Poep eten, toch nog een keer om advies vragen (update: muilkorf)

Oeps, er waren nog reacties bijgekomen

@Heidi: Wat jij schrijft klinkt herkenbaar, mijn moeder zegt dat ook altijd. Misschien let ik ook te veel op Penny, maar ik wil zo graag dat ze gelukkig is en ik ben zo bang dat ik dat met de muilkorf van haar af heb genomen. Wat ze nu doet hoeft inderdaad niet volledig aan de muilkorf te liggen. Binnenkort wordt ze weer uitgebreid door de dierenarts gecontroleerd omdat ik niet helemaal tevreden ben over hoe ze loopt en ik zit inderdaad ook niet lekker in mijn vel, maar ik heb het idee dat het er wel deels mee te maken heeft. Het geen zin hebben in wandelen is sinds de muilkorf begonnen. Misschien overdrijf ik heel erg met haar en met mijn bezorgdheid over haar, maar ik wil haar het beste leven geven wat ik haar kan bieden en twijfel heel erg over of ik dat nu wel doe.

@Kiki: Denk jij dat er binnen een half jaar nog verandering kan komen? Toen ik er nog niet zo lang mee bezig was hoorde ik van iedereen (inclusief twee gedragstherapeuten die ik tijdens het wandelen tegen kwam) dat ik het een maand vol moest houden en dat ze er dan aan gewend zou zijn, maar ik doe het nu een stuk langer en merk nog niets.

@Danielle: Ik doe hem sowieso nooit af als ze er sloom mee doet, hij gaat nu soms af als ze er normaal mee loopt en als we dan toevallig op een plek lopen waar het veilig is. Als hij in die situaties af is gaat ze aan de lange lijn zodat ze niet kan weglopen naar een plek waar wel eten is. Verder gaat hij standaard af als ze gaat zwemmen of als ik met de voerdummy bezig ben.

Voel jij je niet schuldig over dat je hond zo zielig doet en het zo vervelend vind? Ik voel me er namelijk wel vaak schuldig over, ondanks dat ik weet dat het voor haar gezonder en veiliger is.

Ja dat denk ik, en als het niet zo is heeft Penny gewoon pech. Dit is beter dan al dat poep eten.

pampus heeft er ook bijna een half jaar over gedaan voor hij normaal deed om zijn tuig om te krijgen. 

Ligt ook aan jou , jij voel je schuldig dat Penny een muilkorf om heeft, hier waar ik wandel loopt een hond altijd met, nimmer mag die af, een mooie grote hond , en deze hond mag met Ogin spelen, de hond als deze naar buiten gaat gaat nimmer zonder muilkorf naar buiten altijd om.....probeer het leuk te maken voor penny als deze de muilkorf om heeft....deze hond heeft geen last van de muilkorf....de baas negeerd het , en de hond aanvaard het...je niet schuldig voelen, nergens voor nodig, penny vreet poep dat is schadelijk voor de gezondheid, negeer het en accepteerd het.

Onze hond Billie is momenteel 10 jaar oud, en heeft tweemaal een acute alvleesklierontsteking gehad. Hij is heel rap gelukkig goed genezen, en met een speciaal dieet houden we hem gezond. Om die controle over wat hij precies binnen krijgt te houden en dus te voorkomen dat hij buiten stiekem een snack vindt waar hij nogmaals ziek van kan worden, draagt hij sinds enkele weken ook een muilkorf buiten. Dat was aan de ene kant geen moeilijke beslissing nadat hij zo ziek geworden was, maar aan de andere kant voelde het ergens in het begin toch niet goed om zo’n lieve zachtaardige hond te korven. Dus ik snap je gevoel helemaal. We hebben dezelfde muilkorf uitgekozen voor Billie die je ook voor Penny hebt. Dat hebben we eerst geduldig en positief aangeleerd, en het was geen probleem. Maar eenmaal buiten uittesten was toch even een drempel die zowel wijzelf, als de hond overheen moet. Billie heeft dus ook nooit een probleem gemaakt van de muilkorf zelf, maar hij liep buiten eerst toch wat onzeker en verloren rond, het was echt wennen. Dan stootte hij zijn neus weer tegen de grond omdat het ineens een cm langer is, dan kwam hij vragen om aandacht zodat we de korf af konden doen (om me heen lopen, zn neus tegen mn hand of been aan duwen). Wat kon hij ongelukkig kijken... Maar we hebben de korf eenmaal buiten aan, (in het begin dan) niet meer afgedaan. We zijn gewoon gaan lopen, net zoals anders. De beste manier om een oude(re) hond aan een nieuwe, minder comfortabele situatie te laten wennen was in ons geval ook gewoon te doen alsof er niets anders dan anders was, en het geduld opbrengen voor Billie om hem ook daadwerkelijk aan de muilkorf te laten wennen. De eerste dag ging dat wat moeizaam, maar niet onaardig, en de tweede dag ging het alweer iets beter. En binnen een week was Billie volledig oké met het dragen van een muilkorf. We kiezen nu wel eens plekken uit waarbij de muilkorf af gaat en we een (bal)spelletje doen, of wat hersenwerk. Omdat het goed gaat met de korf, want als we verder gaan lopen gaat de korf weer terug op, en is it back to usual business voor Billie: lekker ontspannen alle geuren verkennen. Dus de eerste keer dat de muilkorf buiten pas weer af ging, was toen Billie volledig gewend was en gewoon zichzelf was tijdens wandelingen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik wel geloof dat mensen hier een punt hebben, dat Penny vooral reageert op jouw energie en inmiddels heeft ze gewoon door hoe ze jou moet manipuleren om haar te “ontkorven” zodat ze weer kan gaan eten. Wat heeft ze je goed getraind ;-). Het is een vicieuze cirkel die je zelf in stand houdt. Een nieuwe muilkorf gaat het niet verbeteren. Je hebt nog een paar stappen te gaan in het aanleren van de muilkorf. En dat is gewoon die muilkorf aanhouden tijdens wandelingen, even geen extra aandacht vragen van haar. Geef ook geen extra aandacht als ze erom vraagt. Tenzij ze blijft drammen, dan is het heel gezond om haar te corrigeren en duidelijk te maken dat jullie gewoon doorlopen. Maar laat haar ook zelf aftasten. Ga zelf ook lekker ontspannen, het is lekker weer. Het zal nu wel eens heel wat extra geduld kunnen vragen van je, want Penny heeft al zoveel succes geboekt. Maar dit is wel de manier waarbij een hond leert geen probleem te hebben met het dragen van een muilkorf. 

Ik voel mij niet schuldig als ze zielig doet, wanneer ikmij wel schuldig voel is als ze ziek is van verkeerde dingen eten. 

Djaira heeft al 2 keer giardia gehad, en 2 keer een flinke maag darm infectie, waarbij ze 1 keer een nacht bij de dierenarts aan het infuus heeft gelegen. 

Of die maag darm infectie kwam van verkeerde dingen eten is weet ik niet, maar sinds ze de muilkorf draagt heeft ze dit niet opnieuw gehad. 

De dierenarts vindt het heel verstandig dat ik haar met een muilkorf laat lopen om dit soort dingen te voorkomen. 

Zeker ook goed om Penny lichamelijk te laten nakijken als ze niet altijd lekker meeloopt. Ze is toch ook al wat ouder?

Bobby is nu 10 en hoewel prima fit en gezond, heeft ze ook periodes dat ze meer achter me aan loopt te sloffen. Als ik de vorige dag veel gewandeld heb, als het erg warm is, als ik een bepaalde kant op ga terwijl zij perse de andere kant op wilde.
Maar goed, Bobby is juist een hond met sterke eigen wil die goed kan aangeven wat ze wil. Als het warm is bijvoorbeeld, loopt ze naar een schaduwplekje, ploft languit neer, buik in het gras en is voorlopig niet van plan op te staan.
Met een hond die minder duidelijk is in wat ze wil wordt het lastiger te bepalen wat nu het probleem is, en of er überhaupt wel een probleem is. Voor een oudere hond is het niet zo gek als het allemaal wat minder wil vlotten, ook al zijn andere momenten waarop ze juist als een jonge hond rond rent.

.

Weer heel erg bedankt voor alle reacties! Jullie hebben mij echt weer even op weg geholpen en het gaat nu weer beter. Ik reageer niet apart op elke reactie omdat dat veel tijd kost maar ben wel erg blij met elke reactie

@Susanne: Bedankt voor je uitgebreide reactie, heel fijn om advies te krijgen van iemand die in een soortgelijke situatie zit waarbij het allemaal is goed gekomen. Dat geeft mij weer hoop om inderdaad gewoon verder te gaan en door te zetten. Corrigeren deed is soms al maar dan uit frustratie en daar voelde ik me achteraf echt heel erg vervelend over. Nu probeer ik vaker te corrigeren maar dan op een rustige en duidelijke manier, dus gewoon streng 'Nee, doorlopen' zeggen als ze constant aandacht zoekt.

@Heidi: Helaas weet ik wel zeker dat er fysiek iets niet helemaal goed is, ze geeft duidelijke signalen die niets te maken hebben kunnen hebben met geen zin hebben. We moeten nu alleen wachten met een dierenarts bezoek omdat de dierenarts die Penny altijd behandeld vakantie heeft. Momenteel kijk ik per wandeling naar wat ze wil, soms is ze heel fit en actief, soms heeft ze duidelijk ergens last van. Na het dierenartsbezoek (3 juni) weet ik hopelijk meer

@Sammie: Bedankt voor het delen, helaas hebben we dat ook al geprobeerd.