max is overleden

Max had geen stamboom
ik had max net een week toen het met de darmparasieten begon
hij was met 10 weken 10 kilo wat nu op het laatst 19 kilo was
is aan infuus geweest wegens uitdroging in couveuse wegens ondertemperatuur
medicijnen antibiotica etc

dat heeft dus nu zijn ingewanden aangetast
ik was verkocht toen ik max zag
maakte ook een hele vrolijke indruk
totaal niet ziek anders had ik hem ook niet genomen

ik kijk de volgende keer wel 10x uit
ben gewoon stapelgek op honden uit de jacht en met name labs

ik had een lieve hond max,, was er dolgelukkig mee
hij krijgt ook bij mij een heel speciaal plekje
zal hem ook nooit van mijn leven vergeten

Vreselijk zeg! Zo jong nog maar wat een liefdevolle baas ben je geweest. Uit liefde laat je een hond gaan, een pijnlijke beslissing maar wel de juiste beslissing.

Sterkte!!

Sterkte met het verlies. Ik weet helaas uit ervaring dat het niet mee valt! Goed dat jullie voor het welzijn van jullie lieve Max hebben gekozen.

Wat erg, zo jong nog

Veel sterkte met het verlies van je maatje !

Waar de hond ook vandaan komt je ben er gek op, houd er van en raakt er aan gewend en wil t nooit meer missen maja..

Nee maar uit liefde heb ik max moeten laten gaan

ik had geen andere keus

als het me b w v 2000 euro ging kosten en ik wist dat hij beter en oud zou worden?

dan had ik het gedaan 100% maar het heeft niet zo mogen zijn

je doet alles voor je hond wat ook het beste is

Ja, Heidi wees ervan bewust dat jij alles voor Max gedaan hebt en dat je niet beter had kunnen handelen.

Ik begrijp ook je twijfels, maar stap daarover heen, want je hoeft niet te twijfelen. Het is goed zo.

Toen ik mijn Cavaliertje van mijn profielfoto, de schat, 3 maanden geleden moest laten inslapen toen zij nog geen 4 jaar was, heb ik ook daarvoor en daarna ook twijfels gehad; dat is de menselijk.

Probeer afleiding te zoeken en praat met mensen waarvan je weet dat zij jouw verdriet begrijpen.

Het is wel fijn voor je dat zoveel forumleden hier reageren en begripvol zijn.

heel veel sterkte.

groeten greet

Ik voel mij ook schuldig loesje,
ik had zo graag.......

maar met jullie steun en liefde en warmte voor mij en max afgelopen tijd
moet me dat gaan lukken
ik denk nu aan max met een traan op mijn gezicht
tranen stromen over mijn wangen alleen al de gedachte aan max

zo zwaar!!! zo moeilijk!!!
maar ik weet nu met jullie lieve mensen die zo geegeleefd hebben en nog meeleven
moet mij dat gaan lukken

Dat weet ik wel zeker. Het kost tijd, je moet het een plekje geven, maar er komt een dag dat je aan een gekke actie van hem denkt "hee, weet je nog, toen hij *dit* of *dat* deed" en dat je daar met een lach aan terug denkt.

Hoewel ik zelf (gelukkig!) nog niet zo'n moeilijke beslissing heb moeten nemen hebben we dat nadat mijn ouders vriendje Max (ja, hij heette ook Max) hadden laten inslapen ook gehad.
Gewoon die gekke dingen die hij deed. Het was nog heel vers, maar tóch dachten we op zo'n moment met een voorzichtige glimlach aan hoe gek hij soms kon doen.

Ik weet zeker er bij jou ook ineens zo'n moment komt.
Tuurlijk zal Max altijd een plekje in je hart houden, het zal ook altijd onwerkelijk aanvoelen (ook omdat ie nog véél te jong was), maar de scherpe kantjes gaan er van af en dan is er ook weer plaats voor leuke gedachten aan de maffe fratsen van je grote hondenvriend.

Ach Heidi schrik ervan te lezen dat je Max hebt moeten laten gaan.Wat een verlies ,verdriet en gemis.Lees dat je het hebt over een gat, een gat is er geslagen in je leven.Een gat, dat zal je zien zich gaat vullen met alle mooie herinneringen en lieve dingen die je in zijn korte ,te korte leventje met hem hebt beleefd.Al die mooie herinneringen sla je op in je hart en dat helpt om het verdriet en het gemis een plekje te geven.Weet dat alle woorden van troost en meeleven het verdriet wat je nu voelt niet wegneemt maar weet dat vele hier heel goed weten wat het is om zoveel verdriet te hebben.Praat erover en deel het met ons dat zal je helpen om over een poosje met een glimlach terug te denken aan jou kanjer.

Rust zacht lieve Max.
Er wordt op je gewacht achter de regenboogbrug.

Sterkte xxx

Dat we zo met je meeleven komt omdat we aanvoelen hoe het gegaan is.

Max had die gezondheidsproblemen, maar je hebt hem erdoor gekregen. Dank zij jou heeft hij wel een fijne puppy-tijd mogen hebben, iets wat hem anders misschien ontzegd was. En voor jou was het zo fijn dat hij beterde en zijn groeiachterstand begon in te halen. Je band met Max werd er enkel groter door.

Door zijn "nieuwe" problemen wilde je er helemaal voor gaan om het juiste voer voor Max te vinden... En dan, zoals iemand al schreef... Eerst weer goeie hoop omdat hij mee naar huis mocht en daarna die zware harde klap...

Toch is het goed dat je Max nog even thuis gehad hebt. Stel dat je bij zijn eerste opname een paar dagen terug al een beslissing had moeten nemen... dan ging je zeker denken dat hij het thuis weer beter gedaan zou hebben. Ik denk dat het dus echt niet goed zou komen... In plaats van nog een fijne tijd zou je voortdurend hebben zitten proberen hem te doen eten of drinken en dat zou zwaar geweest zijn.

Maar ik kan me nu ook goed voorstellen hoe onwerkelijk dit voor je is... Dat plotselinge gemis en die stilte in huis...

Ik ben zo ook eens,omdat ik dat eerder beloofd had met kinderen gaan kajakken de dag na het overlijden van m'n hondje... De stilte in de bossen rond de rivier... het kabbelende water... het vrolijke gelach van de kinderen... Alles leek me onwerkelijk en vooral... Het leek alsof dat voor altijd zo zou zijn...

Maar dat is niet. Het gemis blijft en het verdriet omdat we niet meer bij ons hebben wat we zo graag wilden... Maar je gaat wel beseffen dat wat er geweest is goed geweest is. Mensen en dieren, ze komen op ons pad omdat zij ons op dat moment nodig hebben en wij hen. Of het kort duurt of lang... Het is iets wat belangrijk voor ons was. Zo kun je nu zeggen dat je nooit meer een pup neemt en misschien doe je dat ook nooit meer, maar die pup, Max, die "moest" voor die tijd bij jou zijn en de toekomst zal uitwijzen hoe het verder loopt.

Je zit nu volop in je rouwperiode. Het kan niet anders... Maar als het je te moeilijk wordt, steek dan een kaarsje aan en vertel Max in gedachten of hardop wat je denkt en hoe je je voelt. Als hij het opvangt zal hij je zeker begrijpen, eigenlijk al zonder woorden.

Heel veel sterkte nog en zoals anderen ook zeiden, maak jezelf geen verwijten want dat verdien je niet.

Dat kan ook een heel goede tip zijn Goja.

Dat is dus ook precies wat ik gisteren gedaan heb
ik heb max laten gaan omdat ik weet en wist er niks meer aan te doen is
zijn ingewanden zijn kapaot door die parasiet

ik wou max verlossen van de strijd

voor mezelf deed ik niet want heb et allemaal zo anders gewild met max!!

een hele moeilijke beslissing en ben blij ik tot het laatst bij hem was

max kan nu hij overleden is tog niks meer opvangen als ik in gedachten met hem praat of hardop?
ik praat nu soms ook wel in mezelf

oowww max wat mis ik je waarom moest dit nou etc
hier heeft max tog geen weet van>?

dikke knuf !!!

nee, Max was ziek, heel ziek en vertrouwde op jou
en heel dicht bij jou, en omringt door liefde en zorg, ook van de da, is hij heengegaan

maagpijn/misselijk en dan zo intens, is vreselijk
en als een da zulke dingen zegt, dan moet je ook terugvallen op zijn expertise
zo'n jonge hond inslapen doet ook een dierenarts heel veel pijn
dat is niet waarom hij/zij dierenarts geworden is

je schreef in je andere topic dat Max slijm uit zijn bek verloor en dat maakte mij al erg ongerust
mijn ervaring daarmee is, is dat ze dan extreem misselijk zijn en dan moet er wel iets heel fout zijn met zulke medicatie en de zorg die al verleend was

niet in rond blijven draaien hoor Heidi
ga wat doen, een boodschapje, naar een vriendin, ff de frisse lucht in
huil ergens heel erg uit
Max is nu waar geen pijn is, na een veel te kort maar wel warm en liefdevol leven bij jou
je hebt ontzettend moedig gedaan wat je moest doen
vrede krijgen hiermee zal tijd kosten, maar echt waar, het hele heftige van de pijn zal afnemen
en dan groeit ook het besef dat je het juiste hebt gedaan

Ik zou het niet weten Heidi. Nog niemand kon mij bevestigen dat hij het wel kan opvangen, nog niemand dat het niet kan.

Net zoals je tegen jezelf praat kan het volgens mij dus ook tegen Max.

ben net helemaal alleen thuis gekomen zonder max
wat vreselijk eerst ff flink potje janken
wat zwaar
misschien neem ik wel nooit geen hond weer
alleen al om het afscheid en het verdriet
wat een leegte en een gemis
en al helemaal geen pup meer

misschien kwam dat slijm uit zijn bek wel doordat het allemaal kapot was van binnen
ernstig maagzweer
dat slijm stonk ook vreselijk was dik slijm

hij kon ook niet meer overgeven gisteren hij kon het niet kwijt
daar waren die braakremmers voor
wat moet hij zich ziek hebben gevoeld
zieker dan dat ik gisteren in de gaten heb gehad
hij sliep veel gisteren en bleef zo liggen ik dacht hij is moe heeft zijn slaap nodig

hij was gewoon op hij was al aan het wegglijden zonder dat ik dat in de gaten had
hoe stom kun je wezen als bazinnetje je dat niet in de gaten hebt

Ik ken dat gevoel maar al te goed.Als ze in de Wagenrenk zeggen het is geen kanker,ga je tegen beter weten in door.3 maanden te lang......Dat breekt me na zoveel jaren nog wel eens op ,maar ik kan er wel over praten en zeg ook ,heeft mijn hond kanker is het einde verhaal.Wij hebben geleerd om niet meer oneindig door te gaan....


Jou Max heeft geen pijn meer...... Heel veel sterkte gewenst.

Je bent geen stom bazinnetje hoor!
En we hebben altijd de hoop op dat iets beter zal gaan wat eerst ook zo leek!
Je ging er van uit dat het een virus was en dat hij op zou knappen.
Je wist op dat moment niet wat er nog meer aan de hand was, Dat er nog meer aan de hand was..en dat hij niet op zou knappen.
En ze hebben ook hun slaap nodig, wij slapen ook veel als we flink de griep hebben toch of flink ziek zijn.
Dat hij zieker was dan je dacht komt doordaat het mee leek te vallen maar was niet het geval.
Je bent een prima bazinnetje hoor!
ALs er ooit een andere hond ZOu komen is het een geluksprulletje
Niet te veel jezelf neerhalen meid, je hebt t harstikke goed gedaan voor MAX, hij is trots op je dat weet ik zeker.

grtz

heel veel sterke heidi

ik schrik ervan. ik had de andere topics wel gelezen, maar niet gereageerd. ik had ook echt niet verwacht dat het ernstig was.

wat verschrikkelijk, heel veel sterkte!
rust zacht, max

ik was net even buiten achter het huis ff stoep vegen
zag ik in het gras groene dunne poep liggen niet diarree maar wel zachte ontlasting
wat betekent dat groene poep?

Groen? Dat heb ik nog nooit gezien (en ik heb hier volgens mij wel alle variaties van poep gezien...)
Weet je zeker dat het van Max is?
Het klinkt namelijk als zwanenpoep, maar ja, een zwaan in je achtertuin zou je vast wel opgemerkt hebben.

Had Max eigenlijk een lievelingsspeeltje?
Onze Max wel, zo'n piepvarkentje (van dat nepbont), die heeft mijn moeder bewaard, daar mag Fleur dus ook écht niet mee spelen.
Gaf mijn moeder in het begin ook wel troost, dat dat varkentje daar stond.

nee weet niet zekr of het van max is
ja lijkt wel groenig
ik heb hier nog een bal waar max graag mee speelde
dan zei ik max!! zoek bal! en daar rende hij heen om zn bal te pakken '

mijn zoon sprong wel is door de kamer als een kikker
max huppelde achter mijn zoon aan stopte mijn zoon
begon max te blaffen met andere woorden nog een keer!!!!!

mijn zoon maar springen en max er maar achter aan!
was egt mooi om te zien

snap ik ook niet dan groenige ontlasting
ik ga nu ff een peuk roken

ben de hele dag al aan het janken

groen wordt ontlasting als de darmflora (ernstig) verstoord is
je kan googelen op "groene ontlasting", dan kan je het zelf rustig na lezen

val je zelf niet zo hard aan hoor Heidi
ik las dat van dat slijm, en als je ook nog aangeeft dat het enorm vies rook....... was er iets heel ernstigs fout in zijn maag

ik weet uit ervaring dat je gewoon door antibraakmiddelen heen kan komen hoor, zowel mens als dier, maar jouw Max zal daar al te ziek voor zijn geweest, of de maag er niet meer toe in staat

ga anders deze week een keer samen met familie, vriend/vriendin naar de da, vraag een kort gesprekje omdat je nog zo vol vragen zit, maar nogmaals, als een da zegt dat de hond aan het wegglijden is, zegt hij dat op basis van zijn onderzoek, en als hij dan een hond van 6maanden laat inslapen, na goed overleg met zijn bazinnetje......... dan is dat de enige weg geweest.

zo maak je jezelf gek, en das niet goed, en ook niet nodig
Max was zeer ernstig ziek, ernstig verzwakt en dit was het enige wat je nog voor hem kon en moest doen.

Beste Heidi, ik heb gistermiddag je vorige topic gelezen en hoopte zo voor je dat Max er weer bovenop zou komen. Wat moet dit afschuwelijk voor je zijn. Ik wil je heel veel sterkte wensen bij de verwerking van dit enorme verlies. Heb er verder op dit moment geen woorden voor.