Lieve forummers,
Mijn nachtmerrie is uitgekomen. Ik heb een lieve pup van 12 weken oud en het lukt me niet om voor hem te kunnen zorgen.
Kleine situatie schets: ik woon een tijdje samen met mijn vriend en echte hondenliefhebbers. Zelf honden gehad maar niet betrokken geweest bij de opvoeding. Ik ben zijn kant op verhuisd en voelde me best eenzaam hier zo. Na lang overleg besloten een pup te nemen, voor mij om niet alleen te hoeven zijn en mijn aandacht lekker te kunnen geven aan Moos (de pup).
Nu hebben we hem 3 weken en ik heb het gevoel het écht niet meer aan te kunnen. Last van faalangst, hij blijft maar bijten in alles en iedereen, maar consequent blijven en rust pakken werkt niet altijd. Ik voel me eigenlijk alleen maar eenzamer omdat er hier niemand is die met me kan praten, me kan troosten of me kan helpen. Moos is druk, bijterig en luistert niet enorm goed op de cursus tot nu toe. Snoepjes doen hem niet zo veel, speeltjes ook niet. Wel is het een schatje en wil hij graag bij me zijn, dat geeft een fijn gevoel. Ik verlies door alles mijn motivatie om te blijven oefenen, ik heb gewoon geen energie meer. Vriendlief werkt 5 hele dagen. In het weekend doen we dingen samen met de pup, maar ook dat vind ik vermoeiend.
Kan iemand me tips geven? Momenteel zit ik echt te denken aan herplaatsing of terug naar de fokker. Ik hou van deze hond en ik wil hem ABSOLUUT NIET zomaar weg doen. Ik ga het mezelf niet snel vergeven, maar ik weet niet of ik mentaal sterk genoeg ben om dit heel veel langer vol te houden..
Wat voor ras is Moos? Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is.
Moos is een kruising tussen een markiesje en een kooiker. Echt een knappe vent!
Misschien oefen je wel veel te veel?
Neem eens rust, geen geoefen maar alleen lekker naar buiten de straat op of naar het bos of strand wat binnen je bereik ligt.
Lekker genieten en pup lekker laten snuffelen en zn eigen ding doen.
De cursus is ook niet voor Moos en hij hoeft er niet nu al gelijk te luisteren. De cursus is voor jou, om jou dingen te leren, handvatten aan te reiken zodat jij thuis in alle rust aan de slag kunt met hetgeen wat jij geleerd hebt op de cursus.
Daarnaast leren honden ook nog plaats gebonden. Dat hij op de club iets perfect kan uitvoeren, betekent niet dat hij dat thuis of in de stad ook kan.
Dat moet je allemaal weer aanleren op een rustige manier.
Niet teveel oefenen. 1x iets perfect uitvoeren en dan is het klaar. Niet nog meer gaan oefenen want dan zit de kans erin dat het ergens verkeerd gaat en heb je beide geen goed gevoel.
Verder doet Moos gewoon zoals de meeste pups doen.
wb het verhuizen naar ergens waar je niemand kent, dat herken ik wel, je bent dan min of meer op jezelf aangewezen, je voelt je vreemd en niet echt thuis.
Wb de pup denk ik dat je niet te streng voor jezelf moet zijn zoiets heeft tijd nodig, je moet weer gaan "aarden" en wennen aan al het nieuwe en onbekende. Af en toe letterlijk heel diep in- en uitademen (dat is mijn zwakke punt bij spanningen dat ik niet goed dooradem) en jezelf moed inspreken en dingen als vroeg naar bed en gezond eten zijn in tijden van stress heel belangrijk.
Je houd van de pup, je wil hem niet kwijt. Het zal ook steeds beter gaan als je je hond eenmaal door en door kent en een band met hem opgebouwd hebt. De wandelingen worden langer, je leert hondenmensen kennen, je zou een sport met de hond kunnen gaan doen over een tijdje en daar mensen leren kennen.
edit: nog een geruststellende link over puppies en jonge honden
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
Ik heb het idee, ook na je vorige topics, dat je jezelf een enorme druk oplegt om een perfect luisterende hond te creëren. Aangezien honden er ongeveer 2 jaar over doen om volwassen te worden lijkt het me beter als je al dat trainen een beetje loslaat en gewoon even lekker van Moos zijn puptijd gaat genieten, geloof me ze worden zo snel groot.
Misschien is het leuk om nieuwe gebieden samen te ontdekken? Lekker relaxed wandelen aan bijvoorbeeld een lange lijn en gewoon even alle zorgen en onzekerheid loslaten.
De puppy blues komen veel voor en de eerste weken zijn ook ontzettend zwaar. Wat ik zelf heb gemerkt is dat ze rond de 4 maanden wat meer gaan aanpassen aan jouw ritme en regelmaat. Het bijten wordt dan ook minder (tot ze gaan wisselen haha).
Dan nog over het luisteren op de cursus: de hondenschool is de moeilijkste locatie voor een hond om dingen te leren. Er zijn zoveel dingen te zien en te ruiken. Er zijn gewoon heel veel prikkels waardoor het op de hondenschool vaak niet lukt. Dit is echt normaal. Probeer de lessen op de hondenschool meer te zien als informatief voor jou en begin dan thuis met de oefeningetjes. Dan in de tuin. Dan op de stoep voor het huis etc. Zo kan je gedoseerd steeds iets meer prikkels toevoegen en zullen ze sneller leren.
De puppytijd is drie stappen vooruit, 2 stappen achteruit maar het is echt normaal en het wordt beter. Sterkte!
Hoi, zo herkenbaar.
Twee jaar geleden precies hetzelfde hier. Wat ik deed, was het ritme vd pup aannemen en als ik hondsmoe was (heb zelf me,cvs) dan deed ik de pup aan de riem, kluif er bij en ging ik met de riem in mijn hamd op de bank liggen. Pup had het zo door, riem aan, oke, rust. tussendoor als de pup zelf rust nam, sliep, ging ik ook liggen. Was de pup wakker en bezig met in mij te bijten, dan negeerde ik de pup en ging noodzakelijke dingen doen, als huishouden, was ed. Pupje betrok ik er bij. Leg niet te veel druk op oefeningetjes, heus dat komt wel. Ga fijn wandelen paar keer per dag, snuffelen, wordt je hondje moe van en krijgt automatisch socialisatie door alles wat hij om zich heen ziet.
Wat je wel kan doen is een spelletje, brokjes zoeken, brokjes(zijn gewone eten) in een snuffelmat ed of eeh voerbal . Je hond leert zijn neus te gebruiken en wordt ook daar moe en tevreden van.
Heus zet door, over een paar weken kijk je hier op terug en weet je alleen de leuke dingen .
Ook leuk houd een dagboekje bij, waar erger je je nu aan, wat lukt nog niet en wat lukt nog wel. Iedere dag eeen paar regeltjes en dan over een paar weken eens terug kijken. Het opschrijven nu, kalmeert en verzet even je gedachtes,
Heb je een tuin,de mijne is nu ook 12 weken,genoeg gelopen buiten los,nu helemaal hyper,bijten in mijn voeten,hoe meer ik corrigeer hoe drukker zij wordt....hup een swiep naar buiten en ga je maar in de tuin uitleven tot je rustig bent. De eerste keer piepte ze even voor de deur maar toen ze zag dat daar geen reactie op kwam ging ze maar spelen in de tuin.
De boodschap is begrepen,zij ligt nu op met haar kauwbot in het kunstgras....
Niet te veel willen,ik laat mijn pup als ze losloopt gewoon haar ding doen,af en toe buurten met een vriendelijke hond,een beetje stoeien,snuffelen. Leren naar mij terugkomen,niet als ze aan het spelen is dan moet ik haar pakken,een pup die stoeit komt nog niet op commando terug.
Kleine oefeningen doen we af en toe in de tuin,brokjes zoeken,speeltje terugbrengen,leren lossen en dat is het.
Zo een klein hondje moet zoveel dingen leren,mooi aan het riempje leren lopen,aangelijnd niet naar mensen/fietsers...toelopen.
En wanneer je ze alles geleerd hebt en als ze gaan puberen toch zeker mijn ras dan komt pas het echte werk.
Ik ben enorm blij met jullie aanmoedigende woorden. Ik merk aan jullie antwoorden dat ik te veeleisend ben en ik de pup meer pup mag laten zijn. Daar kan ik me wel in vinden. Ik houd van kleine Moos, maar telkens weer zakt de moed in mijn schoenen als hij blijft bijten en vervolgens gaat blaffen als ik nee zeg en hem negeer.
Ik heb zojuist een flinke mental breakdown gehad en heb gevraagd aan mijn schoonouders of zij vandaag op Moos willen passen zodat ik even rust heb. Ik merk nu al (Moos is 20 minuutjes weg) dat ik zoveel meer rust over me heen heb. Misschien is vaker even een Moos vrije dag of ochtend ook een goed plan?
Bedankt voor jullie wijze woorden, doet me super goed!
goedzo, even bijtanken af en toe lijkt me een goed idee, en je schoonouders zijn er vast ook heel blij mee en verder vooral veel genieten van de puppentijd.
Eerlijk gezegd, ik was altijd heel blij als de pup een maand of 7 was, dan had ik het ergste gehad. Ik ben niet echt een puppy mens denk ik toch zijn mijn hondjes ook groot geworden,
Wat rot dat je je zo voelt. Ik heb ook een pup van 12 weken rondlopen en ik ken de struggles die ermee gepaard gaan. Het helpt hier waarschijnlijk dat we ook een oudere hond hebben die hem bezighoudt. Er zijn hier al veel goede tips gegeven, en de beste is in mijn ogen: laat de hoge verwachtingen los. Je hebt een baby in huis die alles nog moet leren. Het is voor hem een enorme stap en traumatisch om uit het nest weggehaald te worden en ineens alleen met nieuwe mensen te zijn. Dat wennen kan best een aantal weken duren. Probeer hem te helpen en doe dit samen, in plaats van apart en tegen elkaar.
Als hij zo bijterig is, ga eens lekker met hem spelen. Dan kan hij zijn energie kwijt en maak je er iets leuks van, in plaats van iets frustrerends. Daarbij is spelen heel goed voor jullie om elkaar beter te leren kennen. Hij leert jou beter te lezen en jij hem.
Als je eens lekker wil uitrazen of tips wil, mag je me ook een privébericht sturen. Ik help graag!
Herkenbaar hoor! Ik was ook kapot de eerste weken dat Luna bij ons was. Wat mij hielp, was als mijn vriend ook thuis was, zelf even weggaan. Boodschappen doen, gewoon een rondje rijden in de auto, even 'weg'. Even niet 24/7 hoeven opletten. Goed dat je de pup even naar je schoonouders hebt gebracht. Voor je het weet, mis je hem om je heen en wil je hem weer ophalen :)
Mijn vriend en ik hadden verder 'puppyduty': de ene nacht en ochtend moest ik eruit voor de pup en de volgende nacht hij. Zo kon een van beide een nachtje doorslapen. En verder viel ik ook regelmatig in slaap op de bank, in de tuin; als Luna sliep, sliep ik ook veel. Je eigen (nacht)rust is ook belangrijk!
De eerste weken zijn echt zwaar, maar het wordt beter. En ik snap helemaal dat je het extra zwaar hebt omdat je in een nieuwe omgeving woont waar je niemand kent. Geloof me, je leert binnen no time andere mensen met honden kennen. Hartstikke fijn! Ook als je ooit eens oppas nodig hebt bijvoorbeeld. Maak je niet te druk, het komt echt goed :)
En daarom begin ik niet meer aan een pup. Veel te veel werk. Pups zijn leuk, als ze van een ander zijn. Zeg ik altijd maar.
Bedankt voor jullie lieve, fijne reacties.
Dit weekend ging het vrij goed! Hij heeft kleine stukjes los gelopen en kwam snel terug als ik zijn naam noemde. Zulke dingetjes zijn leuk!
Wel had hij vandaag ook weer een moment van bijten, bijten, bijten tijdens het wandelen. Zelfs met grommen erbij. En het is vast een speelse grom, maar je staat wel flink voor gek. Daarnaast weet hij niet van ophouden (negeren en/of nee zeggen werkt absoluut niet). Ik weet het, hij is een pup en waarschijnlijk overprikkeld, maar ik word er zo onzeker van ..
Ik probeer de leuke momenten te onthouden en verder te genieten, maar ik zeg eerlijk: soms blijft dat lastig ..
Waarom zou je voor gek staan met een spelende/grommende pup?
Ga eens na wat er vooraf ging aan het bijten.
Vraag je ook veel van je pup tijdens de wandeling?
Moos begint dan met blaffen, grommen en bijten. Ik word aangekeken van wat heb jij dan voor terrorpup haha.
Nee, volgens mij vraag ik niet te veel. Hij mag soms een stukje los. Verder snuffelt ie veel, na plassen of poepen komt ie een koekje halen. Hij eet een poepje hier en daar. Verder niets. Soms spelen met andere hondjes of mensen die 100 keer pssttt zeggen, om met Moos te knuffelen haha.
Waarom zou je voor gek staan?
Je pup gedraagt zich als een hond, een pup wel te verstaan. Als je je pup nagellak opdoet, een diamanten halsbandje omdoet, je pup dezelfde deftige kleertjes aan doet als je zelf aan hebt, tja, dan sta je voor gek.
Anders absoluut niet.
Pups doen gedurende de dag allerlei indrukken op. Je kan het vergelijken met een emmertje die steeds voller wordt, als hij vol is, dan loopt dat emmertje over en bijten, klieren, ongecontroleerd gedrag is een manier om met dat volle emmertje om te gaan.
Als dat vaak met wandelen gebeurd, zou je tijdens wandelen af en toe stil kunnen gaan staan, Ver voor dat hij zo een bui krijgt. Met stil staan, zorg je dat je pup alles even op een rijtje kan zetten. Niet helemaal, maar het kan voor een stuk rust zorgen.
Wat ook kan helpen is zoek spelletjes gaan doen. Door de neus en dus dat koppie te gebruiken, worden ze rustig en moe.
Zo zorg je dat het emmertje niet of minder snel vol raakt.
Negeren en nee zeggen, werkt ook niet, dat koppie zit vol, daar moet je pup wat mee, met negeren of nee zeggen, weet hij niet wat hij wel moet doen. Dat emmertje loopt over, zowel nee zeggen, als negeren stopt dat niet.
Het werkt eigenlijk altijd beter als je je pup iets vraagt, wat je wel wilt dat hij doet.
Met ongecontroleerd bijten, werkt het zoeken naar voertjes heel erg goed, je geeft hem nl een alternatief.
Eigenlijk is het ook makkelijker om uit te voeren, vraag wat je wilt dat je pup doet, ipv corrigeren, of boos worden, omdat ze toch doorgaan.
Ik las iets over gehoorzaamheid. Ik werk op een hondenschool, we proberen eigenaren altijd mee te geven, dat het niet om de gehoorzame hond gaat.
Ons doel is een hele goede band met je pup op te bouwen en weten, hoe je op een prettige manier iets van je hond kan vragen, die gehoorzaamheid, komt dan vanzelf.
Doe samen leuke en gekke dingen, over een tak springen, onder een bankje laten kruipen, op een heuvel rennen, samen snuffelen, ga ergens zitten en geniet van het samen buiten zijn. Boek mee, kluifje mee en lekker niets doen.
Dat is het lekkere van goed weer.
Als je gaat trainen, niet meer dan 2x per week en kort. Het leren gaat ook in rust door en werkt beter als je het niet te vaak doet. Anders kan dat koppie het niet verwerken.
Dat je pup tijdens de les geen aandacht voor je heeft, is best logisch, hij ziet je hele tijd, hij zit aan de lijn en weet precies waar je bent, alle andere pups en de geurtjes is daar nieuw en daardoor veeeel interessanter.
Wat je zou kunnen doen is voor de training iets heel lekkers kunnen meenemen, je hebt houdbare rodie worsten. Als je die klein snijd en voor in de les gebruikt, even voor zijn neus houd als je aandacht wilt, reken maar dat je dan wel interessant bent.
Het is keuzes die ze maken, heeft met motivatie te maken.
Dit doen Luca en ik graag buiten.Voertjes zoeken en. samen klimmen en klauteren. Zo wordt ze lekker moe
Dat ziet er leuk uit! Hoe oud is Luca?
Hoe ver kan en mag Moos wandelen? Nu varieer ik tussen 10 en 20 minuten, ligt eigenlijk aan hoe snel Moos loopt en hoeveel wel tegenkomen onderweg.
http://www.marcelnijland.nl/richtlijn-beweging-bij-jonge-honden/
De richtlijn is 10 min per maand per wandeling. Hij zou nu al 30 min per wandeling mogen lopen.
Belangrijk is om naar je pup te kijken. Denk je dat hij meer wilt wandelen is dat goed, een keertje geen zin, is dat ook goed.
Luca is al 7 en nog steeds genieten we van samen buiten zijn.
Suzanne, maar ga je door die ziek en snuffel spelletjes nu niet extra vragen van de pup?
Zo te lezen loopt dat emmertje al snel over. Ga je daar nog wat extra's aan toevoegen, zit ts met hetzelfde probleem.
Voor een pup is het meer dan genoeg om te ruiken wat die nu ruikt en het socialisatieproces en die nieuwe dingen die hij leert lijkt me.
Als ze dat gewoon zijn en als daar het emmertje niet van overloopt kun je die leuke zoekspelletjes gaan doen.
Ik sluit me bij Ukkepuck aan, pup zit snel aan zijn max en is gevoelig voor prikkels.
Zeker bij een prikkelgevoelige pup is het belangrijk om naar de pup te kijken i.p.v. een richtlijn. Daar moet TS zich niet op gaan blindstaren. Als de pup zich overprikkeld gedraagt of langzamer gaat lopen, dan is de wandeling lang genoeg geweest. Sommige pups zijn al overprikkeld als ze in een straat een bus, andere hond en een persoon gezien hebben. Je weet nooit wat er kan gebeuren en dan moet je je niet blindstaren op een richtlijn.
Bij aangelijnde wandelingen is ook de 10 min per wandeling achterhaald, het is veel belangrijker om gewoon naar je pup te kijken. Wandelt hij bij een aangelijnde wandeling nog voor je en zit z’n emmer nog niet vol? Dan kan je best wat langer of korter lopen. Belangrijkste is dat je naar je pup blijft kijken.
Ts, je kan ook een speeltje meenemen tijdens de wandeling. Dan kan hij dat gebruiken i.p.v. je broek.
Zo herkenbaar Rox ook vanmorgen eerst lief schattig buiten lopen dan is ze het beu,in mijn broek bijten,hangen,grommen....Ik doe dan haar riempje kort en hou haar bij mijn been vandaan en ze houdt ook zomaar niet op,ik blijf dan net zo lang staan tot ze stopt.
Vanmiddag visite die ze geterroriseerd heeft,heb haar de tuin ingezet want als ze de kolder krijgt ga dan maar schuilen.
Het is normaal niet onzeker worden,hier gebeurt het dus ook,ik heb ook een temperamentvolle pup maar weet dat goed komt.
Juist niet.
De neus gebruiken, werkt stressreducerend.
Door zoeken komt een hond (pup) tot rust.
Zie je dat dat koppie vol raakt, of zit en je laat ze naar voer zoeken, raakt dat koppie weer leger.
Dan loopt je pup weer rustig verder na het zoeken.
Mooi verhaal, puber jack russel, deed alle behoefte nog steeds alleen in huis, viel uit naar de klein kinderen en alles wat buiten bewoog.
De eigenaren gingen balletjes gooien, omdat hij zo druk was.
De jack had geen tel stil gezeten toen we daar waren.
Stres, stres, onrust.
We zijn met zoek spelletjes begonnen, in huis, buiten.
Hebben geadviseerd dit vol te houden en stoppen met balletje gooien.
Na 2 weken kregen we al bericht, hij deed bijna alle behoefte al buiten, uitvallen werd minder.
We kwamen voor 2e afspraak na 4 weken terug en hij deed alle behoefte buiten, was niet meer uitgevallen. Hij ging, na ons begroet te hebben bij mijn voeten liggen.
Dat doet zoeken naar voertjes met honden, stres verlagen.
Het eerste wat een pup doet als hij geboren is, is zijn neus gebruiken, zoeken naar die melk
Pups wennen snel aan de dagelijkse prikkels.
Ze staan open op de wereld te verkennen, dat koppie is gemaakt om te leren, te ontdekken en om te gaan met nieuwe situaties. Pups zijn heel flexibel, passen zich snel aan.
Als een fokker een gezin heeft met kinderen, meerdere honden, andere dieren, de pups in de woonkamer zitten, dan zijn die prikkels, leef geluiden, stofzuigen, lopen, deuren die open en dicht gaan, koffie zetten, spelende kinderen etc normaal.
Ze ervaren het snel niet meer als prikkels, dat is gewenning.
Zo gebeurd dat ook buiten, het leeflawaai, daar wennen pups heel snel aan en raken daar dan niet meer overprikkelt door.
Hoe meer prikkels, hoe normaler je er mee omgaat, des te sneller zijn ze gewend.
Een pup die “prikkelgevoelig” is, grote kans dat er juist te weinig mee gedaan wordt, te weinig wandelen, te weinig ontdekken, te weinig doen.
Doordat hij te weinig uitdaging krijgt, wordt hij niet echt verzadigd, dan slaapt hij niet goed, daardoor te moe en kunnen ze minder hebben.
Een pup die ontdekt, zijn gangetje mag gaan, buiten voldoende wandelt, die neus kan gebruiken met zoek spelletjes, is verzadigd, echt moe, slaapt beter en kan meer aan.
Overprikkelt zijn heeft niets te maken met lang wandelen, het zit hem in de uitdaging en goed slapen.
De 10 min is niet achterhaalt, het is een richtlijn.
Dat betekend een uitgangs punt.
De ene keer kan hij meer aan, de andere keer
Staat allemaal in het artikel uitgelegd, waarom genoeg bewegen zo belangrijk is.
http://www.marcelnijland.nl/richtlijn-beweging-bij-jonge-honden/
Dergelijke wandelingen mogen maximaal viermaal per dag worden gemaakt. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen grote of kleine honden. Voor beide groepen geldt dat zij hun bewegingsapparaat moeten ontwikkelen.
Het is belangrijk om de vermoeidheidsverschijnselen van de pup in de gaten te houden. Tekenen van vermoeidheid zijn:
Indien dit gebeurt tijdens de wandeling zal de duur van de wandeling worden ingekort naar 5 minuten per levensmaand, waarna deze in de loop van de volgende twee weken weer voorzichtig kan opbouwen
Een speeltje, is stres verhogend.
Mijn mening, strooi een handje brokjes, is stres reducerend
Dus een pup die buiten aan de riem begint te bijten zou aan zijn " max" zitten.
Pups mogen zich dus niet meer pupachtig gedragen want dan zouden ze overprikkeld zijn....
Beetje overdreven.
Ter info:
https://www.doggo.nl/artikelen/probleemgedrag/10-manieren-om-je-hond-te-laten-ontspannen/
Snuffelen zorgt voor de aanmaak van endorfine, dopamine en oxytocine. Endorfine werkt stressverlagend en dopamine en oxytocine doen daar nog eens een extra schepje bovenop en geven een gevoel van geluk.
(door te laten zoeken naar voertjes, laat je je hond actief die neus gebruiken)
Iets wat veel mensen niet weten is dat kauwen een kalmerende werking heeft bij honden. Het geeft een hond een goed gevoel door de endorfine en dopamine die aangemaakt worden.
Lekker bezig zijn met een zelfgemaakt hersenwerkje of een gekochte puzzel werkt ook ontspannend voor je hond. Hij kan hierbij zijn neus en hersenen gebruiken wat hem ook nog eens (mentaal) moe en voldaan maakt.
(dit kan dus buiten, voertjes in het gras strooien)
https://www.doggo.nl/artikelen/recreatie/hersenwerk-voor-je-hond/
Juist niet te veel doen.
geef jezelf ook af en toe een brake, niemand doet het perfect je doet het op je eigen manier met respect voor je pup.
wat Suzanne aanraad zou ik absoluut niet doen. Misschien als hij wat ouder is.
Mijn pup werd er alleen maar hysterisch van en ging juist harder bijten enz. Mijn pup heeft een beetje het zelfde gedrag vertoont. Het is even doorzetten en verstand op nul. Hoe ouder hij word hoe makkelijker het gaat worden en jullie elkaar beter gaan begrijpen.
suzanne hoe kan je deze raad nou geven als een pup (en de baas) al overprikkeld zijn?
het zal vast voor jou en Luca werken maar om continu dezelfde raad en desbetreffende foto in zo een beetje elk (opvoed) topic neer te gooien is nu niet echt raad geven en luisteren naar de baas
Ik denk dat er genoeg pups zijn die laten zien dat dit niet klopt, Dyuna was hier een heel goed voorbeeld van. Je kan niet zomaar verwachten dat ze overal maar aan wennen. De ene pup is nou eenmaal sneller overprikkeld dan de ander, lijkt me niet helemaal eerlijk om daarmee om te gaan met: “ ach je went er maar aan, ik ga lekker steeds over de grens met jou”.
Het gebruiken van de neus voor 10 minuten staat gelijk aan ongeveer een uur wandelen. Leuk dat het stressverlagend werkt, maar het lijkt me niet handig om die pup steeds maar weer af te matten.
Ik sprak laatst een dierenarts die aangaf dat hij een lezing gehad heeft dat de 10 minuten wel achterhaald is, het is nu gewoon veel belangrijker dat je naar je pup kijkt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?