Een inbreker

Oh yes gefeliciteerd! Wat fijn!

Het gaat op zich ook niet echt slecht tussen June en hem maar June heeft niet echt behoefte aan een andere hond. Ze speelt zelden met andere honden, soms een stukje samen rennen en dan is het voor haar wel klaar. Boyko daarentegen vindt andere honden geweldig en is dan ook helemaal gek op June. 

Soms gaan we met beide honden wandelen en op zich gaat dat wel maar dan moeten we ze wel goed begeleiden. June snauwt naar hem (en wordt dan steeds feller) als ze naar ons toe rent en hij haar volgt (en natuurlijk tegen haar aanbotst). Na zo'n wandeling is Boyko ook compleet overprikkeld (maar dat is hij heel snel) dus we doen het niet te vaak. Zeker omdat Boyko nog veel moet leren, waaronder het hier komen. We zijn wel aan het oefenen maar voor nu is het in dit soort situaties nog kansloos. Het zou fijn zijn als het beste maatjes worden maar zoals het nu gaat is het ook te doen. June houdt überhaupt niet van jonge of drukke honden dus misschien dat het wel beter gaat als hij wat ouder en rustiger is, we gaan het zien.  

Gelukkig zoekt June hem in de tuin niet op, dus ze loopt sinds een tijdje weer lekker los in de tuin.

Verder blijft het met Boyko lastig om hem wel wat beweging te geven zonder dat hij overprikkeld raakt. Op zich heb ik er niet zoveel problemen mee als een hond af en toe overprikkeld raakt, dat hoort soms ook bij het leven maar bij hem uit zich dat acuut weer in het terugvallen in bijtgedrag. Dat bijten is helaas af en toe nogal heftig en moeilijk te controleren dus dat willen we toch zoveel mogelijk voorkomen. Wat eigenlijk super zou zijn voor zijn spieropbouw is rustig rechtlijnig bewegen maar helaas is dat mentaal echt nog geen optie. Voor nu houden we het maar op steeds hetzelfde korte rondje en dat redt hij meestal net voordat hij in bijtmodus schiet. Met de tijd zal het allemaal steeds beter gaan, hij is echt al heel veel vooruitgegaan. 

Ooh Boyko mag blijven. Wat fijn zeg!

Zoals je hem beschrijft zou ik ook zorgen hebben over een succesvolle herplaatsimg.

Ik denk dat hij veel geluk had dat jullie op zijn pad gekomen zijn, of andersom haha

" Ooh Boyko mag blijven. Wat fijn zeg!
 
Zoals je hem beschrijft zou ik ook zorgen hebben over een succesvolle herplaatsimg.
 
Ik denk dat hij veel geluk had dat jullie op zijn pad gekomen zijn, of andersom haha "

Dobry

Eigenlijk denk ik dat hij veel makkelijker te plaatsen is dan hoe June was toen ze bij ons kwam. Boyko is een hele vrolijke open hond maar hij heeft wel streken en humor en natuurlijk nog heel veel opvoeding nodig. Helaas hoor je zoveel verhalen, ook hier op het forum, dat mensen een hond na korte tijd weer weg doen. Op die manier krijgt een hond geen eerlijke kans, dus eigenlijk heb ik meer vertrouwen in Boyko dan in de gemiddelde adoptant, wat eigenlijk best triest is... Ach ja, we hoeven daar nu niet meer over in te zitten.

De volgende hond die aan komt kloppen moet toch echt een ander adresje gaan zoeken. Op Boyko na, blijven ze tot nu toe gelukkig allemaal buiten de poort dus dan is het een kwestie van niet binnenlaten, wat soms al lastig genoeg is...

goed omschreven.

En nu maar hopen dat de buiten de poort honden je niet om de vinger gaan winden

Dat lijkt me idd wel erg lastig soms.

" goed omschreven.
 
En nu maar hopen dat de buiten de poort honden je niet om de vinger gaan winden
Dat lijkt me idd wel erg lastig soms. "

Dobry

Ja het is lastig, we zijn dan ook niet de enige die 'per ongeluk' een dier adopteren. Bij ons om de hoek woont bijvoorbeeld iemand die inmiddels 40 katten heeft en vrijwel alle Engelsen die hier wonen hebben minimaal één straathond of kat in huis. In onze straat zitten twee grote straathonden, die doen het goed op straat. Die voeren we wel elke dag wat brokjes en ze hebben hier altijd een bak drinken staan, er zijn meer mensen in de buurt die ze voeren en drinken geven en die twee genieten wel van hun vrijheid. Laatst kwamen we erachter dat een gezin in de straat ze ook een naam hadden gegeven, net als wij, nu hebben ze dus twee namen en ze luisteren naar beide.

Soms loopt er ook een ziek hondje tussen en dat is dan wel lastig maar dat hoort hier ook bij het leven, dus daar probeer ik me niet te verantwoordelijk voor te voelen. De meeste straathonden hebben hier een prima leven denk ik, wel leven ze waarschijnlijk minder lang. 

Haha, dus toch een blijvertje Lucky Boyko

Een foto update van onze knappe Boyko:

En hieronder dus dé blik, dan weten we precies waar we aan toe zijn...

Eén seconde later...

Zoals jullie zien is het bijten er nog niet helemaal uit maar het gaat steeds beter (nu hopen dat het door al onze inspanning en training komt en niet door de hitte). Al met al doet hij het eigenlijk heel goed, hij is zindelijk en steeds stuurbaarder in zijn gedrag.

Hij heeft laatst ook kennis gemaakt met een slang, gelukkig was hij zodanig onder de indruk hiervan dat mijn vriend hem snel mee kon nemen. Een aantal dagen later liep ik met hem en gedroeg hij zich ineens vreemd, ik kon het niet plaatsen. Zijn lichaamshouding werd alert en hij stopte, toen ik naar de grond keek viel bij mij het kwartje, er lag een stokje op het pad. Hij sloop er omheen en onderzocht het voorzichtig van alle kanten en ineens concludeerde hij dat het veilig was, nam het in zijn bek en liep er bijzonder trots mee rond. Hij heeft veel van dit soort aandoenlijke momenten, zo is hij ook heel erg onder de indruk van insecten. Hij kan soms enorm blaffen en als ik dan ga kijken is hij aan het blaffen naar een sprinkhaan die in de buurt zit. Als ik deze dan weghaal kijkt hij me aan alsof hij zojuist aan de dood ontsnapt is. 

Nu hij bij ons blijft zijn we ook aan het kijken naar een buitenkennel, zodat hij niet meer aan een ketting hoeft. We hopen dat hij langzaamaan los kan in de tuin maar momenteel is dat helaas echt nog niet realistisch. 

Ach, Sam was ook een lastige in het begin hoor, bijten van angst, soms om hele stomme dingen die we pas achteraf begrepen van hem.

Ik vind hem een boefje, ik hou van boefjes, komt vast goed hoor, jullie zijn eigenlijk al heel ver, als je terug kijkt naar het begin gaat het eigenlijk best snel.

Hij mag ook best nog een beetje lastig zijn. Hij bijt niet uit angst het is meer dat hij zich op die momenten geen houding weet te geven of omdat er teveel prikkels zijn. Het is echt het happen uit frustratie/onbegrip/overprikkeling/teveel aan energie. Vooral de balans tussen die laatste twee is nog een beetje zoeken maar het komt wel goed met hem denk ik. Het scheelt ook dat we heel prikkelarm wonen. Zijn happening van de dag zijn de schapen die elke dag twee keer langslopen, verder speelt hij af en toe met dezelfde straathond en staat er sporadisch een koe in het veld. Als hij straks wat verder is, ga ik wat meer het dorp in met hem om te oefenen met andere prikkels. In het begin deed ik dat wel maar achteraf had ik hem toen toch nog een beetje overschat... 

Het blijft grappig om te zien dat hij echt in alles een tegenpool is van June. June verstijft bijvoorbeeld snel terwijl je bij hem elke seconde de mimiek en houding ziet veranderen, zeker als hij dingen spannend vindt, dan kan hij echt heel grappig kijken.  

Wat een uitstraling heeft hij! Hij is echt prachtig.

En stapje voor stapje gaat het zo te lezen toch de goede richting uit. Ik vind het interessant om te lezen hoe hij zich ontwikkeld.

Wat een leuke updates en wat een prachtig koppie heeft hij zeg! Ik moest echt lachen om het verhaal met de stok (a.k.a de gevaarlijke slang ). Het klinkt alsof er langzaam aan een ontzettend leuk karakter bij hem naar boven komt. Ik ben benieuwd hoe hij zich verder zal ontwikkelen met zulke goede zorg 

Hahaha die laatste foto, wat een monster Het is wel een doerakkie hoor. Weer een challange rijker met de buiten kennel want Boyko (goeie naam ook) heeft al eens laten zien hoe hij ergens binnen kan komen, hihi.

Ik vind hem ook heel knap, dat was het eerste wat ik tegen mijn vriend zei toen we hem zagen, dat heeft hij blijkbaar verstaan. 

De kennel is inderdaad de volgende uitdaging, zo komt er elke keer wat bij. Het scheelt dat hij meestal heel lief is, al kan hij in een fractie van een seconde inderdaad veranderen in een monster. 

Denk dat ie kennel hem wel goed gaat doen. Zou me niet z'n zorgen maken, hij weet nu dat er ook slangen zijn Dat kreng van mijn is ook zo nu en dan een monster maar meestal gewoon heel lief van de lijn.

Hihi dat zeg is precies over Sam ook, wat kan Sam ook een monster zijn, maar zo'n lieverd, heerlijke fijne hond, Sam is echt een tophond geworden, alleen doe niks medisch bij hem, dan word hij een monster, kan je niet voorstellen met dat lieve koppie.

Ik vind hem ook knap hoor, lekkere bek met uitstraling, komt echt goed met hem, zo lang heb je hem nog niet, ik lees graag wat je schrijft, blijf vooral doen, en meer foto's, ook van June hoor!