Update Nala

Met verdriet in mijn hart wil ik toch dit bericht even plaatsen, hoewel nog helemaal niet zeker is hoe en wat we gaan doen. We willen toch alvast kijken of we informatie kunnen vinden die ons kan helpen. Het gaat om het volgende. Onze Nala hebben we half juli 2020 mogen ophalen met twee maanden. Wat een prachtige hond, we zijn helemaal blij met haar. Toch... merken we steeds meer en meer twijfels om een aantal dingen. We wisten waar we aan begonnen. MAAR... de knoop is echter doorgehakt door aanvullende informatie van de fokker.

Waar gaat het om?

Nala heeft vanaf het begin af aan heel erg veel problemen gehad met bak- en botnijd, dit kwam doordat de fokker de pups nooit apart heeft gevoerd, maar alles in één bak heeft gegooid (en dat met 9 pups). Met als gevolg dat Nala constant het gevoel heeft te moeten vechten. Dit hebben we nu er relatief af kunnen halen door haar op een andere manier te voeren en te belonen. Dit was al een heftige strijd en heeft het heel veel energie gekost.

Nu is Nala behoorlijk aan het puberen zoals alle andere honden. Echter is daarbij het geblaf ook ontstaan. Waar ze eerst gewoon vooral keek wie bij de deur stond (bij het raam kan je dat zien), is het nu een drukte van jewelste. Mevrouw gaat bij het geringste geluid aan de blaf en wordt heel druk. Dit is nu al een paar weken zo en dit krijgen we met geen mogelijkheid gecorrigeerd. Ook wordt het met de dag/week erger en erger hebben we het idee.

Het vervelende hiervan is dat de fokker ons toegezegd had dat het géén extreme blaffer zou zijn en dat het blaffen heel goed af te leren was. Tot zover zien wij zelf géén resultaat met als gevolg heel veel frustratie die we zo min mogelijk laten zien en zo min mogelijk proberen te laten voelen aan Nala.

Voor mij persoonlijk betekent dit ook ontzettend veel geluidsprikkels waar ik niet goed tegen kan inmiddels. Alles galmt na, terwijl ik doof ben. Soms is het zelfs zo erg dat ik, zonder mijn cochleair implantaat, het kan 'horen' aan de andere kant van de woonkamer.

We hebben nu geprobeerd de fokker te bereiken en die heeft gezegd eens langs te willen komen om te kijken wat zij kunnen doen. In de tussentijd heb ik ook met twee andere mensen gesproken die ook een Japanse Spits hebben. Bij de één is het een zusje van Nala, die blaft ook stevig maar is nu ook loops, dus is dat allemaal sowieso al wat lastiger. Maar bij de ander is de de hond morgen twee jaar en begint het blaffen nu maar IETSJE af te nemen. En ook bij haar werd beloofd dat het géén blaffer zou zijn (dezelfde fokker). In het begin had ze nog het idee dat ze een tweede Spits bij zou nemen, maar die woorden neemt ze nu terug.

Wat kan ik nu nog doen? Wat kan ervoor zorgen dat ik meer rust krijg? Dat ik de prikkels weer als normaal kan verwerken? Als dit zo blijft, kan ze voor mij (ben ik bang) geen assistentiehond worden en daar ben ik heel bang voor. Hoewel ik uiteindelijk ook een keuze moet maken in wat goed voor mij/ons is en wat goed voor Nala is.

Als je geen gecertificeerde hulphond hebt aangeschaft dan is blaffen best normaal voor ergens gekocht. Honden communiceren op die manier zoals wij praten. Wij leren het gedrag dus aan dat er niet geblaft mag worden. Wat zeer onnatuurlijk is voor hond om dit niet te doen. Zaak is om er achter te komen waarom ze blaft. Wilt ze spelen? Wandelen of roept ze pas op gevaar? Misschien zou je gedragstherapeut erbij kunnen halen die beter kan beoordelen waar het blaffen vandaan komt, zodat je er beter mee aan de slag kunt. https://www.licg.nl/honden/gedragstherapie-voor-de-hond/

Even alleen gericht op het blaf probleem.

Je kan haar een commando leren om juist te blaffen, op die manier is het makkelijk aan te leren om te stoppen met blaffen. Dan zal ze dus sneller stil zijn als ze spontaan begint. Succes.

Ik heb Nala vanaf pups af aan, ik zit bij een hulphondenschool waarbij je de hond zelf opleidt met de hulphondentrainer. :)
Ze blaft om alles, dus geen flauw idee waar het precies vandaan komt en wat ze daardoor wil. In het begin was het vooral blaffen omdat ze moest plassen. En was het dus een 'plasjesblaf'. Nu blaft ze om alles. Zelfs als er iemand te dicht op het raam langsloopt en ik al gezegd heb dat er geen gevaar is o.i.d.

We belonen haar ook als ze weer stil is. Maar dat helpt voor geen meter op dit gebied, lijkt wel.

Het ras Japanse spits staat er wel bekend om dat ze erg kunnen blaffen en luidruchtig kunnen zijn, en ook waaks zijn.

Natuurlijk kan elke hond met een stukje opvoeding dit in toom houden, maar het is wel moeilijker bij een hond die van nature al veel wil blaffen.

Is dit nestje speciaal gefokt door een stichting of zo, of door een fokker die fokt met bepaalde bloedlijnen waarvan hij verwacht dat er pups uit komen die geschikt zullen zijn als therapiehond?

Wat voor training heeft je hond ondertussen al gehad?

Wat doe je zo op een dag met je hond?

Ik neem het mee, dank je Fresta.

" Ik heb Nala vanaf pups af aan, ik zit bij een hulphondenschool waarbij je de hond zelf opleidt met de hulphondentrainer. Ze blaft om alles, dus geen flauw idee waar het precies vandaan komt en wat ze daardoor wil. In het begin was het vooral blaffen omdat ze moest plassen. En was het dus een 'plasjesblaf'. Nu blaft ze om alles. Zelfs als er iemand te dicht op het raam langsloopt en ik al gezegd heb dat er geen gevaar is o.i.d.We belonen haar ook als ze weer stil is. Maar dat helpt voor geen meter op dit gebied, lijkt wel. "

Sofie & Nala

Welke fokker heb je haar vandaan als ik vragen mag?

Klopt, maar de fokker gaf bloedserieus aan dat het heel makkelijk af te leren is. Waar wij nu dus met onze neuzen op de feiten worden gedrukt.

Ik train bij Bultersmekke en daar mag je in principe zelf je eigen hond uitzoeken. Zij hebben meegedacht en gaven ook aan: oeh, kleine blaffer. Ik heb toen aangegeven dat dat inderdaad was, maar dat de fokker heel eerlijk heeft aangegeven dat het goed te doen is om dat makkelijk af te leren. Dat was de overtuiging die ervoor zorgden dat wij ervoor zijn gegaan.

Ze kent de basis in principe al heel goed, alleen gaat ze nu ook nog door de puberfase waardoor alles sowieso lastiger wordt.

Dan zit je misschien niet in de juiste opleiding en moet eigenlijk hun meer gaan vragen hoe dit op te lossen. Immers is de slogan...... kies je eigen hond en wij leiden hem/haar op als gedegen hulphond.

Tsja.. Ik kan niet zeggen dat dit me verbaasd. Het is een waaks ras, dit staat ook zo beschreven in de rasbeschrijving. Met een beetje nadenken of meer onderzoekwerk, had je kunnen weten dat dit gepaard gaat met blaffen. Dat een fokker zegt dat het geen blafferds zijn, kan hij onmogelijk weten van te voren. 

Ik zou er misschien als eerst voor zorgen om de ramen te blinderen zodat ze niets meer kan zien. S nachts zou je een White noise geluid aan kunnen zetten (vanuit de radio of vanuit een White noise apparaat) zodat dit geluid de buiten geluiden wat kan maskeren. 

Verder is de tip om het blaf commando aan te leren, een goede. Mijn beide honden kennen dit commando ook, en weten ook wanneer ze moeten stoppen. Maar ik heb 2 herdershonden, die blaffen ook als er iemand langs loopt of wanneer de deurbel gaat. Het hoort eenmaal bij het ras en dat is iets wat ik maar te accepteren heb. 

Wat voor assistentie taken moet je hondje dan straks kunnen?

Wat verwacht je dan eigenlijk van de fokker?

Dat hij je tips geeft hoe je met het gedrag moet omgaan, het hondje terugneemt, een trainer voor je zoekt o.i.d.?

Ik heb zelf ook 2 honden, waarvan het kleine witje drukker en luidruchtiger is dan de grote zwarte.

Mijn kleine hondje wordt in juni 2 jaar, hij is ondertussen wel wat beter opgevoed en weet zo'n beetje hoe hij zich moet gedragen.

Maar alsnog is hij veel meer aanwezig dan de grote hond, dat zit er gewoon in.

Wel kent hij het commando "klaar" , als je dat zegt weet hij dat hij stil moet zijn (wil niet zeggen dat hij dan altijd meteen luistert )

Alsnog is het wel handig als ze een woord kennen dat ze weten dat ze stil moeten zijn.

Ik had een mopsie, die deed dat ook. Compleet normaal vind ik. Mijn "design: herplaatser die blaft alleen bij geluiden die hij niet kent en de hond van de overburen als ze op het balkon staan en hun hond heeft even feestje met de straat Ik vind dat best gek, dat hij niet blaft.

Ik ga mee met Pascale. Spitzen blaffen nou eenmaal graag, het is jammer dat je er van uit ging dat het helemaal af te leren zou zijn (wat de fokker zei). Is toch wel een beetje de aard van het beestje (uitzonderingen daar gelaten). 

Ik waarschuw kopers van mijn ras ook altijd, het is echt wel in goede banen te leiden hoor. Maar het blaffen krijg je er echt niet helemaal uit. 

Je hebt nu een puber, dan kan het sowieso wat erger zijn. Wat bij mij heel erg helpt is zelf de rust bewaren 

Corrigeren heeft ( bij die van mij) in ieder geval geen zin. Dan worden ze alleen maar weer opgewonden en blaffen ze door (Aila vooral). 

Ik keer haar de rug toe of loop weg. Ik neem zeg maar de reden weg waarom ze blaft. 

Dinja is bijv wat waakser en blaft wel eens door het raam, ik roep haar dan heel rustig bij mij en beloon haar voor het ‘ vertellen’ wat ze heeft gezien. Zij wordt rustig en het blaffen houdt op. 
( als het echt druk is buiten doe ik de gordijnen even dicht). 

als in plaats daarvan ga roepen dat ze stil moet zijn dan wordt ze meer opgewonden en gaat ze juist harder naar buiten blaffen... 

het is soms ook een beetje zoeken hoor en bovenstaande voorbeelden zijn redelijk specifiek. 

maar wellicht heb je er iets aan. Zou het jammer vinden als dit het assistentie hond zijn in de weg zou staan. Maar snap goed dat je er last van hebt als je snel last van prikkels hebt. 

Hopelijk kan de fokker ook nog iets betekenen hierin. 

Lieve reageerders,

Laat ik vooral even duidelijk zijn dat Nala best mag blaffen, maar niet zo schel en hard zoals nu gebeurt. Ze kent commando NEE en 'AH' heel goed, maar tijdens het geblaf reageert ze daar helemaal niet op. Als toekomstig assistentiehond kan ze dat gewoon niet doen, ook al ligt haar blafgedrag vooral hier in huis te wezen.

Wij hebben gelezen dat het blaffers zijn, maar zijn op bezoek gegaan omdat we wel geïnteresseerd waren maar eerst zeker wilden weten hoe het zat. De fokker heeft aangegeven dat het ontzettend goed af te leren is. Hadden we dit (haar extreme blafgedrag) nu geweten, dan waren we op zoek gegaan naar een ander ras.

Natuurlijk, blaffen hoort bij honden, het is niet dat ik dit compleet wil afleren. Maar het moet te handelen zijn en daar zit de kern nu. En ja... haar puberfase helpt haar ook niet uiteraard.

@Sylvia: ik hoop inderdaad tips te krijgen, ze hoeft Nala niet terug te nemen want we gaan er alles aan doen om te kijken en ervoor te zorgen dat het weer hanteerbaar wordt, wat wil zeggen: attentieblaffen totdat ik zeg dat ze moet stoppen.

@Pascale: wij hebben top-down-buttom-up gordijnen hangen en momenteel hangt deze zo laag/zo hoog dat ze niks kan zien. Dit helpt haar wel bij het rustiger worden als in niet meer zo snel op de stoelen (waar ze overigens wel op mag) springen om te checken wat er gebeurt, maar het geblaf blijft heftig.

@Marijke: De rug toekeren hebben we uiteraard ook geprobeerd, we belonen haar ook of roepen haar bij ons om inderdaad ook om aan te geven dat ik ook gezien heb wat zij gezien heeft. En ja, het is jammer dat ik op de fokker heb vertrouwd, maar soms denk je niet beter te weten. Ik probeer uiteraard zoveel mogelijk ontspannen te blijven, maar we hebben soms het idee dat Nala daar juist gebruik van maakt.




Anyway: laat even duidelijk zijn dat ik haar niet zomaar aan de kant zet. Ik wil er alles aan doen, want ze is mijn schat en ik ben heel trots op haar verder (los van het extreme geblaf dus). We hebben nog geen privé-trainer tot zover en corona helpt natuurlijk ook niet mee waardoor we geen cursussen hebben kunnen doen de afgelopen weken. Volgende week beginnen we weer.

Ben trouwens benieuwd wat je hiermee precies bedoelt qua opleiding? Want BMA is wel zeer zeker gecertificeerd en mijn trainer is echt ontzettend fijn verder.

Ik zou iets beter luisteren naar wat Marijke heeft te zeggen. Elke hond is anders ondanks hetzelfde ras of ras beschrijving. Gewoon blijven proberen wat wel werkt als er last van hebt. En altijd moeilijk om het geduld niet te verliezen, geloof me. Wie dan ook hier? Heeft daarmee te maken gehad. Maak een filmpje voor je trainer, zo die kan beter kan beoordelen welk gedrag jouw hondje vertoond.

Dat is wat ik las op de website en facebook maar niet iedere hond is geschikt als hulphond. Voor mensen die blind zijn kun je geen Jack Russel nemen. Die komt de krant niet brengen bij wijze van spreken Dat bv weer wel kan met een Herder kan. Maar jij bent slechthorend toch, van wat ik begrijp? Dus wat is het doeleinde waarom je deze hulphond wilt. En zit het probleem in het klagen van de buren? Ik woon gelukkig ergens ondanks mijn te kleine keuken waar ik nog niet weg wil. Vaste buurtjes en we helpen elkaar.  Er zijn vele wegen naar Rome om zo maar te zeggen.

Heb je een mailtje gestuurd.

Ik wil je even helpen om te relativeren. Bijna alle honden blaffen. Ik heb een labrador, 0,0 waaks, maar ze blaft wel als de postbode langskomt want dat is spannend. Ik proef een beetje dat je teleurgesteld bent in de fokker en misschien ben je wel bang dat je de verkeerde raskeuze hebt gemaakt. Ik denk zelf dat je hond heel veel fijne eigenschappen heeft, je hebt immers niet voor niks voor haar gekozen. Met een andere fokker en een ander ras, had je weer andere problemen gehad waar je tegenaan zou lopen. Het gras is níet groener aan de overkant. Ik hoop dat je het wil blijven proberen met Nala. 

Je hond is nu in de puberteit. Dat is soms om knettergek van te worden. Bij de puberteit hoort ook dat er meer op prikkels gereageerd wordt, wellicht dus ook prikkels bij het raam. Ik denk wel dat het kan verbeteren. Het blaffen zal niet helemaal weggaan, maar is wel om te buigen naar “normaal blaffen”. Waar je bij een hond gewoon mee te dealen hebt. Dingen die je kan proberen:

- situaties in scène zetten, iemand langs het raam laten lopen en belonen als ze haar rust vindt. De deurbel meerdere keren per dag oefenen.

- je huiskameropstelling veranderen. Minder zicht op het raam. Een periode lang achtergrondmuziek opzetten zodat je hond minder geluiden hoort. 

- het gedrag ombuigen. Haar leren om een speeltje te pakken als er iemand langs het raam loopt. Dit kan je ook oefenen door het in scène te zetten.

- de emotie van de hond veranderen, met brokjes strooien elke keer als er iemand langs het huis loopt en ze wil aanslaan. 

- ik las dat je ‘eh’ en ‘nee’, gebruikt. Dit werkt vaak avérechts bij blafgedrag. De opwinding wordt vaak groter. Misschien jouw frustratie ook waardoor je harder ‘nee’ gaat roepen, en je hondje denkt: ohhh baasje blaft mee! Het klinkt heel krom, maar bij al mijn honden tot nu toe werkte het beter om de hond gerust te stellen. Bij de eerste blaf gelijk bij ze komen zitten, rustig tegen ze praten “ja dat heb je goed gezien, daar loopt iemand”. Het is vooral belangrijk dat je het geblaf zo snel mogelijk doorbreekt. Blaffen werkt zelfbelonend. Honden maken fijne stofjes in de hersenen aan tijdens het blaffen. Daarom werkt het vaak niet om het gedrag te negeren.

- Kijken of je hond wel genoeg uitdaging heeft om haar ei kwijt te kunnen

- Als uiteindelijk echt niks, nada, noppes werkt, kan je altijd nog verhuizen naar een rustigere omgeving. 

Ik hoop dat je de moed weer kan vinden. Het zou zonde zijn om je hulphond weg te moeten doen. 

Ik zie wel vaker een niet zo handige match als mensen een hulp hond kiezen. Ik snap ook niet goed dat je daar niet wat beter begeleiding bij krijgt van de stichting, Mijn ras wordt bijvoorbeeld steeds vaker ingezet als hulp hond voor mensen met autisme terwijl het een heel nerveus, blafferig en gevoelig ras kan zijn. Veel fokkers raden het af maar er zijn ook fokkers die ze er perfect voor vinden en ze dus wel verkopen als hulphond ondanks de rasbeschrijving. En dan zie je inderdaad mensen worstelen en tegen dingen aanlopen. Maar daar heb je nu natuurlijk niets aan. Qua afleren van het blaffen heb ik ze hier het commando stil geleerd. Door ze express te laten blaffen en zodra ze stopten dat te belonen en daar vervolgens het woord stil aangekoppeld. Maar ook hier blijft het een vocaal zetje. Blaffen in huis heb ik wel afgeleerd alleen de deurbel is hier nog wel een ding.

Klare wat heb jij voor ras dan?

Australian Shepherd 

Ik weet niet of het een beetje neerbuigend bedoeld was, maar ik zit al hoog in mijn tax en zo lees ik hem momenteel. Denk dat je dat zo niet bedoelt sowieso. :-) Ik ben op dit moment vooral heel moe door alle prikkels die ik ervaar.

Ik ben echt blij met alle reacties, ook al werken ze me een beetje tegen gezien mijn lange verhaal. Alles wat wordt gedeeld qua tips ben ik blij om want dat biedt soms nieuwe perspectieven. Nogmaals, ik wil Nala niet kwijt en zal er daarom alles aan doen. Filmpjes hebben we inmiddels ook doorgestuurd. Mijn trainer heeft morgen een bijscholing m.b.t. blafgedrag en gaat kijken of ze aan de hand daarvan ook tips kan delen. En ik zie haar dinsdag weer in real life. Tot zover enkel via Skype i.v.m. corona.

We gaan ook kijken of enkele sessies PT haar kan helpen eventueel, maar dat bespreek ik dinsdag met mijn hulphondentrainer. Zij is namelijk geen 100% gedragsdeskundige en richt zich vooral op de opleiding zelf vanuit de hulphondenschool.

Afhankelijk van het doel wordt er inderdaad door BMA aangegeven wat verstandig is en wat absoluut niet verstandig is en daar zullen ze dan ook niet mee doorgaan. ;)

Ik ben inderdaad doof, slechthorend met cochleair implantaat. Daar wordt Nala voor ingezet (signalen doorgeven). Verder niets fysieks, misschien voor de lol erbij. Maar niet dat het MOET. Probleem zit in mijn prikkels, niet in mijn buur (woon op de hoek, hebben dus 1 directe buur en daarna een weg).

Zeker zijn er vele wegen naar Rome. Het is gewoon op dit moment me even teveel geworden, vandaar mijn berichtje.

Dank je wel! Gelukkig wonen we in een hoekhuis en is het hier eigenlijk best rustig verder. :) Ze blaft dan ook niet hele dagen door als er een auto of fietser langskomt. Echt puur wanneer iemand langs ons huis loopt en te dicht bij het raam loopt. Gordijnen hangen nu laag en dat lijkt vanaf gisteravond iets te helpen. Gelukkig. Al blijft ze als een malle aan de blaf.


Goede tips heb je gedeeld met zowel ombuigen en mijn reactie op haar. Ik ga morgen overigens ook een boek bestellen over hersenwerken met honden, zodat ik haar nog beter/nog meer kan gaan uitdagen om haar ook mentaal moe te laten maken.


Ik wil haar zeker weten niet zomaar weg doen! <3

Blaffen in huis mag, maar niet zo extreem haha. En ze is overigens NIET als hulphond 'ras' verkocht. Maar we waren zelf verknocht aan haar. :) 

Zo heb ik het overal op blaffen ook bij Jenna afgeleerd. Rustig even benoemen, en dan bij je roepen en belonen daarvoor. Of rusig uit de situatie halen. Dan heeft de hond het gevoel dat ze serieus genomen wordt. 

Wat bedoel je met een andere manier van voeren? Eigenlijk zou je naar mijn mening in moeten zetten op rust brengen ipv een heftige strijd aangaan. Ze moet leren dat ze rustig kan eten zonder dat iemand dat weg pakt. Dat kan door de hond in alle rust te laten eten en afstand te houden. Zo leer je haar dat je te vertrouwen bent.

Ik lees in je andere topic dat Nala over 2 maanden al gesteriliseerd wordt.. Ik zou je wel willen aanraden daar mee te wachten. Door haar zo vroeg te laten castreren, geef je haar geen kans om een stabiel karakter te ontwikkelen, en dit heeft juist zij, erg nodig. 

Ik ben absoluut niet tegen castratie bij teven, maar het feit blijft dat ze, een soort van kunnen blijven hangen in het gedrag op de leeftijd dat ze gecastreerd worden. Ik heb die fout met mijn oudste hond gemaakt. Met 12 maanden in zij gecastreerd, net een fase waarin zij erg aan het puberen was, en lichtelijk uitval gedrag naar andere honden vertoonde. Ik heb haar niet de kans gegeven zichzelf te herpakken en een stabiel karakter te ontwikkelen, en helaas is dat gedrag nooit helemaal over gegaan. 

Dat een hulphond gecastreerd moet worden is heel begrijpelijk. Maar wacht er aub nog een jaartje mee. Rond de leeftijd van 2 jaar hebben honden over het algemeen een redelijk stabiel karakter ontwikkeld. Bij mijn jongste hond staat ook in het contract, dat de fokker, om die reden, wil dat als we ze laten castreren, het pas na een leeftijd van 2 jaar gebeurt. Dit wordt niet voor niets aangeraden. 

Doe met dit advies wat je wil, er zijn tig meningen over namelijk, maar de kans is behoorlijk groot dat dit haar blaf gedrag en ander 'probleem' gedrag niet ten goede doet. 

" Blaffen in huis mag, maar niet zo extreem haha. En ze is overigens NIET als hulphond 'ras' verkocht. Maar we waren zelf verknocht aan haar.   "

Sofie & Nala

Snap ik maar met zo’n specifiek doel is advies vooraf wel handig. Ik snap dat je verknocht bent trouwens. Het is een schatje. Hoop dat je de goede handvatten krijgt om dat blaffen er wat uit te halen.