Sociale wandeling nr 5 17-09: een wonder!!!

Inmiddels heeft er een heel lange tijd tussengezeten ivm vakanties, maar vorige week heeft er weer een sociale wandeling plaatsgevonden.

J.J. mocht eerst met 2 herders op stap, gewoon aan de lijn op relaxte afstand achter elkaar aanlopen. Ging allemaal goed, totdat er een tegenligger met een labrador aankwam. Die liet zijn hond netjes zitten, zodat de herders konden passeren. Waarschijnlijk dacht hij dat zo'n klein hondje als J.J. wel mee zou vallen, want nadat de herders gepasseerd waren liep hij met zijn hond verder, recht op ons af. Dat was even een stapje teveel voor J.J. dus die viel weer een beetje uit. Niks aan de hand verder

Daarna mocht J.J. los lopen, samen met de 2 herders. J.J. begon 2 seconden even te blaffen, maar daarna was het over. Hij negeerde de herders eigenlijk compleet en bleef vooral steun zoeken bij ons, want vond het toch een beetje spannend. Maar hij blafte niet!


Even later kwam ook de rest van het groepje weer bij ons lopen; 2 pups. Een klein pupje en een wat oudere 'pup'. Met die oudere pup, een reutje van ongeveer een half jaar (denk ik?) heeft J.J. heel de weg gespeeld!! Echt waar, J.J. speelt dus bijna nooit, helemaal niet met reuen en vooral niet als er nog andere enge grote honden bij zijn!! Een grote doorbraak dus!!!

En nu komt het.....toen we weer thuis kwamen (bij mijn ouders in dit geval,want die zijn op vakantie en ik moest op de honden passen)is er echt een WONDER gebeurd!!!
J.J. maakte tot 2 keer toe aanstalten om met de grote enge labradorreu van mijn ouders te spelen!!! En normaal gesproken valt hij hem aan! Ik wist niet wat ik meemaakte! En de labrador blijkbaar ook niet, want die durfde zich niet te verroeren, omdat hij waarschijnlijk dacht dat J.J. gek was geworden en hem elk moment weer aan kon vallen (Labje is echt bang van J.J., agossie!). Geweldig resultaat!!

Door Prins J.J. op 23 september om 17:30