Mijn kleine cockermeisje is er niet meer

Hallo, ik ben nieuw hier maar de afgelopen dagen veel gelezen omdat ik 29 juli afscheid heb moeten nemen van mijn 11 jarig cockermeisje Raffi.

Weet echt niet hoe ik hier mee om moet gaan.... ze was de liefde in mijn leven en ik heb haar als 8 weken oud pupje gekregen. 

En nu heb ik afscheid van haar moeten nemen, het is zo snel gegaan en ik ben er kapot van. Mijn mooie kleine moppiepoppie. Mijn maatje mijn kindje en mijn allesie. Ze is gecremeerd en haar urntje staat op de kast maar ik voel me zo verschrikkelijk leeg....

Het was mijn eerste hondje dus alles is zo nieuw en heb zulke moeilijke beslissingen moeten maken pfff. Zou echt raad willen hiermee om te moeten gaan. Eerlijk gezegd het hier lezen geeft eigenlijk al een beetje steun. 

dag Anneke, wat ontzettend verdrietig , je kleine te moeten verliezen, en afscheid te moeten nemen.

kom hier en praat er over, vertel wat voor hondje het was , en wat je zoal deed met haar, praten hier helpt bij het verwerken, allen hier hebben meegemaakt waar jij nu doorheen moet.

Anneke, praten hier helpt, voor jou zo veel sterkte.

Wat een verdriet zo'n verlies he? En zo stil in huis. Ik wens je veel sterkte.

Ik wens je heel veel sterkte.

Van haar houden is ook los laten als ze niet meer kan.

Dankje Willemijn,

Waar moet ik beginnen....

Ze was ontzettend lief en echt eentje met rariteiten. Super slim, en hysterisch.... zo ontzettend blij als we de buiten deur open deden zodat ze in haar favoriete tuintje kon liggen. 

Ze was gek van mannen en kon ze dan ook echt verleiden... Met haar wimpertjes lonken en iedereen vond haar geweldig. Mijn vriend heb ik 4 jaar geleden leren kennen en die hield nooit van honden, totdat hij Raffi ontmoette. 

Ze had een eigen oppas, oma en opa. Als ik moest werken kwam mijn moeder hier om 12 uur naar toe om op haar te passen en uit te laten en natuurlijk te verwennen. Helaas is daar 4 jaar geleden iets tussen gekomen en ben ik halve dagen gaan werken voor mijn meissie. 

Verleden jaar zonder werk gekomen en heb het laatste jaar zo ontzettend van haar genoten. Daar ben ik nu zo blij mee.

Ik mis haar nu zo, ze was zo gezellig in huis.

Wat vreselijk, wat een verdriet en wat een gemis. 

Je zegt beslissingen moeten nemen......het zwaarste wat er is. Maar je hebt het uit liefde voor je meisje gedaan, alles wat voor haar het beste was.

Als je behoefte eraan heb vertel erover, zoals Willemijn al aangaf, en als je het nog niet op kan brengen begrijp ik het ook. Hoe dan ook.....heel veel sterkte om dit verdriet te dragen.

Wat verdrietig.
Veel sterkte met het verlies.

Het schrijven over haar kost me wel wat traantjes.

Maar thanks voor jullie medeleven

Heel veel sterkte met je verlies. Het is in het begin erg moeilijk maar ze zal altijd een plekje in je hart blijven hebben. Zo dat je zonder tranen over haar leuke herinneringen kan praten.

Anneke, wat moeilijk voor jou... Maar geloof gerust dat heeel velen hier weten hoe het voelt.  Goed dat je ook al zo vlug een profiel aanmaakte.  Zo kunnen we je lieve hondenmeisje ook zien.

Het hoort blijkbaar bij het leven... Maar we zullen ons er nooit echt mee kunnen verzoenen om afstand te moeten nemen.  Niemand kan je opleggen hoe je hiermee om moet gaan.  Maar laat het over je heen komen.  Je hebt verdriet en dat verdriet is terecht.  Missen zul je haar altijd.  Dat gaat niet over.  Maar na de felle pijn komen stilaan ook de mooie herinneringen terug.  Ze gaan minder pijn doen en zullen je doen inzien hoe belangrijk ze zijn. 

Niets is voor niets geweest... Geen enkele aai, geen enkele kwispel... Ze hebben jou mee gemaakt tot wie je bent en bewust of onbewust, je zult ze in je verdere leven gebruiken.  Zo leeft je kleine meisje verder door jou.  Na de grootste pijn komt dan de dankbaarheid dat ze in jou leven gekomen is.  En dat jij in haar leven kwam was zeker een groot geluk voor haar.  Ze heeft nu een veilig plekje in jou hart.

Hoi Anneke,

heel heel veel sterkte hoor , dapper dat je je verdriet deelt.

hou je taai en denk aan alle fijne belevenissen die je hebt gehad al is dat nu een schrale troost.

Gr Astrid

Lieve Raffi,

Een week geleden waren dit jouw laatste uurtjes. De dierenarts zou om 12 komen om jou lekker te laten slapen. Je lag in de tuin zoals altijd nog heerlijk om je heen te kijken. Toen hebben wij een goed gesprek gehad, ik heb alles tegen je gezegd wast ik wilde zeggen, en je bedankt voor jouw liefde en gezelligheid  maar bovenal omdat jij jij bent..... Ook hebben we een afspraak gemaakt en daar heb je mij je pootje op gegeven. Mijn gekke meisje, zo verschrikkelijk lieve meisje.....

Tien de arts kwam waren we met zijn vieren bij jou, en toen je het prikje kreeg om te slapen, viel je zo heerlijk in slaap. Plat op je dikke buikje wat de laatste tijd zo'n pijn deed. Nu niet meer, je lag te snurken zo heerlijk te snurken. Dat voelde goed.En daar hou ik me maar aan vast.

Maar Ooh wat missen we jou, vrouwtje is helemaal van het pad. Heel de familie rouwt mee, opa is ook helemaal kapot van verdriet en de rest ook. Het huis staat vol met bloemen die ik heb gekregen om mij een beetje blij te maken. Zelfs van Frankie... Maar niets helpt is mis je zo erg moppiepoppie. 

Het huis is leeg, de tuin is leeg en mijn hart is leeg.

Om 12 uur ga ik een kaarsje voor je aansteken en ga alleen maar mooie herinneringen ophalen.

Dag lief wijffie van me, hou van jou meiskie

Heel veel sterkte Anneke.

Het blijft een verschrikkelijk gemis, en de komende tijd is ontzettend moeilijk...

Rust zacht Raffie.. 

Anneke heel veel sterkte met het verlies van Raffie,ik leef met jou mee

Heel veel sterkte ook van ons.

Dankjullie wel lieve mensen.....

Voel me toch wat beter het van me af te schrijven. Heb idd een mooi plekje gemaakt voor haar met mooie foto. Maar besef komt nu na een week dat ik haar echt niet meer om me heen heb. Moet het met de foto's en herinneringen doen. Gelukkig heb ik honderden foto's en ik kan me alles vanaf het eerste moment nog zo vers herinneren. En ben toch ook blij dat ik zo verdriet heb, want dat verdient ze ook.

Maar tranen vloeien wel.....

Ja, heel zwaar en liever dat er zo nooit iets gebeurde... en zo verschrikkelijk dat je je zo moet voelen... Maar daarom wil je nog niet anders "zijn".

Sterkte.

Heel veel sterkte met het verlies van Raffi.

Er zijn geen regels hoe je met zoiets moet omgaan, het is gevoel, pijn, emotie en heel veel tranen. Zelf heb ik op 28 juni mijn meisje Tessa moeten laten inslapen. Ze zeggen dat de tijd de scherpe kantjes eraf haalt. Kan er nog niet mee instemmen.

Nogmaals heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met het verlies van Raffi !

Veel sterkte!! Heb het gelukkig nog niet meegemaakt dus ik kan er nog niet over mee praten. Maar het lijkt me vreselijk om een geliefd huisdier af te moeten geven!

Ach zo lief die foto. Dankjewel... Super...blij...mee...

Lieve Anneke,

Heel veel sterkte met dit verlies, ik weet jammer genoeg maar al te goed hoeveel pijn het doet.
Praat erover zoveel je wil en enkel bij diegene die je ook willen aanhoren, niet iedereen begrijpt het.

Er is niemand die je kan zeggen hoe je dit moet verwerken, voor iedereen is dit anders.
Ik heb zelf heel veel troost gevonden uit foto's en daar ook mee bezig te zijn, zoals inkaderen e.d.

Voor mij is het 9 weken geleden en ik huil elke dag om hem, het geeft niet om verdriet te hebben!

Ach Raffi Paffi,

Weer een dag zonder jou..

Ik mis je lieve schat xxx 

Ze heeft een mooie leeftijd bereikt en ongetwijfeld een luxe leventje gehad bij jouw! Maar dat maakt het verdriet niet minder...
Heel veel sterkte!

Stil verdriet.....

Ik huil en ben kapot

Mensen om me heen zijn heel erg lief

Maar ik wil alleen maar jou

Ik huil omdat ik je zo mis

Lieve schat, ik weet dat het goed is zo

Maar ik mis je zo

Lief weiffie van me

Heb zo verdriet omdat ik je zo mis

Kleine lieve schat

Ik hou van jou

Xxxx

Jouw vrouwtje

Anneke, veel sterkte.

kleine lieve Raffi moeten missen is heel onwezenlijk....zeker de eerste tijd....

laat je verdriet de vrije loop....hier nog gelijkgestemden...

een kleine waarschuwing....ik ben na het overlijden van mijn hond hier op deze manier op HP blijven plakken! (zie het als toch een beetje mogelijk geluk dan)

sterkte

Heel veel sterkte Anneke.

Het verlies van je allerliefste meid is niet leuk. Denk terug aan de mooie momenten die je met haar beleefd hebt.

Dikke knuffel.

Dankjewel..... die mooie momenten heb ik zoveel maar dat maakt me ook zo verdrietig. ... omdat ik ze zo mis. Het is gewoon nog te kort geleden.....

Maar bedankt voor je lieve woorden 

Ik lees dat je kleine meid erge buikpijn had......nu heeft ze dat niet meer. Hoe pijnlijk ook, dat je haar letterlijk vredig zag inslapen, iedereen bij haar, afscheid genomen en ze je zelfs ergens voor een poot heeft gegeven.....wat een waardig afscheid. Respect. Je hebt alles gedaan voor haar wat je kon en nog (kaarsje). 

Vreselijk voor jou, maar je lieve schat heeft nu nergens meer pijn en heeft een mooi leven bij je gehad.