Beste Sanne,
Je hebt nu natuurlijk een hondje dat nog eens vele malen dichter bij het natuurlijk gedrag zit als je vorige hond. Het feit dat ze allerlei situatie's creeert om een reactie bij je uit te lokken geeft aan dat ze aan het kijken is waar de grenzen liggen. En ze dus ook vraagt naar deze grenzen. Op het moment dat zij niet begrijpt hoe die grens loopt, puur door een stukje begrijpelijke miscommunicatie tussen mens en hond, zal zij in haar ogen genoodzaakt zijn om zelf de grenzen aan te geven als jij er in haar ogen overheen gaat. Dit herken je vaak aan hapgedrag, gedrag uitlokken, het laatste woord hebben enz. Ik moet zeggen dat dit gedrag vaak gemakkelijk op te lossen is door te gaan kijken waarin je als baas je lichaamstaal kan gaan verduidelijken zodat je hond ook daadwerkelijk begrijpt wat je "zegt" Mocht je daar hulp bij nodig hebben, mail of bel dan gerust!
Veel succes, en geniet van je hond
Joyce Brands
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 06 juni om 11:19 --
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ff voorstellen en advies gevraagt." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Maar Erik, beweer jij dan dat je nooit jou honden fysiek hebt gecorrigeerd?
En nee, fysieke correcties zijn absoluut niet per definitie nodig, maar als ze bij mij op elkaar klappen, dan ben ik ook niet lief zeg maar.
Verder mogen mijn honden vrij veel. Als ze los lopen verwacht ik niet dat als ik HIER zeg dat ze voor mijn neus op mijn schoen plaatsnemen, maar beloon ik ze al als ze mijn richting op komen. Hierdoor kan ik ze makkelijk aanlijnen in dien nodig en blijven ze verder gewoon in de buurt als ze los lopen want he, t is toch immers gezellig bij t baasje?
Nee dat zeg ik niet, nog beter gezegd ik heb zelfs les gehad in opvoeding en training en dat zou volgens positieve methodes gebeuren en daar werd ook in gecorrigeerd...
Maar dat geld niet dat ik de min kanten ervaren heb,,, ik heb zelf ervaren hoe en wat, en ja ik ben er vanaf gestapt volledig...
Maar zo heb ik ook middelen als halfchecks op slip gebruikt, zelfs verplicht voor me werk vanuit me baas, halti's, gentle leaders, fisher discs... dat ga ik niet ontkennen, aan de andere kant geld dat ook dat ik weet waar ik het over heb... ik heb de voor en nadelen zelf ervaren, ik ben zelf gaan afvragen of dit wel de juiste manier was, zoeken naar alternatieven, mezelf de spiegel voor gaan zetten
En voor de duidelijkheid, ik ben NIET tegen correcties, alleen fysieke correcties (in het algemeen) en het gebruik van hulpmiddelen bij het toepassen van correcties...
Correcties doormiddel van het geven van een time out, het weghalen van iets prettigs of de hond weghalen uit iets prettigs vind ik echt geen probleem,,, mist alles maar op een sturende en geleidende manier gebeurt, ook daarbij, de hond laten zien dat het niet mag, maar daarna ook de hond leren wat wel mag en een alternatief aanbieden...
Oke wou al zeggen
Tsja, ik corrigeer zelden tot nooit, en zelden tot nooit fysiek maar als Jackie en Nukka op elkaar klappen kan ik niet ontkennen dat ik 1 van de twee weg schop en de ander op de grond duw. Toch zijn ze niet bang van me, op dat moment hoogstends even weer de realiteit in gezogen met zn momentje van : Oh ja, dat mag niet.
De grens tussen wanneer wel en wanneer niet is soms heel dun, als je hond losloopt en echt niet luistert en de straat over steekt wanneer er verkeer aankomt en je grijpt hem vol in zijn nek, tja even heel rot maar safty first, maar dat zou ook een wakeup call moeten zijn dat jij als baas meer moet doen aan het trainen van loslopen of op veiligere locaties lopen!
Is zo, in dit voorbeeld, maar ik ga niet mijn honden ALTIJD gescheiden houden omdat ze soms vechten om meerdere redenen.
Op het moment dat ik dat doe weet ik zeker dat ze nooit maar dan ook nooit meer bij elkaar kunnen. Daarnaast heb ik te weinig ruimte om ze altijd apart te kunnen houden en daarbij; Ze kunnen ook prima lief spelen. Wel ben ik er altijd bij en zijn ze nooit zonder begeleiding samen.
Dit vind ik een andere situatie dan de situatie die jij net schetst.
Dankje Joyce,
Weet niet hoe ik ja als (gast) kan bereiken maar misschien wil je me in een pb je mail cq telnr sturen? Zou wel prettig kunnen zijn als het nodig is.
Denk idd ook dat het vooral gebasseerd is op 'mis' communicatie. Het is bij ons mensen als zo moeilijk laat staan tussen mens en hond'!
Ik heb ondanks dat ik eigenlijk geen cursus wilde gaan doen (in het verleden met de boef KC gedaan) toch besloten om het nu anders aan te pakken. Ik start vanavond bij Maroef, eerst 2 uur theorie, morgenochtend prive en dan volgende week in kleine groep. Alles gebasseerd op communicatie en kalmerende signalen.
Hoop je PB te zien
Sanne
Mooi en goed deze discussie! Er zijn zoveel mensen die maar wat doen....of het nu de kinderen opvoeden is of een dier, omgang met elkaar. Dit geeft in elk geval aan dat we ons verantwoordelijk voelen en de moeite nemen erover na te denken. Anderen die wel meelezen maar niet reageren kunnen hier ook hopelijk veel aan hebben.
Voor mij persoonlijk geldt in elkgeval wel dat ik dankzij jullie reacties me nu een stuk beter voel. Ondanks mijn eigen ervaringen met dieren waren het toch een paar moeilijke eerste dagen en dat kan ik mijn pup niet verwijten. Ik ben verantwoordelijk en heb de plicht voor het welzijn van mijn kinderen en dieren die ik zelf heb aangehaald te zorgen.
Zoals ik hier boven tegen Joyce al gezegt heb start ik vandaag met de cursus bij Maroef om de kalmerende signalen te leren en toe te passen. Ik houd jullie graag op de hoogte van de vorderingen en inzichten!
Luba doet vreselijk haar best en heeft me vanmorgen heel mooi en subtiel laten zien dat ze met MIJ met haar speelgoed wilde spelen. Dit was helaas wel voor mn eerste kopje koffie die ik toch echt wel nodig heb maar dat kan zij niet weten. Daarna ging ze lief zelf spelen en kon ik mn koffie drinken.
Honden zijn wat ze zijn,aangepast aan een ecologische niche en aan een levenswijze die uniek is voor hen.
Met rijke complexe gedragsvormen, die vooral gericht zijn op anderen leden van de groep.
Het is niet hun schuld dat wij dat gedrag zo menselijk mogelijk willen verklaren.
Mensen zijn geobsedeerd door wedekerige emotie en altijd bezig met hoe we over elkaar denken.
Citaat Budiansky.
En zo is er weer een hond die bepaalt wat er thuis gebeurt. Zulke honden komen dus ook vaak in het nieuws als ze weer eens een andere hond hebben aangevallen. Als je zo een sterk ras groot brengt is het vragen om problemen. Een pitbull of rottweiler zo groot brengen is vragen om problemen. (mijn mening)
Maar de hond laten "bepalen" wat er thuis gebeurt is iets heel anders dan positief en vrij opvoeden Hier zijn de honden vrij, word er niet fysiek gecorigeerd, maar niks gevaarlijks en ik heb twee siberische hussen
Ik durf er goud op te verwedden dan elke hond zonder fysieke correctie opgevoed kan worden zonder problemen!
@ Martin
Je zegt een pitbull of een rotweiler?
Ten eerste zijn deze rassen niet te vergelijken. Een pit is oorspronkelijk gefokt om te vechten. Vanuit die oorsprong kunnen de meeste dus niet goed overweg met soortgenoten. Het gevaar zit hem in dat wanneer deze hond in gevecht raakt, de tegenstander er niet vanaf komt met een fikse waarschuwing, maar de pit zal doorgaan tot het einde. (als er niet wordt ingegrepen dan).
Een rott is van oorsprong een veedrijver en kuddebewaker. Vanuit dit oogpunt zal hij misschien ook minder honden tolereren maar dan om de reden zijn kudde te willen beschermen. (Kijk, een fikse waarschuwing naar een heel klein hondenras kan natuurlijk erge gevolgen hebben maar dat komt puur door het lichamelijk verschil.)
Aanvallen omdat het vechten in je bloed zit is heel anders dan verdedigen bij mogelijke bedreiging...
Deze 2 rassen hebben dus echt wel een wat andere benadering nodig.
Een rottweiler moet juist het vertrouwen hebben dat zijn baas ook echt een leider is. Alleen dan kan hij de belangrijkste taak 'het bewaken' overlaten aan de baas. Is de baas geen leider dan zal de hond dit zelf wel even regelen.
Een leider ben je als je je hond kan voorzien in zijn belangrijkste levensbehoeften: voedsel en water, bescherming en veiligheid, activiteit en rust.
Leg mij eens uit hoe je je hond een veilig en beschermd gevoel geeft als je daar fysiek bij moet corrigeren? Juist in honden ogen ben je dan onbetrouwbaar. Een echt zelfverzekerde leider heeft nooit geweld nodig. Negeren, afwenden en andere kalmerende signalen zijn voldoende om duidelijk te maken dat een bepaald gedrag ongewenst is. Alleen onzekere, zwakkere leiders denken agressie nodig te hebben om iets duidelijk te maken.
Een hond is vrij egoistisch en zal altijd het gedrag kiezen waar hij zelf beter van wordt. Aan jou als baas dus te zorgen dat hij beter wordt door te luisteren naar wat jij vraagt. Een hond die ervoor kiest om te luisteren is betrouwbaar, een hond waarbij dit wordt afgedwongen is onbetrouwbaar, omdat er altijd een moment kan komen waarop de dwang niet groot genoeg is en dan kiest hij dus toch voor zijn eigen gedrag.
Ik zie het leiderschap als ouderschap. Je had het eerder al over 'jeugd'. Maar denk je echt dat kinderen ontsporen als ze aan een ouder vragen om mee te spelen op een moment dat zij daar om vragen? Dat kinderen ontsporen als zelf aangeven het éen liever te willen doen dan het ander? Moeten ouders ook altijd bepalen wat er gebeurd en wanneer?
Laatste:
Positief opvoeden betekent niet dat er geen grenzen zijn. Alleen de manier waarop deze grenzen worden aangegeven en bewaakt is zodanig dat er nauwelijks tot geen sprake is van fysiek corrigeren.
Ik vergelijk ze ook niet met elkaar. Ik noem toevallig deze twee honden. Kan ook dogo argentino of dogo canario noemen. Het gaat om rassen met hoge bijtkracht, en een zeer lage pijngrens. Als je dit soort rassen laat doen waar ze zin in hebben en niet corrigeert dan krijg je problemen. Als jij niet corrigeert als jouw hond een andere hond dreigt aan te vallen dan ben je verkeerd bezig in mijn ogen.
En hoe wil je je hond met je niet fysieke correctie aanpakken als hij aanstaltte maakt om de kleine maltezer van je buurvrouw te grijpen. Niet! want sommige mensen hier laten hun hond beslissen, en de hond ziet nu het verschil niet tussen de eierdoos en het maltezertje. Hij beslist nl zelf wel.
Je vergeet er een. Een roedel. Want dat is natuurlijk wel het ergste wat een hond kan overkomen. 8 uur per dag alleen thuis. Dit is 10 x erger dan af en toe een fysieke correctie. Maar goed de mensen die niet fysiek corrigeren zullen ook wel de hele dag thuis zijn neem ik aan.
Maar het gaat hier niet om de vraag hoe je een pup in het algemeen moet opvoeden, de TS heeft vragen over haar husky pup.Een husky kun je heel goed op de genoemde manieren opvoeden, als je nou echt perse een een discussie over opvoeden algemeen wilt, start dan zelf een topic en gooi daar jou ideeën in en vraag meningen.
Is een husky geen hond?? Nooit geweten.
vind het een interessante discussie
er is een uitspraak if its not a husky its just a dog.
natuurlijk zijn huskys gewoon ook honden.
maar het instinkt is niet te vergelijken dat met een vechthond geschiedenis of een herder of een retreiver
huskys zijn overlevings dieren. die zijn voorgeprogrammeerd op overleven in barre omstandigheden.
met of zonder baas. en dit ligt er nadrukkelijk bovenop
dat uit zich in zelfstandigheid of in menselijke begrippen stront- eigenwijs.
en met dit instinkt moet je als baas zijnde begrijpen en mee om gaan. en zeker ook met pups.
mijn band is pas echt gaan groeien tussen mij en Zena toen we met de sledehondensport zijn begonnen.
aan de lijn begonnen we toen ook met voor me uit lopen ( niet trekken!) en commando's oefenen links en rechts, en wachten. en linkerkant rechterkant enz.
huksys zijn zeer slimme honden die je zo wat aanleert. goede en slechte dingen ook.
grenzen aangeven is zeker van belang.
ik ben van mening dat we allemaal geen perfecte baas zijn, maar dat we allemaal onze uiterste best doen voor honden. en als het ene niet werkt kunnen we altijd een andere manier proberen. het blijft even zoeken wat bij de hond werkt, en wat aansluit bij de gedachten en mogelijkheden van de baas.
Hallo Sanne, wat een leukerd! Een echte pup dus, maak je borst maar nat, er wordt een appèl gedaan op je geduld en creativiteit maar tja, het moet niet saai worden zeg ik altijd... haha... Je hebt al hele goede adviezen gekregen, dus rest mij te zeggen, VEEL PLEZIER!
Erik. De alwetende. Jouw visie is niet de visie. Jij praat alsof jij de de absolute waarheid verkondigt.
Fijn dat je in ieder geval zelf weet dat wat je zegt inderdaad vervelend is. Mooi ook dat jij het beter weet dan de gemiddelde visie over hondenopvoeding. Tuurlijk is er wel een boekje te vinden waar jij je wijsheden uithaalt, maar de meeste spreken jou toch tegen. Maar daar moet je dan vooral niet voor open voor staan hoor, want dit past immers niet bij jouw visie. Je moet niet zo doorslaan, in jouw ogen staat de hond gelijk aan de mens. Dit is een zeer onnatuurlijke visie. En over pijn of angst heb ik het nooit over gehad, ik zal het nog maar eens zeggen. Dat je moet zorgen dat je hond niet bang moet worden. Ik promoot ook helemaal niks. Waarom druk jij mensen direct een hokje?
Dankje ik zeg duidelijk hoe het op mij overkomt maar ik denk dat we maar moeten besluiten dat we het eens zijn over het feit dat we het oneens zijn en we elkaar niet kunnen overtuigen
Lees je eigen tekst nog eens na, zeggen dat ik doorsla? Dat zoals ik het zie onnatuurlijk is? Dat is niet in een hokje proppen?
Martin, als TS lees ik ook jou reacties en heb ze verder genegeerd. Mijn doel voor deze discussie heb ik denk ik helder verwoord. En iedereen kan en mag zn eigen mening geven daarvoor noemen we het een discussie. Voor ik nu deze reactie naar jou schrijf heb ik toch maar even de forumregels doorgelezen. Leek me nog niet nodig omdat ik per definitie vanuit respect met mn mede mens en dier om wil gaan. Denk toch dat er in de forum regels een aantal goede punten teroverweging staan, misschien het lezen waard. Vanuit mijn persoonlijk gevoel wil ik je nu toch zeggen dat ik van mening ben dat de manier waarop jij reageert niet erg prettig en respectvol overkomt. Misschien bedoel je het allemaal wel goed en daar waar ik tussen het opvoeden van mijn pup en het volgen van dit forum etc de ruimte over heb ben ik zeker bereid in PB verder in te gaan op wat ik je hier nu probeer te zeggen.
Ik hoop dat je zo verstandig bent en voordat je anderen "aanvalt" (sorry, zo komt het over) ook eerst even zelf in de spiegel kijkt.
Gr Sanne
Meer woorden ga ik hier op de Topic niet aan besteden, je mag me in PB schrijven. Welkom
Jammer dat sarcasme deze interessante discussie nu gaat over heersen.
Opvoeden is geen exacte wetenschap. Maar er zijn verschillende manieren in de loop der jaren ontwikkelt.
Wat voor een ieder afzonderlijk werkt kan verschillen en ook wat kan werken voor de baas hond combinatie is verschillend.
Het lijkt me een goed idee om de discussie leerzaam en interessant te houden door elkaars meningen te respecteren.
Niet om grieven te ventileren.
Bij voorbaat dank.
Opvoeden is zeker geen wetenschap, was het maar zo simpel
Wat ik wel geleerd heb is vragen 'waarom'. Klinkt heel logisch maar met mijn vorige hond was ik niet zo. Mijn vorige hond kreeg ik niet als pup en eigenlijk luisterde ze al heel goed. De momentjes dat ze minder luisterde was een kleine stemverheffing voldoende. Alles was 'gewoon' en ik heb me eigenlijk nooit zo heel druk gemaakt.
Toen zij eenmaal was overleden (ouderdom) kwam na een aantal maanden Mikey. Haha, toen was er niets meer gewoon .
Heel in het begin was mijn houding ook wel van, ze bijt - dat mag niet - ze sloopt - dat mag ook niet - ze trekt - dat mag niet enz..
Maar door meer te gaan lezen, puppycursus, meningen vragen kwam ik er ook achter dat ik het beter moest begeleiden. Mijn verwachtingen waren te hoog. Ik had gewoon niet door dat heel veel ongewenst gedrag voortkwam uit uitproberen, spanning, moe zijn. En dat je wel kan zeggen 'nee' maar dat je hond echt geen idee hebt wat je zegt. Alleen merken ze dat je boos bent maar dit wordt nergens aan gekoppeld behalve aan jezelf.
Toen ik eenmaal begon met het om te draaien, dus alles belonen wat goed ging en de rest negeren of ander gedrag vragen, ging het al 100x beter.
Toen Mikey eenmaal wat ouder werd leerden we op de puppycursus het commando 'nee'. (laat, in mijn geval) Dit op een juiste manier aangeleerd is een heel duidelijk commando wat geen stress oplevert. Door het juist aan te leren is het commando hetzelfde als wanneer je zegt zit, of af. En ja, ik ben nog steeds heel blij met dit commando
Daarbij kwam dus ook steeds vaker de vraag waarom. Waarom trekt ze, waarom pakt ze steeds mijn schoenen. Waarom blaft ze buiten.. Door daar echt achter proberen te komen werk ja aan het probleem (oorzaak). En dat kost even iets meer moeite maar wanneer je het gedrag bij de oorzaak kan oplossen is dit effectiever dan het alleen maar te corrigeren.
Bijv. dat Mikey als pup flink kon bijten. Natuurlijk lijkt afstraffen dan een optie. Maar waarom Mikey beet, kwam ik achter, was omdat ze gewoon te moe was. Net iets te veel prikkels gehad, net even te veel in dr koppie. Dus ipv straffen ging ze even met een kluifje in de bench. 9 van de 10 keer viel ze dan ook binnen 5 min in slaap Probleem opgelost zonder stress - iedereen blij.
Nu Mikey wat ouder is is ze best eenkennig geworden. Helemaal niet erg verder, maar wel iets om rekening mee te houden. Bekenden, familie, buren geen probleem, maar een wild vreemde moet buiten niet ineens recht op haar aflopen met een poging tot aaien, of haar indringend aankijken. Dan blaft ze even heel duidelijk van zich af. Daar straf ik haar niet voor. Natuurlijk heb ik liever niet dat ze blaft maar ik begrijp ook waarom ze blaft. Het is blaffen uit onzekerheid en ik probeer ten alle tijden te voorkomen dat ze zich blijkbaar in het nauw gedreven voelt. Ik neem de ruimte, loop eventueel naar de overkant als er 's avonds laat een tegenligger ons tegemoet komt en zorg dat er geen nare ervaringen ontstaan. Ook vraag ik haar aandacht en beloon wanneer ze meer interesse in mij heeft dan in de enge tegenligger. Door dit gewoon zo te doen heeft ze ondertussen al veel vertrouwen gekregen en nu kan ik een paar stappen opzij doen en iemand passeren zonder dat ze blaft. Uiteraard zorg ik er nog steeds voor dat er altijd voldoende ruimte is.
Behalve het tikkie van, hallo ga even met die lange lebber uit mijn glas, ben ik ook verder niet van de fysieke correcties. Ik kan me er gewoon niet goed in vinden want op de vraag waarom ligt het antwoord meestal in een 'fout' van mezelf. En daar moet ik dan aan werken ipv mijn hond te straffen.
Neem een voorbeeld aan onze vriend hond. Ik ga dat in ieder geval wel doen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ff voorstellen en advies gevraagt." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?