Agressieve hond

Hallo,
Wij hebben vorig jaar een hond geadopteerd via een stichting. In het begin leek ze een rustige en lieve hond. Maar naarmate ze zich meer thuis begon te voelen, kwam het echte karakter naar boven. Ze valt (als ze de kans krijgt) uit naar alles wat leeft. We hebben een ander hondje, ook een uit het buitenland die juist enorm makkelijk en lief is, maar die altijd op haar hoede moet zijn voor de andere, veel grotere hond.
We hebben voor de hond al een gedragsdeskundige en we hebben al vanalles geprobeerd. Ze is territoriaal en ziet zo ongeveer onze hele wijk als haar territorium en iedereen die daar in komt valt ze naar uit. Zelfs de gedragsdeskundige was niet veilig. Uiteraard wandelen we met haar met een muilkorf en altijd aan de lijn. Wij wonen in de stad en ik durf al absoluut niet zelf met haar te wandelen. Ze is mij te sterk op de momenten dat ze uitvalt en door de stress tril ik de hele wandeling, waardoor ik haar nog minder goed kan houden.

Op de website van de stichting stond dat ze een makkelijke, sociale en lieve hond is die erg aanhankelijk en mensgericht is... Uiteraard wisten we dat een hond uit het buitenland een rugzakje kan hebben. Maar pas toen we haar al weken hadden, hoorde we via via dat iemand van de stichting had verteld over onze hond dat ze niet met mannen overweg kan. Ons was dat nooit verteld en wij hadden toen dat ook nog niet met de stichting besproken want wij dachten dat dat gewoon de angst en het wennen is van de eerste weken/maanden. Dat ze niet met mannen (of überhaupt mensen) kan, zijn we dus zelf achter gekomen toen ze voor ons huis bijna een passerende fietser van de fiets af trok, een wandelende passant in de hand beet, de loodgieter aanviel, de buurvrouw in haar been beet, mij enkele keren heeft gebeten en een buurman heeft gebeten en zijn jas verscheurd uit woede. Nog maar niet te praten over alle honden die ze heeft aangevallen.
Ik ben een beetje ten einde raad. Hier in de stad zijn we sowieso altijd super alert en wandelen we ook altijd samen om letterlijk van voor en achter ogen te hebben om maar op tijd te anticiperen. Maar soms kom je een fietser tegen op de stoep, een hardloper uit het niets om de hoek of een wandelaar waarbij geen ruimte is om uit te wijken. Gelukkig is ze inmiddels wel redelijk goed getraind in het dragen van een muilkorf, maar voorheen draaide ze helemaal door met een muilkorf, ondanks positief trainen. Het lijkt wel of ze het idee heeft dat de muilkorf haar controle afneemt en ze doet nog steeds alles om dat ding af te krijgen. We hebben inmiddels een heel assortiment aan muilkorven, met allen hetzelfde effect

De stichting neemt haar niet terug en heeft haar handen er vanaf getrokken. Het is onze hond, zeggen ze.
Maar ja, wat nu?

Bij welke stichting komt je hond dan vandaan?

Het is niet echt normaal hoe het gegaan is, lijkt mij.

Hoe oud is je hond nu?

Wat zei de gedragsdeskundige over je hond?

Staat er in het contract niet dat de hond terug naar de stichting moet?

Wat vindt je dierenarts ervan, is er ook angstmedicatie geprobeerd?

Wat wil je met haar? Houden of herplaatsen?

Van stichting wereldhonden.

Volgens de stichting is ze 1 jaar(inmiddels dus 2) maar volgens de dierenarts zeker 4 jaar.

De gedragsdeskundige zegt dat het een combinatie is van haar karakter en haar verleden als kettinghond waardoor het er zo in zit dat ze haar territorium moet verdedigen. Ze zegt ook dat haar gedrag dan ook niet zal verdwijnen, wellicht wel te managen is met veel trainen. Dat trainen hebben we gedaan, maar ze blijkt ook nog eens erg prikkelgevoelig. Dus ze zit continu al hoog in haar spanning omdat ze op alles (wil) reageren. En dan ook nog alle geluiden, mensen en honden hier. Het trainen werkte daarom waarschijnlijk niet, haar kopje is gewoon te vol. We hebben wel rustgevende pillen geprobeerd (natuurlijke) maar dat maakte haar nog agressiever.

De dierenarts heeft gekeken of er niks medisch aan de hand is, dat is uitgesloten.

In het contract staat dat de stichting moet meedenken naar een passende oplossing bij problemen. Ze vinden dat ze dat hebben gedaan omdat de gedragsdeskundige vanuit hun werkt.

Ik wil haar aan de ene kant herplaatsen want voor ons, onze andere hond en de buurt is dit echt niet fijn. En waarschijnlijk voor haar zelf ook niet. Maar wat dan? Waar dan? Ik ben zo bang dat het mis gaat, dat iemand haar agressie onderschat omdat ze qua uiterlijk veel weg heeft van een labrador.
Of dat ze er nog verlatingsangst of iets bij krijgt...

Ja moeilijk hoor. Misschien kun je eens contact opnemen met een asiel voor advies? Het klinkt dat ze wel meer gebaat is bij een rustige omgeving. Maar of t dan beter zal gaan is ook niet te voorspellen.

Ze is inmiddels als ik het goed begrepen heb een jaar bij jullie ?  Een trainer in de hand nemen die met jou gaat trainen buiten, een op een dus, niet uitlaten dat kan natuurlijk niet dan is er voor jou en ook voor de hond geen goede band..en dan ook geen plezier in de hond..is er thuis ook een machtstrijd ?  Je beschrijft dat er nog een hond in huis is hoe doe je dat dan, werk je met traphekjes zodat ze niet bij elkaar kunnen komen ? Als het niet houdbaar is wat dan, terug brengen naar de stichting.

De stichting neemt haar niet terug en heeft haar handen er vanaf getrokken. Het is onze hond, zeggen ze.
Maar ja, wat nu?

Hallo ik reageer nooit

Maar mijn advies en dat klinkt heel hard zou ik deze hond inslapen

Je hond heeft dan pas zijn verdiende rust want dit is voor de hond ook geen leven zo vol met stress en spanning

Dit probleem is namelijk niet op te lossen en wordt alleen maar erger

Sterkte met jullie beslissing

" De stichting neemt haar niet terug en heeft haar handen er vanaf getrokken. Het is onze hond, zeggen ze.Maar ja, wat nu? "

Kees

Heb ik mee gekregen hoor, maar als de hond zo,n agressie heeft...dan is houden in het gezin geen doen, daar is de stichting toch verantwoordelijk voor.   En geen terugname dan inslapen....herplaatsen kan niet.

Nou benny doe maar helemaal niet meer reageren! Allemachtig zeg! Gedragstrainer die ze hebben zegt zelf dat het gedrag niet zal wijzigen maar wel te managen valt en dan kan die misschien ook nog herplaats worden bij iemand die er nog meer tijd  in kan steken omdat de gezins situatie dat beter toe staat.

Heb jij überhaupt verstand van honden gedrag

Zo te lezen niet 

Goed voor de topicstarter?

Wat een moeilijke situatie zeg, vooral omdat je ook nog een andere hond hebt en dit soort situatie vergt meestal 1 op 1 uitlaten en trainen. Als je GT zegt dat het te managen valt? Zou ik me daaraan vasthouden. Tis al heel wat dat de muilkorf training gelukt is. Bovendien zijn hier wel meer mensen die een blokje om moeten lopen met hun hond.

Je moet er wel alles voor willen insteken voor langere tijd en misschien moet je altijd wel blijven omlopen. Anders is misschien toch herplaatsen een betere optie waar de gezinssamenstelling en het woongebied beter bijpassend is.

ik denk niet dat agressiviteit haar ware karakter is hoor.

Wel dat ze zich misschien meer durft te uiten in hoe ze zich voelt. En dat is dus duidelijk niet ontspannen en vol vertrouwen dat ze een leuke wandeling heeft.

Ten eerste gaat veiligheid voor, dus afstand nemen en bogen maken, desnoods omkeren. Rust brengen in de wandeling.

Zowel Lola als Jenna vielen beiden uit toen ze hier net waren. Bij Lola heb ik toen op advies van de stichting, de wandelingen eerst maar heel kort en saai gehouden, steeds hetzelfde rondje in een klein park vlakbij huis. En daarna langzaam aan uitbreiden. Goed kijken naar wat ze aankon. Bij haar is dit goedgekomen al bleef ik natuurlijk altijd alert op hoe ze zich voelt.Ik bleef ook altijd tussen haar en verkeer, en andere passanten.

Bij Jenna dezelfde aanpak. Maar zij houdt gewoon niet van andere honden dus blijven we die op afstand houden. Achteraf is ook gebleken dat ze niet goed ziet en ook vandaaruit uitvalt.

Dus een lichamelijke oorzaak moet ook uitgesloten worden.

Dat de stichting loog over hoe ze was denk ik niet. Hoe een hond zich gedraagt is afhankelijk van hoe zie zich voelt.

Ik heb zelf veel gehad aan Turid Rugaas haar boekjes Kalmerende Signalen en vooral ook aan het boekje Help mijn hond trekt (of valt uit) een fijne methode om rust te brengen in de wandelingen.

En ook het boek BAT2 van Trisha Stewart was een hulp. En een beetje eigen inzicht natuurlijk wat wanneer de beste aanpak was.

Zo was het soms beter om bijv. als er een traktor of vrachtwagen langskwam even stil te staan, hond kort naast en hand op haar flank en even benoemen wat er aan de hand was. Soms was het juist beter om ritmisch doorlopen, ik hield dan de riem in 2 handen, zodat er niet voor me langs toch uitgevallen kon worden. 

"  
De stichting vindt zelf dus van niet. Hoewel in het contract ook stond dat ze eerlijke informatie dienen te geven over de hond "

Baasje van Sterre en Bibi

Dat is en voor jullie en voor de hond verdrietig, je kan niet in huis met een andere hond en als er bezoek komt steeds op je tenen lopen, je schrijft je kan de hond niet uitlaten ....dat is geen harmonie in huis, en jammer dat de stichting je niet wilt helpen...eerlijke informatie, daar kan je ze dan op aanspreken..laat ze komen kijken bij je thuis en laat ze mee gaan op een wandeling.

" Ja moeilijk hoor. Misschien kun je eens contact opnemen met een asiel voor advies? Het klinkt dat ze wel meer gebaat is bij een rustige omgeving. Maar of t dan beter zal gaan is ook niet te voorspellen.
  "

Kees

dat zou ik als het een echt te drukke omgeving is voor haar ook doen. Omdat het ergens niet gaat wil het niet zeggen dat het op een rustiger plek met mensen met veel tijd en geduld niet veel beter zal gaan. 

Een kettinghond die niets gewend geweest is jarenlang zal dit denk ik ook nooit helemaal kwijtraken, en snel overprikkeld zijn tenminste daar zou ik rekening mee houden.

Misschien kan je eens contact opnemen met een andere stichting en vragen of ze een gedragstherapeut aan kunnen raden. Grote kans dat zij dit gedrag vaker tegenkomen. Voor dit soort problemen is het fijn om er iemand met ervaring bij te hebben. 

Ik vind wat Benny zegt niet zo vreemd....er is ooit een soort gelijk topic geweest. Hond stond continue onder hoogspanning en stress.....leuk leven voor die hond...

Die hond hebben ze toen ook laten inslapen. De hond had hier gewoon geen rust en was meende ik ook vanuit het buitenland hier over gekomen. 

Het klinkt hard ja maar ik snap de reactie van Benny wel. Je moet je voorstellen, die had al geen leuk leven maar heeft waarschijnlijk voornamelijk buiten geleefd waar het een stuk rustiger was.

Hond wordt gered en gedropt in een ander land door een stichting midden in een drukke stad met ontzettend veel prikkels. De hond moet daar maar mee dealen...

En er zijn helaas honden die daar gewoon niet mee kunnen dealen en gaan een gevaar vormen voor hun omgeving...wat ik lees is jullie hond dat al redelijk. Gelukkig zijn jullie ontzettend gedreven, verantwoordelijke lieve baasjes door met haar/hem aan de slag te gaan en ook te muilkorven...

Het is echt een lastige situatie en de vraag is voornamelijk....ga je dit nog goed krijgen en krijgt ze der rust.......ik zeg het heel hard...ik betwijfel het en vind daarom de reactie van Benny geen vreemde reactie. 

Overigens wil ik niet zeggen dat er niks te doen is maar denk dat je echt veel training er in moet gaan stoppen en zelf ook niet te gestressed moet raken...

Ik snap nooit waarom er zo aanvallend gereageerd moet worden op reacties over inslapen als het over dit soort gevallen gaat. Natuurlijk zou het kunnen dat er een beter huis is voor de hond, waar ze eraan kunnen werken en het kunnen managen, ook als er verder nauwelijks verbetering in zit. Het kan ook dat het gewoon de zoveelste doorgeefhond wordt waarmee het niemand lukt en die uiteindelijk ergens in een asiel blijft zitten. Niemand wordt er slechter van wanneer een hond met dit soort problemen wordt ingeslapen, ook de hond zelf niet. Die weet dat verder toch niet en hoeft in elk geval niet nog zeven keer doorgegeven te worden aan een nieuwe eigenaar die er iets mee gaat proberen maar waarbij het misschien niet lukt. Dat is een heleboel onzekerheid voor zo’n hond en daar wordt ‘ie ook niet beter van.

Ik zeg niet dat TS de hond moet laten inslapen. Maar ik vind het geen vreemde gedachte. Een flink aantal buitenlandse honden aardt gewoon niet goed in Nederland. Bij sommige honden kun je dat managen, van anderen denk ik dat ze nog steeds beter af zijn als ze er gewoon niet meer zouden zijn.

Daarom zou ik met een asiel hier contact opnemen en kijken of ze je willen helpen met herplaatsen naar een rustige plek. Inslapen kan altijd nog.

Heb je ook de mogelijkheid om met de auto naar een rustiger gebied te gaan? 

Bij je profiel foto's zie ik hem toch lekker rennen met je andere hond zonder muilkorf.

Gaat los van de riem wel goed?

Dan zouden jullie ook wat handaanreikingen moeten krijgen, en de hond woont dan apart van jullie, slapen in een andere kamer...kan je met traphekjes werken zodat ze elkaar zien en dan toch apart zitten. ?   

Misschien een wat overtrokken reactie van mij?  Maar ben der een beetje geshockeerd over. Dat iemand die net voor het eerst een vraag stelt over een situatie waar wij allen nog de hoed van de rand weten? EN er staat ook duidelijk bij dat de GT zegt dat het zeker wel te managen valt? Om dan een inslaap advies te geven?!?!

Mijn herplaatser was ook geen droomhond in het begin. Inmiddels is het een hele lieve, vrolijke dibbes geworden met hier en daar nog wat makken die we managen. Slaat ook soms nog steeds uit aan riem en ik moet hem goed inschatten want soms gaat hij ook niet opzij voor een andere hond los. Inmiddels kan ik hem lezen en schrijven. Wij zijn wel een gezin alleen van alle gemakken voorzien zoals iemand die thuiswerkt en ik parttime, voldoende groen ruimte rustig en druk. Zo ook wonend in de randstad dus ook daar kan geoefend worden met drukke als zowel rustige situaties.

Hebben zelfs jaren lang hier een hondentrainer gehad met zeer agressieve herder(herplaatser) maar iedereen wist dat hier in dit dorp. Dus iedereen nam automatisch afstand als hij aan het wandelen was met zijn twee honden. De herder kon namelijk wel met die driehoek maar totaal niet met wat daarbuiten viel.

Kettinghond? Is waakhond dus in het ergste geval? Kun je hem daar op trainen, voldoende mensen die bijtcursussen doen of jachttrainingen hier.

Er zijn dus nog best heel veel opties voor deze hond om gelukkig te worden en zo ook het gezin waar die nu verblijft.

Heb al zijn motivatie door? Is hij voedsel gemotiveerd bv? Want dan zou je eens aan een babyhekje kunnen denken of iets waardoor hij wel kan zien wat gebeurd aan visite maar geen dreiging kan vormen. Dan kan je bezoek bv een lekker stukje kipfilet in die ruimte zachtjes gooien zonder dat ze naar hem kijken of aandacht geven. Zo krijgt hij misschien een andere associatie bij het zien van mensen.

maar dat wil toch niet zeggen dat ze nergens gelukkig kan zijn als ze in een drukke stad en gezin niet gelukkig is.

Helaas zijn er heel veel van dit soort verhalen van zogenaamde rescue honden uit het buitenland. 

De hond is pas twee, dus nog heel jong. Dat betekend dat de hond op de juiste plaatst nog een goed leven kan hebben en er tijd is om te trainen, maar ook dat je jezelf moet afvragen of je met deze hond nog 10 jaar of mischien wel 15 jaar kan en wil volhouden.

Omdat er zo veel van deze honden naar nederland worden gehaald die helemaal niet plaatsbaar zijn in ons drukke landje, zijn er speciale opvangcentra voor deze honden.

Hier leven ze op een boerderij weg van prikkels en ze hebben vaste verzorgers die iedere dag met ze spelen, wandelen en ze mogen als ze dat kunnen, met soortgenoten los over het terrein lopen de hele dag.

Dat is iets wat ook een optie is voor jou.

Inslapen vind ik totaal afhankelijk van de ernst van de verwondingen bij mensen en honden die ze heeft gemaakt en de rede waarom/ de situatie waarin er gebeten is.

Heb je het over een gestoorde hond die met een afwijking is geboren of een zwaar getraumatiseerde hond die niet meer veilig in de buurt van mensen een gezond en leuk leven jan lijden dan zeg ik ja.