Ja Kelly het voelde heel raar. Het was toch haar eten en lekkers. Ze kon er die laatste weken niet meer van genieten, omdat ze niets meer wilde eten. En ik over was gegaan op kip, kabeljauw, biefstuk en vele andere lekkernijen om haar toch maar iets te laten eten.
En als je het nu dan weg geeft is heel raar. Maar voelt ook weer goed dat arme hondjes ook iets lekkers krijgen.
Moet je zeker doen.
Lief van je......
Ja Ingrid,
als ik daar aan denk, dat ze een lekker en gezond maaltje hebben. Maar het blijft dubbel.
Liefs Anneke
Tja je gevoel moet goed zijn. En toen ik het kwam afleveren zei doe vrouw tegen me: ach u bent een engel. En toen schoot ik vol.
Al het dierbare heb ik nog en bewaar ik voor altijd. Ik heb zelfs nog plukken haar van haar pootje bewaard. Dat zit in een zakje en laatst heb ik het open gemaakt en er aan geroken. Toen was ze weer even terug. Dus dat koester ik.
Dankjewel
Hoi Anneke,ik heb ook haren van bobby afgeknipt toen hij net overleden was.Zit in een doorzichtig plastic kokertje en staat op zijn tafeltje bij de andere spullen.Ook ik ruik en voel hier regelmatig aan.Alweer iets wat we beiden doen.Groetjes
je spullen heb ik bijna opgruimd
met tranen in mijn ogen
het viel mij vreselijk zwaar
zullen die tranen ooit nog drogen?
'k heb verdriet om jou
mijn allerliefste kameraad
en kijk steeds weer naar die plek
waar jouw mand nu niet meer staat
zal dit minder worden?
zal 't ooit weer beter gaan?
zal 't verdriet ooit slijten?
kan ik 't zonder jou wel aan?
men zegt dat het inderdaad
wat minder pijn gaat doen...
maar 't gemis zal eeuwig blijven...
daar kan ik niets aan doen
'k zal je nooit vergeten
jij maakte mij vrolijk en blij
dat neemt niemand ons nog af...
want jij, jij hoorde echt bij mij!
echt bij mij ..........
Ohhhh Anneke,
Wat een mooi gedicht. Zo ontzettend mooi verwoord, in maart is onze Lara er al drie jaar niet meer en soms kan ik haar nog zo verschrikkelijk missen. Natuurlijk ben ik dolblij met onze Woolaatje die 1 februari twee jaar wordt, maar ja Lara was onze eerste hond, een stoer meiske. Gelukkig is Woola een heel ander hondje ook wel een jack russell terriër, maar dan ruwharig met een heel ander karakter. Vergeten doe je ze nooit, en ze blijven voor altijd voortleven in ons hart.
Sterkte Anneke. Ik ben zo ver nog niet. Ik maak het mezelf iets 'makkelijker' en wacht de nakende verhuis naar een andere plek wel af.
Ik krijg plots nergens nog updates van, dus het is heel toevallig dat ik je te lezen krijg.
Warme groet.
Hoi Anneke,wat een mooi gedicht.Bobby hoorde ook echt bij mij.Ik mis hem nog zo erg en ik denk dat dat ook niet zal veranderen.Ik ben voor altijd een stukje van mijn hart kwijt.Heel veel groeten Rianne
Hè ik zie dat ik nu als gast sta,maar ik ben het vrouwtje van Bobby,weet niet wat er gebeurd is,moet me opnieuw aanmelden denk ik.
Het is gelukt.Hoe is het Anneke?Ik heb het nog steeds moeilijk en denk nog vaak hoe kan het toch dat bobby er gewoon niet meer is.
Tja het blijft moeilijk, Raffi was ook mijn eerste hondje en ze was zo speciaal. Echt een gek wijffie. En wat mis ik die vrolijkheid in mijn leven. Niet normaal meer.......
Thanks
Hein, ik ben ook nog lang zover niet... was het maar zo. Ik krijg soms ook geen updates meer, vandaar deze late reactie.
Bedankt en een warme groet terug.
Hoi Rianne,
Wanneer wordt die pijn wat dragelijker? Ik weet het echt niet, doe mijn best. Maar het gemis is soms zo sterk aanwezig. Ik denk dat dit nooit overgaat. Het is ook zo'n leegte in huis.
Ik heb mijn hele leven geleerd, altijd kijken naar wat je hebt, en niet naar wat je niet hebt. Dat is me altijd gelukt, alleen nu even niet.
Sterkte
Tja meiskie,
ik mis je meer dan ooit.
Ik hield elke dag een beetje meer van je, en nu je er niet meer bent....... Hou ik nog steeds elke dag een beetje meer van je.
Dat houdt echt nooit meer op, je zit zo in mijn hart.
Waarom moet ik verder zonder jou, we hoorden echt bij elkaar kleine Muppet. Ach wat is het stil in mij.
Ik mis je en ik hou voor altijd van jou.
Dikke knuffel...
Dat houden van en missen stopt nooit nee.. onze kleintjes
Ik mis hem ook zo het wordt niks minder.. :(
Bizar hè.... Onze kleintjes onze lieve kleintjes xx
Ook bij mij blijft het grote gemis en verdriet.Elke avond voor het slapen denk ik alweer een dag voorbij zonder mijn allerliefste snoezepoeseltje.Hij had zoveel lieve bijnaampjes.En s'morgens het pijnlijke besef van oh ja bobby is er niet meer.Kijk nog steeds elke dag foto's.Mijn leven is toch echt een stuk minder leuk.zonder hem.Ik hoop zo dat het ooit beter word.
Ja Rianne,
ik hoop ook dat we op een dag zonder verdriet en pijn aan ze terug kunnen denken. Ik had echt verwacht dat het scherpe er een beetje af zou zijn. Maar het is zo enorm gemis. Ik heb van het weekend filmpjes gekeken van Raffi, dat had ik beter niet kunnen doen. Het was wel heel fijn om haar weer even te zien en te horen maar Ooh wat een rot besef dat ze er echt niet meer is. En wat was ze leuk, ze zat lekker een bakje joghurt leeg te likken. Ze zat helemaal onder en dan dat lieve koppie me aankijken. Echt heel raar om te zien. Wel mooi dat ik het heb maar heel confronterend. Morgen weer dinsdag, 17 weken. Jij ook sterkte maar weer.
Dank je wel voor de tijd,
dank je wel lieve meid...
Voor de tijd je met mij hebt doorgebracht,
voor iedere bijzondere dag en nacht.
Dank je wel dat je er altijd voor me was.
Dank je wel voor je aanwezigheid,
ook al kwam dat niet altijd van pas
Nu pas is dat besef het grootst, maar helaas te laat...
geen moment meer dat je heerlijk in de weg staat.
Dank je wel voor jouw houden van,
zo onvoorwaardelijk zoals alleen jij dat kan.
Nooit meer jouw pootjes om mij heen,
wat voel ik me zonder jou soms zo alleen
Dank je wel mijn lief hondenkind...
dankbaar ben ik dat ik jou heb bemind.
In mijn hart zal jouw liefde en koppie altijd aanwezig zijn,
maar helaas doet jouw afwezigheid zo'n vreselijke pijn.
Dankjewel lieve Raffi
Anneke, zo mooi geschreven !
Prachtig geschreven en gedeeld, Anneke.
Onze eerste 'kerstmis' zonder onze meisjes komt er helaas aan.
Jij je vriend, ik mijn Pitchou, we raken er wel door, zoals onze engeltjes zouden gewild hebben.
Ze zijn uit zicht, maar nooit ver weg...
Nogmaals, echt prachtig, en zoals ik me voel...
Dankjewel Ingrid xx
Nee Hein. .. Misschien uit het oog maar nooit uit ons hart.
Lieve groet en een hele dikke knuffel voor jouw Pitchou
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?