Zit net in een boek deze tekst te lezen:
But finding a way to such a relationship is not easy. And even if we've been there before, we cannot take the same path when we begin another journey with another dog. Each relatinship walks it's own way.
Amen
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De grens van opvoeden" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
ik zit net te denken(nee, doet geen pijn), dat ik eigenlijk nooit iets verwacht als ik een herplaatser haal. ik zie het vanzelf wel, en als er dingen zijn die ik echt heel erg onacceptabel vind probeer ik het om te buigen.uitvallen naar honden ben ik gewend, zolang een hond niet te sterk is heb ik daar geen moeite mee. binnen plassen ruim ik op en zeg er totaal niets over, dan heb je eerder kans dat ze ermee ophouden. bij extreem sloopgedrag zou ik voor een bench kiezen, verlatingsangst is ook geen probleem want ik ben bijna altijd thuis of de hond kan mee. veel blaffen heb ik eigenlijk nog niet meegemaakt.
misschien ben ik gewoon te makkelijk, maar bij de herplaatsers die ik kies gaat het me er vooral om dat ze van hun leven genieten omdat ze al zoveel ellende hebben gehad, "probleemgedrag" vind ik dan minder belangrijk.
peter sleept dinos gewoon aan zijn poten weg erg grappig om te zien, en meestal slaapt dinos gewoon door.
Zet een emmer voor de ijskast als je die weghaalt heb je precies genoeg ruimte om de deur open te doen.
tsja, onze mannen gebruiken de salontafel als steunpunt, gelukkig is dat een massieve kist die niet verschuiven kan... En nee, wij hebben de wijn niet gedeeld..
Maar goed, wat wel jammer is, als het gedrag de vrijheid van de hond in de weg zit. Zoals het uitvallen naar andere honden van Karin's herplaatsers of het geblaf van Twinko (als dat hem in de weg zit??).
De kunst is dan wel om eraan te werken vanuit de hond die ze zijn en niet vanuut het beeld van 'de hond' in je hoofd
Ik ben heel goed in negeren bij Luca heb ik veel moeten negeren. Bijsturen bleek in sommige gevallen moeilijk: zijn onzekerheid tov andere reuen, het markeergedrag ipv niet markeren wat onmogelijk was maakte ik ervan: niet markeren tegen huizen en planten van de mensen, wel in het openbaar groen. Want dat stoorde me dan weer niet. heb hem wel leren loslopen, afgeleerd op mensen te springen, dat lukte dan weer wel.
wifi is ivm Luca qua opvoeding hemels. ok, ze eet paardenpoep (als ze de kans krijgt) en wil altijd met andere honden kennismaken en spelen (we wouden dan ook een sociale hond he).
we werken aan Nyx zijn communicatie en tolleratie naar andere honden.ik denk niet dat hij ooit vredig met elke (kleine) reu kan, maar er is hopelijk een dag dat hij niet naar willekeurige reuen uitvalt. het is iig al beter dan dar het was
Ik volg nog altijd....
kan ook zijn dat ik de hond volg....owh, foutje....
Vind de verhalen ook altijd leuk; de ene baas stapt lustig over de hond heen, terwijl de andere het niet tolereert dat de hond in de weg blijft liggen...(die grenzen zijn moeilijk voor me, ttz 'variabel')
Samenleven met een huis'vriend' is nu eenmaal een symbiose.
De ene verlangt wat meer dan de ander en gaandeweg pikt die 'vriend' ook stilzwijgende signalen op; hond staat spontaan recht, of de situatie is wat relaxter (of 'gepakt op snelheid) en dan blijft vriendje liggen.
Zolang de goede vrede niet in het gedrang komt, kan het allemaal voor mij.
Mag ik er even bij of opzij is hier voldoende om een volkomen relaxte hond,rustig te doen opstaan en zich van de plaats des onheils te verwijderen.
Ook een deur open maken en vervolgens de hond met de deur opzij schuiven is menig keer bij een vorige hond gebeurd.Wel met een verongelijkte blik van de hond moet ik zeggen.'
Of een oogopslag om te kijken of je echt in de weg ligt,of dat iemand nog gewoon zonder zelf te bewegen voor bij kan.Zo niet, met een diepe zucht opstaan.
Er over heen stappen gebeurd hier ook gewoon,zeker als je weet wat een zware dag hondlief heeft gehad.
Ik heb ooit mijn teen gebroken aan de hoek van de ijskast omdat ik er overheen stapte en die punt niet zagGevaarlijk van die honden in de keuken.
Zou hij ergens gaan liggen met als doel om de boel te controleren is he wat anders, maar meestal wil hij er gewoon bij zijn en ligt daarom in de weg. Hij kan er niks aandoen dattie zo groot is.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De grens van opvoeden" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?