Herplaatser laten wennen

Hallo allemaal,

Einde van de dag mogen wij een hele lieve Duitse herder de kans geven bij ons een gouden mand te vinden. De oude eigenaar komt de hond brengen. We hebben al kennis gemaakt. 

Het is een teefje van twee jaar. Ze heeft in de twee jaar geleefd in een roedel van 10 honden. Ik denk dat ze redelijk onderaan de rangorde stond als het zo heb gehoord van de mensen. Ze is zeer mensgericht en zit het liefste op schoot. Ze is enthousiast, maar niet hyper.

Bij de vorige eigenaar leefde ze buiten met vrije in en uitloop in een hok met alle honden. 

Wij leven in een huis met een kleine tuin. Het is dan ook de bedoeling dat ze op den duur leert binnen te zijn en zindelijk wordt.

Hebben jullie tips om de overgang voor haar en ons zo soepel mogelijk te laten verlopen?

Mijn idee was haar een grote open bench te geven binnen waar ze haar plekje kan hebben zonder te worden gestoord.

Een hok buiten is een optie, wat denken jullie?

Verder is ze natuurlijk totaal niet gewend alleen te zijn...

Hoe zouden jullie het 's nachts doen? Ik wil ze niet op de slaapkamer wennen. 

We hebben wel rustige katten die eventueel een gezelschap kunnen zijn voor haar. Ze is katten gewend, maar eerder bang van ze dan dat ze er naar toe trekt.

Bedankt alvast 

Ik,heb op die manier een vastgotaspets gehad, ruim een jaar oud, meer buiten dan binnen gewend. Tussen veel andere honden, Maar hij had wel geleerd alleen te zijn, dar was een enorm,pluspunt.

Vanaf het begin is hij gewoon binnen gaan wonen, het was zomer, dus de deur naar de tuin was wel,open, maar maakte hij geen gebruik,van. Hij was zindelijk, heeft een keer in huis geplast.

Ik heb een paar nachten bij hem geslapen in de woonkamer,,waarbij hij achter een hekje zat in de bijkeuken en ik aan de andere kant vh hekje.  Langzaam verschoof ik mijn matras tot hij me niet meer zag, daarna moeiteloos naar boven gegaan.  Hij was enorm gehecht aan zijn dekentje wat hij had meegekregen van de vorige eigenaar, fokker.

In een bench wilde hij pertinent niet, hij was met het vliegtuig gekomen en dat was niet fijn voor hem. 

Na zes weken was het of hij er altijd geweest was. Rustig aan gedaan, maar wel mee laten draaien hier in huis, niets gedwongen. Misschien heeft het ook geholpen dat ik toen een oude toller had.

De tweede dag regende het en ik wilde zijn poten afdrogen, daar was mijnheer niet van gediend en hij beet me. Ik zei, stel je niet aan en heb zijn poten afgedroogd, iets voorzichtiger misschien. Paar dagen later zat er een stokje tussen zijn tenen en kwam hij naar mij toe zodat ik het eruit kon halen. Dat vertrouwen was er dus al in een paar dagen, 

Mijn honden zijn ook opgegroeid in groepen, nooit een baas of huis gehad.

Begin gewoon zoals bij een pup, zindelijk maken moet gewoon lukken, en ook het binnen leven vinden de meeste honden fijn, zeker nu hij/zij niet meer met meerdere honden is, dan zit hij liever gewoon in het gezin.

Behandel hem gewoon als huishond, want dat moet hij/zij worden toch?

Herders willen meestal graag bij mensen (hun baas) in de buurt zijn dus dat binnen laten wennen zal vast niet zo'n probleem zijn. Wat Yooop ook al zegt, begin binnen gewoon zoals bij een pup met het zindelijk maken. 

Ah klinkt als een lieve hond, wat bovenstaande mensen al zeggen, een herder wil graag bij haar mensen zijn, dus alleen buiten zitten zou denk ik niet prettig voor haar zijn. 

Nu ziet ze jou in het begin misschien nog niet als haar mens, in dat geval zou ik haar toch ook binnen houden, en haar laten bepalen waar ze wil zijn, op haar kussen, of een ander plekje. Als ze alleen buiten zit heb je toch minder contact met elkaar. 

Belangrijk is langzaam aan laten wennen, eerst de uitlaatrondjes nog saai en kort. Het lijkt erop dat er misschien nog niet veel met haar gewandeld is? 

Het kan zijn dat ze tegen onbekende honden uitvalt even kijken hoe dat gaat, daarom zou ik haar als je mensen of andere honden moet passeren haar kort aan de lijn, maar zo ontspannen mogelijk houden. 

Dank voor alle reacties. In huis blijkt het echt een ramp. Ze is mega lief, maar ze kan nog geen 3m van je vandaan zijn. Ze heeft echt mega verlatingsangst. 

Dat is nog een beetje vroeg om te concluderen. Alles is vreemd, ze zal eerst even moeten wennen en jullie leren kennen.

De meeste herplaatsers lopen de eerste weken achter je aan. Geef haar de tijd en flink wat te kauwen.

idd heel normaal voor een herplaatser, zodra ze wat zekerder is over haar situatie en jullie weten wat je aan elkaar hebt, elkaar vertrouwen, wordt dat beter. 

Bekijk het zo: dat is geen ramp, dat is een goed teken. Niet in de zin dat het aangenaam is voor de hond om verllatingsangst te voelen, maar wel in de zin van: ze wil zich heel graag hechten, ze zoekt steun en veiligheid bij jou.

Dat is op zich een veel beter teken dan een hond die niets van jou wil weten en van je weg wil. 

Dus stel jezelf op als de betrouwbare vriend waarbij ze altijd terecht kan. Geef die steun, geef die aanwezigheid. Stel haar gerust. Van daaruit kan een mooie hechte band groeien. <3 

Ik zie dat niet als verlatingsangst.   Ze moet  wennen aan een heel nieuwe omgeving en een nieuwe mens.  Ze moet het vertrouwen krijgen dat jij voor haar zorgt.  Dat achter je aan lopen wordt minder als haar vertrouwen in jouw groeit.

Toen ik mijn huidige hond (ook een herplaatser)  kreeg liep hij ook de hele dag achter me aan en ging bijna mee naar de WC, dat is na een tijdje overgegaan. Altijd als ik hem alleen achterliet zei ik dat ook tegen hem, dat hij éven op het huis moest passen.  Hij ging dan altijd rustig op zijn plek liggen.

Nu is hij oud en een beetje dementerend, dus nu blijft hij de hele dag dicht bij me, bij voorkeur op schoot. Dat vind ik niet erg, maar ik moet wel uitkijken dat ik niet over hem val....

Is ze verder wel iets gewend, zoals buiten wandelen, autorijden en noem maar op?

Of heeft ze haar leven enkel in de buiten kennel geleefd?

Was het een fokker of zo waar ze vandaan komt?

Als ze niks anders kent in haar leven dan de kennel begrijp ik wel dat ze zo aan je plakt.

Ze zal zich ontzettend ontheemd en onzeker voelen,  haar hele leven in één klap helemaal anders.

Ik denk dat je heel veel tijd en geduld moet hebben om haar te begeleiden en haar alles te leren.

Belangrijkste  is nu toch eerst dat ze jullie gaat vertrouwen.

Weer even een update. 

Vandaag is het een 100 procent andere hond. Ik denk dat ze door alle stress en een vlooienpipet (heb ik eerder meegemaakt dat honden daar gestresst van raken) helemaal overprikkeld was.

Ze slaapt zelf al in de bench, maar enkel met ons erbij. Maar wel al heel knap. Nu zullen we kleine stapjes moeten zetten om haar alleen te kunnen laten zonder dat ze in paniek schiet. 

We houden hoop????

Het is echt een schat. Ze is dapper, loopt buiten al goed mee. In de auto gaat goed. En ik krijg kusjes van haar. 

Weer even een update. 

Vandaag is het een 100 procent andere hond. Ik denk dat ze door alle stress en een vlooienpipet (heb ik eerder meegemaakt dat honden daar gestresst van raken) helemaal overprikkeld was.

Ze slaapt zelf al in de bench, maar enkel met ons erbij. Maar wel al heel knap. Nu zullen we kleine stapjes moeten zetten om haar alleen te kunnen laten zonder dat ze in paniek schiet. 

We houden hoop! 

Het is echt een schat. Ze is dapper, loopt buiten al goed mee. In de auto gaat goed. En ik krijg kusjes van haar. 

Ik heb eerder nog niet op je vraag gereageert omdat ik je niet echt verder kan helpen.

Maar wat fijn dat het nu al zo goed gaat!

Het komt helemaal goed hoor, ze is pas net bij jullie en ze doet het nu al super!

Leuk dat je update's geeft trouwens.

Sommige mensen stellen een vraag, maar vertellen daarna niet hoe het verder gaat. Ook prima hoor, maar af en toe een update is wel leuk!

Fijn Poespoes!   Veel belonen, laten merken dat ze het goed doet.  Terugknuffelen.

Voor de beeldvorming 

Och wat een lief ding, fijn dat het al wat beter gaat!

Wat is de reden dat ze is herplaatst eigenlijk? Mag ook in pb mocht het gevoelig liggen.

Het lijkt op een Oud-Duitse herder?  

Hoe heet ze?  Heeft ze haar eigen naam gehouden of een nieuwe gekregen van jullie?

Ahhh ze ziet er lief uit!

Ze is een kruising volgens mij, toch? Niet 100% DH. Die oren zijn niet van een Duitse herder. Maar verder wel precies.

Jantien: Oud-Duitse herders zijn meer zwart volgens mij. Ik ga even een plaatje zoeken...

Ze zijn niet altijd donkerder. Dat dacht ik alleen.

Dus kan best dat het hondje van dit topic een oudduitse herder (mix) is.

Het verschil is dat oudduitse herders een 'plate' rug hebben ipv een aflopende rug zoals gewone duitse herders, en ze zijn wat groter. Heb ik ook weer wat geleerd.

Wat een lieverd is het!

Niet te snel willen, dat kan een tijd goed gaan, maar ooit komt dan de terugslag. 

Maar ze doet het dus al heel goed, knap hoor.

Mijn eerste hond was een duitse herder, zij vond de bench ook heel fijn, als veilig eigen plekje, maar wel bleef het deurtje altijd open, zodat ze zelf kon liggen waar ze wil. 

Haar oren staan niet overeind inderdaad, maar dat kan meerdere redenen hebben heb ik gelezen. Ze heeft geen stamboom, dus zuiver weet je nooit. Ze heeft ook bijna geen ondervacht, tegenwoordig heb je ook huisdierlijnen zonder ondervacht schijnt.

Ze komt bij een kleine fokker in België vandaan. Zou nooit pups hebben gehad, maar mijn vermoeden is van wel gezien haar tepels. Tja, Belgische fokkers kun je boeken over schrijven. 

Verder is ze bijna 60cm hoog, maar weegt maar 25 kg. Haar botten zijn duidelijk voelbaar zonder spekkies. Ze mag best wat aankomen en heeft ook gewoon echt honger. Ben haar nu aan het overwennen op mijn voer, puppy variant om even een boost te geven.

Wij vragen ons wel echt af of wij haar genoeg kunnen bieden. Als mijn man uit de nachtdienst komt en ik een paar uurtjes van huis ben om te werken kan ze niet de boel bij elkaar blaffen....

Ze slaapt nu in haar bench met iemand in haar omgeving, maar ondanks dat de deur openstaat gaat ze er overdag niet in. 

Ik heb een week vrij, dus we gaan het zien. 

Dan zou ik gauw oppas gaan zoeken. Kan ze niet bij je man slapen? Meestal hebben ze niet meer nodig dan aanwezigheid.

Ze is er pas 5 dagen. Altijd buiten geleefd met andere honden schreef je, en nu in een totaal andere setting terecht gekomen. jullie moeten aan haar aanwezigheid wennen en zij aan jullie en aan jullie manier van leven.

Ik zou proberen routine in de dingen aan te brengen, volgens het ritme dat jullie gaan leven. Wordt ze nu echt onrustig als jullie haar alleen beneden laten en naar bed gaan, of denk je dat ze het nog niet aan kan en blijven jullie erbij?

--

Je voert extra omdat ze dat nodig heeft, maar geef je dan met regelmaat als ze bij je in de buurt komt? Dat kan gedrag versterken namelijk gedrag dat ze continue bij je blijft lopen.

Dat zou je om kunnen draaien door als ze op een plek gaat liggen, of als jij haar de bench als rustplaats wilt aanleren om daar een extraatje te geven als beloning. Dus naar haar toe lopen als ze rustig ligt en dat benoemen en voertje geven.

Bij naar bed gaan zou je dit evt. ook kunnen aanwennen, of een gevulde kong geven op dat moment.

Ik heb een herder als herplaatser gekregen die als vaste plek ook kennel had, de hond was vrij snel gewend aan het leven in huis. De ander die ik kreeg kwam uit een roedel, maar ook zij was vrij snel gewend aan maar 1 andere hond in huis.

Bij die beiden honden (en ook latere trouwens) probeerde ik direct eigenlijk consequent te zijn in gewenst en niet zo gewenst gedrag, wel rekening houdend met het laten wennen aan veranderende situaties en proberen te herkennen wat een hond prettig vond, niet prettig of waar ze nog erg aan moesten wennen.

Soms beschouwde ik ze gewoon als "pup" alles vanaf de basis weer aanleren, helder en duidelijk zijn naar de hond toe maar wel op een opbouwende manier. 

--

Je zou ook eens bij een fijne hondenschool kunnen vragen of je met jonge honden of zelfs pup cursus kan doen. Als er weinig door de fokker met haar is ondernomen, dan is het fijn om samen die basis te leren én in de omgeving van andere honden al te kunnen oefenen. 

Bedankt voor alle lieve reacties. We hadden afgesproken met waar ze vandaan kwam twee weken proeftijd te hebben. We voelde aan alles aan dat Bonnie nooit binnen een paar weken dusdanig op haar gemak zou zijn dat ze eventjes alleen gelaten zou kunnen worden. Om te voorkomen dat ze zich nog meer zou hechten aan mij waardoor het nog moeilijker zou zijn voor beiden hebben we besloten dat ze niet kon blijven. We hebben haar hebben haar gebracht naar een zorgboerderij waar altijd iemand thuis is. Ze kan nu weer vrij in en uit lopen en leeft met een golden retriever en vele andere dieren. De klik met de nieuwe eigenaar was er gelijk en ook met de hond. Dit is voor haar beter. Ik ben er gerust op dat ze het heel fijn krijgt. Ik ga haar missen en voel mij een warme ervaring rijker met zo een lieve hond.

Mijn conclusie is wel, dat een hond echt moet passen in het gezin of de situatie, zeker een herplaatser. Ik wist dat het risico op verlatingsangst er was, maar zo erg had ik het niet verwacht. Mensen onderschatten de verantwoordelijkheid voor een hond gelukkig maken vaak zo erg! En ze kunnen ook zo verschillend zijn! Goud als het past en werkt, maar ellende en verdriet als het tegenvalt.

Misschien komt er ooit nog een goede match voor ons... 

Ik zou dan niet meer aan een herplaatser beginnen, je hebt ze nooit binnen een paar weken zo als jij ze wenst. Meestal moet je in jaren denken.

Ik hoop dat de hond er geen extra knal van krijgt en inderdaad kan opbloeien.

Sterkte met het gemis.

Jammer, jammer.  Als ik het zo lees lag het niet aan Bonnie, maar meer aan jullie verwachtingen.

Ik hoop van harte dat Bonnie nu op haar plaats is en niet aan een 'rondtrekkend leven' begint.

Wat betreft het laten wennen : ik heb 3 herplaatsers gehad. Zij kwamen alledrie uit een gewone thuissituatie en waren probleemloze honden.  Hun herplaatsing had niets met hen te maken, maar met de thuissituatie van de vorige eigenaar. Alledrie waren heel snel thuis bij mij, ze kwamen pas bij mij toen ik niet meer werkte.

De voorgeschiedenis van jullie Bonnie was natuurlijk heel anders en bovendien hadden jullie minder ervaring met honden.

Oh wat jammer!

Maar het was wel een goede beslissing. Vooral als ze het goed heeft waar ze nu is.

Gaan jullie nu niet opzoek naar een andere hond?

Ik ben het trouwens eens met Jantien. Ik heb ook een herplaatser (uit het buitenland nogwel), en zij is nu na bijna 1 jaar ook een heel gewoone probleemloze hond. Ze is mijn 1e hond. 

Maar voor jullie is het nu zo gelopen en zo is het goed.