Puppy blues

Een inhoudelijke discussie is in zo’n geval vooral voor jou leuk omdat je een leger aan wetenschappelijke artikelen achter de hand hebt die jouw gelijk “bewijzen”. Dan is het voor anderen helemaal niet meer interessant om in die discussie mee te gaan. 

Kijk Suzanne, we hebben beide een opleiding gehad waarin de visie naar honden vrijwel hetzelfde is en dat merk ik vaak ook in onze antwoorden en adviezen. Wat ik wel vervelend vind, is dat als iemand (of dat ik dat nou ben of iemand anders) iets anders vindt, dat er gelijk een soort lawine komt met woorden om te laten zien dat dat niet zo is of anders zit. Er kunnen gewoon andere dingen aan de hand zijn en dan is het alleen maar fijn dat er meerdere visies zijn toch? 

Niet alles is op te lossen met voertjes strooien, denk bijvoorbeeld aan een hond die niet gemotiveerd wordt door voer? Het is juist fijn dat er meerdere handvaten komen voor een eigenaar en dat de eigenaar kan kijken wat hij of zij een fijne manier van werken vind. Het is dan niet fijn dat jij het meest opgeleid overkomt omdat je mega lappen teksten paraat hebt staan met artikelen en linkjes erbij waarom dat zo is, dan lijkt het net alsof de rest op HP onzin praat. Zo kan het tenminste op anderen overkomen en daar komen irritaties van. 

Het topic wordt vervuild door al die gekopieerde teksten....iedereen die hier op hp zit kan alles zelf googlen.

Iemand vraagt advies,persoonlijke ervaringen en wil niet met lappen tekst gekopieerd rond haar oren geslagen worden.

Marijn hoe gaat het? Heb je iets aan sommige tips of ervaringen?

Ahum! 

Even een poging ondernemen om de aandacht weer naar de topicstarter te trekken en nog es even de schijnwerper te richten op:

"Ik voel me eigenlijk alleen maar eenzamer omdat er hier niemand is die met me kan praten, me kan troosten of me kan helpen."

Marijn & Moos: komt goed! Puppies bijten. De ene al feller dan de andere. Je hebt een jong diertje in huis, dat communiceert met de middelen die ie heeft, zoals zijn tanden, zijn stembanden, zijn nageltjes,...  Leg de lat niet te hoog, voel je niet te snel voor schut gezet of gefaald. Dit alles is heel normaal. Dus probeer voor jezelf om het wat los te laten. Doelstellingen, eisen, regels en verplichtingen... allemaal goed en wel, maar ze zijn er om te gebruiken, om te buigen, aan te passen. Kortom: ze staan ten dienste van ons, jij staat niet ten dienste van hen.

Dus adem in, adem uit. Er hoeft helemaal niet zoveel. Geniet van je hondje. Alles valt wel in z'n plooi. 

" Ahum! 
Even een poging ondernemen om de aandacht weer naar de topicstarter te trekken en nog es even de schijnwerper te richten op:
"Ik voel me eigenlijk alleen maar eenzamer omdat er hier niemand is die met me kan praten, me kan troosten of me kan helpen."
Marijn & Moos: komt goed! Puppies bijten. De ene al feller dan de andere. Je hebt een jong diertje in huis, dat communiceert met de middelen die ie heeft, zoals zijn tanden, zijn stembanden, zijn nageltjes,...  Leg de lat niet te hoog, voel je niet te snel voor schut gezet of gefaald. Dit alles is heel normaal. Dus probeer voor jezelf om het wat los te laten. Doelstellingen, eisen, regels en verplichtingen... allemaal goed en wel, maar ze zijn er om te gebruiken, om te buigen, aan te passen. Kortom: ze staan ten dienste van ons, jij staat niet ten dienste van hen.
Dus adem in, adem uit. Er hoeft helemaal niet zoveel. Geniet van je hondje. Alles valt wel in z'n plooi.  "

Alaska's Finest!

Eindelijk iemand die on-topic is .

Ha, leuk riem bijten.Ik heb het nooit als stress gezien. Heb drie x een  jonge pup gehad en alle drie beten ze in de riem  tja hoort er bij, kort nee, stop dat en  stilstaan,. Misschien niet  de manier van nu maar het hielp.  En  geen een hond heeft het 13 jaar volgehouden, na het wisselen werd het minder en stopte. Behalve bij veel enthousiasme even een kleine terugval. 

Diki hier, het kleine geval heeft drie riemen doorgebeten, heerlijk op een stukje leer kauwen, had ik weer een riem in mijn hand met afgekauwd stuk, het enige waar ik mij zorgen om maakte was, of ze het niet doorslikte. (Nu zat Diki als pup een paar weken, dagelijks een poos aan de riem in de kamer, ik hield de riem vast. dierenmishandeling? Nou nee,  eerst lekker uitgelaten, gerend en riem was slapen, voor haar enne dus riempje kauwen, dit aanlijnen deed ik vooral om aan de kat te wennen zonder ren sessies en gaatjes en krabben in de dieren )

Maaar bv. Diki ligt nu heel relaxt naast mij op de bank, echter haar lijn, paracord dit keer, ligt ook op de bank, moet ik nog opruimen, en net betrapte ik haar dat ze op de riem aan het kauwen was. Stress? Welnee, lekker. 1 x nee, niet doen volstaat nu. 

Heeft ze hem doorgebeten, mag Danielle van dit forum weer een nieuwe maken, 

Dat is het lastige van een forum, dat anders over kan komen, zoals blijkt.

Je zou ook kunnen vragen hoe ik iets bedoel ipv er vanuit gaan, dat ik het gelijk wil of het laatste woord.

Nee het gaat me niet om mijn gelijk, of beter willen zijn, dat houd mij nl totaal niet bezig.

In de wetenschap gaat het ook niet om het gelijk, wat is het gelijk?

Het gaat om waarschijnlijkheden, dat kan je via verschillende wegen proberen te bereiken.

Ik deel mijn visie, waarbij ik opensta voor andere visies, voor andere inzichten en zo nodig pas ik mijn visie aan.

Dat gebeurd ook hier, ik leer hier dagelijks bij.

Uiteraard is niet alles op te lossen met voertjes, als een hond te hoog in de stres zit, dan komt niets meer binnen en nemen geen voertjes meer aan.

.

Als hond geen interesse heeft in voertjes, ga je opzoek naar een andere motivatie, want daar gaat het om, een motivatie.

Eten is een eerste levens behoefte, vandaar dat dit vaak wordt ingezet en het werkt

Daar hou ik van op een makkelijke manier met je hond aan de slag gaan.

.

Dit is totaal off topic, ik ben er een beetje klaar mee met mezelf te gaan moeten verdedigen.

Als mijn reacties je niet aanstaan, reageer dan niet, je hoeft nl mijn reacties niet te lezen.

zullen we nu lekker on-topic gaan? En als jullie willen discussiëren, maak een ander topic aan!

" Ahum! 
Even een poging ondernemen om de aandacht weer naar de topicstarter te trekken en nog es even de schijnwerper te richten op:
"Ik voel me eigenlijk alleen maar eenzamer omdat er hier niemand is die met me kan praten, me kan troosten of me kan helpen."
Marijn & Moos: komt goed! Puppies bijten. De ene al feller dan de andere. Je hebt een jong diertje in huis, dat communiceert met de middelen die ie heeft, zoals zijn tanden, zijn stembanden, zijn nageltjes,...  Leg de lat niet te hoog, voel je niet te snel voor schut gezet of gefaald. Dit alles is heel normaal. Dus probeer voor jezelf om het wat los te laten. Doelstellingen, eisen, regels en verplichtingen... allemaal goed en wel, maar ze zijn er om te gebruiken, om te buigen, aan te passen. Kortom: ze staan ten dienste van ons, jij staat niet ten dienste van hen.
Dus adem in, adem uit. Er hoeft helemaal niet zoveel. Geniet van je hondje. Alles valt wel in z'n plooi.  "

Alaska's Finest!

Idd on topic. Upje voor je reactie

Jeetje wat een intense gesprekken zeg. Ik dacht dat hondjes bij mij iets los maken, maar bij enkele hier net zo goed haha.

Bedankt voor jullie interesse, het voelt fijn om gesteund te worden! 

Faalangst is bij me bekend, maar toch al wel een tijdje terug. Ik wil dingen graag goed doen en ik wil het liefste en leukste baasje zijn voor Moosje. Dus wellicht ook wat perfectionisme..

Moosie doet het steeds beter. Plassen en poepen gebeurd zo goed als buiten. Wel alleen als ik me aan het schema houd. Daarnaast gaat het bijten langzaam beter, hij begint "nee" steeds beter te begrijpen en heeft nog maar 1 keer per dag echt een onhandelbare bui (vlak na het avondeten vaak). Het riemprobleem is er nog, maar ligt in deze groep blijkbaar ook gevoelig. Als ik mijn lieve pup denk te kennen, is het een groot deel enthousiasme en speelsheid. Maar goed, ik kan niet in zijn koppie kijken.

We wandelen nu wat meer, waardoor hij meer slaapt en ik dus iets meer rust heb. Dus dat was een fijne tip! Meer tips zijn nog steeds welkom!

Bedankt allemaal! Jullie doen me goed!

" Waarom zou je voor gek staan? 
Je pup gedraagt zich als een hond, een pup wel te verstaan. Als je je pup nagellak opdoet, een diamanten halsbandje omdoet, je pup dezelfde deftige kleertjes aan doet als je zelf aan hebt, tja, dan sta je voor gek.
Anders absoluut niet.
 
Pups doen gedurende de dag allerlei indrukken op. Je kan het vergelijken met een emmertje die steeds voller wordt, als hij vol is, dan loopt dat emmertje over en bijten, klieren, ongecontroleerd gedrag is een manier om met dat volle emmertje om te gaan.
Als dat vaak met wandelen gebeurd, zou je tijdens wandelen af en toe stil kunnen gaan staan, Ver voor dat hij zo een bui krijgt. Met stil staan, zorg je dat je pup alles even op een rijtje kan zetten. Niet helemaal, maar het kan voor een stuk rust zorgen.
 Wat ook kan helpen is zoek spelletjes gaan doen. Door de neus en dus dat koppie te gebruiken, worden ze rustig en moe.
Zo zorg je dat het emmertje niet of minder snel vol raakt.
 
 
Negeren en nee zeggen, werkt ook niet, dat koppie zit vol, daar moet je pup wat mee, met negeren of nee zeggen, weet hij niet wat hij wel moet doen. Dat emmertje loopt over, zowel nee zeggen, als negeren stopt dat niet.
 
Het werkt eigenlijk altijd beter als je je pup iets vraagt, wat je wel wilt dat hij doet.
Met ongecontroleerd bijten, werkt het zoeken naar voertjes heel erg goed, je geeft hem nl een alternatief.
Eigenlijk is het ook makkelijker om uit te voeren, vraag wat je wilt dat je pup doet, ipv corrigeren, of boos worden, omdat ze toch doorgaan.
 
Ik las iets over gehoorzaamheid. Ik werk op een hondenschool, we proberen eigenaren altijd mee te geven, dat het niet om de gehoorzame hond gaat.
Ons doel is een hele goede band met je pup op te bouwen en weten, hoe je op een prettige manier iets van je hond kan vragen, die gehoorzaamheid, komt dan vanzelf.
 
Doe samen leuke en gekke dingen, over een tak springen, onder een bankje laten kruipen, op een heuvel rennen, samen snuffelen, ga ergens zitten en geniet van het samen buiten zijn. Boek mee, kluifje mee en lekker niets doen.
Dat is het lekkere van goed weer.
 
Als je gaat trainen, niet meer dan 2x per week en kort. Het leren gaat ook in rust door en werkt beter als je het niet te vaak doet. Anders kan dat koppie het niet verwerken.
 
Dat je pup tijdens de les geen aandacht voor je heeft, is best logisch, hij ziet je hele tijd, hij zit aan de lijn en weet precies waar je bent, alle andere pups en de geurtjes is daar nieuw en daardoor veeeel interessanter.
 
Wat je zou kunnen doen is voor de training iets heel lekkers kunnen meenemen, je hebt houdbare rodie worsten. Als je die klein snijd en voor in de les gebruikt, even voor zijn neus houd als je aandacht wilt, reken maar dat je dan wel interessant bent.
Het is keuzes die ze maken, heeft met motivatie te maken.
 
  "

Suzanne en Luca

Ik hoop dat je hier wat mee kan Marijn en Moos

Zien jullie dat: ik zeg "mijn lieve pup" hihi.

Komt echt wel goed hoor.

succes!

Hoi Marijn en Moos

Ik heb een paar dagen geleden een soortgelijk bericht hier gepost. Voelde ook alsof ik faalde in de opvoeding van m'n pup en werd hierdoor heel onzeker en ook wel een beetje ongelukkig.

Het ging ook wel even door mn hoofd... was dit wel een slim idee?? 

Gelukkig kreeg ik veel goede tips (zie "drukke puppy in combinatie met drie kinderen) en ik merk dat als ik zelf rustig ben mijn pup ook rustiger is. Blijkbaar is het ook helemaal niet raar om een puppy hebben niet altijd even leuk te vinden! Ook dat is goed om te weten, vind ik.

Veel succes nog met Moos, komt vast goed.

Tevreden, kleine rakker. Moos is ook heel blij met jullie tips!

Wat een scheetje! 

En af en toe een draakje, maar dat mag 

Veel plezier samen!

Super schattig!

Echt heel eerlijk. Gezegd..... Heel veel jaren hondentraining gegeven, maar liefst niet aan de puppen groep. 

Vond de 2 volwassen honden die ik kreeg stukken makkelijker, dan de puppen die ik ook had.  Ik heb ook staan huilen bij de div puppen, waar was ik aan begonnen.  Maar het komt goed. Over een maand zeg je , ohhh ja, he nu doet hij dat, dat is lang geleden. Of oh ja, toen vond ik het lastig, wat zijn we een stuk verder.

Wat mij hielp, nogmaals zeg ik het, nu in dit topic, schrijf alles op met datum  en tijd er bij. Leuk voor later, maar voor nu om je vorderingen te zien, en wellicht een ,,ritme,, in gedrag zodat je na kan denken.... hee gisteren ook zo laat of na dit of dat, misschien toch net te veel geweest. 

 Perfectionisme, mij niet vreemd, maar fouten mag en zal je maken bij de opvoeding, leren jullie beiden van, baas en hond. En een hond vergeeft je iedere keer weer.

Wat je trouwens ook kan doen als je gaat wandelen, een flostouw of speeltje meenemen. Als hij in de riem gaat bijten, kan je die geven. Liever voordat hij in de riem bijt.

Kan hij daar mee aan de gang.

”Probleem” ook opgelost.

Niets mis mee, opwinding, speels, frustratie, een vol koppie, of wat het ook mag zijn. 

" Pups wennen snel aan de dagelijkse prikkels.
Ze staan open op de wereld te verkennen, dat koppie is gemaakt om te leren, te ontdekken en om te gaan met nieuwe situaties. Pups zijn heel flexibel, passen zich snel aan.
 
 
Als een fokker een gezin heeft met kinderen, meerdere honden, andere dieren, de pups in de woonkamer zitten, dan zijn die prikkels, leef geluiden, stofzuigen, lopen, deuren die open en dicht gaan, koffie zetten, spelende kinderen etc normaal.
 
Ze ervaren het snel niet meer als prikkels, dat is gewenning.
 
Zo gebeurd dat ook buiten, het leeflawaai, daar wennen pups heel snel aan en raken daar dan niet meer overprikkelt door.
 
Hoe meer prikkels, hoe normaler je er mee omgaat, des te sneller zijn ze gewend.
 
Een pup die “prikkelgevoelig” is, grote kans dat er juist te weinig mee gedaan wordt, te weinig wandelen, te weinig ontdekken, te weinig doen.
 
Doordat hij te weinig uitdaging krijgt, wordt hij niet echt verzadigd, dan slaapt hij niet goed, daardoor te moe en kunnen ze minder hebben.
 
Een pup die ontdekt, zijn gangetje mag gaan, buiten voldoende wandelt, die neus kan gebruiken met zoek spelletjes, is verzadigd, echt moe, slaapt beter en kan meer aan.
 
Overprikkelt zijn heeft niets te maken met lang wandelen, het zit hem in de uitdaging en goed slapen.
 
De 10 min is niet achterhaalt, het is een richtlijn. Dat betekend een uitgangs punt.
De ene keer kan hij meer aan, de andere keer
 
Staat allemaal in het artikel uitgelegd, waarom genoeg bewegen zo belangrijk is.
http://www.marcelnijland.nl/richtlijn-beweging-bij-jonge-honden/
 
Dergelijke wandelingen mogen maximaal viermaal per dag worden gemaakt. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen grote of kleine honden. Voor beide groepen geldt dat zij hun bewegingsapparaat moeten ontwikkelen.
Het is belangrijk om de vermoeidheidsverschijnselen van de pup in de gaten te houden. Tekenen van vermoeidheid zijn:

Gaan liggen of zitten
Hijgen en gaan liggen of zitten
Achterblijven tijdens de wandeling
Verminderde alertheid, zoals het trager reageren op de naam en/of bekende commando’s

Indien dit gebeurt tijdens de wandeling zal de duur van de wandeling worden ingekort naar 5 minuten per levensmaand, waarna deze in de loop van de volgende twee weken weer voorzichtig kan opbouwen
 
 
Een speeltje, is stres verhogend.
Mijn mening, strooi een handje brokjes, is stres reducerend "

Suzanne en Luca

.

wat wordt hiermee bedoeld?

Ha Marijn en Moos, wat is hij schattig! En goed om te horen dat het alweer wat beter gaat! Wilde even zeggen dat ik het ook absoluut herken van Murphy, die had in het begin 2x per dag een 'bui'. Helemaal gek werden we ervan. Springen, bijten, door het huis sjezen, niet meer voor rede vatbaar. We zijn nu een paar weken verder, en het is helemaal over. Heel af en toe doet ze weer een poging, maar we negeren het of sturen haar de kamer uit, en dan is het binnen een paar seconden klaar. 

Wat ons hielp om ermee om te gaan was steeds beter te begrijpen wanneer we het konden verwachten (na de lunch, en bij het schoenen aantrekken voor de avondwandeling). En daar dan op in te spelen. Na de lunch rond die tijd een kluifje en een paar keer gehoorzaamheidsoefening. En niet in de kamer laten bij het schoenen aantrekken 's avonds. En gewoon consequent blijven in laten merken dat dat gedrag niet ok is, zonder boos te worden .

Wat ook hielp, was om het gedrag een naam te geven; 'kijk daar is Turbopup weer!'. En dan dat heel vrolijk tegen elkaar zeggen, en de pup negeren. (Indien mogelijk ivm in benen hangen natuurlijk) Dat maakte het voor ons makkelijker omdat; oh Turbopup is er, maar die gaat ook zo weer weg .

Veel sterkte met deze puppyweekjes, en wat Ientje en anderen ook zeggen; het gaat beter worden! En veel foto's van hem en jullie samen maken 

Dat ik het een beetje gek vind dat ik dat advies een paar dagen geleden gegeven heb maar dat ik toen bovenstaande reactie van Suzanne kreeg terwijl ze nu hetzelfde adviseert. 

oh, duidelijk.

Dankjewel voor de tips en het verhaal dat dit er gewoon bij hoort! Zorgt voor veel rust in mijn koppie. Het gaat soms goed en soms doet ie weer even heel gek en bijt ie weer graag. Samen op de grond spelen kan eigenlijk ook niet zo goed, alleen als wij op de bank zitten .. Ook optillen is geen succes. Heeft iemand hier tipjes voor?

Oh en ik vind het zelf vervelend dat er zoveel gediscussieerd word. Ik voel me daar niet beter of zekerder door. Dus indien jullie graag door willen gaan met deze discussie, zou ik het super waarderen als jullie elkaar een berichtje sturen of een nieuw topic starten!

Dankjewel alvast!

Honden hebben zo hun eigen voorkeuren. Kijk vooral naar de inhoud: als een spelletje leuk is terwijl je op de bank zit en niet leuk als je op de grond zit, kies dan gewoon voor het spelletje wat prettig is want dat is de bedoeling van een spelletje. 

Dit wil niet zeggen dat het altijd dan zo zal blijven, hoor. Puppies groeien en evolueren, straks gaat een spelletje tussen jullie misschien heel anders. Je leert elkaar kennen, de hond ontdekt zijn voorkeuren, het is een beweeglijk proces. 

Ook het optillen: sommige honden vinden dit leuk, anderen hebben er een hekel aan. Maar ook hier zit marge in, het kan evolueren van 'hekel hebben aan' tot 'goedvinden'. 

Om je een voorbeeld te geven hoe dingen kunnen veranderen: mijn oudste had als pup een hekel aan aaien. Je kon haar geen 10 seconde aanraken of ze werd pissig. Maar ze is geëvolueerd naar de grootste knuffelkont ter wereld. Ze is dat tijdens het opgroeien héérlijk gaan vinden en geniet er volop van. Dus zo zie je maar, die kleine rakkers kunnen ons echt verbazen. 

O ja herkenbaar, ik kon vaak ook niet op de grond zitten met mijn pup (of nouja, hij is  nu 4 jaar). Dan vloog hij in mijn gezicht als een soort op hol geslagen slijptol. Spelen deed ik dus alleen als ik op de bank zat en hij op de grond, en als hij me aanvloog als hij bij me zat op de bank dan zette ik hem weer op de grond neer. Ging hij dan door met bijten in mijn gezicht dan stopte ik het spel want hij kon er helemaal in doordraaien. Ik ben dus eerst een tijdje bezig geweest met duidelijk aangeven tot wáár hij kon gaan. Veranderde het spelen te veel in hard bijten dan stopte ik ermee en gaf hem wat anders te doen, dan wachtte ik tot hij weer bereikbaar was. Kan even duren, zeker als ze nog echt jong zijn, maar komt heus goed. Optillen kon ik hier alleen als ik mijn haar in een staart deed.............  anders draaide hij zich om en ging er weer in hangen.

Is dit belangrijk voor het topic?

Als je vragen voor me hebt of iets van me wilt weten kan je me een pb sturen, ik heb geen zin meer in off topic reacties, voegt nl niets toe.

Dank je wel!

" Is dit belangrijk voor het topic?
Als je vragen voor me hebt of iets van me wilt weten kan je me een pb sturen, ik heb geen zin meer in off topic reacties, voegt nl niets toe.
 
Dank je wel! "

Suzanne en Luca

Wel voegt wel iets toe aangezien je eerst bepaald advies afkraakt en het vervolgens zelf adviseert. Dat is super onduidelijk voor TS. 

Met optillen raken ze de controle kwijt, dit vinden ze idd niet zo prettig.

Belangrijk is wel om ze zo op te tillen, dat ze rug recht blijft, dan blijven ze meestal wel rustig.

Ik zal proberen eren uit te leggen, hoe dat werkt.

Je hand tussen de voorpoten, van de kop naar de achterkant gericht en dan naar de zijkant van zijn buik omhoog,  tegen de ribbetjes, je andere hand gaat onder de buik, voor zijn achter poten door, dus net achter de ribben.

Als je ze zo optilt, hangen de pootjes naar beneden, de rug is rechts en zo accepteren ze het vaak beter.

Ik zal kijken of het me lukt een foto te maken.

Als op de grond spelen niet gaat, dan gewoon op de bank. Goed kijken naar je hond wat hij wel en niet fijn vind. 

Wat trouwens ook leuk is om smalle te doen, een kartonnen doos te verscheuren. Het scheuren vinden pups leuk om te doen en als ze een b beetje papier binnen krijgen is het niet erg.

Hier stond altijd een kartonnen doos, als die verscheurd was, kwam er een nieuwe. Ook een gegeven moment, was de scheur fase over en pikte mijn laten de doos in.

Afkraakt?