Straffen/corrigeren

ik snap soms ook niet waarom er over bepaalde dingen', z'on ophef gemaakt wordt.
er wordt soms een hele phycho-analyse gemaakt van een hond.
je wordt veroordeeld als je niet met je hond naar cursus gaat en je hoort niets anders dan gedragsproblemen en foute hondenscholen etc.

ik ben geen gt, ben nooit naar cursus geweest en ik heb een hele relaxte hond,die eigelijk alles prima doet, wat ik van hem wil.
tuurlijk zijn er ook dingen die best verbetert kunnen worden, maar het belangrijkste is dat ik veel plezier van hem heb en geen frustraties.

er zei pas geleden iemand tegen me dat de honden vroeger veel relaxter waren en dat ben ik helemaal met hem eens

@Angela,

Er zijn velen manieren en ik ben tegen hardhandigheid, omdat ik het niet nodig vind.
De meeste manieren zijn fout, omdat ze ook niet door de hond begrepen worden of fout gedaan worden door de mens.

Zo zie ik het ook!

sorry, dat ik dat een beetje kort door de bocht formuleerde in mn vorige berichtje.ik gaf er ook geen duidelijke uitleg bij.

Daarom vroeg ik er ook naar.

want hij liep voortdurend tegen kinderen op te springen en probeerde er tegenaan te rijden.
woorden, lekkers of een speeltje, klappen in mn handen om zijn aandacht te krijgen hadden totaal geen effect op hem.

Wat voor situatie was dat dan? Waren ze op dat moment niet te scheiden. Klinkt alsof de situatie de hond te machtig was.

Toen was diesel net een jaar oud en we hadden een verjaardag met jonge kinderen op visite.
diesel is gek op voetballen en dat vinden die kinderen vaak prachtig.
maar diesel raakt om een bepaald moment te wild en gaat over de grens (opspringen, rijden).
en die kinderen bleven maar druk en diesel vond het allemaal prachtig.
toen moest ik even ingrijpen.
Inmiddels weet ik nu waar die grens ligt en stop hem voordat hij die grens bereikt. hij weet nu ook dat hij niet met de kinderen mee mag doen, als ze zo druk zijn. ze konden ook bv niet op de grond spelen, want diesel sprong er gelijk bovenop.
naar veel oefenen en herhaling weet hij het nu ook en hoef ik alleen maar te zeggen, klaar nu

Inmiddels weet ik nu waar die grens ligt en stop hem voordat hij die grens bereikt. hij weet nu ook dat hij niet met de kinderen mee mag doen, als ze zo druk zijn.

En zo leren we aldoende Zo'n situatie vraagt inderdaad om op tijd te stoppen en de hond even in afzondering tot rust te laten komen. (is ook wel een heel prikkelvolle situatie)

Ikzelf volg mijn gevoel, ook wij kwamen met een heel andere hond in aanraking dan we ooit gewend waren. Een hond die ons niet kende en wij haar niet, zij heeft ons veel geleerd over honden en hondengedrag. Ze gromde en viel uit en durfde ook gerust te happen/bijten.
Gelukkig kwam ik dit forum tegen, en Turid Rugaas had een paar boeken geschreven die mij erg aanspraken. Het belangrijkste wat ik doe met "opvoeden" is gewoon kijken naar en rust brengen in de hond.

Het grommen en uitvallen is helemaal voorbij. Helaas nog niet in situaties als bij de da. maar we hebben al veel bereikt. Ik heb er juist op gelet nooit iets negatiefs (voor haar) te zeggen of doen. Alles is positief gegaan, het was ook helemaal geen moeite eerlijk gezegd. Misschien is ze ook gewoon een heel makkelijke hond. Maar ik ben me zeker dat als ze in de geest van een roedel/dominantie opvoedmethode begeleidt was, dat ze vroeg of laat iemand ernstig had kunnen verwonden.

In het voorbeeld van grommen en uitvallen bij een bot of eten, dat deed ze ook, en door haar rustig te laten eten, respect tonen dus, is dit helemaal voorbij, mag ik bij haar bak komen en ze blijft heel relaxed. Omdat ze weet dat ik haar respecteer, vertrouwd ze me nu bij haar etensbak. Waarom moeilijk gaan doen als het ook makkelijk kan en zonder stress.

en wat misschien ook een mooi voorbeeld is de training van politiehonden.
mijn hubbie heeft dat gedaan vroeger en is pakwerker geweest.
ik vond het tenekrommend om naar z'on training te kijken, soms kon ik het ook niet aanzien.
vooral met de jonge honden. die worden helemaal "afgebroken" met slipkettingen en stokken ed en vervolgens worden ze weer "opgebouwd".
maar de meeste groeien allemaal op tot stoere,zelfverzekerde honden, die goed onder appel staan. ze luisteren niet uit angst voor de geleider, maar omdat ze graag willen werken.
degene die niet geschikt blijken te zijn, wordt uit de training gehaald en worden leuke huishonden.

dat klopt, daar heb je gelijk in, maar ik moest hem wel even fysiek duidelijk maken dat dat niet de bedoeling was en voor de veiligheid van die kinderen.
en afleiding met lekkers hielp ook niet op dat moment, want 2 sec later stond hij weer te springen tussen die kinderen.

wij hebben zelf geen kinderen, dus hij moest ook nog leren om zich te gedragen tussen rennende kinderen.
afzonderen heb ik nooit gedaan, want diesel is echt een gezelligheidsdier. ik deed hem dan bv aan de riem en liet hem liggen naast mn stoel en beloonde hem, als hij de kinderen negeerde

@ dobry,

jouw voorbeeld vind ik ook mooi.
vetrouwen is de basis van iedere opvoeding.
en ik vind ook dat we wat relaxter en respectvoller met honden om moeten gaan.
en ook uit jouw voorbeeld blijkt maar weer, dat je niet uit een boekje kan leren, maar het wel als richtlijn kan gebruiken.

ieder mens, ieder dier is anders en vergt een andere aanpak.
met een herplaaster is het soms weer een ander verhaal, omdat ze een rugzakje met bv nare ervaringen hebben

Jou Jip heeft al vele jaren, zolang hij bij jou is, gigantisch last van stress en angsten, hoe is het mogelijk dat door de positieve methode deze hond nog steeds niet normaal kan functioneren? Ik bedoel als het allemaal zo positief zou zijn waarom dan nog zoveel angst en stress?

het volgende ging nog door mijn gedachten. Jip heeft een stressprobleem Door eerdergenoemde oorzaken).

Zijn glaasje zit bijna altijd al behoorlijk vol door zijn onvermogen om te gaan met allerlei prikkels en de kleinste veranderingen.(veel extremer dan bij de meeste honden). Hoe voller het glaasje hoe meer overprikkeld (probleemgedrag). Dit is een vicieuze cirkel die heel moeillijk te doorbreken is. De positieve opvoeding heeft te maken met het aanleren van gewenst gedrag, maar als overprikkeling de oorzaak is helpt alleen ontprikkeling, rust rust rust, en dit is juist wat hij zo moeilijk kan vinden door de overprikkeling. Dus dit vraagt iets heel anders dan uitsluitend positieve opvoeding. Voor mij is het ook belangrijk sensoren te ontwikkelen voor zijn overprikkeling.

Neem ik nu als voorbeeld zijn probleem met andere honden. Het is gebleken dat Jip niet te resocialiseren is met andere honden. Wel met individuele honden >>> dagelijks contact gedurende lange tijd met 1 specifieke hond. Maar door zijn onvermogen te generaliseren geldt dit dus niet voor al die andere honden op de aardbol. De GT gaf ook aan dat hij weliswaar na lange tijd eventueel zou kunnen resocialiseren met een hondenklas op de hondenschool, maar dan nog steeds niet gesocialiseerd is met hond uit de buurt. Sterker nog , zou hij een hond van de hondenklas tegenkomen in een andere situatie (bos bv) is het weer een nieuwe en dus angstige ervaring met die hond.

Doel is dus om hem te leren wat ik wel van hem verwacht in situaties met andere honden. Dit kan ik op positieve wijze aanleren (ook gedaan). Dit gaat ook heel goed totdat het glaasje overloopt (en dat is bij hem extreem snel). We weten allebei wat de bedoeling is, maar hij is soms overloaded en ik ben ook maar een mens en dus niet altijd even alert genoeg. Hij is er gelukkig snel weer uit te halen door afstand te vegroten en de aandacht weer bij mij te halen (zonder beloning overigens, beloning is een oogcontact op het moment dat hij volgt en oogcontact maakt).

Het probleem van alleen zijn. Dit is te leren. Echter hier hetzelfde probleem, zijn eeuwige hoge stresslevel maakt dat zijn glaasje zo overstroomt en ik dus aan het trainen ben van terugval naar terugval.

Jip heel duidelijk 'bij de hand nemen' geeft nog de meeste rust. Hem bij alles precies vertellen wat ik van hem verwacht (tot in het extreme).

Jip heeft door zijn onzekerheid een hele slaafse 'will to please'. Hij kan dus ook prima loslopen. Nu hij al een aantal weken niet meer los mag merk ik dat dit hem alweer een stukje meer rust geeft. Weer een nieuw hoofdstuk in zijn gebruiksaanwijzing. Zoals ik al zei, een heel gepuzzel.

@Angela,

dat klopt, daar heb je gelijk in, maar ik moest hem wel even fysiek duidelijk maken dat dat niet de bedoeling was en voor de veiligheid van die kinderen.

Ik zie echt niet in waarom dit fysiek moet, echt niet.

Hem uit de situatie halen en met een kluif in afgezonderde ruimte leggen voor rust is wat hij op dat moment nodig heeft.

Ik kom even helemaal terug op wat Gorby een pagina geleden schreef en dat was, dat na/tijdens het toepassen van de roedelmnethode het bot wel afgepakt kon worden.
Persoonlijk denk ik gewoon dat dit met vertrouwen te maken heeft.

Ik volg de roedelmethode in die zin, in dat ik 'de zes' regels hanteer. Er is enorm veel discussie of rangorde e.d. echt bestaat. Wat ik zie is dat het bestaat, bij de ene hond meer leeft dan bij de andere hond, maar dat de regels op zijn minst een basis geven, een leidraad met duidelijkheid voor de hond.

@Angela & Diesel
Wat je schrijft klopt ook gewoon, de meeste honden passen zich prima aan, is niets mis mee, kan je bij wijze van spreken in je nek laten liggen, de kinderen in zijn mand laten slapen enzovoorts, gebeurt niets, hond past zich aan.
Als je goed gaat doorvragen zijn er meestal toch wel een paar ergenisjes, maar daar kunnen de eigenaren prima mee leven.
Het zijn de uitzonderingen die de regels eigenlijk bevestigen. Een aantal honden hebben net wel die duidelijkheid nodig, hebben wel in zich: mijn mand is MIJN plaats, wegwezen. Begrijpen de gemixte signalen die wij als eigenaar geven niet.
Daarom ben ik zo voor een goede hondenschool waar je tips en adviezen op maat krijgt. 9 van de 10 worden toch wel goed groot, maar net die ene heeft er zoveel baat bij en kan je probleemgedrag voorkomen.

Hier zitten best wel veel mensen die veel met honden te maken hebben, als trainer, GT of ervaringsdeskundige. En misschien ga je dan ook wel anders kijken. Ieder probleempje wat je bij een pup ziet, weet je wat ervan kan worden en ben je dus extra voorzichtig. Omdat je zoveel honden ziet waarbij het niet goed gegaan is.

Ik geloof niet in 1 goede aanpak. Iedere hond is anders, iedere baas is anders. En of wij het nou leuk vinden of niet, als de baas er niet achter staat of de methode niet kan uitvoeren is het per definitie geen goede methode voor die baas. En zal je dus wat anders moeten verzinnen.

@Angela
"ze luisteren niet uit angst voor de geleider, maar omdat ze graag willen werken." Toevallig dat je dat nu als voorbeeld geeft, maar ik heb afgelopen zondag een presentatie gezien van iemand die bij de KNPV politie honden opleidt en dat ook al heel veel jaren doet en volgens zijn eigen zeggen met succes. Hij gaf aan dat ze daar zowel positief trainen, maar vooral ook heel veel met negatieve bekrachtiging. Ook wel vermijdingsleren. Dat vermijden doe je niet omdat je het leuk vindt. Dat doe je uit angst voor een correctie.

"ik deed hem dan bv aan de riem en liet hem liggen naast mn stoel en beloonde hem, als hij de kinderen negeerde" Dit is een heel mooi voorbeeld van positieve opvoeding. Ik begrijp alleen niet waar dit "maar ik moest hem wel even fysiek duidelijk maken dat dat niet de bedoeling was" dan vandaan komt. Dat lijkt mij wel overbodig.

Margje, goed gezegd, niets aan toe te voegen

Wij trainen zelf bij de dierenbescherming. LET OP dierenbescherming dus. Hier zit een groep honden die het slachtoffer zijn geworden van de overpositieve opvoeding die Petra en Bassie zo promoten. Totaal losgeslagen, zelfs gevaarlijke honden die nu onder begeleiding weer leren wat grenzen zijn. Hoe ze dat daar doen?, door ze af en toe op de zij te leggen en heel streng (daar is mijn streng lief bij).

Daar zijn ze dus helemaal niet zo blij met het ten alle tijden maar positief blijven. Hier combineren ze belonen voor goed gedrag met sancties voor ongewenst gedrag. En voordat iedereen weer gaat gillen: sancties voor ongewenst gedrag kunnen dus bestaan uit: met verheffing een commando geven, negeren van de hond, aanraken om op de plaats gezet te worden.

Laat ik nu maar gewoon aannemen dat ze het daar echt wel weten, denk beter dan bassie en Petra in ieder geval

@jada
OMG wake up! Het is 2011! Nu snap ik precies waar jou misvormde ideeen over de positieve methode vandaan komt. Wanneer een hondentrainer in 2011 nog meent een hond op de rug/zij te moeten leggen dan wordt het toch wel eens tijd dat die trainer uit zijn grot komt.

"de overpositieve opvoeding die Petra en Bassie zo promoten" Ik ben nog steeds van mening dat je echt geen idee hebt waar het over gaat, maar zolang je daar blijft trainen zul je daar ook nooit achter komen.

Zou je voor mijn interesse aan jou trainer willen vragen wanneer die voor het laatst een cursus gevolgd heeft? Ik ben daar echt heel benieuwd naar. Dat moet namelijk meer dan 15 jaar geleden geweest zijn.

Totaal losgeslagen, zelfs gevaarlijke honden die nu onder begeleiding weer leren wat grenzen zijn.

Die zijn dan ongetwijfeld het slachtoffer van geen, gebrekkige of heel onduidelijke, inconsequente, instabiele begeleidng. De zogenaamde 'vrije opvoeding', zo grenzeloos dat de hond totaal niet meer weet waar hij aan toe is. Of zouden er misschien ook tussen zitten die stiekem toch teveel en te inconsequent gecorrigeerd zijn?

Hoe dan ook heeft dit niets meer te maken met positieve opvoeding. Positieve opvoeding is namelijke nog steeds opvoeding met duidelijke, stabiele leiding, regels en begrenzing alleen dan zonder dwang en/of correctie.

Maar dit voorbeeld hebben we al eerder in een discussie bij de hand gehad

Ik geloof niet in 1 goede aanpak. Iedere hond is anders, iedere baas is anders. En of wij het nou leuk vinden of niet, als de baas er niet achter staat of de methode niet kan uitvoeren is het per definitie geen goede methode voor die baas. En zal je dus wat anders moeten verzinnen.

Ik ben het hierin 100% met je eens Margje. Gelukkig vind ik binnen de positieve opvoeding ook die diversiteit aan mogelijkheden.

vertrouwen kan je niet als er geen respect is, zo zie ik dat, dus die 2 gaan bij ons samen.

gorby had geen respect (hooguit wat vermijdingsgedrag uit ervaringen van het verleden -die rotter zijn dan de meesten zich hier kunnen voorstellen- ) het had hem niet gebroken) en dus ook geen vertrouwen. Hij vertrouwde op zichzelf, en ik kan je vertellen, dat was een heleboel zelfvertrouwen.

Als ik nu het bot pak, stapt Gorby terug, dat kan je vertrouwen noemen, ik vind het tevens respect, hij toont hierbij geen enkele angst, hij heeft zich geschikt in de lagere positie waar hij bij ons thuis hoort.

en dat is geen montone situatie, af en toe probeert hij zeker uit of wel nog wel alert zijn, en ja hoor, dat zijn ze, weten we ook gelijk weer dat we bij deze hond nooit kunnen verslappen, zijn karakter is sterk.

ik zie heel veel mensen die continu lopen te belonen op verkeerde momenten, staat hondje lief te schrapen, te plassen, te schrapen, hoge houding en dan is het: "je bent braaf hoor, kom maar, brokje?" (met vraag teken, ja ja, we vragen het gewoon). ipv een duidelijk 1x "volg" en gewoon weg te lopen en zo de hond te dwingen jou te volgen ipv de hond aan de overkant als een idioot te staan uitdagen.

Ik zie dit heel veel en owee als je zegt dat iemand zn hond gewoon eens mee moet nemen, "hoe zo, hij doet toch niks"....... grrrrrr.

wat jullie verwarren (mensen die zo tegen correctie's zijn) is een korte correctie met doorstraffen, en dat laatste is wat je op zware trainingen ziet, waar het doel is de hond te breken (jaren naast een africhter van politiehonden gewoond, vaak wezen kijken, BAH).
doorstraffen is dodelijk voor alles, je verliest het vertrouwen van de hond, maar ook het respect.


iedere hond is anders, waar mijn 1e herplaatster al gauw vrolijk rondhuppelde en nergens een punt van maakte, heb ik er nu 1, die als je hem ruimte geeft boven op mensen springt als iets hem niet bevalt, het is voor ons hem zo te leiden dat hij weet dat dat niet nodig is, niet gewenst is en hij "volgt" gewoon omdat hij weet dat wij de verantwoording nemen.

hoe meer wij braaf gingen zeggen, of met brokjes gingen werken hoe meer hij ging zoeken naar aanleidingen, hij keerde hij keihard tegen ons, die honden heb je dus ook.

en Bassie, je hebt vast veel kennis, hebben we al eens eerder geconstateerd, maaar waarom je altijd zo beledigend moet worden, en iedereen voor gek verklaard, onwetend, ongemotiveerd, dom, van 3 eeuwen terug, geen verstand en nog wat onvriendelijk en afbrekend is, is me een raadsel.

welke honden heb jij om op te voeden, welke uitdagingen ben jij aan gegaan, welke methode's heb je bestudeerd, zowel op papier als in de praktijk.

theorie is leuk hoor, maar je hebt er weinig aan als je denkt dat je 1 theorie op iedere hond kan toepassen.

Petra vertelt uit haar ervaring met Jip en dat vind ik wel heel waardevol en heb ik ook veel respect voor.
Super zoals ze deze hond heeft laten "opbloeien", op de manier die bij die hond past.

Ik wil toch even reageren op jada.
Als ik zie hoe mijn hond na 3 maanden al zo ten goede is veranderd tov toen hij net uit het asiel kwam, dan kan ik niet anders concluderen dat een positieve opvoeding wel degelijk succes heeft.
Met positief bedoel ik opvoeden zoals Petra het hierboven beschrijft, daar hebben we geen op de zij leggen etc voor nodig.

En geloof me, onze hond was de 1e weken een ramp!
Hier is consequent het toverwoord.
(en heel veel tijd in de hond investeren... )

@Gorby
Biko lijkt op Gorby, en hij heeft ook echt grenzen nodig. Maar hij zal je uitproberen zodra hij weer de kans krijgt..
Als ik mirgraine heb is hij gewoon vervelend buiten, komt niet als ik hem roep, besluit uit zichzelf dat hij nog niet naar binnen wil, dat soort geintjes..
Dat zal hij niet doen als ik lekker in mijn vel zit.

Je kan ook een hond hebben die als je migraine hebt extra voorzichtig is.
Zo eentje hebben wij dus niet

Õhw en de eerste dag dat ik Biko had, hing hij in mijn vingers.. ik wou hem een aai geven en het bleek dat hij een botje bij zich had liggen. Hij lag naast mijn stoel, ik steek mn hand even uit en hij hing erin
In reageerde met een vloek, puur van schrik..
Het heeft wel even geduurd, maar ik heb zijn vertrouwen en respect gewonnen. Ik kan nu alles van hem afpakken. Maar ik maak daar zeer zeer zelden gebruik van. Want ik stel ook vertrouwen in hem. Hij heeft zijn een enorm ego En dat hoort ook bij hem, ik laat hem ook in zijn waarde. Uiteraard tot op zekere hoogte, maar het respect is werderzijds, alleen is mijn stem van doorslaggevende aard en heb ik vetorecht

Een training bij de Dierenbescherming kost bijna niets en word gegeven door vrijwilligers.
Nu wil ik hier niemand mee beledigen, het is geweldig dat het bestaat, maar ik zou daar dus nooit een cursus volgen..
En op de zij leggen om te kalmeren, in welke tijd leven deze mensen?

Losgeslagen honden ten gevolge van positieve opvoeding kan haast niet, dan is het niet goed toegepast.
Zoals eerder vermeld is postieve opvoeding niet meer en niet minder dan duidelijkheid en consequentie.
Duidelijke grenzen zijn er absoluut, net als regels, maar die hoef je niet te bevestigen met fysieke aanraking of streng toespreken.

En hier ook het bewijs van positieve opvoeding, Bijou luisterd perfect, overal en nergens, of we nou in een groot bos lopen, of dat we thuis zijn of bij de DA, ze luistert perfect.
En dat is nog nooit zo goed geweest als toen ik begon met positief trainen.
En ja, daar horen ook grenzen aangeven bij, en dat doe ik door ''Nee'' te zeggen.
En dat word opgevolgd, vanwege wederzijds respect en duidelijkheid.

effe een vraag hoor, misschien lees ik er overheen, maar waar staat dat Jada honden op hun zij legt of dat dat op hun training gebeurd?

ik zal het in ieder geval nooit doen, op de rug gaan met ontspannen poten en ingetrokken staart moet een spontane actie van de hond zijn, vol vertrouwen en rust op dat moment, buiten het feit dat het bij onze hond helemaal niet te doen is, als die gaat vechten, werpt hij een volwassen vent van zich af (en dat heeft in het verleden meermalen bewezen, en neeeee, dat was niet bij ons)

maar waar staat dat?

en tuurlijk werkt "positief" veel beter dan alleen maar (door) straffen, wat ik probeer is het te nuanceren, is dat positief helemaal wit is, en af en toe een korte correctie helemaal zwart, schandalig en zwaar schadelijk voor hond en de band met zn baas.
Wat ik zie is dat honden onderling heel goed correctie's begrijpen, die zijn nooit kwaadaardig en breken de ander nooit zo af dat hij stuk gaat.
En de beloning onderling is gewoon dat er niets gebeurt, normaal gedrag is nl....... normaal.

dat je een beschadigde of jonge hond extra stimuleert met beloning das prima, werkt heel motiverend, maar pas op wat en hoe en wanneer je beloont en leg de lat telkens hoger.

hier sluit ik me helemaal bij aan, heeeeeel herkenbaar. wij gebruiken het ook bijna nooit, waarom zou ik iets afpakken als ik het hem zelf gegeven heeft, maar....... wij konden niet eens bij een tak komen, en niks geen vingers snappen, gewoon in de aanval gaan, zo groot als hij is.

toen was ik blij dat ik hier turid rugaas leerde kennen want toen begreep ik beter waarom Gorby reageerde zoals hij reageerde op mijn boosheid, en hoe ik dat kon beantwoorden zodat we elkaar beter konden verstaan.

mijn stem is nu samen met een hand genoeg, als ik die hand voor neus houdt (en die zit lekker hoog) en blokker, stapt Gorby rustig terug of vertraagd, waardoor ik de situatie die hij als een reden tot bv een aanval zou kunnen zien, aan mij over laat. Hij is een gelukkige hond, speels, rent af en toe op volle snelheid los rondt (iets wat nooit is voorgekomen) speelt met ons met takken of een stuk harde regenslang (iets anders kent hij niet) en geeft dat met alle plezier weer aan ons terug.

en toch.... zijn hier af en toe korte correctie's, en blijven we de dominantie oefeningen herhalen, wetende dat we een zeer compentatieve hond hebben, van een enorm kaliber.

ook hij was bijna ingeslapen om zijn gedrag, niet plaatsbaar noemden ze dat.......

het is een wereldhond

Sinds de jaren 60 tot heden is het opvoeden van kinderen radicaal verandert.
Zelfredzaamheid, individualisering, positievisme, etc etc etc.
En wat zien we nu........... steeds meer basis scholen doen een aantal stappen terug.
Middelbare scholen worden weer "ouderwetse" LTS'en en MAVO's.
Blijkbaar zijn "we" toch wat doorgeschoten.
Ik zie het met het opvoeden van honden niet anders.
Hier zijn "we" ook te ver in doorgeschoten.

@Petra, misschien is Jip wel 1 van die honden die het juist veel beter zou doen in een "ouderwetse" rangorde van Baas/hond.

@Bassie, jouw reactie op Jada: OMG wake up! Het is 2011! Nu snap ik precies waar jou misvormde ideeen .... zijn grot komt. verbaast me van iemand die het positievisme zo hoog in het vaandel heeft staan.

Hier staat dat gorby.

Losgeslagen honden ten gevolge van positieve opvoeding kan haast niet, dan is het niet goed toegepast.
Kijk, en dat klopt nu juist helemaal.

Ware het niet dat een substantieel van de hondeneigenaren hier helemaal niet de skils, echte intresse of tijd voor heeft.
En juist die groep half "opgevoede" honden geven de problemen.

oke, ik heb er 10x overheen gekeken.

ik zou het zelf nooit doen, volgens levert het niks op, als honden elkaar al "plat" leggen, raken ze elkaar vaak amper aan.

lijkt mij extra stres geven en gaat het fout bij een grote hond die echt in verzet (durft) te komen.

time-out...... dat wel, ik laat Gorby met regelmaat net zolang ergens zitten totdat ik zie dat hij de spanning loslaat wat hem eerder triggerde, dan volgt een krabbeltje op zn koppie en gaan we verder, een opgewonde hond leert niks en ontploft snel.

Precies. Maar ja, als je je niet verdiept en inzet in de opvoeding dan komt er niet veel van terecht toch..Geld voor zowel kinderen als dieren.
Half opvoeden werkt niet, niet met de harde hand en niet op de positieve manier. Je moet je er wel volledig voor inzetten.

Hoe vaak zie je niet gefrustreerde mensen die allerlei technieken achter elkaar toepassen waardoor de hond totaal geen idee heeft wat er nu in godsnaam van hem verwacht word?
Ik zie het vrij vaak, in het bos bijvoorbeeld. Eerst word de hond op zn rug gesmeten, word 5 minuten lang overheen geleund en hard toegesproken en dan gaan ze weer door, totaal zonder effect.

Anne en anderen, ik wist al dat deze reakties zouden komen, er wordt niet goed gelezen en gelijk als een havik gereageerd. De groep waarbij ze dit doen zijn onstpoorde honden die nog 1 kans hebben en anders een spuitje. Kortom anne, als je me Quote doe het dan wel goed!!.

De normale cursussen bij de Dierenbescherming wordt dit niet toegepast. En denigrerend praten over de vrijwilligers die de cursusen geven vind ik beneden alle peil, juist deze mensen hebben een schat aan ervaring en doen het niet voor het geld. Het doel van de dierenbescherming is juist de toename van honden die in het asiel gedumpt worden een halt toe te roepen. Zij doen hierin hun bijdrage door cursussen te geven "gehoorzame huishond", doel is een hond die zich gewoon goed gedraagt.

@ mack: 100% eens. @ Gorby idem

Hier iemand met een rottweiler... mevrouw heeft teveel TV gekeken zeg ik altijd..
Ze loopt langs, met constante rukken aan de prikband met bij iedere ruk: sssst.
Dus je hoort het samentrekken van de ketting tegelijk met sssstssstssstssstssstssstssst als zij langskomt.
En die hond veranderd werkelijk waar helemaal niets, echt helemaal niets in houding of gedrag. Hij knippert amper. Staart staat fier omhoog, ogen gefixeerd op Biko of Blues en ondertussen loopt hij verder..
En zo gaat het iedere dag.. en dan denk ik: als je TV kijkt en het wil toepassen, kijk dan goed..
En als het niet werkt, waarom ga je er dan in hemelsnaam mee door?
En ze vind de hond nogal lastig begreep ik van de buren..
Mij heeft ze niets gevraag en ik als ze eens stil bleef staan zou ik een praatje aanknopen, maar ze blijft nooit staan..