wordt een hond blanco geboren

Oeeh dan moet je echt 'Wij zijn ons brein' lezen!!
Is geschreven door Professor Swaab.
Er is echt al zoveel door je hersenen bepaald voordat je geboren wordt, eng gewoon!
Maar wel heel erg interessant!

Margje:
Mij zeggen onderzoeken helemaal niets, want er komt dan weer een onderzoek die het eerste onderzoek onderuit gaat. Dat is nu eenmaal zo met onderzoeken, ze onderzoeken de andere onderzoeken om te kijken of die wel goed zijn onderzocht.
Als je me nog kan volgen.

Feit is dat ik het zie vanuit mijn eigen ervaring en die zie ik als waarheid.

Dus je kan wel stellig zeggen dat als iemand hier iets zegt, zoals je bij Cabasja doet, dat dat helemaal niet waar is, maar waar haal jij dan die wijsheid vandaan? Alleen vanuit onderzoeken? Dat is alleen maar van horen zeggen en zegt dus in feite helemaal niets!!

Onderzoeken zijn teksten op papier, is van horen zeggen, want ik ben niet bij die testen aanwezig geweest en dan oet ik het maar geloven? Nee dus. Alleen je eigen feiten en je eigen ervaringen, die tellen. Maar dat is mijn persoonlijke mening hoor! Om misverstanden te voorkomen.

Margje:
Mij zeggen onderzoeken helemaal niets, want er komt dan weer een onderzoek die het eerste onderzoek onderuit gaat. Dat is nu eenmaal zo met onderzoeken, ze onderzoeken de andere onderzoeken om te kijken of die wel goed zijn onderzocht.
Als je me nog kan volgen.

Feit is dat ik het zie vanuit mijn eigen ervaring en die zie ik als waarheid.

Dus je kan wel stellig zeggen dat als iemand hier iets zegt, zoals je bij Cabasja doet, dat dat helemaal niet waar is, maar waar haal jij dan die wijsheid vandaan? Alleen vanuit onderzoeken? Dat is alleen maar van horen zeggen en zegt dus in feite helemaal niets!!

Onderzoeken zijn teksten op papier, is van horen zeggen, want ik ben niet bij die testen aanwezig geweest en dan oet ik het maar geloven? Nee dus. Alleen je eigen feiten en je eigen ervaringen, die tellen. Maar dat is mijn persoonlijke mening hoor! Om misverstanden te voorkomen.
[/quote


Ja ik haal die 'wijsheid' alleen uit onderzoeken
Ehm.. nou ja.. die onderzoeken zijn niet zomaar onderzoeken he..
Voldoen aan alle richtlijnen van onomstotelijk onderzoek. Met controlegroepen, een minimum aantal deelnemers enzovoorts.
Het zegt dus allicht meer dan de zienswijze van 1 iemand...
Maakt niet dat jij minder recht hebt op jouw zienswijze.. of Cabasja op die van haar..

Maar maakt het je niet nieuwsgierig om meer te weten over dit soort dingen als je leest over bijvoorbeeld een onderzoek van een kitten opgegroeid bij kuikentjes? (wat overigens een wat minder gestaafd onderzoek is als ik het zo lees)
Daar gaat het toch om! De discussie, het onderzoeken, het leren van nieuwe dingen!

Als je de hersenonderzoeken van Dr. Swaab bekijkt, dan is dat echt magisch wat je allemaal te weten komt. En dat is gedegen onderzoek, uitgevoerd door verschillende onderzoekers in verschillende delen van de wereld.
Dan mag je van mij zeggen: ik geloof het niet!
Maar het heeft niets met geloven te maken.. zoals reïncarnatie. Daar moet je in geloven want er is geen onomstotelijk bewijs dat bestaat.
Andere dingen zijn gewoon aangetoond, zoals dat we zuurstof nodig hebben om te ademen. Kan je zeggen: dat geloof ik niet! Maar het is toch zo...

Margje, ik denk dat het prima is dat je ook onderzoeken leest.
Onderzoeken zijn oa de ervaringen van andere mensen, die deze getoetst hebben.

De kracht van het mensenlijk weten is ontstaan door onze manier van communiceren en het overleveren van ervaringen van andere. Als we het uitsluitend van onze eigen ervaring moesten hebben, zouden we in deze wereld, arme mensen zijn.

Eigen ervaring is zeker een pre, maar niet voor iedereen mogelijk en heeft zijn beperkingen, objectief gebruik maken van ervaring van andere om een eigen beeld te kunnen vormen is zeer verstandig. dat is oa een reden waarom veel mensen aan dit forum deelnemen.

En het is ook megainteressant!
Genetica ben jij ook volgens in thuis, dat is echt heel erg ingewikkeld. Eigen ervaring daarmee opdoen is eigenlijk geen doen. Behalve dat ik weet dat ik als meisje de harige benen van mijn vader heb geerfd, jeeh
Maar ik weet niet of dat daadwerkelijk zo is of dat daar hele andere factoren aan ten grondslag liggen.
Daarvoor heb je onderzoek nodig!

Wou zeggen:
Chris, genetica daar ben jij volgens mij erg in thuis, maar de zin is een beetje mislukt in het bovenstaande stukje

Margje geen probleem, ik probeer een goed 'verstaander' te zijn.......

Genetica is inderdaad heel boeiend en ook heel ingewikkeld. Gelukkig maar, ik vind het prima dat de natuur nog zo haar geheimen heeft.
Ik vind wel dat ik als fokker mijn best moet doen, om er zoveel mogelijk vanaf te weten en niet dit onderdeel moet verwaarlozen omdat het 'ingewikkeld' is.

On topic, tenslotte vind ik het karakter en gedrag van de hond te belangrijk om, vanwege het gemak? dit maar af te doen als niet genetisch.
Als ik fok probeer ik dat zo te doen, dat ik pups krijg die ik zelf ook graag zou willen. Voor mij is bv de kleur ondergeschikt, maar samenleven met een hond met een ongewenst karakter zou ik niet graag willen. Ik ben hierin ook zo duidelijk mogelijk naar de pupeigenaren, ik kan geen garantie geven, maar ik kan wel mijn selectiecriteria geven en zo open mogelijk zijn in wat ik verwacht en waarom.

Het zou best kunnen dat Professor Swaab gelijk heeft, maar dan vind ik het vreemd dat echt alles nog geleerd moet worden, en dat het geleerde erg afhankelijk is van het milieu waarin het wezen opgroeit, puppen moeten alles nog leren(bijv. een border moet leren drijven, het staat niet vast dat dit in de genen zit, wij hebben hier twee borders die absoluut niets met schapen hebben ) ook kinderen moeten alles nog leren. Even een extreem voorbeeld: Een kind wat opgroeit tussen honden wordt gelijk als een hond, loopt op handen en voeten, blaft, gromt enz. Als er al zoveel voor de geboorte was bepaald waarom kunnen ze dan dit soort dingen niet automatisch?

De meeste zijn het toch wel overeens dat een stuk karakter er toch wel meteen in zit.

Voor degene die dat niet zo zien. Hoe zien jullie dat dan in een nest dat toch iedere pup zich anders ontwikkeld ze maken tenslotte hetzelfde mee. Want als ze uit het nest gaan zie je wel verschil in gedrag.

Het scheelt per dier ook heel erg denk ik.
Biko had nog nooit een schaap van dichtbij gezien, nooit les gehad.
Hij komt op de eerste les, eerst nog aan de lijn, maar was niet nodig, want automatisch gaat hij drijven, meteen cirkelen, meteen bij elkaar proberen te krijgen. Dat heeft hij nooit hoeven leren of zien, dat kan hij gewoon.
Het wordt zelfs erg moeilijk een BC of Aussie te leren drijven als ze dat niet al in zich hebben van kleins af aan.
Je kunt ze wel beter maken of bepaalde dingen op een andere manier leren.

En er blijft nog heeeel veel over wat door de omgeving geleerd wordt, maar of je iets kunt leren, is al in aanleg aanwezig!
Een kind van drie maanden kun je niet leren lopen, onmogelijk, omdat het nog niet tot de mogelijkheden behoort om te kunnen leren.

Grappig is ook als je een willekeurige groep mensen bij elkaar zet, ze altijd een bepaald groepsproces doorgaan. Dat is telkens min of meer gelijk! Heel grappig om te zien. Er gebeuren bepaalde dingen op bepaalde dagen in elke groep. Heel boeiend vind ik.

Of kinderen die tussen honden opgroeien gelijk worden aan honden is maar de vraag.. ook hoe ze zullen gaan lopen. Het is voor een menselijk lichaam helemaal niet praktisch om op vier 'voeten' te lopen. Taal is wel iets wat je moet leren. Al zie je wel tussen tweelingen dat die hun eigen taal ontwikkelen onderling. Niemand begrijpt het, maar die twee wel!
Er zijn veel experimenten gedaan door een andere diersoort op te laten groeien tussen een heel andere diersoort. En dan zie je dat instincten vaak blijven.
Een kitten van wilde ouders, wordt haast nooit tam, ook al haal je het vanaf heel vroeg bij de moeder vandaan.
(uitzonderingen zijn er altijd)
En dat zie je ook bij wolven in het wild geboren maar al heel vroeg opgevoed door mensen. Als ze eenmaal volwassen zijn kunnen daar vaak geen mensen meer bij. Soms nog wel de mensen die ze opgevoed hebben, maar die moeten ook enorm opletten.
In Duitsland zit een wolvenopvang waar ik regelmatig contact mee heb, is heel interessant om eens heel te gaan. Daar vangen ze wolven op die door mensen zijn aangeschaft en dan niet meer te houden zijn.

J en T, honden hoeven echt niet alles te leren.

Jachthonden jagen, apporteerhonden apporteren en de meeste drijfhondjes drijven.
Ik heb mijn pyrenese herder nooit leren drijven, toch dreef zij altijd alles, ook onze Puli deed dit vroeger 'vanzelf'.
Wij hebben laiki die prima apporteren al drie generaties, we hebben ook honden van andere afstamming, die met dezelfde opvoeding ed dit niet doen.

En Automatisch iets doen, doen we gelukkig heel veel, maar om alles automatisch te doen, dat is alleen iets voor automaten.

Hoeveel zaken doen we al niet op de automatische piloot? Hoeveel zaken kan de mens al automatisch, zonder dat hij/zij dit eerst moet leren? Heel veel!

Ook al maak je hetzelfde mee als broer en zus in een gezin, (en ik kan het weten want ik kom uit een gezin van 7, waarvan ik een nakomer ben), elke broer en zus is verschillend. We hebben alle 7 dezelfde moeder en vader gehad, en toch ben ik heel anders dan de rest van 6. Het zou kunnen komen doordat ik een nakomer ben, maar het kan ook komen doordat ik toch een eigen wereld heb gecreëerd als kind zijnde. Mijn moeder bedacht dat wij 7 kinderen allemaal hetzelfde waren met dezelfde karakters en scheerde dus alle 7 over 1 kam. Maar ik als enige, wist daar tegen in te gaan. Dus ik was al anders en ben dus nu het zwarte schaap.

In een nest honden puppies (of katten of welk dier dan ook) heb je ook zo'n zwart schaap zitten. Ik heb het zelf ervaren met mijn Bouviers nesten. De moeder leert alle pups hetzelfde maar er is altijd een dwarsligger, die of de andere kant op wilt of op andere tijden opeens gaat drinken of noem maar op.
Daarbij komt de mens nog bij kijken. Hoe vaak wordt die ene pup opgetild, vanwege zijn leuke bekkie. Of waarom juist niet, omdat hij zo'n raar bekkie heeft. Of wordt er meer geknuffeld met die ene, en niet met die andere. Het zijn allemaal factoren die meespelen. En dat vormt dan ook het karakter, net zoals bij de mens.

Dus het is wel degelijk de omgeving, de situatie waarin men opgroeit en hoe men met elkaar omgaat.

Zo denk ik er tenminste over, hoor! Een ieder kan het weer heel anders zien.

Off Topic...Even een heel kort stukje realiteit over wilde kinderen.

Wilde kinderen....
In de harde werkelijkheid hebben wilde kinderen een harde dobber aan het zich aanpassen aan de menselijke samenleving. Zijn ze door dieren opgevoed, dan raken ze hun vertrouwde dierlijke omgang kwijt en hebben een nauwelijks te overbruggen sociale en cognitieve achterstand ten opzichte van mensen. Veel “redders” van wolfskinderen hebben zich achteraf afgevraagd of de kinderen niet beter in het bos hadden kunnen blijven. Veel wolfskinderen overlijden voortijdig, soms door ziekten en soms door zelfmoord. Anderen moeten voor hun eigen veiligheid en die van anderen hun hele leven in een inrichting slijten. Een onderzoek uit 1941 van ruim dertig wolfskinderen wees uit dat zij opmerkelijke overeenkomsten vertoonden. Huilen en lachen doen zij bijvoorbeeld nooit, waarop wij aan kunnen nemen dat dit aangeleerd wordt door het imiteren van menselijke ouders. Vreemd genoeg ontbreekt ook het opbloeien van de seksualiteit in de puberteit bij vrijwel alle wolfskinderen. Daarnaast kunnen ze praktisch allemaal uitzonderlijk goed zien goed in het donker, hebben een sterk ontwikkeld reukvermogen en een voorliefde voor de kleur rood. Kinderen die werden opgevoed door dieren lopen uiteraard vaak op handen en voeten en eten, al naar gelang hun adoptiemoeder, rauw vlees of planten en bladeren. Ook weigeren ze doorgaans om kleding te dragen.

Als je zou willen weten hoe blanco een hond wordt geboren zou je een pup gelijk bij de moeder weg moeten halen en met de fles groot brengen, dit gebeurt namelijk vaak genoeg om wat voor reden ook, maar komt zo'n pup/hond niet in contact met andere honden zal je zien dat wanneer ze volwassen zijn ook niets of heel weinig van het hondse meer in zich hebben. Ze hebben zelf vaak een hekel aan andere honden. Ik kan er zo gauw niets over vinden maar wij krijgen zo nu en dan wel honden die weinig hebben mee gekregen in de eerste acht weken en grotendeels door mensen zijn opgevoed, deze honden hebben doorgaans al een hekel aan andere honden, maar goed als dit voor mensen opgaat(zie het stukje over wilde kinderen) zal het ook wel opgaan bij honden toch?

ik als leek denk dat het net als bij baby's gaat, je krijgt iets van je vader en iets van je moeder en de rest ontwikkel je later.
en zo zie ik het ook bij honden, de opvoeding doe je als baasjes voor het grootste deel maar toch heeft een pup ook iets al van hem of haarzelf.

Ik zie hier de gruwelijke fout ontstaan, die karakter vergist met gedrag.

Jullie hebben het in de laatste pagina over dingen die je Doet...hetgeen gedrag is...niet over wie je bent, hetgeen karakter heet.

Gedrag: eten, jagen, spelen
Karakter: hebberig, wild, speels

Over Swaab, en zijn "onomstotelijke onderzoeken" er zijn genoeg kritieken over deze man en zijn grof deterministische zienswijze wat betreft het brein en het bestaan op zich. Juist met het oog op andere velden van de wetenschap (natuurkunde en met name kwantumfysica) moet je die onderzoeken met een grote korrel zout nemen. Het is heel belangrijk, zeker in deze fase van onze wetenschappelijke ontwikkelingen, om de velden van de wetenschap niet apart te nemen. Je kunt de mens niet verklaren zonder de deeltjes waaruit hij bestaat. Psychologie en psychiatrie, en zelfs neurologie(Swaab) meet bijna altijd gedrag (want alleen dat is meetbaar!) Daarin ligt dus al de fout wanneer je die onderzoeken gaat aanhalen om je visie over iets anders (karakter) te staven.

Tot aan een bepaalde hoogte kun je persoonlijkheid herleiden door naar gedrag te kijken...maar lang niet altijd. En al helemaal niet wanneer je test subject een dier is waarmee je niet echt in gesprek kunt treden.

Het is ook niet verstandig om uit een boek verhalen over onderzoeken te lezen, zonder de echte verslagen van het onderzoek te hebben gelezen. Het is dan namelijk heel lastig om nog te zeggen wat de auteur (en zeker iemand zo populistisch als Swaab, maar ook Pim van Lommel, de nemesis van Swaab) geselecteerd heeft voor zijn boek. De wetenschappelijke discussie kan ook alleen gevoerd worden in de wetenschappelijke, ivoren, toren...want veelal heeft men alleen daar toegang tot de daadwerkelijke cijfers, procedures en resultaten...en ook dan nog lang niet altijd!

Moest mij even van het hart.

Kai, ik heb mi toch duidelijk telkens gedrag en karakter apart vermeld.

Jt, heeft het nu over sociale ontwikkeling, welke ook slechts een aspect is.

Oh niet iedereen hoor. Maar ik denk dat, als jij die fout ook snapt, je hem wel kunt herkennen op pagina 3?

Als je mijn opmerking bedoeld ik zeg daar inderdaad gedrag maar daar bedoel ik karakter.

In Koda's nest zat bv een zelfverzekerd hondje een die echt meer op zichzelf was en Koda was heel rustig/timide. Dit vind ik karaktertrekken die zich later weer kunnen ontwikkelen tot bepaald gedrag. Bij Koda zie je dat timide karakter toch ontwikkelen naar wat onzeker gedrag.

Hoeveel zou het karakter beinvloed kunnen worden door het gedrag? Puppen vlak na de geboorte reageren over het algemeen allemaal hetzelfde, weinig verschil in gedrag(als je al mag spreken over gedrag ), het brutaalste pupje ligt later over het algemeen aan de volste tepel, zou zo'n brutaal pupje op latere leeftijd nooit worden gecorrigeerd op zijn gedrag zou het karakter dan ook anders zijn dan wanneer hij zo nu en dan wel gecorrigeerd wordt, door moeder of broertjes en zusjes? of zou dit geen verschil maken wat betreft het karakter?

Men heeft het hier over drijven, jagen, het aandoen van kleren (bij kinderen) dit is Allemaal, stuk voor stuk, gedrag. Vervolgens proberen sommigen dit te vertalen naar karakter...en dat kan mi niet.

Karakter word niet beïnvloed door gedrag. Je maakt hierin weer dezelfde fout:

Als ik mijn broer sla, slaat hij mij terug. Ik sla dan niet meer, want dat doet pijn.

Als ik mijn broer sla (gedrag), slaat hij mij terug(gedrag). Ik sla dan niet meer (gedrag), want dat doet pijn.

Kai het was een vraag.....niet een stelling

Ja, maar het antwoord is duidelijk als je verschil tussen gedrag en karakter geïnternaliseerd hebt.

Dus jij bent van mening dat je karakter niet beinvloed kan worden door jou omgeving? of hoe je wordt opgevoed?

Omdat dit gedrag is, aangeleerd gedrag beinvloed door het milieu waarin het kind opgroeit. Een karaktereigenschap kan zijn 'ondernemend type'. Of hij dit nu doet op twee benen of op handen en knieeen veranderd niets aan het feit dat hij onderneemt. Een afwachtend karaktertype blijft in de basis afwachtend, of hij dit nu doet op twee benen of op handen en knieeen. Een meer afwachtend type kan beinvloed door omgevingsfactoren leren omgaan met zijn karaktereigenschap in het leven en dat is weer gedrag. En een meer ondernemend ype kan beinvloed door omgevingsfactoren leren omgaan met zijn karaktereigenschap in het leven. Een ondernemend type leert door ervaring bv dat wanneer je je hand tegen een hete kachel drukt dit pijn doet. Het maakt hem niet minder ondernemend, maar wel leert hij door ervaring zijn ondernemende gedrag te sturen.
Ik kende overigens een bordercollie die als pup van 8 weken kwam bij een gezin en als gewone gezelschapshond werd gehouden. Deze hond dreef alles wat los en vast zat.

Dus het karakter van een kind wat opgroeit tussen alleen maar honden zal precies hetzelfde zijn als wanneer dit kind zou opgroeien in een gewoon gezin? of begrijp ik het gewoon niet?

Even terug komen op de vraag van TS, Er wordt wel eens gezegd een hond wordt qua gedrag blanco geboren.
Dus hoe de hond zich ontwikkeld ligt aan je zelf.
geloven wij ook, al het gedrag van elk wezen wordt gevormd door de omgeving, opvoeding en wat hij/zij mee maakt.

Maar door fokkers wordt wel degelijk (en terecht) gekeken welke hond met welk karakter het beste bij welk baasje past. Dan moet er dus al een basis zijn.
Fokkers kijken vaak naar het gedrag en de werkeigenschappen, het karakter, zoals we nu weten, is niet of moeilijk te meten.

Voor mijn gevoel zit een heel stuk van het karakter er al in en ontwikkeld zich dat al naar gelang de situatie waarin de hond opgroeit.
In de eerste 8 weken opvoeding, en misschien een bepaalde genetische aanleg, krijgen puppen dingen mee(zo moeder zo kind zegge ze altijd) en dat klopt, wat ze ook zeggen, dat de teef vaak het meest "vererft" misschien is het ook wel een gevolg van opvoeding....de puppen van onze éne teef(die altijd vrij fysiek was in de opvoeding)vertonen allemaal precies hetzelfde fysieke gedrag van hun moeder....

Ik studeer ook in de psychologie en bij mensen (baby's) is het zo dat ze met een bepaald temperament geboren worden. Dit zijn dus al de eerste kleine tekentjes van een karaktertje, bijv. heel huilerig of juist heel rustig. Hoeft echter niet te betekenen dat die mensen in hun latere leven zo blijven, maar is vaak wel het geval. Het ligt dan in de eerste instantie aan de hechting van de baby in het gezin hoe de baby zich vanaf dat moment gaat ontwikkelen. Het kindje moet van de ouders op aan kunnen en zich vertrouwd, veilig en geborgen voelen. Een moeilijke start kan die hechting al wat lastiger maken (denk aan een couveusebaby'tje), maar uiteindelijk hangt het van zoveel factoren af hoe het kindje 'wordt'. Maar... ook de 'genen' van ouders spelen mee (achtergrond in de psychiatrie, zelf hechtingsproblematiek, wellicht een lager niveau), of de gezondheid van de moeder gedurende de zwangerschap (roken, alcoholgebruik, drugs). Zo kan iemand aanleg hebben voor depressie, of voor bipolaire stoornissen.

Weet niet hoe dit bij honden gaat, maar ik zou zo denken dat het wel ongeveer hetzelfde verhaal is. Nature vs. nurture... tja, ik ben van mening - ook in verband met de ervaring die ik heb opgedaan in mijn stages/werk - dat het beide een rol speelt, maar dat de opvoeding in principe een grotere rol speelt dan genetische factoren. Behalve natuurlijk wanneer het kind een 'ernstige' afwijking heeft, zoals een zware verstandelijke of lichamelijke beperking. Er vanuit gaande dat het kind 'gezond' is, denk ik dus dat opvoeding van groter belang is dan de genetisch bepaalde factoren .

Weet in elk geval wel zeker dat hoe langer een kind - of hond - in een ongezonde situatie heeft verkeerd, hoe moeilijker het wordt om het kind/de hond te resocialiseren, in verband met bepaalde aangeleerde patronen dat elk levend wezen zich eigen maakt vanaf het begin van het leven... Iedereen leert zich gedrag aan dat hem of haar wat oplevert, natuurlijk...

JT, mijn ervaring met zeer jonge pups, is dat hun gedrag vaak minder afhankelijk is van het karakter aanleg alswel van de ontwikkelingsfase waarin ze zich opdat moment bevinden. Net zoals het feit dat niet alle oogjes precies tegelijk open gaan, gaat ook de rest van de ontwikkeling niet precies tegelijk en ligt de een vaak wat voor de ander.

Dwz een zeer jonge pup lijkt soms dominanter of terughoudender, maar ligt gewoon, wat voor cq achter, in ontwikkeling.

Het is mi juist daarom zo belangrijk om niet te vroeg een pup uit te zoeken, want dit kan een heel vertekenend beeld geven.

Wij wachten minstens tot 7 weken met uitzoeken, maar als ik eerlijk ben, vind ik het beeld pas duidelijk met 12 weken.
Dan heeft zich mi de ontwikkeling zich meer genivaulleerd.
Voor mij persoonlijk zou ik dus het liefst pas een pup op die leeftijd uitzoeken als het puur om karakter ging. Zaak is dan wel dat de fokker heel veel werk aan een goede inprenting en socialisering moet besteden.

Waarbij ik wel een kantekening wil maken, dat dat laatste naar mijn ervaring zeker niet het enige is. Dit werd door mij oa bevestigd door mijn ervaring met Laiki.
Ik haalde een hond van bijna zes maanden oud, die tot die tijd niets gezien had, dan een ommuurd stuk wilde tuin en zijn fokker, een kind en nestgenoten en af en toe bezoek (die niet naar de honden gingen).
Betreffende hond was dus naar Nederlandse maatstaven zeer slecht gesocialiseerd. Hij was echter stabiel en had absoluut geen probleem ermee aangelijnd te worden, de auto in, mee naar de grote stad, een hotel in enz. Ik heb met deze hond, nooit gedragsproblemen gehad; hij was zeer sociaal en stabiel omdat hij dit blijkbaar in aanleg al was. Zo ken ik ook voorbeelden van honden die goed gesocialiseerd zijn en toch nerveus, angstig en in mijn ogen labiel zijn.

Ik denk dat een er een misverstand ontstaat, door het te zwart/wit zien.

Het is niet blanco versus 'alles is alleen maar genetisch'
Het is blanco versus ' genetisch en millieufactoren'

Dwz een kind dat alleen maar opgroeit tussen honden, zal menselijk gedrag vertonen, maar kan zich niet volledig ontwikkelen omdat bep. aangeleerde, gecopieerde zaken ed anders zijn dan dat hij door mensen zou zijn opgevoed.

Bv Als hij 'intelligente mogelijkheden' heeft en 'graag contact' wil (genetisch), kan hij snel een taal leren kopieren (opvoeding) om te communiceren.
Als hij bij honden opgroeid is dit hondentaal, groeit hij bij mensen op is dit mensentaal.

Als hij 'inteliigent beperkt' is en 'geen contact' wil, leert hij minder snel een taal en mischien minder woorden.

De genetische aanleg heeft dus invloed. Los van door wie of wat er nadien opgevoed, ingeprent enz wordt.
Beide tesamen zijn verantwoordelijk voor het nadien getoonde gedrag.

Wetenschappelijk mischien niet het best omschreven, maar ik hoop dat het zo wel duidelijker is.