Een inbreker

je hebt er een extra dagtaak aan, al is hij superleuk en lief, het lijkt me idd een hele uitdaging om alles in zo goed mogelijke banen te leiden.

En inderdaad wat moet er van hem terechtkomen als er via een goede stichting geen hulp komt en je moet hem naar het asiel brengen, ik lees zo vaak van de stichting waar Jenna vandaan komt dat er in een van de asiels die ze ondersteunen weer een hond is overleden die zijn hele leven in het asiel doorgebracht heeft. Hoe treurig is dat..

Wel fijn dat het lopen weer wat beter gaat.

" je hebt er een extra dagtaak aan, al is hij superleuk en lief, het lijkt me idd een hele uitdaging om alles in zo goed mogelijke banen te leiden.
 
En inderdaad wat moet er van hem terechtkomen als er via een goede stichting geen hulp komt en je moet hem naar het asiel brengen, ik lees zo vaak van de stichting waar Jenna vandaan komt dat er in een van de asiels die ze ondersteunen weer een hond is overleden die zijn hele leven in het asiel doorgebracht heeft. Hoe treurig is dat..
 
Wel fijn dat het lopen weer wat beter gaat. "

Dobry

Het is inderdaad veel extra werk en omdat we dit niet echt gepland hadden maakt dat het een beetje dubbel. Vandaar dat ik af en toe en beetje negatief overkom

Hij gaat trouwens ook alleen hier weg als hij naar een beter plekje kan. Mocht dit lang duren dan is dat maar zo en moeten we toch maar gaan investeren in een hele degelijke kennel of zo. 

Inmiddels zijn we voorzichtig begonnen met het aanleren van de clicker en dat pakt hij goed op. Verder helpt het om hem af te leiden van het happen met een stok, dat vindt hij geweldig speelgoed hij krijgt hem alleen af en toe korte momentjes onder toezicht. Ik ga nog even kijken voor iets van een grote flos, dat vindt hij vast ook een goede afleiding/beloning. Momenteel lijkt het alsof we een beetje een weg gevonden hebben. De komende vier dagen ben ik niet thuis dus ik hoop dat hij als ik terug ben nog wat onthouden heeft...

nouja het is nogal wat, wat er op jullie pad gekomen is, lief, leuk, druk en een handvol, en nog eens niet zelf voor gekozen dus je mag best af en toe wat negatief zijn. Super dat het nu zo voelt dat jullie je weg met hem zo`n beetje gevonden hebben.

En superfijn dat hij er niet op achteruit zal gaan in elk geval. En leuk dat de clickertraining wel wat voor hem lijkt te zijn.  

Tijd voor een positieve update. Boyko zit nog steeds bij ons dus daar is verder niks in veranderd wel gaat hij nu met sprongen vooruit qua gedrag.

De clickertraining pakt hij heel erg goed op en hij ontdekt zo dat hij ook positieve aandacht kan krijgen. Dit maakt het mogelijk om het negatieve gedrag om te buigen naar positief gedrag. Hij kan inmiddels zitten, liggen, poot geven, wachten met een snoepje pakken en het begin van hierkomen. Het gaat nu niet om hoeveel dingen hij kan maar meer dat hij leert wat gewenst en ongewenst gedrag is. Het is leuk om te zien dat het ook veel beter gaat met de communicatie tussen hem en de twee straathonden die rondom ons huis leven. In het begin was hij veel te brutaal en respectloos naar hun terwijl hij nu af en toe reageert op de correcties die hij van hun krijgt. Gelukkig zijn het twee hele rustige en geduldige grote honden, hij kan op die manier veel van ze leren. 

Het bijten in ons proberen we op te vangen met een flostouw en dat gaat vaak goed maar soms even niet, dat heeft nog wat tijd en aandacht nodig. Het commando los daar reageert hij inmiddels ook best goed op. 

Hij is dus wel echt een super trainbare hond...

Oi Oi, je krijgt me toch een zwak daar Naar binnen dus is de volgende stap.

Tja dat is lastig omdat June snel jaloers is en flink uit kan vallen, zijn reactie daarop is ook uitvallen, dus dat is niet echt een optie. June heeft nu al stress van zijn aanwezigheid in de tuin en dat doet haar niet echt goed. Daarom willen we er dus onder andere geen hond bij, het is ook sneu als June zich thuis niet meer op haar gemak voelt. Het beste zou nog steeds zijn als we een ander fijn plekje voor hem vinden. Dat hij alvast wat opgevoed is is dan misschien een fijne eerste stap naar een nieuw thuis voor hem. 

Het gaat nog steeds goed met Boyko. We trainen rustig verder en hij speelt graag met de twee honden die hier in de straat wonen (al denken zij hier soms wat anders over). Op deze manier leert hij steeds meer hondentaal en dat gaat echt elke beter. Af en toe wandelen we wat verder met hem en June samen. June is heel duidelijk naar hem en dat werkt inmiddels wel. Haar belangrijkste regel is dat ze niet door hem lastig gevallen wil worden, schoorvoetend accepteert Boyko dat.

Hij vindt het leuk om te trainen en staat dan echt aan, al is hij anderzijds weer snel afgeleid. Net even geprobeerd een paar foto's te maken, hij is wat bewegelijk dus was een hele uitdaging.

Zoekspelletjes wordt hij heel fanatiek van:

Maar ook andere oefeningen doet hij met passie:

de tip om foto's te draaien is welkom...

Reepje eraf halen en dan opslaan. Dus zeg maar de crop functie gebruiken.

Wat leuk dat tie nog steeds bij je is....  ik draai ze wel voor je...

Je fotoos staan als het goed is op je ipad of laptop, de foto daar al omdraaien en ...wijzigen..dan daar draai je je foto tot die recht staat en dan hierheen halen.

" Je fotoos staan als het goed is op je ipad of laptop, de foto daar al omdraaien en ...wijzigen..dan daar draai je je foto tot die recht staat en dan hierheen halen. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Dankje! Ik heb ze inderdaad op de tablet staan maar daar staan ze niet gedraaid op. Ik zal het volgende keer zelf proberen...

wat een goeie update, je ziet idd op de foto's dat hij er plezier in heeft en aandacht heeft

Goed dat hij steeds meer met de hondentaal om kan gaan, ook voor June.

Heb je de fotoos met je mobiel gemaakt, dan staan ze op je ipad gewoon recht maar moet je ze toch omdraaien een keer helemaal, heb ik dus ook als ik de fotoos met mijn mobiel maak.....en anders doe ik het voor je...

" wat een goeie update, je ziet idd op de foto's dat hij er plezier in heeft en aandacht heeft
 
Goed dat hij steeds meer met de hondentaal om kan gaan, ook voor June. "

Dobry

Is inderdaad fijn maar we houden ze nog heel veel gescheiden zodat het voor June ook oké blijft. Aandacht geniet hij inderdaad erg van, in welke vorm dan ook...

Hij is wel echt heel lomp. Zo was mijn vriend vanmorgen alvast met hem gaan wandelen en toen ik met June de tuin uit kwam was hij zo blij om mij te zien dat hij mij van achter tegen de vlakte beukte. Hij rent dan gewoon letterlijk door mensen/honden heen en lijkt nog niet goed te begrijpen dat dat niet respectvol is. Normaal ben ik erop bedacht en zorg ik ervoor dat ik stevig sta en hem tijdig weg kan duwen. Vanmorgen was ik nog niet helemaal wakker genoeg en zag ik hem niet aankomen. Het gaat met vallen en opstaan zal ik maar zeggen. Wel schattig dat June meteen bezorgd naar me toe kwam rennen. Boyko dacht dat ik gewoon even ging liggen geloof ik en ging verder met waar hij mee bezig was. 

dat is zeker lomp, denk dat hij nog wel leert dat dit niet gewaardeerd wordt, Lola kon in het begin ook zo lomp zijn toen ik haar net had, zat je bijv. rustig op de bank kwam ze aangestormd en sprong dan bovenop je, ik vond dat zelfs een beetje bedreigend overkomen toen.

" dat is zeker lomp, denk dat hij nog wel leert dat dit niet gewaardeerd wordt, Lola kon in het begin ook zo lomp zijn toen ik haar net had, zat je bijv. rustig op de bank kwam ze aangestormd en sprong dan bovenop je, ik vond dat zelfs een beetje bedreigend overkomen toen. "

Dobry

Haha ja het is inderdaad wennen. Zeker omdat June van nature echt super voorzichtig is en een stuk kleiner natuurlijk. Bedreigend vind ik het inmiddels, nu ik hem wat beter ken, niet meer. In het begin wel af en toe omdat ik toch bang was dat hij in sommige situaties misschien zou bijten. Honden kunnen natuurlijk altijd bijten maar voor wat ik nu bij hem gezien heb is dit zeker niet zijn eerste respons. Zo ben ik bijvoorbeeld ook al een keer half over hem heen gevallen maar daar gaf hij niks om, eten en speeltjes verdedigt hij ook helemaal niet. In het begin had ik de indruk dat hij heel voergericht was maar dat bleek meer de honger te zijn, gelukkig wordt hij wel heel blij van speeltjes als beloning. 

Straks met hem de auto in, dat wordt waarschijnlijk ook weer een kleine worsteling...

succes met de worsteling

Ja het is een heel proces dat wennen en elkaar leren kennen. Bij Boyke is dan natuurlijk helemaal vanaf nul geweest. Ik had bij Lola tenminste nog een korte beschrijving, ze zou opdringerig zijn vond men in het asiel, en Jenna werd in het asiel "de zachtaardige" genoemd. Een klein beetje induk kan je dan al maken al zegt het op zich weinig natuurlijk.

" succes met de worsteling
 
Ja het is een heel proces dat wennen en elkaar leren kennen. Bij Boyke is dan natuurlijk helemaal vanaf nul geweest. Ik had bij Lola tenminste nog een korte beschrijving, ze zou opdringerig zijn vond men in het asiel, en Jenna werd in het asiel "de zachtaardige" genoemd. Een klein beetje induk kan je dan al maken al zegt het op zich weinig natuurlijk. "

Dobry

Dankje, we hebben het zonder al teveel gedoe overleefd. Hij deed het beter dan de vorige keer. Hij vond het wel spannend dus ik heb hem in de auto getild (de vorige keer durfde ik hem nog niet te tillen) en dat scheelde veel gedoe en gestress voor hem. Ook bij de dierenarts vond hij het weer een beetje spannend dus toen weer even naar binnen getild en toen het klaar was liep hij zelf mee naar de kassa en daarna naar de uitgang. Hij herpakt zich dus wel snel. Het scheelde ook dat er deze keer verder niemand binnen was.

Hij woog de vorige keer 15kg en nu 16,8 dus dat gaat de goede kant op. Ik had al gevoeld dat hij wat bijgekomen was maar de bevestiging is altijd fijn. 

Dat onbekende vond ik in het begin inderdaad lastig, ook in combinatie met het niet hebben van vaccinaties. Het was alleen duidelijk dat hij als kettinghond geleefd had en dat zijn vaak niet de meest stabiele honden hier. Hij is ook een stuk groter en sterker dan June waar ik echt aan heb moeten wennen. Maar inmiddels weten we dat er geen kwaad in zit en dat het af en toe alleen wat onbeholpenheid/lompheid is.

Laatst hoorde ik van iemand dat in deze periode van het jaar vaker honden in andere dorpen gedumpt worden, het lijkt erop dat dit bij hem ook het geval is. Ik denk dat als hij gekund had, hij naar zijn oude stek gelopen was, hij is super honkvast. Ook herkent niemand hem terwijl we best wat rondvraag gedaan hebben. Maar dat blijft speculeren, wel heel triest dat het überhaupt gebeurt...

Inmiddels hebben we al heel wat stichtingen gecontacteerd en helaas zitten ze allemaal vol en de wachtlijsten die ze hebben ook. Ik wist dat het een groot probleem was hier maar het is zo verdrietig dat er zoveel leuke honden zijn die niemand wil hebben, terwijl er aan de andere kant weer honden gefokt worden waar men dan weer astronomische bedragen voor neerlegt. 

Het transport is denk ik wel te regelen maar ik vind het wat lastig om zelf, zonder stichting, een adoptant te vinden en hem bijvoorbeeld naar Nederland te sturen. Er is dan geen back up voor als het niet goed gaat en mensen hem toch niet meer willen (dat gebeurt helaas te vaak). Het zou maar gebeuren dat hij bijvoorbeeld niet eens opgehaald wordt omdat mensen zich bedacht hebben. Dat risico vind ik te groot, dan kan hij denk ik maar beter bij ons zijn. 

Waarschijnlijk blijft Boyko dus nog wel een lange tijd bij ons. Op zich is dat niet erg, we hebben de ruimte en voldoende tijd voor hem. Gelukkig doet hij het ook steeds beter dus dat is ook wel heel fijn. 

We zijn, nu het happen redelijk onder controle is, voorzichtig aan begonnen met het oefenen met het aan de lijn lopen. Voorheen was het of hard trekken, of omdraaien en opspringen en bijten. Zodoende hebben we het trekken maar even gedoogd. Op de momenten dat hij rustig is zijn we nu aan het oefenen en dat begint hij echt al een beetje te begrijpen. Twee uur later vergeet hij het ook gerust weer maar een beginnetje is er wel. 

Hij eet wel alles, dat is nog wel een dingetje, zeker omdat hij graag in grasaren bijt, dat is toch wel link, zeker omdat ze hier overal staan. Ook had ik hem geborsteld en voor ik het wist had hij een hele prop haar in zijn mond, even wennen dat ik echt álles buiten zijn bereik moet houden

Wat wel heel leuk is is dat hij steeds beter omgaat met onze twee straat honden. Ze liggen nu elke dag wel op de grond over elkaar heen te rollen en hij begrijpt de grenzen veel beter. Nu is het niet meer zo dat hij ze als een wervelwind belaagt maar er wordt echt samen gespeeld. Heel leerzaam voor hem en voor June heel fijn dat hij zijn ei bij hun kwijt kan.

Het is ook lastiger geworden voor stichtingen met de nieuwe regelgeving.

Ik duim voor je dat t gaat lukken. Het is zo super wat jullie voor deze hond doen.

" Het is ook lastiger geworden voor stichtingen met de nieuwe regelgeving.
 
Ik duim voor je dat t gaat lukken. Het is zo super wat jullie voor deze hond doen. "

Kees

Klopt inderdaad dat het lastiger geworden is en de oorlog in Oekraïne zorgt ook voor veel extra asielhonden. Voorlopig kan hij ook wel zonder problemen blijven dus er zit geen haast achter. Wel is het zo dat jonge honden makkelijker geadopteerd worden. We gaan zien hoe het gaat lopen...

Omdat hij zo leuk is nog wat foto spam:

Zijn knappe koppie

Er moest natuurlijk iets vastgehouden worden 

En zijn grootste hobby, de drinkbak omgooien

Ik vind dat hij er al een stuk beter uitziet, hij zit beter in zijn vacht en er beginnen wat spiertjes bij te komen. Hij is nog wel een beetje overbouwd maar het kan zijn dat hij nog wat moet groeien en dat het nog bij trekt. Het kan ook komen door onjuiste voeding, en daardoor verkeerde groei, dus we gaan zien wat het wordt.

Wow hij ziet er zeker een stuk beter uit, glanst aan alle kanten.

jaaaa hij ziet er echt beter uit, knappe jongen hoor!

hij ziet er zeker goed uit, mooie glanzende vacht ook.

Is het nu een blijvertje voor jullie? Of ter adoptie nog steeds ivm Hannah?

Ik ben Hannah maar we willen eigenlijk geen extra hond bij June inderdaad. En überhaupt vinden we één hond gewoon wel genoeg. Hij staat nu niet actief ter adoptie, simpelweg omdat we nog geen stichting gevonden hebben die dat wil doen. Ze zitten allemaal overvol helaas.

Het is niet zo dat hij met spoed weg moet ofzo maar we willen wel graag een fijn permanent huisje voor hem vinden. Wel willen dan dat hij er op vooruitgaat, anders houden we hem hier... 

Boyko is er nog steeds en doet het steeds beter. Wel doen we het echt nog heel rustig aan, hij heeft heel duidelijk de tijd nodig om aan nieuwe dingen te wennen. 

Aangezien hij het hier wel naar zijn zin lijkt te hebben, en het niet eenvoudig is om een hond vanuit Bulgarije te herplaatsen, hebben we besloten dat hij mag blijven. Bij herplaatsen zie ik toch teveel beren op de weg en ben ik bang dat hij straks in een West Europees land van huis naar huis gaat of in het asiel belandt en om hem dan weer terug hierheen te halen is ook weer een heel gedoe en stress voor hem. Helemaal optimaal is het hier misschien niet aangezien June hem nog steeds niet leuk vindt en hij dus, in ieder geval voorlopig, in de tuin zit. Wel is het zo dat we bijna altijd thuis zijn en vier keer per dag met hem wandelen en daarnaast nog trainen en spelen. Dus aan liefde en aandacht ontbreekt het niet. We denken dus dat dit voor hem het beste is, zeker omdat er zoveel andere Bulgaarse honden (en natuurlijk Roemeense, Spaanse, Oekraïense etc.) op een huisje wachten. De kans om een goede plek te vinden is heel klein en het is misschien ook beter dat zo'n huisje dan gaat naar een hond die nu in een klein asielhok opgesloten zit en helemaal geen aandacht krijgt. 

Dus het wordt een lang topic

Ohhhh stiekem hoopte ik al dat hij zou blijven. Ik las stil mee. Hoewel ik je voorzichtigheid snapte. Zo’n leuk verhaal om te volgen! Ik hoop dat we op een dag lezen dat hij helemaal zijn plek heeft gevonden en June hem ook accepteert. Maar voor nu heeft hij een heel fijn mandje gevonden!