Overgewicht en ondergewicht

De enige die enorm gefocust is op spiermassa ben jij hoor. Ik heb alleen gezegd dat ik het inderdaad mooier zou vinden als hij als hij volwassen is wat meer gespierd is en dat is ook logisch want hij is pas 6 maanden en een enorme slungel momenteel. Dus ja, tikkeltje slanker en wat meer spier vind ik mooi wanneer hij een volwassen reu is. Nu mag hij gewoon even een slungel puber zijn. 

Maar spieren komen er gewoon automatisch bij, wanneer je bepaalde sporten met ze beoefend. Ik ben ook niet bewust bezig met de spieren van mijn honden, maar ze hebben ze wel en ik ben er blij mee. Wanneer ik met mijn honden ga canicrossen, en ze trekken mij vooruit, zullen vanzelf de schouders getraind worden. Hetzelfde geldt voor het pakwerk en appél (hindernissen, A frames etc) allemaal oefeningen waarbij de spieren vanzelf op komen zetten. En hoe meer je dit doet, hoe meer bespiering ze dus zullen krijgen. 

Als ik dagelijks alleen met mijn honden een ronde door het bos zou maken, zouden ze minder bespiering hebben. Maar dat maakt toch helemaal niet uit wanneer het geen sporthonden zijn? Zolang ze mooi slank zijn is er niets om je zorgen over te maken. 

Ik heb overigens geen problemen met fitte honden, zolang het niet ten koste gaat van de hond en de hond niet geforceerd wordt tegen zijn wil in. 

Alhoewel ik dit dan weer niet mooi zou vinden 

Dit is ook een gendefect bij deze hond, waardoor er dubbele bespiering is ontstaan
Ik heb eens een show gezien waar ze de situatie van deze hond hebben belicht en dat arme beest bleek er zelf ook veel last van te hebben, gezien de bewegelijkheid werd aangetast.

Zulke spieren kun je ook niet kweken.

Maar deze hond heeft dan ook Myostatin, een gen defect. Je ziet het ook veel bij koeien, muizen en varkens. 

Ik denk niet dat de focus op spieren per se een negatieve lading hoeft te krijgen. 

Zoals ik het zie wilt Britt graag dat Fanu een goede bespiering krijgt, zodat de spieren het meeste kunnen opvangen ipv de gewrichten.

Dan is het puur in het belang van de hond en geen eigenbelang.

Een hond met een goede conditie als in kan makkelijk x km's lopen zonder moeite, betekent niet dat die fysiek in staat is om bepaalde sporten te beoefenen, waar spiermassa wel gewenst is/spieren anders aangesproken worden. Zo zie ik het in ieder geval

Dat is inderdaad precies zoals ik het bedoel. 

Oh en Daniëlle om even op je vraag terug te komen waarom ik dan niet gewoon zelf spieren ga kweken geef ik hier 1x antwoord op zodat ik van het gezeur af ben: 

Ik ben 23 jaar oud en zou fysiek gezien in de bloei van het leven moeten zijn. Helaas mocht dat niet zo zijn en heb ik drie jaar geleden een vrij heftig ongeluk gehad waardoor ik blijvend hersenletsel heb. Na 1,5 jaar revalideren kan ik weer enigszins een dag doorkomen mits ik overdag kan bijslapen. Wanneer ik intensief sport, lig ik 2 dagen op bed dus dat is helaas geen optie meer. Maar juist omdat ik weet hoe het voelt om als jong iemand opgesloten te zitten in een lijf wat niet meer wilt, doe ik er inderdaad alles aan om mijn honden fit te houden zodat de kans op blessures zo klein mogelijk is. Dus sorry maar ik kan helaas niet meer zelf lekker spiertjes kweken. Ik hoop dat je nu een keer tevreden bent met een antwoord wat ik geef. 

Het vervelende is dat sommige mensen zich echt vastbijten in iets en dan eindeloos door blijven gaan, zonder zelfs nog maar te lezen wat de ander echt geschreven heeft. Komt in veel topics terug en het doet af aan de discussie. Jammer. 

Ik kom net terug van de DA met Penny en kreeg een complimentje over hoe mooi ze op gewicht is gebleven na haar sterilisatie  De opmerking van Anke (denk ik?) op de vorige pagina vond ik heel terecht: dierenartsen zouden zelf hier veel meer op moeten hameren. Mijn kater (gecastreerd, lui, binnenkat) is veels te dik, maar ik had dit zelf écht niet door en mijn vroegere DA heeft er nooit een opmerking over gegeven. Toen ik de eerste keer bij mijn huidige DA ging, zei die direct dat hij op dieet moest, want dat hij echt niet gewoon 'een beetje chonky' was. Voor mij was dat echt een eye opener.

Ja klopt ik zei dat inderdaad. Ik probeer er zelf in de kliniek wel altijd iets van te zeggen en de dierenartsen doen het ook. Maar helaas is dat niet overal zo. En inderdaad veel mensen hebben het gewoon weg echt niet door en zien het ook niet. Een deel word echt wakker als een dierenarts er iets van zegt. Maar het word echt nog veel en veel te weinig gedaan. 

Wat een arrogantie.

Nadeel van tekst lezen via een scherm. Je hoort het me niet zeggen. Gelukkig weet ik dat ik alles behalve arrogant ben. (Oeps, en nu reageer ik dus toch weer) 

Wat bedoelde je dan wel?

Ja dat ben ik met je eens, t is wel jouw hond. Daarbij ook nog eens een herplaatser.

Veels te dik.

Ik deel jouw mening bij de foto's die je plaatste.

Er is wel een verschil of het oud of jongere hond betreft.

Toen Vigo niet goed meer kon lopen was hij toch iets zwaarder dan toen hij jong was.

" Ja dat ben ik met je eens, t is wel jouw hond. Daarbij ook nog eens een herplaatser. "

Kees

Heb vorig jaar tijdelijk een mopshondje opgevangen,na een poosje bij mij,extra vet eraf liep ze als een kieviet.zonder ademhalingsproblemen....kan Rox nog een puntje aan zuigen dat is een luie donder.

Dit wordt wel eens vergeten op hp iedereen houdt van zijn hond en vindt het niet fijn dat mensen zonder kennis van zaken  het nodig vinden om een mening te vormen over hun hond/ras .

Als ik de rasstandaard van de Labrador Retriever hieronder lees dan voldoet die drooggetrainde spierbundel op pagina 1 daar niet aan. 

Een Labrador Retriever moet tonvormige ribben hebben waardoor het vaak lijkt dat ze te fors zijn. Deze tonvormige ribben hebben echter een belangrijke functie: het zorgt voor een groter drijfvermogen in het water en biedt extra ruimte aan hart en longen voor meer uithoudingsvermogen. Ook dat centimetertje spek op zijn lichaam heeft een functie en is zelfs genetisch vastgelegd. Want zoals bekend komt de Labrador Retriever oorspronkelijk uit Newfoundland. De toenmalige honden moesten daar onder barre omstandigheden leven en werken; zij hadden een laagje spek nodig om warm te blijven. Dus er bestaat eigenlijk niet zoiets als een slanke Labrador. Maar het moet natuurlijk ook niet worden overdreven want dit zou zijn gezondheid kunnen schaden.

Bij sommige honden vind ik het lastig te beoordelen. Ik ga meestal uit van de taille en meestal is dat vanaf boven het beste te zien. Op de foto's boven een reu van 10 jaar die ik redelijk schraal moest houden vanwege zijn lichamelijke dingetjes zijn gewicht zat op 38 kilo.

Daaronder Bluf een teef van toen 6 jaar, zij had meestal ideaal gewicht van ongeveer 34/35 kilo. Maar kon ook zeer rap uitdijen zeker rond loopsheid.

Finn was hier trouwens 4 jaar en ietsjes te mager nog (had hem net en hij had ondergewicht toen ik hem kreeg.. woog ca. 33/34 kilo.)

Aki vond de da niet te dik en niet te dun.

Zelf vond ik hem wel te vadsig, ik zag geen taille meer. Dus op een rustige manier met ander voer en meer bewegen en minder snackjes is hij bijna twee kilo kwijt. Hij ziet er nu zo uit

Bij Chara kon je niet echt zien dat ze ondergewicht had. Maar toen we haar kregen woog ze 13,5 kg. Vel over been letterlijk. Nu is ze ongeveer 22 kg.

Hoop foto's nu dus neergezet. Maar geen argumenten.

Finn was een hond die veel sportte, belangrijk om hem dus niet te zwaar te laten zijn i.v.m. belasting van gewrichten. Daarbij kwam dat hij ook een rug aandoening bleek te hebben, wat maakte dat ik én goed zijn bespiering op kracht moest houden en dus zijn gewicht op peil moest houden.

Finn stond dus vrij schraal zoals ze het noemen, 1 a 2 ribben waren wel zichtbaar.

Bluf teef had aanleg om dik te worden. Zij kwam te dik bij me.. maar fokker schrok toen ze haar weer zag, wat mager! Maar goed, juist toen zat ze op prima gewicht whaha, dat bleek ook uit de keuringsrapporten. Voor een werklijnherder werd ze behoorlijk hoog beoordeeld.. we hadden bijna op 1 komen te staan ware het niet dat we niet zo goed hadden geoefend op ringtraining...

Maar los van uiterlijkheden werd ik me door Finn er van bewust dat niet te dik en niet te dun en goede spieren het best was om een hond fysiek zo goed mogelijk oud te laten worden. Dat hij vanaf jongs af aan zo veel spieren had opgebouwd maakte dat door zijn fysieke problemen op latere leeftijd hij er minder last van had. De spieren vingen een groot deel van zijn instabiliteit op in ieder geval.

Verder vind ik het wel lastig om een bepaald gewicht voor ogen te houden, Aki is ook een volle reu, maar heeft een andere bouw. Hij is ook lichter van gewicht. 

Chara oogt als een duitse herder inmiddels. Maar dat is ze niet. Ik verbaas me dus ook over haar gewicht, want qua hoogte en ook breedte nu op foto's als je Aak en Chara naast elkaar ziet, zou je verwachten dat de gewichten ongeveer gelijk zouden zijn. Of zouden moeten zijn. Toch is zij nu met haar 22/23 kilo al redelijk op gewicht.  Terwijl Aki +36 kg weegt.

Mama (links) met huisdiergewicht. Puber rechts met slungel slanke puber gewicht 
Aila was vroeger net zo dus Evi heeft nog redelijk wat uitzwaren te doen 

Dinja schommelt nog wel eens richting overgewicht. Moet ook echt haar eten goed afwegen want anders zit er zo weer wat aan. 

Sommige Finse lappies hebben die neiging ook wel, komt doordat ze in barre omstandigheden moeten werken en hun vetopslag zo optimaal mogelijk moet zijn. 

We lopen veel maar niet extreem veel, dus dan komt het echt er op neer dat ik haar eten goed in de gaten moet houden. 

haar ribben voel ik nu voldoende, maar voor mijn gevoel heeft ze altijd een slap buikje. 

Aila en Evi zijn in de basis wat sportiever gebouwd heb ik het idee 

en onze Dinja ( kaal en vol in vacht ). Je moet dus echt voelen bij haar wil je weten of ze goed op gewicht zit 

Zeg het maar 

Laten we eerlijk zijn dat het gros van de labradors meer vet heeft dan ze nodig hebben om in het koude water te zwemmen. Je hoeft ze niet zo droog te trainen maar ze worden vaak echt wel te dik gehouden. 

Daarbij is er een verschil tussen een rondere borstkas vorm en gewoon te veel spek op het lijf. Ik zie vooral het tweede. 

Maar dat geld niet alleen voor labradors hoor. Ik vind het gros van de honden gewoonweg veel te dik. 

Ik word hier heel vrolijk van Mick! 

Waar gaat dit nog over?

Volgens mij ging het over ieder zijn EIGEN mening.

Onze vizsla’s zijn rank gebouwd en hebben inmiddels een mooie bespiering, maar gewoon door hun dagelijkse beweging. Ze doen niks liever, net zoals Willow van Pascalle en Fanu van Britt.

Onze Saar is nog relatief slungelig, mag nog wat meer gespierder, maar dat komt wel. Ze is best groot voor een vizsla, vandaar het slungelige.

Maar ik vind het mooi als ze gespierd zijn. Volgens mij is daar niks mis mee en volgens mij doelt niemand in deze hele discussie erop dat je de hond dan tot het uiterste moet drijven als je spieren mooi vindt.

- dubbel -

Leuk dat het nu een beetje opgang komt en er een beter beeld komt van overgewicht of ondergewicht. Probeer straks even foto's te maken van Botty, nogal een uitdaging want hij is bepaald geen showhond. Stilstaan is er dus niet bij

@Kees? Mijn vorige man was een plat snuit. Botty is dat niet. Als je dat nog niet gezien hebt? Dan moet je echt ff naar de opticien. Ik vind het alleen ontzettend flauw om iedere keer de plat snuit erbij te halen omdat ik iets anders vind.

Haha ik snap de boodschap van dit stukje tekst wel, maar vind het ook een beetje raar. “Er bestaat eigenlijk niet zoiets als een slanke labrador”. Wedden dat diegene een roedel speknekken in huis heeft lopen whaha. 

Ik denk dat het een misvatting is dat vet hebben en slank zijn niet samen gaan. Slanke honden hebben gewoon vet.

Wat me wel opvalt bij labradors, en veel andere waterhonden, is dat ze zoveel extra huid hebben. In mijn labrador past zowat een tweede labrador, zoveel vel heeft ze. Vooral bij haar keel. Haar halsband kan je niet eens meer zien.