dierentolk discussie topic

eerst maar een filmpje zodat mensen een beetje een idee krijgen.

Nogmaals een dierentolk is geen helderziende of paragnost

Het is een vaardigheid die wij allen kunnen leren

Je kan het geloven of niet geloven..

maar als je het ervaart hoe je eigen dieren opeens veranderen, dan weet je dat het kan.

Ik heb oneindig veel baat gehad bij een gesprek met mijn ventjes

Er is veel verandert daarna..ook spontaan in het gedrag van mijn honden

Barst los met je ervaringen of waarom je er niet in geloofd

Laten we het wel respectvol houden naar elkaar ;-)

Nou ja..is mijn filmpje verdwenen

Nogmaals proberen

Ik geef alles een kans maar ik denk wel dat diegene uit het andere topic een punt heeft. Je maakt een afspraak en een aantal dagen later mag je bellen. Genoeg tijd voor die persoon om eerst een uitgebreid te gaan googelen. Misschien staat er wel wat over je hond op facebook, forums, etc.

Maar waarom zouden mijn honden dan veranderen na het gesprek?

Jij hebt het niet over een dierentolk, jij hebt het over mensen  die de boel bedriegen.

Die zijn er ook en daar moet je  in elke beroepsgroep opletten 

Personen die vanaf een foto kunnen praten met een dier , daar geloof ik niet in. 

Wat is voor mij een tierentolk: een persoon die na jaren observatie kennis heeft in het gedrag van een bepaald dier. Iemand die het communicatie systeem van een dier kent ( of probeert te kennen want volledig zo'n systeem kennen is bijna onmogelijk ) en dit vertaald in mensentaal. ( en dier spreekt niet terug in mijn ogen) 

het gedrag moet dan in het echt ( niet vanaf een foto!) geobserveerd worden , herkend worden en vertaald worden in mensentaal.

Door een dier te leren begrijpen, lost dit veel op. Ik heb dit met Max ook gedaan, proberen te begrijpen waarom hij bepaald gedrag vertoond waardoor mijn houding naar Max zijn gedrag toe veranderde waardoor Max ook weer veranderde. 

 mijn dierentolk had alleen maar een foto en een paar vragen van mij.

En toch veranderde mijn honden in gedrag na het gesprek..

een dierentolk kan juist prima op afstand werken ivm je dan je goed leeg kan maken en  niet wordt afgeleid.

Even in reactie op wel bewijs, niet bewijs: een van de problemen is dat mensen die niet op een universiteit gestudeerd hebben, vaak gewoon niet weten hoe de wetenschap nu eigenlijk werkt. Daardoor verloopt zo'n discussie vaak ook heel raar. 

De kern van wetenschap is onderzoek, gevolgd door reflectie. Dus open staan voor nieuwe ideeën, kijken hoe iets werkt, er een stuk over schrijven - en het vervolgens de wereld in brengen, waarop andere mensen erop reageren, hun eigen onderzoek gaan doen, en het eerste onderzoek bevestigen of juist ontkrachten. Een wetenschapper zal niet zo snel zeggen: dat is waar of dat is niet waar. Hij zal wel zeggen: er zijn vijftig onderzoeken naar dit onderwerp gedaan, en maar uit twee is statistisch significant bewijs gekomen voor deze theorie. (Significant betekent in deze context dat iets vaker voorkomt dan toevallig kan zijn. Hier staat een goeie definitie: http://www.voeding-kennisbank.nl/index.php/voeding-en-maatschappij/voedingsonderzoek/103-een-significant-verschil). In zo veel onderzoeken betekent dat dus dat het onwaarschijnlijk is dat die theorie waar is. Maar dit kan bijvoorbeeld ook liggen aan dat het onderzoek niet goed is opgezet. Daarom worden mensen altijd gestimuleerd om hetzelfde onderwerp nog eens te onderzoeken.

wat een zender als national geographic doet, is zo'n onderzoek nemen, maar er een spraakmakend stuk van maken. Zij gebruiken wél "dat is waar" of "dat is niet waar". Overigens doen kranten en internet dat ook heel vaak. Je moet er rekening mee houden dat een zender als ng, maar ook animal planet, etc een heel ander doel hebben dan de waarheid vertellen: zij willen mensen entertainen. Het is dus nooit een betrouwbare bron van informatie als het gaat om wetenschappelijk onderzoek. Daarvoor zul je het onderzoek zélf eigenlijk echt moeten lezen.

In de wetenschap bestaat een verschil tussen statistisch bewijs en anekdotisch bewijs. Dat laatste is eigenlijk een anekdote: een verhaal van iemand over een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld "bij mij klopte de reading helemaal". Statistisch bewijs is als je een groep neemt van bijvoorbeeld 100 mensen, je geeft ze allemaal een reading op precies dezelfde manier, en je kijkt wat er bij al die mensen uitkomt. Daarnaast is het heel belangrijk dat een onderzoek zo wordt uitgevoerd, dat het te herhalen valt. Want dan kan iemand anders controleren, of jouw resultaten wel kloppen. Dat maakt onderzoeken naar bijvoorbeeld readings heel moeilijk, omdat die telkens zo persoonlijk zijn en dus heel veel variëren.

 Over alle onderzoeken die gedaan zijn naar paranormale zaken en alternatieve geneeskunde, kun je zeggen dat het grootste deel geen significant bewijs heeft kunnen vinden voor de paranormale of alternatieve theorie. Er zijn dus onderzoeken die dit wel hebben gevonden, maar het merendeel niet. Er wordt dus gezegd dat het erg onwaarschijnlijk is dat deze fenomenen daadwerkelijk plaatsvinden. Je moet ook rekening houden met wie er voor het onderzoek heeft betaalt; is dit een onafhankelijke universiteit, of een verkoper van medicijnen, of een televisieproducent? Ook kan een wetenschapper frauderen, omdat hij zo graag een bepaalde uitkomst wil dat hij niet meer eerlijk naar zijn eigen onderzoek kijkt. Of omdat hij afhankelijk is van subsidie, en hij veel publiciteit moet krijgen voor zijn laatste onderzoek, omdat hij anders geen geld meer krijgt. 

 met alle respect voor jouw maar ik kan me niet voorstellen dat men kan communiceren via een foto. Maar als het voor u geholpen heeft is dat fijn!

Mijn ervaring met een dierentolk die op afstand met foto met mijn angstige Cloe contact zocht, om te ontdekken het hoe en waarom:

Ik heb ervaren dat door dit contact tussen de tolk en mij er een verandering in gezet is.

Kwam dit door dat zij contact met Cloe had? Ik weet het niet en het is voor mij ook niet belangrijk.

Mijn gevoel zegt, dat door het contact met de tolk en mij, ik dingen anders ging zien, en daardoor mijn benadering naar Cloe toe bij stelde. Wat resultaat op leverde.

Mijn ervaring met een dierentolk is niet goed ;-).....

Onze kat was al 1,5week vermist en we kregen de tip om een dierentolk te bellen, zodat die contact kon leggen met onze kat.... Met bevestiging dat hij nog in leven zou zijn, of overleden zou zijn en waar hij zich ongeveer zou bevinden (omgeving)...

Ons werd verteld dat hij heel veel water zag, eendjes, bootjes, brood, spelende kinderen....

We hebben hier 1 groot meer, dus maar op haar advies afgegaan en 35km rond dat meer gefietst, 3x... Geen resultaat... 

3 dagen later kwam de buurman eraan, hij had onze kat gevonden... Hij heeft een volle 2 weken in de motorkap van de buurman gezeten... Hij heeft het overleefd, maar bootjes, water en eendjes????? Dat zal hij daar wel niet gezien hebben.....

Dus dat is mijn ervaring met een dierentolk....

Ik vraag me af waarom je een dierentolk nodig zou hebben om jouw gedrag naar je hond aan te passen, om het zo maar even te zeggen. Het hangt er natuurlijk van af wat je verstaat onder 'dierentolk', maar ik ga dan mee met Max. Heb je dan niet genoeg aan een gedragstherapeut?

Ik heb respect voor de mensen die er in geloven, en er baat bij zullen hebben.
Ik ga er ook niemand op veroordelen (wat je vaak ziet bij dit soort discussies)
Maar voor mijn beleving geloof ik er niet in, heb er gewoon geen lekker gevoel bij. Vind het vreemd dat een onbekende meer over mijn hond zou weten dan ikzelf.
En naar mijn idee ken ik mijn hond heel goed.

dierentolk? ik geloof er in en heb ook al wat apparte vragen zo beantwoord gekregen waar ik mee zat bij sasja.

maar.....er zijn meer neppers dan echte.

het is echt rondvragen en uitzoeken.

en een echte zal je geld terug gevel als blijkt dat ze er totaal naast zitten.

maar vaak is een hondengedragsdeskundige wel beter.

veel problemen komen door een miscomunicatie tussen mens en hond...(en de mens is vaak bet probleem)

maar zo zijn er honden waarbij je naar gedagsdeskundige blijft lopen, maar het probleem blijft gewoon bestaan.

mischien dat zo'n dierentolk dan de beter optie is om te overwegen.

iets wat je over het hoofd ziet, een stukje van zijn verleden of mischien wel pijn...

maar veel problemen kan je ook zelf oplossen door gewoon je logisch verstand te gebruiken.

en door hier op HP je vraag te stellen.

Helemaal eens hoor.

Maar soms kan het ook echt helpen

Jeff werd na 1 1/2 jaar opeens depressief..zonder aanleiding (geen veranderingen of duidelijke aanleiding/ook niet iets raars in mijn leven)

Mijn lachebek was niet blij meer

Daarnaast ging hij weer voluit flankbijten..wat hij al minder deed

en staart jagen deed hij niet meer

De holist had het steeds over blokkade bij zijn stuitje en aangezien hij daar geen pijn had  hij niet kon aarden

Hij adviseerde naar een goede dierentolk te gaan

 Het is een samenwerking...en gaat dus niet alleen over jou

 het geeft jeff toch geen reden om nooit meer te markeren als ik er niet bij ben?

Jou verandering heeft ook invloed...maar als het alleen over jou gaat had je beter naar een mensen therapeut gegaan...(kan je hond ook als positief ervaren overigens)

Het doet iets met je dier...heb ik ervaren...ook naast jou ervaring

en dat jeff na 2 weken terugviel in beetje flankbijten na 2 weken niet

Dat zie ik dan weer als menselijk falen

Een jaar later is hij er zo goed als vanaf...heel soms (1a2 keer in  aantal maanden)

ipv dagelijks

Ik wou niks zeggen in het andere draadje...

Maar ik denk dat er veel kwakzalvers onder de "alternatievelingen" zitten. Ook niet zo gek, want dit soort dingen zijn niet objectief meetbaar. Maar misschien is het handig om jezelf/je hond online niet zo makkelijk vindbaar te maken als je zoiets gaat doen. Je even inlezen in hoe Cold Reading werkt (á la Char "ik zie een R? een P?"). Als er dan wat vaag in de ruimte gekletst wordt dan heb je mogelijk te maken met een nepperd.

Vooral als je een hond hebt met wat probleempjes lijkt het me handig als je geen tijd verspilt met nutteloze informatie van nepperds. Alleen daarom al is voorzichtig zijn nuttig, denk ik.

Ik heb vroeger zelf voorspellende dromen gehad, en al gingen die vaak over dingen die totaal niet van belang waren, het doet me wel vermoeden dat er dingen zijn die de gemiddelde mens niet kan maar wél bestaan.

Ik heb verschillende "gesprekken" met tolken gehad.

De eerste heeft met Cosmic gebabbeld. Ze zei dat Cosmic in een roedel geleefd had, en daar een beetje de underdog was. Daarom moest ze daar weg. Ze zei dat Cosmic uit Griekenland kwam en niet uit Spanje. Verder zei ze dat Cosmic meer duidelijkheid wilde en meer te doen wilde hebben, werken voor haar eten, ze verveelde zich stierlijk.

Achteraf gezien bleek het roedel-verhaal mogelijk te kloppen. Naast de manege waar Cosmic aan is komen lopen lag een terrein van een man die daar een heleboel honden had rondlopen. De vindster vermoedde dat Cosmic daar vandaan kwam, maar kreeg het niet over haar hart om het te gaan vragen en haar terug te brengen.

De tweede tolk heeft wederom met Cosmic gebabbeld, net nadat Wispa in de pleeg kwam. Zij omschreef Cosmic als een aftastend hondje, die graag wil spelen maar niet zo goed durft/weet hoe. Ze heeft behoefte aan veiligheid. Dat ze meewarig kan kijken, maar dat ze er zo gewoon uitziet. Dat ze gelukkig is, en dat ik moet stoppen met denken dat ze verdrietig is. Ze ligt graag op de bank, vindt het heerlijk in huis. Ze vindt het prettig om honden om zich heen te hebben, maar heeft geen klik met Wispa, Wispa is te druk en intimiderend. Wel is Wispa heel erg lief, maar past qua energie niet bij mij en Cosmic. In de toekomst zag ze een kleiner hondje bij ons komen wonen, kleiner dan Cosmic. Verder zag ze een derde, grotere hond bij ons die "naar de andere kant" was. Een hond waar Cosmic zich heel veilig bij voelde. Cosmic vindt het leuk wanneer ik foto's van haar neem. Ze komt over als een ree, is heel gevoelig. Verder liet Cosmic haar zien dat ze door een buis liep, wat ze heel spannend vond, maar wel heel leuk.

Tevens vertelde ze dat ze veel honden om mij heen zag en het idee had dat ik honden op zou gaan vangen.

Ook hier kon ik wel veel in vinden.

Ten slotte.. ben ik een aantal weken geleden bij een mevrouw geweest voor edelsteen-advies. Zij vertelde me dat Cosmic heel graag wil doen wat ik van haar vraag, maar dat ze onzeker is of ze het wel goed doet. Dit herken ik ook héél erg in mezelf. Wispa wist (nog) niet zo goed hoe ze zichzelf moest zijn, en twijfelde ook of ze zichzelf wel mág zijn. Beide hebben een edelsteen gekregen, maar.. ik heb haar ook een foto van Luca, die gisteren hier aangekomen is, laten zien. Ze vertelde dat Luca een gebroken hart had, anders dan mijn dames. Dat hij niet slecht behandeld is, maar wel teleurgesteld is in mensen en het vertrouwen kwijt is.

Het gekke is dat ik, zodra ik Luca zag, datzelfde dacht. Hij is verdrietig. Het klinkt heel stom, maar mijn dames zijn getraumatiseerd. Bang voor van alles. Ze hebben ellende meegemaakt. Maar geen verdriet. Luca lijkt echt intens verdrietig. Niet bang. Alleen verdrietig..

Dat is niet zo gek :) zulke dingen zijn heel makkelijk te triggeren. In de psycholinguistiek doen ze zo taalonderzoek: als je bijv. Heel kort een m-klank hoort, en je ziet vervolgens op het scherm allerlei verschillende woorden waar je er een uit moet zoeken die jou het meeste aanspreekt, dan kies je veel vaker (statistisch significant) voor een woord dat begint met een m. 

In mijn mening zijn 'spontane' gedragsveranderingen helemaal niet zo spontaan, maar een directe reactie op een verandering van iets of iemand in de omgeving. Doordat wij als mensen zo ontzettend veel manieren hebben om te communiceren vallen de 'bijzaken' als intonatie en micro expressies iemand vaak niet eens op, in ieder geval niet bewust. Wat kun je horen in iemands stem? Opluchting, plezier, verveling, rust, zenuwen, alles klinkt door - en veranderd je houding en waar je aandacht op ligt. Wanneer iemand met heel veel vragen over zijn hond zit en dan antwoorden krijgt - of deze nu feitelijk kloppen of niet - zal dat hoe dan ook doorwerken op onze beleving. Bijvoorbeeld een stukje rust, en voila; het slaat over op de hond. 'spontaan' is hij anders. 

Ik spreek bijvoorbeeld aan de telefoon altijd met een lach op mijn gezicht. Waarom? Omdat dat voor andere mensen hoorbaar is in je stem. Onbewust 'zien' ze je dan als vriendelijk, en zijn dan vaak gemotiveerder om iets voor je te doen. Vraag ze achteraf eens waarom nu wel en bij een ander niet, en ze hebben geen idee. 

We hebben zo'n rijkelijke communicatie dat we vaak niet eens bewust zijn van hoe wat wij in een microseconde kunnen laten zien kan overslaan op iedereen om ons heen. 

Mijn mening: 95% is een misselijkmakende kwakzalver. Tegenwoordig zijn er gewoon van menig mens en hond levensverhalen te vinden zonder dat je je er zelf bewust van bent. Typ een hondennaam in (evt in combinatie met baas) en hele geschiedenissen komen naar boven. Geeft dat niet genoeg scan dan met een programma naar overeenkomende afbeeldingen op internet en voila, vaak genoeg informatie bij de foto's (VB via de stichting, forums).

Ik geloof dat er mensen zijn die meer waar kunnen nemen dan een gemiddeld mens maar in 95 procent zijn het mensen die gebruik maken van mensen hun goed gelovigheid of omdat mensen in de put zitten. Het is nogal niet makkelijk, ooo het is een hondje uit het buitenland, nou dan zal hij wel een slecht verleden hebben, soms wat moeite hebben met het leven hier in NL, oja en ik zag tralies in zijn verleden. Er zal nooit eens gezegd worden, hondje had het prima in spanje en mist zijn oude baasje (die hondje misschien kwijt is geraakt en niet meer heeft teruggevonden?). Het is altijd, zielig, bang, getraumatiseerd en ja waarom zou je dat als mens niet willen geloven? Het speelt in op ons gevoel. En tuurlijk veel hondjes uit het buitenland hebben een rot verleden, maar naar mijn mening wordt zo standaard het riedeltje afgedraaid. Zou je het nog steeds geloven als ze juist het tegenovergestelde hadden gezegd? Dat hondje het prima heeft gehad, misschien verwond was door in het prikkeldraad te hangen, baasje kwijt geraakt?

Nee ik vind het in de meeste gevallen op een misselijke manier gebruik maken en inspelen op mensenlijk gevoelens en gedachtegangen. En dit verpest het voor die enkeling die WEL misschien deze gave beschikt. Overigens geloof ik heilig dat mensen die dit echt kunnen hier geen mediaspektakel van zouden mensen zoals je op tv ziet. Voor zover mijn mening.

Overigens alle respect voor degene die dit laten doen omdat ze het nodig hebben. Ik ben namelijk wel van mening dat als dit een gedragsverandering teweeg brengt bij jezelf die nodig is, dan prima toch.

Ik ben best wel heel nieuwsgierig naar het hoe en waarom van Mellow haar gedrag.

Een GT hebben we al gehad, dat heeft niet geholpen. Nou ja, wel in de zin dat ik mij anders ben gaan opstellen. Het gaat nu wel beter, maar een ontspannen wandeling (of überhaupt een wandeling) in de wijk zit er niet in. Maar het feit dat ik bepaalde verwachtingen heb los gelaten heeft al wel heel veel geholpen.

Maar dan weet ik nog steeds niet waaróm ze doet zoals ze doet.

- Waarom ze kan gillen als een speenvarken als er een grote hond op haar af komt.

- Waarom ze zo in paniek kan raken van bepaalde dingen.

- Waarom ze hier in de wijk niet durft te lopen omdat er teveel geluiden zijn (pratende mensen, dichtslaand autoportier), maar dat ze in het bos (langsrijdende treinen, passerende fietsers, vliegtuigje wat overvliegt, tractor op de dijk) zo ontspannen is.

- Wat is er in haar eerste drie maanden gebeurd, wat heeft gezorgd dat ze zo onzeker en angstig kan zijn.

Want dáár kan een GT gewoon geen antwoord op geven.

En ondanks dat ik heel graag antwoord op mijn vragen zou willen hebben ben ik toch huiverig. Ben bang dat ik inderdaad zo iemand tref die even gaat Googlen, Mellow d'r verhalen en issues vindt en daar een mooi 'antwoord van Mellow' op gaat verzinnen.

Daarom doe ik het dus niet.

 Je vraagt toch naar ervaring..en een eerlijke discussie.

Het deed niets met Cloe, maar gaf mij meer inzicht, en zo werden we op een pad gezet.

Het contact met de dierentolk en mij ging niet via een foto..maar via een mail, over haar gesprek met CLoe.

Volgens mij is een therapeut, iets heel anders dan een dierentolk, of is dit voor jouw ook een therapeut?

Ik blijf het vaag vinden een dierentolk die op afstand per foto contact zoekt met je hond.

Ik geloof in energie, maar niet via een foto en een hele grote afstand, met alle storende factoren. Ik kan daar heel diep op ingaan. Maar ieder zijn mening en ervaring.

Het gaat erom dat je hond is geholpen, dat heb je je doel toch bereikt.

 Anna Breytenbach ja ik geloof in haar, mensen als zij, kunnen communiceren met dieren:

http://vimeo.com/94709579

in de documentaire wordt alles ook haarfijn uitgelegd, hoe dit mogelijk is.

Ik denk dat de meeste mensen dit niet (meer) kunnen, we leven in een wereld van werken en plichten, veel druk, veel stress. En we zijn "vergeten" dat er meer is. Wie heeft er nog veel contact met de natuur, de dieren die er leven.

Ik vond de cursus reiki die ik gedaan heb, een tipje van de sluier om te voelen dat er energie is, waar je je niet bewust van bent, dat er veel meer is dan je beseft. Niets zweverigs maar het in elkaar zitten van de natuur.

Wat ik verdacht vind bij sommige dierentolken, dat ze vragen nodig hebben, uit die vragen kan je dan al veel opmaken en wordt het al een stuk ongeloofwaardiger dat ze daadwerkelijk gecommuniceerd hebben. En of een foto echt die engergie kan uitstralen en die beelden kan laten zien,  zoals het dier face to face meemaken, daar twijfel ik ook aan eerlijk gezegd.

 Waarom gaat ze die kooi niet in?

 volgens mij is het ook iets heel anders

maar ik vond het antwoord zo ontkennend in het aandeel van het dier

Misschien heb ik dat niet goed gelezen

Inderdaad het resultaat is zeker de belangrijkste factor

 geef jij een dikke knuffel op eerste ontmoeting met een vreemde?

Arm dier die luca Pauline

Ik zou proberen met de dag visualiseren...zodat hij wat vertrouwen krijgt in wat er gebeurd

Hopelijk kunnen jij en  jou meiden tot hem doordringen dat het hier anders is.

Mooi dat Punk ook genoemd werd als steunpilaar van cosmic

Hier ook edelstenen voor de honden trouwens

Het werkt super goed

Naar aanleiding van de opmerking in Yvonne's topic dat het niet past om te betalen voor niet aardse zaken het volgende:

Het is namelijk voortgekomen uit een oud gebruik.

In het oude Japan, bijvoorbeeld, werd van je verwacht om na een Reikibehandeling (om maar even bij mijn gebied te blijven) uit dank en voor de besteedde tijd iets terug te doen voor de behandelaar.

Wat, dat hing af van de hoeveelheid besteedde tijd, aandacht en energie.

Dit kon bestaan uit huishoudelijke klusjes, kinderen helpen met school, een muzikale voorstelling geven, mocht je muzikant zijn, of op het land van de behandelaar werken.

Alles was wat dat betreft mogelijk en men kwam in goed overleg iets overeen.

In onze huidige maatschappij is dat praktisch niet meer uitvoerbaar.

Daarom wordt er tegenwoordig geld gegeven voor deze diensten.

En dan vind ik de (gangbare prijs) van zo'n €50 (bruto!) eerlijk gezegd nog een vrij schamel uurloon.