Ja hij is leuk, maar we willen eigenlijk gewoon geen twee honden. June is wat jaloers aangelegd en we gaan haar geen plezier doen met een andere hond erbij. Verder komt het nu ook niet zo goed uit qua timing.
Wel hoop ik dat we een fijn plekje voor hem vinden, daar wil ik me wel voor inzetten. Maar eerst moet hij zijn vaccinaties krijgen en dan is er buiten Bulgarije nog een wachttijd van drie weken dus ik ben bang dat hij nog even hier blijft...
Ja Sam kon wegkruipen, van angst je bijna bijten, maar na 1 minuut riep ik hem bij me en dan kwam hij vrolijk, zo ook met schrikken, dierenarts met alles eigenlijk, wel prettig moet ik zeggen.
Het is wel een heel project zo te lezen
Hij moet eigenlijk van nul af aan compleet worden opgevoed
Net wat voor jou Joop!
Hij is inderdaad wel een projectje, wel denk ik dat het haalbaar is om er een sociale fijne hond van te maken. Maar mensen toe is hij al heel makkelijk en sociaal.
Vanmorgen kwam ik een koe tegen tijdens het wandelen (die lopen hier veel vrij rond in de velden), Boyko viel toen uit naar de koe, gelukkig hadden we aardig wat afstand waardoor ik om kon draaien en de andere kant op kon lopen met hem. Ondanks dat hij uitviel was hij nog wel enigszins benaderbaar en kon ik hem meetrekken/afleiden. Hij is hier dus (nog) niet heel volhardend in maar het is wel iets om rekening mee te houden.
Net weer een rondje met hem gelopen en toen kwamen we de koe weer tegen (van te voren had ik het rondje met June ook gelopen en geen koe gezien natuurlijk). Deze keer wilde hij niet langs de koe en bleef stil staan. De enige alternatieve route vanaf daar daar zaten een aantal straat en zwerfhonden dus daar wilde ik ook niet langs. Toch maar gekozen voor het passeren van de koe (wel op ruime afstand hoor), met mijn stem kon ik hem overtuigen er langs te lopen en toen is hij braaf met me meegelopen en niet meer uitgevallen.
Op een overzichtelijk stuk, naast het kerkhof, heb ik hem even losgelaten. Eerst natuurlijk goed gekeken of alle poorten dicht waren zodat hij het kerkhof niet op kon. Je raadt het al, hij had direct een gat gevonden in het hekwerk, het blijft een inbreker. Ik ben dus snel het kerkhof opgegaan om hem op te halen nu maar hopen dat niemand ons gezien heeft
Het lastige vind ik dat ik hem nog niet zo goed kan inschatten. Voorlopig blijven we dus zoveel mogelijk vermijden en wat we toch tegen komen is dan een stukje training.
Inmiddels ook een aantal stichtingen benaderd maar alles zit vol of is gestopt met opvangen. Het is ook een hele uitdaging om zo'n asiel draaiende en financieel gezond te houden. Ik hoop eigenlijk dat we iemand in Bulgarije gaan vinden, dat lijkt me het prettigste voor hem.
Goed gedaan, toch knap van hem om te luisteren en die koe te negeren na de schrik van de eerste keer haha. Maar nog geen modelhondje dus, inbreken blijft toch heel aantrekkelijk. Kan het me ook wel voorstellen dat je als jonge hond alles wil ontdekken. Kwam hij toen makkelijk naar je toe of werd het een spelletje?
Hij heeft ook een heel lieve uitstraling en zal vast veel mensen aanspreken, alhoewel zwarte honden blijkbaar bij veel mensen helaas niet zo populair zijn. Dat werd ons tenminste verteld via onze stichting waar ik Lola en Jenna vandaan heb.
Hij kwam gelukkig snel naar me toe, het is geen weglopen, vandaar dat ik hem op overzichtelijke stukken wel los durf te laten.
Dat van zwarte honden heb ik inderdaad ook vaak gehoord maar geen idee of dat ook echt klopt (nu ik erover nadenk zijn hier veel zwarte honden misschien komt die kleur gewoon vaker voor of vinden mensen het daardoor te gewoontjes).
Wij wilden eigenlijk een zwarte hond adopteren maar dat ging niet door, toen een grijze (zusje van June) maar ook dat ging niet door en toen hadden de mensen die June eigenlijk zouden adopteren afgezegd omdat ze haar te angstig vonden, zo is ze bij ons terecht gekomen.
Boyko heeft een witte borst en een vleugje bruin, misschien wordt dat dan zijn redding. Wel bizar als het echt zo is, dat de kleur zo bepalend is voor mensen.
Hahaha! Nou zoek ik wel nog een derde hond
Wel jammer dat alle stichtingen, asiels en opvangen vol zitten dan wel gestopt zijn. Je gunt zo'n hond toch een fijn huisje.
Zwart is niet populair omdat die het snel warm hebben in de zomer ongeacht soort of ras. Ik zou ook niet voor een zwarte hond gaan..... ben der toch weer ingetuind
Oeeeh dat zou gaaf zijn!! Als de hond bij jou komt!
Zucht....zal wel niet heh?
Voel je vrij om me een pb te sturen, voorlopig gaat hij nog nergens heen (tenzij een voormalige eigenaar zich meldt natuurlijk) dus je kan er rustig over nadenken
Vandaag ging alles redelijk soepel hij lijkt wat te wennen aan de nieuwe situatie.
Het is wel heel erg schipperen tussen overprikkeling en het kwijtraken van zijn energie. Overprikkeling uit zich direct in het enorm opspringen en happen, hij is dan erg moeilijk rustig te krijgen. Dit proberen we dus zo veel mogelijk te voorkomen. Toch heeft hij ook vrij veel energie en dat moet er ook uit. Het lijkt er nog steeds op dat hij mentaal een jong pupje is terwijl zijn lijf toch al een stukje verder is.
Ik heb zijn gebit geprobeerd te bekijken (maar stilzitten is voorlopig nog niet eenvoudig) en ik denk dat hij alles gewisseld heeft.
Hij heeft nog best wel wat moeite met alleen zijn. Vanmorgen heb ik bijvoorbeeld een uurtje bij hem gezeten na het wandelen en toen viel hij vrij snel in slaap terwijl hij, als we in de tuin bezig zijn, geregeld zit te piepen (hij hoort ons dan wel maar ziet ons niet de hele tijd).
Boyko 'woont' in onze carport maar had duidelijk behoefte aan meer uitzicht. Hij demonstreert graag even hoe zijn nieuwe deur werkt:
Hij heeft zich in ieder geval weer een half uurtje vermaakt
Oh oh wat een boefje.
Tis wel een droppie hoor, smoeltje van hem
Ah hij is zo leuk
Het lijkt me idd lastig een evenwicht te vinden tussen energie kwijtraken zonder al teveel overprikkeling.
Dat noemen we dan een plantrekkertje.
Oh wat een leukerd! Ik hou van zulke streken
Een beetje humor moet je wel hebben met hem inderdaad. Vandaag heeft hij nog even ingebroken bij de buren (dat huis staat leeg en blijkbaar was het poortje opengewaaid). Hij liet zich snel pakken dus dat viel mee maar wel grappig dat hij overal naar binnen wil. June gaat eigenlijk nooit ergens naar binnen terwijl Boyko echt overal een ingang zoekt en vindt. Wat hij ook heel grappig vindt is het omgooien van zijn drinkbak, nu houd ik de bak dus steeds maar vast zodat hij kan drinken en staat de gieter met water ernaast om de bak regelmatig aan te vullen. Ook had ik een korthouder gemaakt om hem makkelijk te kunnen pakken met het loslopen, die heeft hij inmiddels doorgebeten.
June speelt niet met speelgoed dus wat we nog hadden liggen is met de verhuizing weg gegaan, binnenkort dus maar wat flostouwen ofzo voor hem kopen.
Het is wel een verademing om nadat ik hem uitgelaten heb, June uit te laten, die is tegenwoordig zo lekker ongecompliceerd.
Boyko is heel lief hoor, maar je hebt er wel echt je handen vol aan...
Ooooh dat hoofd, haha lijkt Sam wel, ook zo'n boef!!
Boyko is sinds gisteren een beetje ziekjes. Hij moet af en toe spugen en at gisteren niet zo veel, zijn ontbijt heeft hij vandaag ook laten staan. Helaas drinkt hij ook maar heel weinig.
Het kan door de stress komen van alle veranderingen of misschien heeft hij toch een klap gehad van het ontvlooien en ontwormen tegelijk. Ook is het weer hier heel erg omgeslagen van heel warm naar guur koud met wind en regen. Aangezien hij in de tuin zit kan hij daar ook last van hebben natuurlijk. Het probleem daarmee is dat hij echt alles binnen handbereik sloopt. Het liefste zou ik hem een warm kussen geven waar hij lekker in weg kan zakken maar dat is kapot voordat hij erop gaat liggen. We gaan het nog even aankijken of hij zelf weer op krachten komt aangezien de dierenarts weer extra stress gaat geven. Straks ga ik even wat blikvoer kopen in de hoop dat hij dat eet, dan krijgt hij in ieder geval wat vocht binnen.
Nu hij ziek is is hij wel heel rustig en is het veel makkelijker om contact met hem te maken. Hij loopt netjes mee zonder springen en druk doen. De rede hiervoor is alleen wel wat sneu. Toen ik hem net af aan het drogen was na het wandelen probeerde hij nog wel even de handdoek af te pakken dus hij is ook nog wel een beetje zichzelf gelukkig
aah gossie toch. hoop dat hij snel opknapt.
Ja ik hoop het ook echt, hij voelt zich echt duidelijk niet lekker. Aangezien hij waarschijnlijk dus nog niet gevaccineerd is zou het ook parvo kunnen zijn. Zijn ontlasting is vooralsnog wel normaal. Gelukkig is June volledig gevaccineerd maar doordat ze leishmania heeft is haar weerstand niet optimaal, al merken we daar in de praktijk gelukkig niks van.
We kijken het nog even aan en anders moeten we toch maar weer langs de dierenarts. Voor nu maar hopen dat het niks ernstigs is en dat hij zich snel beter voelt. Dit is wel precies de reden dat ik geen dieren erbij wilde, ik maak dan altijd meteen weer zorgen...
Misschien is er een link? Iets gesloopt wat niet goed verteert?
Goed punt, zou inderdaad kunnen. Vooralsnog heeft hij alleen de carport gesloopt het leek erop dat hij alle stukjes netjes uitgespuugd had maar hij zou natuurlijk best wat ingeslikt kunnen hebben.
De andere slooppogingen hebben we op tijd afgepakt.
Ik weet niet in hoeverre chemische producten in constructiehout of -plaat invloed kunnen hebben als ze het kapot bijten en het met speeksel vermengt? Zoals impregneermiddelen tegen houtrot, lijm, vernis, verf,...
Misschien voelen ze zich daar ook niet zo lekker van.
Hopelijk is ie snel weer beter!
Zou goed kunnen dat dat ook meespeelt. Het deel waar hij aan geknaagd heeft is van osb platen, daar zit kunsthars in wat niet zo gezond is waarschijnlijk, ook zit er verf op.
Maar goed dat we van de zomer de astbest platen weg hebben laten halen
Hij was net weer een stuk fitter en enthousiaster tijdens het wandelen. Hij heeft ook nog even gespeeld met de twee straathondjes en daarna wilde hij ook weer drinken. Dus ik heb goede hoop dat hij weer herstellende is.
Gisteren voelde hij zich duidelijk veel beter, gezonde eetlust en barstte van de energie. Het meelopen aan de lijn of überhaupt niet springen en happen was weer helemaal terug bij af. Stiekem had ik toch de hoop dat hij gemerkt had dat het wat rustiger zijn ook loont. Hij had zoveel energie, gecombineerd met zijn lompe aanleg dat hij alle kanten op rende en sprong. Het terrein is hier heuvelachtig en redelijk oneffen waardoor het niet zo goed voor zijn lijf is maar de energie moet er ook uit. We hebben een ondiep riviertje op loopafstand daar ga ik regelmatig heen zodat hij in het water wat veiliger gek kan doen maar voor we er zijn houd ik toch steeds een beetje mijn hart vast.
Gisteren is hij twee keer onderuit gegaan omdat hij zo hard door de bochten rent, hij schuift dan ook nog enkele meters door om vervolgens op te staan en in een noodgang te vertrekken. Helaas stond hij vanmorgen dus met één achterpoot omhoog. Blijkbaar heeft hij iets bezeerd. Het viel me gisteren al op dat hij niet 100 procent zuiver liep met links achter (maar ik ben altijd wat precies op dat gebied, mijn vriend zag het bijvoorbeeld niet eens toen ik het zei) maar het was ook wel verklaarbaar gezien al zijn lompe acties. Toen heb heeft hij nog alleen maar aan de lijn gelopen maar dan trekt hij als een bezetene en als je stopt springt hij meteen happend op ons af. Dus dat ontziet zijn lijf ook niet echt. Het lastige is ook dat hij geen spieren heeft, dus eigenlijk zouden we rustig met hem op moeten bouwen maar vooralsnog is dat redelijk onmogelijk.
Voor nu maar hopen dat zijn pootje vanzelf hersteld, we kijken het nog even aan.
Wel een brokkenpiloot, June is nog nooit zo ziek geweest dat ze niet wilde eten/meerdere dagen over moest geven en heeft nog nooit zo mank gelopen en ze is al 8 jaar bij ons.
Wat een wildebras zeg. Gaat het al wat beter met zijn manklopen ?
Jenna sprong ook wel alle kanten op en stilstaan leek het juist te verergeren. Bogen maken werkte beter. Maar zij was al minstens zes jaar en had ook weinig spieropbouw,dus langzaam opbouwen ging bij haar gelukkig wel.
Haha ja echt behoorlijk grenzenloos en wild. Loop richting aanpassen als in wegdraaien als hij springt is hier ook het enige dat werkt, maar wel alleen als hij nog relatief rustig is. Als hij echt te wild is dan houd ik hem vast totdat hij gekalmeerd lijkt (werkt ook maar voor heel even maar dan kan ik ook weer even op adem komen). Ik merk dat ik dat toch wel best lastig vind. Ik kan altijd goed met angstige/hele gevoelige dieren maar dat hele lompe stoïcijnse dat zoek ik normaal niet zo op. Eigenlijk is hij denk ik juist heel gevoelig maar hij gaat hier mee om door regelmatig compleet door te draaien. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met de energie die hij nu steeds niet helemaal kwijt kan (doordat hij ziek was en nu met zijn poot). In principe kan hij loslopen hier omdat er geen wegen zijn die gevaarlijk zijn. Het hierkomen, daar begrijpt hij alleen nog helemaal niks van (hebben we ook nog niet geoefend) dus ik wil ook niemand tot last zijn aangezien hier wel wat herders met hun dieren in de velden lopen. Af en toe kan hij los waar het overzichtelijk is. Lijnrust zou waarschijnlijk beter zijn maar dat is of enorm trekken of opspringen wat ook niet echt zijn poot ontlast.
Met zijn poot gaat het gelukkig wel al een heel stuk beter. Eerst steunde hij er vrijwel niet op terwijl hij er nu weer aardig wat gewicht op zet, hij balanceerde vandaag zelfs weer op die poot tijdens het plassen (vast nog niet heel goed maar tegenhouden gaat ook zo lastig). Ergens volgende week moet hij toch nog naar de dierenarts voor de vaccinatie dus dan kan ze er meteen even naar kijken. Gebroken is het denk ik sowieso niet aangezien het wat geleidelijk ontstaan is en het inmiddels wat beter gaat. Ik heb het idee dat het laag in de poot zit en niet zijn knie, heup of rug is.
Dit was hoe hij er gisteren bij stond, een hele vooruitgang dus.
Inmiddels al best wat rondvraag gedaan maar niemand weet tot nu toe waar hij vandaan komt.
Ik vind het wel wat lastig aangezien het voor hem niet optimaal is om hier te zijn (hij ligt hier heel sneu aan een ketting). Uitzicht op adoptie is er ook niet echt waarschijnlijk, er zijn hier ben ik bang teveel honden die aangeboden worden en veel honden die wat op hem lijken. Hij is een beetje de gemiddelde straathond wat het niet makkelijker maakt. De enige optie die er dan zou zijn is om hem naar het gemeente asiel te brengen maar dat gaan we echt niet doen, dan zit hij daar waarschijnlijk zijn hele leven.
Los in de tuin zie ik niet goed komen, ook in de toekomst niet ben ik bang. We hebben kippen en eenden en een groot stuk moestuin en her en der jonge fruitboompjes en struiken. June snapt dat ze de moestuin en de kippen en eendenren niet in mag verder sloopt ze sowieso niet. Helaas moet June nu dus in de tuin ook steeds aangelijnd omdat we niet willen dat ze naar hem toe gaat. Dat gaat namelijk niet 100% goed samen. Los buiten gaat prima maar als June naar ons toe komt moeten we zorgen dat één van ons Boyko pakt voordat hij bij ons en June komt, anders gaat zij hem weg snauwen en hij reageert daar dan weer vrij fel op. Dat vertrouwen we niet helemaal, June heeft nog nooit een mens of hond gebeten maar staat wel heel erg op haar strepen en kan dan heel fel uit de hoek komen en is snel jaloers. Het zou me niet verbazen als dat een aanleiding kan zijn voor Boyko om wel te bijten.
Kortom het is echt een hele lieve hond en ik gun hem nog steeds het beste maar het is best een uitdaging om het in goede banen te leiden, zowel voor hem als voor ons...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?