wie heeft er ook zijn hond moeten laten inslapen

Hoi Annie,

Ik begrijp hoe jij je moet voelen. Ik heb gisteren ook mijn hond "Kelly" in moeten laten slapen. Ik vond het heel erg moeilijk, wij allemaal, maar we moesten het voor haar doen.
Het was een goede beslissing en ik ben heel erg verdrietig, maar ik hou mij er bovenop door dan te denken dat als ik haar bij mij had willen houden ik erg egoistisch was geweest, want ze had dan erg veel pijn moeten lijden.
Ik zal haar heel erg missen en we maken een mooie eerbetoon aan haar bij ons in de kamer door aan de muur een mooie grote foto te hangen met een gedicht en haar urn met as. Ik zal iedere dag een kaarsje voor haar aansteken bij haar foto.
Ik wens je heel veel sterkte toe.

Wij hebben onze lieve sam verloren na een complicatie van de bloedtransfusie. De transfusie was goed aangeslagen kregen we vrijdags te horen, maar zaterdag ochtend om 9 uur telefoon van de DA dat hij door een bloedprop was ingeslapen binnen een half uur midden in de nacht. Medicatie kon niets meer voor hem doen. Het is nu anderhalve maand geleden, maar ik mis hem zo ontzettend erg, onze eerste hond en ik was elke dag bij hem thuis. Zou hem nooit vergeten het was echt de beste, leukste, liefste en grappigste hond die er maar bestaat. We zullen hem echt nooit vergeten, onze lieve lobbes!
Hij is maar 2 en een half geworden.

Wij hebben zowel onze lieve Beauty als lieve Yoshi moeten laten inslapen. De ene was 17jr (Pekingees) en de andere (Labrador) 15jr. Bij ons Peekje was het omdat hij echt helemaal op was, hij kon niet meer. En bij Yoshike omdat hij door arthrose, niet meer op zijn achterste pootjes kon staan. Dit kwam door zijn operaties aan de kruisbanden die hij op jongere leeftijd had moeten laten doen. Het was heel triest, want voor het overige was hij nog erg gezond en alert ! Maar op het laatste moesten we hem overal dragen en kon hij zichzelf niet eens meer omdraaien. Het was genoeg geweest