max is overleden

Je zegt: denk NU NOG wel is..
En huilen doe ik NOG STEEDS..
Maar logisch meid het is pas geleden!
Hopelijk ga je je gauw iets beter voelen..

grtz.

max schiet constant door mijn oofd anja
en heb nog constant huilbuien
wat een leegte
en een heel groot gemis

heb vandaag nog een kaart gekregen met allemaal zwarte hondenpootjes erop

daar stond op

heel veel sterkte met het verlies van max

namens alle medewerkers van de dierenkliniek

ga ook nog wel en keer een afspaak met de dierenarts maken binnenkort
om alles nog is na te lopen

soms steekt het schuldige gevoel ook weer de kop op
heb ik hem niet onterecht in laten slapen?

voel me ook heel erg in de war
en slaap ook heel slecht
ennog heel veel huilbuien

mogt ik ooit weer een hond willen
voorlopig niet wil dit eerst rustig verwerken en alle tijd voor nemen

dan wil ik weer een labradr maar dan een bruine zwart doet meteveel aan mijn max denken

of een boulab die vindt ik ook heel mooi en zijn ook lieve zachtaardige honden

Ineens zag ik dit bericht...

Wat oneerlijk... lieve Max.

Je hebt alles gedaan wat je kon doen voor Max, en nu heb je hem zijn rust gegeven. Dat is het beste dat je kon doen.
Je moet je niet schuldig voelen, je moet trots zijn op jezelf, dat je zoveel van je lieve Max hebt gehouden dat je hem kon laten gaan toen je zag dat het voor hem genoeg was!

En die pijn..... ja die pijn is hels, die pijn van het gemis voelt bijna ondragelijk...
Wij moesten onze schat laten gaan na tien prachtige jaren. Toch geheel onverwachts want hij was eigenlijk nog in de bloei van zijn leven en op en top in conditie.

We hebben hem mogen verlossen van de pijn, en dat is het mooiste dat we voor hem hebben kunnen doen op dat moment.
De hevige pijn wordt minder, nou nee.... het wordt niet minder... het is minder vaak aan de oppervlakte, maar die pijn blijft hetzelfde.
Telkens als ik aan Romeo denk is het weer huilen... en op sommige momenten als ik ergens buiten loop of fiets en ik herinner me iets van hem, dan loop of fiets ik huilend over straat...

Sterkte... hier rollen de tranen ook weer over mijn wangen.. het is een hele nare beslissing om te moeten nemen.

Ik denk dat het goed is zo voor Max.
Maar ik snap je gedachtes wel... het is en blijft voor een hele tijd erg moeilijk.
Maar wie weet OOIT weer een hond wat je zegt een bruine lab of boulab.
En als die tijd is aangebroken voel jij je vast weer een stuk beter en dan gun ik je een gezonde hond toe waarmee je ECHT JAREN kan genieten..
Nu is het nog niet zo ver dat snap ik en neem je tijd!

xxx

ik wou geen pijnlijke strijd voor max
heb voor max gekozen omdat dit mij het beste leek
als het bij hem van binnen kapot is dan heeft een bloedonderzoek tog ook geen zin meer?
ik had denk ik geen andere keus
en ik wil binnenkort als ik wat rustiger ben nog een keer een gesprek met de dierenarts om alles nog is na te lopen

naar verloop van tijd wil ik misschien weer een andere hond een boulab of een bruine lab
een zwarte doet mij teveel aan max denken denk ik

dit is heel erg zwaar pijnlijk en een groot gemis

Heel veel sterkte, hou oud is hij geworden?

hij is maar 6 maanden geworden Mira

Mijn medeleven verdwijnt eigenlijk wel wat als ik lees over je vorige hond ! je hebt hem nog naar een asiel gebracht ??

Dit was duidelijk een geval van agressie waar de hond niets om kon, een teken van overfok wat je bij Golden's (dankzij slechte fokkers) wel meer ziet ! Dan ga je hem nog de ellende aandoen om naar het asiel te brengen en ook die woorden "was ik helemaal klaar mee". Het was niet de schuld van de hond hé !

Ik heb zelf nu een Golden Retriever, vroeger een Labrador. Als mijn hond zou zou bijten, zou ik het ook heel triest vinden en weten dat het niet anders kon dan afscheid van hem te nemen, tot zover ben ik het met je eens, maar ik zou hem dan niet naar een asiel brengen, maar zelf tot op het laatste bij hem blijven ! Weet je wel hoe honden zich voelen in een asiel ? Is stress, pure stress, terwijl je wist dat het niet oplosbaar was !

En nu kan iedereen boos op me zijn, ik ben normaal een heel meelevend persoon, maar neen, dit gaat er bij mij niet in !

Voor Max'je blijf ik het heel erg vinden, dit had heel anders moeten lopen !

Wat vreselijk! Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies!
Virtuele knuffel vanaf hier!

Mag ik vragen hoe die maagzweer geconstateerd is. Ik begrijp dat je geen maagonderzoek hebt laten doen. Hoe komen ze dan bij een maagzweer uit? Misschien was er wel wat meer aan de hand dan die maagzweer! Een maagzweer kan ook maagkanker veroorzaken en zoals ik het ervaren heb bij Morris is er vaak veel meer in het lijfje aan de hand! Je hebt voor Max een juiste beslissing genomen om hem niet een lange lijdensweg te laten gaan. Voel je daarover absoluut niet schuldig. Je moet er vanuit gaan dat jouw DA jou een goed advies geeft. Een goede DA laat niet zomaar een hond in slapen! Ik kan me goed voorstellen dat je er veel moeite mee hebt. Hij was immers veel te jong....Rust zacht Max!

Marie-Rose,

wij begrijpen dat er bij zulke topics veel emotie komt kijken. Wij willen je echter vragen om geen verwijten te maken aan Heidi, zeker niet in een afscheid topic.

Met vriendelijke groet,
het Moderatorteam.

Marie-rose, een welgemeende excuses is hier wel op zijn plaats.
Over het wel en wee van heidi haar vorige honden daar kunnen we geen uitspraak over doen...allemaal speculaties die hier in dit topic absoluut niet van toepassing is, ronduit ongepast.

nogmaals iedereen bedankt voor het medeleven met max

ik hou het voorlopiig voor gezien op het hondenforum
wordt van iets beschuldigt waar ik totaal geen schuld aan heb
heb alles gedaan wat ik kon

mij zien jullie hier voorlopig niet meer

Heidi, je laat je toch niet door een reactie van 1 persoon hier wegsturen? Die opmerking hoort niet thuis in een topic waar n.b. het overlijden van Max wordt aangekondigd.

Dit topic gaat over Max en dat een ander forumlid dan schrijft quote mijn medeleven verdwijnt ...........etc.; unquote dat past niet. Het een heeft ook niets met het ander te maken.

Heidi, laat je hierdoor niet erger van streek maken, het is al zwaar genoeg zonder Max.
Houd je taai!!!

veel sterkte,vreselijk verlies, hopelijk word t n beetje draagbaar voor jullie. groetjes

wacht Heidi....... acht paginaas lang , iedereen leeft met je mee, kom op he.

ga niet van het forum weg, niet doen, iedereen is er voor je, Heidi, je hebt verdriet om Max.

hier blijven, lees erover heen, en leg het naast je neer. je krijgt al die berichtjes voor Max.

iedereen is verdrietig om Max. mooi hier blijven, je kan je verdriet om Max hier kwijt, hier krijg je steun van iedereen, voor je verdriet dat je Max kwijt bent. iedereen weet hoe je voor Max gezorgd hebt.

mooi hier blijven, niet weggaan. schiet jij niets mee op, en wij eigenlijk ook niet Heidi. kom op hoor.

Kom op Heidi, blijf hier, het is hier meestal gezellig en je hebt heus een hoop aan de ervaring van andere mensen. Laat je niet gek maken door 1 beroerde opmerking van iemand die kennelijk niet lekker in haar vel zit. Heel veel sterkte nog met het verwerken van het verlies van je kleine Max

Ik zou ook niet weggaan hoor Heidi.. Me dunkt dat je hier nogal uitgebreid verantwoording hebt afgelegd voor wat er is gebeurd met je vorige hondje en wat je allemaal voor hem gedaan hebt. Sommige mensen hebben gewoon iets minder inlevingsvermogen Gelukkig zijn er dat maar weinig!

Dikke knuffel!!!

Door een persoon die het beter weet weg blijven.
kom op Heidi laat die maar lekker kletsen en die opmerking naast je neer leggen en lekker op het forum blijven.

Heidi,

Hou je vast aan al die mensen die met jou meeleven, die hun best doen om je pijn te verzachten door hun lieve woorden.

ik weet ook wel jullie gelijk hebben
maar het wordt mij allemaal ff teveel
het is gewoon allemaal heel moeilijk en zwaar

krijg ook niks uit mijn vingers hier
ben helemaal kapot!!

ik snap gewoon ook niet waarom dit heeft kunnen gebeuren met max
denk jullie dit ook niet verwacht hadden

Heidi, ik kan je meegeven dat ik in het ergste verdriet hier om m'n Wodan ben blijven hangen....je krijgt steun, echt.

Dat je niets meer kunt schrijven snap ik, je bent even helemaal leeg....
Misschien dat het je gedachten wat kan verzetten als je andere topics leest. 
In het begin hier (toen Wodan pas overleden was) keek ik ook heel vaak bij 'in memoriam'; steun geven(aan anderen die hetzelfde hadden meegemaakt, en nu nog) deed me toen veel deugd, en ook het lezen dat ik niet de enige was met m'n verdriet. Een omgeving zonder hond, weet meestal niet goed wat zo'n verlies met je doet.

Ik ben blijven plakken...

ik ben nu gewoon uitgeput van al het huilen

heb nu een heel raar leeg gevoel in mijn hoofd
een soort roes
ben net een zombie

Weet het Heidi, is niks abnormaals aan.

Huil maar, laat je gewoon even meegaan op je golf van verdriet....het zonnetje komt wel weer....zachtjesaan...

Weet je hoeveel mooie herinneringen je hebt!
(hier snappen we dat helemaal)
De ene gaat er zo mee om, de andere doet het anders....allemaal bedenken we een systeem om het een plaatsje te kunnen geven.

Wat ik heb gedaan; alle mooie foto's gaan opzoeken van m'n Dober en meteen een mooi album van laten maken.
Ik heb wel 1.5 jaar nodig gehad om weer een nieuwe hond 'toe te laten'....maar Wodan blijft mijn Wodan....