Pup in huis: steen in mijn maag

Wouw wat een verandering al, wat goed!!!

Een hond kan best wel even een paar uren alleen blijven hoor...Met een gezin erbij moet je soms ook even je grens trekken en iets voor jezelf doen....Kan best.....Dan hou je het ook het beste vol!

Wat voor een ras is jullie puppie?

Voor hem/haar is het ook erg wennen,zo net uit het nest ,weg bij zijn moeder,en de rest.

Het is erg belangrijk dat jij hem wel de liefde geeft,die hij nodig heeft.

Misschien zijn jullie er gewoonweg nog niet klaar voor,forceer jezelf niet.

Ga heel goed nadenken,wat je nu echt wilt,dan heeft het pupje misschien een kans op een liefdevoller,en daardoor beter leven.

Ik vindt het erg zielig voor het hondje.

Sorry,ik had de rest nog niet gelezen.Zo te zien gaat het goed,gelukkig maar voor jullie allemaal.

Heel veel plezier met elkaar,jullie hebben er een heus familielid bij,vergeet dat niet.

Fijn Marleen dat het beter gaat. Ik zit nu in de huilbui fase. Ik heb dit al eens eerder meegemaakt met een pup en heb deze met vell verdriet destijds terug gedaan naar de fokker. Deze pup had ik gekocht vlak na de dood vab mijn oude hond. Ik dacht dus dat ik nog in de rouwfase zat. Nu een jaar verder toch weer een pup en jawel weer voel ik me slecht. Ik heb al met de huisarts gesproken en weet dat ik gewoon moeite heb met de nieuwe situatie. Zie overal beren op de weg terwijl ik 10 jaar genoten heb van mijn vorige hond. Ik heb een rustgever dat scheelt een beetje. Ik vind het in de ochtend het ergst als ik wakker word. Dan val ik echt in een paniekaanval. Ik heb haar pas een week en ga er vanuit dat het steeds beter gaat. Ik heb je verhaal dan ook met veel herkenning gelezen. Volgende week ga ik weer partime werken dus komt er meer structuur in mijn dag. Mijn kinderen kan ik het niet aandoen om weer een hond weg te brengen. Soms kan ik mezelf wel een schoo onder mijn kont geven dat ik me zo voel. Ik zou het fijn vinden om van je te horen

hoi,

wat sneu voor je ! maar geef niet op, het is gewoon je draai zoeken en zoals vele al voorstellen , ga leuke dingen doen laat je zoon dingen met hem oefenen als het lukt hij trots jij trots en band wordt sterker begin met iets makkelijk...

wat hondje hebben jullie gekozen?

Ik heb gekozen voor een zwarte middenslag schnauzer. Mijn vorige hond was ook een zwarte middenslag en mijn eerste ( herplaatser) een mix tussen schnauzer en bouvier. Ze zijn erg slim maar ook pittig. Het is gewoon mijn ras. 

Doreen durf te vertrouwen op jezelf en tijd en geduld, en maak eventueel een apart topic aan waar je je ei kwijt kan op lastige en goede momenten want de leuke dingen willen we natuurlijk ook horen. Een pup is hard werken en kan best uitputtend zijn maar het is het zo dubbel en dwars waard. Sadi heeft ons behoorlijk aan het werk gezet en soms nog, maar het is het echt waard je een weg te knokken door die fase en energie en tijd te stoppen om die bisis aan te leggen.

Ik ken het.Onze labradorpup is nu 9 weken.En het is echt best zwaar.Plassen in huis,corrigeren als hij voor de 20e keer ergens in bijt wat niet mag.elk half uur naar buiten...vind het stukken zwaarder dan me eigen kids toen ze klein waren.Maar geniet wel.Im ben juist bang dat hij door grote honden hier gepakt word.2 huizen verderop hier woont een pitbull.Zo eng...maar loop er met een grote bocht omheen.

Ik heb gisteren mijn puppy met veel verdriet terug gebracht naar de fokker. Heb al de hele week rustgevers van de huisarts genomen, maar voel me steeds depressiever. Ik heb besloten om morgen terug naar de huisarts te gaan en tijd voor mezelf te nemen. Ben nu 48 jaar en heb  mijn kinderen in een puber leeftijd. Misschien ben ik uitgezorgt. Ben ik toe aan een andere fase in mijn leven. Ik weet het niet. Weet wel dat ik voor mezelf en de puppy het beste besluit genomen heb. Ze is een schatje en verdient iemand die haar met alle liefde groot kan brengen. Het wordt tijd dat ik rust in mijn hoofd krijg. Veel mensen zullen me niet begrijpen maar soms wil je iets zo graag maar kun je het niet aan.

Wat heftig zeg! Soms is een beslissing die moeilijk is  ook heel wijs en krachtig! Heel veel sterkte!

Sterkte Doreen, met je zelf en deze beslissing.

Als je machteloosheid omtrent je gevoelens zo groot zijn is het voor het pupje het beste.

En of mensen je begrijpen, ach dat maakt in deze ook niets uit. Is dit het beste voor de pup, daar gaat het om.

heftig, sterkte

Herkenbaar dat je pleziertjes er biJ inschieten. Ik heb 2 kids, een hond, 2 katten, we hadden alrijd nog een hoop knaagdieren en ik was met mijn hele gezin bezig, alleen niet met me zelf! Het is makkelijk gezegd, maar probeer toch tijd voor je zelf te maken.Je hondje kan best alleen blijven. Naar de kapper neem ik mijn hond trouwens soms mee, vinden ze daar nog leuk ook. Maar echt, neem tijd voor je zelf! Ik vind het trouwens alleen maar eerlijk als je zegt dat je liever geen hondje had. Je gezin zal zich extra moeten inzetten voor je hondje. Weet niet hoe oud je kids zijn, maar kun je niet als ze thuis zijn van school er zelf even een uurtje uitgaan? Ik doe dat wel eens, kids en hond thuis en zo heb ik tijd voor me zelf! 

Inderdaad hier snap ik echt niks van... je bent wel heel wispelturing en nu al voor de 2de keer een pup terug gebracht??

Laat dat nou een duidelijk lesje zijn, koop gewoon geen hond meer. Geniet van je leven hoe die is.  

Ja dat boek is voorgoed dicht. Ik heb 10 jaar een lieve hond gehad en zal haar altijd in herinnering houden. Wispelturig wil ik mezelf niet noemen, ik heb er goed over nagedacht. Maar soms lopen dingen anders dan je verwacht. Heb er zelf veel verdriet van en verwacht ook geen begrip. Maar weet dat het voor de pup veel beter is.

Wat heftig Doreen! Goed dat je voor jezelf kiest! Ik herken het wel. 5 weken geleden stond ik voor deze keuze. (Vast ergens aan het begin van dit draadje terug te lezen). Het ging niet goed met me en ik wilde pup het liefst terugbrengen. Met gezin om de tafel om dit te bespreken. Toen ik het koppie van mijn 11-jarige dochter zag kon ik het niet over mijn hart verkrijgen. Alleen voor haar heb ik besloten pup niet terug te brengen. Oef wat had ik daar af en toe spijt van gehad. Ik kon en kan niet voor mezelf kiezen. Ik vind het knap van je dat je deze keuze hebt gemaakt. Voel je er niet al te rot over. Pupsel is nog zo klein hij vindt vast wel een fijn ander thuis. 

Herkenbaar dat je pleziertjes er biJ inschieten. Ik heb 2 kids, een hond, 2 katten, we hadden alrijd nog een hoop knaagdieren en ik was met mijn hele gezin bezig, alleen niet met me zelf! Het is makkelijk gezegd, maar probeer toch tijd voor je zelf te maken.Je hondje kan best alleen blijven. Naar de kapper neem ik mijn hond trouwens soms mee, vinden ze daar nog leuk ook. Maar echt, neem tijd voor je zelf! Ik vind het trouwens alleen maar eerlijk als je zegt dat je liever geen hondje had. Je gezin zal zich extra moeten inzetten voor je hondje. Weet niet hoe oud je kids zijn, maar kun je niet als ze thuis zijn van school er zelf even een uurtje uitgaan? Ik doe dat wel eens, kids en hond thuis en zo heb ik tijd voor me zelf!  "

Suzanne en Luca

Mijn zoon is dan wel de oudste maar niet de handigste met de hond. Bovendien vindt hij alles zielig: dat hij geen lekkere koekjes en snoepjes mag, dat hij niet op de bank mag, dat hij niet in de gordijnen mag, dat we wel eens bestraffend nee zeggen (sorry juf van de hondenschool, maar het werkt gewoon wel goed wanneer hij iets verbodens doet....). Dochter doet wel veel en kan dat ook goed. 

Ik doe nu samen met dochter de puppycursus en we brengen ook vaak het geleerde in een parkje in de praktijk. Dat is enorm genieten. Dan ben ik zo blij dat ik voor haar voor de pup koos en niet mijn gevoel heb gevolgd. En al vind het idee dat ik nog zeker 12 jaar 'gebonden' zal zijn door de hond zeer beklemmend ik denk wel dat we er komen. 

Doreen ,

natuurlijk is het jammer en triest om de pup terug te brengen,zal ook wel als mislukking voelen.
Maar toch zeg ik beter nu dan zo doorgaan en er beide ongelukkig door worden.

Voor jou geen hond  meer. Ik hoop wel dat de pup bij de juiste baas komt.

Een hondje is geen product die je zomaar weer even weg doet, als het toch niet zo bevalt als je had gehoopt.

Maarja de hond heeft vast al weer nieuwe baasjes gevonden...

Nee, een hond is geen product, daar ben ik het helemaal mee eens maar als iemand er emotioneel aan onderdoor gaat dan vind ik het wel een ander verhaal worden. Dan denk ik dat het voor zowel baas als hond beter is als de fokker een nieuwe baas gaat zoeken. Dat is nog altijd beter dan maanden/jaren doorsukkelen waar niemand gelukkig van wordt.

ja tuurlijk is dat beter voor beide partijen.. Voorkomen is beter dan genezen hé.

En dan is het niet de eerst keer maar de tweede keer....halloo wordt eens wakker..

Ik zie een hond niet als een product. Heb 2 honden gehad waar ik heel veel plezier van heb gehad. Mijn laatste hond is 10 jaar geworden. Ze is van de 10 jaar heel veel ziek geweest. Zat wel maandelijks bij de dierenarts. Niets was me teveel voor haar. Na haar dood heb ik te snel voor een pup gekozen. Heel dom. Maar deze pup was wel overwogen en was ook erg leuk. Maar ik voel me terug vallen in een depressie. Wellicht heb ik iets niet verwerkt. Geloof me ik voel me heel schuldig en het is echt niet zo dat ik nu blij door het leven ga. Maar de puppy verdient nu veel beter.

Hey Doreen!

Ik heb alleen maar respect voor jouw beslissing en eerlijkheid!

Je hoeft je zeker niet nog schuldiger te voelen ... Niemand weet echt alles over jouw leven en dan nog, het is makkelijk om te oordelen, als je niet in dezelfde situatie zit!

De puppy terugbrengen, was voor jullie beiden het beste. Hopelijk is er nu al een "last" van je schouders en kan je je andere problemen beter aan.. Veel sterkte, Ingrid

Iets rustiger reageren mag ook wel. Ik ben heus wel wakker en ook ik mag hier een eigen mening over hebben.

Doreen, ik vind dat je een moedig besluit hebt genomen. Ik wens je dan ook heel veel sterkte met je depressie, ik hoop dat het zonnetje voor jou weer snel mag gaan schijnen.

Doreen voel je ajb niet schuldig! Je kunt niet altijd van te voren overzien hoe iets loopt of voelt. Een pup kan hele rare dingen bij een mens losmaken heb ik inmiddels ervaren. Je bent niemand verantwoording schuldig. Dat zou helemaal mooi worden! Natuurlijk doe je niet zomaar een hondje weg. Daar heb jij je redenen voor. Wellicht was de pup alleen maar een trigger van iets anders. Ik hoop dat je deze periode snel achter je kunt laten. Wees lief voor jezelf en neem wat rust. Depressieve gevoelens zijn niet niets. Neem ze serieus en doe dingen die jij leuk vindt en waar je energie uit haalt. Je hebt een goede keuze gemaakt!

ik bedoelde het niet tegen jou en ik ben rustig  

Hey Doreen,

Ik heb wat pagina's terug ook hier mijn verhaal neergeschreven, had het ook erg moeilijk.

Inmiddels zit mijn lieve pup ook al twee weken elders, na privélessen op de hondenschool en overleg met de trainers, tot de conclusie gekomen dat mijnen Baloe echt géén pup was om als "eerste hond" in huis te hebben, hoe graag ik ook wou dat het lukte, het lukte niet, ... De trainer van de hondenschool heeft hem van me overgenomen, dus ik weet voor 200 % dat ie goed zit nu, en dat ie een baas heeft nu die echt baas kan zijn, zoals het hoort bij zo'n pittig beestje als Baloe. Ik heb twee weken gehuild, hoe moeilijk het ook was, ik mis hem, nog steeds, maar mijn kids zijn gelukkiger dan ooit tevoren. En dat helpt, ik weet echt dat ik de juiste keuze gemaakt heb, zowel voor Baloe als voor mijn gezin, mijne jongste in het bijzonder. Ik weet hoe het voelt, vind het sterk dat je de beslissing hebt durven nemen, beter nu dan binnen een half jaar....maar hoop ook dat jouw pup nu even goed zit als de mijne.

Sterkte xxx

Karolin

Hoi Marleen,

weet niet of je hier nog een melding van krijgt maar ik herken me erg in jouw verhaal. Benieuwd hoe het nu, jaren later, met je is..