Hallo,
Heb een vraagje ivm “dominant” gedrag.
Pippa, mijn Amstaff, is inmiddels drie jaar.
De laatste tijd haalt ze regelmatig uit naar Dot, de Chihuahua.
Het is erger als ze loops is, als ze in de knoop ligt bij haar hormonen.
Maar ondertussen is haar loopsheid voorbij en durft ze nog uit halen naar Dot. Soms als Dot aan het eten is, soms gewoon “zomaar”.
Gisteren kwamen we thuis, Pippa en Dot beide in de zetel, waren enthousiast om ons te begroeten en opeens heeft Pippa Dot vast.
Nu, ze bijt niet (door) denk ik, want dan was Dot al lang dood geweest, maar soms heeft Dot wel even pijn.
Dot krijgt meer en meer schrik van Pippa en dat wil ik echt niet.
Misschien loopt het op een dag wel slecht af.
Als ik zie dat Pippa haar raar gedraagt naar Dot toe, leid ik haar af en dan is het ook voorbij, maar in gevallen zoals gisteren zag ik het echt niet aankomen.
Komt er nog eens bij dat Pippa gesteriliseerd moet worden, dus ik heb schrik dat haar gedrag naar Dot dan nog erger gaat worden.
Bij Rayo, de galgo reu, doet ze het niet.
En als Dot op onze schoot zit en Pippa dringt haar op, gromt Dot en heeft Pippa schrik.
Heeft iemand raad?
Ik zou zorgen dat ze niet meer zomaar bij elkaar kunnen, in ieder geval nooit zonder toezicht.
De chihuahua heeft geen schijn van kans als je andere hond toch doorslaat.
Je hebt een stafford... Die zijn over het algemeen nou eenmaal hondintolerant. Heeft niks met dominantie te maken, maar met hun achtergrond.
Zorg dat ze gescheiden blijven en zorg dat je ten alle tijden de stafford ergens anders houdt als je van huis gaat. Het gebeurd maar al te vaak dat mensen dit ras kopen, de hond bij hun andere hond(en) houden, weg gaan van huis en bij terugkeer een bloedbad aantreffen.
Staffords staan niet bekend om hun sociale aard naar andere honden. Zeker als het om honden gaat van hetzelfde geslacht is de kans nog groter dat het niet goed blijft gaan.
Ik zou er inderdaad voor zorgen dat ze niet bij elkaar kunnen als je weg bent aangezien ze alle tekenen laat zien dat het een keer goed mis kan gaan.
Het kan aan hetzelfde geslacht liggen... Maar het is vrij normaal gedrag bij rashonden als de staff. Velen zetten de knop om in/rond de puberteit, anderen die doen er langer over. Het kan jaren goed gaan, maar één trigger kan ze alsnog doen omslaan. Je ziet dat het niet goed gaat, het is nu wachten tot het écht fout gaat. Gewoon niet onnodig risico's gaan nemen met karakters als die van de stafford...
Laat het niet aan je stafford liggen, okee..., maar twee teven kunnen elkaar niet liggen nooit niet dat kan zomaar, een reu en teef gaat meestal goed, hebben weinig knok, twee teven kunnen elkaar de tent uit knokken en die gaan door als er een trigger ontstaat....je stafford is een teef en je chi is een teef, de chi zal het nimmer winnen van je stafford, de trigger kan zo groot zijn dat je chi het moet bekomen....niet meer bij elkaar houden zeker niet als je er niet bij bent...ook speelt bij de honden een jaloezie, dat geef je aan......ze liggen in de zetel en jullie komen binnen, de stafford wil niet dat de chi jullie begroet...daar kan zomaar een trigger van komen....wees er alert op, twee teven knokken harder dan twee reuen...en je chi is te kwetsbaar voor de stafford.
Ik wou van alles typen. Maar ik slik mijn woorden in.
En beperk me tot "safety first".
En ligt niet aan het staff zijn. Nee joh het komt ook bij andere honden wel eens voor. Maar bij de staff is het eerder de regel dan de uitzondering.
Ja maar het ging altijd goed. Ja tot 1,5 a 2 jaar.
Veel succes net als voor vele andere die liever hun kop in het zand steken.
En nu heb ik toch meer gezegt dan ik wou.
Maar bescherm je chi. Ze is er nu nog.
Toevowging: En sorry voor de toon die ik ongewild toch aansloeg. Maar het word zo ontzettend vaak onderschat en het gaat zo vaak toch fout.
En ik heb echt helemaal niks tegen staffs. Ze zijn heel vaak heel lief (voor mensen). Maar het is wel echt heel belangrijk vooraf goed te weten waar je aan begint en wat je kunt verwachten. Ook het beaef dat goed socialiseren niet voorkomt dat het eenmaal volwassen toch ineens niet meer kan.
Beginnen met beiden te laten steriliseren.
Houd je Stafford weg bij een kwetsbare chihuahua. Dit gaat een keer mis.
Staffords kunnen sowieso hondintolerant worden/zijn.
Teven van andere rassen kunnen ook met elkaar vechten tijdens de loopsheid. Je Stafford is dan in staat om je chihuahua te vermorzelen.
Mijn raad is Pippa of Dot te herplaatsen. Als je Pippa herplaatst, zorg dan dat de nieuwe eigenaar een Stafford kenner is en dus van de hondintolerantie op de hoogte is.
Of je geloofd of het aan ras eigenschappen ligt of niet....
Je moet je chi in bescherming nemen. Ze gaan niet goed samen en de chi is een stuk kwetsbaarder dan de stafford.
Gescheiden houden dus, zeker als je niet thuis bent!
Verder goed je stafford in de gaten houden voor eventueel ander intolerant gedrag naar andere honden, ook buiten.
Je wilt het niet op je geweten hebben dat je stafford een hond aanvalt en flink verwond terwijl het voorkomen had kunnen worden door rekening te houden met wat je aan de lijn hebt.
Hoe oud is Dot?
Het kan namelijk ook nog aan Dot liggen.
Sommige honden voelen aan wanneer de ander ziek of oud is en gaan er dan ''ineens'' anders mee om.
Het kan trouwens ook zeker aan de loopsheid en schijndracht liggen (melk geven = schijndracht), daar worden de dames ook veel feller van.
Hier een teef die bij iedere loopsheid ook geen dames uit kan staan, zo dwars dat ze dan is...
Buiten haar hormonale dagen om kan ze met iedere hond overweg.
Zou heel goed kunnen, maar dan is het nog meer zaak dat je Dot gaat beschermen tegen haar.
Vaak wordt zulk gedrag dan alleen maar erger naarmate je andere hond zieker wordt.
Maar vanachter een schermpje vind ik het lastig bepalen of dat nu echt de oorzaak is.
Hormonen kan een rol spelen. Voedsel kan een trigger zijn, maar ook opwinding, bij het begroeten.
Er zal altijd wel een trigger zijn, probeer daar op te letten en te voorkomen dat het weer gebeurd.
Een chi is geen partij voor je staf, daar zal je rekening mee moeten houden.
Na de castratie kan een teef idd pittiger worden, maar ook stabieler door dat er geen hormoonschommeling meer is.
Er zijn teven, die rond de loopsheid niets van andere honden moeten, heel snauwerig zijn.
Als je naar de hele populatie kijkt, valt het best mee. Uitzonderingen zijn er altijd, daar moet je niet op vertrouwen. Zo te lezen laat jouw hond gewoon rastypische kenmerken zien, ook buitenshuis...
Ik herinner me nog wel een topic van een tijdje geleden. Een persoon die het ras onderschat heeft, of gewoon een roze bril op had, en haar stafford samen met haar chihuahua thuis heeft gelaten. Ze kwam terug en trof haar chihuahua in slechte toestand aan, omdat de stafford hem heeft toegetakeld. Chihuahua heeft het niet overleeft. Ging 5 jaar goed samen, ze waren "onafscheidelijk", maar zo zie je maar wat een kleine trigger kan doen met een stafford. En zo zijn er nog tich van dit soort verhalen.
Ik had door een van je reacties die indruk een beetje maar als het niet zo is en ik dat verkeerd heb opgepakt dan ben ik daar heel erg blij om.
Maar het gaat ook vaker thuis mis met honden waar het in de eerste fase wel goed ging en in dit geval vind ik het wel dubbelzorgelijk in verband de ene een Chihuahua is.
Ik hoop voor je dat het een hormoon kwestie is. Maar ik zou je dan toch willen adviseren om ze apatt te houden zeker als je weg moet/weg bent.
Snel laten steriliseren. Mijn hond is ook erg fel en hormonaal (niet zo erg als de jouwe, gelukkig!), maar zij is na haar sterilisatie veel rustiger geworden. Het gaat heel geleidelijk hoor, ik realiseerde het me pas een anderhalf jaar later ineens dat Dobber zo rustig was geworden.
Ik heb al mijn teven altijd dadelijk laten steriliseren ( een stuk of 13 tot nu toe) en zeker nooit meegemaakt dat ze agressiever of pittiger zouden worden.
Integendeel zelfs.
Even zonder het hele rassen verhaal erbij te betrekken maar 2 teven samen kunnen echt heel pittig zijn zeker als ze intact zijn.
Mijn eerste schotse collie teef was een herplaatser uit zo'n situatie, eerst begon het tijdens de loopsheid dat de 2 teven in elkaar hingen en naarmate de tijd verstreek was er geen loopsheid meer voor nodig omdat onze herplaatser het bloed wel kon drinken van de andere leef.
Wij hebben haar toen overgenomen en nooit geen last met haar gehad de meest lieve hond die je maar kunt bedenken.
Dit waren 2 collie's die "gelijk" aan elkaar waren maar je kunt je voorstellen dat het in jou situatie even wat anders ligt een klein hondje is geen partij voor een grote sterke hond.
Je hebt al veel heel goede tips gehad, dan het ras in je achterhoofd erbij kun je daarmee je beslissing nemen welke stappen je allemaal kunt ondernemen om alles in goede banen te leiden.
Het lastige van 2 teven is alleen, dat als ze elkaar niet moeten, dat dat niet meer overgaat.
Zolang ze niet gecastreerd is uit elkaar houden als ze alleen zijn en sowieso als ze samen zijn, zorgen dat er geen triggers zijn.
Ik heb weinig toe te voegen aan de waarschuwingen hier over het rassen kenmerkend gedrag van de stafford. Wel kan ik je verzekeren dat je niet wil meemaken dat je staff je chihuahua echt te grazen neemt, de chi maakt geen enkele kans. Dus neem je chi in bescherming.
Het lastige van 2 teven is alleen, dat als ze elkaar niet moeten, dat dat niet meer overgaat.
Zolang ze niet gecastreerd is uit elkaar houden als ze alleen zijn en sowieso als ze samen zijn, zorgen dat er geen triggers zijn.
Let goed op de triggers. Je hebt de typische aanleidingen, zoals voedsel, speelgoed, slaapplek... Maar ook jijzelf kan een trigger zijn: bijvoorbeeld de 2 honden zijn samen en er is niets aan de hand, en jij stapt in hun 'arena' en plots wordt er uitgehaald.
Ook bepaalde emoties, stemmingen of gevoel kunnen het lontje korter maken: frustratie, opwinding, chagrijn, pijn, en zeker ook hormonale schommelingen. Ook de geur van de hond (zoals bijvoorbeeld anaalklierproblemen) kan dit gedrag uitlokken.
Probeer een beetje politie te spelen, en dan bedoel ik: de situaties te managen zodat die erg duidelijk worden voor de honden. Bijvoorbeeld bij een te drukke begroeting: vraag de honden afstand te houden van elkaar en begroet ze één voor één. Bij voedsel: geef de eetbakken op een afstand van elkaar en wacht tot ze beiden gedaan hebben, dan haal je de kommen meteen weg. Laat de ene hond niet in de buurt vd andere komen zolang die nog niet gedaan heeft met eten.
Ruim spelletjes op.
En zeker met de sterilisatie, een operatie brengt ongemak en stress met zich mee. Dus bewaak dan de grenzen van de honden, hou overzicht op de situatie en zorg voor duidelijkheid. Zodat de hond leert dat jij dit gedrag niet tolereert en zich tegelijk gesteund kan voelen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?