Milo heeft een hond aangevallen...

Wat een leuke mensen zitten er tegenwoordig achter de computer.
Ik geloof dat ik uitgeschreven ben hier...
Dit heeft nog maar weinig te maken met het uitwisselen van, tips menigen en ervaringen.
Voor de ronduit botte aanvallen en beledigingen die ik hier tegenkom, voel ik mij ietsjes te volwassen.

OMGANG OP HET FORUM

HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.

In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.

Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.

Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.

Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!

En Kay, jij bent inderdaad een ster in het struikelen over een paar regels. mijn complete verhaal is kennelijk niet helemaal tot je doorgedrongen. Ik deel namelijk veel van jouw standpunten, maar daar lijk jij overheen te lezen. Jammer.
Nynke: veel succes hoor met Milo, komt goed.

Waarom gaan jullie niet even elkaar een pb sturen dan gaan wij gewoon verder Nynke adviezen geven.

ON TOPIC

Vriendelijk verzoek om on topic te blijven. Off topic gesprekken kunnen voortgezet worden via PB.

Ik vind het ook jammer hoe sommige reageren, maar ik focus me nu op de mensen waar ik zeker heel veel aan heb, En degene die graag gal willen spuien naar mij toe, doe het maar prive. En als je het nog niet weet, blijf dan weg uit dit topic ZO!!

Ik waardeer het heel erg..

Dank jullie wel!!!

Maar waarom zouden ze je hond niet aannemen?? Daar is een hondenschool toch voor?
Misschien is individuele training dan iets om te beginnen?

@ Nynke: mijn excuses aan jou als ik de indruk heb gegeven 'gal te willen spuien' op jouw topic.
Dit was zeker niet mijn intentie en mijn berichtjes waren louter positief naar jou toe bedoeld.

Kiwi is ook wantrouwend nasar mensen, een buitenlander met een flink verleden. Toch ben ik met haar wel vrij snel naar een hondenschool gegaan. Ze vindt het erg leuk om met mij te werken en had er dus veel plezier aan. Ben blij dat ik het wel geprobeerd heb. Is het niks, dan is het niks maar misschien vindt Milo het wel net zo leuk als Kiwi!
Kiwi was daar echt heel erg relaxt! Het is ook iedere week hetzelfde groepje dus dat is ook wel fijn.
Ik zou zeggen; probeer gewoon is een lesje!

Rocky integendeel hoor, ik ervaar jou advies als zeer positief!!

Ja, maar misschien moet ik die spanning eerst zelf even los laten, alvorens ik het aandurf op een hondenschool, niet zozeer dat ik heel bang ben dat er iets gebeurd, maar meer in de zin, dat ik weet hoe Milo naar vreemde kan reageren, en met name mannen. Best wel heftig namelijk. Dus ik wil eerst de band tussen hem en mij goed hebben, die is er wel, maar voor mij gevoel dus nog niet voldoende. Heb wat meer geduld nodig zeg maar. Want @ Sanne, jou hondje is misschien heel erg leergierig en speels. Milo dus totaal niet, je moet hem echt onwijs uitdagen, en duidelijk maken dat het een spel is, anders is hij al onder de indruk.

Echt Herdersbloed he? Erg gevoelig voor signalen.
Bij mij op cursus zitten er ook 2 bij. Lieve beesten maar ze hebben iets... ja, hoe moet zeggen, iets overgevoeligs ofzo?
Alsof ze een extra antenne hebben. Je merkt ook echt wanneer we met alle honden langs de lijn gaan staan dat de Herders continu hun hele omgeving in zich op aan het nemen zijn. Terwijl je de andere honden echt even ziet uitpuffen van alle oefeningen. (niet voor niets vaak speur en politiehonden)
Als jij van mening bent dat jij en Milo nog niet klaar zijn voor een hondenschool, moet je lekker nog even wachten.
Ik meen te merken aan je schrijven dat je nog steeds van slag bent van het ''aanval incident'' dus houd voorlopig nog maar even de focus op de band tussen jullie samen. lekker veel oefenen met de basisbeginselen, alsof hij weer babypup is. Oogcontact maken, naar je toe laten komen, naast je zitten etc, etc,
Misschien groeit Milo's zelfvertrouwen daar ook weer wat meer door?
(en dan zeggen ze dat kinderen opvoeden moeilijk is ha,ha!)

Sorry, even voor mijn duidelijkheid. ik ben nog maar kort op hondenpage,, hoeveel honden heb je nu eigenlijk Nynke?

Omdat ik heel sterk, desondanks ik het niet wil, het gevoel krijg dat ik moet gaan vermijden, om zoiets te voorkomen

je gevoel lijkt me juist goed, tuurlijk moet je niet heel gespannen rond lopen, maar wel alert zijn, het lijkt me ook beter om te vermijden hoor voorlopig, en er lekker aan gaan werken dat jij en hij aan het wandelen zijn, iets van jullie samen, en dat hij alleen naar andere honden mag als jij de situatie hebt ingeschat en hem zegt dat het ok is.

Dat heeft natuurlijk wat tijd nodig. Voorlopig zou ik echt rustige plekken gaan zoeken om in elk geval geen herhaling te krijgen en het gewoon wordt dat wandelingen leuk en ontspannen zijn en er niet uitgevallen hoeft te worden naar andere honden, maar dat jullie samen dit oplossen door voorlopig nog mocht er een hond aankomen een andere richting uit te gaan, of een grote boog maken. Dit natuurlijk op een natuurlijke relaxte manier en niet panisch wegschrikken

Hallo daar, ik wil nog even iets schrijven aan Nynke over hetgeen dat ze schreef over de uitval van Milo naar de andere hond tijdens het loslopen.
Nynke: jij schreef, ik snap niet waarom Milo hem greep, die andere hond had toch een onderdanige houding?!
Hierdoor was Milo meteen een beetje de boosdoener.
Nu heb ik gister scholing gehad over lichaamstaal en roedelgedrag, en wat wij al eerder aanhaalde werd daar voor mij bevestigd! 
Een hond die een onderdanige houding aanneemt hoeft niet ''echt'' onderdanig te zijn.
De hond die Milo tegenkwam, meende het dus waarschijnlijk niet echt. Iets dat wij niet zien, Milo wel.
Het was vermoedelijk dus een flinke correctie die milo uitdeelde. Herdershonden schijnen ook wel honden te zijn die dit wat sneller doen door hun ''meestal'' dominantere karakter.
Jouw andere hond die op dat moment ook los liep kan een grote rol gespeeld hebben in dit verhaal.
Milo kan een mate van stress of onzekerheid bij hem gezien hebben waardoor hij het nodig achte de vreemde hond direct op zijn plaats te zetten.
Er waren gisteren best wel wat mensen met vergelijkbare verhalen als die van jou, dus daarom wilde ik dit even naar je schrijven. Ik zeg niet dat het feiten zijn maar ja, aan de mening van een gedragstherapeute kun je toch wel enige waarde hechten.

Het is allemaal maar vanuit welke theorie je het geval bekijkt.
Ik vindt de uitleg onderdanige hond dominante hond niet echt van deze tijd. Mijns inziens heeft dat er niets mee te maken. Roedelgedrag vindt ik geen hondengedrag. Honden staan ver af van wolven en dan nog; David Mech, de man die die hele wolvenroedletheorie had bedacht, roept zelf zijn boek terug. Die wolven leefden namelijk in gevangenschap en stonden onder hevige stress. In dat licht is dus stress de veroorzaker van alfagedrag, en geldingsdrang/rangorde bepaling in een roedel. Wolven die alle ruimte hebben zouden dat veel minder doen. En dna is de vraag; in hoeverre staat ene hond dicht bij een wolf?? Genetisch gezien net zo ver als mensen van chimpansees, dus dat is nogal een verschil. Kun je dan wolvengedrag en honden gedrag met elkaar vergelijken?

mijn idee hierover:
dat honden een zekere verhouding hebben met elkaar hebben die gebaseerd is op een soort rangorde, maar als honden elkaar heel goed kennen, zal er nauwelijks of niet sprake zijn van agressie, ze kennen elkaar, weten van elkaar wat wel of niet kan.

Ze geven elkaar (veel) ruimte, en hebben ook respect voor elkaar. Prachtig om te zien, en om jaloers op te worden als mens. Echter..... er zijn wel degelijk grenzen, ik heb meerdere honden tegelijk gehad, maar er was er altijd bv 1 die als eerste achter mij naar buiten ging, de rest stapte gewoon weg, hij pakte gewoon zijn plaats, idem dito met beste ligplekje, 1e keus van bot, maar agressie had hij daarvoor niet nodig, want .... ze kenden elkaar.  Anderzijds, was er buiten een spannende situatie, ging hij ook voorop, er werd gewoon op hem gewacht. Dus de 1e "rechten" brachten ook verantwoordelijkheid. Gorby heeft dit nog veel sterker, wij zaten pas te picknicken in de duinen, met een groep vrienden met hun honden, deze honden kennen elkaar door en door, en alles zat, lag, liep bij de groep, behalve Gorby...... die lag 10 meter verder op het hoogste punt, en hield de boel mild in de gaten, grijpt hij bij alles in binnen de groep...... nee hoor, niks geen tirannie. Maar hij bewaakt wel de buiten rand van de groep, slim, rustig, verantwoordelijk. Binnen de groep heel af en toe, 1 hond was nogal het slachtoffer van een ander, de ene had een kuil gegraven voor koelte, wilde erin liggen maar werd nogal onvriendelijk verzocht dat niet te doen, en de kuil werd "opgeeist". Gorby deed niks, echter even later, toen de "graver" de kuil leeg zag en opnieuw wilde gaan liggen, was Gorby opeens ter plaatse, en ging doodleuk een meter voor de kuil liggen, zodat de "graver" er heerlijk in kon kruipen, zo gaf hij heel mild aan de "opeiser" aan, dat hij bepaald wie wat mag........ zo mooi om te zien.
ik vind het zelfs ontroerend, mensen kunnen hier heel veel van leren, want honden zijn niet uit op elkaars ongeluk, maar op elkaars geluk.

Was de opeiser boos of bang? nee hoor, even later liepen de 2 enorm grote zwarte reuen broederlijk naast elkaar, helemaal content met elkaar.

Uiteindelijk zijn wij eindverantwoordelijk, en het is ook belangrijk dat Gorby dat weet, aanvoelt en accepteert, zo is hij ook weer veilig en ontspannen. 


Maar...... deze honden die TS omschrijft kenden elkaar niet, en dan krijg je een totaal andere situatie en dat blijkt dan ook, wat wij van onze honden verwachten is dat ze altijd maar iedereen vriendelijk benaderen, ongeacht of ze elkaar kennen, dat is een utopie in mijn ogen, de ene hond zal daar veel beter in zijn dan de andere, maar er zijn maar heel weinig honden die zo  "makkelijk" zijn dat elke hond zo bij hem/haar mag horen, komen, passeren.

ben het met Rocky eens, een hond die in onze ogen "onderdanig" is, hoeft dat in hondenogen niet te zijn, dat blijkt wel uit de sociaalvaardige hond van Nynke, de filmpjes tonen een heerlijke hond die prima honds spreekt en dus....... was er een trigger die hem tot een ingreep dwong.  Meestal heeft dit met geur te maken, en dan vooral waar de staart zit, soms zie je honden op hun rug gaan met een hevig zwiepende staart.... die is volop geur aan het verspreiden en het op de rug gaan heeft dan naar mijn overtuiging een totaal andere betekenis en doel.

De andere hond was toch niet kapot ofzo, dit is hondentaal, al begrijpen wij soms niet waarom het nodig is en het ook liever niet zien omdat we er eigenlijk allemaal van streek van raken, onze eigen hond het middel !! agressie te zien gebruiken om een doel te bereiken.

dat maakt geen hond op zichzelf gelijk "agressief" hij heeft alleen agressie gebruikt.

Alleen is het natuurlijk onterecht om te gaan dreigen "ik kan mijn hond niet houden, dus jij moet...." maar dat is vast de schrik en de stress geweest.

Gorby vecht nooit, mar ik weet heel zeker dat hij wel degelijk agressie kan gebruiken om zijn doel te bereiken, alleen ligt die lat heel hoog, maar ik denk er niet over om het een "sul" te noemen, wat sommige mensen zeggen als er die 3 jackrussels om hem heen lopen te grauwen en te blaffen en hij reageert niet, want wee de jack die hem aanraakt (wat ze dus niet doen), dan volgt er een flitsende en keihard korte uitval, zeker weten.

Maar verder is agressie voor mij, bij een normaal sociaalvaardige hond, die geen grote gaten bijt in een andere hond, alleen maar een middel tot het doel, niet gewenst, maar niet rampzalig. Dat dit de hond triggerde, is een signaal naar de baas om de volgende keer iets alerter nog te zijn in zo'n situatie, maar als alles losloopt..... dan kan het zomaar een keertje gebeuren.

Bedankt voor de zeer nuttige reacties, echt geweldig weer om te lezen, was er even een paar dagen tussen uit. Omdat ik niet zo fit was, maar het gaat weer stukken beter. 

Ik vind jullie omschrijving geweldig. En daar kan ik ook veel mee. Dus ik lees graag met jullie mee!! Hahaha. Ik merk inderdaad aan Milo, dat hij de boel in de groep goed in de gaten houdt, als er een vreemde hond, te druk, in de roedel reageert, Laat Milo altijd duidelijk weten, door de ruimte dus te claimen. Hij hoeft daar eigenlijk niet veel voor te doen. Onze queeny die wil nog wel eens oneerlijk zijn naar andere honden, waardoor Milo dus op haar afkomt, en Queeny dus floep, als een bezetene op de rug gaat, waardoor Milo dus even snuffelt en doet, en dan ook weer weggaat. Queeny is dan ineens even een hele andere Queeny, vol respect zeg maar. Maar kunnen honden zich ook vergissen?? Dat vroeg ik me eens af, zou het kunnen bijvoorbeeld? Door impulsief gedrag bv??

voor zover ik het zie (en natuurlijk das dan mijn idee) zijn honden soms te veel met kijken bezig, en te weinig met hun neus, geur is extreem belangrijk, je ziet dat soms bij uitvallende honden, die gaan enorm te keer, dan zie je die neus opeens gaan werken, zie je ze denken..... oww, das was helemaal niet nodig en is het over..... of het omgekeerde natuurlijk, dat kan ook.

en dan dat kijken, roept een impulsieve te snelle reactie op, zelfbeheersing is natuurlijk ook iets wat daarin mee speelt, de ene hond staat veel "korter voor de kar" als de ander, als ik deze schnauzer vergelijk met de vorige....... telt deze tot 1000 en de vorige misschien toen hij volwassen was tot 10, maar ik zal niet zeggen dat de vorige minder sociaalvaardig was, daar was op zichzelf niks mis mee.

hoewel ik wel weet dat ik hem nu anders zou begeleiden, zeker toen hij heel jong ws, ik heb de vorige hond teveel als jong hondje zijn eigen boontjes laten doppen, te weinig in bescherming genomen (want dat was goed, van die lessen van andere honden) ik zou nu veel meer de hond in rust volwassen laten worden en dan pas bv een hondenschool bezoeken, of alleen trainen in heel kleine groepjes, maar goed, je leert elke dag, en ook nog eens per hond, want voor Gorby heb ik een enorme omschakeling moeten maken, waar een andere hond onzekerheid toont, kent hij het gewoon weg niet, en dat eist een andere benadering om hem juist te kunnen sturen en gelukkig te maken.

echt boeiend hoor, hondengedrag, ik kan er eindeloos naar kijken, over denken, ze zijn zo puur, dat altijd, ze hebben geen opzettelijke slechte bij bedoelingen zoals mensen dat hebben, ze zijn wie ze zijn, altijd.