Update Nala

"  
Nee hoor, bezoekers komen inderdaad niet dagelijks. Ze mag best kort even blaffen ter attentie, maar het gaat er dus om dat ze niet stopt... Ik heb het idee dat iedereen hier leest dat ik wil dat Nala nooit meer blaft, haha. Maar daar gaat het dus niet om. Ze stopt niet als ik wil dat ze stopt.
 
 
Lopen naar de deur ga ik op mijn lijstje zetten. Ik heb nu ook het boek Hersenwerken voor Honden aangeschaft om te kijken of daar nog leuke spellen tussen zitten die ik kan doen om haar ook mentaal nog veel meer uit te dagen dan we nu doen met een paar spelletjes. Na mijn instorting van vanmorgen is de rust in mijn hoofd ook geklaard, had ik gisteren moeten hebben denk ik, en gaan we er weer tegenaan. "

Sofie & Nala

ik denk toch dat je daarvoor moet inzetten op benoemen en rust brengen, dat is in elk geval de minst frustrerende en meest duidelijke manier voor haar. 

zie eerdere reakties.

Maar fijn dat je weer moed hebt, komt goed. En het hersenwerkidee is ook een goeie, goed voor haar zelfverzekerdheid en jullie band. 

Ja: Alleen voor stil gebruikte ik "pst" met duidelijk gebaar; vinger voor mijn mond. Dan gaf ik ter versterking aan "het is goed" of "genoeg".

Ik heb nu een hond die nauwelijks blaft. Soms een hele week niet 1 x. Als pup dacht ik dat de blaf niet ingebouwd was.

Naar bezoek blaffen lijkt me trouwens een andere situatie dan naar voorbijgangers blaffen, en verdient daarom ook een andere aanpak. Naar voorbijgangers blaffen zie ik als “alarm slaan”. Maar naar bezoek blaffen (en ook nog doorgaan), wijst denk ik vooral op spanning. Moet ze wat met het bezoek? Komen mensen in haar buurt? Gaan ze tegen haar praten of haar aaien? 

Ik heb zelf een hond die spanning opbouwt bij bezoek. Dit uit zich weliswaar op een andere manier dan bij jullie, maar de aanpak is hetzelfde. Bezoek moet van mij de hond met rust laten. Dus niet praten/aaien/staren. Hierdoor krijgt mijn hond rust en komt er niet zo veel spanning meer kijken bij vreemde mensen in huis. Ik lijn haar ook aan bij haar plaats, zodat ze verplicht op haar plekje moet blijven, en zodat bezoek niet in de verleiding komt haar alsnog aandacht te geven.  Dit heb ik een lange tijd geoefend en nu kunnen we ons “strikte regime” weer afbouwen, en lukt het mijn hond meestal om rustig te blijven bij bezoek, en kunnen mensen haar ook begroeten zonder dat ze hysterisch wordt. 

Dank je wel.

Ik had het blaffen van mijn hond (bijna) onder alle omstandigheden onder controle. Dus niet alleen als hij bijv. reageerde op bezoek, maar ook op dingen die buiten gebeurden. Een Kooikerhondje leert snel en is baasgericht. Hij mocht wel blaffen om mij te waarschuwen  maar als ik het pst teken gaf en zei dat het genoeg was of het goed was, dan was het over en sluiten.

Van de andere kant als ik thuis was als het donker buiten was en ik hoorde iets in de tuin dat ik niet vertrouwde, dan gaf ik het commando "luid" om mijn hond te laten blaffen. Hij had een donkere blaf zoals grote honden hebben ; dus dat moest afschrikken. Een fantastische waakhond als het nodig was.

Sofie, ik merk dat je inderdaad een beetje in de stress zit ( wat ik snap!!). Maar maak je niet druk. Nala doet het zo goed en dit gaat ook wel goedkomen. Het mag dan wel in de aard van het beestje zitten , maar er heus wel manieren om het te verminderen of het misschien zelfs helemaal te laten stoppen. Hopelijk krijg je gauw reactie!

Je hoeft je niet te verantwoorden, allerminst. Voor een leek die hier verder niks vanaf weet is dit wat ik lees en de vragen die bij mij opkomen als ik alles lees.  Ik ken de bulledinges verder ook niet en ik kan je ook niet helpen met het blaffen. Ik heb hier een hond die tegen alles en iedereen scheldt en krijg dat er niet uit. Succes. 

Vanmorgen inderdaad ingestort, zo moe geworden en toen kwam er weer een lading geblaf en ook ineens sloopgedrag voorbij. We hebben zojuist de eerste reactie gekregen van de GT en vanavond horen we als het goed is meer van haar (ze kwam net uit werk en moest ook eten natuurlijk, het is avondeten-tijd haha). Mijn moeder heeft al contact gehad, want we hebben vanmorgen geprobeerd te bellen met haar telefoon. Dus mijn moeder heeft de situatie kort al uitgelegd en toen heeft ze mij geappt. Zo fijn. Van mijn moeder begreep ik dat het echt een hele fijne vrouw is die ook aangaf een collega-GT te hebben die hulphonden traint, dus bij haar kan zij ook meteen om advies vragen waar nodig. Alleen dat te horen krijgen vind ik al zo fijn.

Ik houd de focus nog helemaal op Nala inderdaad, maar ik ga ook wel kijken wat de GT en evt. collega-GT gaat zeggen. Ben benieuwd! Vooral benieuwd wanneer ze kan komen. Hoop natuurlijk deze week nog, maar dat is wellicht erg krap.

Ik zou het met z'n hondje totaal anders aanpakken. Ik zou alle "blaf" situaties apart aanpakken. 

Dus in het geval van blaffen als er mensen te dicht langs het huis lopen zou ik juist bekende vragen langs te lopen zodat jij weet wanneer ze op het punt lopen dat ze gaat blaffen normaal (evt met portos of telefoons werken) en dan net voor ze wil gaan blaffen maar nog niet blaft/wel heeft gezien, benoem je het en geef je een beloning (voer/speeltje). Blaft ze wel ben je net te laat en laat je de mensen niet doorlopen maar terug naar het begin punt. 

Je kunt deze oefening op de dagen dat er niemand is om mee te oefenen ook oefenen als de buitendeur open staat en zei aan de riem is. Al blaft ze dan misschien niet maar zo leer je wel aan dat als ze een persoon langs huis ziet lopen ze iets krijgt en dus buig je het gedrag om op deze manier

evt kan je er in huis een riem aan doen om dan makkelijker contact te krijgen als ze niet afteleiden is als ze eenmaal blaft. 

Goed nieuws dus Ik duim met je mee dat er een oplossing komt in vorm van de juiste analyse en een trainingsprogramma. Ondanks dat ik niet over prikkelbaar ben? Heb ik ook weleens dagen dat ik de handdoek in de ring wil gooien. Denk dat iedereen dat weleens heeft hier. Moedig voorwaarts dus. Laat ons het even weten hoe het is gegaan.

Ik heb alle reacties gelezen maar ik lees vooral ook de pijn en verborgen verdriet bij sofie omdat ze zooo graag wilt dat het werkt met Nala en zij juist de eigenschap heeft (luid door blaffen) dat niet ten goede komt van Sofie zelf...

Allereerst: Herkenbaar! Hier een duitse zeeerrrrr vocale herder dame welke niet alleen blaft maar ook zeker door kan gaan als Beethoven. Wil je ooit eens vals gestemde viool horen? Moet je bij Dyuna wezen.

Ook Dyuna ging meer blaffen gedurende haar loopsheid, ze werd venijniger en na de loopsheid kwam de schijnzwangerschapole ole

Dyuna vliegt rustig tegen het raam aan als een hond voorbij loopt en stopte ook absoluut niet.

Het commando Blaf en Stil aangeleerd...Mag je raden welke van de twee ze heeft onthouden?

Het commando Blaf en Praten aangeleerd en raadt eens wat, ze gebruikt ze te pas en te onpas door elkaar heen. Het resultaat een blaffende husky oftewel een duitser met huskybloed.

Dyuna was niet uit haar hyperfocus te halen al liep ik blauw aan. Haar aanraken tijdens het blaffen was een No Go dan hapte ze uit frustratie. Ten einde raad en na vele dingen geprobeerd te hebben krijg ik haar nu uit de focus....door een reactie te weeg te brengen door iets op de grond te laten vallen. Hierdoor kijkt zij naar mij en is ze weer toegankelijk en kan ik 'stil' geven... ze joelt nog wat na en dan is ze klaar. Hoe meer ik ging benoemen wat ze hoorde en wat ze zag, hoe meer zij zich gesterkt voelde om door te gaan. Het is echt uit proberen wat wel en niet werkt.

Nu de schijnzwangerschap over is, is Dyuna ook een heel stuk relaxter geworden. Let wel, zij is van zichzelf best een pittig ding maar jeetje, wat kunnen die hormonen met je hond ervan door gaan zeg!

Ik denk persoonlijk dat je net in een  en en  situatie zit met Nala...alles tegelijkertijd! Dat ze wat blafferig is, ok, hoort bij het ras, net zoals bij Dyuna, maar geef haar tijd en jezelf natuurlijk, om een weg te vinden wat voor jullie beiden werkt.

Ze zijn nog zo jong en ze moeten volwassen worden. Toen wij pubers waren, konden we ook redelijk ongenuanceerd vocaal zijn tegen onze ouders...een hond doet dit middels blaffen. Alhoewel, als Dyuna een middelvinger had gehad, had ze de hele dag kramp erin gehad om hem omhoog te houden jegens mij, hihi!

Ik wens je veel succes met Nala, gaat goed komen, de wil en liefde voor haar is er

Owh das een goeie tip, die heb ik met de krolsheid van Lou(kat) gebruikt. Dan een lucifer doosje met schroefjes erin en even schudden hihihi. Dat werkte idd goed.

Heb je nog contact gehad met de gedrags therapeut?

Inmiddels is het weekend voorbij. We hebben een heel strak regime opgesteld, we gaan helemaal terug naar de basis qua slapen en speeltijd op advies van de GT. Vandaag hoop ik weer wat van haar te horen, ze zou namelijk ook in overleg met mijn hulphondentrainer gaan om te kijken hoe het allemaal loopt en om ervoor te zorgen dat we allemaal op één lijn zitten wat voor ons allemaal handig is.

Ik heb contact gehad met twee eigenaren van een JS en één daarvan is het zusje van Nala, die ook heel heftig gedrag vertoont. Het maakt me verdrietig en bang, maar ik blijf nog vooruit kijken naar het feit dat Nala voor mij mag gaan werken. Al heb ik dat wel een beetje losgelaten, voor het feit dat we echt knopen moeten doorhakken. Even terug in het hier en nu.

Gisteren was weer moeilijk. Ze doet het sinds tijden zo goed in de auto, maar gisteren heeft ze op de heenweg naar mijn ouders een half uur zitten blaffen. Bij stil zijn hebben we haar beloond en ging ik haar uitgebreid kroelen voor zover dat kon. Maar zodra ik stopte was het meteen weer blaffen. Op de terugweg was dit net zo heftig en het was ook nog donker, dus mn vriend was bijna de wanhoop nabij en zei dat Nala maar bij mij op schoot moest komen omdat ze dan wel stil blijft. Het is lastig. Het is wat. Het is moeilijk en we proberen na elke harde blaf weer door te gaan. Maar soms..................... weet ik het even oprecht niet meer.

Daarom ook zo blij dat we dus al met de GT hebben gepraat zaterdagochtend. En ze gaan ons dus als urgentie tussen haar afspraken inzetten omdat ze tijdens het belletje al gehoord heeft hoe Nala zat te blaffen naar een FRUITMAND! Echt... serieus?! Zo gek. Zo raar. Doet ze normaal nooit... We verzamelen nu ook filmpjes van wanneer ze in haar extreme blafgedrag zit of juist blafgedrag vertoont terwijl er niets aan de hand is.

Pfff lastig hoor... Ben je al naar de DA geweest voor evt controle? Misschien heeft ze pijn? Ik hoop dat jullie eruit komen! Houd ons op de hoogte

Ze is recent nog geweest ivm keelirritatie. Geen pijn, enkel een gevoelige keel en buikje waar ze ander voer voor kreeg om te kijken hoe ze daar op reageert. En dat ging wel goed... Ik houd jullie zeker op de hoogte!

Fijn dat je nu een plan van aanpak gaat krijgen en ze je dus willen helpen, even volhouden nog.

Dat blaffen in de auto deed Penny ook heel erg, zelfs toen we haar gingen ophalen heeft ze 3 kwartier in de auto zo luid mogelijk zitten keffen. Het was zo erg dat we op den duur haar niet meer wilden meenemen als we langer dan een 10 min moesten rijden, want ze hield gewoon niet op. Het was ook niet omdat ze bang was, want ze ging altijd met veel enthousiasme in de auto, meer gewoon drammen omdat ze stil moet zitten/zich verveelt/opgewonden is omdat we ergens naartoe gaan.

Je GT zal hier vast ook veel tips voor hebben, maar ik geef maar even mee wat voor ons heeft geholpen na advies van onze hondenschool:

- We hebben een verhoogd zitje voor Penny gekocht, zodat ze naar buiten kan kijken in de auto. Daarvoor zat ze in een bench op de achterbank. Dit was de belangrijkste verbetering voor ons, want de onderstaande tips hadden we ook al met de bench geprobeerd, en dat werkte niet. Met het nieuwe autozitje ging dit wel.

- Ze is verzot op kamelenkophuid, en dat krijgt ze enkel in de auto. Kamelenkophuid gaat ook nog eens lang mee, dus meestal ligt ze er de hele autorit op te kluiven.

- We doen regelmatig een ritje nergens naartoe. Dus gewoon 5 of 10 min in de auto rondrijden en weer naar huis. We hebben dit een tijd echt dagelijks gedaan, op een moment dat ze voldaan en moe was, zodat een autoritje niet meer speciaal was.

Nu blaft ze eigenlijk enkel nog als we parkeren en ze weet dat we 'er zijn', of als ze uit het raam bv. een tractor ziet. Maar dat is dan ook weer snel over een keer de boosdoener uit zicht is.

Dank voor de tips, Fie. Maar dit is echt plotsklap weer, tot een halve week terug deed ze dit absoluut niet. De eerste twee maanden wel maar daarna niet meer. En nu dus plots weer jammer genoeg.

Goed dat jullie een GT hebben ingeschakeld. Ik wil toch ook even meegeven wat bij mij geholpen heeft.

Bobby kon ook nogal blaffen in de auto, vooral als we bijna bij de plaats van bestemming waren en ze de weg al herkende. Tot ik een keer net bukte om haar eruit te laten en ze een kei en kei harde blaf recht in mijn oor gaf. Dat deed gewoon zo zeer aan mijn oor dat ik een welgemeende AUW riep. En dan niet zomaar wat gillen, maar echt gemeend, vanuit je tenen vandaan. Hé, je doet me echt pijn! Daar schrok ze zo van dat het snel over was.

Verder de eerder genoemde ssssst met handsignaal van de vinger tegen de mond als ze wat hoort werkt bij haar nog het beste.

Als het blaffen van Nala zo plotseling is, kan het dan niet toch een fase zijn? Dat ze anders reageert door de hormonen, of nog een laatste angstfase die ze nu doorloopt. Tijdens zo een fase kunnen dingen die altijd normaal waren ineens eng zijn.

Het is vrij normaal dat na vooruitgang in gedrag tijdelijk een terugval komt.

Probeer je er niet te druk over te maken...en te herhalen wat je eerder deed voor de vooruitgang.

Of weer een keer kort te oefenen zodat het niet gebeurd.(de oefening positief verloopt)

Ze zijn niet alles vergeten maar vallen even terug in oud gedrag (ivm bv kopje vol of ivm het nieuwe gedrag nog geen gewoonte is)Het kan zomaar zijn dat het volgende dag weer over is...of ze leren het versneld in korte oefening weer goed doen.

Veelal duren momenten van terugval maar kort...het hoort bij vooruitgang..

Ja, wij denken dat het een mix is geworden op dit moment. Want ze blaft heel veel nu en dan ook echt nergens naar (bv. een fruitmand). In de auto kan het inderdaad een angstfase zijn nu, want buiten reageert ze eigenlijk gewoon super. Naar andere honden doet ze eigenlijk altijd al zoals ze dat doet dus dat kennen we van haar. Dus buiten zijn er eigenlijk helemaal geen problemen. Het is echt binnenshuis nu wat zich allemaal afspeelt. Of in de auto dus.

Bedankt trouwens voor de tip om wellicht eens te kijken of AU roepen helpt. Want als wij autorijden kan ze vanuit het niets beginnen te blaffen en dat gaat ook heel dichtbij onze oren dat zelfs mijn dove kwartels-oren daarvan gaan tuiten. Moet ik wel van te voren dit goed aangeven bij mijn vriend zodat hij niet dubbel schrikt, haha. Maar zoiets zou ik nog eens kunnen proberen om haar echt even duidelijk te maken dat ze ons pijn doet.

" Het is vrij normaal dat na vooruitgang in gedrag tijdelijk een terugval komt.
Probeer je er niet te druk over te maken...en te herhalen wat je eerder deed voor de vooruitgang.
Of weer een keer kort te oefenen zodat het niet gebeurd.(de oefening positief verloopt)
Ze zijn niet alles vergeten maar vallen even terug in oud gedrag (ivm bv kopje vol of ivm het nieuwe gedrag nog geen gewoonte is)Het kan zomaar zijn dat het volgende dag weer over is...of ze leren het versneld in korte oefening weer goed doen.
Veelal duren momenten van terugval maar kort...het hoort bij vooruitgang..
  "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje †

Ik hoop maar dat de terugval bij haar binnenkort stopt. We dealen er al zes weken mee ongeveer en het wordt soms erger en soms rustiger. Echt nergens naar te plaatsen.

Dinsdag komt de GT! En morgen ga ik weer bellen met mijn hulphondentrainer om te kijken wat ik nog kan doen om voor mezelf het comfy te maken zodat Nala niet direct mijn prikkels gaat voelen maar ik wel er kan zijn.

Het wandelen gaat al stukken rustiger nu we een halsband hebben aangeschaft om te kijken of de sturing vanuit haar kop beter gaat (dit combineren we met haar tuigje voor de veiligheid door haar vele vacht).

Nee precies, maar de dove kwartel hier (ik dus) roep vaak automatisch al harder als ik het echt menens vind. 

Heel veel sterkte en succes! Hopen dat je gt kan helpen. Ik weet hoe het is om een hond met een schelle harde blaf te hebben. Je kan er echt helemaal gek van worden. Ik heb het er binnen praktisch helemaal uit gekregen, en bij aan de riem lopen ook. Maar als ze los is moet ze zich laten horen. Ik heb er vrede mee gesloten hahah. Het hoort er bij een sheltie vaak toch ook een beetje bij. 

Mocht het zover komen dat Nala straks bij loslopen ook begint, dan mag ze daar van mij. Kan het schelle de wijde wereld in.  Als het binnen maar allemaal wat makkelijker wordt. Terug naar puppy-schema heeft haar overigens wel geholpen. Ze gedraagt zich al wat rustiger. Denk dat het haar allemaal teveel was qua prikkels. Waardoor ze dat heerlijk uitte op mij en waardoor ik daar weer teveel van ging voelen wat zij ook weer voelde. Lekker cirkeltje zo.

In ieder geval wel belangrijk dat er goed wordt aangepakt en de GT is er straks dus ook bij. Nog maar paar nachtjes.

Ik heb ook een blaffer waar ik soms gek van word 

Het is hier vooral angstige waaksheid waar hij in doorschiet en maar blijft blaffen als ik niet ingrijp.

Hij stopt dan pas als het 'gevaar' weg is.
Als er in het trappenhuis hiernaast iemand aankomt of weggaat slaat hij aan, wanneer hij niks meer hoort is hij na een minuutje stil.
Maar als er een pakketbezorger in de straat staat en hij deze kan zien, gaat hij net zo lang door tot die weg is.
En helemaal gek wordt hij van de Picnic (en Jumbo en Albert), zelfs toen ik hem laatst uitliet en er een Picnic wagentje om de hoek kwam, ging hij opeens enorm staan blaffen en wilde erachteraan
En het toppunt van verschrikkelijk voor Ramses is de bel.

Ik woon in een appartement in een drukke straat in Amsterdam en in het trappenhuis hiernaast wonen 7 andere huishoudens. Dan kun je misschien een beetje begrijpen hoe vaak meneer aanslaat.
En als hij dan gewoon een paar keer zou blaffen, zou ik dat nog prima vinden.
Het probleem zit hem voor mij in het doordraaien. En dan heeft hij echt geen boodschap aan mijn 'dat heb je goed gehoord'.

Maar ik kan er dus wel op ingrijpen en hoe vroeger ik er bij ben, hoe sneller het stopt en soms ben ik het zelfs voor, maar dat komt ook omdat ik de geluiden die hij hoort ook hoor en daar direct actie op kan ondernemen en dat is voor jou lastiger vermoed ik.

Wat hier werkt, omdat Ramses zo voedsel georiënteerd is, is om hem te laten zitten of af gaan, rustig zeggen en als hij dan stil blijft krijgt hij een brokje. 1/3 van zijn ochtendransoen hou ik hiervoor achter en afhankelijk van de dag krijgt hij dat later als avondeten of moet ik in de middag zijn avondrantsoen al aanspreken. De brokjes die hij krijgt horen dus gewoon bij zijn eten, anders zou hij binnen de kortste keren moddervet zijn.

En ik merk wel progressie. Als ik naar mijn zak grijp waar de brokjes in zitten, gaat hij tegenwoordig regelmatig zelf al af en op 1 van zijn plekken liggen.
Maar ik moet er wel altijd een handeling bij uitvoeren. Uit zichzelf doet stopt hij helaas nog   niet.

Maar hem afleiden met brokjes werkt hier dus wel 
Als ik een pakketbezorger verwacht of de Picnic, dan hou ik het in de gaten en ga vlak voor er aangebeld wordt, een soort spelletje doen. Brokje links, midden, rechts en weer terug (en dat blijven doen) en dan focust hij zich daar zo op dat mijn partner de deur open kan doen zonder (noemenswaardig) geblaf. Als ik alleen thuis ben werkt dat helaas niet.
Visuele prikkels verbergen via rolgordijn of melkglasfolie helpt ook.

Zeker omdat je hond nog jong is, denk ik dat je er nog behoorlijk wat progressie in kunt maken. Zelfs bij mijn hond die ik met 2 jaar uit het asiel haalde en die in zijn vorige huis dit patroon enorm had ontwikkeld en het erg ingesleten is, gaat het tegenwoordig een stuk beter dan in het begin.
Maar het kost wel veel energie en bijsturen.

Veel succes toegewenst en sterkte bij de lastige momenten!

Hoi hoi! Het gordijn hangt hier al laag, Nala kan niet meer naar buiten kijken en dat scheelt. Ze probeert het soms nog wel maar beseft daarna al snel 'oh kak, laat maar'. Dus daarin is de rust nu wel wedergekeerd. Het reageren op wat buiten gebeurt is inderdaad voor mij echt ondoenbaar. Ik kan daarin niets betekenen, ook al zou ik mijn cochleair implantaat op hebben - ik kan geluiden niet filteren, dus alles komt gewoon binnen. Ik ben dan ook te laat als ik zie dat de deurbel gaat, dan is Nala al aangeslagen.

Morgen komt de GT, hoop zo dat het door kan gaan want we zijn beiden wat verkouden geworden. STOMME CORONA OOK! :( Ik ben op een of andere manier nu best wel moe, maar ik zie ook vorderingen en meer rust. Echter moet Nala nu continu op tijd naar de bench gestuurd worden om weer te rusten. We denken dat ze daarom heel snel overprikkeld raakt.

Morgen. Ik duim dat ze gewoon mag komen.