Maar dankjewel voor dat lieve compliment 

Niels, ik hoop dat je straks vooruit kunt met de hulp die je gaat krijgen! 

Heb je inmiddels contact opgenomen met de fokker? Ik vrees dat je een pup hebt die gewoon 'niet goed' is. Als er natuurlijk gefokt is met agressieve ouders, dan denk ik dat je pup dit van geboorte af aan gezien en meegekregen heeft. Daarnaast denk ik dat bepaalde eigenschappen erfelijk zijn. Ik vraag me af of er meer pups zijn uit hetzelfde nest die meer dan normale agressie vertonen en al op jonge leeftijd...

Hoi Niels,

Kan je 1 filmpje maken over het gedrag van je pup. Dat zou veel duidelijk maken. Is het agressief gedrag of is het overprikkeld gedrag. Ze heeft een paar keer gebeten o.a je ouders. Weet je op welke manier dit gebeurde, wat deden je ouders precies??

Ik vindt het namelijk niet normaal dat mechelse herder pups zo reageren. Ja het kunnen verdomde donderstenen zijn ze kunnen zelfs in het nest als ze wat ouder worden elkaar echt verwonden. 

Dat de pup de 1ste 4 dagen niet reageert dat kan, de overgang van moeder en zijn nestgenootjes  naar zijn nieuwe huisje is best groot en vreemd, voor sommige pups kan dat een hele grote overgang zijn. 

Is het agressiviteit, of overprikkeld gedrag of is er toch iets medisch aan de hand. Een DA kan dit met het blote oog niet zien als er bijvoorbeeld in zijn koppie iets niet goed is.

Mocht je op Facebook zitten dan raad ik je aan om je bij de groep 'Liefhebbers voor de Mechelse Herder ' aan te melden. Zitten veel ervaren mechel eigenaren.

Hallo,

Onze pup (cairn terrier) beet ook en gromde ook vanaf dag 1 dat ze bij ons woonde. Ik ben naar een hondengedragstherapeut gegaan. Ze had weinig vertrouwen. Ze wordt in december 2j en het gaat veel beter. Ze gromt alleen nog als we iets doen bij haar dat ze niet leuk vindt (bv willen opnemen als ze dat niet wil).

Misschien kan een hondengedragstherapeut ook een oplossing bieden voor jullie hond.

grtjs

Anouk

ik volg!

Kom juist terug van de gedragsdierenarts en deze heeft spijtig genoeg vastgesteld dat haar agressie verder komt uit angst. Dus met andere woorden niet veel meer aan te doen. Dit blijft vanaf de geboorte in de hond zitten wat er ook gebeurd. Er waren wel een paar opties zoals medicatie maar dan nog zou de hond niet geschikt zijn om buiten onze eigen tuin te komen vermits er nog altijd een kans blijft bestaan dat er iets ergs gebeurd. En vind persoonlijk ook dat dit type hond niet gemaakt is om in een tuin te leven en niet meer buiten te komen. Volgens mij word ze dan helemaal gek. Ik merk nu al dat ze niet genoeg meer te doen heeft vermits ze niet meer naar de hondenschool kan en ze energie te over heeft. De dierenarts heeft direct aangeboden om de hond daar te laten maar dit zag ik wel niet zo zitten maar ja denk dat er in dit geval nog maar 1 optie is. Vermits ik al naar een gewone dierenarts een gedragsdierenarts en honden therapeut ben geweest en bij alle 3 hetzelfde slechte nieuws heb gekregen: de hond is en blijft een gevaar voor de omgeving. En dit kan wel eens kloppen vermits ze dit weekend in de hand van mijn schoonvader heeft gebeten. Pff de beslissing maken om ze weg te doen is bij mij ergens al gemaakt maar ja ze effectief weg doen is wel iets helemaal anders vermits ik ze nu toch al een tijdje bij mij heb maar ja ...

Afkomstig uit angst, dus niets meer aan te doen? Wat een vreemd advies... Ik ben nu al maanden aan het werk met mijn angstagressieve hond, en hoewel we er nog lang niet zijn gaan we wel flink vooruit. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat Winter niet bijt, maar in de periode dat ik dit wel zou zien kunnen gebeuren heeft hij een muilkorf gedragen. Dat hoeft ook geen ramp te zijn voor een hond... 

angst is zeker wel te verhelpen... Alleen kost het gewoon tijd. Ik heb zelf ook een angstige hond, die is er nu ook grotendeels van af met wel heel wat training en tijd. 

Hierbij ben ik het dus volledig eens met hannah

Ik vind het moeilijk TS.

Want je hebt diepgaand met verschillende mensen gesproken en die zijn het met elkaar eens: dit is niet te doen.

Het moet natuurlijk niet alleen voor jullie te doen zijn, maar ook voor de hond, want angst, die echt diep in het karakter zit..... dat moet niet fijn zijn als daar niet doorheen te komen is.

Moeilijk, moeilijk moeilijk, wat moet je met zo'n dier??

Pffff, weet je, ik zou misschien nog 1 poging doen en de hond aan Maart voorstellen, zij is kundig met het ras en ik lees haar altijd al zeer nuchter maar zeker zeer betrokken bij "haar' Mechelaars. Als zij dezelfde mening heeft, zou het bij mij denk ik ook einde verhaal zijn.

Dit leest niet als "een angstige hond"  maar een hond met een gestoord karakter, als dat echt zo is.... moet je ook afwegen wat voor de hond eerlijk is, je hebt te maken met een heel jong dier, van een zeer levendig ras wat echt ook wel werken moet, misschien zou je in die richting het leefbaar kunnen maken, maar ik benijd je niet.

Veel sterkte met de afweging.

Ik heb stilletjes mee zitten lezen en schrik toch wel heel erg van t advies.

Hier ook een hond die angst agressie vertoonde.
Als de hond angstig is door gestreste moeder tijdens de dracht zal de hond hoogst waarschijnlijk niet super stabiel worden maar die agressie is er zeker weten uit te trainen. Het zal een tijd duren maar het is echt wel te doen. Ik vind het dus ook een heel raar advies!

Het probleem is dat het bij haar niet gewoon uit angst komt maar de agressie ook in haar karakter zit. En dit zou het grote probleem zijn. De gewone agressie is nu groter dan die uit angst en dit zou alleen maar toenemen naarmate ze groter word. Weet het soms ook niet meer. Ze heeft nu al 2 personen gebeten, 3 personen proberen te bijten en 3 hondjes gebeten normaal is dit niet echt meer krijg gewoon schrik dat er eens iets erg gaat gebeuren vermits ze nu nog maar een puppy is. En wandelen lukt nu alleen nog maar s'morgens of heel laat als er niemand anders op straat rondloopt anders begint ze al van op meters afstand te grommen,blaffen en aan de lijn trekken tot ik dan maar terug draai. Weet gewoon niet wat ik in zo een situatie moet doen als ik doorloop zou dit wel eens serieus kunnen misgaan. En kalmeren of afleiden op die moment lukt mij totaal niet.

Er niks meer aan kunnen doen is echt helemaal onzin.
Angstagressie is iets wat heel goed behandelbaar als je weet waar je mee bezig bent.

Zo is er ook een hond bij mij gekomen die al 5 verschillende eigenaren had gehad op een leeftijd van 3 jaar. Vreemde mensen konden niet binnen komen anders werden ze aangevallen en hij stopte pas met aanvallen wanneer de baas hem van de persoon aftrok. Met wandelen viel hij uit naar mens en dier. En buiten deze 2 gedragsproblemen had hij er nog een heleboel andere gedragsproblemen erbij.
Ik heb hem helemaal heropgevoed en gesocialiseerd. Hij is helemaal veranderd in een schoothond ( ondanks dat hij daar veel te groot voor is) voor iedereen. En mens en dier kunnen nu ook gewoon meewandelen en al.

En een ander hondje was al 7,5 jaar oud toen ze bij mij kwam. Zij zou eigenlijk ingeslapen worden omdat niemand wat met haar kon. Ze blafte aan een stuk door naar alles en iedereen. Stak je een hand naar haar uit dan beet ze. En als je een voorwerp op pakte dan vluchtte ze weg en ging ze in een hoekje zitten bibberen. Naast dit had ze ook nog een paar andere gedragsproblemen.
Ik geloof er niet in dat een hond wat helemaal lichamelijk gezond is en alleen gedragsproblemen heeft niet meer te helpen is, of dat er helemaal niemand is die er iets mee zou kunnen.
Gelukkig heb ik de eigenaar kunnen stoppen en zover gekregen dat hij haar aan mij heeft afgestaan.
Binnen 2 weken had ik haar vertrouwen gewonnen. En nu ruim een half jaar verder is ze een leuk sociaal hondje geworden. Haar agressie naar honden, mensen en katten is er helemaal uit. Ze is zelfs zo ver dat ze binnen een paar uur al door voor haar vreemde ( voor mij bekende) mensen zich laat aaien.

Dus bij deze, jou hondje is geen hopeloze zaak, maar je hebt gewoon niet de juiste persoon gevonden om jou te helpen. 

 
Ja deze mensen hebben de hond in het echt bezig gezien en hebben er dan waarschijnlijk ook een heel andere kijk op dan sommige hier. En deze hond moet inderdaad kunnen werken en dit lukt voor de moment echt niet wat later misschien ook weer een probleem gaat geven.

Dit is een oprechte vraag en geenszins aanvallend bedoeld, of als kritiek, maar... Waarom heeft je hond 6x de kans gekregen om te bijten? Een keer kan ik me dan nog voorstellen, maar na de tweede keer had je de hond toch een muilkorf om kunnen doen? 

Het lijkt me dat, als dit gedrag inderdaad samenhangt met angst, de hond nu DE methode heeft gevonden om met rust gelaten te worden; bijten. 

Ik vind het ook lastig om advies te geven, als drie vakmensen het met elkaar eens zijn wie ben ik dan nog met mijn advies... Maar daar ik hier ook met een angstagressieve herder zit zal het me ergens wel dieper raken ofzo 

Het gaat hier om mensen waar ze in het verleden nooit problemen mee gehad heeft. Ouders of de vriendin en dan plots van de 1ne op de andere dag maakt ze er wel een probleem van. En mijn vriendin ziet ze dagelijks dus dan denk je niet direct aan die muilkorf kan ze natuurlijk ook niet constant een muilkorf aan doen zou wat vervelend zijn voor de hond. Nu zit ze wel altijd in haar hok als er mensen komen. Maar ik ben de enige die ze nog niet gebeten heeft  in haar directe omgeving. En iedereen mag advies geven hoor. Zou dit liefst op een positieve manier opgelost krijgen ;)

er is nog altijd een wezenlijk verschil tussen een hond die gewoon wat angstig is en een hond die door gebrek aan socialisatie gewoon niets kent, al helemaal als die hond dan kiest voor de aanval is de beste verdediging.

Ik zit met een ander hondje ook bezig, 6 maanden oud, heeft probleem met andere honden.  Komt voort uit onzekerheid waarbij de baasjes het gedrag van het hondje in kwestie benadrukten ipv om te buigen.

Dat is ook angst, maar met een andere aanpak van de baasjes, komt dat gewoon helemaal goed. Wat begeleiden en je hebt een prima (al dan niet nog steeds ietwat onzekere hond, maar 1 die weet dat zijn baasje er gewoon is om te helpen indien nodig) hond.

Dit in tegenstelling tot een hond die de eerste weken gewoon geen inprenting gehad heeft. Dat is toch net wel een iets ander kaliber...

Niels, volgens mij is het tijd om de hulp die hier aangeboden word aan te pakken, je zit met je handen in het haar en daar help je je hond ook niet mee.

Ik geloof nooit dat jou hond niet geholpen kan worden, tenzij hij een tumor in zijn hoofd heeft.Ik vind dus, NU stappen ondernemen en snel contact zoeken met de mensen hier die je hulp aanbieden.

En ja, ik ken gedragskundigen en gedragskundigen, een echte zegt nooit, die is niet te redden. pfff die moeten ze ook verbieden om mensen (honden) te helpen.
pak die hulp, snel, ik zit hier te wippen op mijn stoel zo graag wil ik dat je de hulp aanpakt.

 Net als de andere mensen als hiervoor vind ik het jammer dat de gt zegt niets aan te doen.

Je schrijft dat ze dit weekend in de hand van je schoonvader heeft gebeten. Kun je eens omschrijven wat daar precies aan vooraf is gegaan? Misschien kan ik zo meekijken en zo een andere kijk op de situatie kan geven.