ff voorstellen en advies gevraagt.

Ik zie je topic nu pas, wat vervelend dat het zo moeilijk gaat! Maar misschien je hond meer uitdagen, geestelijk? Ik merk dat als de pup (nu 17 weken) te weinig beweging krijgt of geestelijke uitdaging dat ze dan sneller binnen plast, of dingen zoekt om op te knagen/bijten.

Het handen bijten begint hier echt fors minder te worden. Met 12 weken was het bijna weg, tenminste ze beet nog in mn handen, maar zachtjes en alleen tijdens het spelen, zodat het niet pijn doet. Ik ben hier heel consequent over geweest, zodra ze beet dat het zeer deed riep ik heel hard au! En liep weg, en negeerde haar. Dan was het spelen ook gelijk over.
Sinds begin deze week is ze begonnen met wisselen, en in de week ervoor en deze week merk ik dat ze meer moet kauwen op dingen, met name mijn vingers, maar ze weet nog goed dat ze dat alleen zachtjes mag doen.

mijn pup vind het heerlijk om te kauwen op een bullepees (ruikt lekker vlezig) en een hertengewei.

Het lopen, ik zou haar lekker mee lokken, als je iemand kent met hond evt samen lopen! Scheelt een hele boel.

Probeer misschien ook in de kong lekker smeerworst te stoppen, of lekkere brokjes in smeer worst

En het binnenplassen, ik denk dat ze het gewoon doet om aandacht te krijgen. Net zoals het knagen ergens op en dan ook door gaan. Negatieve aandacht is ook aandacht.
Hier voldoet gelukkig alles met een uh of een nee.

waar ik wel veel aan heb gehad is het correct nee aan leren.
Je pakt in elke hand een koekje. Je open je handen zodat de snoepjes op vlakke hand liggen. Je houd ze op kop hoogte van je hond, en naar de hand waar die het eerste heen gaat sluit je snel die hand en zeg je nee, en mag hij zelf het snoepje uit je andere hand pakken. Zo leert hij dat als jij nee zegt, er iets anders komt waarmee hij wel kan, of een koekje krijgt. Heeft hier echt super veel geholpen!

succes ermee!

Mijn reactie op jullie laatste tips heeft even op zich laten wachten, er gebeurt ook zoveel op een dag!

De laatste dagen zijn gelukkig weer een stuk beter gegaan en mijn partner kan er nu ook beter mee uit de voeten. Zo heb ik nu gelukkig een paar ochtendjes iets langer kunnen slapen.

Vooral de tip met NEE aanleren dmv snoepje in de hand doet het geweldig!!!! Na de 3e keer kon ik mn hand gewoon openlaten en draaid ze haar kop gelijk weg van het snoepje dat NEE heet. Nu blijven herhalen en in andere situaties toepassen.

De uitslag van het urine onderzoek is binnen en ze heeft idd nog steeds blaasontsteking moet nu nog 20 dagen door met antibiotica.

Ik heb de auto gepakt en vertrek straks samen met Luba naar het Teutoburgerwald waar we in de auto twee nachtjes op een natuurcamping gaan staan. Er loopt een stromende beek langs het terrein (lekker met het warmere weer) Ik ben heel benieuwd hoe ze hierop gaat reageren! Heb er veel zin in maar vind het ook heeeeel spannend. Dit soort dingen deed ik al vaak alleen maar wil het met haar ook kunnen blijven doen. Denk dat gewoon de rust van stukjes wandelen en lekker in de natuur zitten, liggen uitrusten ons beide goed kan doen.

Jullie horen het vervolg.

Hier even een update van onze kant.....ik kan wel zeggen dat ik echt enorm veel steun heb ervaren door alle goede adviezen die ik an jullie heb gekregen. We zijn nu alweer een eind verder en Luba is nu 17 weken.
De laatste paar zeggen zijn ronduit TOP te noemen. Er staat nu een grote bench in de kamer waar ze zonder pardon een paar minuutjes in gaat als ze bij hooguit 3 keer NEE doorgaat en de kwartjes vallen achter elkaar. Geeft ons allemaal rust. Het uitlaten is nog steeds moeilijk, er zijn veel dingen in de buurt waar ze toch wat bang voor is. Op andere "vreemde" plekken lukt dat wel.
Doordat ze zo lief is ligt ze nu wel veel minder op haar eigen slaapplek maar het duurd wel lang voordat ze uitzich zelf gaat liggen slapen (is dan vooral rustig aan het rondscharrelen) Als ze onrustig blijft doen leg ik haar wel apart, dat is zo'n 3 keer per dag. Gisteravond begon ze plotseling op haar knuffelhond te rijden ( 3 keer). Ik las op het forum dat dat toch vaak met overprikkeling te maken heeft. Iets om eens goed te gaan observeren want ik vind het ook wel apart dat ze nu tewijl ze veel meer op is met de dag liever word. Zou dan dus denken dat ik haar misschien TEveel rust heb gegeven. Nu is ze heel knuffelig.....komt ze uit zich zelf mee, speelt lekker rustig zelf en is ook helemaal blij om samen te spelen. Lastig hoor om goed helder te krijgen hoeveel of hoe weinig rust de hond moet hebben! Kan natuurlijk ook zo zijn dat de blaasontsteking nu echt begint te verdwijnen en de meeste voor tandjes zijn vervangen etc....
In elkgeval kunnen we nu volop genieten van elkaar en het is een prachtmeid.
Qua eten krijgt ze geen brokken meer en ben ik ben ik nu bezig met kvv en zelf samen stellen van barf. Erg leuk om me in te verdiepen en geweldig om te zien hoe ze geniet van alle lekkere pure dingen die ze krijgt. Vorige week heeft ze voor het eerst genoten van een complete vis, wat een gaaf gezicht hoe ze probeerde uit te vinden hoe ze dat het beste aan kon pakken. Nog wel in stukken gesneden en de kop heeft ze eerst maar eens apart gelegt en daar als laatste heerlijk op liggen kluiven.Als ik met haar eten bezig ga staat ze bij me en het lijkt steeds alsof ze roept "Honger" HiHi.
Nogmaals iedereen heel hartelijke dank!!!!

"zeggen" moet uiteraard zijn DAGEN

Wat leuk om te horen! Lieve Luba wordt een grote meid!

(fotooooooooootjes.....??? )