Gentle leader

Ik heb gisteren voor de eerste keer een gentle leader gebruikt tijdens de wandeling en het was een ongelofelijke wandeling! Ik heb eindelijk nog eens lekker genoten van de wandeling!

Even wat voorgeschiedenis:

Toen Lucky een pup was, heb ik puppyles gevolgd. Lucky was een stuk onstuimiger dan de andere puppies.
Ik ben dan moeten stoppen met de les omdat hij moet geopereerd worden. We hebben dan 6 weken stilgelegen.
Ik ben niet meer terug naar de les gegaan.

Sinds maart woon ik in een ander dorp en we zijn dan opnieuw gestart met hondenschool. Opnieuw puppyklas (maart), A klas (juni), B klas (december).

Lucky trekt nog steeds enorm aan de lijn. Ik heb alles geprobeerd. Terugdraaien, stilstaan, aandachtsoefeningen, korte wendingen, kaas, kip, worst... Ik krijg zijn aandacht niet!!

Net terug van de les en het was een ramp!!! Lucky volgt enkel zijn neus... Mijn schouder en nek zijn ondertussen helemaal naar de ***, ik ben constant stijf, alles doet pijn omdat hij zooooo trekt...

Ondertussen wordt het alleen maar erger. Hij trekt, ik vraag aandacht (op alle mogelijke manieren), ik krijg geen aandacht, mijn geduld raakt op! Er is geen enkel moment waar ik hem positief kan belonen, want alles lijkt negatief...

Ik heb dit alles besproken op de hondenschool en we gaan het over een andere boeg gooien.
Het belangrijkste nu is dat de rust terugkomt. Dat de band tussen de hond en mij terug aansterkt.
Ik ga dus vanaf nu, elke dag, met hem alleen wandelen. Met gentle leader (mijn school is hier absoluut tegen, maar ze denken dat dit voor mij toch een oplossing kan bieden). Ik wandel met hem, door de gentle leader kan hij niet trekken, hij wordt beloond... We moeten terug de positieve toer op.
Dit alles zorgt ervoor dat er terug een rust komt. De gentle leader wordt dan stelselmatig afgebouwd...

Ik hoop dat het werkt, want als het zo doorgaat, kan ik binnenkort niet meer wandelen met de hond. En dat zou veel erger zijn...

Wat denken jullie ervan?

Ik betwijfel of een gentle leader gaat helpen bij (ik citeer):

Het belangrijkste nu is dat de rust terugkomt. Dat de band tussen de hond en mij terug aansterkt.

We moeten terug de positieve toer op.
Dit alles zorgt ervoor dat er terug een rust komt.

In mijn ogen is de gentle leader een onding...iets wat de hond niet ten goede komt...en de hond-baas relatie al helemaal niet. Als de hond al stress heeft tijdens het wandelen, zou ik eerder geneigd zijn te denken dat dit door de gentle leader erger gaat worden...ookal ervaar jij geen getrek meer.

Ik begrijp wel de gedachtegang, denk ik. Je denkt dat door de vermindering van het trekken, en meer beloningsmomenten, de stress gaat dalen bij jou en de hond. Ik ben van mening dat dit voornamelijk alleen bij jou het geval zal zijn...en dat de hond hier de dupe van is.

Heb je al eens de Turid Rugaas methode geprobeerd?

Als toevoeging:

Het trekken klinkt als een symptoom van onrust. Je kunt dan wel het symptoom weghalen, maar dan los je het eigenlijke probleem niet op.

Het belangrijkste nu is dat de rust terugkomt.

Hier ben ik het helemaal mee eens!!

Zelf zou ik dat niet doen door met hulpmiddelen te gaan werken, maar het in het totaalplaatje zoeken. Dus een min of meer vast dagritme aan te houden, de wandelingen op dit moment lekker kort en saai te houden en bijv. naar een rustig parkje of ander plekje zonder afleiding gaan waar je met hem gezellig wat snoepjes gaat verstoppen. En dan bijv nog een tijdje lekker snuffelen en daarna gewoon weer naar huis. Dus geen lange stressvolle wandelingen met allerlei afleidingen. Zn koppie moet tot rust komen.

Heb je weleens de methode van Turid Rugaas gelezen? Zij beschrijft het in haar boekje Help mijn hond trekt. Daar is het ook de bedoeling dat je eerst rust bouwt in je hond en je leert aandacht te krijgen. Je doet dit eerst thuis, daarna in een rustige omgeving zonder afleiding en je gaat dit dan steeds meer uitbouwen.

Maar vooral, blijf zelf rustig, en blijf vooral genieten van je hond.

Hij trekt, ik vraag aandacht (op alle mogelijke manieren), ik krijg geen aandacht

Je hond trekt - letterlijk - aan de riem en jij trekt aan je hond met het vragen/afdwingen van aandacht. Ben benieuwd of je hond met een gentle leader wel de rust heeft om bij jou te komen met zijn aandacht.

Ik ga niet lopen leuren bij mijn honden om aandacht. Ze moeten de rust hebben om zelf bij mij te komen en te blijven, zonder dat ik dat de hele tijd ga vragen/afdwingen.

Ik werk liever aan beheersing en rust in lijf&koppie en als bijkomstigheid krijg je ook op straat een rustige relaxte hond die met een slappe lijn meeloopt. Rust in de hond, de hond leren zich te beheersen, de hond leren niet zo snel spanning op te bouwen, de hond leren zelf de spanning af te laten vloeien, de hond begeleiden wanneer hij onrustig wordt. Voor mijn honden en bij mijn insteek, past een gentle leader dus niet.

Jammer dat je wandelingen zo frustrerend verlopen. Hoop dat de gentle leader voor jou wel een uitkomst gaat bieden.

Mijn visie een stuk anders dan bovenstaande sprekers

In mijn ervaring kan een GL zeker helpen om rust en vooral plezier terug te brengen in de wandelingen.
Je doorbreekt het patroon van trekken, mopperen, trekken, boos worden, lokken, trekken, bozer worden, omdraaien, weer trekken enzovoorts.
Als je ook nog eens lichamelijk klachten krijgt van het trekken kom je in een soort vicieuze cirkel waar je niet makkelijk uit raakt.
Een hulpmiddel als de GL kan daar dan heel goed bij helpen.
Als eerst geeft het je de controle terug. Waardoor je meer ontspannen kan wandelen, zonder pijn. En dat maakt dat jouw stemming ook weer beter wordt en je motivatie krijgt om er echt mee aan de slag te gaan.
Dan kun je gaan werken met de methode van Turid, of welke methode dan ook. De GL gebruik je dan steeds minder en zijn gewone halsband steeds meer. Tot de nieuwe gewoonte is dat je hond netjes naast je loopt.

Het is heel leuk die methodes om het trekken af te leren, maar het werk nooit als je hond geen aandacht voor je heeft, of sterker is dan jij en je daarom toch wel meekrijgt waar hij heen wil..
Dan kan je oefenen, omdraaien, kaas voor zijn neus proberen te houden tot je een ons weegt.. maar de hond krijgt al wat hij hebben wil.. En jij zit daar hinderlijk, maar hij doet het er maar mee, aan vast!

Binnen kun je beginnen met de methode van Turid, maar ondertussen moet je toch nog zo'n vier keer per dag naar buiten waarbij je over straat gesleurd wordt..
Een hulpmiddel is dan helemaal niet verkeerd. Zeker een GL die geen pijn doet en ook weer prima afgebouwd kan worden.
Voor honden die het heel erg eng vinden om iets over hun neus te hebben is er ook de GL harnass. Werkt ook fijn.

ik begrijp het , maar wat ik niet begrijp dat de school je steunt in dit hulpmiddel, ook al zijn ze er tegen, het is een hulpmiddel, dat ze je gewoon er alleen op uit sturen, een instructrice zou of instructeur met je mee moeten gaan en bekijken waarom de hond zo trekt, en als het hulpmiddel gebruikt wordt, hoe het door jou gebruikt moet worden, en hoe je het kan afbouwen, jammer dat je dat helemaal alleen moet ervaren.

En als je die cirkel nu doorbreekt met een GL, kan je al heel snel over op de gewone halsband.
Als lijn gebruik je dan een politielijn, met aan twee kanten musketonhaken. De ene aan de GL, de andere aan de halsband. Steeds meer neem je over op de halsband (al is je lijn bij voorkeur altijd slap). Tot je de GL los kunt klikken en daarna af kan laten.
En dat kan echt al binnen een paar dagen. Want je moet juist gebruik maken van dat doorbreken van die cirkel.

Ik ken namelijk ook genoeg honden die met GL prima kunnen trekken
Het is dus echt een hulpmiddel, waarbij je dus echt zelf moet oefenen, maar je maakt gebruik van dat de hond even denkt ; 'huh? wat is dit nou?'
En op dat moment leer je hem nieuw gedrag aan door sturing van wat jij wil, wat nog wat oplevert ook!

Heel veel oefeningetjes heb ik daarvoor. De basale manier van met de honden omgaan. Eigenlijk alles dat opwinding veroorzaakt in een hond, daarvan gaan loskoppelen en zorgen dat de hond zelf weer zakt en wellicht de volgende keer niet zo hoog in zijn emoties komt te zitten.

Een ultieme; je gooit de bal weg en je hond moet wachten. Pas als de spanning van het najagen uit zijn lijf is, hij relaxed is en contact met jou maakt, mag hij de bal gaan halen.

Je zet zijn voerbak/voerbal ergens neer en je hond kan met je mee lopen erbij vandaan, evt een oefeningetje doen en als jij het zegt en als je hond ontspannen is, hem er naartoe laten gaan.

Meerdere ballen verstoppen en je hond ze om en om laten zoeken en brengen en op jouw commando bij je weggaan om de volgende te gaan zoeken en te komen brengen. Hij moet gaan nadenken, een oplossing verzinnen want hij kan ze niet allemaal tegelijk opzoeken en in de bek nemen en bij je brengen.

Als er bezoek komt; zorgen dat je hond rustig blijft als er zo'n ophef in huis is.

Even een trekspel doen en je hond weer laten zakken in ophef/spanning en weer een oefening doen waarbij hij zich moet concentreren.

Balans&coördinatie oefeningetjes helpen hierbij ook. Een hond moet geconcentreerd te werk gaan , niet als een malle maar wat doen. Bewust zijn poten gaan plaatsen, bewust handelingen verrichten waarbij hij moet nadenken.

Die rust en beheersing is de basis die ik mijn honden wil geven en bijkomend voordeel is dat ze op straat als ze aan de riem zitten ook makkelijker zakken in hun spanning en zich leren te beheersen met alle prikkels die ze daar tegenkomen. Niet doorlopen als je hond zoveel onrust heeft, eerst je hond laten zakken in die spanning. En je hond bij jou laten komen met zijn aandacht, er niet om gaan vragen. Als je hond teveel aan zijn hoofd heeft kan hij nooit geconcentreerd met jou bezig zijn.

En zichzelf zo gaan beheersen, is heel vermoeiend. Daarom maak ik het bij jonge honden ook niet te lang.

Begrijpelijk hoor Sofie dat je helemaal vastzit. Ik zou dus gaan werken aan rust in je hond. Hoe? Dat is lastig uit leggen via een forum.. Is je hond onrustig, stilstaan, je hond laten zakken in spanning/emoties. Weer verder lopen als hij rust heeft. Hoe je jouw hond kan laten zakken in emoties? Daar heeft elke hond zijn eigen knopjes voor.... Heel algemene die bij nagenoeg elke hond werken, zijn; zelf rustig blijven, op neutrale toon in een zinnetje tegen je hond spreken, wat voertjes strooien zodat je hond kan snuffelen&kauwen.

Sommige honden worden al helemaal druk als ze hun riem zien. Dan zou je op dat punt al kunnen beginnen met meer rust in je hond te krijgen. Honden die weten wat rust in lijf&koppie is, die weten en geleerd hebben hoe ze zelf weer tot rust kunnen komen, die zijn in de regel ook beter en sneller weer tot rust te brengen dan honden voor wie het nieuw is.

Als ik wil dat een instructeur meegaat, dan zouden ze dat heus doen hoor
Ik wil het gewoon proberen zelf op te lossen... Een extra instructeur zou er alleen maar voor zorgen dat Lucky nog meer afgeleid wordt.

Het is inderdaad de bedoeling om het 2 weken te doen, cirkel doorbreken en dan opnieuw beginnen. Terug naar de basis.

@Marit: Met die tips kan ik weer een eindje weg! De onrust begint hier inderdaad bij het pakken van de leiband. Wat ik nu doe, is de leiband te pas en te onpas nemen, terug wegleggen, nemen, zelf iets anders gaan doen.

Jas aan.. Jas uit... Enzovoort... Lucky moet op een rustige manier de straat op kunnen...

Fantastische tips, Marit.

Kan ik ook mee aan de slag

Ik probeer het inderdaad thuis al. Maar ik doe geen oefeningen om hem tot rust te laten komen. Ik negeer hem gewoon, ga op een stoel zitten en wacht tot hij zelf zijn rust vindt. Moeilijk hoor... Want als ik de leiband dan opnieuw neem, wordt hij terug gek... Soms komt er ook geen wandeling. Als hij rustig ik, beloon ik hem, en de leiband blijft gewoon op tafel...

@Margje, je schrijft dit: Het is heel leuk die methodes om het trekken af te leren, maar het werk nooit als je hond geen aandacht voor je heeft
Daar ga je nu juist aan werken, vandaar dat ik op dit moment liever daaraan zou gaan werken dan toch perse die wandelingen te willen maken met een hulpmiddel.

@Sofie
Het saai houden werkt natuurlijk niet meteen tegen trekken het gaat erom dat hij niet teveel indrukken moet krijgen op dit moment. Maar misschien heeft hij ook meer geestelijke uitdaging nodig?

Ik zal in het heeeel kort proberen TR haar methode uit te leggen:

je leert de hond thuis een signaaltje, een klakje met de tong of woordje, wat voor de hond moet gaan betekenen: aandacht voor baasje. Dit oefen je thuis totdat je zeker weet dat hij altijd reageert als je dat signaaltje geeft. Daarna ga je in een prikkelvrije omgeving buiten oefenen en dit breidt je dan steeds een beetje meer uit.

Het wandelen:

als er druk op de lijn komt of de hond sneller gaat lopen zodat er druk op de lijn gaat komen meteen stoppen.

twee seconden wachten, stilstaan niets zeggen

het signaaltje geven, de hond belonen als hij zich naar je toedraait

daarna een paar stappen in een andere richting lopen, de hond volgt, beloon de hond daarvoor

Herhaal het signaaltje altijd als je van richting veranderd of als de hond aan de lijn zal gaan trekken.

Uiteraard wordt dit in het boekje uitgelegd en beschreven hoe je dan precies alles moet doen.

Dit als basis nemen en je eigen creativiteit mee laten spelen en goed letten op de signalen die hij afgeeft want elke hond is weer anders natuurlijk, vind ik zelf een relaxte methode om de aandacht van je hond te leren krijgen.

Ik ken het, begrijp het volledig.

Zeer zelfstandige, eigenwijze en krachtige hond. Het normale trekken heeft 2 jaar geduurd om er uit te krijgen (en dan zeggen mensen nog steeds dat ik geduld moest hebben haha.) Alleen met andere honden wandelen was een hel, echt een hel.

Geen aandacht, ik kapotte schouders. Ik boos, als je eenmaal boos bent bereik je niets.

Uiteindelijk een Ulead aangeschaft en er weer bij gaan oefenen en het hielp. Nooit meer last van gehad

Het is een hulpmiddel dat hier een deur heeft opengezet. Geen pijn is geen woede/frustratie en dus vrijheid om weer verder te gaan.

Volgens sommige mensen ben je dan een dierenmishandelaar, ach he

Ik zou hem als hij onrustig is, niet gaan negeren. Help hem om weer tot rust te komen, in plaats van 'hem aan zijn lot over te laten', het hem zelf maar uit te laten zoeken. Sommige honden kunnen dat, maar veel honden bedenken dan zelf een manier om met de spanning om te gaan. Springen, blaffen, trekken aan de riem. In plaats van zich tot jou kunnen keren.

Ik zou dus ook zeker in huis hem weer tot rust helpen . Zo kan je hem ook buiten weer makkelijker tot rust komen.

Als hier de leiband gepakt werd volgde er ook een wilde indianendans met happen en al en soms nog wel, het associeert toch spanning blijkbaar. Ik blijf altijd staan, de halsband in mijn hand en fluister altijd iets sussends om aan te geven dat we rustig moeten zijn voordat we op pad gaan. Lola doet graag haar koppie tussen mijn benen en dan streel ik haar eerst een tijdje, en dan heel voorzichtig gaat de halsband om, soms wordt er nog een paak keer gehapt van opwinding, dan beginnen we weer opnieuw. Bij het naar buiten stappen wacht ik ook gewoon totdat ze rustig is. Ik zeg niks, maar wacht totdat ze gaat zitten. Pas dan gaat de buitendeur open en lopen we rustig naar buiten.

Dan neem ik de lijn in twee handen zodat ze naast me loopt en niet voor me omdat ze nog steeds een beetje gespannen is in het begin, we lopen in een regelmatig stevig tempo zonder stilstaan totdat we in het park of bos zijn. Dan pas gaat de lijn langer en kan ze snuffelen zoveel ze wil en als het kan gaat ze los. Soms laat ik haar ook zelf de weg kiezen, heel vaak kiest ze dan een korte wandeling, maar wel met heel veel snuffelwerk. Dit werkt blijkbaar voor haar goed en dus ook voor mij.

@ Sammy en Flex: Gebruik je de Ulead nu nog? of heb je het ook afgebouwd?

@Marit: Dus helpen zodat hij zijn rust kan terugvinden. En dat kan ik doen door de oefeningen die je eerder hebt uitgelegd?

Ik hoop echt tot een oplossing te komen. Ik ben geen opgever, maar soms wordt een mens al eens radeloos. Een hond opvoeden vergt veel werk. Een ontspannen wandeling zou zo'n deugd doen!!

Rustig de deur uit gaan is eigenlijk ook wel een probleempje...
Lucky vlieeeegt door de deur... Misschien moet ik proberen om langs de achterdeur te gaan. Nieuwe deur, nieuwe regels... Stilletjes aan kan de voordeur dan ook terug gebruikt worden...

Zo zie je maar, trekken aan de leiband is 1, maar wat er allemaal al fout gaat nog voor we vertrokken zijn...
- rust bij het aandoen van de leiband
- rustig wachten aan de deur

Nee al tijden niet meer Ongeveer 2 maanden gebruikt tijdens het wandelen met andere honden, na een paar keer was het eigenlijk al niet meer nodig.

Boodschap komt snel over viel mij op

Ja doordat je het standaard patroon doorbreekt maak je een opening om iets nieuws te leren.

Er is ook een verschil in het karakter van de hond voor wat voor oplossing je kiest...

wij hebben hier voor beide honden ook een gentle leader gebruikt.
Ik heb zelf fybromyalgie (een vorm van reuma) en met 2 trekkende honden
(samen 75 kilo) over straat is op slechte dagen geen pretje.
Bij Bachera heeft het afbouwen wat langer geduurd als bij Keyser.
En als we op een drukke plek lopen heeft ze hem nog steeds om.
je kunt alle methodes van de wereld gebruiken om je hond te laten stoppen met trekken,
maar je hond zal, tot hij/zij niet meer trekt er toch uit moeten om te plassen.
En als je dan inderdaad met behulp van een GL of U-lead de wandeling door kan komen
zonder dat het een veldslag wordt vind ik het een goede TIJDELIJKE oplossing.
Als je ze maar met beleid gebruikt.