https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/stress-signalen-bij-honden/
Hier wordt het ook genoemd en goed uitgelegd, het liggen is een stressreactie.
Dat kan zeker uit onzekerheid komen. Stress betekend dat de situatie onzeker is.
Het zegt niets over of de hond wilt spelen, of hij beleefd is, of hij wacht, het is pure stress
Hier ben ik het helemaal mee eens hoor, vind sowieso dat je niet een ander tot last moet zijn met je hond.
Daarom lijn ik Teun ook altijd aan in een losloopgebied bij onbekende honden.
En aan de lijn sleep ik hem een eindje aan de kant of het gras in (tenzij het echt een uitlaatveldje is )
Maar veel hondeneigenaren vinden het schijnbaar toch wel grappig en komen zelf op ons af om te laten kennismaken nadat ze hebben gevraagd of het wel kan
Ik geloof wel dat Danielle heeft gezegd dat ze haar hond wat aan de kant duwt zodat de ander langs kan.
Ja. Dan schuif ik hem aan de kant. Baasjes hebben altijd de mogelijkheid om om ons heen te lopen met een boog. Ik ga hem niet midden op het pad/ de straat laten liggen waarbij ze alleen maar heel dichtbij kunnen komen.
Stress, ok. Dat kun je inderdaad zo zien. 'Oooh er komt een hond aan! Hoe ruikt hij? Wil hij/zij spelen? Wat gaat ie doen? Kunnen we maatjes worden?!' Dat kun je als stress zien inderdaad.
Dat gedrag zegt misschien niet per se over of de hond wil spelen, maar ik weet dat mijn hond wel altijd wil spelen. Met alles en iedereen. Met elke hond. Alleen als de andere hond dat toelaat tenminste.
Al denk ik ook dat dit lijstje van jou niet altijd van toepassing is. Als ik naar jouw lijstje kijk dan zal de volgende stap tanden laten zien of bijten of iets zijn. Mijn hond wordt alleen maar blij ei naarmate hond dichterbij komt.
Danielle, waar woon je ongeveer, ik kom je graag tegen....een speel kamaraadje voor Ogin....wij wonen in noordoost van nederland vlakbij de blauwe stad.... Bulleke, ik zou vragen aan je als ik Teun tegen komt, mag je hond los, Ogin is geen aanvallende hond en wil wel kennismaken...wil je dat niet dan draai ik me om....vaak zie ik een hond die los loopt, en dan opeens vlakbij ons de hond aan de lijn doet terwijl Ogin dan al naar de hond loopt...vlakbij voor dr neus...ja dat is vervelend, ik begrijp dat de groote wat angst inboezemt voor de eigenaar maar voor dr neus wordt de hond dan aangelijnd....ik ga dan niet in discussie, het heeft geen zin dan, ik lijn Ogin aan en zeg sorry hoor...op een vriendelijke manier en loop door, nog geen tien meter verder, heb ik Ogin aan de lijn loopt de hond los...en komt op ons af.....ja wat doe je dan he..... dan doe ik Ogin toch ook weer los, eigenaar op een sukkeldraf naar me toe...en....de hond van u is een maatje te groot...ikke, niet voor uw hond maar voor u...haha....ze kent Ogin nu, gebeurd dus niet meer maar toch kom ik het heel vaak tegen...
Nieuwe mensen en nieuwe eigenaren die men ontmoet is best wel eens moeilijk natuurlijk, toch zie je gauw aan de tegenstander de hond wel of het goed gaat of niet...ik kom alleen in gebieden waar de hond los mag, loopt de hond vast hou ik daar rekening mee en roep mijn hond bij me en als dat niet een twee drie lukt ( ik heb ook nog een stuiterbal) zorg ik er wel voor dat mijn hond niet naar de hond toegaat als die vastzit, je weet immers niet waarom die vast zit en iedereen mag met zijn hond aangelijnd overal komen toch....
prima natuurlijk, maar soms heb je niet de ruimte om een boog te maken, en niet de tijd om terug te lopen.
De hond die ik nu heb, Jenna, zou echt veel ruimte nodig hebben omdat ze andere honden doodeng vindt en dan uit gaat vallen. Ik zou haar dan verder wel gewoon prima kort naast me kunnen houden, en tussen haar en de andere hond blijven, maar het zou dan toch weer een negatieve ervaring voor haar zijn, en ook voor de andere hond niet fijn.
Het is niet vanwege de grootte van de hond dat ik hem aanlijn. Je weet gewoonweg niet hoe een andere hond reageert op een jonge stuiterbal. Daarbij weet ik nog met Wopper, dat ik eens een vrouw tegenkwam die uit de verte al begon te schreeuwen dat ik mijn hond bij mij moest houden, haar honden liepen ook los, maar negeerde andere honden zo lang deze uit de buurt bleven, maar eenmaal in de buurt, dan grepen ze andere honden. Waren op zich best vriendelijk uitziende Old Englisch Bulldoggen, maar bleken dus iets minder vriendelijk als gedacht
Daarom lijn ik ten alle tijden aan totdat de eigenaar van de andere hond zegt dat het kan, dat het goed is.
En dan zullen ze het weten ook Nee zonder gekheid, het valt reuze mee, Teun is erg snel onder de indruk van een correctie.
Ja maar nu leg je het probleem wel compleet bij een ander neer.
Zij doet haar best om haar hond die "nog" niet doet wat zij wil uit jouw buurt te slepen, maar zij kan er toch ook niets aan doen dat jij een hond hebt die zo angstig is of überhaupt weten dat zij zo angstig is. Dat is aan jou om daarmee om te gaan.
Net zoals ik dat probleem had met Peer in het verleden, weliswaar de andere kant, niet angstig, maar elke hond wilde grijpen als hij de kans kreeg. Dat was aan mij om confrontaties zoveel mogelijk te voorkomen, zodra mogelijk probeerde ik elke hond te ontwijken, dook andere straatjes en steegjes in,liep een stuk over de weg, stak de weg over, keerde weer om.. Alles om andere niet tot last te zijn met mijn hond. Niet fijn voor een andere hond + eigenaar zo'n uitvallende hond tegen te komen. En als jouw hond ook al zo snel uitvalt, zij het door angst, bij zo'n in mijn ogen kleine confrontatie met een nog jonge hond, die alleen maar ligt te kijken, dan vind ik het echt aan jou om dit te voorkomen.
Dat vind ik ook en dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Ik heb ook een enorm angstige herplaatser en met hem kom ik echt nergens waar er sowieso prikkels zijn die hij niet aankan. Wandelen doen we op momenten dat er voldoende tijd is om het goed te laten verlopen. Onze GT zegt ook altijd als ik een oefening sowieso niet goed ga kunnen uitvoeren, dat ik het beter gewoon niet doe. En in een ideale wereld is er niemand in de buurt om hem angstig te maken maar het blijft toch echt mijn verantwoordelijkheid dat hij de juiste begeleiding krijgt.
Als mensen al voor je aan de kant gaan dan weet ik verder ook niet zo goed wat je nog kan verwachten...
Jenna ziet niet zo goed dat speelt bij haar ook nog mee, vandaar dat ze wat meer ruimte nodig heeft, als ze dat krijgt, dan is er niets aan de hand.
Het gaat mij dus alleen om situaties waar je eigenlijk geen kant uit kan, en gedwongen wordt tot iets waar je eigenlijk niet op zit te wachten.
Ik zou dat in elk geval zelf nooit doen, en vond het vroeger toen ik regelmatig mensen tegenkwam die hun hond lieten liggen, en dan zelf daarachter, dus nog niet eens ertussenin stil bleven staan afwachten hou je die situatie gaat oplossen, erg onaangenaam.
Ik mijd ook altijd honden die zitten of liggen te wachten op mijn hond. Niet omdat Twisko er niet tegen kan of dat ik verwacht dat de hond agressief zou zijn of zou opspringen, maar om mijn ervaring met de baasjes. De hond van mijn ouders (Boxer) doet dat ook tijdens een wandeling en kan daar heel slecht tegen.
Het gebeurd namelijk geregeld dat ik via een smalle weg mijn weg kan vervolgen en er een hond gaat zitten/liggen en ik hier met een boog omheen loop en zowel hond als baasje een beetje teleurgesteld zie kijken en hoor zeggen 'Ja hondje wil even niet spelen'.
Niet aanvallend bedoelt maar hier moest je direct mee gaan trainen. Je hond heeft er nu een gewoonte van gemaakt om dit te doen tijdens een wandeling en jij bent daarmee ingestemd. Nu de tips waar je om vroeg. Haha. Probeer een paar seconde voor je hond wil zitten je hond bij zijn halsband of tuig te pakken en door te lopen. Wanneer dit niet werkt kun je tussen je hond en de situatie instaan en niks zeggen. Laat de hond passeren en loop daarna verder. Wanneer er wel een hond komt snuffelen beloon je dit gedrag. Pas laten snuffelen als je hond lopend naar de hond kan gaan. Succes en sterkte met je puber
Het is niet mijn lijstje, en ook niet alle signalen staan er op.
Ze gaan nooit netjes het hele rijtje af, elke hond gebruikt er zijn eigen signalen uit.
Als de stress bij jou golden nog meer op zou lopen en hij de situatie als bedreigend zou ervaren, dan zal hij idd kunnen uitvallen en zelfs bijten.
Dat geld voor elke hond.
Jou golden, vind andere leuk en dus is voor hem de situatie niet bedreigend.
Daarom zal de stress niet verder oplopen.
Het bevriezen zegt niets over het vervolg, er zijn angstige honden, die zullen vluchten er na, anderen rennen er grommend op af en gaan uitvallen sommige zullen er vriendelijk op af gaan.
Dat is afhankelijk van de leerervaringen van de hond.
Je kent je eigen hond, je weet hoe die zal reageren, maar dat kan je niet zien aan een hond die bevriest.
Als je er iets mee wilt, zal je het dus voor het bevriezen moeten doen, dan heb je nog controle
Er vallen mij twee dingen op in deze hele discussie
er wordt aangenomen dat liggen ook meteen bevriezen en een stresssignaal is. Dat is niet zo. Dat kan zo zijn, maar hoeft niet. Mijn Toto doet dat ook, en omdat er tijdens de lockdown geen cursussen waren heb ik hier twee keer een hele goede gedragsdeskundige thuis gehad. Ze is gespecialiseerd in kalmerende signalen en weet dus echt wel eea over lichaamstaal. Belangrijk is de hele houding. Gaan liggen kan zijn om zichzelf te kalmeren, of om de andere hond te kalmeren. Het is niet zo eenduidig. Als een hond daarbij fixeert, en je ziet spanning, is het wat anders als ontspannen liggen. Het kan allebij, en wij kunnen dat vanaf hier niet zien. Ik lees het heel vaak bij Goldens, ook in de groep op facebook. Zitten en rustig (! Dus zonder fixeren!) afwachten is vaak ook een vorm van Beleefdheid. Toto is heel relaxed hoor als hij dit doet. En doet het bij alles wat hij interessant vindt en in zich oo wil nemen. Ik merk ook dat het minder wordt naarmate hij met meer situaties bekend is.
Verder denk ik dat met veel geduld en oefenen er iets aan te doen is. Ik oefen thuis met een aandachtsgeluidje, waar er geen prikkels zijn. Op straat als er wel prikkels zijn maar nog niet zo veel, en langzaam maar zeker begint het te werken.
probeer afstand te houden ondertussen van andere honden, ik vindt dat sowieso prettiger. Hou de afstand groot genoeg zodat hij nog aandacht voor jou kan hebben. Soms is het onvermijdelijk, hoe je ook je best doet. En dan probeer ik in ieder geval een plek te zoeken waar er ruimte is. Maar ook dan, iedereen kan een keuze maken een andere kant op te lopen. En valt me op dat andere hondenbezitters dat niet vaak doen. Uitzonderingen daar gelaten.
Ik ken ook zeker de andere kant. Mijn Landseer was zeker niet makkelijk met andere honden passeren, maar merkte met hem wel verschil tussen het fixeren en relaxed liggen van andere honden. Zelf ging hij ook wel een liggen bij kleinere honden om zich klein te maken.
Kalmerende signalen zijn stress reacties.
Om de stress bij zich zelf en de ander te verminderen, laten ze kalmerende signalen zien, vandaar dat de kalmerende of stresssignalen worden genoemd.
Niet elk kalmerend signaal is bewezen kalmerend.
Het liggen, zorgt bij een naderende hond zeker niet, dat die er door kalmeert, in tegendeel, het kan erg bedreigend over komen, het op de loer liggen.
Wat wel beleefd gedrag is, weg kijken, weg kijkend langzaam lopen, in een boogje om de ander heen lopen
Deze signalen kunnen wel kalmerend werken op andere honden.
Als je hond bij het naderen van andere honden gaat liggen (kan ook zit of staan) en je krijgt hem niet van zijn plek, heet dat niet voor niets: BEVRIEZEN
Zonnetje had de info gekregen van een gediplomeerde gt gespecialiseerd in kalmerende signalen. Ik weet niet goed hoe ik dit moet verwoorden maar kan het niet zijn dat die gt misschien meer weet dan wat er standaard in de boekjes staat?
Misschien dat de gediplomeerd gt van wie ik alles weet, een opleiding heeft, die wat breder is geweest, dan een gt die zich slechts gespecialiseerd heeft in kalmerende signalen?
Verder is het gewoon logisch nadenken, buiten de boekjes om.
Handig lijstje als je een hele onzekere hond hebt maar in het geval van ts niet van toepassing. Het zal in het geval van de hond van Daniëlle eerder zo zijn dat ze met deze tactiek het meest succes heeft behaald om haar doel te bereiken.
Zich zeker, onzeker of angstig voelen, staat los van het ervaren van stress.
Het maakt een onzekere situatie dat een hond stress kan ervaren.
Stress is een verlaging van de voorspelbaarheid en beinvloedbaarheid.
Dat gebeurd er bij het naderen van een andere hond, de hond weet nooit van te voren hoe de andere hond is of zal reageren en ze hebben er geen invloed op.
Dat veroorzaakt stress en dus het bevriezen.
Ja natuurlijk werkt het, het is een manier om met de stress om te gaan.
Behalve dat het voor andere honden als bedreigend over kan komen is er op zich niets mis mee.
Ik zal me weer stil houden, krijg anders weer te horen dat ik een topic over neem of mijn gelijk wilt halen of beweer dat ik anderen afkraak dus succes verder.
Doe er wat mee of niet.
Nu weten we het wel weer
Er is toch echt wel een groot verschil tussen liggen bij de ene hond en liggen bij de ander.
Hier in de straat woont ook een Golden die bij elke hond gaat liggen, tot grote ergernis van de baas, maar echt, dat is een totaal anders liggen dan het liggen van zo’n loerende, strak gespannen veer. Deze hond is gewoon relaxed, de hele houding is anders, ontspannen, hij kijkt wel in de richting van de andere hond, maar niet gefixeerd, juist een beetje langs de hond en wacht rustig af wat er verder gebeurt.
Ik denk dat mensen die dat nooit zo gezien hebben bij een hond, maar alleen het gespannen platmaken kennen, zich dat niet goed kunnen voorstellen. Ja, liggen kan een uiting zijn van spanning, onzekerheid, maar het hoeft helemaal niet.
Als een hond thuis lekker in zijn mandje gaat liggen om te slapen roepen we toch ook niet meteen, met een lijstje stress signalen in de hand, o hij ligt dus hij is gestresst? Het hangt van de hele situatie af, de houding van de hond, de spierspanning, kortom het totale plaatje.
Zo kwam ik een keer op een vrij smal pad een Berner Sennen tegen. Iets voor me liep een Saluki en die was duidelijk bang voor de Berner en bleef hellepie, verstijfd van schrik staan. De baas was al doorgelopen, maar de Saluki durfde niet verder. Daarop liep de Berner heel rustig naar een beetje open stukje langs het pad, ging daar liggen en ondertussen wat achteloos snuffelen. Echt zo van joh, voor mij hoef je niet bang te zijn, ik doe toch niets. En met succes, de Saluki durfde er nu wel langs te lopen. Dit waren heel duidelijk signalen van de Berner om de ander gerust te stellen. Prachtig om te zien. Het liggen stond hier ook niet op zich, ook het aan de kant gaan, niet rechtstreeks aankijken, snuffelen, alles bij elkaar.
Nog een grappige toevoeging, Bobby vind hele grote honden ook vaak spannend, maar met de rustig liggende Berner liep ze er wel onbevangen langs. Bij de Saluki bleef de Berner liggen, maar bij de relaxte Bobby kwam hij wel overeind om even te snuffelen. Wat ook prima ging omdat hij zo rustig was. Heel mooi zoals de Berner zich aanpaste aan het gedrag van de andere hond.
Helaas verder geen goede tips tegen het liggen. De Golden hier in de straat is al een jaar of zes en doet het nog steeds. Maar het baasje is ook niet echt hiermee aan de slag gegaan. Ze vindt dat een hond maar gewoon moet doen en verder klaar. Wat ik wel kan meegeven dat het laten gebeuren en vervolgens overeind proberen te trekken, meeslepen en ongeduldig roepen loop nou eens doohoor, niet effectief zijn.
Ik denk toch proberen te voorkomen en voor hij gaat liggen al de aandacht bij je houden met voer, spel, oefeningen, afstand vergroten, andere kant oplopen, waar Nero zelf het beste op reageert.
Mijn hond ligt én kijkt weg, knippert, verlegt zijn hoofd schuin op zijn voorpoot. Wat betekent dat dan? Bevriezen maar toch sociaal kalmerend gedrag vertonen?
Ik herken echt niets in jouw posts.
Hier herken ik veel van, zo niet alles. Mijn hond verlaagd zich ook om met kleinere en of veel jongere honden te spelen.
Er is een discussie ontstaan over de interactie met andere honden, hoe dit 'liggen' van jouw hond kan geinterpreteerd worden en de gevolgen daarvan, etc. Hier had je weinig boodschap aan, en dat is okee.
Maar misschien even teruggaan naar je openingspost, en vertrekken vanuit de kern van het gedrag wat je hier zelf beschrijft.
Vind je dit echt 'ontspannen'?
Zou het niet eerder zo zijn dat een ontspannen hond, die alleen maar wat zit te kijken naar de omgeving, wel gewoon aandacht heeft voor jou als je erom vraagt?
Of is het feit dat ie zo gefocust is op een andere hond in de verte, dat ie op dat ogenblik voor niets anders nog openstaat, toch een vorm van doorgedreven aandacht (fixatie)?
Je hoeft hier niet op te antwoorden, hoor, maar bekijk het eens voor jullie zelf.
Want naar mijn mening is er een verschil tussen een hond die ontspannen een omgeving in zich opneemt, en een hond die zoveel aandacht voor 1 aspect in die omgeving heeft dat ie de rest van de wereld 'vergeet' (en dus niet meer voor wat anders te motiveren is, af te leiden is, e.d.)
De hondentrainster legde het als volgt: Zie het alsof jij een spannend boek aan het lezen bent, dan luister je soms ook niet wat een ander zegt en zit je hélemaal in het boek. Dat is bij Nero ook zo wanneer hij helemaal bezig is met een andere hond en ook even niet bezig is met wat er verder gebeurt of wat ik te zeggen heb.
Ja, spannend. Fixatie. Helemaal op die andere hond gericht.
En dus niet ontspannen, relaxed. Er is een zekere lading aanwezig, een spanningsveld. Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat dit negatief is. Maar die gerichtheid is wel aanwezig.
Dus los van het feit of andere honden die geladenheid oppikken of niet... je vindt zelf dit gedrag (het steeds gaan liggen bij een andere hond) blijkbaar niet gewenst.
Heb je al es zijn zicht geblokkeerd als ie zo gaat liggen? Pal voor hem gaan staan zodat ie niet meer kan kijken? Wat doet ie dan? Krijg je dan contact met hem?
Hi, ik ben TS niet maar had in dit topic al aangegeven dat mijn Golden (13 maanden) ook vaak gaat liggen. Meestal heeft roepen geen zin, zwaaien en paaien met worst, stokken, speeltjes ook niet (tis geen typische retriever wat dat betreft).
Alhoewel hij niet met zijn ogen fixeert (hij knippert rustig, verlegt zijn blik, beweegt zijn hoofd naar opzij etc) blijft hij dus wel liggen. Wanneer ik achter hem loop of naastzij gaat hij nu soms wel met me mee maar doet dit een paar stapjes om vervolgens weer te gaan liggen. Telkens spoor ik hem dan weer een paar meter aan. Zodra hij merkt dat ik hem wil aanlijnen loopt ie van me af.
Wanneer hij ligt en ik loop (zoveel mogelijk in een boog) op hem af dan blijft hij meestal wel liggen en kan ik hem aanlijnen. Vanochtend begonnen met hem hier uitbundig voor te belonen (met een stukje worst want dat eet ie wel graag, hij doet er alleen niet zoveel voor ;-)). Hij liep toen ook prima met me mee en keek niet meer om. Die hond was ook wel heel erg ver inmiddels dus boeide hem niet meer zo denk ik.
Ik ben dus wel bezig om er aan te werken aangezien ik hier lees dat zoveel mensen (en hun honden) zich er zo aan ergeren. Overigens verontschuldig ik me vaak in het bos naar de baasjes wanneer het gebeurt en echt niemand die er aanstoot aan neemt en het eigenlijk wel grappig vindt, schattig, 'deed mijn vorige hond ook altijd', 'deed mijn hond ook toen ie jong was, gaat vanzelf over', 'oh, dat is om aan te geven dat ie geen kwaad in de zin heeft' etc etc. Maar goed, op dit forum leven andere mensen ;-) en wie weet kom ik die in mijn echte leven nog wel eens tegen ;-)
Mijn vragen zijn eigenlijk; moet ik dit nu perse afleren want het enige 'probleem' tot nu toe is dat ik moet wachten maar zo heel erg vind ik het niet altijd. Tevens lees ik hier hier dat gedragstherapeuten zeggen dat het helemaal niet erg is; blijkbaar houden veel honden er vanzelf mee op als ze wat ouder worden en gebruiken ze het om aan te duiden dat ze geen kwaad in de zin hebben. Als mijn hond nu al drie zou zijn en het nog steeds doen of vaak de 'verkeerde hond en baas' tegenkomt en er gebeurt wat dan zou mijn motivatie al wat groter zijn. Nu denk ik; het is een jonge hond die het niet kwaad bedoelt en misschien gaat het vanzelf over. In dubio dus...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?