Dat heb ik idd gemist maar ik heb Mick ook niet beoordeeld of heb loze aannames gedaan van zijn verleden ervaringen Ik beantwoord lauter en alleen zijn aannames over mij en mijn ervaringen. Mick reageert vanuit zichzelf op mijn reactie tegenover Benny en dat was misschien wat heftig maar nogmaals? Vind ik het uitermate shockend dat er een laten inslapen advies wordt gegeven als iemand hier NET voor het eerst een vraag komt stellen of om advies in te winnen omtrent gedrag.
Mensen geven een advies op wat er geplaatst wordt en voor jou is het schokkend en voor een ander realistisch....
Misschien goed TS om zelf even terug te lezen:
Wij wonen in de stad en ik durf al absoluut niet zelf met haar te wandelen
door de stress tril ik de hele wandeling
Dat ze niet met mannen (of überhaupt mensen) kan, zijn we dus zelf achter gekomen toen ze voor ons huis bijna een passerende fietser van de fiets af trok, een wandelende passant in de hand beet, de loodgieter aanviel, de buurvrouw in haar been beet, mij enkele keren heeft gebeten en een buurman heeft gebeten en zijn jas verscheurd uit woede. Nog maar niet te praten over alle honden die ze heeft aangevallen.
We hebben inmiddels een heel assortiment aan muilkorven, met allen hetzelfde effect
Ze zegt ook dat haar gedrag dan ook niet zal verdwijnen, wellicht wel te managen is met veel trainen. Dat trainen hebben we gedaan, maar ze blijkt ook nog eens erg prikkelgevoelig. Dus ze zit continu al hoog in haar spanning omdat ze op alles (wil) reageren
haar kopje is gewoon te vol.
De dierenarts heeft gekeken of er niks medisch aan de hand is, dat is uitgesloten.
Ik ben zo bang dat het mis gaat, dat iemand haar agressie onderschat
Maar omdat we beiden continu gestresst zijn, reageren we het op elkaar af
Ik denk dat het voor haar te veel gevraagd is om in een stad te leven. Ik gun haar een stressvrij leven, ze is hier niet gelukkig.
Maar volgens Anouk is het oke en moet je nog ff doorzetten. Sorry maar als ik dit lees zou ik niet wachten tot het weekend. Dit is geen leven, voor hunzelf niet en de hond ook niet.
Herplaatsen, kleine kans bij iemand met een hutje op de hei, grotere kans dat je iemand hetzelfde aandoet als je zelf ervaart. Is dat dan nog fair?
Heftig? ik ben voor mijn doen, heel erg op mijn woorden aan het letten, als ik werkelijk zou plaatsen wat ik denk....
Ervaring met honden die al tig keer zijn herplaatst met al het leed bij honden en eigenaren, doet wel iets met je moet ik zeggen. Die ervaring zorgt dat ik nogal snel dit soort uitspraken doe, omdat ik het al veel te vaak mis heb zien gaan, tot verminking van kinderen aan toe.... Soms is de pijnlijkste oplossing nu het beste voor eigenaren en omgeving, ook wel de moeilijkste beslissing. Je kan bakken geld uit het raam kieperen aan allerlei "hulp" zonder geholpen te zijn.
Ideaal beelden schetsen is makkelijker als met beide voeten op de grond staan en de werkelijkheid onder ogen zien.
Het meeste gelezen. Nee achter een schermpje kan je nooit inslapen aanraden.
Wat kan je aanraden? DENK NA
Je bent het aangegaan met een dergelijke hond om de hind te redden uit een nare situatie.
Zo zijn er zoveel verhalen van bazen met de beste bedoelingen maar waar het helaas fout gaat, ondanks zoveel gedaan en geïnvesteerd te hebben. Vaak geven stichtingen niet thuis bij dergelijke problemen.
Ts, je bent al heel lang bezig, petje af.
Op de hondentraining waar ik jaren en jaren met heel veel plezier les GAF. Heb ik deze honden gezien, de wanhoop van de bazen, de ellende, de twijfel. En het kwam steeds vaker voor. Weet dat wij les geven, ik dus gaf, mede aan deze honden die bij kc,s werden geweigerd vanwege gedrag. Vaak kregen we deze honden via een gt op les. Die verwees door naar onze training vanwege ervaring van de trainers met dergelijke honden. Dus zeg niet blind, slechte trainers. Als het lukte een hond een goede huishond te laten worden, bleef het toch nog vaak uitkijke en opletten.
Voor mij geldt je neemt een hond voor je plezier voor zowel baas als hond.. En uiteraard loop je tegen dingen aan. Maar als een hond een zodanige stressfactor wordt is niemand gelukkig, baas niet en hond zeker ook niet.
Maar breng je deze hond naar het asiel, ook dat zag ik gebeuren. Kwam dezelfde probleem hond met een andere baas terug, geadopteerd uit het asiel. Binnen vier maanden zelfde problemen, zelfde stress zelfde wanhoop bij baas en hond. Weer naar asiel enzv.
Wil je dat de hond aan doen, een draaideur asielhond? Maar ook wil je afstand doen en de verantwoordelijkheid nemen dat jouw hond bij een ander gaat bijten en doorbijten in wat of iemand dan ook?
Neem een besluit, denk na, bedenk hoeveel jaar deze hond nog kan leven in deze stress......Wil je dat jullie allemaal, jullie zelf, de andere hond en de probleem hond aandoen.....
In bedekte termen raad je hetzelfde aan als andere zoals ik, Mick, Benny en nog een paar mensen .
Uiteraard gaan we volledig af op wat ts schrijft ,en wat zij schrijft is totaal onvergelijkbaar met het mops-bulletje van Anouk ,dat vind ik eerder een lachertje als je daar al moeite mee heb .
Ook het vergelijk met katten of paarden gaat niet op ,De meeste paarden vinden mensen die hun hun wil op leggen echt geen pretje ,Dit van TS is echt een serieus probleem waar mens en dier niet mee gebaat zijn nog vele jaren .Als die hond echt zo is als wordt beschreven vind ik de eigenaars erg dapper ,ik zou er allang mee gestopt zijn .
Ik denk ook niet dat ik dit jaren vol zou houden. Vanaf een schermpje natuurlijk toch niet echt te zien. Maar als het zo erg is zou ik de beslissing nemen ja. Ik zou het mezelf nooit vergeven dat door mijn hond iemand zo beschadigd raakt dat deze daar langdurige wellicht blijvende lichamelijke en of mentale ellendige gevolgen van heeft,
Maar de beslissing ligt bij ts die kan niemand voor ts invullen.
Tja en dat is mijn advies en puur op het verhaal en mijn ervaring met honden
Laten we Anouk niet afbranden, want ik snap haar reactie wel, naja deels.
Ze heeft denk ik het idee, dat het oplosbaar is, of althans deels. Gezien haar eigen positieve ombuigingen ervaring.
Daarom dat ze onze reacties als heftig ziet, echter heb ik iig de andere kant gezien en andere ook zo aan hun reacties te zien. Van jaren en jaren investeren op je teentjes lopen, je eigen leven op halt zetten met betrekking tot kinderwens aan toe. Om vervolgens na jaren "klooien" alsnog het besluit te moeten nemen. Wellicht dat als ze die ervaring ook zou hebben, ze wat minder in de roze wolk zou geloven.
Het is prima om die mening te ventileren, maar in dit geval denk ik dat het al te ver is. Ik heb respect voor de keuzes die TS zal moeten gaan maken. Ik hoop echter dat dit niet een hond word net als de mijne, waarbij pas baas nummer 10 de juiste stap maakt.
dit klopt zo heel erg. Zelf had ik ook de foute gedachte gedachte toen Lola er net was, om haar heerlijke lange wandelingen te geven die ze nooit gehad had, ze zat al jaren in een asiel en wat daarvoor gebeurd is weet niemand. Maar goede ervaringen had ze in elk geval niet en die wilde ik haar graag gaan geven. Ik had nog nooit een uitvallende hond meegemaakt en wist niet wat me overkwam. Gelukkig kreeg ik wel goede tips en begeleiding.
Ook Jenna was geen goede mensen gewend, iemand had haar vermoedelijk willen opvoeden met een schokband denk ik. Want na elke paar meter schokte haar lichaam en bleef ze staan, het heeft jaren geduurd voordat dit er helemaal uit was.
Beiden wilden eigenlijk nooit ver van huis weg, lekker rondscharrelen in huis en tuin, af en toe een boswandeling, Jenna loopt ook graag een kort rondje door de stad, maar dan weer snel naar huis waar alles goed en veilig is.
Het erge is, dat deze hond kon dus in contact kon komen met fietsers etc, de andere hond kon aangevallen worden, dat verbaast me echt, trainen werkt niet als een hond daar niet aan toe is.
En nu wordt hij als agressief bestempeld en wordt er zelfs inslapen geadviseerd. Bah wat zijn wij mensen toch vreselijk soms.
Wie zegt dat deze hond met een juiste begeleiding niet een fijn leven kan leiden, fijn voor de hond, waarschijnlijk dus niet zoals wij mensen het graag hebben, lekker ontspannen rondlopen, alles negerend. Maar wie weet is er toch nog veel te bereiken, dat kunnen we niet beoordelen .
Dobry inderdaad sommige dingen zijn niet te trainen,je hond leren lezen daar begint het mee.
Mijn ex schoondochter had een herplaatser,formaatje herder een lieve hond kon los was totaal niet agressief op een een mooie dag ,we liepen iedere dag samen,ze komt met loslopende hond langs een speeltuintje, hij hoorde een piepend,scherp geluid van een schommel,een klein meisje was aan het schommelen,hond alsof hij gestoken werd vliegensvlug naar het meisje en sleurde haar van de schomnel, voor hij haar kon meesleuren hebben we op tijd ingegrepen,gelukkig alleen aan haar kleding getrokken.
Kindje was een jaar of 4 ,ex schoondochter heeft haar kinderwens vooruitgeschoven tot de hond dood was,het kwam meer en meer boven dat hij geen kinderen moest.
Ik had onmiddellijk die hond naar de da gebracht.
Zo iets is nooit een lichtzinnige beslissing dat vergt moed en kracht en het verdriet is onbeschrijfelijk.
Ik moest aan het verhaal van Turid's hond Vesla denken. Het was ook een hopeloos geval...
"...Ze kwam bij ons als zwerfhond nadat ze enkele weken had rondgezworven. Niemand wist wie haar eigenaar was. We namen haar op met de bedoeling haar te herplaatsen, vooral omdat ze een onrustige factor in mijn eigen roedel honden was. Ze was agressief en gewelddadig. Ze vocht, maakte ruzie, ze was gestresst en onmogelijk en ik voelde er helemaal niets voor om met haar te gaan werken. Maar niemand wilde haar hebben. Met een zucht hebben we Vesla zelf gehouden om te proberen haar in te lijven in onze roedel van honden en mensen. Het was een tijd vol beproevingen. Ze was echt de meest vreselijke hond die ik ooit in huis heb gehad. Maar stap voor stap ging het beter. Ze klom niet langer in de gordijnen of in het behang. Ik hoefde haar niet langer in huis aan de riem te hebben om de andere honden te beschermen. Ze kon mee op onze wandelingen zonder dat ze voortdurend probeerde de andere honden te bijten. Ze kon zich zelfs af en toe ontspannen..."
En wat is van haar geworden:
"..Jarenlang was ze mijn beste en meest efficiënte assistente bij mijn werkzaamheden om honden te helpen bij hun problemen met andere honden. Vesla wist altijd wat ze moest doen en het lukte haar altijd om andere honden rustiger te maken, of ze nu agressief, bang, gestresst of gewoon een beetje lastig waren. Elf jaar lang was er geen enkele hond die haar van haar stuk kon brengen. Ze was het klassieke voorbeeld van een overlever, een conflictoplossende hond met alle communicatieve eigenschappen die nodig zijn om te overleven met andere honden..."
Maar ja.. Turid blijft een unicum.. Ik denk ook dat zelfs deze hond met de juiste begeleiding een fijnere leven zou kunnen hebben.. maar ik vrees dat de juiste begeleiding gewoon niet te vinden is..
Ik denk idd Mick als de hond al 10x herplaats is? Deze meer dan beschadigd is in het vertrouwen. In dit geval gaat het om de eerste herplaats plek en hoogst waarschijnlijk in de niet juiste gezin situatie. Dat zonder weten en met alle goede wil van de topicstarter. Vandaar mijn reactie zo op Benny, als het jouw verhaal was geweest? Had ik er misschien wel in meegegaan, begrijp je?
Ook geloof ik net zoals Dobry niet in slipkettingen, shockcollars, slaan, schoppen, op rug leggen, op de grond drukken ect. Hier onderdruk je het dier alleen maar mee maar lost niet het daadwerkelijke probleem op en dat is het vertrouwen te kweken in jou en de rest van de wereld. Dan hou je nog die ene % over, waar je niets mee kunt. Die komen dan terecht als ze mazzel hebben, zoals Branco en Cindy daar een mooie anekdote over gaf, die ik ook heb meegemaakt en op pagina 1 heb gepost? "Hebben zelfs jaren lang hier een hondentrainer gehad met zeer agressieve herder(herplaatser) maar iedereen wist dat hier in dit dorp. Dus iedereen nam automatisch afstand als hij aan het wandelen was met zijn twee honden. De herder kon namelijk wel met die driehoek maar totaal niet met wat daarbuiten viel."
Ik geloof echt niet dat alles op te lossen is maar dat er wel een juiste plek kan zijn voor die specifieke hond.
Ik denk ook dat de topicstarter meer heeft aan korte termijn oplossingen dan direct der hond neerkwakken. Misschien bij het zien van enig resultaat? Blijft ze wel.
Jenna ziet niet goed, vandaar dat ze ook uitvalt als ze maar denkt dat er vlakbij een andere hond loopt, en zo ook naar rolkoffertjes.
Ze is zo een lieve niet agressieve hond, maar door ervaringen in het verleden icm andere factoren zoals het slechte zicht voelt ze zich dus niet altijd veilig. Ze blijft dus aan de lijn en op die manier kan er ook niets gebeuren. Ja je moet altijd wel alert zijn maar dat wordt een tweede natuur.
Natuurlijk gaat veiligheid voor alles. Ik kan je dochter goed begrijpen dat ze de kinderwens uitgesteld heeft voor de veiligheid van het kind. Al had de hond misschien prima met het kind kunnen omgaan, je wil geen risico`s nemen.
Denk ook dat als honden gewoon veel meer aan de lijn gehouden zouden worden, desnoods met muilkorf en mensen weten wie er aan die lijn loopt er veel minder accidenten zouden zijn.
ja mooi voorbeeld, ik had het ook gelezen.
En de juiste begeleiding niet vinden, misschien maar met een beetje inzicht en inleving en inlezen en ervaringen delen kom je ook een heel eind. De tips van de stichting waren ook gewoon goed.
Lola kwam hier ook aan met muilkorf, ze wilde niet in de transportbox en had flink toegebeten. Onderweg in de auto naar huis zat ze de hele tijd met haar gemuilkorfde hoofd onder mijn jas met haar kop op mijn schoot. Dus ik dacht naief dat ze wel aanvoelde dat ik het goed meen. Dus eenmaal thuis de muilkorf eraf. Maar toen bleek dus dat ze me totaal niet vertrouwde en beet bij de eerstvolgende gelegenheid. Aangezien ze het uiterlijk had van een rotweiler herder mix had ik er wel een beetje angst voor, het was niet zomaar happen maar echt grauwen als een wilde wolf. De enige taktiek was dus gewoon afstand houden, rustig blijven, haar vriendelijk toespreken etc. Een lange weg. Maar wat een geweldig hond zat daar in, ik ben ontzettend blij dat het niet in ons opgekomen is om haar op te geven.
Lief baasje van Sterre en Bibi,
Me dunkt dat je je best doet en al hebt gedaan.
Zelf heb ik ook al veel herplaatsers en hond uit het buitenland gehad.
Ik snap je gevoel en ik snap dat je je uiterste best doet, maar....... je bent er zelf ook nog (en je gezin). Dit is toch geen leven meer. Je kunt niet altijd continue alert zijn en kijken of je hond niets verkeerd doet.
En dat bijten van je hond in deze en gene..... Wat voor effect heeft dat op je vertrouwensband ? De angsten, die daar om de hoek komen kijken, zijn volkomen begrijpbaar. Heb het zelf ook ooit meegemaakt. Pup van 6 maanden die in het gezicht van de postbode wilde bijten, maar echt om te bijten (was niet speels). Blijkt achteraf dat hij uit aggressieve lijnen kwam (schande van de fokker dat ze deze honden dan plaatst bij mensen met een kind) Had hem net op tijd te pakken. Maar dan heb je wel zoiets van "dit is een tijdbom".
Ik vind dat je ontzettend veel gedaan voor je hond en dat je eigenlijk alles in teken zet van.... maar lief mens : leef aub !
Wat je nu aan het doen bent, is overleven !
Heel eerlijk gezegd? Is dat ik denk dat je veel te snel bent gegaan en dat komt omdat je niet de juiste informatie hebt gehad van stichting vooraf. Ze zou een sociale hond zijn, compleet klaar voor de doeleinde waarin jij dacht dat het zou passen. Totaal niet jouw fout dus. Het is al heel wat dat je het een jaar volgehouden hebt met dit verrassingpakketje.
Ik had ook niet de juiste info toen we Botty gingen ophalen. Hij was zogenaamd reten sociaal, zou alleen maar een piepen bij een autorit. Een geweldige hond, kon met kinderen, katten en alle honden. Supergezond maar paspoort was niet te vinden voor leeftijd, entingen en voormalig DA. Kon niet met 1 hond en dat bleek een bordeaux pup te zijn van nog geen 2 maanden. Marktplaats herplaats En toen we hoorden dat ze voor hem in het gesprek bij het zien helemaal niets hoefden te hebben maar zo snel mogelijk weg? Was het voor mij de kous af. Hier niet? Dan is er ergens anders wel een plekje voor hem maar niet daar meer.
Heel snel hadden we hier al door dat Botty nooit verder is geweest dan 3 stoeptegels aan wandelen, voornamelijk zijn dagen in de tuin doorbracht. De kinderen hadden totaal geen band met hem op 1tje na. (Terugkomend op toen we hem ophaalde? Ik heb werkelijk nog nooit zo ongevoelig kinderen gedag zien zeggen tegen een huisdier als daar) 1 niet ingedaalde bal die hem behoorlijk dwars zat en dat hij helemaal niet zo sociaal was als doen geloven.
We zijn hier begonnen met opnieuw te puppy trainen, socialiseren op tempo van de hond. Kijken wanneer het ging wringen en dan een aantal stappen terug doen en weer opnieuw beginnen. Dobry heeft daarbij geholpen met het advies, rondje om de kerk lopen gaat het beter? Doe je er een blokje bij, totdat je hond het onder knie heeft. Ook andere door verhalen van waar de honden echt goed in waren en hoe zo goed mogelijk in een beheerste situatie? Die mogelijkheid te bieden.
Maar nogmaals? Ik heb geen kinderen. 24/7 geen vol druk huishouden en wel een partner die ook alles erin steekt op haar manier. Hele andere situatie dus dan de jouwe en respect voordat je al zover gekomen bent.
Och ja, touch/target trainnen? Is echt wel een super ding om te leren als mens zijnde https://www.youtube.com/watch?v=759HHJGEXCc
Ik heb niet alles na het begintopic gelezen, dus mogelijk schrijf ik dubbele dingen.
1. Je hond was in het begin niet zichzelf. In het begin laten ze veelal gewenst gedrag zien, dit is een survivalskill.
2. Dat "agressieve", oftewel onzekere gedrag is ook niet wat ze is en wilt zijn. Ze zit ws elke keer in overdrive en reageer vanuit de "fight" modus.
3. Hoe dan krijgt de hond de kans om 6! mensen te bijten? 1 kan, 2 is toeval, 3 is serieus, 6 is...... En dan ook meerdere honden....
4. Je woont in de stad. Is het druk daar?
Ik zou, als ik jou was deskundige hulp inroepen van mensen die hier écht verstand van hebben. Geef me even een bericht en ik heb een naam voor je van iemand die je wilt helpen, die verstand heeft van buitenlandse honden. En niet allerlei YouTube trainingen ondernemen etc. Je kan beter gericht werken met 1 methode. Soms maak je juist zaken erger.
5. Aub, laat mensen die adviseren de hond te laten inslapen, die alleen afgaan op 1 begintopic, links liggen. Inslapen is het allerlaatste wat je kan doen.
6. Dit is echt een serieus en gevaarlijk probleem, als je dit niet goed aanpakt. Je wilt niet dat ze een keer ontsnapt en bv een kind bijt.
Wat een verdrietige situatie is dit, voor beide partijen. Ik hoop dat het beter word.
Ps. Wat is het voor soort ras? Is het de hond van de foto? Husky x vizla/ ridgeback of zoiets?
Eens dat je van achter een scherm nooit het advies kunt geven om een hond in te laten slapen. Maar evenmin kan je beoordelen dat zoiets er wel uit te trainen is. Ik vind dat eigenlijk nog gevaarlijker. Want aan blijven modderen na meerdere bijtincidenten is wachten op een keer een echt heftig ongeluk. En ik denk dat de mensen die inslapen adviseren wel degelijk ervaring hebben met agressieve bij honden. Maar dan een vervelende. Ik ben ook anders gaan kijken na zo’n incident. Niet dat ik vind dat iedere agressieve hond moet worden ingeslapen maar ik ben er wel met een minder roze bril naar gaan kijken. Maar uiteraard ken ik ook succesverhalen waarbij de hond vaak in een andere, vaak rustige, omgeving toch een fijn leven had. Ik ben vooral klaar met stichtingen die dit soort honden zonder daadwerkelijk goed naar een karakter te kijken als ongecompliceerd Hond durven te plaatsen. En dan niet hun verantwoordelijkheid nemen als mensen aan de bel trekken. Of GT met daadwerkelijke ervaring inschakelen voor begeleiding en een goed advies (bijvoorbeeld we halen de hond uit deze situatie die alle partijen zoveel stress oplevert en gaan op een rustige plek kijken of er überhaupt iets om te buigen is)
Hihi had al door dat het om die witte ging, ze is wel prachtig om te zien. Echt vervelend dat het zo druk is bij je is. Herken het ook dat je als een soort 007 uit de deur staat te koekeloeren of je wel kunt gaan lopen. Heb ik met Botty ook gehad, stap je de deur uit? Komen er toch twee honden de hoek om en sta je vervolgens voor schut omdat je ineens tazmanian devil aan de lijn hebt. Hop weer heel snel terug naar binnen hihi.
Zou alle tips die je krijgt ook met je GT bespreken. Vaak geven trainers tips om het probleem zo snel mogelijk intedammen/managen omdat de meeste mensen het te duur vinden of ze houden een trainingsplan niet vol. Jij lijkt me als persoon dit wel te kunnen volhouden. Bespreek ook of je trainer het een geschikte woonomgeving vind voor Bibi.
Dat herken ik ook, ik had zelf echt wel wat signalen gemist, als we de deur uitliepen sprong Lola bijv. tegen mijn enkels op. Achteraf een teken dat het allemaal veel te spannend was voor haar. Ik negeerde dat en liep gewoon door, na dan een tijdje doorgelopen te hebben liet ze zich gewoon op haar zij vallen, de eerste keer schrok ik me een ongeluk, dacht dat ze niet meer leefde. Veel bidden en smeken om weer op te staan, dit deed ze pas toen ik een paar stappen richting huis maakte, toen was ze ineens weer helemaal fit.
Achteraf zie ik het als de enige manier van communiceren die ze had om aan te geven hoe ze zich voelde. En dat is ergens ook een goed teken, want je kan er dan rekening mee houden, weet wat er aan de hand is.
Jaren later bleek hoe verstandig ze was en hoe goed ze was in het beoordelen van situaties. Als ik soms nog nadacht of we langs een bepaalde hond of mens/situatie konden lopen of liever een boog maken, stond zij al stil, en gaf dan met het bewegen van haar ogen aan dat ze naar de overkant wilde. Ze bleek heel goed in communiceren. Alleen in het begin zag ik dat jammer genoeg niet zoals ik het had moeten zien. Ik heb daar een heel leerproces meegemaakt met haar.
Jenna is wat dat betreft veel slechter in communiceren, tenminste ik denk dat dit haar afgeleerd was, zij is een hond die maar heel langzaam aan durfde aan te geven wat ze wilde, hoe ze zich voelde, zij is veel zachtaardiger en buigzamer en daardoor ook een stuk moeilijker lezen in het begin, gelukkig is ze ook een heel stuk losgekomen en durft nu gewoon dingen aan te geven als ze iets wel of niet wil.
Ik zou zeggen, hou het voor nu bij de natuurwandelingen, ze moet weer goede ervaringen krijgen en vertrouwen opbouwen.
Heb je de stichting Madelief nog kunnen vinden ergens?
goed op een rijtje gezet, ik hoop dat jouw contact iets kan betekenen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?