Hallo lieve mede Husky baasjes,
Sinds twee weken is onze prachtige pup "Luba" ( 11 weken) bij ons komen wonen. Als jong meisje van 11 heb ik een Bouvier helemaal van pup af getraind en opgevoed tot een fantastische, goed luisterende hond. Mijn grootste wens al jaren is een Husky. Juist vanwege zn gedrag en karakter. Dit past ook helemaal bij mij. Nu zijn wij naar Duitsland verhuisd en heb ik tijd en heel veel ruimte.
Ik loop nu wel tegen een paar puntjes aan en zou hierover graag goed advies willen. Luba is in twee weken nu 'nagenoeg' zindelijk, luisterd goed naar haar naam en "zit". Ze wacht al keurig totdat ik de drempel over ben voordat zij naar binnen mag etc. MAAR.....ze lijkt er vreselijk veel genoegen in te scheppen alles te pakken wat ze niet mag. Ze heeft speelgoed, bot, krijgt veel beweging en er slingeren geen dingen rond. Zodra ze bijt op iets dat ik niet wil zeg ik nee en houd haar het bot of speelgoed voor. Bepaalde momenten laat ze blijken dat ze heel goed weet wat de bedoeling is maar ze daagd mega uit om direct hetzelfde weer te doen. Als ik dwingender corrigeer krijg ik een hoop tegen gas (mopperd luidkeels) en probeert vervolgens in mijn handen te bijten. En doet dan ook nog ff snel een plasje op de vloer terwijl ze naar buiten kan en het daar verder ook prima doet.
Ik ben volgens mij heel duidelijk en consequent (maar zie misschien iets over het hoofd). Sommige momenten drijft ze me behoorlijk tot wanhoop. Een schat van een beestje die echt naast alle beweging ook veel slaap nodig heeft. Die krijgt ze ook verplicht en geeft zich dan ook gelijk over en slaapt als een roosje.
Een ander puntje is dat ze qua uitgaan graag in het bos loopt (eind van de straat) maar totaan daar terug trekt om weer naar huis te willen. Ze heeft de meeste angstjes alwel overwonnen en is niet bang aangelegt. Ik wil haar liever ook nog niet TE hard aanpakken. Geef wel een duidelijke korte ruk aan de riem dat ze mee moet. Is dit een hond die toch steviger aangepakt moet worden en zoja hoe doe ik dan dan met de Husky het best.
Ik hoop dat ik zo duidelijk genoeg ben geweest in de situatie scheppen en jullie ons verder kunnen helpen. Vraag vooral wat je weten moet.
Alvast mijn hartelijke dank,
Sanne
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ff voorstellen en advies gevraagt." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hallo Sanne,
Wat leuk dat je een husky hebt! Natuurlijk is t iets heel anders dan een bouvier, dat wel maar met de juiste aanpak ga je heel ver komen!
Husky's zijn wat eigenwijs. Dat jou pup je uitdaagt terwijl je weet dat ze het snapt is iets wat hier heel herkenbaar is. Ik weet niet wat je als rust plek gebruikt maar zodra ze begint met uitdagen, probeer inderdaad te ruilen en t liefst dan op haar rust plek en nog een tip: Hoe enthousiaster je zelf doet over t botje, hoe interessanter het word voor haar. Dus zeg gewoon Nee!, loop naar haar rust plek en doe dol enthousiast over het botje wat je vast houd, en dan echt overdreven. Zo van: OOOHHHHH WAT IS DIT?! Kom eens kijken!!!!!! En dan echt als een malloot daar staan. Als ze komt laat je haar even zitten en geef je het aan haar en plots is dat voorwerp kei interessant
In ieder geval zo werkte dat hier.
Binnen plassen, tsja, Nukka was pas met 9 maanden zindelijk ghehe, ze wist precies wat de bedoeling was maar goed, ze had nou eenmaal zelf besloten dat je ook prima binnen kon piesen. Gewoon veel geduld, zonder mokken opruimen terwijl je het hondje buiten hebt gezet.
T terug trekken naar huis, ja ik zou der niet mee trekken maar gewoon wachten totdat ze weer een stapje zet, dan uitbundig belonen, hoeft niet eens met voer maar gewoon met stem. Duurt t misschien een keertje 30 minuten voor je bij het bos bent maar dan heeft ze uit vrije wil gelopen, dat maakt t toch leuker. Ook zou je eens kunnen proberen haar t stukje los naar t bos te laten lopen gezien t nog een pupseltje is Wel goed opletten dan natuurlijk maar dan leert ze de weg ook makkelijker lopen.
Verder wens ik je heel veel succes met je pup! Probeer samen te werken en samen tot een oplossing te gaan komen. Met corrigeren kom je over t algemeen niet heel ver met een husje
Helemaal met Suze eens.Ik heb dan ook niet zo heel veel toe te voegen.
Ik merk dat het bij Silver allemaal veel makkelijker gaat als ik enthousiast en vrolijk ben dan wanneer hij op zn donder krijgt voor iets. Vooral met loslopen werkt dit heel erg goed. Ik wil je de tip geven om echt al op tijd dit goed te oefenen en blijven oefenen. Als ze nog een pup zijn is dit veel makkelijker dan wanneer ze gaan puberen. Laat dan zien hoe leuk je bent zodat ze bij je wil komen. Ga niet schreeuwen van; HIER NU! want bij mij werkte dat averechts, dan dacht hij van, 'ja daag, ik kom wel terug als je niet meer zo boos doet."
Verder heb ik even geen tips voor je.
Veel succes met je pupje.
Dank jullie, Remie en Suze, voor de snelle reactie. Ben bang dat ie voor nu net ff telaat is. Mijn lieve mooie draak luba had zojuist besloten om nu maar na een aantal keer flink in mn handen te bijten het bankstel te testen op eetbaarheid....pfff. Net nadat we leuk voor het eerst met een puzzel waren begonnen die ze ook direct doorhad en snel de aandacht weer op mijn handen en die van mn dochter richtte. Dus toen ze het direct daarna het bankstel pakte en weer en weer en weer na mijn duidelijk NEE heb ik haar toch even stevig in haar nekvel gepakt en op de grond gelegt. Madam ging gewoon weer verder nadat ik me omgedraaid had en toen ik snel naar haar toe wilde gleed uit over het gesopte water uit haar drinkbak en kwam met een geweldige smak op de houten vloer terecht. (hele dikke knie nu).
Ik ben zittend op de grond in huilen uitgebarsten en toen drukte ze zich tegen mn rug aan. Daarna is ze zelf naar haar hok gelopen en ligt daar nu haar eigen kussen te slopen.
Of ze heeft het begrepen OF ze denkt idd "ik kom wel terug als je niet meer boos bent". Zucht......Het botje heb ik ook al meerdere keren de hemel in geprezen. Helpt wel....een halve minuut.
S'nachts gaat ze binnen in de bench zonder problemen en voor overdag heeft ze een groot hok (ruimte direct naast het huis in bijgebouw waar een traphekje voor zit zodat ze de tuin in kan kijken en waar we zelf ook steeds in de buurt zijn). Wij leven voornl buiten bijna het hele jaar. Alle deuren staan open en ze kan behalve naar boven overal vrij naar toe. Als ik even weg moet voor boodschappen gaat de deur dicht. Ook zonder problemen. Verder neem ik haar overal mee naar toe.
Ik ga straks gelijk de tip voor de route naar het bos proberen, tijd heb ik wel en idioot ben ik genoeg, dus als de buurt me er over 2 uur nog ziet staat lach ik ze vriendelijk toe, haha.
Ik weet ook wel dat je het bij een Hus beter op een akkoortje kunt gooien om vooral maar niet door je hond uitgelachen te worden maar zoals iedereen wel weet is het af en toe toch echt ff niet leuk meer. De aanhouder wint en dat zal ik zeker zijn. Ben nu alleen dood en dood moe.
Wbt het loslopen oefen ik dat wel hier met haar in de tuin en dat gaat goed maar buiten zal het hier helaas niet gaan. Kwam gisteren de boswachter/jager tegen die mij streng adviseerde de hond ten alle tijde aangelijnt te houden. In de laatste paar dagen zijn er 3 reeen doodgebeten door volgens hem "wilde honden" Heb foto's gezien. Voor het echt los mee kunnen zal ik dus andere gebieden moeten zoeken. Hier mogen ze haar afschieten.
Denk dat je vooral niet moet vergeten dat een husky ook gewoon een hond is maar dan met een iets ander jasje
Corrigeren op de fysieke manier bereik je niks mee, en je zult merken zoals remie ook zegt... hij gaat wel wachten tot je niet meer boos bent, maar hussen zijn ook zelfstandig genoeg om tegen jou fysieke handelen in te gaan... Beter is stimuleren, negatief gedrag ombuigen en sturen
En zoals suze ook zegt geeft het tijd, ze blijven soms wat langer in hun gedrag hangen maar met liefde, sturing en geduld kom je heel ver
Geniet er van! En je mag altijd berichtje sturen.
In mijn ogen moet je een husky niet 'stevig' aanpakken, maar met slimheid Ik had ook zo'n 'sokkenmonster', Shadow liep overal mee te sjouwen. Ik denk dan altijd, hij wil iets van mij (aandacht?) of hij wil spelen, nou ok, dan gaan we even wat doen. Als ze later groot zijn, is een husky die de interactie met jou aangaat goud waard, want die loopt ook minder snel weg. Bovendien kan je 'in gesprek' ook veel makkelijker de regels stellen.
Wat ik met Shadow gedaan heb is allereest op een speelde manier het commando 'los' geleerd (bij ons heette dat 'heb je wat moois gevonden'. Daarmee werd het een spelletje dat hij graag speelde: wat vinden was nl ruilen voor lekkers. Dus kwam meneer opgewekt brengen wat hij gevonden had (trots joh, koppie omhoog, staarte omhoog en maar schudden met die dikke zwarte billen ). Op een gegeven moment was het natuurlijk zo dat hij express dingen ging zoeken om dat koekje te verdienen, daar zijn we een paar keer niet op in gegaan (heeft me een muts en een sok gekost) en nu brengt hij me alleen nog af en toe mijn schoenen als we gaan wandelen. Bij hem is ergens mee rond gaan lopen sjouwen ook wel duidelijk een teken van opgewondenheid / blijdschap en ik moet er dan ook voornamelijk mee lachen. Af en toe vist hij een doosje uit de oud papier bak en sloopt dat, so what. Soms krijgt hij van mij een doos met kranten of een eierdoos met koekjes erin en dan slopen maar, en een plezier dat hij dan heeft en daarna; rust!
En verder vind ik dit artikel verplichte kost
http://www.suzanneclothier.com/the-articles/hard-train
Een quote hieruit;
In a deliciously ironic twist, our deliberate selection for certain behavioral traits in purebred dogs has led to the development of breeds who, more strenuously than others, insist on interesting, well thought out answers to the two primary life questions. For example, a Border Collie might ask "Why?" and be perfectly satisfied with an answer of "Because I told you to." Driven by a nearly insatiable desire to do anything - even busy work - a Border Collie questions no further. On the other hand, a Siberian Husky receiving such an answer might simply cock his head and gaze at his handler with barely contained amusement. (Every Siberian worth his salt knows that "Because I told you to" is not an acceptable answer.) And the dialogue begins.
Handler: You should do this because you love me.
Siberian (truthfully): Love is a feeling, not a reason.
Handler (a bit pompous): It is important that you do this.
Siberian (with great wisdom): Humans give importance to the wrong things.
Handler (growing angry): If you don't do this, I'll punish you.
Siberian (with dignity): Then I may have no choice but to comply. But I can choose not to trust or like you.
Handler (calmer, trying another approach): I'll make it fun for you.
Siberian (interested): How much fun?
Handler: So much fun that you'll beg for more!
Siberian: On that basis, I'll try it. But remember, I'm easily bored. This better be good.
Now, if the handler was trying to get this Siberian to run, the dialogue would be much different:
Handler: I want you to run like the wind.
Siberian: I'm already gone!
At one of my seminars, a handler presented her dog with this complaint: "She just won't stop sniffing the ground while we're heeling, and I'm tired of being embarrassed in the obedience ring. I just don't understand why she does this. What can I do to stop her from sniffing?" Looking down at her dog, I had a hard time not laughing. It was a Bloodhound, behaving precisely as generations of selective breeding insisted that she behave. When I asked why she was so determined to put advanced obedience titles on this dog, the handler responded, "Well, very few Bloodhounds do well in obedience. So, I'm going to do it with this dog."
Ik heb dan wel geen husky, maar die van mij kon er ook wat van met bijten/slopen.. Vooral blijven volhouden het eigen speelgoed leuk te maken. Niet alleen als ze ergens aan zit wat niet mag, maar gewoon heel regelmatig even leuk doen met het eigen speeltjes.
Probeer wanneer ze in iets anders (spullen) bijt dit zoveel mogelijk te negeren, negatieve aandacht is ook aandacht, en zoals Suze ook al zeg uitdagen tot ander gedrag.
Echt niet in de nek pakken :( Dit is een doodsbedreiging voor je hond. Dit kan de band tussen jullie ook echt schaden en je geeft ook gewoon het verkeerde voorbeeld. Je wilt echt niet hebben dat zij later ook even op deze manier een ander gaat corrigeren omdat het haar nu zo 'geleerd' wordt.
Ik weet natuurlijk niet of het bij jou hond ook zo is, maar Mikey was op haar ergst als ze eigenlijk gewoon heel moe was. Ik maakte nog de fout dat ik juist dacht dat ze teveel energie had en ik ging meer doen (spelen/lopen) Dit maakte het alleen maar erger. Pas toen ik ipv meer juist minder ben gaan doen ging het beter. Bijten > afleiden > bijten > afleiden > weer bijten > verplichte rust Dit hielp super goed.
Heel veel succes en probeer ook de leuke dingen te zien
Gr. Alexandra
hey wat leuk!!!!
pak je 101 truckendoos maar uit de kast hihi
hier in huis een husky die helemaal niet dapper is aangelegd, en af en toe ook buiten staakt als we niet haar route willen wandelen.
heb als tip: heb de instelling alsof je de heeelllee week de tijd hebt om die stappen verder te zetten dan de hond wilt.
met deze instelling bereik je heel snel resultaat.
probeer de neus te triggeren. bijvoorbeeld laten snuffelen op de plaats ( in het bos zijn genoeg geurtjes) en evt met beloningssnoepjes. beloonop vrolijke toon jaaa goedzo ga je mee als ze vooruit loopt. maar als ze in half paniek terug trekt en wosteld aan de lijn mag je best ingrijpen door nee te zeggen en even de halsband vasthouden tot de pup weer ontspant.. ze kunnen die blokkade maar even volhouden. nogmaals met in je achterhoofd heb je alle tijd van de wereld. haastige spoed is zelden goed en dat werkt zo averechts!!!
als pup had ik zena in de bench.die sloopte alles op dr pad als je niet keek.
het was haar veilige plek ( ookal was ze daar nog niet helemaal mee eens toen) het beschermde haar tegen het huis ( maag en darmen zijn niet gebouwd op bankstellen) en visa versa. dus ter bescherming van hond en interieur heb ik een bench gebruikt. nu is dat haar heilige plek.
het is nog maar een heel jong beestje. boos worden op stoute dingen is nog niet reeel. pup weet niet t verschil tussen goed en slecht. wees heel consequent. dat is jou taak. het is nog geen ondeugd.. beesie is nog maar klein en de wereld is zoooo groot maar moet wel duidelijk worden wat wel en niet mag. als je er zeker van bent dat de pup dit WEL weet is het tijd om daar consequenties aan te koppelen. zodat ongewenst gedrag ook niet leuk is om nog een x te doen..
kost tijd kost energie herhalen herhalen.. maar je krijgt zoveel ervoor terug als je je husky zo opvoed. het zijn echt heerlijke honden.. en ookal dat ik de mensen op straat ze afraad.. met ohhh zon mooie hond wil ik ook gesprek....
het zijn zulke gave dieren..
ja ik vraag me zo nu en dan af of zena van mij is of ik van haar.. maar WOW wat hou ik van dat ras
heel veel succes met trainen.. en welkom op HP
Spot weigerde de eerste wandeling toen we van verlichte straat naar donker liepen. Heb hem lekker op de arm genomen en stukkie gelopen. Vanuit da vertrouwen kwam hij de volgende dag een stukkie verder.
Wat ook een leuk experiment is; ga eens op je hurken zitten en kijk op pup hoogte, misschien zie je dan ineens wat je pupsel ziet. Spot ging ook een keer op bekend terrein ineens in de ankers, paniek. Lagen er een paar zonnebloemen in de berm. Ik had ze niet eens gezien. Dus ik erheen, zeer geinteresseerd er naar kijken, Spotje kwam ook aangetrippelt en samen hebben we de enge zonnebloem helemaal DOOD gemaakt (we hebben er even mee gespeeld tot hij uit elkaar viel). Wees creatief en geniet van je pup die de wereld ziet en beleeft alsof die net nieuw is
Heel fijn lieve mensen deze antwoorden. Het doet goed om de ervaringen van jullie te lezen. We zijn nu weer een paar uur verder en na onze "grote aanvaring" vanmiddag is het verder aardig rustig gebleven. Haar liefde gaat oa ook absoluut door de maag en voor een bordje gekookte aardappeltjes met wat brocolie en een beetje kip voerde ze hele gesprekken met me.
Ik geloof ook idd dat een pup snel overprikkeld kan raken en daarom leg ik haar ook vaak tussendoor te rusten. Daar is ze dan ook echt aan toe maar helaas binnen 5 min na het wakker worden zit ze alweer vol met kattekwaad. Vwb de tips die ik nog niet toepas ga ik ze gebruiken en houd jullie op de hoogte van de vorderingen.
Mbt het al dan niet 'fysiek'corrigeren van een hus vind ik lastig, aan de ene kant denk ik ook dat je dat niet moet doen maar dat het volgen/luisteren vanuit respect en de opgebouwde band (of gewoon slimmigheid) moet komen. Tegelijkertijd zijn er ook veel die juist aangeven dat met name de husky zo dicht bij de natuur staat en van daaruit gezien ook zo gecorrigeert moet worden. Nu weet ik ook dat wij geen soortgenoten zijn maar de rangorde is van even groot belang. Als mens voeld het niet fijn fysiek te corrigeren. Vanuit het natuurlijke gedrag is het ook wel weer logisch. Blijft een lastige!
Ik heb haar meer tijd gegeven om in het bos te komen en dat lukte.
Dank jullie en voor nu stuiter ik mn eigen mandje in. ff een nacht goed slaap. zwaar nodig.
Liefs Sanne en Luba
Ik heb ook wel eens een draai om mn oren gehad rn een schop onder mn kop van mn ouders. En ik ben heel eerlijk heb zeen ook wel eens een tik ed gegeven. Maar laat je nooit meesleuren in emoties.
Wat ik met zena doe is 1x per dag eten geven. Variërend van na mn avondeten totdat ik na mn bed ga.
Als ik zena ontbijt geef dan hoef ik haar overdag niet los te laten want dan luistert ze voor geen meter. Al sta ik met kaviaar in mn handen bij wijze van.
Maar zo gaat het prima
Pups hebben nog wel meerdere keren per dag voer nodig om te groeien maar t kan een goede tip voor later zijn
Het fysiek corrigeren is vanuit natuurlijk gedrag helemaal niet logisch. Deze theorie is achterhaald. Het is ontstaan na bestuderen van een in gevangenschap en in stress levende wolvenroedel.
Nieuwe onderzoeken leren ons juist dat er veel meer sprake is van rust en zorgzaamheid en dat er helemaal niet zoveel fysiek gecorrigeerd wordt. Hier een heel goed artikel waarin heel veel informatie staat:
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_359-Wat-is-er-met-dominantie?.php
Ikzelf vind dat een husky nog steeds een hond is. Natuurlijk is het zo dat ze eigenwijzer en zelfstandiger zijn en veel meer eisen van een baasje dan een gemiddelde huishond, maar in mijn ogen houdt dat niet in dat je er veel harder mee om moet gaan. Integendeel juist. Ze zijn zo dat een té harde opvoeding juist tegen je kan werken. Natuurlijk zijn er grenzen die je consequent moet bewaken, maar zeker een pup moet ook wel de kans hebben om van haar puppy pas een beetje misbruik te maken
Je pupje is trouwens echt een plaatje om te zien, vergat ik in m'n vorige berichtje nog te zeggen. En geloof het of niet, maar vrijwel ALLE pupjes zijn lastig, ondernemend en vooral erg vermoeiend.. Maar toch, als ze straks echt ouder wordt zul je het missen
Gr. Alexandra
Zoals eerder gezegd en door andere gezegd corrigeer niet fysiek... Er zijn zoveel manieren om grenzen aan te geven. Een pup die tijdens spel met jou hard bijt en jij loopt weg kan ook een correctie zijn (correctie is afname van operant geconditioneert gedrag)...
Maar neem de tijd, laat de pup een boef zijn... wij interperteren gedrag vaak fout als baasjes door het te vermenselijken. Die pup zoekt de grenzen niet op maar die is bezig met het ontdekken van de wereld vanuit een open, actieve houding met het gebruik van tanden (menselijke jonkies doen dat ook!)... Tuurlijk mag je de hond begeleiden door als hij je schoen op eet de schoen weg te halen, maar bied hem dan gelijk ook een alternatief aan, een speeltje dat altijd in de kamer ligt waar hij op mag bijten..
En rangorde is geen sprake van, rangorde of hierachie tussen hond en baas is echt een fabel. Dat zou namelijk gelden dat de hond alsnog uit is op de plek van baas in het huis, maar waarom zou een egoistisch dier (zijn honden) daar op uit zijn als jij als baasje al zijn essentiele behoeftes voorziet? Voer, Water, Onderdak, Veiligheid, Affectie?!
Bij honden opvoeden en trainen en mee samen leven moet je niet uitgaan van een baas hond vergelijking, maar je moet het zien dat jij een metgezel in je leven krijgt. Verdiep je eens goed in moderne opvoed technieken en lees daarbij eens de boeken van Turid Rugaas Kalmerende signalen, het boek Bewust Leiderschap of zoek eens naar de boeken van Victoria Stillwell.
Zoals geschreven werd in het boek van Ray en Lorna Coppinger, door honden te domineren en ze te dwingen in onderdanige houdingen (nekvel op de grond duwen, alfa rol maar ook het gebruik van fysieke correcties) zou eens bij wolven gedaan moeten worden, dit is een snelle manier om dood te gaan... Anders gezegd, onze lieve huishond accepteert veel meer dan hun verre voorvader doet, toch vallen er genoeg honden uit na en tijdens fysieke correcties
We zijn nu anderhalve dag verder en ik wil bij deze graag even laten weten hoe het is gegaan en wat ik met jullie adviezen heb gedaan.
Zoals gezegt was na onze aanvaring gisteren de rust enigzins weder gekeerd (tja wat is oorzaak en gevolg?) Hoe dan ook heb ik vanaf vanochtend alle "strijd"met Luba vermeden, haar enkel positief beloond en de enkele aanzet tot bijten genegeerd. Verder heb ik de momenten van wakker en actief zijn en verplicht rusten korter gemaakt. Dwz ik bepaal wanneer ze moet rusten en zij wanneer ze wakker word. Ze heeft veel minder gehapt en laat zien dat ze goed kan luisteren naar.....ZIT...WACHT....ZACHTJES.
En ondanks dat ze vandaag lang in de auto (in de bench) mee moest om mijn jongste dochter naar Nederland te brengen is ze vooral voorbeeldig geweest!
Alleen het lopen langs ons fietspad/straat naar het bos bleef een drama, misschien heb ik haar toch de laatste dagen te ver/te lang laten lopen. In Nederland liep ze wel mee en hier kan ik geen dingen bedenken waarvoor ze mogelijk bang zou kunnen zijn. Ik zie hoe ze overal op reageert en ze overwint alle vreemde dingen heel snel. In Nederland had ze een paar kennismakingen met andere honden waarvan wel 1 heeeeel erg groot en sterk. Heb dit gewoon laten gaan en ze wilde al snel fanatiek spelen. Ook verkeer en harde geluiden even terughoudend maar dan ok.
Ondertussen tijdens de time-out heb ik vooral op internet geken naar de geadviseerde links en filmpjes op you-tube van Victoria Stillwell. Erg leerzaam, dank jullie.
Ik zou het Top vinden om gaanderweg de discussie en ervaringen over al dan niet fysiek corrigeren voort te zetten op dit forum. Ik weet dat er al veel over geschreven is maar denk wel dat veel mensen hiermee worstelen. Oude en nieuwe inzichten.
Voor mijzelf geld dat ik als meisje van 11 een Bouvier helemaal zelf heb getraind tot een geweldige, lieve en volgzame hond maar nu als volwassene helemaal opnieuw begin met een Husky pup. Beide grote en pittige honden maar toch een wezenlijk verschil. Zowel in tijd als in soort.
Ik ben moeder van twee (zeg het niet graag....hoogbegaafde dochters van nu 12 en 17) en dit is in de opvoeding (beter gezegt buitenwereld) alles behalve makkelijk geweest. De meiden doen het beide geweldig goed maar ik heb helaas als moeder tegen veel aan moeten schoppen. Wat ik hier mee wil zeggen is dat mijn keus voor een Husky niet zomaar is ontstaan maar een heel bewuste. Bij mij en ons gezin past niet "zomaar"een mooie hond maar een hond die je uitdaagd alle grenzen te verkennen en waar nodig te verleggen.
Tot slot nog ff het laatste leuke, de oven is klaar, en ik zoek mn eigen rust maar weer eens op.....
Luba wilde graag graven...in het mooie gazon....dat vind mijn partner niet leuk. Ik heb haar een andere plek geboden nl. de vuurkuil!!! Helaas weet ik nog ff niet hoe ik de foto of beter video hiervan kan toevoegen. Beetje digibeet. De aangewezen plek vind ze helemaal geweldig en is al aardig onderweg naar China'. Om mij vervolgens een plezier te doen neemt ze daarna vrolijk een bad in haar eigen puppie zwembad, hihi. Ik hoop dat ik snel foto's/video kan laten zien.
Liefs Sanne
dat klinkt goed
Even een hoopvol bericht: mijn heren hebben onze hele tuin omgespit (zie hieronder, dit was het begin nog maar ) maar ... sinds maart jongstleden is er NIEt meer gegraven~!
Als ik je een boek over honden aan zou willen raden wat mij enorm geholpen heeft: "The other end of the leash" van Patricia McConnell. Want heus, bij pupsels, het kan zoveel subtieler en leuker als met fysieke correcties....
Ik zou geen discussie gaan starten over fysiek of niet aanpakken. Want als je voorstander bent van af en toe fysiek aanpakken word je dirtect gewaarschuwd door een moderator. (zelfs al ben je er pas een dag) Dus alles zal voor jou een eenzijdig advies gaan worden.
Sterkte met je hond
naar mijn idee mag er best gediscuseerd worden, zijn zat topocs waarin mensen aangeven fysiek te zijn... mag alleen niet fysiek corrigeren promoten of ophemelen maar dat is niet gek toch? goed leiderschap eindigd waar fysiek corrigeren begint...
idd, je voorziet de hond in zijn behoefte, inplaats deze (hardhandig) te onderdrukken ook hier mogen ze dingen slopen die gegeven zijn zoals closet rolletjes en kartonnen dozen.
Martin, ik bedoel juist (met discussie/gesprek) om te bevorderen dat mensen die er tegenaan lopen de juiste handvaten krijgen hoe het dan WEL te doen op een natuurlijke/positive wijze zonder fysiek ingrijpen. Lijkt mij dat geen enkele moderator daar op tegen kan zijn. Voor de helderheid ik zeg ook zeker niet dat ik voorstander van fysiek corrigeren ben. Enkel dat het in het begin lastig is om (door alle verschillende opvattingen) de juiste weg met je hond te gaan bewandelen.
Ik vind ook dat er best over gediscusseerd mag worden. Ik probeer alles overwegend positief op te lossen. Maar ook ik heb momentjes dat ik echt ff een schreeuw geef of een klein tikkie tegen Mikey dr zijkant.
Voordat iedereen gelijk begint te stijgeren even een voorbeeld:
Mikeu drinkt graag uit IEDER glas dat op tafel staat. (salontafel, dus ze kan er ook prima bij). En ik heb met wel 10000den koekjes/kluifjes/kong gewerkt om het af te leren, maar toch blijft ze het doen.
Nu, als ik zie dat dr neus ernaar toe gaat zeg ik 'laat'. Hier luistert ze goed naar en dan gaat die neus ook gewoon de andere kant weer op. Maar als ik net te laat ben en ik zeg laat terwijl dr neusje al in het glas steekt, dan moet er toch nog snel 1 lebber uit het glas genomen worden. Dan zeg ik wat strenger 'laat' en dan komt die tong weer uit het glas. Na 20x laat gezegd te hebben wordt ik toch wel lichtelijk geiriteerd Wanneer ik dan echt boos 'laat' zeg en ze vindt het toch nodig om nog net even 2 lebbers door te gaan krijgt ze toch echt een tikkie, hoe positief ik ook ben ingesteld. (met de achterkant van m'n hand zeg maar en dan tegen dr zij).
Onderhand wordt het gelukkig wel steeds minder, maar ze blijft zoeken naar momentjes dat er niemand kijkt
Voorbeeld 2: Mikey was als pup zijnde heel braaf in de auto en ging ook overal mee naar toe omdat ze nog niet alleen kon blijven. Toen ze eenmaal alleen kon blijven ging ze eigenlijk alleen maar mee met de auto als we iets leuks met dr gingen doen (bos/strand). Gevolg was dat ze heel blij werd in de auto en piepte, blafte en de ramen er zowat uitsprong. Weer 10000 koekjes gebruikt en iedere keer beloond als ze rustig was en lief lag enz. Tot ik het op een gegeven moment zo zat was dat ik een plantensproeier mee de auto in nam. Mikey begon weer hysterisch te doen, ik gaf 1 waarschuwing, hielp niet, toen spoot ik met die plantenspuit. >STIL! (Daarna natuurlijk wel rustig beloond)
Ik heb vanaf die dag nog 2x moeten dreigen met de spuit, maar verder is ze nooit meer zo hysterisch geweest in de auto.
Maar ik probeer wel zoveel mogelijk eerlijk te blijven. Als ik een slechte bui heb en buiten loop is ze vaak vervelend omdat ze gewoon simpelweg mijn bui overneemt. Op zulke momenten ga ik nog eerder wat korter lopen dan dat ik haar 'straf' omdat ze niet luistert. Want hoe geiriteerd ik dan ook ben, het is dan niet helemaal haar schuld dat ze niet luistert, maar eigenlijk de mijne omdat ik blijkbaar verkeerde signalen uitzend.
En als pup zijnde mocht Mikey heel ver gaan zonder dat ik boos werd. Ik heb zo veel mogelijk genegeerd. Een enkele keer met het commando 'laat' gewerkt, maar vooral afleiden enzo.
Gr. Alexandra
Ja maar ik denk dat daarin ook de nuance ligt... zoiezo voorkom je eigenlijk nooit dat je als baas niet een keer geiriteerd raakt, het is menselijk, als je daarna maar beseft dat het wel in de meeste gevallen jou fout is waar de hond op reageert of waardoor hij dit doet...
Daarnaast ben ik ook van mening dat je ook niet voor elk klein wissewasje een gedragstrainer kunt inschakelen om te vragen hoe het gedrag te doorgronden en het zo positief mogelijk op te lossen, dus zelf zoeken naar een zo'n dier vriendelijke oplossing is heel normaal..
Betreft de plantenspuit en het tikje. Even me hond aanraken doe ik ook wel, al mijn hond zo erg afgeleid is dat ik geen aandacht krijg en ik raak hem aan kijkt hij om en maakt hij contact, dit levert hem geen pijn op, geeft mij de kans zijn omkijken te belonen en zorgt dat we verder kunnen.
De plantenspuit net zo, ik heb bij de huiselijke opvang paar jaar terug ook de platenspuit gebruikt bij reuen die continu tegen mijn meubels markeerde... Veel honden vinden het onprettig, waar je voor moet oppassen is dat de hond niet angstig word, dat het de hond geen zeer doet... een correctie is altijd een onprettig gevoel, door iets onprettigs toe te voegen of iets prettigs weg te halen...
De kunst is ook te schakelen. Stel je gebruikt de plantenspuit en je hond duikt in elkaar, dan is dat niet een geschikt middel, maar stel je gebruikt hem en de hond vind het niet fijn, stopt zijn gedrag maar heeft verder geen overmatig last dan zie ik niet direct een probleem (wil niet zeggen dat het altijd de beste oplossing is hoor)...
Zelf vind ik dat elk hulpmiddel en elke correctie geen pijn en / of angst mag opleveren.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ff voorstellen en advies gevraagt." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?