Sociale wandeling nr. 3 (26-06-2011)

Vandaag hebben we de 3e sociale wandeling gehad. Het was echt hondenweer, dus dat kwam goed uit!

Deze keer werden we opgesplitst in 2 groepjes van 2.
2 pups mochten samen oefenen en JJ kreeg een zeer sociale herderdame als begeleidster.
JJ was in eerste instantie nogal hieperdepieper, want hij alleen even een snel uitlaatrondje gehad omdat wij ietsje te laat uit bed waren. Bovendien wil hij niet poepen als het regent (of dan alleen in het bos), dus er zat nog iets in de weg.
Dus hij begon al meteen te blaffen tegen de herderdame, omdat we even moesten passeren om voorop te lopen. Maar hij was vrij snel stil. Keek wel een paar keer om om opnieuw even te blaffen, maar nadat hij zijn behoefte had gedaan was hij iets rustiger (al trok hij wel als een idioot aan de riem….in de woonwijk gaat dat super goed en loopt hij perfect naast je, maar in het bos daar wonen de konijntjes…). Af en toe stopten we even en strooiden we snoepjes op de grond, zodat de honden elkaar wel zagen maar ook afgeleid werden.

Nadat we een tijdje gewandeld hadden, met de herder een meter of 15 achter ons, zei Melanie dat we even mochten stoppen. Ze zei dat we een stukje richting de herder mochten lopen en als er spanning op de lijn kwam (als in dat JJ begon uit te vallen) dat we de lijn dan los moesten laten. Pardon?!
Ik vroeg voor de zekerheid maar even of ze loslaten bedoelde als in ‘de lijn op de grond laten vallen’…ja dus! En als JJ ophield met blaffen/uitvallen en naar ons toe kwam, moesten we hem uitbundig belonen (eerst even wat snoepjes regelen bij het baasje van de herder, want ik had met mijn slaperige hoofd alles in de auto laten liggen).
Hmm, ik was er niet helemaal zeker van of dit wel goed zou gaan, maar ja toch maar proberen. Dus ik liep op de herder af, een beetje twijfelachtig en daardoor vergat ik de lijn los te laten op het goede moment (vond het toch best spannend eigenlijk). Nog een poging dus.
De tweede poging liet ik de lijn los op het moment dat J.J. begon te trekken om naar de hond te kunnen rennen. Zodra ik losliet snelde hij er ook daadwerkelijk naar toe. Ik hield natuurlijk mijn hart vast…

JJ stond te blaffen als een idioot op 20 cm van de herder en liet zijn tanden zien. Die herderdame was trouwens echt geweldig (was een andere herder dan de vorige keer overigens….herders zijn echt leuk en lief…tenminste die daar komen wel!). Was totaal niet geïntimideerd door JJ en stond juist blij te kwispelen en wilde heel graag spelen. Maar ze bleef heel rustig en opgewekt en zorgde ervoor dat ze JJ niet aankeek.
JJ deed dus heel erg stoer, met hoge rug en staart hoog, maar deed niks dan alleen hoog en schel blaffen. Als de herder een poging waagde om aan JJ te snuffelen, stopte JJ snel zijn staart tussen zijn benen en liep weg. Melanie vertelde dat je hieraan kunt zien en vooral horen aan het schelle hoge snelle keffende geblaf, dat het echt om angst/onzekerheid gaat.
Na een tijdje hield JJ op met blaffen en kwam naar ons toegelopen en natuurlijk hebben wij hem op dat moment beloond.

Jeeeuujjj, JJ is dan wel niet zo lief naar andere honden, maar hij is ook niet vals! En uiteindelijk doet hij niks dan proberen te imponeren. Dat was eigenlijk wel echt een pak van mijn hart en voelde dus wel opluchting. Nou ja, eigenlijk wist ik het wel, maar ik durfde hem nooit zomaar los te laten bij grote honden. Niet dat ik bang ben voor grote honden, maar wel voor JJ’s gedrag en het feit dat hij ooit weleens de verkeerde hond tegen kan komen die dit gedrag (natuurlijk en terecht!) niet pikt.

Ik begon me zelfs te ontspannen (wat heel belangrijk is, want door mijn gespannenheid wordt JJ’s gedrag erger). Na weer een tijdje gelopen te hebben met af en toe de herder voorop en af en toe JJ, kwamen we bij een zandvlakte terecht.
Daar vertelde Melanie dat we de oefening nog een keer gingen doen, en daarna zelfs metdat allebei de honden los mochten. Ieeeh! Vond het toch wel weer wat spannend! De 2e keer dezelfde oefening en JJ hield na 2 seconden op met blaffen en kwam meteen naar ons. SUPER!

Nu dan de honden allebei los. Zo gezegd zo gedaan. Even een beetje afstand tussen de 2 honden gecreëerd en maar los gelaten. J.J. trok een sprintje richting de bosrand en opeens kwam de herderdame eraan gestormd. Die wilde spelen! J.J. schrok en begon weer te blaffen, de herder stond gelijk stil en keek de andere kant op. En toen, was JJ direct stil en kwam terug naar ons…beloning!!

En toen….maakte JJ een soort van spelbuiging!! Ik twijfelde nog of ik het wel goed gezien had, maar Melanie had het ook gezien.
Echter, daarna begon hij gelijk weer te blaffen en achter de herder aan te rennen, die het gelukkig nog steeds allemaal een hartstikke leuk spel vond.
Melanie vertelde dat J.J. dus wel WIL spelen, maar echt niet weet hoe hij dat aan moet pakken. Als de andere hond erop reageert, weet JJ niet wat hij moet doen. Ik had het willen filmen, maar dat is een beetje mislukt omdat JJ TE SNEL ophield met blaffen, hihi!

J.J. hield op met blaffen en kwam naar ons wat wij weer beloonden. De herderdame zag overal een spel in en rende weg, met JJ erachteraan. Dit keer….NIET BLAFFEND! Het blaffen duurde elke keer opnieuw een klein beetje korter. Hij begon zelfs een klein beetje te spelen!! Ik wist niet wat me overkwam eigenlijk, want dit gedrag heeft hij echt nog nooit laten zien bij vreemde grote honden!!
Na een tijdje had JJ geen zin meer en ging gewoon bij ons lopen, de herder negerden. Melanie vond dit ook heel goed en we moesten dit ook belonen.
Dit was het moment om de honden terug te roepen, aan te lijnen en terug te lopen naar de auto. J.J. in de auto gezet en nog wat nagekletst. Ondertussen kwamen er nog wat andere honden bij en J.J. heeft er niet naar geblaft (terwijl hij dat normaal gesproken wel erg doet als hij in de auto zit)!

Ik vond het echt geweldig! Een heel leuke en leerzame ervaring! Ben benieuwd wat de volgende wandelingen ons nog gaan brengen (Melanie zei: ‘volgende week zetten we er een herderREU bij….grapje!” Pffff!).

Ik probeer volgende week wat foto’s/filmpjes te maken. Ik heb wel een foto hoe JJ er achteraf weer bij lag in de auto (let niet op de rommel!). Normaal gaat hij NOOIT liggen in de auto, zelfs niet na 3 uur rennen en 2 uur autorijden:

Door Prins J.J. op 25 juni om 17:18