wie heeft er ook zijn hond moeten laten inslapen

wie heeft er net zo als ik ook zijn hond in moeten laten slapen
hoe en waarom

Onze basset is vorig jaar ingeslapen door ouderdom op 14,5 jarige leeftijd

wij al 4 in 11 jaar. 2 door ziekte met ouderdom 2 door domme fouten van andere da mandy even echo laten maken krijgen dood weer terug. heeft hij haar open gemaakt en niet goed gehect. astor vorig jaar 1 kies laten trekken onze da was er niet andere te veel narciose 3 dagen later moeten laten in slapen.

Bijna 3 jaar terug door ouderdom en al wat er bij komt als je ouder wordt.

ik zelf ook maltezer 2010 was 15 jaar had tia,s gehad en een maltezer twee weken terug had een immuunziekte (jeuk) was pas 10 jaar

Amigo, mijn Zwitserse witte herder, 5,5 jaar geleden. Hij was aan het verlammen aan de achterpoten. Woensdag 23 augustus 2006 omstreeks half 4 heeft hij voorgoed zijn oogjes gesloten. Hij was verandert van een vrolijke speelse hond in een zielig hoopje op de grond. Vandaar dat we toen die dag hem hebben laten inslapen. Het was een zware beslissing, maar hem langer bij ons houden zou egoïstisch zijn. Voor Amigo's welzijn hebben we die dag afscheid genomen.

Afgelopen september ons Joy in moeten laten slapen.
Combinatie ouderdom en hart,- en nierfalen...

Ruim 11 jaar geworden.

Ik heb dit niet meegemaakt maar wil je wel even heel veel sterkte wensen en ik hoop
dat je het met de tijd een plekje kan geven.
Ik heb wel vorige maand mijn kat in moeten laten slapen,heel triest van de een op de andere dag kon ze niet meer lopen en wilde ze niet eten en drinken.
s'middags om 16.30 uur naar de da,sávonds om 23.30 kon ik haar laten inslapen,ze had nierfalen en een grote hartruis om 23.00 waren haar nieren helemaal uitgevallen,ze was nog geen 6 jaar.

Ik heb mijn franse bulldog van 4 jaar in moeten laten slapen, dit is nu 3 maanden geleden.
Ze kon niet meer lopen en wss heeft ze een hersenbloeding of een tumor gehad.. Is heel snel gegaan allemaal!

Mis haar zooo erg!!

Kaya Leonberger 14 mnd jong....Op een aantal vlakken overeenkomsten met LEMP, neurologische aandoening.

Begin december 2011 heeft de dierenarts hier thuis onze Snuf laten inslapen. Hij had een niet te opereren kankergezwel. Hij is 12 jaar en 3 maand mogen worden.

Ik in februari, mijn Sloef kwam niet meer uit zijn epilepsieaanval, en heeft daarboven nog een attackje in zijn hoofje gekregen, hij zou in mei 4 geworden zijn

Ik heb op 25 januari jl. Daisy moeten laten inslapen. Zij is slechts 9,5 jaar geworden. Toen ze 8 jaar was begon het al met moeilijker opstaan, vaak niet mee willen met wandelen. Maar ze was zo lief en aanhankelijk. Maandagmiddag kon ze niet meer opstaan, ruim 30 kilo tillen valt niet mee. Na 2 dagen dokteren heb ik besloten, met veel pijn in mijn hart, haar te laten inslapen. Ze had enorm veel pijn. Evt. foto's en/of operatie was misschien een optie geweest, maar ik wist dat zij het al had opgegeven. Ze kon niet zelf meer staan of lopen, laat staan haar behoefte doen. De medicijnen die ze had gekregen hielpen ook niet. Na al die weken dat ze er niet meer is, is de pijn van die beslissing wel minder geworden, maar het gemis is des te groter.
Mijn band met haar was heel hecht. Ik hoefde haar nooit aan de riem te doen, haar iets zeggen hoefde ik niet, een blik was genoeg. Altijd zat ze naast me of bij me. Ze was een enorme levensgenieter. Ze was mijn allerbeste vriendin en zij is er niet meer.

@Elke, mijn hondje had ook epilepsie.. Wat verschrikkelijk, ook nog zo jong

Hoi Annie
Wij hebben vorig jaar ook onze hond Rocky in moeten laten slapen op de leeftijd van slechts drie jaar vanwege ziekte
Aanstaande vrijdag is dat alweer een jaar geleden de tijd gaat snel
We missen hem ontzettend maar weten wel dat dit het beste voor hem was
Gr Marian&Hans

Wij hebben al 5 honden moeten laten inslapen.

Een met Chusing
Een lever aandoening.
Een met van ouderdom.
Een met iets in het hoofd.
Een moesten we laten inslapen door een fel bijt gedrag.Net 7 jaar en we vonden het vreselijk naar het moest gewoon.

28 mei zal het 2jaar worden dat Thibo er niet meer is.
Tumor in zijn hoofdje hij was bijna 15jaar.
Elke dag denk ik nog aan hem.

Vorig jaar 2011 werd er diagnose atrose bij Lizzie geconstateerd, vanaf dat moment ging het minder met Lizzie, maar niet verontrustend.
Ze is in de zomer 2011 gewoon bij een pension geweest waar ze voor de allereerste keer heen ging.
Afscheid voor 2 week was wel even zwaar, maar ze was in goeie handen bij die mensen.
Eindelijk, 2 week later gingen we haar weer halen, en dat was natuurlijk weer huilen, zo blij waren we.
Maar al snel ging het mis met Lizzie, werden foto's gemaakt, diagnose atrose werd aan de kant gegooid, was waarschijnlijk toch een hernia aan de foto's te zien, maar bestond een kans dat het ook een tumor kon zijn, als we het zeker wilden weten moest er een mri gedaan worden, maar zei de DA, wie A zegt, moet ook B zeggen, en dat is een operatie, maar dat werd afgeraden omdat een operatie te zwaar wordt voor haar leeftijd en vooral de revalidatie, zou niet meer haalbaar zijn.
Als het een tumor was, zou dat waarschijnlijk niet meer operabel zijn, dus we moesten afwachten.
We hebben Lizzie op volledige rust gezet, even leek het aan te slaan, maar na bijna 2 maanden ging het toch ineens veel slechter, en moesten we de moeilijkste beslissing maken van onze leven, Lizzie is 11 jaar geworden.
Natuurlijk hebben we onze kleine Luna, maar Lizzie zal nooit uit onze leven zijn, Lizzie was mijn alles!
Lizzie en Luna, ik hou van jullie...

Vergeten, Lizzie is 2 januari 2012 overleden.

Ze moesten onze pitbull inslapen omdat hij zijn poten had gebroken. Hij rende te snel achter de bal aan en toen ging er iets mis.

In Maart 2010 heb ik mijn Dico in moeten laten slapen..
Hij had botkanker, tumor op zijn schedel, dit was niet te opereren of behandelen omdat het vlak bij de hersenen zat.. Ik hoorde het ongeveer in November 2009 en gelukkig is hij dus nog tot Maart 2010 bij me gebleven.. Ik heb vooral in de laatse week heel veel mooie momenten nog gedeeld met hem en de mooie laatste wandeling samen met hem en Ziva... Mooie foto's nog gemaakt.. Ik had er rust bij omdat ik op deze manier verder lijden kon besparen, voor het lijden begon kon ik hem laten gaan, ik ben dus heel blij dat hij niet veel pijn heeft gehad en dan hij niet heeft hoeven lijden... Hij is 8 jaar geworden en is hier thuis bij mij en Ziva ingeslapen.. Heel vredig is het allemaal gegaan...

Precies een jaar later Maart 2011 heb ik mijn Ziva in moeten laten slapen. Ze was nog maar 5 jaar, maar ze was al vanaf haar tweede jaar ziek.. Ze had de ziekte van addison met nog meer bijkomende problemen die ze in de kliniek van Merelbeke nog nooit eerder hadden gezien.. Ze was medisch een uniek geval.. Ook had ze nierfalen. Ze kreeg veel medicatie, elke maand bloedonderzoeken en controle in de kliniek van Merelbeke, verschillende keren met een crisis op de IC gelegen en gevochten voor haar leven. Ze was dapper en enorm sterk waardoor ze toch nog een mooi leven heeft gehad, ondanks dat ze ziek was.. Mijn zorgenkindje, 10 soorten medicatie op een dag, ook had ze een aantal gram zout per dag nodig (was voor haar levensreddend) en dus bakte ik speciaal brood met zout voor haar.. Ondanks dat ze ziek was, altijd vrolijk, altijd lief.. Ook tegen de artsen.. Iedereen was dol op haar. In Maart 2011 ging het mis, heel goed mis.. Ze heeft toen bijna een week op de IC gelegen maar knapte niet op, nierspoeling mocht ook niet meer baten en ik heb haar toen opgehaald en haar meegenomen naar huis. Die avond is ze op mijn schoot ingeslapen. Ik ben heel blij dat ik haar opgehaald heb, anders was ze zonder mij die avond overleden in de kliniek, dat had ik helemaal vreselijk gevonden. Ze is nu gelukkig hier thuis ingeslapen, op mijn schoot en ze heeft een hele nacht toen ze overleden was nog hier op de bank gelegen op haar kleedje. Dit deed ik zodat ik goed afscheid kon nemen van haar. Ik heb met haar overlijden minder rust dan met het overlijden van Dico, juist omdat ik met haar niet die mooie laatste herinneringen heb kunnen maken en omdat ze toch de laatste dagen van haar leven heeft geleden, dat vind ik echt heel erg.

Ik mis ze alle twee nog heel erg, vergeten doe ik ze nooit, ze waren mijn eerste hondenkindjes, waren uniek in hun soort en zoals hun zal er nooit meer een andere hond zijn..

Wij hebben vorig jaar in Juli onze Falcor in moeten laten slapen.
Hij had nierfalen en was pas 15 maanden.
Ik mis hem nog steeds zo verschrikkelijk.

Heel veel sterkte met je verlies!!


In 2009 heb ik mijn kleikees Beertje in laten slapen . Hij was 17.5 jaar oud geworden.
Het was na de kerstdagen en op een zondag. Hij had geen levenslust meer en was helemaal op.

Aan alle, nog heel veel sterkte.
Ik kan inmiddels met een glimlach terug kijken naar mijn tijd met Amigo, en hopelijk kunnen de baasjes van recent overleden honden dit ooit ook. Het heeft gewoon tijd nodig omm zo'n verlies te verwerken. Vooral als ze veels te jong gaan. (Amigo was 2 maanden voor zijn 9e verjaardag overleden)



Dat was de laatste foto waarop hij zichzelf nog was. Vrolijk. Zo wil ik hem voor altijd in gedachten houden, zoals hij werkelijk was noet zoals hij door zijn verlamming geworden was. RIP Amigo en alle andere heengegane honden....

Doerak, onze bouvier kreeg 2x achter elkaar een herseninfarct, bijna 13 jaar.
Rebel, onze blonde labrador had een tumor in zijn maag, bijna 11 jaar.

Het zijn de moeilijkste beslissingen die je moet nemen maar liefde is ook loslaten als de tijd daar is.

mijn eerste hondje was zeventien jaar,toen kreeg hij een tumor in zijn mond,laten wegdoen maar na drie maand was het er terug,maar dan zat het in zijn hoofdje,toen kon het niet langer meer en moesten we hem laten gaan

mijn tweede hondje was amper twaalf,door de verkeerde da was ik veel te laat voor het behandelen van een lekkende hartklep,na maanden met veel zorg,moesten we ook hem laten inslapen

Jaren 90:

Poedeltje Manda: in laten slapen vanwege ouderdom.

Poedelje Sandy: Ze is 2x van de trap gevallen de kelder in waardoor ze een heria heeft gekregen, ze raakte verlamd aan haar achterpootjes, daarom hebben we haar in laten slapen.

Bouvier Kim: in laten slapen vanwege ouderdom. Ze is ruim 12 jaar geworden, en was een erg grote Bouvier, 55 kg schoon aan de haak!

Bouvier Roos: op 3 jarige leeftijd in laten slapen omdat ze niet meer uit een epileptische aanval kwam.

Boerenfox Klorus: op 2 jarige leeftijd de deur uitgeglipt (waarschijnlijk zag ze een konijntje) en onder een bestelbusje gekomen (80 km/h weg). Meneer in het busje remde uit alle macht, maar hij kon haar niet meer ontwijken. Gelijk met haar naar de dierenarts geweest om haar in te laten slapen.

7 juli 2010: (2de) Boerenfox Klorus is 's nachts in mijn armen overleden aan een longontsteking, de avond van te voren had ze een kleine opleving en dan heb je hoop. 'S nachts de dierenarts gebeld we stonden nog op de oprit... Helaas mocht het niet zo zijn. Ze is 14 jaar geworden.

12 september 2011: (2de) Bouvier Roos. We hebben haar in laten slapen omdat ze op was. In 3 maanden is ze flink achteruit gegaan. Ze at slecht, wilde niet meer wandelen en ze werd kortademig, ook dacht de dierenarts aan een beginnende stembandverlamming. De dierenarts is thuis gekomen. Ze is ruim 13 jaar geworden!

2 jaar geleden helaas mijn bordeauxdog van 10 moeten inslapen... was heel pijnlijk, maar je moet toch aan de hond denken, gelukkig mocht ik alle tijd van de wereld nemen, en ze waren ook heel respectvol!!
nu nog hele mooie herinneringen aan haar en veel foto"s (gelukkig)
gr