HondenPage baasje Tom

Wat schreven de vrienden van Tom op het forum

Dobry schreef in Gillen en blaffen in het ov
Wat een mooie hond! Ja ik zou ook iets meenemen om op te knabbelen waar hij lang mee kan doen, misschien ook een dekje meenemen? Een vertrouwd speeltje?   En in het begin maar een halte en dit steeds een beetje uitbreiden.
Dobry schreef in Herplaatser laten wennen
Wat een lieverd is het! Niet te snel willen, dat kan een tijd goed gaan, maar ooit komt dan de terugslag.  Maar ze doet het dus al heel goed, knap hoor. Mijn eerste hond was een duitse herder, zij vond de bench ook heel fijn, als veilig eigen plekje, maar wel bleef het deurtje altijd open, zodat ze zelf kon liggen waar ze wil. 
Dobry schreef in Herplaatser laten wennen
" Dank voor alle reacties. In huis blijkt het echt een ramp. Ze is mega lief, maar ze kan nog geen 3m van je vandaan zijn. Ze heeft echt mega verlatingsangst.  " Poespoes idd heel normaal voor een herplaatser, zodra ze wat zekerder is over haar situatie en jullie weten wat je aan elkaar hebt, elkaar vertrouwen, wordt dat beter. 
Dobry schreef in Herplaatser laten wennen
Ah klinkt als een lieve hond, wat bovenstaande mensen al zeggen, een herder wil graag bij haar mensen zijn, dus alleen buiten zitten zou denk ik niet prettig voor haar zijn.  Nu ziet ze jou in het begin misschien nog niet als haar mens, in dat geval zou ik haar toch ook binnen houden, en haar laten bepalen waar ze wil zijn, op haar kussen, of een ander plekje. Als ze alleen buiten zit heb je toch minder contact met elkaar.  Belangrijk is langzaam aan laten wennen, eerst de uitlaatrondjes nog saai en kort. Het lijkt erop dat er misschien nog niet veel met haar gewandeld is?  Het kan zijn dat ze tegen onbekende honden uitvalt even kijken hoe dat gaat, daarom zou ik haar als je mensen of andere honden moet passeren haar kort aan de lijn, maar zo ontspannen mogelijk houden.       
Dobry schreef in Terug kerende blaasontsteking
Denk ook aan dingen als: nu de hond niet op koude tegels laten liggen, vaak genoeg uitlaten zodat ze goed kan uitplassen, bij dunne vacht nu even een jasje aan, het begint ook alweer vochtig koud te worden. Ook dingen als diarrhee kan een blaasontsteking veroorzaken.   Kan je niet vragen of de echo doorgestuurd kan worden aan de specialist?    
Dobry schreef in Heftige oogontsteking?
" Bellen ga ik zeker. Ik zit inmiddels echt met m’n handen in het haar…    De eigen dierenarts gaf aan gewoon te blijven doorsmeren en dat het even tijd nodig heeft, maar ik merk aan alles dat de zalf niet de oplossing is.  Hij heeft overigens circa twee weken geleden een antibiotica kuur voor ontstekingen in zijn darmen (voedselallergie) afgerond. Mijn gevoel zegt dat dit samenhangt met elkaar. Wellicht een na effect van deze antibioticakuur? Lage weerstand?   Ik kan mezelf inmiddels wel 100 vragen stellen over waarom en hoe nu verder, maar frustreer me voornamelijk over het feit dat ik na 6 dagen nog veel te weinig vooruitgang zie… " natascha ik denk dat je gelijk hebt en dit met elkaar te maken zou kunnen hebben, misschien icm met sommige andere dingen?. Per slot zit een groot deel van het immuunsysteem in de darmen. Dan zou ik ook naar een goede voedingsdeskundige uitkijken om met het juiste voer voor je hondje te beginnen. 
Dobry schreef in Heftige oogontsteking?
Ook benieuwd hier wat de dierenarts zei. Is er al onderzocht wat de oorzaak kan zijn? Hou ook rekening met bijv roken in huis, een (geur)kaars, dingen als febreze e.d. neem alles onder de loep, is er iets nieuw geverfd etc. etc.    Je kunt de ogen voorzichtig wassen idd met afgekoelde kamillenthee, of kompressen met afgekoeld water met aloe vera gel.Iets wat verzacht.  
Dobry schreef in Advies gevraagd
" Bedankt voor je antwoord, ik denk dat jij de situatie wel goed begrepen hebt. Komt inderdaad door een overload, de grens is gewoon soms moeilijk te bewaken. Maar daarom dat ze nu ook zeldzaam zijn, de meltdowns, omdat we op de goede weg zijn. Maar inderdaad gaat het dan om de hond die in de situatie zit. 'Ergens anders zijn frustratie uiten' is normaal op voorwerpen, dus dat is al een stuk beter. Hij gaat normaal ook zelf van mij en de kinderen weg als hij boos wordt. De kinderen zien zijn boosheid nooit, hoogstens het begin, en hij raakt mij met geen vinger aan.  Dingen waarin hij zich fysiek kan uiten heeft hij al, een vorm van meditatie dat werkt voor hem ook. Voedingspatroon vind ik interessant, daar weet ik niets van? Kun je daar meer over vertellen?   " Joke Ik denk dat we daar nog erg aan het begin van staan. Maar dat er een relatie is tussen dat wat je eet en hoe je je gedraagt, hoe je je voelt, lijkt toch duidelijk. Dr. Michael Greger bijv. heeft een site waar hij studies aanhaalt over alle mogelijke (voedings) onderwerpen Fighting Autism Brain Inflammation with Food (nutritionfacts.org) Why Broccoli is the Best Food for Autism (nutritionfacts.org) The Causes of Autism and Treating it with Diet (nutritionfacts.org)   Het schijnt wel zo te zijn dat sommige autisten erg "moeilijk" zijn met hun eten. Maar volwassenen zouden moeten inzien dat het logisch is, dat voeding en hoe je je voelt, met elkaar te maken hebben. Dit is ook een interessante link, over koemelkprodukten Autism and Casein from Cow’s Milk (nutritionfacts.org)  
Dobry schreef in Advies gevraagd
Het belangrijkste nu, is denk ik, ziet je man in dat dit zo niet verder kan. Ik hoop zo dat jullie een goed gesprek hadden.   Is het niet zo dat voor een meltdown een overload komt? Al is dat misschien niet helemaal duidelijk wanneer het overslaat, ook voor degene zelf niet. Anders zou hij tijdiger kunnen ingrijpen.   Maar heel eerlijk, een hond die zo gestressed is, dat hij bij degene die hij zou moeten kunnen vertrouwen een deemoeds/angst plasje doet. Is dat al niet veel te ver gegaan? Niet alleen deze keer dat het tot een uitbarsting kwam van je man. Maar ook alle andere keren dat er stress is, maar niet zover gegaan is. Een hond is heel gevoelig, voelt alles aan.   Het is geen teken van zwakte als je man voor de hond opkomt en hem een veilig plekje kan bezorgen, ook als dat plekje bij andere mensen is. Het vereist juist veel zelf kennis en inzicht.   Blijft natuurlijk het punt dat hij dan ergens anders zijn frustratie gaat uiten. Dus er moet zeker iets veranderen. Het boxen lijkt me goed, maar ook bepaalde yoga, meditatie, zelfbeheersing leren. En niet te vergeten een goed voedingspatroon is voor autisten heel belangrijk. Aangezien daar een relatie is.       
Dobry schreef in Update Nala
Fijn dat je ons op de hoogte houd   Wat bedoel je met een roedeltraining voor de baknijd?   Ik zou voor veiligheid gaan, de hond gewoon alleen laten eten, ergens op een rustige plek, waar niemand bij is. Geen geoefen met handen en mensen bij haar etensbak. En als je dochtertje eet, dan alleen iets aan tafel, niet een snack in haar hand terwijl de hond rondloopt. Gewoon zorgen dat er geen onveilige situatie is tussen die twee.
Dobry schreef in Ontsteking aan einde dikke darm
" Hoi, Ik maak mezelf zorgen over dat de waardes van de alvleesklier hoog zijn terwijl het in het begin normaal was. En nu te hoog zijn. Mijn vraag is meer kan t in verband staan met elkaar? " leanne ik denk wel dat het in verband kan staan, alvleesklier en darmen communiceren met elkaar. Als er bijv een bacterie in de darmen kwam die er niet thuishoort zal er een ontsteking ontstaan (kan natuurlijk ook door andere oorzaken komen). En daar reageert dan oa de pancreas weer op. Als je samen met je arts kunt uitvinden wat de oorzaak is,  in het geval van een bacterie is het goed dat je een ab kuur gekregen hebt. Daarna  dan misschien een goede voedingsdeskundige raadplegen,  en dan zouden de waardes weer goed moeten worden van zowel alvleesklier als darmen.  Makkelijk gezegd natuurlijk, het is soms een heel gepuzzel en gezoek, maar laten we hopen dat het met de ab kuur snel beter gaat. Hou ons op de hoogte als je wil en maak je niet gek, al begrijp ik dat best.      
Dobry schreef in Verschil chiropractor en orthomanueel dierenarts
" Wil Dobry niet afvallen maar zou voor de orthopeed gaan mits je daar het geld voor hebt. " Anouk van Botty o ik ben niet tegen een orthopeed, maar ik denk niet dat deze naar het grote geheel kijkt? Wat misschien ook niet altijd nodig is, maar als het mijn hond was zou ikzelf in dit geval proberen een goede chiropracter (dus niet zomaar een kraker) te vinden.  Maar zoals gezegd, het beroep chiropracter is niet beschermd, daarom moet je wel eerst vragen stellen en weten wat het beroep precies inhoud. 
Dobry schreef in Verschil chiropractor en orthomanueel dierenarts
" Op de röntgenfoto's is op 1 plek in de rug spondylose te zien. Op de L1. Dat is precies de plek waar ze een tijd geleden steil achterover op een scherpe stenen rand is gevallen. Natuurlijk moet die plek niet gemanipuleerd worden, maar het kan zijn dat het ook invloed heeft op de andere wervels, doordat ze moest compenseren. Om het een beetje ingewikkelder te maken is er ook wat gezien in de knie van haar linker achterpoot. De schuiflade test was echter negatief, zelfs onder narcose. Van de heupen zijn ook foto's gemaakt. Die waren goed. De dierenarts kan zelf verder niks doen, behalve medicijnen geven. Hij adviseert dus, of een orthopeed voor de knie of iemand die de rug behandeld.  " Balto waar een goede chiropractor, wat dus iemand is die 5 jaar aan de universiteit gestudeerd heeft, en die werkt aan het geheel, dus en  de knie, en de rug, het hele zenuwstelsel, aan moet voldoen, wordt hier uitgelegd, door iemand die zelf een afgestudeerd chiropracter is.  Er wordt uitgelegd wat chiropractie is, en welke vragen je moet stellen. How to Recognize a Good CHIRO?! (youtube.com)      
Susanne schreef in Welkom Flynn! Update 27-8
Het zou zeker te maken kunnen hebben met stress, ook al zie je het niet in het gedrag terug. Ten eerste is een verhuizing een hoge stressfactor (hij heeft alles waarmee hij bekend en mee opgegroeid is achtergelaten om bij jullie te komen, waar hij te maken krijgt met nieuwe routine, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe indrukken,  enz.), vervolgens kwam er ook nog een vrij vlotte verandering in het voer, daarna de giardia besmetting en de panacur behandeling, wat beiden weer een aanslag heeft op het lichaam.. Dat doet allemaal nogal wat met een lijf, en Flynn is nog erg jong. Een lichaam heeft tijd nodig om van alles te kunnen herstellen. Ik zeg niet dat de klachten van Flynn geen medische oorzaak hebben, maar stress kan lichamelijke klachten geven of verergeren. Het is aan jullie om te bepalen of je verder onderzoek laat doen, toch ander voer probeert of dat je juist je activiteiten aanpast om te ontdekken of dat van invloed is op zijn klachten (maar doe het niet allemaal tegelijkertijd!). Stapje voor stapje, heel belangrijk! Je wilt heel graag en dit ras wilt ook heel graag, alleen in deze periode is rust gewoon heel erg belangrijk. En daarmee bedoel ik niet dat een puppy 20 uur per dag slaapt, ontspanning vind je ook in bepaalde activiteiten.. In geborgenheid en veiligheid de wereld ontdekken. Er hoeft nog niets, training kun je altijd nog mee beginnen. Helemaal als Flynn zich niet helemaal goed voelt. Geniet van dat hij er nu is, leer elkaar kennen, meer hoeft nog niet.   Fijn om te lezen dat hij het verder zo goed doet! Ik hoor ook positieve verhalen over z'n broer, goede fokker. Heerlijk dat er weer een viervoeter in je leven is, waarmee je opnieuw mag leren en ontdekken! En houd in je achterhoofd dat wat werkte met Penny heel anders kan werken bij Flynn. Ander hondje, ander ras, het gaat anders zijn. En dat is juist goed/mooi. Mooie foto's maak je, heerlijk hondje om te zien, en ik volg graag jullie updates! 
Dobry schreef in Honden niet laten spelen in zeeschuim
" Ik eet geen vleesvervangers meer, en waarom zou ik peilvruchten en linzen eten, peulvruchten dat lust ik nog wel, maar linzen ieeeuw... " yooop hihi inmiddels vind ik linzen met bijv.quinoa en groenten als een soort soepje, bijv. best lekker. Je smaak verandert ook vind ik. Vleesvervangers eet ik ook zelden, dat is meer bedoeld denk ik, voor iemand die wil wisselen van vlees naar vegan eten, dat het niet een te groot verschil is met wat ze gewend zijn.   Linzen en peulvruchten zijn een goede eiwitbron, maar bevatten ook vitaminen, mineralen en vezels, vandaar. Je kan ze ook in een smoothie verwerken, dan merk je er niet zoveel van.  
Dobry schreef in Honden niet laten spelen in zeeschuim
Goede waarschuwing, erg triest dat dit zo is. Ik heb als kind juist heel veel plezier gehad met zeeschuim, en mijn eerste hond vond het ook altijd geweldig. Ik vraag me af hoe lang het allemaal nog door kan gaan, ooit is "alles" vol gif? Wat dan... ik hoop dat we nog iets kunnen doen.   Wb vleesvervangers idd kijken naar wat er in zit, er is een hoop rotzooi te koop, vol zonnenbloemolie en E-nummers. Maar ook je darmfunctie, de darmbacterien, kunnen in het begin nog niet gewend zijn aan bijv. peulvruchten, linzen e.d. dan krijg je winderigheid, voorzichtig aan dus, langzaam beginnen.
Susanne schreef in Welkom Flynn! Update 27-8
Wat goed nieuws! Van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe aanwinst Melissa, het pupje waar je zoveel klik mee voelde  ik wens je heel veel geluk en ontzettend veel mooie (leer)ervaringen toe! We zullen elkaar vast nog wel zien als je wilt gaan speuren (erg leuk). Geniet ervan, opnieuw een hondje in je leven waar je actief mee mag zijn. En als we eerlijk zijn, heeft Flynn het ook getroffen met jou/jullie! Heel veel plezier met ophalen vandaag! 
Dobry schreef in Lotus aan de wandel in het bos. Balou R.I.P., Lotus en kat Nemo.
" Loca is als kruising idd erg goed gelukt zowel haar uiterlijk als haar karakter. De herder in haar komt duidelijk naar voren, ze is druk doende met iedereen bij elkaar te houden. Als ik nog de kracht had om een grote hond onder controle te houden dan wilde ik een Loca. Mijn kleinzoon is gek op haar, als hij haar tijdens een uitje ook maar even uit het oog verliest is hij gelijk in paniek. Loca heeft een heerlijk leven bij mijn dochter en haar gezin, de tijden dat ze thuis zijn scharrelt Loca op het terrein rond. En als mijn dochter en haar vriend werken past de andere oma op en anders gaat ze met de hondenuitlaat service mee. Bij uitjes gaat ze als het ook maar even kan mee, zowel mijn dochter als haar vriend zijn honden mensen. " Marga en de honden Balou R.I.P. en Lotus. Een beter leven kan een hond zich niet wensen
Dobry schreef in Lotus aan de wandel in het bos. Balou R.I.P., Lotus en kat Nemo.
Wat een mooie hond is Loca ook! Geweldig zo`n vriendschap tussen kind en hond. Heerlijke foto`s.
Dobry schreef in Lotus aan de wandel in het bos. Balou R.I.P., Lotus en kat Nemo.
goed aangepakt met Lotus en het overlijden van Balou. Ja het gemis blijft, de ene keer erger dan de andere keer. Mooie foto`s weer!
Dobry schreef in Hij weet er de weg! Herfst in de Eifel-
Veel plezier op vakantie! Leuk zeg een zwarte ooievaar!   Hoornaars zie je hier (Nedersaksen) ook regelmatig, soms ook binnen, maar als je dan gewoon alles open zet zijn ze ook weer snel weg. Ze zijn niet agressief gelukkig.
Dobry schreef in Dag Kaylo
Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Kaylo! Je verhalen over hem en Tika weet ik nog, wat een prachtige honden waren het. Ik schrik er ook van,ook dat Tika overleden is, had ik niet meegekregen. Nogmaals heel veel sterkte.
Susanne schreef in Pup poept ineens snachts binnen
Teddy, is er iets veranderd in jullie omgeving of jullie dagelijkse patronen? Sommige honden krijgen wel eens last van diarree door stress.  Zoals je de klachten van je hond omschrijft, en zoals ze nu is in haar doen en laten (actief en vrolijk), zou ik niet per se naar de dierenarts gaan. Ze heeft verder geen andere klachten behalve de wisselende ontlasting, toch? Dan zou ik de ontlasting laten onderzoeken bij 't Woud (scheelt weer een consult van je dierenarts en eventueel onnodig uitgeschreven medicatie). Als blijkt dat de ontlasting volledig schoon is, dan zou ik verder kijken. In eerste instantie naar voer, maar als dat geen verschil maakt, dan zou ik ook kijken naar jullie structuur. Honden zijn heel erg gebaat bij structuur. Is er iets veranderd in jullie structuur, of is het juist nodig iets te veranderen in jullie huidige structuur? 
Dobry schreef in Langslopende mensen
@Dobry tot welke leeftijd heeft jouw maatje dat gedaan? " Fine hmm precies weet ik het niet meer, ze is ook een herplaatser en we kregen haar pas met 6 jaar. In elk geval ging het best snel, consequent naar binnen als ze ging blaffen (je kon haar ook niet meer bereiken met de stem als ze eenmaal reageerde op de langslopende mensen, honden) en haar in elk geval niet toestaan bij het hek te gaan zitten. 
Dobry schreef in Langslopende mensen
Jenna deed dit ook heel erg in het begin. Er zat niets anders op, dan haar alleen in de tuin te laten als ik er zelf ook bij ben om het gedrag te doorbreken. Inmiddels interesseert het haar niet meer en blaft ze niet meer naar mensen of andere honden die langslopen en kan ze alleen in de tuin (wat ze eigenlijk zelden wil, ze wil altijd daar zijn waar ik ben)
Dobry schreef in Hond en bezitagressie?
" De gedragsdeskundige dacht dat het te maken heeft met rangorde. Dat de hond boven de kinderen wil staan. Ik weet het even niet meer.  Hij gaf als tip dat de hond moet weten dat hij de laagste in huis is qua rangorde.  Daar lag de focus en tips op. " Jennifer dat (afhankelijk van hoe de hond dat dan duidelijk gemaakt zou moeten worden natuurlijk) lijkt me idd een achterhaald en mogelijk gevaarlijk advies. Wie was die gedragsdeskundige? De hond heeft ervaringen gemaakt, ook met kinderen en aan de hand van hoe hij zich voelt gedraagt hij zich. 
Susanne schreef in Moeilijk gedrag (blaffen, happen, onrustig)
Als het gaat om het blaffen binnen, puur om aandacht af te dwingen, zou ik daar een handeling tegenover zetten waar ze precies het tegenovergestelde mee bereikt, door een time-out te geven in een andere ruimte. Een ruimte wat prikkelarm is, waar ze veilig zit. Waar jij haar in principe kunt negeren, en het even kan loslaten. Belangrijk is dat als ze terug kalm is, je haar weer bij de roedel laat. Liefst in kalmte, als leider geef je immers zelf het voorbeeld. Daarnaast zou ik de hond aandacht geven tijdens momenten dat ze vanuit zichzelf al kalm is.   Wat het ongewenste gedrag buiten betreft, als het inderdaad voortkomt uit het feit dat je minder met haar kan ondernemen gezien haar ouderdom en de gebreken die daarbij komt kijken, zou ik op zoek gaan naar een activiteit waar ze haar energie in kwijt kan zonder haar lichaam te belasten. Neuswerk dus, laat haar maar puzzelen. Denk aan detectie, speuren, iets in die trant. Naast dat ze met neuswerk een hoop energie kwijt kunnen, maken honden ook nog eens hormonen aan die ze helpen te ontspannen. 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Ja of je probeert om niet continue stil te staan en het af te wisselen met een stukje samen lopen. Beweging reduceert spanning, en dan kun je als het goed is toch praten (zonder dat de hond alsnog je aandacht opeist). Je kunt het afwisselen met korte momenten van stilstaan en weer verder lopen als je signalen ziet die verandering in energie aangeven. Liefst dus weer in beweging komen vóór ze vervalt in blafgedrag. En die momenten van stilstaan probeer je steeds meer uit te breiden/langer te maken. Misschien zijn er nog anderen met een andere ervaring die ze willen delen, waar je misschien nog meer aan hebt. Ik houd het hierbij en wens iedereen nog een mooie dag! Geef jullie hond(en) maar een knuffel van mij ;-) 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Opvoeden is ook niet makkelijk. Leren hoe je een hond leiding moet geven terwijl er onder de hondentrainers nog een hoop mensen zijn die van de daken schreeuwen hoe een hond zich dient te gedragen en dat je moet optreden als baas zodra het mis gaat (vaak in combinatie met dat gebalde vuistje erbij, wat wordt daar in godsnaam mee bedoeld?) schept ook verwarring, is niet makkelijk. Is mijn ervaring tenminste... Dan is het vervolgens ook nog eens zo dat elke hond anders is en weer andere behoeftes heeft. Er zullen punten zijn waar je hond ontzettend goed in is en waar ze minder goed in is. Adje en Monkey zijn ergens ook tegenpolen van elkaar, wat voor haar werkt gaat weer helemaal anders bij Adje. Het is nogal een zoektocht, zo'n opvoeding. Maar met kinderen werkt het ergens net zo. Ergens zitten we allemaal in hetzelfde schuitje om zo maar te zeggen.. Laatst was ik met Monkey op een bruiloft die werd gegeven op een kinderboerderij. Er waren daar veel ouders met jonge kinderen aanwezig. Mensen die zich bezwaard voelden naar het bruidspaar toe om hun kind hun spanning te laten uiten tijdens de ceremonie (begrijpelijk ook) zonder dat ze hun kinderen veroordeelden om hun gedrag, want voor een peuter is aanwezig zijn op een bruiloft terwijl alles om je heen veel interessanter is héél erg moeilijk. Dat begrijpt iedereen. Dus liep de spanning of de verveling bij het kind op en vertoonden ze op dat moment niet het gewenste gedrag op de bruiloft, liepen al die ouders stuk voor stuk gewoon eventjes weg om hun kinderen een momentje van ontspanning te geven, voor de een was dat even op het fietsje mogen, de ander ging eventjes bij de dieren kijken, en daarna probeerden ze opnieuw om zich bij het bruidspaar te voegen en iets mee te krijgen van de bruiloft. Dat ging op die manier eigenlijk hartstikke prima en zo hing er daar een hele gemoedelijke sfeer. Ouders hadden er ook voor kunnen kiezen om hun kind het zwijgen proberen op te leggen en te blijven zitten waar ze zaten omdat ze niets van de ceremonie hadden willen missen, maar zo werkt het niet met jonge kinderen. Die worden dan juist onrustiger en zetten het op een gegeven moment echt wel op een brullen. Nu snap je misschien ergens de vergelijking met honden hè? Er is een situatie waarbij het onwenselijk is als ze het op een brullen/blaffen zetten, dus je zorgt er als ouder/leidinggevende voor dat er voldoende momenten tussen zitten waarbij even kan worden ontspannen om de oefening daarna voort te zetten. En je zal merken dat naarmate het kind of de hond ouder en volwassener wordt, je steeds minder momenten op hoeft te zoeken om ze even uit de situatie te halen en te laten ontspannen. Oefening baart kunst, op den duur kun je gewoon een gesprek voeren of naar een bruiloft gaan zonder dat je hond (of kind) moet ontladen. Daarnaast heb je wat je al zegt inderdaad ook zelf tijd nodig, om je hond te leren kennen en de signalen die ze laat zien, en om te leren hoe je daarop kan handelen. Je hebt tijd nodig om een goed team te worden samen. Geldt overal en voor iedereen. Het zal de een misschien makkelijker en sneller afgaan dan de ander, maar dat is nu eenmaal zo. Dat is met alles in het leven, toch?    Toevoeging: het verschil met kinderen en honden is alleen dat ouders over het algemeen iets beter aanvoelen in wat hun kind op dat moment nodig heeft (ook niet altijd, maar het hoeft ook niet altijd, dat is het mooie aan opvoeden) dan wat hun hond nodig heeft. Puur omdat we andere diersoorten zijn en anders communiceren. En honden blijven over het algemeen hun hele leven wel gebaat bij een leider. De ene hond wat meer dan de andere... 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Het is helemaal niet mijn intentie om aannames te doen. Ik ken jou en je hond niet, ik kan het niet beoordelen vanaf een scherm. Daarom geef ik ook geen concreet advies, van zo en zo kun je dit oplossen. Want ik zie niet wat er bij jullie gebeurt. Wat ik wel probeer te doen, is reageren vanuit het welzijn van de hond met hetgeen wat je hier deelt. Dat komt voort omdat in de huidige tijd van geen enkel ander dier zoveel verwacht wordt als van de hond. En je geeft zelf ook toe dat het een beetje jouw valkuil is (geweest). Dat geeft helemaal niets overigens, want je bent lerende en je staat open om hieraan te werken en een betere samenwerking met je hond te krijgen.   Honden leren onder andere van gedrag waar ze succes mee boeken. Vermoedelijk heeft jouw hond succes gehad met haar geblaf zodra jij met iemand op straat in gesprek was en weg bent gelopen omdat je hond begon met blaffen. Zo heeft zij een manier gevonden spannende situaties voor zichzelf op te lossen. Het is feedback van je hond naar jou toe dat zij in deze situatie meer leiding van je nodig heeft. En aangezien je vertelt (of het zo is weet ik niet hè, ik ken jullie niet) dat je het gevoel hebt dat je hond reageert van angst/onzekerheid zodra mensen in haar persoonlijke ruimte komen is het van belang die leiding te bieden zonder er druk op te leggen. Ik vind het belangrijk om daarbij werkelijk te accepteren dat honden dierlijk en instinctief gedrag kunnen vertonen en je daarbij niet langer bezwaard te voelen naar een ander toe. Want voel jij je als baas al bezwaard, dan komt er automatisch druk kijken bij je opvoeding en als je je hond onder druk zet, kan je de spanning verhogen. En die raken honden vaak kwijt door middel van gedrag wat wij mensen als onwenselijk ervaren. Zijn er handelingen waarbij je al geleerd hebt, hier raakt mijn hond spanning van kwijt? Of misschien vind je juist de oplossing door te beginnen met stukjes samen te lopen met de persoon met wie je een gesprek aan gaat, afgewisseld met stukjes stil te staan, zodat je hond daarin kan groeien en vertrouwen kan krijgen? Het is ontdekken wat voor jullie werkt.  Geldt voor mij en m'n hond ook. Als ik nog een voorbeeld mag noemen wat mijn eigen ervaringen betreft, dan heb ik een mechelaar als psychosociale hulphond opgevoed. Ik heb PTSS, en één van haar taken als hulphond is dat zij mij alert maakt wanneer mijn energie verandert en mijn spanning hoog oploopt. Dan mag ze mij overrulen, en mijn aandacht opeisen, zodat ik alert word van wat er bij mij gebeurt. Dan kan ik een momentje van ontspanning creëeren voor mezelf, in samenwerking met m'n hond. Dat helpt enorm en het geeft me heel veel beterschap. Ik houd ineens energie over voor andere dingen. Dus dat is zeer gewenst gedrag. Iets wat steevast beloond is geweest, waardoor m'n hond dit gedrag blijft herhalen. Maar het is tegelijkertijd ook een mechel, eentje die heel sensitief is en haar job wel heel erg serieus neemt. Voor haar maakte wel of geen hesje aan op een gegeven moment geen verschil meer, ze kon haar werk als hulphond niet altijd even goed loslaten. In winkels of andere gelegenheden vind ik het zeer wenselijk, maar als ik met haar rustig door een natuurgebied wilde lopen en haar vrij wilde geven, dan kon het vaker gebeuren dat zij bij mij aanvoelde dat ik niet helemaal ontspannen was en dwingend worden, terwijl ik gewoon even vrij wilde zijn (en geven!), en begon het ongewenst te worden. Het heeft overigens even geduurd voordat ik hierachter was hoor... Ik snapte lang niet goed hoe het toch kon dat ik mijn hond overal mee naartoe kon nemen zolang ze voor me aan het werk was, maar het in onze vrije tijd niet altijd even goed ging. Simpelweg negeren tijdens vrije wandelingen bleek bij ons niet de optie, dan bouwt m'n hond spanning op en duurt dat te lang, kan ze vervallen in ongewenst gedrag. Voor sommige honden werkt negeren overigens prima. En afstraffen was al helemaal geen optie, want er zijn volop momenten dat het gedrag wel zeer gewenst is. Dus ik moest een manier vinden om haar duidelijk te maken dat er momenten zijn waarbij ze vrij is en ontspanning mag vinden en mij mag loslaten. Daarbij heb ik heel goed moeten letten op haar signalen, wat laat ze me allemaal zien, dat kon al heel subtiel beginnen, en ik heb moeten leren inspelen op de juiste momenten. Belonen wanneer ze me losliet bijvoorbeeld ipv wanneer ze aandacht voor me heeft. Er zullen genoeg hondeneigenaren en trainers zijn die me voor gek verklaren, maar mijn hond en ik hebben onze eigen weg moeten vinden. Bij onze stichting ben ik de eerste die daar met een mechel als hulphond gekomen ben. Dat kun je niet vergelijken met bijvoorbeeld een labrador waar veelal mee getraind wordt. Het gaat bij ons gewoon net iets anders, maar het gaat goed. Al was het een uitdaging en een heel leerproces voor mij; ze is precies de hond die ik nodig heb op dit moment in m'n leven ... En vanuit die ervaring en gedachte, probeerde ik je te adviseren om zelf open naar je hond te gaan kijken, en te ontdekken wat wel voor jullie werkt. Juist met de bedoeling om dat te doen zonder te veroordelen of aannames te hebben, en ik adviseer je om dat zelf ook niet langer te doen.