Willemijn,
Wat een giga hoeveelheid pillen heb je over gehouden.
Is deze medicatie nog niet verlopen? Zit hier ook humane medicatie bij?
Als het UMC Utrecht meedoet aan een proef om medicijnen te hergebruiken, zou de faculteit Diergeneeskunde van dezelfde universiteit toch mee kunnen werken om de grote hoeveelheid medicatie, die jij hebt overgehouden van de behandeling van Bamse ,terug te nemen. Overigens weet ik niet of deze proef nog gaande is. Dit artikel is van november 2013. Er staat niet bij dat men een vergoeding krijgt, als men overtollige medicatie inlevert
Niet altijd.
Onze DA is niet dieper gaan zoeken betreft bepaalde dingen van Sadi en nu hebben we puur door rond te durven bellen etc. achterhaald dat een deel van Sadi haar problemen door zeer waarschijnlijk door omega 3 te kort komen. Dus daar zijn we mee bezig verder laat ik de DA tijdens de sterilisatie als ze toch onder narcose is de luchtpijp extra bekijken, om te zien of deze niet aangeboren te smal of beschadigd is, daar waar zij denken aan allergie maar het te vroeg vinden voor verder onderzoek nog want een zo jonge hond kan daar makkelijk overheen groeien.
Ze heeft er last van dus het moet gewoon opgelost. Als tijdens de narcose niks blijkt wat haar geïrriteerde luchtpijp veroorzaakt en het verbeterd nog niet met verhoogde combi met omega 3 (golddust nr.2) dan moet en zal er verder gezocht worden en wil deze DA dat niet doen dan gaan we daarvoor naar een ander.
Met dit warme weer heeft Sadi het dubbel zwaar dus we zullen een oplossing vinden met of zonder deze dierenarts.
Ik zou niet diep de schulden ingaan voor mijn hond. Puur om de praktische reden dat als ik in de schulden kom, dat ik dan alsnog niet de financiën zou hebben om vervolgens nog goed voor mijn hond te kunnen zorgen. Hangt natuurlijk wel af van het bedrag.
Hopen dat het nooit zo ver hoeft te komen :(
Ik spaar 50 euro per maand weg voor Lexie, tot ik een basis van 750 euro heb, dan ga ik naar 25 per maand. Zou ik geld nodig hebben zou ik max 1500 van mijn ouders willen lenen (en mogen). Ik ben heel eerlijk, bij mij is er wel een maximum, in bedrag, en in hoe ver ik ga. Dat zullen velen waarschijnlijk niet begrijpen. Hoe ver Willemijn bijvoorbeeld voor Bamse is gegaan, ik krijg er tranen van in mijn ogen, zo mooi! Maar zo ver ga ik niet, maakt dat mijn liefde voor Lexie minder? Nee, maar ik vertrouw meer op andere dingen dan dierenartsen en geloof dat alles op zijn tijd en om een reden komt
Loesje, dat zijn medicaties die verstrekt zijn door artsen voor menselijk gebruik, niet voor diergeneeskunde.
nee dat maakt je liefde zeker niet minder, hier kwam van het een het ander, en je zit dan in de molen, in een jaar tijds meer dan 15 x op en neer naar Utrecht, en dan zeg je geen nee meer, augustus wordt het twee jaar nu.... en nu hopen dat het genoeg is. Ben ook heel eerlijk, als ik de lening niet gekregen had.... dan was Bamse er niet meer geweest.
Het hangt natuurlijk compleet van de omstandigheden af maar ik zou wel lenen voor mijn hond. Natuurlijk onder de voorwaarde dat het niet is om zijn leven langer te rekken en hij een langere lijdensweg krijgt. Maar als het hem kan helpen nog wat gelukkig jaren mee te maken ja.
Tot hoeveel geld ik zou gaan? Dat weet ik niet. Dat zou ik pas kunnen zeggen als zo'n situatie zich voordoet.
Afgelopen februari heeft Balou zijn kruisbanden gescheurd en had een TTA operatie nodig. Op dat moment hadden we door wat andere aankopen niet zoveel geld op de spaarrekening.
De ingreep kostte totaal 1800 euro. We dachten dat we dat nooit zomaar op tafel konden leggen, dus met ouders en schoonouders al over gehad of we wat konden lenen als we de maand niet door zouden komen.
We weten nog steeds niet goed hoe het komt maar we konden twee dagen later zo het geld pinnen bij de Orthopeed en hebben het einde van de maand gehaald zonder geld te lenen. Het was wel een eye-opener dat we wat meer moeten en makkelijk kunnen sparen.
Maar als het niet was gelukt was ik zeker wel bereid om dat bedrag te lenen.
Balou huppelt nu weer vrolijk rond :D
Dat snap ik wel ja, als je ednmaal bezig bent..
ik heb echt respect voor je, compleet buiten geld, denk ik dat ik het mentaal ook niet zou trekken
De DA van mijn ouders in Duitsland heeft de medicatie graag terug die over is.
Zij geeft het weer aan mensen die de medicijnen voor hun hond niet kunnen betalen.
Hoe ze dat afweegt weet ik niet, maar ik vind het wel heel meedenkend.
Op zich geen gek idee aangezien je vaak toch een overschot hebt. Weet nog topic dat iemand medicatie vroeg was of voor asiel of voor iemand die dieren opving en precies wist om welke medicijnen het ging. Had toevallig nog iets liggen van ' H ' die toen was overleden en nog wat andere dingen.
Als men al een voorschrift had en deze zijn op en anderen hebben over ...waarom niet.
Op zich geen gek idee aangezien je vaak toch een overschot hebt. Weet nog topic dat iemand medicatie vroeg was of voor asiel of voor iemand die dieren opving en precies wist om welke medicijnen het ging. Had toevallig nog iets liggen van ' H ' die toen was overleden en nog wat andere dingen.
Als men al een voorschrift had en deze zijn op en anderen hebben over ...waarom niet.
juist, dat zou ik zeker doen, niet alle medicatie die ik hier heb kan zomaar weg, Bamse kreeg van een medicatie van een pil een psychose, kijk dat zijn geen pillen om weg te geven, maar er zitten pillen tussen die als een ander deze gebruikt, gerust weg kunnen.
Ik denk wel dat ik het dan via een dierenarts zou doen, Bijvoorbeeld aangeven wat je nog hebt hoeveel en hoeveel mg dat je dat zoals voorgeschreven bewaard tot wanneer het nog goed is en dat als er iemand mocht zijn die voor zijn dier die medicatie nodig heeft en niet de financien heeft de DA dan contact met je kan opnemen. Ik zou het persoonlijk niet zo maar te koop zetten omdat er nogaltijd ook mensen zijn die makkelijk zelf arts voor hun dier spelen zonder te weten wat ze precies doen of kunnen aanrichten als het wordt gegeven zonder dat het nodig is of dat er iets anders ook niet goed is waardoor erger leed wordt veroorzaakt, dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben.
Daarom vroeg ik of de overgebleven medicatie van Bamse humaan (voor mensen) was. Dan heeft de faculteit diergeneeskunde deze nl. bij de apotheek van het universitaire ziekenhuis (UMC Utrecht) gekocht en zouden deze daarom mee kunnen doen aan de hergebruik proef.
Ja, maar om dat voor te zijn heb ik de hondjes goed verzekerd dan zal dat me niet snel gebeuren. Maar het zou wel kunnen want de verzekering die ik heb keert per jaar tot zo'n 5 duizend euro uit mocht het nodig zijn. Alles was daarboven komt zal zelf betaald moeten worden. Maar dan moet er wel veel gebeuren of misgaan.
Als ze zonder pijn door kunnen leven?
Ja!! Onvoorwaardelijk
Mensen steken zich vaak heel diep in de schulden voor een auto, een vakantie, een feest... Waarom dan niet voor ... een goed gebit... je huisdier...
Schulden zijn schulden en je maakt ze beter niet... Maar als.. ja, dan kan men kiezen voor wat men belangrijk vindt.
Zoals het op dit moment is dan zeg ik nee, ik heb maar een partime baan en de rest wordt aangevuld door de een ouderheffingen enz.
Een lening zou ik niet eens terug kunnen betalen of met kleine beetjes.
Ik zou eventueel wel een betalingsregeling proberen te treffen als het geen astronomisch bedrag is.
Willemijn, misschien kan een opvang medicijnen gebruiken? Ik las pas op de Facebook site van Sannie Vleermuis dat ze medicijne gedoneerd had gekregen. Misschien kan zij ze gebruiken?
http://www.sannievleermuis.nl/help-ons-helpen/
Wat betreft schulden, ik ben daar echt panisch van. Ik slaap al slecht door een klein hypotheekje. Heel ver zou ik mezelf toch niet in de schulden steken voor een hond.
Wij hebben ons gelukkig niet in de schulden hoeven steken voor de operaties van onze hond maar dat zou zo maar makkelijk gekund hebben. We zijn verzekerd maar dan nog.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de dierenartsen zelf ook graag dingen willen verrichten ter meerdere eer en glorie van zichzelf. En tsja er moet natuurlijk ook geld verdiend worden. De veearts van vroeger is toch een ander persoon in mijn beleving.
Zoals het bij de mensengeneeskunde is gegaan zo gaat het ook in de diergeneeskunde met het grote verschil dat je veelal dingen uit eigen zak moet betalen. Denk ik dan ???
Ik hoop dat ik de volgende keer mocht mijn nieuwe hond iets overkomen ik niet zo zeer met mijn gevoel kan denken maar meer naar wat goed is voor de hond. Andere insteek en meer luisteren naar mezelf. Als ik er aan denk wat mijn vorige hond geleden heeft dan word ik er nog misselijk van . We wilden hem zo graag bij ons houden en zo onterecht. Ik kan nog wel janken.
Eigenlijk moet ik dus ja zeggen op de vraag. Ik zou wat geld lenen maar ik zou willen weten of het geen water naar de zee dragen is. Me goed laten informeren, zelf de grens trekken. Wat actiever zijn in het geheel. (heb nog steeds niet de kast kunnen kopen die ik van plan was omdat het geld opgegaan is aan de hond snap je)
Om deze reden is mijn hond verzekerd
Een gebroken poot is zo gebeurd, 1200 euro kan dat kosten daar laat je hem toch niet voor inslapen?
Daarom heb ik geen tweede hond, want ik wil een goede verzekering.
Heb ik al een paar keer gebruik van gemaakt en heeft mij een paar duizend euro bespaard en mijn hond is kern gezond!
Het hoeft niet altijd met ziektes te maken te hebben een ongeluk zit in een klein hoekje ook bij dieren
Vorig jaar kreeg 1 van mijn honden een darmverstopping. Kosten: ruim 500,-... Alles meegerekend, van de eerste tot de laatste "pleister".
Iemand die ik ken had een aanvaring met een everzwijn. Hond lag helemaal open, darmen eruit, kaak op 3 plaatsen gebroken, afgescheurde huid, vreselijk! Kosten: 6000,-... Dat laatste had ik niet kunnen betalen en dan had ik de hond in laten slapen.
Met een minimum inkomen moet je bepaalde keuzes maken...
even voor de goede orde hoor, mijn hond lijd in niets geen pijn, tuurlijk is het moeilijk na een operatie, maar na twee weken, direkt de hechtingen eruit zijn gegaan is er al met zwemmen begonnen en had ze al veel plezier, geen pijn niets van dat alles.
de onderzoekingen van haar aandoening, OT, daar heeft ze geen pijn van, niets, de onderzoekingen van mri enz.... wat ze allemaal moest ondergaan, daar heeft ze niets van gevoeld..
Wie mijn Bamse zou zien, nu zou niet zeggen dat ze deze aandoeningen heeft ondergaan en nog, een vrolijke gemoedelijke beer, alleen ik weet haar beperkingen.
het is wat anders als mijn hond zou moeten lijden, ik ben wat dat aangaat heel rieel. en zou haar dan zeker loslaten, hoeveel ik ook om haar geef, tot het uiterste gaan wat mijn hond betreft, nee.
en wat de kosten betreft, die zijn verspreid over een lengte van bijna twee jaar, het gaat geleidelijk, dat de kosten zo hoog op zijn gelopen, dat had ik zelf ook niet verwacht, en op een gegeven moment als je hond in de molen zit, ga je door, stop je er niet mee.
Als je hond ziek is en je staat ineens voor de keus... lijkt het me heel erg moeilijk!
Ik zou mij persoonlijk niet in de schulden steken voor een operatie voor de hond. Ik zou eerder met de DA in gesprek gaan... de operatie is noodzakelijk, maar zou ik het bedrag in termijnen kunnen & mogen betalen met bijvoorbeeld de helft aanbetaling.
met de dierenarts in gesprek gaan, dat ging hier niet, Bamse is gelijk naar Utrecht gebracht, ze is nimmer bij een dierenarts geweest, direkt naar Utrecht.... en daar is ze tot nu toe onder behandeling.
Ik zou het ook doen, mijn hond hoort erbij en als hem wat overkomt moet ik gewoon zorgen dat ik al het nodige doe voor hem.
De opmerking van "vooral omdat ze kinderen en kleinkinderen heeft", slaat voor mij nergens op. Zoals een kleinkind in mijn buurt onlangs tegen zijn oma zegde "oma jij doet wat jij wil en wij moeten ons eigen leven opbouwen". Dus geen mensen veroordelen omdat ze zoveel om hun dieren geven, zo hoort het eigenlijk ook. Misschien kan je zeggen dat het dan heel erg is dat het zo slecht afliep, maar dat is alles.
Juist door dit soort dingen heb ik een verzekering. Ik heb graag zekerheid en dek mezelf graag in.
Verzekering vergoed tot een bedrag van 3000 of 3500 euro, eerlijk gezegd geeft dat een geweldig rustgevend gevoel. Vaak al geld terug moeten vragen, verzekeringsgeld tot nu toe elk jaar eruit gehaald. We betalen maar 20 euro per maand dus bij een rekening van 240 euro heb je dat er al uit. En geef toe, daar zit je toch al gauw aan.
Ik hoef me niet af te vragen of ik naar de dierenarts kan, ik ga, schiet het voor en krijg het netjes terug van de verzekering. Geld is niet zozeer het probleem, dat is er wel. Maar die verzekering is wel erg goed voor mijn gemoedsrust.
Over de casus waarover dit topic begon kan ik niet oordelen; er zijn zoveel dingen die we niet weten... We weten nu alleen dat mevrouw geen verzekering had, 5000 euro moest betalen en (klein)kinderen heeft. Waar zijn de andere gegevens over het ziekteverloop van de hond? Dat mevrouw (klein)kinderen heeft en daardoor niet zo'n groot bedrag mag lenen in een non-argument, iedereen bepaald zelf waar hij wel of geen geld aan uitgeeft.
ik zou alles doen voor Jazzy en Poppy.als je kind ziek is,ga je er toch ook mee naar de dokter?dan zeg je ook niet,ohhh nee dat doe ik niet kost te veel.ik heb een verzekering voor die twee en hoewel ik het niet breed heb,leg ik toch elke maand wat opzij.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?